ตอนที่
15 ….
‘จะ
เจอแล้ว….’ หญิงสาวหน้าตาดีผมยาวที่เอยในใจขึ้น เมื่อเธอนั้นได้เห็นเป้าหมายของเธอ
ซึ่งได้มายังผับแห่งนี้ตาม ข้อมูลที่ได้รับ
ผับดั่งกล่าวซึ่งเป็นของผู้มีอิทธิพลรายหนึ่งของทางจังหวัดแห่งนี้…
อดีตหมวดสาวคนสวยที่จ้องมองเป้าหมายที่เดินขยับอย่างไม่กระพริบตานั้น
เธอที่อยู่ในชุดที่ค่อนข้างเซ็กซี่ ดุจดั่งสาวใจแตกที่ชอบมาเที่ยวในสถานที่แบบนี้
เธอที่ค่อยๆขยับร่างและครุ่นคิดหาวิธีเข้าประชิด โดยที่เธอนั้นก็นึกย้อนกลับไป
เมื่อ อาทิตย์ก่อน…
อาทิตย์ก่อนที่อยู่ๆ
อดีตหัวหน้าของเธอ อย่าง ผู้กองหนุ่มนั้นได้มาหาเธอที่ร้านไอศครีม
และเอยขอความร่วมมือจากเธอในการจับกุมไอ้นัท
นักค้ายารายหนึ่งที่หนีหน้าหายไปเกือบๆครึ่งปี หลังจากที่โดนเค้าไล่ล่าไปนั้น…
“ต้องเป็นชั้นเท่านั้นรึค่ะ
ผู้กอง..” คำถามของอดีตหมวดสาวที่เอยถามขึ้น
ทั้งๆที่ในใจของเธอนั้นก็รับทำอยู่แล้ว
รับทำและจัดการกับต้นเหตุของทุกอย่างที่ทำให้ชีวิตของเธอเป็นเช่นนี้…
“ผมว่าคุณก็น่าจะรู้เหตุผลดี
ว่าทำไมต้องเป็นคุณนะ หมวด..” ผู้กองหนุ่มที่เอยตอบอย่างจ้องมองชั้น
และแน่นอนว่าเค้ายังเอยเรียกยศของเธอ ทั้งๆที่เธอนั้นได้ออกจากราชการไปแล้ว
และแน่นอนว่า เธอก็รู้เหตุผลนั้นดี ว่าทำไมต้องเป็นเธอ…
เนื่องจากเธอนั้นเป็นคนที่อีกฝ่ายเคยต้องตามาก่อน
การใช้เธอนั้นเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด
มากกว่าเริ่มต้นหานกต่อรายใหม่ที่มันอาจจะไม่เวิรค์
หากไอ้นัทนั้นได้ระมัดระวังตัวกับการติดต่อ หญิงสาวหน้าใหม่ในช่วงนี้ละก็…
“ก็ได้ค่ะ
ชั้นจะทำค่ะ…” นันทกาที่เอยตอบรับ..ซึ่งนั้นก็ทำให้ผู้กองหนุ่มนั้นดีใจไม่น้อยที่เธอรับทำงานนี้…
“ผมสัญญาณว่า
ผมจะดูแลความปลอดภัยของคุณอย่างดีที่สุด และหลังจากเสร็จงานนั้น
ถ้าคุณต้องการกลับเข้ารับราชการผมจะบอกผู้ใหญ่ให้รับคุณกลับเข้ามานะนะ หมวด” เค้าที่เอยกล่าวอย่างให้คำมั่นและรางวัลกับงานเสี่ยงชิ้นนี้…
แน่นอนว่า
เรื่องความเสี่ยงนั้น เธอรู้ดีอยู่แล้ว แต่เรื่องการกลับรับราชการนั้น
บอกตามตรงว่าเธอนั้นไม่ค่อยต้องการมากเท่าไร
แต่เธอนั้นก็ยังไม่เอยตอบข้อนี้แก่เค้าอย่างชัดเจน เพราะเธอก็กำลังคิดและตัดสินใจว่า
จะกลับรับราชการไป เพื่อจะหาโอกาสแก้แค้นจ่าสมหมายดีมัย?…เพราะในใจของเธอบางส่วนนั้นอยากจะกระทำเช่นนั้น…
เสียงเพลงของผับบาร์ที่ดังกระฮึ่ม
ขึ้นก็เหมือนเรียกสติของนันทกาที่ยืนครุ่นคิดนั้น ก่อนที่เธอนั้นจะค่อยๆ
เดินเลียดขนานกับอีกฝ่าย ซึ่งกำลังเดินอยู่ แต่อยู่ห่างกันพอควร…ซึ่งนันทกานั้นก็รอโอกาสเหมาะเพื่อจะเดินเข้าไปประชิดอีกฝ่าย..ตามที่ตกลงและวางแผนกันไว้….
ย้อน
กลับไป เมื่อ 2 วันก่อนหน้านี้…
“สายของเรารายงานมาว่า
พบเห็นไอ้นัทเที่ยวอยู่ในผับของเสี่ยชัย…” ผู้กองหนุ่มที่เอยกล่าวบอกแด่อดีตหมวดสาวตามข้อมูลที่เค้าได้รับ…
“เสี่ยชัยงั้นเหรอค่ะ?..”
เธอที่เอยทวนชื่อของคนดั่งกล่าวที่เป็น
คนที่มีอิทธิพลมืดมากคนหนึ่งของจังหวัดแก่งนี้
ซึ่งบุคคลดั่งกล่าวก็มีกิจการทั้งด้านดีและด้านมืดที่ผิดกฎหมายอยู่มากพอควร
แต่ด้วยความที่มีอิทธิพลทำให้ตำรวจในพื้นที่นั้นไม่กล้าเข้าไปดำเนินการจัดการอะไรกับ
เสี่ยคนนี้สักเท่าไร…
“เอ
แต่เดิม เสี่ยชัยกับไอ้นัทมันไม่ถูกกันไม่ใช่เหรอค่ะ..” นันทกาทีเอยปากถาม
ซึ่งสิ่งที่เธอกล่าวนั้นก็คือความจริง
“อืออ
ก็ใช่ แต่อะไรๆก็อาจจะเปลี่ยนไปได้นะหมวด เพราะไอ้นัทมันได้เข้าตาจนแล้ว อาจจะไปขอความช่วยเหลือกับเสี่ยชัยก็เป็นไปได้..”
ผู้กองหนุ่มที่เอยตอบอย่างตั้งสมมติฐาน…
“ไม่มีมิตรแท้และศัตรูถาวรสินะ..”
นันทกาที่เอยกล่าวอย่างเบาๆ
ก่อนที่เธอจะแหงกเงยหน้าจ้องมองอีกฝ่ายและเอยปากถามต่ออย่างตรงประเด็น… “แล้ว
สิ่งที่ชั้นต้องทำละค่ะ คืออะไร…”
คำถามที่ทำให้ผู้กองหนุ่มจ้องมอง
ก่อนที่จะเอยปากตอบ..
“สิ่งที่คุณต้องทำหมวด
คือการเข้าประชิดตัวของไอ้นัทและ…ถ้าเป็นไปได้ ผมอยากจะให้คุณทำไงก็ได้
เพื่อให้มันพาคุณไปนอนด้วย ” ผู้กองหนุ่มที่เอยตอบ และจ้องมองหน้าของหยิงสาว
ซึ่งนันทกาก็จ้องมองกลับ…
“การที่ให้คุณทำอย่างงั้น
เพื่อจะได้รู้ที่อยู่ของมันในตอนนี้ ซึ่งตอนนี้ต้องยอมรับว่าทางเราไม่รู้จริงๆว่า
ไอ้นัทมันกบดานอยู่ที่ไหน
ถ้าได้คุณทำอย่างงั้นก็จะทำให้การจับกุมมันเป็นไปอย่างง่ายดายขึ้น
และหมวดไม่ต้องห่วง เพราะทางเราจะติดเครื่องส่งสัญญาณนี้ ไว้ที่ตัวของคุณทันที
และจะตามมันไปอย่างไม่ห่าง เมื่อมันพาคุณออกมา
และทันทีที่มันพาคุณไปยังที่พักเมื่อไร ทางผมจะจัดการเข้าจูโจมจับมันอย่างทันที…” เค้าทีเอยกล่าวต่อ
พร้อมกับชูเครื่องสัญญาณที่เป็นลักษณะต่างหูนั้นให้ดู…
แน่นอนว่าการวางแผนดังกล่าวนั้น
นันทกาก็ไม่ได้เอยปากแย่งแต่อย่างใด หล่อนจ้องมองอย่างทบทวนแผนที่เค้าเอยเมื่อครู่
ก่อนจะเอยปากตอบตกลงกับแผนการดั่งกล่าวนั้น…เนื่องจากแผนดั่งกล่าวนั้นไม่น่าจะมีข้อผิดพลาดใดๆ
นอกจากว่า ไอ้นัทมันจะรู้ตัวขึ้นมาซะก่อน …ซึ่งมันก็ไม่น่าเป็นเช่นนั้น..
เพราะถ้ามันรู้ว่าคนที่ทำให้มันวอดวายจนต้องหนีตำรวจหัวซุกหัวชุน
คือเธอละก็ มันคงตามล่าล้างแค้นเธอตั้งนานแล้วละ..
‘เอาละ
เริ่มเลยละกันนะ…’ นันทกาที่จ้องมองเป้าหมายก่อนจะคิดและตัดสินใจ
ค่อยๆเดินตรงไปหาอีกฝ่ายนั้น..
นันทกาที่เดินเข้าไป
ก่อนที่เธอจะแกล้งเข้าไปชนตัวของอีกฝ่าย ทำเหมือนกับเธอไม่ได้มองดูให้ดีซะเท่าไร..
“ว้ายย
ขอโทษค่ะ มัวแต่หันไปมองทางอื่นอยู่..” เธอที่เอยร้องขึ้น เมื่อชนกับเป้าหมาย…
“มะ
ไม่เป็นไรครับ..” ไอ้นัทที่เอยตอบ ก่อนจ้องมองเธออย่างชะงักเล็กน้อย
และเอยกล่าวต่อ…
“อ้าว
น้องหญิงไม่ใช่เหรอ?…” คำทักของมันที่ยิ่งเป็นอะไรที่เข้าทางเธอมากๆ
แถมทุกอย่างก็อยู่ในการคาดเดาอย่างเป๊ะๆ
ว่าไอ้นัทนั้นจะไม่มีทางลืมผู้หญิงสวยๆที่เคยผ่านตามันแล้วอย่างแน่นอน…
“เอะ
…คุณนัท?..” นันทกาที่เอยด้วยท่าทีทำเหมือนค่อยๆนึกออกว่าชายตรงหน้านั้นคือใคร…
“ดูเหมือนวันนี้เป็นวันโชคดีของผมนะเนี่ย
ที่ได้เจอคุณอีกครั้ง…” ไอ้นัทที่เอยกล่าวด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับถามเธอ
“มาคนเดียวเหรอครับ..”
“จริงๆมากับเพื่อนค่ะ
แต่ตอนนี้มันนั่งคุยกับผู้ชายจนถูฏคอ ทำให้หญิงเหมือนเป็ฯหมาหัวเน่านะค่ะ..” เธอที่เอยตอบ
ซึ่งนั้นก็ทำให้อีกฝ่ายนั้นก็เห็นอกเห็นใจ
“อย่างงั้นเหรอครับ
แย่จังนะครับ งั้นมานั่งดื่มทานกับผมมัยละครับ…” คำชักชวนของมันที่ทำให้
นันทกาจ้องมองและค่อยๆยิ้มหวานๆก่อนเอยปากตอบรับคำชวนนั้น…
“งั้นรบกวนด้วยนะค่ะ..”
ทุกอย่างนั้น
กำลังเป็นไปตามแผนที่วางไว้อย่างไม่มีผิดเพี้ยน…
“ดูท่าจะไปได้สวยนะครับผู้กอง…”
เสียงของนายตำรวจชั้นผู้น้อยคนหนึ่งที่เอยกล่าวขึ้น
“อือออ
ดูท่าคิดถูกแล้วที่ไปขอร้องให้หมวดมาช่วยเนี่ย..” ผู้กองหนุ่มที่เอยกล่าว
ซึ่งเขากับตำรวจอีก 3 นายนั้นก็อยู่ในรถตู้ที่จอดอยู่ตรงหน้าของผับบาร์
ซึ่งพวกเขากำลังดักฟังการสนทนา
โดยที่เครื่องดักฟังนั้นก็คือต่างหูที่เป็นเครื่องส่งสัญญาณด้วยนั้นเอง….
.
.
.
“อ้าว
คุณนัทกลับไปหาหญิงที่ผับงั้นเหรอค่ะ..” นันทกาที่แกล้งเอยร้องอย่างตกใจ
เมื่อเธอนั้นได้มานั่งกินนั่งดื่มกับนายนัท ภายในห้องที่มีลักษณะส่วนตัวนิดๆ
ซึ่งมันก็ได้เปรยๆบ่นว่าได้กลับไปหาเธอที่ผับ แต่ก็พบว่าเธอนั้นได้ลาออกไปเสียแล้ว
“ใช่ครับ
ผมนะเศร้ามากเลยนะครับ ที่รู้ว่าน้องหญิงออกจากการทำงานที่นั้นแล้ว
แต่ผมก็พอเข้าใจนะ ” ไอ้นัทที่เอยกล่าวด้วยสีหน้าและน้ำเสียงอย่างเข้าใจ
แต่มือไม้ของมันนั้นกลับวางที่ต้นขาของเธอ
แน่นอนว่านันทกาก็ปรายตามองก่อนจะยิ้มหวานแกล้งเอยถาม…
“ว่าแต่ที่พี่นัท
กลับไปหาหญิงที่ผับเนี่ย เพราะว่าอะไรเหรอค่ะ” เธอทที่เอยถามอย่างเป็นนัยๆด้วยรอยยิ้ม
แน่นอนว่าอีกฝ่ายก็จ้องมองและยิ้มตอบรับกับเธอ
ขณะที่มือไม้ของเขาก็เข้าลูบล้วงเข้าไปในกระโปรงของเธอ…
“พี่ว่าน้องหญิงก็น่าจะรู้นี่
ว่าพี่กลับไปเพราะอะไร…” เค้าตอบอย่างจ้องมองเธออย่างไม่กระพริบตา ก่อนจะเอยปากถามต่อ
“แล้วคืนนี้น้องหญิงพอมีเวลาว่างมัยครับ…”
“ถ้าหญิงบอกว่า
มี ให้‘ทั้งคืน’ละค่ะ? ”คำตอบทีเอยตอบกลับอย่างอ่อนหวาน
ทั้งสายตาและรอยยิ้มที่ทำให้นักค้ารายใหย่คนหนึ่งของพื้นที่นั้นยิ้มกริ่ม…
“ถ้าแบบนั้นก็ยิ่งดีเลยละ
พี่จะได้ทบทวนอะไรกับเราหลายๆอย่าง..” ไอ้นัทที่เอยกล่าวตอบ
พร้อมกับเลื่อนใบหน้าเข้าไปหาใบหน้าของนันทกา อดีตหมวดสาวแสนสวย..ซึ่งเธอก็จ้องมองเล็กน้อย
ก่อนจะหลับตารับรสจูบที่ขยับเข้ามานั้น…
“เออ
ผู้กองครับ อย่างงี้จะดีเหรอครับ..” ตำรวจชั้นผู้น้อยที่เอยปากถาม สถานการณ์ที่เค้าดักฟังอยู่นั้น
ถึงแม้จะไม่เข้าข่ายอันตรายแต่เริ่มไปในทางติดเรท…เพราะท่าทางเธอกับเป้าหมายจะเมคเลิฟกันแล้ว…
“อือออ…ช่างมันอย่างงี้แหละดีแล้ว..เพราะขืนเราเข้าไปตอนนี้มันจะมีปัญหาหลายๆอย่าง..เอาไว้มีเหตุการณ์ที่ไม่ดีกว่านี้แล้วเราค่อยเข้าไป”
ผู้กองหนุ่มที่เอยตอบแด่ลูกน้องของตน ซึ่งก็ทำให้ตำรวจชั้นผู้น้อยนั้นจ้องมอง
ซึ่งนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผู้กองคนนี้ทำเช่นนี้
แต่หลายครั้งแล้วที่เค้าใช้ลูกน้องราวกับหมากเบี้ยและไม่แคร์ซะเท่าไรว่าจะต้องเจอกับอะไรขอแค่
งานหรือคดีนั้นสำเร็จปิดได้เป็นพอ…
“อือออ…..อืออออ…”
เสียงร้องของนันทกาที่เอยในลำคอ ขณะที่เธอกำลังแลกลิ้นกับอีกฝ่ายอย่างพัลวันนั้น..ร่างของอีกฝ่ายที่ค่อยๆขยับเข้าคร่อมร่างของเธอที่นั่งเอนอยู่ที่เบาะโซฟาแสนนุ่มของภายในร้านนั้น…
“อือ
พี่นัทค่ะ ถ้าจะทำแบบนี้ หญิงว่า เราไปต่อกันข้างนอกไม่ดีกว่าเหรอค่ะ…” หยิงสาวที่เอยร้องถามอย่างหอบเหนื่อยเล็กน้อย
จากการจูบแสนดูดดื่มที่กินเวลาไปหลายนาทีนั้น…
“ทำไม
อายเหรอ อย่างน้องหญิงนะอายด้วยเหรอครับ..” ไอ้นัทที่เอยตอบและถามด้วยรอยยิ้ม…
“แหม
ก็อายสิค่ะ หญิงไม่ได้โชว์แบบนี้ นานแล้วนะ มันก็ต้องอายบ้างสิค่ะ
เกิดมีใครมาเห็นเค้า ”
“ถ้าเรื่องนั้นนะ
ไม่ต้องห่วงหรอก ห้องนี้เป็น ห้องVIP เห็นกระจกที่มองออกไปด้านนอกได้
แต่ข้างนอกเค้าจะไม่มองเห็นเรา และก็
ถ้าเราไม่กดเรียกบ๋อยก็จะไม่เฉียดเข้ามาเอยถามอย่างแน่นอนครับ
ฉะนั้นน้องหญิงไม่ต้องกลัวไปหรอก? ” คำกล่าวที่เป็นคำอธิบายถึงห้องพิเศษในผับแห่งนี้ของไอ้นัท…
“อืมมม…อย่างงั้นเหรอค่ะ..”
เธอที่เอยตอบอย่างชั่งใจเล็กน้อย…ขณะที่ไอ้นัทนั้นก็ขยันขะยอเธออย่างเต็มที่
“ใช่
ฉะรนั้นน้องหญิงไม่ต้องกลัวหรอก มาสนุกกับพี่ให้เต็มที่จะดีกว่านะ..” ไอ้นัทที่เอยกล่าวต่อ
ดวงตาของมันที่ฉายแววความต้องการในตัวของเธออย่างหื่นกระหาย…แน่นอนว่ายิ่งมันแสดงท่าทีที่บงบอกถึงการติดอกติดใจเธอมากเท่าไร
แผนในการจับกุมมันก็เดินหน้าไกด้อย่างสะดวกมากขึ้นเท่านั้น…
“ถ้าพี่นัทพูดงั้น
ก็ได้ค่ะ…” นันทกาที่เอยตอบ
มือไม้ที่เข้าลูบยังใบหน้าอันแสนเหี้ยมเกี้ยมของอีกฝ่าย ซึ่งนั้นก็ทำให้ ไอ้นัทนั้นยิ้มแย้ม
ก่อนที่มันจะขยับจูบปากของเธออีกครั้งและครั้งนี้มือไม้ของมันก็เข้าปลดเปลื้องเสื้อผ้าของหล่อนออกไปด้วย….
“อืออออ…อ็าาาาาา…”
เสียงครวญที่เอยดังขึ้นพร้อมกับใบหน้าที่แหงกหงายด้วยความสยิวเสียวให้กับการกระทำของอีกฝ่ายที่ก้มลงขบดูดนมอวบงามๆคู่นั้นของเธออย่างไปมา…
จ๊วบ
จ๊วบ เสียงริมฝีปากที่ขบดูดหัวนมทั้ง 2 ของนันทกาอย่างไปมาจนหัวนมทั้ง 2 ของเธอนั้นแฉะชื้นและตั้งชั่น
ท่ามกลางเสียงครางที่เอยร้องด้วยความเสียวจากการดูดดั่งกล่าวนั้น…
ใบหน้าของไอ้นัทที่ค่อยๆผละออกอย่างจ้องมองดูปฎิกริยาของเธอด้วยรอยยิ้ม
ก่อนที่มันจะขยับไล่เลียต่ำลงเรื่อยๆ ซึ่งก็นั้นทำให้นันทกาที่เอนกายนอนอยู่บนโซฟา
ภายในพิเศษแห่งนี้ก็ถึงกับเอยครวญด้วยความเสียวจากปลายลิ้นที่ค่อยๆเลียตามเรือนร่างอันขาวนวลที่ถูกปลดเปลื้องออกจนเปลื้อยเปล่านั้น…
“อะ
อาาาาาา อาาาาาาาา…” เสียงครางที่เอยร้องขึ้นอย่างสะท้านนิดๆทันทีที่ริมฝีปากของไอ้นัททนั้นได้เรื่อยลงและเข้าประกบยังส่วนที่ลี้ลับและสร้างความเสียวที่สุดของเธอนั้น
ใบหน้าของนันทกาที่โบกสะบัดไปมาด้วยความเสียวจากชิวหาที่เชยชมกลีบสวาทของเธอนั้นอย่างไปมา…
“อูยยยย
อ็าาาาาา เสียว หญิงเสียวจังเลยค่ะ อ็าาาาาา…” นันทกา อีดตหมวดสาวที่เอยร้องครวญ
มือไม้ที่เข้าขยุ้มศีรษะของอีกฝ่ายที่อยู่ระหว่างขา
ที่ขยับละเลงลิ้นใส่รูสวาทของเธออย่างสนุกสนาน…
“อ็าาาาา
อาาาาาา….” เสียงร้องที่เอยระงม เกือบกว่า 5 นาที
ก่อนที่การละเลงลิ้นใส่จุดอ่อนไหวนั้นจะสิ้นสุดลง ร่างอรชรที่ค่อยๆหอบเหนื่อยอย่างมีเหงื่อเล็กน้อย
ใบหน้าที่ระเรือแดงอย่างตาปรือกับเพลงชิวหาเมื่อครู่นั้น
ขณะที่ร่างของชายหนุ่มผู้ที่กระทำเธอนั้นก็ค่อยๆขยับลุกขึ้นอย่างจ้องมองท่าทีของเธอในเวลานี้ด้วยรอยยิ้ม…
“เอ้า
ตาน้องหยิงทำให้พี่บ้างแล้วนะ..” เสียงทีเอยสั่ง ซึ่งนั้นก็ทำให้สาวสวยที่นอนหอบนั้นเหลือบมองด้วยรอยยิ้มแสนหวาน
ก่อนที่หล่อนจะขยับกายยันตัวลุกขึ้นอย่างขยับเขาหา
ร่างที่ยืนอยู่คร่อมบนตัวของเธอนั้น
มือไม้ของเธอที่เข้าปลดเปลื้องกางเกงของอีกฝ่ายออก…
ก่อนที่ดวงตาของเธอนั้นจะแสดงถึงความตกใจนิดๆกับลำควยท่อนโตที่ฝั่งมุกที่ผงาดออกมานั้น…ถึงแม้มันจะไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอเห็นลำควยท่อนนั้นของอีกฝ่ายก็ตาม
แต่อดสยิวเสียวช่วงล่างของตัวเองไม่ได้จริงๆกับท่อนควยใหญ่ๆยาวๆที่ฝั่งมุกที่อยู่ตรงหน้านี้…
นันทกาที่จ้องมองลำควยท่อนนั้น
และค่อยๆคลี่รอยยิ้มแสนหวานราวกับเจ้าท่อนเนื้อดั่งกล่าวนั้น เป็นของหวานอันโอชาก็ไม่ป่าน
หล่อนที่ค่อยๆขยับกายอย่างยันตัวลุกขึ้นนั่ง
มือไม้ที่เข้าจับประคองลำควยท่อนโตที่ฝั่งมุกท่อนนั้น
ก่อนที่ริมฝีปากของเธอจะขยับเข้าไปจัดการกับลำควยท่อนดั่งกล่าวนั้น…
“….
….” เสียงสูดปากเบาๆของไอ้นัทที่เอยขึ้น สายตาที่ก้มลงมองดูสาวสวยที่กำลังขยับปากดูดลำควยอันภาคภูมิของมันอย่างชำนาญการนั้น…
“อืออออ..อือออ..อือออ…”
เสียงร้องในลำคอของนันทกาที่เอยร้องขึ้น
ขณะที่เจ้าหล่อนเอียงคอขยับปากดูดลำควยของอีกฝ่ายแทบหมดทั้งลำ เสียงดูดที่ดัง
บ๊วบๆ ริมฝีปากที่เอิบอิ่มที่ยังขยับอย่างไม่หยุด…
“อือออ…อืออออ..อื.อออ….”
นันทกาที่เอยร้องอย่างสีหน้าระเรือ
ก่อนที่หล่อนจะค่อยๆถอนริมฝีปากออกจากลำควยที่เริ่มเยิ้มหยาดด้วยน้ำลายของเธอ
แต่เธอที่ถอนปากออกนั้น ใช่ว่าจะหยุดการกระทำนั้น
ใช่เธอยังค่อยๆขยับปากใช้ลิ้นเลียตามลำท่อนอันใหญ่ยาวนั้น
ใบหน้าที่ค่อยไล่เลียลงไปถึงพ่วงไข่
ซึ่งเจ้าหล่อนก็อ้าปากขบดูดที่พ่วงไข่ของมันอีกด้วย
ซึ่งแน่นอนว่านั้นก็ทำให้ไอ้นัทสูดปากด้วยความเสียวอย่างเด็ดดวงและถึงใจ…
“อูยยยย
ไม่รู้พี่คิดไม่เองรึเปล่า…พี่มีความรู้สึกว่าน้องหญิงดูดควยเก่งกว่าตอนที่ไปทำงานที่ผับนั้นซะอีกนะ..”คำกล่าวที่เอยปากถามของไอ้นัทที่ทำให้
นันทกาแหงกหน้ามองอย่างยิ้มหวานและเอยปากตอบอย่างสั้นๆ
“งั้นเหรอค่ะ?…”
เธอตอบ พร้อมกับก้มลงดูดและเลียลำควยของมันต่อ
ท่ามกลางเสียงสูดปากอย่างยืนตัวเกร๊งของนักค้ายารายใหญ่รายนี้…
“อืมมม
โอวววว โอววว พะ พอได้แล้วจ๊ะะ น้องหญิงจ้า…พอได้แล้ว..” เสียงทีเอยร้องบอกที่ดังขึ้นหลังจากที่
ไอ้นัทนั้นปล่อยให้นันทกา นั้นได้ขยับปากดูดอยู่ 5 นาทีนั้น…
“แหม
ให้พอแล้วเหรอค่ะ พี่ หญิงยังสนุกอยู่เลยนะ..” เธอที่เอยตอบ
อย่างปรายตาด้วยความซุกซน ขณะที่มือนั้นยังคงขยับชักลำควยท่อนโตของมันนั้นไปด้วย…
“อืมมม
พอแล้วจ๊ะน้องหญิง…พี่ยังไม่อยากให้แตกตอนนี้
พี่นะอยากจะแตกในท้องของน้องหญิงมากกว่า ”ไอ้นัทที่เอยปากตอบด้วยรอยยิ้มที่ฉีกกว้าง
ซึ่งนั้นก็ทำให้ นันทกาตาโตและเอยอย่างแกล้งมีจริตมารยา….
“โอะ
แตกในท้อง? หมายความว่าพี่จะเล่นสดเลยงั้นเหรอค่ะ…” เธอที่เอยปากร้องถามเหมือนจะตกใจ
แต่ด้วยรอยยิ้ที่แสนหวานนั้น ก็เอาเป็นว่ารู้กัน
เพระาอย่างน้อยๆเธอก็ไม่ใช่สาวสวยที่ใสซื่อ…ไร้ประสบการณ์นี่…
“อืมมม
ถ้าพี่บอกว่าพี่อยากจะเล่นแบบนั้นได้มัยละ?…”ไอ้ที่เอยกล่าวตอบด้วยรอยยิ้มจากท่าทีของเธอ
พร้อมกับขยับร่างอยู่ในสภาพที่พร้อมจะสนุกกับเธออย่างเต็มที่…
“หญิงก็คงต้องบอกว่า
‘เอาให้เต็มที่เลยค่ะ’ ” คำกล่าวตอบที่ทำให้ไอ้นัทมีแต่ยิ้มแย้มมากขึ้น
ใบหน้าของมันที่ค่อยๆก้มลงมาสัมผัสริมฝีปากอย่างดูดดื่ม
มือไม้ที่ค่อยเลื่อนจับเรียวขาให้ยกสูงอยู่ข้างตัวของมัน
ก่อนที่มันจะขยับดุ้นเนื้ออันแข็งแกร่งเข้าสอดใส่อย่างดุดัน
จนนันทกาต้องผละปากออกจากรสจูบและเอยร้องครางด้วยความเสียวสะท้าน…
“อ็าาาาาาาาาาาาาาา…..”
เสียงร้องของหล่อนที่เอยขึ้น
แถมเสียงร้องดังกล่าวก็มีแต่ยิ่งทวีความดังและความถี่พอๆกับการขยับถลาโถมเข้าทำจังหวะของอีกฝ่ายนั้น…
“อ็าาาาา
อาาาาา อาาาาาา อาาาาาา” เสียงครางที่เอยร้องอย่างบงบอกถึงความถึงอกถึงใจ
นอกจากจะทำให้ผู้ที่กระทำนั้นยิ่งเร้าอารมณ์มากแล้วนั้น แม้แต่ผู้ที่แอบฟัง
อย่างกลุ่มตำรวจชุดตามหาไอ้นัทที่นำโดย ผู้กองหนุ่มนั้นก็มีอารมณ์ไม่แพ้กัน…
นายตำรวจชั้นผู้น้อยที่นั่งอยู่ในรถตู้
และตั้งใจฟังเสียงที่ได้ยินนั้น ชนิดที่ไม่มีใครเอยปากพุโอะไร
สงสัยว่ากำลังคิดถึงสภาพและสีหน้าของอดีตหมวดสาวที่กำลังถูกเย็ดอยู่ในขณะนี้อย่างแน่นอน
และแน่นอนว่าตัวของผู้กองหนุ่มที่ตั้งอกตั้งใจฟังนั้นก็มีสีหน้าที่ไม่เปลี่ยนเท่าไร
แถมดูเหมือนว่ากำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างอีกด้วย ขณะที่ลูกน้องของเขานั้นเริ่มแสดงสีหน้าหื่นๆกันบ้างแล้ว…
“เอ้า
มาเปลี่ยนเวรแล้ว…” จ่าสมหมายที่เดินเปิดประตูหลังของรถตู้นั้นก็เอยกล่าว
ก่อนที่มันจะสงสัยกับท่าทีของพวกพ้อง
“ทำไม
มีอะไรกันเหรอวะ…” จ่าสมหมายที่เอยปากถาม
เมื่อเห็ฯพวกพ้องนั้นหันมามองด้วยสีหน้าแปลกๆราวกับ
ตนนั้นไปขัดจิตนาการอันลำเลิศของทุกคนอยู่ (ยกเว้นผุ้กองที่ไม่หันมามองยังคงตั้งใจฟังและครุ่นคิดบางอย่าง)
“มึงก็ลองฟังเองสิ
ไอ้หมาย..” ตำรวจคนหนึ่งที่เอยกล่าว และยื่นหูฟังให้แก่ จ่าจอมโฉดผู้นั้น
ซึ่งทันทีที่มันได้ฟังนั้น จ่าสมหมายก็ค่อยๆยิ้มราวกับไม่ต้องบอกมันก็จำได้ว่าเสียงครางที่เอยระงมนั้นคือเสียงของใคร….
“อยากรู้จริงๆเลย
ครางขนาดนี้ ลีลาบนเตียงจะขนาดไหนเนี่ย..” เสียงบ่นของนายตำรวจที่ยื่นหูฟังให้กับจ่าสมหมายนั้น..ซึ่งจ่าสมหมายก็อมยิ้มและตั้งใจฟัง
ซึ่งมันก็เอยกล่าวในใจว่า…
สนุกให้เต็มที่เลยนะอีหญิง
เพราะมันจะเป็นฝันหวานครั้งสุดท้ายของมึง….
“อ็าาาาาา
อาาาาาาาา อาาาาาาาาาา….” เสียงครางของนันทกาที่เอยร้องอย่างระงม
ใบหน้าสวยๆของเธอที่สะบัดไปมาด้วยความเสียวซ่าน มือไม้ทั้ง 2 ของหล่อนที่เข้าจับมือของอีกฝ่าย
ซึ่งจับที่เอวของเธออย่างใช้เป็นแกนในการเย็ดในท่วงท่านี้…
“อืมมมม
เป็นไงจ๊ะ..น้องหญิงจ้า ควยพี่มันส์ใช่มัยละ……” ไอ้นัทที่ก้มหน้าเอยปากถามหญิงสาวพร้อมกับสูดปากครางไปด้วยนั้น
และขยับสาวลำควยเข้าใส่อย่างไม่ยั้ง..ซึ่งนั้นก็ทำให้ใบหน้าของนันทกานั้นสะบัดไปมาด้วยความเสียวที่พลุ่นพล่าน…
“อ็าาาา
ค่ะ ค่า…มันส์มากเลยค่ะ…” เธอที่เอยปากตอบอย่างใบหน้าที่แดงก่ำ ด้วยความเสียว
ลำควยท่อนโตที่ฝั่งมุขที่ทำให้เธอเสียวแทบคลั่ง เพราะการสาวแต่ละที
มุกที่มันฝั่งไว้ก็ครูดเสียดสีกับผนั่งจนทำให้น้ำหีของเธอนั้นแทบแตก…
“อูยยย
แรงอีกค่ะ แรงอีกค่ะ พี่นัทขาาา…” นันทกาทีเอยร้องบอกและจ้องมองใบหน้าของอีกฝ่าย
พร้อมกับแอ่นโยกหีอย่างสู้ลำควยของมันไปด้วย
และแน่นอนว่านั้นก็ทำให้ไอ้นัทนั้นมีแต่ยิ้มแฉ่งและมันก็ตอบสนองคำขอของหล่อนนั้นด้วยความเต็มใจ
ลำควยที่ขยับกระทุ้งหีของเธอแรงๆ ไม่เกิน 5 ที …
นันทกาที่แอ่นหีและพยายามโยกหีสู้นั้นก็กลับต้องนอนแผ่แบหีให้เย็ดเหมือนทีแรกตามเดิม
แต่โดยดี เพราะความเสียวที่เสียวจี๊ดเอามากๆนั้นเอง…
“อ็าาาาาาาา
อาาาาาาา มะ ไม่ไหวแล้วค่ะ หญิงจะแตกแล้ววววววว…” นันทกาที่เอยร้องบอกอย่างเสียงดัง
ขณะที่อีกฝ่ายก็จับเอวรั่วควยอย่างเร่งสปีก เสียงครางที่เอยร้องดังขึ้นเรื่อยๆ
ก่อนที่จะหวีดร้องยาวอย่างสุดเสียง
“อ็าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา….”
ร่างอรชรของนันทกาที่แอ่นกายขึ้นด้วยความเสียวที่ถึงจุด
ระเบิดทั้งของเธอและของเขา…
“อ็าาาาาา
อาาาาาาาาาา…..” นันทกาที่เอยปากครางด้วยความเสียวซี๊ด
กับน้ำควยร้อนๆที่ออกจากลำควยของเขาและราดรดภายในท้องอย่างไม่หยุด
ใบหน้าที่แดงก่ำด้วยควาเสียว …
“อืออออ….หะ
หญิง ชัก อยากจะโดนเย็ดทั้งคืนแล้วาสิค่ะ แต่
ขอไม่ใช่ที่นี้เป็นที่บ้านของพี่นัทได้มัย เดี๋ยวหญิงจะยอมให้เย็ดทั้งคืนเลย..” นันทกาที่เอยปากชวนอย่างตาปรือด้วยความสุขอย่างถึงอกถึงใจนั้น…
“พี่เองก็กะจะทำแบบนั้นเหมือนกัน
เพราะเรามีเรื่องต้องคุยกันอีกเยอะ… ” คำกล่าวของไอ้นัทที่เอย
ก่อนที่นันทกาที่ลืมตามองนั้นก็ต้องชะงัก เมื่อมันถือปืนจ่อเธอด้วยรอยยิ้ม….และเป็นรอยยิ้มที่น่ากลัวมากๆอีกด้วย…
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น