เป็นอีก 1 เรื่องที่อยู่ในไหดอง บัดนี้ นำมาลงใหม่ พร้อมกับปรับปรุง (ของเดิมลบไปแล้ว)
สำหรับ ตอน 3 จะมาในเร็ววันนี้แน่ๆๆ....
ป.ล. เรื่องราวของ คุณพ่อนั้น ไม่ใช่ จัด เป็น ตอน .5 อีกแล้ว เป็นเหมือนอีกภาค ไปเลยครับ..ตามที่วางแผนกันไว้ จะมี แค่ 2 ตอนแรกที่ เนื้อเรื่องจะขนานกัน และหลังจากตอน 3 ไปนั้น ก็จะเป้นการเล่าคนละช่วง...แล้วเดี๋ยวผมจะทำ ไทม์ไลน์มาให้.....
************************************************************
ราคะ (มุมมองของรวันดา)
บทนำ
ณ.ที่วัดแห่งหนึ่ง...
เสียงออด ที่ดังกึกก้องทั่วบริเวณเมรุเผา ซึ่งนั้นก็เป็นสัญญาณบงบอก ให้เจ้าภาพและแขกผู้มาร่วมงานนั้นได้ขึ้นมาบนเมรุ เพื่อทำการวางดอกไม้จันทน์ ที่เหมือนเป็นการล่ำลาครั้งสุดท้ายแก่ผู้วายชนม์..ท่ามกลางบรรยากาศที่โศกเศร้า ซึ่งชั้น ผู้เป็นภรรยาของเขานั้น ก็เป็น 1 ในไม่กี่คนที่ยังคงเสียใจและยังทำใจไม่ได้กับการจากไปของเขา....
สมชาย...ผู้เป็นสามีที่ดีของชั้น...
หลังจากได้วางดอกไม้จันทร์นั้น ชั้นก็ได้ยืนหลบมุม อยู่บนเมรุนั้น จ้องมองยังรูปภาพของเขา รวมถึง ผู้คนมากมายที่เดินเข้ามาร่วมไว้อาลัยครั้งสุดท้าย ส่วนการแจกของที่ระลึกนั้น ก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของคุณพ่อและทางญาติของฝ่ายพี่สมชาย ช่วยกันแจก จัดการไป...
ใช่ ชั้นจ้องมองรูปของเขา ด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย...แต่ค่อนไปในทางที่รู้สึกผิดต่อเขาซะมากกว่า...เพราะ ชั้น คือ ต้นเหตุที่ทำให้เค้าต้อง หรือ พุอีกอย่าง คือเป็นต้นเหตุให้เค้าต้องฆ่าตัวตาย...ชั้น คนที่ได้ชื่อว่า เป็นคนรัก และ ภรรยาของเขา...
การตายของพี่ชาย หรือ สมชาย นั้น ก็สร้างความข้องใจ ให้กับบรรดาเพื่อนๆที่เป็นทหารของเขา...เพราะไม่มีใครเชื่อว่าเค้าจะฆ่าตัวตาย เนื่องจากเครียดจากเรื่องงาน ดั่งที่เจ้าหน้าที่ตำรวจสรุป...และนั้นก็ทำให้ในวันแรกๆของงานศพนั้น ชั้นก็ถูกบรรดาเพื่อนๆของพี่ชาย (สมชาย) ต่างเข้ามาสอบถาม ด้วยความที่ไม่อยากเชื่อนี้ หลายต่อหลายครั้งมาก...
โดยชั้นก็พยายามตอบตามคำสรุปของเจ้าหน้าที่ แต่กลับไม่มีใครเชื่อ ที่ไม่เชื่อก็เพราะ ‘ตัวของพี่ชายนั้นมีแผนที่อยากกลับไปทำงานภาคใต้นั้นเอง’ เพราะเหตุนี้จึงทำให้บรรดาเพื่อนๆที่เป็นทหารของเขาถึง ไม่เชื่อว่า พี่ชายจะฆ่าตัวตาย ด้วยเหตุผลเรื่องงาน?
ขณะที่ชั้นก็ถึงกับอึ้ง เพราะเพิ่งได้ยินเรื่องดั่งกล่าวเช่นกัน ใช่ ชั้นไม่เคยได้ยินเลยว่า พี่ชาย เคยมีแผนขอกลับไปประจำการที่ภาคใต้ด้วย... พอเจอคำแย้งที่มีเหตุผลแบบนี้ ก็ทำให้ชั้นถึงกับจนมุม และได้แต่เอ่ยตอบกลับไปว่า...
“ไม่ทราบค่ะ..ไม่ทราบจริงๆค่ะ...” ชั้นตอบ และเคราะห์ดีที่ คุณพ่อสมชาติ พ่อของพี่ชายนั้น ได้เข้าช่วยเหลือทัน โดยที่ พ่อสมชาติก็ได้บอกกับเพื่อนๆของพี่ชายว่า
“ไม่มีใครรู้หรอก...ระยะหลังๆไอ้ชาย มันชอบเก็บตัว ไม่ค่อยพูด หรือระบายให้ใครฟังเท่าไร จึงทำให้ไม่มีใครรู้จริงๆ ว่า เกิดอะไรขึ้น ถ้าพวกลูกบอกว่า มันไม่ได้เครียดเรื่องงานละก็นะ... ” คำตอบนั้นก็ทำให้ เพื่อนๆของเขาจำต้องเชื่อ..
โดยไม่มีใครล่วงรู้เลยว่า นั้นคือ คำโกหกจริงๆแล้วการตายของ สมชาย หรือ พี่ชาย นั้นเกี่ยวข้อง กับ ชั้น และ พ่อแท้ๆของเขา จนแทบจะพูดได้เต็มปากเลยว่า ชั้น และ พ่อของเขา เหมือนเป็นคนผลักเขา ไปสู่เหวแห่งความสิ้นหวัง จนนำเขาไปสู่ความตายก็ว่าได้ ซึ่งมันก็เกิดจากการกระทำอันไร้จิตสำนึกของพวกเรา ที่ได้ร่วมกันก่อขึ้นมา...
ถ้าจะถามว่า พวกเรา (ชั้นและพ่อของเขา) ได้ทำอะไรลงไป พวกเราก็แค่ เล่นชู้กันค่ะ...
To...be..................
^^
ตอบลบ