หมวดสาวยอดนักสืบ[2009] ตอนที่16 (จบ)

ตอนที่ 16 (ตอนจบ)

“อะ อือออ…อือออ..” เสียงที่เอยร้องอย่างได้สติของชายหนุ่ม ซึ่งทันทีที่เขาได้สตินั้น ก็รู้สึกเจ็บแปล็บที่ศรีษะที่มีเลือดไหลซึ่มออกมาอย่างนิดๆ ซึ่งความเจ็บปวดนั้น ก็ทำให้คนที่เพิ่งได้สตินั้น ก็ค่อยๆนึกออกถึงสิ่งที่เกิดขึ้น ซึ่งเขานั้นก็โดนใครบางคนที่ซ่อนตัวอยู่ในบ้านของเขานั้นเล่นงานที่หัวจนทำให้เขานั้นสลบลง และแน่นอนว่านอกจากเขานึกออกถึงเหตุการณ์สุดท้ายที่เกิดขึ้นกับเค้าแล้ว เค้ายังย้อนนึกถึงเหตุการณ์หลายชั่วโมงก่อนอีกด้วย..

20 ชั่วโมง ก่อนหน้านั้น.…

“ผู้กองครับ นี่มัน…” เสียงของนายตำรวจชั้นผู้น้อยที่เอยร้องขึ้น เมื่อสัญญาณจากเครื่องดักฟังนั้น มีท่าทีที่ถูกทำลาย หลังจากที่ไอ้นัทได้พานันทกาออกไปจากที่ผับบาร์แห่งนั้น และแน่นอนนั้นก็สร้างความเป็นห่วง และวิตกกังวลอย่างทันที…

“เออ ท่าทางแผนเราจะแตกซะแล้ว รีบขับให้ไวกว่านี้เลยนะ หมวด…” ผู้กองหนุ่มที่เอยตอบลูกน้องและ หันไปเอยสั่งลูกน้องอีกคนที่เป็นคนขับรถไล่ตาม รถของไอ้นัทนั้น ซึ่งตอนแรกพวกเขาขับตามอย่างห่างๆเพราะมีเครื่องส่งสัญญาณที่เป็นรูปต่างหู แต่พอสัญญาณนั้นมีท่าทีถูกทำลายลง จึงต้องเอยสั่งเช่นนี้..

“ครับผู้กอง…” ผู้หมวดคนดั่งกล่าวรับคำ พร้อมกับกระทำตามอย่างทันที ท่ามกลางความกังวลและเป็นห่วงในตัวของอดีตหมวดสาวนั้น แต่กลับมีคนหนึ่งภายในรถตู้ ยืนอมยิ้มราวกับว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นนั้น เป็นสิ่งที่มันรู้ดีอยู่แล้วว่าจะเป็นเช่นนั้น ซึ่งคนๆนั้นก็คือ จ่าสมหมายนั้นเอง…

การเร่งรีบไล่ตามเพื่อจะจับกุมและช่วยเหลืออดีตหมวดสาวนั้นก็เริ่ม แต่ก็จบลงด้วยความล้มเหลว เนื่องจากได้คลาดกับรถของไอ้นัทเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ซึ่งก็ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่การคลาดธรรมดา แต่คลาดราวๆกับอีกฝ่ายนั้นล่วงรู้และเตรียมการรับมือมาอย่างดีแล้ว…

“เอาไงดีครับ ผู้กอง…” หมวดที่เป็นคนขับรถตู้นั้นก็หันมาเอยปากถาม…หลังจากที่ไล่ตามจนไม่เห็นวี่แววรถของไอ้นัททั้งๆที่น่าจะตามทันแล้วแท้ๆ….

“ขับต่อไป… ” ผู้กองหนุ่มที่เอยปากตอบอย่างสีหน้าเคร่งเครียด พอดู ซึ่งจริงๆแล้วการจับตัวไอ้นัทไม่ได้นั้นมันไม่เท่าไร แต่ดันเอาพลเรือนเข้ามายุ่งนี่สิ ถึงแม้หล่อนจะเป็นอดีตตำรวจก็ตาม ถ้าเรื่องนี้แดงออกไป เค้าเองก็คงโดนหัวหน้าเล่นงานไม่น้อยหากเธอเป็นอะไรไปขึ้นมา…

แน่นอนว่าผู้กองหนุ่มนั้นก็ได้รีบ ประสางานกับทางหน่วยอื่นในการค้นหารถของไอ้นัทที่นันทกาได้ขึ้นไปนั้น แต่แล้วเวลาก็ผ่านไป กว่า 15 ชั่วโมง ทางหน่วยของผู้กองหนุ่มที่ติดตามค้นหาตลอดอย่างไม่ได้หลับไม่ได้นอนตลอดทั้งคืนนั้น แต่ผลลัพท์ของความพยายามกันมาทั้งคืนนั้นกลับล้มเหลว เนื่องจากพวกเค้านั้นยังคงหารถของไอ้นัทนั้นไม่เจอ ราวกับรถคันดั่งกล่าวได้อันตธานหายไปเสียแล้ว….

“ผมว่า ผู้กองไปนอนพักหน่อยดีกว่านะครับ…” จ่าสมหมายที่เอยกล่าวบอกแก่หัวหน้าหน่วย ชุดจับกุมนักค้ายารายนี้ คำกล่าวที่ทำให้คนที่ถูกเอยนั้นหันมามอง…

“ส่วนทางนี้ผมจะจัดการเองครับ..” จ่าสมหมายเอยต่อ ซึ่งนั้นก็ทำให้ผู้กองหนุ่มที่หันมามองและมองหน้าลูกน้องทุกคนที่ต่างจ้องมองอย่างเห็นด้วยกับคำกล่าวของจ่าสมหมาย ซึ่งผู้กองหนุ่มในเวลานี้ก็มีท่าทีเคร่งเครียดไม่น้อย

“งั้นผมฝากด้วยละกันนะ..” ผู้กองหนุ่มเอยกล่าวอย่างจำยอม และเขาก็กลับไปยังบ้านเพื่อจะพักผ่อนนั้น ซึ่งเขาเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะหลับลงมัย จากการล้มเหลวครั้งนี้ แทนที่จะมีผลงาน กลับอาจจะมีโทษทำให้ไม่ได้เลื่อนตำแหน่งอีกยาวแน่ๆๆ…

ผู้กองหนุ่มที่กลับมาที่บ้านของเขาอย่างเหนื่อยล้า….อย่างมีท่าทีกลุ้มอกกลุ้มใจ …และด้วยความที่เค้ายังเครียดกับเรื่องงานนั้นก็ทำให้เค้าไม่ทันได้ระวังถึงเงาคนที่ซ่อนตัวอยู่ ก่อนจะย่องเข้ามาทำร้ายเข้าจากทางด้านหลัง

จนทำให้ทุกอย่างนั้นมืดสนิทลง….

กลับมายังปัจจุบัน…

“อ้าวๆ ตื่นแล้วเหรอผู้กอง…” เสียงที่เอยกล่าวอย่างทักทาย ซึ่งนั้นก็ทำให้ผู้กองหนุ่มที่มีสภาพถูกมัดขึงไว้ที่เก้าอี้นั้นก็จ้องมองชายดั่งกล่าวที่เอยทัก ซึ่งคนที่เอยนั้นก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ไอ้นัทนั้นเอง…

“นี่แก…” ผู้กองหนุ่มที่เอยสบ และมีท่าทีหมายจัดการถึงแม้ตนเองจะถูกมัดขึงแถมก็ยังรู้สึกเจ็บที่หัวอยู่ก็ตาม..

“แยกเขี้ยวและทำท่าทางแบบนั้น มันไม่ดีต่อแผลที่หัวนะครับ..” ไอ้นัทที่ยืนกอด อกเอยกล่าวด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่จะเอยกล่าวต่อ “แต่ผม มันคนใจดี งั้นผมจะให้ผู้กองได้เห็นอะไรดีๆ เป็นการบรรเทาแผลในหัวก็แล้วกันยนะครับ”

สิ้นเสียงของไอ้นัทนั้น ม่านที่อยู่ด้านหลังของมันก็ถูกเปิดออก และนั้นก็ทำให้สายตาของผู้กองหนุ่มที่จ้องมองอย่างระมัดระวังนั้นก็ต้องเบิกกว้างอย่างตื่นตะลึง เมื่อภาพที่อยู่หลังม่านนั้น คือภาพของอดีตหมวดสาวแสนสวยที่เป็นลูกน้องของเขากำลังรับมือกับควย 3 อันในคราเดียวกันอยู่…

“ช่างเป็นภาพที่น่าตื่นตาดีใช่มัยละ ผู้กอง..” ไอ้นัททีเอยกล่าวด้วยน้ำเสียงเหมือนเป็นการเย้ยหยั่นนิดๆ มันที่หันกลับไปมอง สภาพของนันทกาที่ กำลังคร่อมขย่มควย โดยที่มือไม้ของเธอนั้นก็จับกำ ลำควยอีก 2 ที่ยืนอยู่ขนาบทั้ง 2 ข้างนั้น ซึ่งเธอก็สลับหันไปดูดควยทั้ง 2 นั้น อย่างสลับไปมา…

“อือออ..อือออ..อือออ…” เสียงครางในลำคอของนันทกาที่เอยร้อง ขณะที่ขยับปากดูดลำควยท่อนที่อยู่ทางด้านขวามือของเธออย่างไปมา ซึ่งเธอก็ไม่ได้ดูดลำควยแต่เพียงอย่างเดียวเท่านั้น ยังคงขยับเอวบางๆอรชรโยกใส่ลำควยที่เธอนั้นได้คร่อมขย่มอยู่ไปด้วย…

สภาพของอดีตหมวดสาวคนสวยในเวลานี้ก็มีเหงื่อโทรมกาย แถม…ตามร่างกายของเธอนั้นก็มีร่องรอย และคราบน้ำควยที่เปรอะอยู่ตามร่าง อย่างบงบอกว่าเธอคงถูกกระทำมาไม่น้อยแน่ๆๆ

“นะ นี่แกทำอะไรกับเธอนะ…” ผู้กองหนุ่มที่เอยร้องถามด้วยน้ำเสียงที่แข็งกร้าว ทั้งๆที่สภาพของเขานั้นก็ไม่ได้อยู่ในฐานะที่ให้อีกฝ่ายเกรงกลัวแต่อย่างใด ไอ้นรัทที่หันกลับมามองสภาพของนายตำรวจหนุ่มนั้นด้วยรอยยิ้มและเอยตอบ…

“ทำอะไรนะเหรอ? ก็ไม่มีอะไรมากผมก็เคย ฉีดยาหลุกSEX เข้าไปในร่างของหล่อน และนั้นก็ทำให้เป็นอย่างที่เห็น ซึ่งนี่ก็ เกือบ 16-18 ชั่วโมงแล้วมัง ที่หล่อนร่านโดนควยของพวกลูกน้องผมไม่หยุดแบบนี้นะ..” คำตอบทีเอยด้วยรอยยิ้มของไอ้นัทก็ทำให้ผู้กองหนุ่มถึงกับอึ้ง ก่อนที่ไอ้นัทจะเอยต่อ..

“แต่ร่านควยขนาดนี้ ผมยังอดคิดไม่ได้ว่า เป็นเพระาฤทธิ์ยาของผมอย่างเดียว รึเป็นเพระาสันดานความร่านของเธอด้วยกันแน่…ผู้กองคงไม่รู้สินะ ว่าลูกน้องคนสวยของคุณนะ ร่าน อ้อนควยเก่งจนถ้าผมไม่รู้ก็นึกว่าหล่อนเป็นกระหรี่จริงๆนะเนี่ย… ” คำกล่าวของมันที่เอยต่อ ขณะที่สายตาของผู้กองนั้นจ้องมองมันอย่างเจ็บใจ…

“ไม่ต้องตีหน้าอาฆาตไปหรอกครับ มานั่งดูลีลาของลูกน้องแสนสวยของคุณอย่างสบายๆดีกว่านะ…” ไอ้นัทที่เอยกล่าวบอกด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่เสียงครางของนันทกาจะดังขึ้นกว่าเดิม และพอหันกลับไปดูก็พบว่า ร่างของชายหนุ่มที่ขนาบข้างป้อนควยให้หล่อนนั้นได้เดินออกไปแล้ว…

และเธอก็กำลังขยับขย่มลำควยของชายที่เธอนั่งคร่อมอยู่บนร่างนั้นอย่างเอาเป็นเอาตาย….ท่ามกลางใบหน้าและเสียงครางที่เอยร้องอย่างบงบอกว่าเธอชื่นชอบในรสกามมากแค่ไหน…

“อ็าาาาา อาาาาาา อาาาาาา อาาาาาาา…” เสียงครางทีเอยร้องอย่างดังระงม ใบหน้าของนันทกาที่แดงก่ำและขยับสับส่ายไปมาด้วยความเสียวที่เธอเป็นผู้กำหนดกระทำนั้น ก่อนที่ร่างของชายคนหนึ่งนั้นจะเดินเข้ามายังที่ด้านหลบังของเธอ และผลักร่างอรชรที่นั่งขย่มควยอย่างเร้าร้อนให้ล้มตัวลงนอนทับร่างของชายที่เธอขย่มอยู่นั้น

“ว้ายยยยย…” เสียงร้องที่เอยขึ้นอย่างเล็กๆ ใบหน้าที่แดงก่ำที่หันไปมอง ก่อนจะยิ้มหวานเมื่อเห็นร่างกำยำของชายดั่งกล่าวที่ยืนประกบ ก่อนที่เธอจะกระทำบางอย่างที่ไม่อยากเชื่อสายตา…

“อือออ จะเล่นตูดของหญิงเหรอค่ะ เอาเลยค่ะ เล่นเลยค่ะ..” เธอทีเอยร้องบอกและมือไม้ที่แหวกแก้มก้นของตัวเองอยากเชื้อเชิญชายดั่งกล่าวนั้น ซึ่งนั้นก็ทำให้ชายที่ยืนประกบนั้นยิ้มกว้างและ สอดลำควยเข้าใส่รูตูดของเธออย่างไม่รอช้า…

“อ็าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา….” เสียงครางของนันทกาที่เอยร้องลั่นขึ้น จากลำควยที่เข้าสอดใส่ไปในอีกรูของเธอนั้น และนั้นก็ทำให้เธอที่โดนเพียงลำควยท่อนเดียวนั้น ก็กลายเป็นกำลังถูกถลุง 2 รูในคราเดียวกันอยู่..

“อ็าาาา อาาาาา อาาาา อาาาาาา..” เสียงครางอันหวานชื่นที่เอยร้องระงม ท่าทางของอดีตหมวดสาวคนสวยที่กำลังถูกชายทั้ง 2 ตะบั่นอัดหี-ตูดนั้นก็ไม่ได้บงบอกถึงความทรมานแต่อย่างใด ท่าทางของหล่อนกลับเหมือนจะระเริงกามอย่างชื่นชอบอีกด้วย…

“ไง ร่านดีใช่มัยละ…ลูกน้องของมึงนะ..” ไอ้นัทที่เอยปากถามด้วยรอยยิ้ม ขณะที่ผู้กองหนุ่มนั้นยังคงนั่งมองดูการเย็ดนั้นอย่างนิ่งเงียบ…นันทกาที่เอยปากร้องระงม ขณะที่ชายทั้ง 2 นั้นขยับอัด 2 รูของเธออย่างไม่ยั้ง เสียงควยที่รั่วอัดใส่ดังปึกๆๆ…

ร่างอรชรอันขาวนวลที่ขยับโยกอย่างไปมาจากแรงอัดของท่อนเนื้อ 2 อันนั้น พร้อมกับเสียงครางที่เอยอย่างเสียวซ่าน…ก่อนที่เธอจะหวีดร้องยาวอย่างไม่กี่อึดใจถัดมา…

“อ็าาาาาาาาาาาาาาาาาา…อาาาาาาาาาาา….” นันทกาทีเอยครางลั่น ร่างอรชรที่สะท้านและสั่นระริกๆ ก่อนที่สายตาของผู้กองหนุ่มจะต้องเบิกกว้าง ถึงแม้จะเห็นไม่ชัดเจน แต่ดูเหมือนว่าชาย 2 คนที่เย็ดอดีตลูกน้องคนสวยของเขาจะเย็ดอย่างสดๆและแตกข้างในตัวของหล่อนด้วย!!…

“ไม่ต้องห่วงหรอกนะผู้กอง อีนี่นะ ผมไม่ฆ่ามันทิ้งหรอก ถึงแม้มันจะทำให้ผมเจ๊งไปหลายร้อยหลายสิบล้านก็ตาม เพราะผมกำลังคิดว่าจะเอามันไปเป็นกระหรี่จริงๆเพื่อชดใช้ความเสียหายที่มันได้กระทำกับผมไว้…แน่นอนว่าผู้กองเองก็ต้องชดใช้เช่นกัน ในฐานะนายของอีนี่ แต่สิ่งที่รอผู้กองอยู่ คือความตาย มิใช่แบบนังนี่” คำกล่าวของไอ้นัทที่เอยขึ้น ก็ทำให้ผู้กองหนุ่มนั้นถึงกับอึ้งไม่น้อยกับคำกล่าวนั้น แต่ถึงอย่างงั้น..

“คิดเรอะว่า มันจะเป็นไปตามที่คนเลวๆ อย่างแกคิดนะ อีกไม่นานลูกน้องของผมก็คงรู้แล้วละว่า ผมนะหายตัวไป และคงไม่นานพวกเขาคงหาที่นี้พบและ จับแกเข้าคุกแน่…” ผู้กองหนุ่มที่เอยกล่าวอย่างมั่นใจ ซึ่งนั้นก็ทำให้ไอ้นัทหัวเราะก๊าก…

“ผู้กองนี่ พูดเหมือนอีหญิงเลยนะ…และผู้กองรู้มัยว่าที่นี้ที่ไหน..”ไอ้นัทที่เอยกล่าวและเอยถามด้วยรอยยิ้ม ซึ่งผู้กองหนุ่มก็จ้องมอง แน่นอนว่าเขาไม่รู้หรอกว่าที่นี้ที่ไหนแต่น่าจะเป็นโกดังที่ไหนสักแห่ง…

“ที่นี้คือ 1 ในโกดังของเสี่ยชัย และผู้กองคิดว่า พรรคพวกของคุณจะสามารถมาตรวจค้นที่นี้ได้ง่ายๆเรอะ..” คำกล่าวต่อของไอ้นัทที่ทำให้ ผู้กองหนุ่มอึ้ง เมื่อรู้ว่าที่นี้คือโกดังของเสวี่ยชัย ผู้มีอิทธิพลรายใหญ่ของจังหวัด ที่แม้แต่ตำรวจอย่างเขาก็ไม่กล้าจะยุ่งทั้งๆที่เบื้องหลังของเสี่ยผู้นี้ ได้กระทำผิดกฎหมายอย่างอย่างก็ตาม…

“พอรู้แล้วถึงกับสิ้นหวังเลยเหรอครับผู้กอง..” ไอ้นัทที่เอยถามขึ้น เมื่อเห็นอีกฝ่ายก้มหน้าอย่างแน่นิ่งเมื่อรู้ว่าที่ๆตัวเองอยู่นั้นเป็นที่ของใคร ก่อนที่ผุ้กองหนุ่มนั้นจะหัวเราะอย่างดังลั่น…

“ฮะๆๆๆๆๆๆๆๆ…”

“หัวเราะอะไรของคุณนะ ผู้กอง…หรือกลัวจนเป็นบ้าไปแล้ว? ” ไอ้นัทที่เอยปากถาม..

“ก็หัวเราะในความขลาด ของแกนะ สิไอ้นัท กลัวโดนตำรวจจับจนถึงขนาดยอมเลียกระโปกของเสี่ยชัย ทั้งๆที่เมื่อก่อนปีกกล้าขาแข้งงัดกับเสี่ยชัยหลายครั้งไม่ใช่เรอะ เห็นแล้วรู้สึกผิดหวังจริงๆเลยวะ..” คำกล่าวของผู้กองหนุ่มนั้นก็ทำให้ไอ้นัทเจ็บจี๊ดไม่น้อย เพราะทุกคำที่พูดนั้นก็เป็นความจริง…

ใช่เพราะจากการถูกไล่ล่าครั้งก่อนนั้นก็ทำให้มันหนีหัวซุกหัวซุกจนสุดท้าย มันต้องยอมมาขอความช่วยเหลือแก่เสี่ยชัย และยอมมาเป็นลูกน้องของเสี่ย ทั้งที่เดิมทีแล้ว ทั้ง 2 นั้นเป็นอริกันพอควร...

“แต่กูว่า เสี่ยชัยเค้าคงไม่โง่เลี้ยงมึงไว้นานๆหรอก สักวันก็คงเขี่ยมึงทิ้ง เชื่อ..…” ผู้กองหนุ่มทีเอยกล่าวต่ออย่างยั่วโมโหอย่างไม่กลัวเกรงและเขาก็ยังไม่เอยจบประโยคดีเสียงปืนก็ดังขึ้น กระสุนที่เข้าเจาะไหล่ของผู้กองที่นั่งถูกมัดขึงติดกับเก้าอี้นั้น…

“ถ้ามึงยังขืนพูดอีกคำละก็…กูจะยิงมึงทิ้งเดี๋ยวนี้เลย..” ไอ้นัทที่เคยใจเย็นก็เอยอย่างเดือดดาลและตรงเข้ามาจ่อปืนยังศรีษะของผู้กองหนุ่มที่กำลังเอยร้องอย่างเจ็บปวดจากการถูกยิงนั้น…

“ฮะๆ แสดงว่ากูพูดแทงใจของมึงละสิ แสดงว่ามึงก็กลัวจะเป็นเช่นนั้นอยู่ใช่มัย รึว่า มึงก็รอจังหวะหักหลังเสี่ยเค้าอยู่เหมือนกัน..” ผู้กองหนุ่มที่แหงกหน้าเอยปากต่ออย่างไม่กลัวเกรง ซึ่งนั้นก็ทำให้ไอ้นัทยิ่งเดือด จนถึงกับเอาปืนตบหน้าของเขา…

“กูบอกให้มึงหุบปากไง!!!” มันที่เอยอย่างคำรามและตบหน้าของนายตำรวจหนุ่มอย่างหันและเลือดกลบปาก ซึ่งผู้กองหนุ่มนั้นก็แสยะยิ้มอย่างเย้ยๆ ชนิดที่ยังยียวน อีกฝ่ายอย่างไม่หยุด ซึ่งนั้นก็ทำให้ไอ้นัทกัดริมฝีปากอย่างแน่นขนัด…

“กูตัดสินใจแล้ว กูจะไม่ฆ่ามึงไวๆหรอก แต่จะให้มึงตายอย่างช้าๆ…”ไอ้นัทที่เอยกล่าวเมื่อมันเริ่มใจเย็นลง…แน่นอนว่านั้นก็ทำให้ผู้กองหนุ่มนั้นชักหวั่นใจ ก่อนที่ไอ้นัทจะเอยปากต่อ..

“และก่อนที่จะให้มึงตาย กูจะใจดีให้มึงได้เย็ดหีของลูกน้องมึงสักที 2 ทีละกัน…” ไอ้นัทที่เอยกล่าวต่ออย่างเดินตรงไปหา นันทกาที่นอนหอบเหนื่อยหลังจากโดนควยมาตลอดกว่า 10 ชั่วโมงนั้น…

“นี่อีหญิง มึงยังไหวอีก สักควยมัย?…” ไอ้นัทที่ตรงเข้าไปเอยปากถาม ซึ่งนั้นก็ทำให้หญิงสาวที่เมายานั้น ก็ค่อยๆแหงกหน้าเอยตอบอย่างเป็นเด็กดี…

“ ถะ ถ้าแค่อีกควยเดียวละก็ ยังไหวค่ะ…ยังไหว…” คำตอบของเธอที่ทำให้มันนั้นอมยิ้ม

“งั้นมึงจงไป เล่นควยของผู้ชายคนนั้น และเสร็จเมื่อไร กูจะอนุญาตให้มึงนอนพักได้…” คำกล่าวของมันที่เอยและชี้ไปทาง ผู้กองหนุ่มที่ถูกมัดขึงติดกับเก้าอี้นั้น ซึ่งนั้นก็ทำให้นันทกาจ้องมองและเอยขานตอบ..

“อะ อืออ ขะ เข้าใจแล้วค่ะ…” นันทกาที่เอยตอบอย่างว่าง่าย ร่างอรชรของเธอนั้นก็ค่อยๆขยับร่างคลานตรงไปหาผู้กองหนุ่มที่ถูกมัดขึงนั่งที่เก้าอี้ ซึ่งอยู่ห่างจากตรงหน้าของเธอไม่เท่าไรนัก ท่ามกลางสายตาของนายตำรวจหนุ่มที่จ้องมอง ก่อนเอยร้อง…

“หมวด ตั้งสติไว้สิ ตั้งสติไว้…” ผู้กองหนุ่มที่เอยร้อง ขึ้น เมื่อนันทกานั้นได้คลานไปถึงตัวของเขา เธอที่ขยับมือไม้อย่างค่อยๆแก้กางเกงของเขาออก…

“ร้องๆ แบบนี้อยากรู้จริงๆ พอโดนอีนี่เล่นสักที อย่ามาติดใจนะครับผู้กอง..” ไอ้นัทที่เอยปากแซวด้วยรอยยิ้ม ซึ่งทางผู้กองหนุ่มที่ถูกแซวนั้นก็ไม่ได้เอยปากตอบกลับแต่อย่างใด เพราะเขานั้นกำลังถูกนันทกาก้มลงดูดท่อนเนื้อของเขานั้นเอง…

“ไม่นะผู้กอง อัคคค อืมมม..….” เสียงของนายตำรวจหนุ่มที่ดังขึ้นนั้น ก็เหมือนว่าจะไร้ความหมายเมื่อ นันทกาที่อยู่ในฤทธิ์ของยานั้น มิได้สนใจในคำกล่าวนั้นแต่อย่างใด หล่อนที่ยังคงก้มหน้าค่อยๆขยับปากดูดลำควยของเขาอย่างไปมา..

“อือออ อออ..อืออ..” เสียงร้องในลำคอของอดีตผู้กองสาวทีเอยร้อง ขณะที่ริมฝีปากอันเอิบอิ่มของเธอนั้น ค่อยๆขยับดูดเลียลำควยขนาด 6 นิ้วของเขาอย่างไปมา หล่อนที่ค่อยๆขยับดูดราวกับเป็นไอติมแท่งโต ก่อนจะค่อยๆถอนปากออกและแลบลิ้นอย่างค่อยๆไล่เลียตามความยาวของลำควยท่อนนั้น…

ท่ามกลางสายตาของไอ้นัทที่จ้องมองดูด้วยรอยยิ้ม ซึ่งนันทกานั้นก็ใช้เวลาการดูดลำควยท่อนนั้นไม่นาน หล่อนก็ค่อยๆขยับร่างลุกขึ้นเข้าคร่อมใส่ร่างของผู้กองที่ถูกมัดขึงที่เก้าอี้นั้น ด้วยสายตาและใบหน้าที่เร้าอารมณ์…

“หมวด ได้สติสักทีสิ..” เค้าที่เอยร้องบอกอย่างหวังจะให้เธอนั้นได้สติ ซึ่งมันคงเป็นไปได้ยาก เพราะสีหน้าและท่าทางของเธอนั้นบงบอกได้ว่าตอนนี้เธอไมใสนใจอะไรนอกจากการขย่มควยของเขาอย่างเดียว…นันทกาที่เข้าขึ้นคร่อม มือไม้ของหล่อนที่ค่อยๆจับให้ลำควยของเขาตั้งตรงอย่างจ่อรู ก่อนที่เธอจะขยับสะโพกกดลงไปหาลำควยท้อนนั้นของอีกฝ่าย…

“ อ็าาาาาาาาาา…” เสียงร้องของนันทกาที่เอยร้องขึ้น เมื่อเธอนั้นได้ขยับสะโพกกดลงไปให้ท่อนเนื้อนั้นสอดใส่เข้าไปในรูสวาทของเธอ ใบหน้าและร่างที่สะท้านอย่างนิดๆ ซึ่งมือไม้ของเธอก็กอดรัดอย่างแน่น ก่อนที่เธอจะค่อยๆขยับร่างอย่างขย่มลำควยของเขาอย่างค่อยๆเป็นค่อยๆไป ท่ามกลางเสียงกัดฟันอย่างสูดปากของเขาที่เอยร้องขึ้น….

“อึกก อืมมม ผู้หมวด..” เค้าที่เอยร้องอย่างเรียกเธอ โดยยังหวังให้เธอนั้นได้สติ พร้อมกับสูดปากร้องด้วยควาเมสียว ขณะที่ถูกหล่อนที่ค่อยๆเพิ่มความถี่ในการขย่มท่อนเอ็นของเขานั้น..

“อาาาา อาาาาา อาาาาา อาาาาาา…” เสียงครางที่เอยร้องระงมของนันทกาที่เอยร้องอย่างไม่หยุด มือไม้ของเธอที่กอดคล้องที่คอของผู้กองหนุ่ม โดยที่เธอนั้นก็ขยับสะโพกอย่างขย่มลำควยของเขาอย่างมิสนใจอะไร ใช่ตั้งหน้าตั้งตาขย่มลำควยและร้องครวญครางอย่างไม่หยุด…

“อึกก อัคค ไม่นะ หมวด…ผมจะ ทนไม่ไหวแล้วนะ..” เสียงของผู้กองหนุ่มที่เอยร้องขึ้นอย่างเริ่มทัดทานไม่ไหวจากลีลาการเย็ดของอดีตหมวดสาวแสนสวยรายนี้ ซึ่งนั้นก็ทำให้นักค้ายาที่เค้าต้องการตัวที่จ้องมองนั้นถึงกับขบขัน

“ไม่ต้องทนหรอก ปล่อยออกไปเลย ลูกน้องมึงนะ ชอบจะตายเวลาโดนน้ำควยอัดเต็มรูเนี่ย..” คำกล่าวของไอ้นัทที่เอยด้วยรอยยิ้ม ก่อนทีเสียงร้องของผู้หองหนุ่มจะดังขึ้นอย่างไม่กี่อึดใจ ซึ่งก็เอยร้องพร้อมๆกับเสียงของนันทกาที่เอยร้องด้วยความเสียวจากน้ำควยของเขาที่ระเบิดหลั่งรดภายในรูของเธอนั้น…

“หึๆๆ แล้วเดี๋ยวกูจะมาเยี่ยม พวกมึงใหม่ ตอนนี้ขอตัวไปทำงานก่อนละ..” ไอ้นัทที่เอยกล่าวด้วยรอยยิ้ม เมื่อเห็นร่างของผู้กองหนุ่มและนันทกานั้นต่างเอยหอบอย่างเสร็จสมอารมณ์หมายนั้น ซึ่งอดีตหมวดสาวคนสวยนั้นก็กอดรัดร่างของผู้กอดงหนุ่มอย่างแนบแน่นด้วยความเสียวจากน้ำควยร้อนๆของเขา…ซึ่งไอ้นัทที่เอยจบนั้น ก็หันหลังเดินออกไปจากสถานที่แห่งนั้นอย่างทันที..ซึ่งมันก็ได้สั่งให้ลูกน้องของมันจำนวนหนึ่งคอยเผ้าดูทั้ง 2 เอาไว้..

ท่ามกลางสายตาของผู้กองหนุ่มที่มองไล่หลังนักค้ายารายนั้นด้วยความเจ็บใจ ก่อนที่เค้าจะอ่อนแรงและหลับลงไป เชกเช่นเดียวกับนันทกาที่ฟุบหน้าหลับใหลโดยที่หีของเธอยังคงอ้าอมลำควยของเขาอยู่…

.

.

.

.

 

“หมวด หมวดหญิง หมวด…” เสียงของผู้กองหนุ่มที่เอยปลุกหญิงสาวที่ยังคงนั่งคร่อมอยู่บนตักของเขา เสียงที่เอยเรียกที่ทำให้เธอนั้นค่อยๆลืมตาอย่างได้สติตื่น…

“อะ อือออ…ผะ ผู้กอง?..” นันทกาที่เอยเรียก ด้วยท่าทีที่เหมือนยังไม่ตื่นดี ก่อนที่เธอจะรู้สึกตัวอย่างเต็มที่ กับสภาพของเธอและท่าทางของเธอในเวลานี้ ซึ้งนั้นก็ทำให้ใบหน้าของเธอแดงก่ำและรีบลุกขึ้น และเอามือไม้ปิดทรวดทรงของตัวเองอย่างเขินอาย…

“ทะ ทำไม ชั้นถึงได้อยู่ ในสภาพแบบนี้กับผู้กองได้ละเนี่ย..” นันทกาที่เอยกล่าวอย่างใบหน้าที่แดงก่ำ…ขณะที่ผู้กองหนุ่มนั้นก็จ้องมองแผ่นหลังขาวๆที่หันให้กับเขานั้น ซึ่งเขาก็ไม่ได้สนใจในคำกล่าวของหล่อนเลย…

“บอกผมหน่อยสิ ไอ้นัทมันรู้ได้ไงว่า คุณเป็นสายของผม …” ผู้กองหนุ่มที่ไม่สนใจและเอยถามอย่างตรงประเด็นถึงสิ่งที่เค้าอยากรู้มากที่สุด…ซึ่งนั้นก็ทำให้นันทกาหันมามองสีหน้าของเธอนั้นยังคงแดงระเรือ..

“คิดว่าใครบางคนในทีมของผู้กอง เป็นสายให้กับมันค่ะ ” เธอที่เอยตอบ…

“ใครบางคน? แล้วใครละ?..แล้วคุณแน่ใจได้ยังไงว่าเป็นคนใดคนหนึ่งของทีม…”

“ใครที่ว่านั้นชั้นก็ไม่ทราบและตัวของไอ้นัทก็ไม่ยอมบอก แต่ที่ชั้นบอกแบบนั้น เพราะไอ้นัทได้เปรยๆแบบนั้นนะค่ะ ผู้กอง..” นันทกาที่เอยกล่าวตอบ และจ้องมองด้วยแววตาที่ไม่หลบสายตาของเขาเลย ใช่ราวกับยืนยันว่าสิ่งที่หล่อนพูดนั้นเป็นเรื่องจริง แต่จริงขนาดไหนนั้นก็ไม่สามารถพิสูจน์ได้….

“ คุณช่วยเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับคุณให้ผมฟังหน่อยได้มัย? “ คำกล่าวที่เหมือนทั้งสั่งทั้งร้องขอ ซึ่งนั้นทำให้นันทกาจ้องมองเล็กน้อย ก่อนที่เธอจะพยักหน้าและเอยตอบรับ…

“ได้ค่ะ ผู้กอง ”เธอที่ยืนกอดอกอย่างปิดทรวดทรงของเธอนั้น พร้อมกับเอยตอบ ก่อนจะเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเองให้เขาฟัง…..

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เมื่อคืน หลังจากที่เธอกับไอ้นัทนั้นได้เสร็จสมกัน ในห้องพิเศษของผับแห่งนั้น…

“ห้ามส่งเสียงอะไรๆ ทั้งนั้นนะคนสวย…” ไอ้นัทที่เอยอย่างไม่ออกเสียง แต่นันทกานั้นก็อ่านริมฝีปากออก ซึ่งนั้นก็ทำให้เธอจำเป็นต้องนอนนิ่งๆ เพราะมันได้จ่อปืนที่ปลายคางของเธอเอาไว้…

แน่นอนว่าพอเธอมีท่าทีที่ไม่ขัดขืนตามที่มันสั่งนั้น ไอ้นัทก็อมยิ้ม ก่อนที่มันจะเอื้อมมือ เปิดปอยผมของเธอ เพื่อค้นหาสิ่งที่มันหาอยู่…

“นี่สินะ ต่างหูที่ว่า..” คำกล่าวที่เอยอย่างแผ่วเบาของมันที่ทำให้นันทกาถึงกับชะงัก ก่อนที่มันจะถอดต่างหูที่เป็นเครื่องส่งสัญาณและเครื่องดักฟังนั้นออก..และทันทีที่มันถอดออกนั้น พวกพ้องของมันก็เดินเข้ามาในห้องราวกับได้ทำการเตี้ยมกันไว้แล้ว….

ไอ้นัทที่มองเหล่าลูกน้องของมัน 2-3 คนที่เดินเข้ามา ก่อนที่มันจะพยักหน้าเชิงสั่งการ ซึ่งพวกมันก็เหมือนรู้ว่าจะต้องทำเช่นไร ลูกน้องของไอ้นัทดั่งกล่าวที่เข้ามารวบคุมตัวของนันทกา แน่นอนว่าลูกน้องคนหนึ่งของมันรับปืนต่อจากผู้เป็นนายเข้าจี้เอวของเธอ  ก่อนที่มันจะพาเธอไปขึ้นรถ โดยที่มันนั้นก็แกล้งทำเหมือนเล่นละคร…

“เราไปต่อกันที่พักของพี่เถอะนะ น้องหญิงคนสวย..” มันที่เอยอย่างจงใจ เพื่อให้ต่างหูของเธอนั้นรับข้อความดั่งกล่าว และมันก็มอบต่างหูนั้นให้กับลูกน้องของมันคนหนึ่ง ก่อนที่มันจะพาเธอขึ้นรถอีกคัน และพวกมันนั้นก็ค่อยๆขับรถออกไปทีละคัน ซึ่งคันแรกที่ออก คือคันของลูกน้องที่มันมอบต่างหูให้ ซึ่งมันจะใช้เป็นตัวล่อ เพื่อให้พวกที่ดักฟัง(หรือก็พวกผู้กองหนุ่ม) นั้นขับรถไล่ตามรถของลูกน้องของมันคันดั่งกล่าวนั้น ซึ่งคันที่นันทกากับไอ้นัทที่นั่งอยู่นั้นก็ค่อยๆขับออกมา หลังจากคันของลูกน้องที่เป็นตัวล่อนั้น ขับออกไปได้ 5-10 นาที…

“ถึงจะทำแบบนั้น แต่อีกเดี๋ยวยังไง…ลูกน้องของแกก็จะถูกพวกของชั้นจับอยู่ดีนั้นแหละ..” นันทกาที่เอยปากขึ้น อย่างเผยตัวตนของตัวเองอย่างไม่สนใจอีกแล้ว เพราะจากท่าทางแล้ว ไอ้นัทมันคงรู้แล้วว่าเธอคือใคร…

“โฮ่ คิดว่าจะเป็นอย่างงั้นเหรอ คุณอดีตผู้หมวดแสนสวย…งั้นมารอดูกันว่า พรรคพวกของคุณจะไล่ตามจับลูกน้องของผมและ ตามมาช่วยคุณได้มัย..” ไอ้นัทที่เอยกล่าวด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่มันจะพาเธอมายังที่โกดังแห่งหนึ่ง ซึ่งหลังจากที่มันมาถึงได้ไม่นานนั้น รถคันที่เป็นของลูกน้องมันที่เป็นตัวล่อก็มาสมทบ…

“เป็นไปตามแผนใช่มัย?..” ไอ้นัทที่เอยปากถามทันทีที่ลูกน้องที่มันมอบหมายงานนั้นลงมาจากรถ และตรงเดินมาหามัน…

“ครับ ลูกพี่..ผมทำตามที่พี่ว่าทุกอย่าง หลังจากขับไปสักพัก ก็ทิ้งต่างหูนั้นให้ ถูกล้อทับเหยียบ ซึ่งป่านนี้ พวกตำรวจคงวุ่นกันใหญ่แล้วละครับ…” คำตอบของผู้เป็นลูกน้องนั้น ก็ทำให้ไอ้นัทยิ้มอย่างพอใจ…แน่นอนว่าคำถาม-ตอบนั้น นันทกาก็ได้ยินอย่างครบถ้วน…

“ดูท่าว่า คงไม่มีใครมาช่วย คุณได้แล้วละ…” ไอ้นัทที่หันมาเอยกล่าวกับ นันทกาที่ถูกมัดเอามือไขว์ที่ด้านหลัง วึ่งคำกล่าวของมันก็ทำให้เธอเหงื่อตก…

“จะว่าไป ผมก็ไม่คิดเลยนะ ว่าคนสวยๆอย่างงี้จะเป็นตำรวจ และก็ไม่เคยคิดและนึกว่าที่ทำให้ผมตกต่ำทุกวันนี้ก็เพราะมาจากน้ำมือคนสวยๆอย่างคุณ….ทำกับผมอย่างงี้ ผมควรจะทำอะไรกับคุณดีนะ น้องหญิง คนสวยไม่สิ อดีตผู้หมวดนันทกา…”   ไอ้นัทที่เดินเข้ามาเอยกล่าว ด้วยน้ำเสียงที่ค่อนแค้น แน่นอนว่านั้นก็ยิ่งทำให้นันทการู้สึกหวั่นกลัวมากขึ้น….

“ถ้าอยู่เฉยๆ เป็นเจ้าของร้านไอติมนั้นซะ ก็คงไม่ต้องเจ็บตัวแล้ว แต่ดันยังกลับมาเพื่อจะจบผมอีก เฮ้อ แบบนี้เห็นที่ต้องเอาคืนให้หนักซะแล้ว…” คำกล่าวที่เอยต่อ เมื่อร่างของมันนั้นเดินเข้ามาถึง มือไม้ของไอ้นัทที่เข้าจับชายคางของเธอขึ้น …

“แกจะทำอะไรชั้นนะ..” นันทกาทีเอยร้องถาม อย่างในใจรู้สึกหวั่นกลัว…

“ไม่ต้องห่วงหรอก ผมไม่ถึงกับฆ่าคุณหรอก เพราะการฆ่าคนสวยๆอย่างคุณนะมันเป็นอะไรที่สบายเกินไป…” ไอ้นัทที่เอยกล่าวด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะหันเชิงสั่งลูกน้องคนหนึ่งของมันให้เดินเข้ามา ซึ่งลูกน้องของมันนั้นก็เดินเข้ามาพร้อมกับในมือที่ถือเข็มฉีดยาที่บรรจุยาอะไรสักอย่าง…

“นะ นี่แกจะทำอะไรกับชั้นนะ..” นันทกาทีเอยร้องถามย้ำ ขณะที่ลูกน้องของไอ้นืทนั้นเดินเข้ามาถึงตัวของเธอ และจับยึดร่างของเธอไว้ เตรียมที่จะฉีดยานั้นเข้าใส่ในร่างของเธอ…

“หึๆ จะทำอะไรนะเหรอ ก็เห็น หมวดชอบทำตัวร่านๆ ผมก็จะให้หมวดได้ร่านสมใจไงละครับ ” คำกล่าวตอบของไอ้นัทนั้นก็ทำให้นันทกาพอรู้และเข้าใจแล้วว่า ยาที่มันกำลังจะฉีดเข้าไปในนั้นคือยาอะไร และไม่ทันที่เธอจะเอยร้องห้าม เธอก็ต้องเจ็บปวดนิดๆ เมื่อเข็มยาดั่งกล่าวได้ปัดลงต้นแขน และระบายยาสีสวยๆนั้นเข้าใส่ร่างของเธอ

“มะ ไม่นะ…” นันทกาที่เอยร้องอยากหน้าซีด ขณะที่เข็มที่เคยมีของเหลวสีสวยๆนั้น ตอนนี้ก็ว่างเปล่าและค่อยๆถอดเข็มออกจากต้นแขนของเธอ….

“ไม่ต้องหน้าซีดแบบนั้นก็ได้ เพราะมันไม่ใช่ยาพิษซะหน่อย ก็แค่ยาปลุกเซ็กส์อย่างแรงเท่านั้นเอง…” ไอ้นัททีเอยบอก ซึ่งทางนันทกานั้นก็เริ่มแสดงท่าทีของฤทธิ์ยานั้นออกมาแล้ว…ยาปลุกSEX ชนิดพิเศษที่ออกฤทธิ์เร็วและแรง ที่ทำให้มันนั้นอมยิ้มและสั่งให้ลูกน้องของมันนั้นคลายมัดของเธอออก …

ร่างของนันทกาที่อยู่บนเก้าอี้นั้นก็ร่วงตุบลงกับพื้นทันทีที่ลูกน้องของไอ้นัทนั้นคลายเชือกที่มัดไว้ออก มือไม้ของเธอที่กอดร่างของตัวเองราวกับหนาวสั่น…ใบหน้าของเธอที่เริ่มแดงระเรือมากตามลำดับ ท่าทีดั่งกล่าวของ
นันทกานั้นก็ทำให้ไอ้นัทอมยิ้ม ก่อนที่บรรดาลูกน้องของมัน กว่า 7-8 คนนั้นจะเดินเข้ามา…

 

“เอ้า เชิญเล่นอีนี่ให้เต็มที่เลยนะพวกแก…” ไอ้นัทที่เอยสั่งแด่ลูกน้องของมันด้วยน้ำเสียงที่เหี้ยมเกรี้ยม และนั้นก็ทำให้เหล่าชายฉกรรจน์เหล่านั้นต่างพากันแสยะยิ้มและปลดเปลื้องเสื้อ เดินเข้าไปหา นันทกาที่เริ่มแสดงอาการของความอยากของฤทธิ์ยานั้น…

“อือออ ไม่นะ อย่านะ..” นันทกาที่เอยร้องบอกอย่างเบาๆ ร่างอรชรของเธอที่นอนอยู่วงล้อมของเหล่าชาย
ฉกรรน์เหล่านั้นที่ต่างจ้องมองเธออย่างฉีกกว้าง….

“มันบอกว่าอย่าวะ …”

“หึๆๆ เดี๋ยว พอแม่งโดนควยเข้าไป ก็จะเปลี่ยนเป็น อย่าหยุดเองนั้นแหละ..” ชายอีกคนที่เอยบอกแด่เพื่อนของมันที่เอยเมื่อครู่นั้น และนั้นก็ทำให้พวกมันทั้งหมดต่างหัวเราะกับความจริงข้อนั้น พร้อมกับไม่รอช้า พวกมันต่างจับดึง จับดึงร่างของอดีตหมวดสาวแสนสวยรายนี้ให้ขึ้นมานั่งอย่างทันที…

“อือออ…ไม่นะ…อืออ…” นันทกาที่เอยร้อง พร้อมกับลำควยที่พยายามจะป้อนใส่ปากของเธอ ซึ่งเธอนั้นก็พยายามที่จะไม่ให้ลำควยท่อนนั้นรุกล้ำเข้ามา แต่สุดท้าย ลำควยดั่งกล่าวนั้นก็เข้ามาในปากของเธอจนได้..

“อือออ..อือออ..อือออ..” เสียงทีเอยร้องในลำคอของเธอที่ดังขึ้น ก่อนที่มือไม้ทั้ง 2 ของเธอนั้นจะถูกพวกมันจับดึงให้ไปจับลำควยของพวกมัน…แน่นอนว่าทั้งกลิ่น รสสัมผัสนั้นก็ยิ่งทำให้ยาที่ถูกฉีดเข้าไปนั้นแสดงอาการมากขึ้น

ถึงแม้เธอจะพยายามแข็งใจซะแค่ไหนก็ตาม แต่พอฤทธิ์ยานั้นแสดงไปถึงจุดๆหนึ่งแล้ว สติของเธอนั้นกลับหายไปหมด ทุกอย่างนั้นเหมือนกลับขาวโพลน หลงเหลือเพียงสัญชาตญาตในการสืบพันธ์ที่ตอบสนองพวกมันทั้ง 6-7 คนนั้นอย่างถึงอกถึงใจ โดยที่เธอนั้นก็แทบจำอะไรไม่ได้เลยว่า โดยพวกมันกระทำอะไรบ้าง…

ได้สติอีกทีก็มานั่งทับควยของผู้กองหนุ่ม หัวหน้าของเธอแล้วนั้นเอง…

“ถึงไม่มีการยืนยัน แต่ชั้นมั่นใจว่า ต้องมีใครสักคนในพวกของผู้กองเป็นพวกของไอ้นัทอย่างแน่นอนค่ะ ” นันทกาที่เอยบอกอย่างมั่นอกมั่นใจ…ในถ้อยคำที่ไอ้นัทเอยถึงแม้จะไม่มีการเอยโจ้งแจ้งมากนัก แต่พฤติกรรมและข้อมูลหลายอย่างนั้นมันบงบอกว่าเหมือนมันจะรู้ดีไม่ใช่น้อย…

“ก็คงใช่ ถ้ามันเป็นจริงดั่งที่คุณเล่าจริงๆละก็ แล้วคุณสงสัยใครเป็นพิเศษละ ” ผู้กองหนุ่มที่เอยปากถามกลับ ซึ่งนั้นก็ทำให้อดีตหมวดสาวแสนสวยนั้นชะงัก…

“คงที่น่าสงสัยเหรอ?..” เธอเอยทวนอย่างครุ่นคิด ซึ่งใช่ว่าจะไม่มี คนที่น่าสงสัย แต่มันไม่มีหลักฐานนะสิ ว่าเป็นคนๆนั้น ….

“ยังนึกไม่ออกเลยค่ะ ” นันทกาที่เอยตอบ หลังจากใช้เวลาครุ่นคิดไปครู่หนึ่งนั้น…

“งั้นเหรอ?..” ผู้กองหนุ่มที่เอย ซึ่งเขาก็ไม่คิดว่านันทกานั้นจะโกหก แต่มันก็มีความเป็นไปได้เช่นกันที่จะมีใครบางคนเป็นสายบอกแผนการของเขา ให้กับไอ้นัท แต่เวลานี้ประเด็นมันไม่ได้อยู่ตรงนั้น ตอนนี้ประเด็นที่สำคัญนั้นคือ

จะหนีออกไปจากที่นี้ได้ไงต่างหาก…

ผู้กองหนุ่มที่ครุ่นคิด ก่อนที่เค้าจะเอย เมื่อเห็นท่าทีของนันทกาแปลกไป…

“หมวดเป็นอะไรนะ…” เขาที่เอยร้องถาม เมื่อนันทกานั้น กอดอกและเริ่มหนาวสั่น เนื้อตัวที่สั่นระริกๆ..

“อะ อือออ มะ ไม่รู้ค่ะ ผู้กอง อะ อยู่ๆ ร่างก็…อ็าาา…” เธอที่เอยร้องตอบ ก่อนจะเอยครางอย่างท่าทีทรมานร่างอรชรที่ล้มตัวนอนลงอย่างกอดอกของตัวเองอย่างสั่นระริกๆ…พร้อมกับส่งเสียงครางอย่างเบาๆ…

“อ็าาาาา อาาาาาา…” นันทกาที่ส่งเสียงร้องอย่างท่าทีทรมาน จนทำให้ผู้กองหนุ่มเอยร้องด้วยความเป้ฯห่วง ซึ่งเขาก็ไม่สามารถจะทำอะไรได้นอกจากเอยกล่าวเท่านั้น…

“ผู้หมวด ทำใจดีๆไว้นะ ผู้หมวด..” เค้าที่เอยกล่าวอย่างเสียงดัง และในใจที่เจ็บใจไม่น้อย ก่อนที่เหล่าลูกน้องของไอ้นัทที่เฝ้าพวกเขานั้นจะเดินเข้ามาดู…

“นึกว่าโวยวายอะไร ที่แท้ก็ฤทธิ์ยาของอีดอกนี่มันกำเริบนี่เองเรอะ…” 1 ในพวกลูกน้องของไอ้นัทที่เอยกล่าวขึ้น เมื่อเห็นท่าทีของนันทกานั้น  คำกล่าวนั้นก็ทำให้ ผู้กองที่ถูกมัดเอยปากถาม..

“ยา? ยาอะไรกำเริบนะ แกทำอะไรหล่อน!!..”

“ไม่ใช่ยาพิษหรอก แค่ยากปลุกSEX นะ บังเอิญ เราดันฉีดให้เธอไปหลายขนาดไปหน่อย ฤทธิ์มันเลยคัดค้างออกฤทธิ์เป็นระยะๆ อย่างงี้…” ชายกำยำคนเดิมที่เอย ก่อนที่พรรคพวกของมันจะ เดินเข้าไปหิ้วร่างของนันทกาขึ้น

นันทกาที่ในเวลานี้อยู่ในสภาพที่เอยคราง ร่างที่สั่นระริกๆอย่างอ่อนระทวยและต้องการท่อนเนื้ออย่างสุดๆ…

“เย็ด..เย็ดชั้นที ขอร้องละ..” คำกล่าวของหล่อนที่เอยอย่างแผ่วเบาที่ทำให้เหล่าชายกำยำต่างหัวเราะและเอยปากตอบ..

“เออ เดี๋ยวพวกกูจะเย็ดเอาให้บานเลยอีกระหรี่..” เหล่าลูกนน้องของไอ้นัทที่เอยอย่างหัวเราะ ขณะที่ผู้กองหนุ่มนั้นเอยร้องถาม เมื่อเห็นพวกมันจะเอาตัวของหล่อนไป…

“นั้นแก จะเอาหล่อนไปทำอะไรนะ..”

“ก็เอาหล่อนไป แก้เสี้ยนฤทธิ์ยาไง ออกฤทธิ์อย่างงี้วิธีแก้ก็มีแต่ประเคนควยให้มัน ประเคนให้ 6-7ดอก เดี๋ยวก็หายเสี้ยนเอง..” ชายกำยำนั้นตอบพร้อมกับหัวเราะ  ก่อนที่พวกมันจะพาร่างของนันทกาออกไปจากโกดังนั้น โดยที่ผู้กองหนุ่มได้แต่จ้องมองอย่างทำอะไรไม่ได้…

และพวกมันก็พานันทกาหายไป เกือบ 2 วัน ก่อนจะพาหล่อนกลับมา ซึ่งสภาพของหล่อนที่ถูกพาตัวกลับมานั้นก็ดูไม่จืดเอาซะเลย แค่ดูก็พอคาดเดาได้ว่า หล่อนโดนพวกมันกระหน่ำด้วยดุ้นเอ็นไปขนาดไหน…

“หมวดไม่เป็นไรนะ..” ผู้หองหนุ่มที่เอยปากถามขึ้น เมื่อนันทกานั้นได้สติพื้นขึ้นหลังจากสลบไลสไปเกือบค่อนวัน.

“อือออ ค่ะ หญิงไม่เป็นไรค่ะ ผู้กอง..” เธอที่เอยปากตอบอย่างอ่อนแรง ถึงแม้คำกล่าวของเธอจะบอกแบบนั้น แต่สีหน้าของเธอไม่ได้บอกแบบนั้นแม้แต่น้อย…และแน่นอนว่านั้นก็ทำให้ผู้กองหนุ่มรู้สึกทั้งแค้นและสงสารหล่อนไม่น้อย แต่เขาก็ไม่สามารถจะทำอะไรได้มากกว่านั้นเลย..

ใช่ ทำอะไรไม่ได้เลย และเกือบเดือนที่ เค้ายังคงถูกพวกมันจับเอาไว้และต้องทนเห็น อดีตหมวดสาวคนสวยนั้นถูกพาตัวไปกระหน่ำท่อนควย…ซึ่งบางทีพวกมัน ก็พลัดกันเย็ดต่อหน้าของเขาก็มี..บางครั้งนันทกาเองก็เสี้ยนฤทธิ์ยามากจน ขึ้นไปขย่มควยของเขาอีกด้วย..

และแล้วเวลาก็ผ่านไปจนถึงวันที่ไอ้นัทนั้นกลับมาดูพวกเขาอีกครั้ง..

“เป็นไงกันมังเอย…” คำกล่าวทักของไอ้นัทที่เดินเข้ามานั้น ก็ทำให้ทั้ง 2 จ้องมองด้วยสายตาที่แสนเจ็บใจ

“โอะๆ ช่างเป็นสายตาที่น่ากลัวจริงๆนะ ว่าแต่พวกมึง 2 คนรำลากันเสร็จยังละ? ” คำกล่าวที่เอยต่อของมันนั้นก็ทำให้ ทั้ง 2 ถึงกับชะงัก ….

 “นี่แกจะทำอะไรกับเรานะ..” นันทกาที่เอยปากถาม ซึ่งนักค้ายารายใหย๋รายนี้ก็แสยะยิ้มและเอยปากตอบ..

“หึๆ ถ้าสำหรับน้องหญิงนะ พี่จะไม่ทำอะไรรุนแรงหรอก ก็แค่จะพาตัวไปเป็นกระหรี่เล่นๆอยู่ในซ่องซัก1- 2 ปีนะ ” ไอ้นัทที่หันไปเอยปากตอบ ซึ่งนั้นก็ยิ่งทำให้นันทกานั้นถึงกับซ็อคไม่น้อย…

“เอ้าๆ ว่าแล้ว..ก็รีบพาตัวไปดีกว่านะ …” คำกล่าวที่เอยต่อของมันนั้นก็ทำให้ลูกน้องของมันเดินเข้าไปจับล็อคตัวของนันทกาอย่างหิ้วไป ท่ามกลางเสียงห้ามและการดิ้นรนของเธอที่แสนไร้ความหมาย…

“ไม่นะ ไม่….” เธอที่เอยร้องและพยายามดิ้นรน ก่อนจะถูกพาตัวออกไป…

“ต่อไปก็ ถึงตาของผู้กองละ รู้ใช่มัยว่า ผมจะทำอะไรนะ…” คำกล่าวของไอ้นัทที่ทำให้ เขาขบฟันอย่างแน่นขนัด..

“เออ รู้ ถึงวันนี้คนอย่างชั้นจะถูกไอ้คนสารเลวอย่างแกฆ่าตาย แต่ชั้นก็ยังเชื่อว่า เวรกรรมนั้นมีจริง สักวันกรรมจะต้องตามสนองแกไม่ว่าจะถูก ตำรวจอย่างพวกชั้นจับกุม รึ ถูกเสี่ยชัยเล่นงานในยามที่หมดประโยชน์ ชั้นจะคอยดูเวลานั้นของแก… ” ผู้กองหนุ่มที่เอยกล่าว ด้วยสายตาและน้ำเสียงที่อาฆาตแค้น แน่นอนว่า ก็ไม่ได้ทำให้ไอ้นัทสะทกสะท้านแต่อย่างใด มันที่จ้องมองอย่างเลือดเย็นและเอยกล่าวตอบกลับ…

“งั้นก็ เชิญไป รอชมที่โลกหน้าให้สบายใจเลยนะ ผู้กอง…” ไอ้นัทที่เอยกล่าวอย่างเหี้ยมเกรี้ยม ก่อนที่ปืนในมือของมันจะดังลั่นใส่กลางกบาลของนายตำรวจหนุ่มที่อยู่ในสภาพทำอะไรไม่ได้…เสียงปืนที่ดังนั้นก็ทำให้นันทกาที่ถูกลูกน้องของไอ้นัทที่หิ้วออกมาหมายจะพาขึ้นรถตู้นั้น …หล่อนก็ถึงกับชะงักกับเสียงปืนดั่งกล่าว

“ผู้กอง!!!…” นันทกาที่เอยร้องเรียกอย่างคาดเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้นในนั้น….ถึงแม้เธอจะไม่ชอบพอผู้กองหนุ่มซะเท่าไร ถึงแม้เค้าจะเป็นคนนึกถึงแต่ผลงาน และความสำเร็จโดยไม่สนวิธีการรึความปลอดภัยของลูกน้องก็ตาม…

“คงตายแล้วละมัง ไอ้ห่านั้นนะ ”

“รีบเอาอีดอกนี้ขึ้นรถเถอะ เดี๋ยวลูกพี่ออกมา และเห็นว่าเรายังไม่เอามันขึ้นรถเดี๋ยวโดนเล่นงาน…” ลูกน้องของไอ้นัทที่หิ้วร่างของนันทกานั้น ก็เอยคุยกัน ก่อนที่มันจะลากเธอเข้าไปในรถอย่างสำเร็จ โดยที่นันทกานั้นก็ไม่ได้แสดงท่าทีขัดขืนแต่อย่างใด หลังจากเสียงปืนนั้นดังขึ้น เธอที่ก้มหน้าอย่างเสียใจอย่างการจากไป และแน่นอนว่า โอกาสมันช่างน้อยนิดที่จะมีใครมาช่วยเธอจากสถานอย่างงี้…

“เอ้า ต่อไปก็ตาของมึงละนะ อีหญิง…” คำกล่าวของไอ้นัทที่เอยขึ้น เมื่อมันเดินขึ้นมาบนรถ ใบหน้าของมันที่หันมองเธอด้วยรอยยิ้ม ขณะที่เธอยังคงก้มหน้าอย่างเสียใจ และแน่นอนว่า ในเวลานี้เธอก็คงต้องทำใจและปลงกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับเธอหลังจากนี้ ถึงแม้มันจะเป็นนรกบนดินที่แสนโหดร้ายก็ตาม….

บทส่งท้าย….

ศพของผู้กองหนุ่มที่ถูกไอ้นัทยิงทิ้งนั้น ก็มีคนไปพบซึ่งศพของเขาก็โดนหมกไว้ที่ข้างทาง หลังจากที่เค้านั้นหายสาปสูญไป 1 เดือนกว่าๆ แน่นอนว่าการที่ตำรวจ 1 นายถูกฆ่าไปนั้น ก็ทำให้ทางการเต้นเป็นเจ้าเข้าไม่น้อย

โดยที่ทางผู้ใหญ่ในท้องที่นั้นก็เอยคำรามว่าจะลากตัวคนผิด(ไอ้นัท) มาลงโทษให้ได้ในเร็ววัน แต่ในด้านปฎิบัตินั้น มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เพราะไอ้นัทนั้น ได้หนีหายไปในกลีบเฆม อีกครั้ง…

แต่เรื่องราวในครั้งนี้ก็มีเรื่องหนึ่งที่ทั้งผู้คนและสื่อมวลชนนั้น ไม่ได้ล่วงรู้ นั้นคือการหายตัวไปของอดีตหมวดสาว ที่เป็น 1 ในทีมไล่ล่า ไอ้นัท นักค้ายารายนี้ แน่นอนว่า ข้อมูลทางตำรวจนั้นมี แต่มันไม่เหมาะสมที่จะเอาออกมาไปบอกแก่ สาธารณะชน เพราะมันจะยิ่งทำให้ภาพลักษณตำรวจนั้นพลอยดูตกต่ำ แค่ลำพังตำรวจตายไป 1 คนก็แย่พออยู่แล้ว นี่พลเรือนที่รวมงานด้วยหายสาปสูญไปอีก (ถึงจะเป็นอดีตตำรวจก็เถอะ) มีหวังถูกสื่อเล่นงาน และทางผู้ใหญ่ส่วนกลางเล่นงานตายแน่ๆ….

ถึงแม้เรื่องราวตามหน้าหนังสือพิมพ์จะดูใหญ่โต เพียงไหนก็ตาม แต่พอนานวันผู้คน ก็จะค่อยๆลืมเลือนเรื่องราวเหล่านี้ ตามวันเวลา ที่เป็นวัฏจักรที่ไม่น่าพิสมัยซะเท่าไรของประเทศนี้….

“นี่ พวกมึงว่า อีหญิงตายไปยังวะ…” จ่าชิด 1 ในเพื่อนร่วมก๊วนของจ่าสมหมายทีเอยปากถามเพื่อนร่วมก๊วนของมันอย่าง หมวดแสง และจ่าศักดิ์ นายตำรวจทั้ง 2 ที่หันไปมองก่อนเอยปากตอบเกือบๆพร้อมๆกัน..

“ไม่รู้วะ..”

“ใช่ ไม่รู้ แต่ถ้าตายป่านนี้ ก็น่าจะเห็นศพบ้างแล้วละ.. ”

“งั้น ถ้าไม่ตาย ป่านนี้มันไปอยู่ที่ไหนวะ….” คำถามที่เอยต่อจากปากของจ่าชิด…ซึ่งแต่ละคนก็ชะงักกันเล็กน้อย ก่อนที่หมวดแสงนั้นจะเอยปากตอบ…

“สวยๆ หุ่นดี ลีลาเด็ดแบบนั้น ถ้าไอ้นัทแม่งไม่ฆ่าทิ้ง คงเอามันไปเป็นกระหรี่แหงๆ…” คำกล่าวของหมวดแสงนั้นก็ทำให้นายตำรวจคนอื่นหันมามอง ก่อนจะเอยตอบอย่างเห็นด้วยกับคำกล่าวนั้น..

“นั้นสินะ ”

“ใช่ อีกฝ่ายเป็นไอ้นัทนั้นซะด้วย…” เสียงของจ่าชิด และจ่าศักดิ์ที่เอยตอบรับในคำกล่าวนั้น

“แต่ถ้าใช่ละก็น่าสงสาร น้องหญิงเหมือนกันนะ นี่ก็ ครึ่งปีแล้วที่หายตัวไป ถ้าโดนเอาไปเป็นกระหรี่จริง ป่านนี้คงแหกหมดแล้วแหงๆ สวยๆแบบนั้นนะ..” จ่าชิดที่เอยกล่าวต่อและหันไปมองยังท้องฟ้า ซึ่งมันกับพรรคพวกก็ไม่ใช่เป็นห่วงอะไรในตัวของอดีตหมวดสาวอย่างจริงจังนักหรอก พวกมันเพียงแต่อยากจะลิ้มรสและระลึกลีลาสวาทของหล่อนอีกก็เท่านั้น….

และสิ่งที่นายตำรวจทั้ง 3 นายพูดนั้นมันก็เป็นความจริงอย่างไม่ผิดเพี้ยน เพราะในเวลานั้น อดีตผู้หมวดคนสวย อย่างนันทกานั้น ก็ได้เป็นกระหรี่อยู่ในซ่องแห่งหนึ่งตามชายแดน…

“สวัสดีค่ะ พี่… ” เสียงที่เอยอย่างอ่อนหวานของหญิงสาวผมดำยาวที่เอยขึ้น เมื่อมีชายหนุ่มเปิดประตูเข้ามาในห้องที่เธอนั้นนั่งรออยู่ ซึ่งชายหนุ่มดั่งกล่าวคือ แขกที่ได้เรียกเธอมาใช้บริการนั้นเอง…

ชายคนดั่งกล่าวที่เดินเข้ามาอย่างเลียริมฝีปาก ด้วยท่าทีหื่นกระหาย…

“ชื่ออะไรจ๊ะคนสวย…” ชายคนนั้นที่เอยปากถามและ ลงนั่งใกล้ๆ ร่างของหญิงสาวที่อยู่ในชุดบางๆ…

“นันทกาค่ะพี่ หรือ จะเรียก น้องหญิงก็ได้ค่ะ…” คำกล่าวตอบที่แสนอ่อนหวานนั้นก็มีแต่ทำให้ แขกดั่งกล่าวยิ้มอย่างถูกใจ…

“สวยแล้วยังอ่อนหวานอีก…แบบนี้ชอบจริงๆเลยแฮะ..” แขกคนนั้นที่เอยสบ ซึ่งนันทกาก็เอยตอบอย่างยิ้มหวาน

“อีกเดี๋ยว พี่จะต้องชอบยิ่งกว่านี้อีกค่ะ..” นันทกาที่เอยตอบอย่างอ่อนหวานพร้อมกับขยับกายก้มลงยังที่เป้ากางเกงของอีกฝ่าย ซึ่งนั้นก็ทำให้สายตาของชายดั่งกล่าวเบิกโต ก่อนจะอมยิ้ม และสูดปากกับการกระทำของหล่อนนั้น…

“อีนังนั้นมันเป็นไงบ้างวะ…ไอ้ดำ..”เสียงของชายคนหนึ่งที่เอยปากถาม แด่คนรู้จักที่เป็นคนคุมซ่องแห่งนี้

“หือ อ้อ หมายถึงอีหญิงนะเหรอ ไอ้หมาย..” ไอ้ดำคนคุมซ่องที่เอยปากตอบ ซึ่งคนที่เอยปากถามนั้นก็คือ จ่าสมหมายนั้นเอง…อีกฝ่ายที่พยักตาตอบกลับ…

“อืมม ถ้าอีนั้นละก็ ตอนนี้มันเป็นกระหรี่อย่างเต็มตัวแล้ว….ไม่ดื้อเหมือนตอนแรกๆแล้ววะ…” ไอ้ดำที่เอยกล่าวตอบและพาลนึกถึงตอนแรกๆที่ อดีตหมวดสาวนั้นถูกพาตัวมาที่นี้ หล่อนก็มีฤทธิ์เดชมากพอสมควร.. แต่หลังจากถูกมัน(ไอ้ดำคนคุมซ่อง) จัดการและเอายาบางอย่างฉีดใส่จนทำให้เธอติดนั้น…

ก็ทำให้เธอมีสภาพอย่างที่เห็นกลายเป็นกระหรี่ทำงานแลกกับยาถึงแม้จะไม่เต็มใจนักก็ตาม แถมเธอนั้นก็ปฎิบัติหน้าที่นั้นได้ดี ตามที่มันเอยสั่งด้วย ชนิดที่คนในระแวกนี้นั้นติดใจหีและลีลาของเธอไม่น้อย…ไม่ว่าจะเป็นคนไทยหรือพวกเขมร พม่า… ต่างก็แวะเวียนมาเล่นหีของเธอ บางรายก็ถึงกับเป็นขาประจำเลยด้วย….

“อย่างงั้นเรอะ..” จ่าสมหมายที่เอยตอบรับอย่างยิ้มแย้ม…

“เออ…แล้วมึงจะเล่นมันมัยละ กูจะได้ให้มึงเป็นคิวรายต่อไป..” ไอ้ดำที่เอยปากถาม..

“ไม่ดีกว่า เอาไว้อีกสักพักกูค่อยไปหามัน ให้มันปลงกับการเป็นกระหรี่กว่านี้ก่อน…” จ่าสมหมายที่เอยตอบ..

“ก็ได้ๆ ตามใจมึง แต่ถ้ามีเด็กใหม่ๆ ก็ส่งมาทางนี้ด้วยนะเว้ย ตอนนี้มีแต่พวกชำนาญศึกทั้งนั้น ” คำกล่าวของคนคุมซ่องนั้นก็ทำให้จ่าสมหมายอมยิ้มและเอยตอบรับ….

“เออ…ได้ ” จ่าสมหมายที่เอยตอบ ก่อนจะหันหลังเดินออกไปจากซ่องแห่งนี้ ที่ทั้งตัวของมันและไอ้นัทนั้นรู้จักดี เพราะพวกมันทั้ง 2 นั้นก็มักเอาสาวๆมาให้เป็นกระหรี่ที่นี้อย่างบ่อยๆนั้นเอง….จ่าสมหมายที่เดินออกมาจาก ซ่องก่อนหันกลับไปมองและเอยคนเดียว…

“ถ้ามึงไม่ฮึกฮัดกัยกูตอนนั้น มึงก็คงไม่เป็นแบบนี้หรอกอีหญิง ขอให้มึงสนุกกับการเป็นกระหรี่อย่างเต็มที่นะ  ” คำกล่าวของจ่าสมหมายที่เอย ก่อนที่มันจะขึ้นรถไป โดยที่นันทกานั้นก็ต้องทนอยู่ในสภาพที่แสนอดสูและน่าสงสารอย่างงี้อยู่หลายปี…ก่อนที่เธอจะได้กลับมาใช้ชีวิตปกติ จากการช่วยเหลือของ ผู้กองวิชุดา ผู้เป็นเพื่อนสนิทของเธอ ที่พอรู้ข่าวก็ลงมาสืบจนกระทั้งช่วยเหลือเธอได้ในที่สุด แต่กว่าจะช่วยเธออกมาได้นั้น ผู้เป็นเพื่อนของเธอ ก็พลาดท่าโดนกระทำชนิดที่อาจจะสาหัสกว่าเธอเสียอีก…

และแน่นอนว่าพวกเลวๆที่ได้กระทำกับเธอไว้ต่างก็รับผลกรรมอย่างสาสมเช่นกัน..ถึงแม้มันผลกรรมมันจะไม่ปัจจุบันทันด่วนนักก็ตาม…โดยเฉพาะไอ้นัทที่หลังจากที่มันจัดการกับนันทกาและผู้กองหนุ่ม ได้  ปีกว่าๆ มันก็ถูกเก็บด้วยน้ำมือของเพื่อนสนิท อย่าง จ่าสมหมายที่ได้รับคำสั่งจากเสี่ยชัยมาอีกที ใช่เป็นไปตามคำแช่งของผู้กองหนุ่ม ทุกอย่าง เนื่องจากทางเสี่ยชัยนั้นไม่เชื่อใจไอ้นัท แถมระยะหลังๆไอ้นัทนั้นก็มีท่าทีกลับเป็นแบบเดิม คือมีท่าทีจะแข็งข้อและงัดข้อกับเขา จึง ถูกสั่งเก็บ ในรูปแบบการปราบปรามในที่สุด…. 

หมวดสาวยอดนักสืบ (2009) จบ….To..be…ตำรวจสาวคาวโลกีย์….