นักสู้สาว… Files. 1. ซิกม่า 1-2

นักสู้สาว… Files. 1.  ซิกม่า (1)

…………………………………………………………………………………………….

“คุณพ่อคะ….คุณพ่อ….” เด็กสาวที่เอยร้องเรียกด้วยสายตาที่ตื่นตะลึงเมื่อเห็น ร่างของผู้เป็นพ่อของตนเอง นอนจมกองเลือดภายในห้องที่มืดสนิท ท่ามกลางค่ำคืนที่ท้องฟ้าที่เทกระหน่ำด้วยสายฝนอย่างหนัก…เสียงฟ้าร้องที่ดังอย่างครื่นๆ….ก่อนที่สายฟ้านั้นจะผ่าแลบทำให้หล่อนเห็นหน้าของคนร้ายที่ฆ่าพ่อเธอที่ยืนอยู่ตรงหน้าต่างที่กำลังจะหนีออกไป ซึ่งมันก็หันมาแสยะยิ้มกับเธอ….

“หมวด…..หมวด….”

“หมวด….” เสียงของชายหนุ่มที่เอยเรียกซึ่งก็ทำให้หล่อนสะดุ้งหลังจากที่คิดถึงเรื่องในอดีตของตน…

“คะ…ค่ะ…” หญิงสาวที่เอยตอบ ซึ่งหล่อนกับเค้าที่อยู่ภายในซอกของโกดังแห่งหนึ่ง…ในยามค่ำคืน

“เวลาแบบนี้ยังจะเหม่อได้อีกนะเรานะ…” ชายคนเดิมที่เอย ซึ่ง หญิงสาวก็ยิ้มอย่างแห้งก่อนจะเอยขอโทษ..

“ขอโทษคะคือดันเผลอนึกถึงตอนที่พ่อตายอีกแล้วนะ ” คำพุดของหญิงสาวที่ม้วนผมเป็นลูกไว้บนศีรษะทั้ง 2 ข้างก็เอยตอบ หล่อนที่มีใบหน้าสลวยน่ารัก สมกับสาว 20 ต้นๆ ซึ่งเธอก็อยู่ในชุดสีฟ้าแขนกุด กางเกงยาวแนบเนื้อ…

คำพูดของหล่อนที่ทำให้อีกฝ่ายชะงัก และนิ่งเงียบ….ก่อนที่เขาจะเหลือบไปเห็นและเอยขึ้น..

“มาแล้ว….” ชายหนุ่มหน้าตี๋ที่เอย…พร้อมกับรถสีดำ 2 คันที่จอดใกล้ๆกัน โดยที่มีชายชุดดำลงมาจากรถทั้ง 2 ซึ่งก็รวมกันเกือบ 10 นายที่ต่างฝ่ายเดินลงมาจากรถและเดินเข้ามาหากัน…ซึ่งแต่ละฝ่ายก็มีคนนึงที่ถือกระเป๋าหนังดำอยู่…

“เป้าหมายมาแล้วทุกฝ่ายขอให้เตรียมพร้อมนะ..” ชายหน้าตี๋คนนั้นที่เอยเบาๆสั่งลูกน้องของเขาในวิทยุ…สายตาที่จ้องมองดูการเจรจาการค้าของ คนชุดดำ 2 กลุ่ม ซึ่งหญิงสาวก็จ้องมอง ในมือที่ถือปืนสั้นอย่างแน่นขนัด ลมหายใจที่สูดเข้าออกเพื่อข่มความรู้สึกตื่นเต้น…

ซึ่งทาง กลุ่มชุดดำก็มีการแลกของกันดู และทันทีที่มันมีการแลกของนั้น ชายหนุ่มก็เอยสั่งทันที “เข้าจับกุมได้”

สิ้นเสียงสั่งของเขา ตำรวจนับ 20 นายที่โผล่ออกมาและล้อมบริเวณนั้น…ท่ามกลางความตกใจของ เหล่าชายชุดดำ ซึ่งพวกนั้นก็ใช่ว่าจะยอมง่ายๆ มันที่ควักปืนออกมา ยิงใส่ตำรวจทันที โดยไม่ฟังคำพูดของเจ้าหน้าที่ที่สั่งให้พวกมันยอมจำนน….

ปัง….ปัง…..

“ชิ….ดูท่าไอ้พวกนี้จะพูดดีๆไม่รู้เรื่องสินะ…” ชายหนุ่มที่เอยขณะที่หลบอยู่ในที่กำบัง ท่ามกลางเสียงปืนที่ดังรั่ว

ก่อนที่ชายหนุ่มจะหันไปสั่ง “เอ้า…หมวด…”

ชายหนุ่มที่เอยก็ต้องชะงักเมื่อหันมาก็ไม่เห้นหล่อนซะแล้วก่อนจะหันไปเห็นว่าหล่อนวิ่งออกไปปะทะพวกมันเสียแล้ว….

“ย้ากกกก….” เสียงของหล่อนที่เอยร้องร่างอรชรที่วิ่งออกมา พร้อมกับยกปืนยิงใส่เหล่าชายชุดดำนั้นอย่างแม่นยำ…ถึง 2 นายก่อนที่หล่อนจะโดดหลบอยู่หลังลัง โดยที่ห่ากระสุนก็ไล่ตามเธอมาติดๆ…

“ฮึ่มมม…..” หล่อนที่เอย ก่อนที่จะชะงักเมื่อมีปืนจ่อที่ศีรษะของหล่อนซึ่งหญิงสาวก็ยิ้มอย่างเล็กๆ…ก่อนที่จะใช้ความไวกระชากแขนที่ถือปืนจ่อศีรษะของเธอออก พร้อมกับพุ่งตัวและกระแทกศอกเข้าอัดลำตัวของอีกฝ่ายอย่างจัง..เพียงแค่ทีเดียวก็ทำให้อีกฝ่ายถึงกับจุกอย่างสิ้นฤทธิ์….

ก่อนที่หล่อนจะเหลือบไปเห็นชายชุดดำอีกคนที่เข้ามาพร้อมกับเล็งหมายสาดปืนกลใส่เธอ..ร่างอรชรที่ใช้ความว่องไว โดดเข้าหากำแพง และชิ่งตัวเข้าใส่พร้อมกับหวดเท้าสวยเข้าใส่ก่อนที่มันจะได้ยิงหล่อน…

เสียงปืนที่ยังคงดังต่อไปอีกสักพักก่อนที่จะจบลงที่การจับกุมของตำรวจ…ซึ่งก็จับได้ ทุกคน ไม่มีใครตายมีบาดเจ็บและบอกช้ำบ้างนิดหน่อย…

“เฮ้อ….จะให้ผมเตือนกี่ครั้งว่าอย่างระห่ำให้มากนะ คุณถึงจะเชื่อผมนะ หมวด…” ชายหนุ่มหน้าตี๋ที่เอยอย่างถอนหายใจขณะที่หญิงสาว ก็เอยตอบ อย่างยิ้มแย้ม “น่าๆ อย่างน้อยผลออกมาก็โอเคก็พอแล้วนี่…”

“โอเค ปะดิ….ถ้าสมมติว่าคุณนะบาดเจ็บ รึตาย คุณนะไม่เท่าไร ผมนะซวยนะ เพราะผมเป็นผู้บัญคับบัญชาคุณนะ หมวดชุนหลี…” ชายหนุ่มที่เอะใส่ขณะที่หญิงสาวยังคงยิ้มร่า….อย่างแหะๆ ซึ่งชายหนุ่มก็ได้แต่เกาศีรษะ..

“เอาละ…เดี๋ยวที่เหลือผมจัดการต่อเองนะ คุณกลับไปพักผ่อนก่อนเถอะ…” ชายหนุ่มที่เอยไล่…ซึ่งหล่อนก็เอยร้อง.. “อ้าว…แต่ว่า….ผู้กองคะ….”

“เถอะน่า เป็นสาวเป็นนางนะ….อดหลับอดนอนมากมันจะไม่ดีนะ….” ชายหนุ่มที่เอยก่อนจะหันหลังและเดินไปดูการจับเหล่าคนชุดดำนี่ขึ้นรถตู้…..ซึ่งชุนหลีก็ได้แต่มอง และถอนหายใจ ก่อนที่ในวันรุ่งขึ้น…..

“พวกค้ายาสินะคะ….ผู้กองเชน..” หญิงสาวที่เอยหลังจากอ่านรายงานสอบสวนที่สอบไอ้พวกที่จับมาได้เมื่อคืน..ซึ่งชายหนุ่มที่นั่งอยู่ที่โต๊ะ…ที่กำลังขัดทำความสะอาดปืนก็เอยตอบ “อือ….”

ชายหนุ่มดั่งกล่าวชื่อ เชน ลี เป็นตำรวจเช่นเดียวกับเธอ แต่ยศของเขาสูงกว่า และยังเป็นผู้บังคับบัญชาของหล่อนอีกด้วย….

“แต่ว่า…เหมือนกับว่าพวกที่จับได้จะไม่ใช่พวกค้ายาธรรมดานะสิ…” คำพุดของเขาที่ ทำให้หล่อนถึงกับเอยถามอย่างสนใจ… “ทำไมคิดอย่างงั้นละคะ…”

“ไม่รู้สินะ…เซนส์ส่วนตัวนะ…บวกกับข่าวลือที่มีองค์กรลับที่กำลังเคลื่อนตัวอยู่ด้วยนะ….และก็…” ชายหนุ่มที่เอยก็ลุกขึ้นและเอยขึ้นมาว่า “ตามมาสิ…”  เขาที่พาหล่อนไปยังห้องเก็บหลักฐาน….

“ดูนี่สิ…หมวด…” ชายหนุ่มที่เอยพร้อมเปิดลิ้นชักที่เก็บหลักฐานออก ซึ่งตู้นี่ก็สูงใหญ่และมีลิ้นชักมากกว่า 300 อัน เขาที่หยิบขวดแก้วยาที่สูงราวๆ 3-4 นิ้ว..ภายในที่ยาเหลวสีม่วงบรรจุอยู่ …

“เคยเห็นยาเสพติด แบบนี้มัยละ?….” คำถามของเขาก็ทำให้หล่อนส่ายหน้าอย่างทันที….ซึ่งเขาก็ยิ้มและเอย “ผมเองก็ไม่เคยเหมือนกัน…ซึ่งกำลังกองวิทยาศาสตร์ จัดการวิเคราะห์อยู่ว่าเป็นยาอะไร คงได้ผลสัก 2-3 วันนี่แหละ…”

“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับองค์กรลับที่ลือๆกันละคะ… ” เธอเอยถาม…               ด้วยความสงสัย…

“จังหวะเวลาไงละ…มียาเสพติดแบบใหม่โผล่มาตรงกับข่าวลือเรื่ององค์กรลับจะให้คิดเป็นอย่างอื่นเหรอ…หมวด แต่ไงเสีย นี่ก็เป็นเรื่องสันนิฐานไม่มีมูล…หรือหลักฐานยืนยันตัวตนขององค์กรนั้นเลยด้วย ” ตำรวจหนุ่มที่เอย..

“เอาเถอะคะ ไงซะ…ตอนนี้ก็เอาเรื่องแค่ยานั้นก่อนก็ได้คะ…ยังไงเราต้องรู้ให้ได้ว่ามันเป็นยาอะไร…” ชุนหลีที่เอย ซึ่งเชน ตำรวจหนุ่มที่เป็นผู้บังคับบัญชาเธอก็ยิ้ม “อือ….ใช่….”

“งั้นไอ้นี่ ชั้นขอนะคะ ผู้กอง…ไว้เป้นตัวอย่างในการหาข่าวนะคะ..” หญิงสาวที่ว่าแล้วก็เดินออกไปทันทีท่ามกลางเสียงร้องของตัวตำรวจหนุ่มที่เอยโวย “เฮ้ยยย…นั้นมัน 1 ในของกลางนะ!!!”

สายตาของเขาที่จ้องมองและถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน ซึ่งเขาเองก็พอเข้าใจความกระตือรือร้นของเธอ..ใช่เพราะเธอตั้งใจตามหาฆาตกรผู้ฆ่าพ่อของเธอนี่นะ…..

“มาช้าจังนะลู….” หญิงสาวที่นั่งคอยอยู่ก็เอย ทักกับเด็กชาย 14ปีเศษ…ซึ่งจากการแต่งตัวของเด็กชายนั้นก็บงบอกได้ว่าเค้าเป็นเด็กเร่รอนนั้นเอง… “นี่ก็เร็วสุดๆแล้วนะพี่สาว….”

เด็กชายคนนั้นตอบ ซึ่งเด็กดั่งกล่าว มีชื่อว่า ลู เป็นเด็กจรจัด ในสลัมของฮ่องกง…(เรื่องระบุเหตุการณ์เกิดขึ้นที่ฮ่องกงนะ)   ถึงเป้นเด็กแต่ก็ถือว่าเป็นแหล่งข่าวดีเยี่ยมของตำรวจสาวคนนี้เลยทีเดียว….

“เอ้านี่จ้า ขนม….” ชุนหลีที่เอยพร้อมกับยื่นขนมให้กับเด็กชาย แน่นอนว่าเด็กชายก็เอยทันทีเลยว่า…

 “นี่พี่ เรียกผมมาแค่กินขนมเนี่ยนะตัวร้อนเปล่านะ….”

“พี่ยังไม่ได้บอกสักหน่อยว่า เรียกมาให้กินขนมนะ(แสบจริงๆ)  ” ชุนหลีที่เอยตอบอย่างยิ้มแต่ใจจริงกลั้นโมโหไว้นิดๆ…ก่อนที่หล่อนจะยื่นขวดยาสีม่วงนั้นให้ลู เด็กชายดู….

“รู้อะไรกับสิ่งนี้บ้างละ?…” เด็กชายที่รับมาและเพ่งดูอย่างพิจารณา ก่อนที่เขาจะเอยตอบ…

“นี่มัน ซิกม่านี่….”

“ซิกม่า?…” หญิงสาวที่เอยทวน…อย่างสนใจมากขึ้น…ซึ่งเด็กหนุ่มก็ให้ข้อมูลต่อ

“ใช่แล้ว…พี่สาว…เป็นยาเสพติดที่เพิ่งแพร่ได้ราวๆสัก 1-2 เดือนนี่แหละ…”

“หา…เกือบ 2 เดือนแล้วเหรอ?…” ชุนหลีที่เอยอย่างอุทาน ถ้าเป็นตามข้อมูลสำหรับตำรวจถือว่าช้ามากๆ…เพราะเพิ่งรู้เรื่องเมื่อคืนเท่านั้น…. 

“อือ น่าจะราวๆนั้นนะครับ และยานี้ก็แพงมากจนผมไม่ค่อยสนใจ อยู่ราวๆ ขวดละเกือบ 1500 แนะ…แถมยาตัวนี้มีหลายแบบอีกต่างหาก….” ลู เด็กน้อยจอมแหล่งข่าวที่เอยบอก…แน่นอนว่าทางตำรวจสาวก็ยิ่งฟังก็ยิ่งสนใจ

“แบบไหนบ้างละ….”

“แบบแรกนะ คล้ายๆเหมือนยาโด๊ป กินแล้วจะมีเรี่ยวแรงมหาศาลเหนือคน..รู้สึกว่าตัวนี้จะแพร่หลายไปในหมู่พวกคนงานด้วย….เพราะผลมันดีกว่ายาชูกำลังเห็นๆ แต่ผลเสียจากข่าวลือรู้สึกว่าจะทำให้เห็นภาพหลอนนะครับจากที่เล่ากันเพราะมีคนงานละเมอเพ้อ โดดตึกตายไปแล้ว….”

“ส่วนแบบที่ 2 นี่วัยรุ่นก็นิยมกัน เพราะกินแล้วสมองโล่ง คล้ายๆเหมือนยากล่อมประสาท แถมบอกว่าให้ความรู้สึกดีๆอีกด้วย….และมาถึงแบบสุดท้าย..” เด็กชายที่เอยพร้อมกับจ้องมองหญิงสาว…ก่อนที่จะเอยต่อ…

“แบบสุดท้ายนี่เป็นจำพวกพี่สาวต้องระวังหน่อยนะ…” คำพูดของเด็กชายที่ทำให้ชุนหลีถึงกับกระพริบตาปริบๆเนื่องจากเธอเองก็ยังคงอินโนฯอยู่บ้างเรื่องผู้ชาย….

“เอ๋….”

“อย่าทำหน้าเอ๋อสิพี่สาว นี่พี่เป็นตำรวจแน่เปล่าเนี่ย….ก็ง่ายๆมันเป็นยาไว้พร่าความสาวไงละ…” ลูที่เอย ซึ่งหญิงสาวก็ยิ้มก่อนเอยแซว “แล้วเราใช้ไอ้ตัวนี้บ่อยไหมละ..เอะรึว่าบ่อย?”

“จะบ้าเหรอพี่สาว ผมบอกแล้วไงว่ายาตัวนี้มันแพง….ผมจะไม่ต้องใช้เครื่องทุนแรงก็มีสาวๆมาขอนอนด้วยอยู่แล้วละ…” เด็กชายที่เอยโวยวาย…ขณะที่หล่อนก็หัวเราะอย่างคิกๆ….เมื่อแกล้งอีกฝ่ายได้ ก่อนที่ใบหน้าของหล่อนจะจริงจังและเอยถามอย่างตรงประเด็น…

“แล้วเราพอจะทราบแหล่งซื้อมัย?….”

“กะ…ก็พอทราบนะครับ….” ชายหนุ่มที่เอย ซึ่งก็ทำให้หญิงสาวนั้นถึงกับยิ้ม……

นักสู้สาว… Files. 1.  ซิกม่า (2)

…………………………………………………………………………………………………….

ภายในโซนสลัม ซึ่งเป็นเขตหนึ่งในเมืองเนื้อที่ก็ไม่ได้มากมายเท่าไรสำหรับเขตนี้… แต่จากการสำรวจล่าสุดก็มีคนอาศัยอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว….ร่างของหญิงสาวและเด็กชาย ที่ค่อยๆเดินเข้ามาแน่นอนว่าในย่านนี้ก็ออกจะมีอันตรายรอบข้างมาก….แถมยังเป็นแหล่งอะไรอีกหลายๆอย่าง….

“ตึกนั้นแหละพี่สาว….” ลี ที่เอยพร้อมกับ ชี้ เมื่อเกือบถึงที่หมายซึ่งเป็นตึกแถวล็อคหนึ่งในเขตนี้…ซึ่งประตูทางเข้านั้นก็เป็นประตูเหล็กอย่างดีแถมยังมีคนเฝ้าอย่างน้อย 1 คน…..

“นี่พี่สาวเอาจริงเหรอ…” เด็กชายที่หันไปเอยถาม ขณะที่ หญิงสาวก็ควักถุงมือหนังออกมาสวมใส่และเอยตอบสั้นๆ “แน่นอน…”

“แต่พวกนี้มันอันตรายมากเลยนะ…แถมเท่าที่รู้ขนาดแก๊งในเขตสลัมยังไม่กล้ายุ่งเลยด้วย..”

“อืมม ขนาดนั้นเลยเหรอก็ยิ่งทำให้มันน่าสนใจมากขึ้นนะเนี่ย…” ชุนหลีเอยบอกด้วยสีหน้าที่สนุกสนาน ขณะที่ ลี ยังเอยด้วยความเป็นห่วง… “พี่สาว…”

“ไม่ต้องห่วงน่า ลี….ชั้นก็แค่จะแวบเข้าไปดูอะไรนิดหน่อยแหละ….ไม่ได้คิดไปสู้รบน่าไม่ต้องห่วง…” หญิงสาวเอยตอบ…ซึ่งเด็กหนุ่มก็นิ่งเงียบก่อนเอยตอบ.. “งั้นพี่ไปทางด้านหลังตึกสิครับ…”

“เอะ??…”

“เข้าใจละ….” ทันทีที่หญิงสาวเห็นหล่อนก็เอยออกมาทันทีอย่างเข้าใจ เนื่องจากด้านหลังนั้นไม่ค่อยมีใครเฝ้าเท่าไร แต่การขึ้นไปก็ยากถึงแม้มีบันไดหนีไฟก็ตามแต่ไอ้บันไดนี่มันไม่ได้ลงมาถึงข้างล่าง คือที่ชั้น 2 จะต้องกดปุ่มหรือคันโยกให้ตัวบันไดพานลงมาถึงพื้น แน่นอนว่าความสูงจากพื้นจนถึงชั้น 2 ก็พอดู…แต่นั้นไม่ได้เป็นปัญหาของเธอเลย….หญิงสาวที่มอง…ก่อนจะวิ่งดีดตัวยันกับกำแพงเพื่อชิ่งให้โดดสูงขึ้นก่อนมือจะคว้าราวระเบียงที่หนีไฟ ชั้น 2 และปีนขึ้นมาได้…..

“ฟู่…ไม่เท่าไร…” ชุนหลีเอย ก่อนที่เธอจะมองซ้ายมองขวา ถึงแม้ ด้านหลังของตึกนี้จะเป็นซอยไม่ใหญ่มากและไม่ค่อยมีใครเข้ามาก็ตาม ถึงอย่างงั้นก็ประมาทเสียไม่ได้….หล่อนที่มองก่อนจะค่อยๆเคลื่อนสำรวจว่าประตูที่เชื่อมกับด้านในมีอันไหนเปิดบ้าง…แน่นอนว่าผลคือล็อคทุกบาน…(ประตูทางออกของทางหนีไฟเป็นแบบธรรมดาไม่ได้เป็นเหมือนๆ กับประตูเท่าไป ไม่ได้พิเศษอะไรมาก….)

“เฮ้อ….” หล่อนรที่ถอนหายใจซึ่งเธอก็อยู่ที่ชั้น 4 ก่อนที่เธอจะควักปืนขนาด 11 ม.ม. ของเธอออกมา…ซึ่งเธอก็ทำการใส่ที่เก็บเสียงไว้แล้ว ก่อนจะจ่อที่ลูกบิดและยิง 2 นัดซึ่งก็ทำให้ลูกบิดพังยับ…และก็สามารถทำการเปิดออกได้…ร่างอรชรในชุดตัวเก่งของหล่อนที่ค่อยๆย่างก้าวเข้าไป ในตึกที่มืดมิด…ซึ่งในบริเวณชั้น 4 นั้นก็ไม่ได้มีอะไรเลยและเหมือนไม่มีใครอยู่ …

ก่อนที่หล่อนจะเหลือบเห็น….แสงสว่างจากทางชั้น 3 ซึ่งก็ทำให้เะอเริ่มทำการตรวจชั้น 3 เสียก่อน…ร่างของเธอที่ค่อยๆลงไป ก่อนที่เธอจะชะงักเมื่อบริเวณ ชั้น 3 นั้น เป็นเหมือนที่เก็บของเลยทีเดียว….กล่องลังจำนวนมากในนั้นที่บรรจุ สิ่งที่เธอต้องการ ยาเสพติดชนิดใหม่ ดวงตาของหญิงสาวที่ถึงกับตาโตเพราะเมื่อคิดอัตราสัดส่วนที่บรรจุในกล่องแถมในนี้ก็มีกล่องเกือบ นับ 40กล่อง….กล่องนึงที่บรรจุ ยาไม่ต่ำกว่า 200 เนื่องจากยาเป็นขวดเล็กๆ…และยังมีเป้น 40 กล่อง ก็ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ และแถมยังถือว่าเป็นภัยพอควรถ้ายานี่กระจายไปทั่ว….

ชุนหลี หญิงสาวที่ยืนมองก่อนจะควักกล่องดิจิตอลขนาดเล็กออก มาถ่ายสิ่งที่อยู่ตรงหน้า และค่อย เปิดกล่องเลือกยาที่เหลืออีก 2 แบบ ซึ่งจากตามข้อมูลสีแต่ละแบบจะไม่เหมือนกัน…(แบบที่1สีแดง..แบบที่2สีม่วง..แบบที่3จะไม่มีสี ) ซึ่งแน่นอนว่าเมื่อเจอ เธอก็เอาใส่กระเป๋าที่เอวทันที….

เมื่อได้ครบตามจุดประสงค์แล้วหญิงสาวที่หมายจะค่อยๆออกไปจากที่นี้เพื่อไม่ให้มีใคร รู้ตัว…ซึ่งหล่อนก็ต้องชะงัก อย่างรู้สึกอะไรบางอย่างตามสัญชาตญาตต่อสู้ของเธอ…ดวงตาที่กวาดมองรอบๆ…ก่อนที่จะตกใจเมื่อพริบตาเดียวที่หันกลับมาก็พบชายชุดดำทั้งชุดที่อยู่ตรงหน้า ในมือที่ติดกรงเล็บก็พุ่งหมายเข้าเสียบเธอทันที.

หญิงสาวที่เห็นก็สะบัดหมุนหลบได้อย่างทันท่วงที ร่างของเธอที่ไปพิงกับลังยาด้านหลัง…เธอที่เหนื่อยนิดๆ พร้อมกับเหงือตก เพราะแน่นอนว่าชายตรงหน้านี้อาจจะไม่ธรรมดาเพราะลบจิตและเข้าใกล้เธอได้ขนาดนี้..

“น้องเป็นคนของใคร?….ตำรวจ หรือแก๊งแถวนี้ละ…” ชายที่ใส่เสื้อรัดรูปสีดำ แถมโผกผ้าปิดปาก ซึ่งมันก็หัวล้านทั้งหัว มือข้างขวาที่ติดกรงเล็บ…เอาไว้…

“ว่าไงละ…” มันเอยถามย้ำ…. พร้อมกับจ้องมองหล่อนซึ่งเธอ ก็ไม่เอยตอบแต่ตั้งท่าต่อสู้ แน่นอนเมื่อมันเห็นแบบนี้ก็พอเข้าใจความหมาย.. “อ้อ….เข้าใจละ…”

ชายดั่งกล่าวที่เอยจบก็พุ่งไปหาเธออย่างทันที….พร้อมกับมือที่พุ่งมาหมายเสียบเธอ…ดวงตาของหล่อนที่จ้องมอง ก่อนที่เธอจะใช้มือซ้ายแตะสะบัดมือที่ติดกรงเล็บที่หมายเสียบเธอออกไป มือขวาที่พุ่งเข้าจับที่คอก่อนจะหมุนตัว และอาศัยจากแรงโถมของอีกฝ่ายเพื่อทำให้อีกฝ่ายลอยขึ้น….ก่อนจะจับมันทุ่มอย่างแรง…

“อัคคค…..” เสียงของชายคนนั้นที่เอย…ก่อนที่มันจะค่อยๆลุกขึ้นอย่างไม่ยอม ใบหน้าของมันที่เงยมองก่อนจะชะงักเมื่อเห็นหล่อนที่ตั้งท่าโดยที่ริมฝีปากของเธอแสยะยิ้ม…ก่อนที่เรียวขาของเธอจะรั่วใส่อย่างไม่ยั้งด้วยไม้ตายของหล่อน….แน่นอนว่าแค่ 2 กระบวนท่า อีกฝ่ายถึงกับง่อม…และล้มตึงอย่างสิ้นฤทธิ์ทันที….

มาซะเงียบๆ นึกว่าเก่งซะอีก ไหงกระจอกแบบนี้ละเนี่ย…  หญิงสาวที่คิดก่อนที่หล่อนจะสะดุ้งเมื่อมีกระสุนพุ่งเฉียดเธอไป ใบหน้าสลวยที่ไปหา ซึ่งก็พบกับคนชุดสูทสีดำ 3-4 คน…ที่ถือปืนอยู่ตรงประตู….

ตายละ…คงเพราะสู้ดังไปเปล่าเนี่ย รึหมอนี่(ไอ้คนที่ล้ม)มันเรียกเพื่อนก่อนมาอัดเรากันนะ ..ชุนหลีที่คิด ก่อนที่เธอจะชักปืนยิงสวนใส่ ซึ่งก็ทำให้พวกมัน 2 คนบาดเจ็บ ก่อนที่เธอจะรีบหนีออกจากทางเดิมอย่างรวดเร็ว

ซึ่งพวกมันอีก 2 คนที่ไล่ตามก็ไม่สามารถจะไล่ตามหล่อนทัน….

และในวันรุ่งเช้าของวันรุ่งขึ้น….

“มีอะไรเหรอหมวด…มาหาผมแต่เช้าเลย….” เชน ลี ผู้กองหนุ่มวัย 29 ที่เอยถาม….เมื่อหญิงสาวมาหาเค้าแต่เช้า..ซึ่งหล่อนก็ทำการเคารพก่อนจะเอยตอบ “เห็นว่าผู้กองจะประชุมกับผู้ใหญ่ตอนบ่ายเรื่องยา ก็เลยเอาข้อมูลมาเพิ่มเติมคะ…”

คำพุดของหล่อนที่ทำให้ ชายหนุ่มชะงักก่อนที่เธอจะนำรายงานที่เป็นกระดาษราวๆ 5-6 แผ่นยื่นให้…ก่อนที่ชายหนุ่มจะอ่านซึ่งก็ตกใจอย่างพอสมควร….

 “แพร่มาได้ราวๆ 2 เดือนงั้นเหรอ?..” เค้าเอยและหันไปเอยถามด้วยใบหน้าที่ไม่อยากเชื่อเหมือนกับหล่อนเมื่อคืนซึ่งถ้าจริงหน่วยข่าวกรองนี่น่าจะโละได้เลย….

“อันนี้ไม่ขอยืนยันว่าเป็นเท็จหรือจริงคะ…เพียงแต่บอกได้คราวๆว่าราวๆนั้นนะคะ..เพราะแหล่งข่าวของชั้นเองก็ไม่ทราบแน่ชัดเช่นกันคะ..” หล่อนที่เอยตอบ…ขณะที่ผู้กองของหล่อนก็อ่านรายละเอียด ก่อนจะมองตัวอย่างอีก 2 แบบ ที่หล่อนนำเอากลับ…ก่อนจะเอยถาม…

“อืมม มีข้อมูลบงบอกแหล่งซื้อด้วยรึ งั้นเจ้า 2 ขวดนี่คุณคงใช้คนไปล่อซื้อมาสินะ…”

“เปล่าคะ….ดิชั้นบุกเข้าไปคะ….” คำตอบของหล่อนที่แทบทำให้คนที่เป้นนายถึงกับเกือบตกเก้าอี้…

“นี่…ผมบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่า…” เชนที่หมายจะเอยต่อว่า ก่อนจะชะงักกับสิ่งที่เธอให้ดู…

“นี่เป็นจำนวนของของ ที่มีทั้งหมดในลังของพวกมันนะคะ…” เธอเอย ซึ่งก็ทำให้ผู้กองถึงกับนิ่งและลงนั่งหยิบรูปมาดู…ใบหน้าที่บงบอกถึงความเอางานเอาการ…

“เข้าใจละ….งั้นเดี๋ยวผมจะเอาข้อมูลของคุณเข้าที่ประชุมบ่ายนี้ด้วยละ…แต่ขอย้ำนะว่าคุณห้ามทำอะไร เสี่ยงๆอีกละ…อย่างน้อยผมในฐานะผู้บังคับบัญชาคุณก็เป็นห่วงคุณนะ” ผู้กองเชนที่เอย ซึ่งหญิงสาวก็รับคำ…

“คะ….”

“เดี๋ยว….เมื่อคืนตอนคุณบุกไปพวกมันเห็นคุณเปล่า?…” ชายหนุ่มที่เอยขณะที่หญิงสาวที่ขารนรับจบก็หมายจะเดินออกไปซึ่งหล่อนก็หันมาเอยตอบ “เห็นคะ…..”

“อืมมม…งั้นช่วงนี้คุณอย่า เพิ่งทำอะไรนะ…ผมคิดว่ามันน่าจะมีคนออกตามหาคุณนะ…ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวผมจะส่งคนไปดูตามแหล่งที่มันจำหน่ายจับตาไว้เผื่อ มันจะย้ายของ…” เชน ที่เอย …..ซึ่งเค้าที่มองหญิงสาวที่มีอารมณ์หมายจะแย้งแน่นอนว่าเค้ารู้เค้าก็เอยขึ้นต่อ…

“ผมหวังดีกับคุณนะ..ถึงหมวดจะเก่งเถอะ…ผมยังไม่อยากเสียลูกน้องแบบคุณไปตอนนี้นะ…” ชายหนุ่มเอยซึ่งหญิงสาวที่หันมาก็ยิ้มและเอยตอบอย่างว่าได้ “เข้าใจคะ…”

ถึงเธอจะเข้าใจความหวังดี ก็เถอะ แต่เะอก็ยังอยากจะทำหน้าที่ในแผนกปราบปรามยาเสพติดอยู่ดี …ถึงแม้มีหลายคนอยากให้เธอย้าย แน่นอนว่าพวกค้ายามันโหดเหี้ยมเกิดเธอพลาดพลั้งไปมันจะอาจถึงชีวิตก็ได้ ทั้งที่เธอรู้เธอก็ยังอยาก เพราะเธอเชื่อว่า ถ้าทำต่อ หรือสืบต่อสักวันจะได้เจอกับคนที่ฆ่าพ่อของเธอแน่….

คนที่ฆ่าพ่อของเธอที่เธอไม่รู้อะไรเลยจากอีกฝ่ายนอกจาก รอยสักที่เห็นแค่แวบเดียวในตอนนั้น…รอยสักรูปหัวกระโหลกที่มีงูรัดและลอดโผล่มาที่ลูกตา….

เธอเชื่อแบบนั้น…เชื่อว่าสักวันต้องเจอ….

ต้องเจอ….

ซ่าาาา…. เสียงของน้ำจากฝักบัวที่ไหลรินราดรดร่างอรชร….อันอวบอึ๋ม…มือของหล่อนที่ค่อยสยายผมดำยาวของหล่อน….ใบหน้าที่เงยขึ้นรับน้ำอย่างชุ่มชื่น…ก่อนที่สักพักหล่อนจะออกมาเมื่อมีเสียงเคาะประตูดังขึ้น..

“คะๆ…” ชุนหลีที่เอยเธอที่ใส่ชุดคลุม ก่อนจะเดินมาเปิดประตูซึ่งคนที่มาคือเด็กชาย วัย14 แหล่งข่าวของเธอนั้นเองที่มาในสภาพอย่างร้อนร้น….

“เป็นอะไรเหรอ ลี….” เธอที่เอยถาม…ก่อนจะเอยต่อ “หนีพวกนักเลงในสลัมมารึไง…”

เด็กชายที่หันขวับและเอยตอบทันทีว่า “ไม่ใช่แต่ผมหนีจากสิ่งที่พี่สาวก่อต่างหากละ…แบบเฉียดฉิวเลยด้วย”

คำพูดของเขาที่ทำให้หญิงสาว ชะงักเล็กน้อย….ก่อนที่เธอจะฟังเรื่องราวทั้งหมด…

“อย่างงงั้นเหรอ…มันติดกล้องด้วยเหรอ พลาดไปนิดแฮะ…”เธอเอยอย่างไม่ทุกข์ร้อน ขณะที่เด็กชายก็แว้กใส่..

“ไม่นิดเลยพี่ วันนั้นดันมีคนเห็นว่าผมพาพี่ไปแถวนั้น พวกมันเลยออกล่าผมใหญ่เลยนะสิ..” ลีที่เอยอย่างเสียงดังซึ่งหญิงสาวก็อีกห้องซึ่งกำลังแต่งตัวอยู่….มือของหล่อนที่ค่อยดึงกางเกงขึ้นอย่างช้าๆ….

“แหะๆ…ขอโทษจ้าๆ….เราก็เลยกะมาพักกับชั้นนะสิ…” เธอที่เอย ขณะที่เด็กชายก็เอยตอบ..”ใช่ฮะ…”

ลีที่หันมามองรอบๆก่อนเหลือบเห็นขวดยาซิม่า3 …1 ขวดซึ่งที่จริงเธอหยิบมาเกินแหละ ไม่ได้หยิบ มา แค่ 2 ขวดหยิบเผื่อไว้เผื่อเกิดแตก…แน่นอนว่าฤทธิ์ของมันทำให้หญิงสาวมีอารมณ์…ซึ่งเด็กหนุ่มก็มองก่อนชั่งใจสุดท้ายด้วยความที่เขาเป็นเด็ก 14 แถมเป็นเด็กจรจัดที่ยังไม่มีประสบการณ์บนเตียงก็เลยอยากลอง….

แน่นอนว่าในที่สุดเขาก็ตัดสินใจ…ด้วยการผสมยานั้นลงไปในถ้วยชา…ก่อนจะรินน้ำชาที่อยู่ในกาลงไปผสม และเอาไปให้เธอทันทีที่ หญิงสาวออกมาจากหล่อน..แน่นอนว่าเด็กชายก็เอยและยื่นถ้วยชาให้อย่างไม่มีพิรุธ…

“ฉะนั้นพี่ต้องรับผิดชอบนะ…”

“จ้าๆ….” ชุนหลีเอยพร้อมกับถ้วยชามา และเอยต่อ “ไม่ต้องห่วงหรอก อีกไม่นานพวกนั้นก็ถูกพวกพี่กวาดล้างแล้วรับรองได้…” เธอเอยพร้อมกับนั่งลงบนเตียง..และค่อยยกถ้วยชาขึ้นมาดื่ม…

ท่ามกลางสายตาของลี เด็กชายวัย 14 ที่มองพร้อมกับกลืนน้ำลายเมื่อตัวเขาจินตนาการว่าคืนนี้คงได้สนุกกับเรือนร่างของพี่ตำรวจสาวแสนสวยคนนี้อย่างไม่ได้หลับแหงๆ….โดยที่เขานั้นหารู้ไม่ว่าการกระทำของเขากำลังทำให้ตัวเองนั้นตกในอันตรายด้วย เมื่อกลุ่มที่เขาหนีมาได้แอบยิงเครื่องส่งสัญญาณไว้บนเสื้อของเขา..

ติดตามตอนต่อไป...

คุยกันหลังอ่าน

ผลงานนี้แต่งในยุคแรกๆที่เข้าวงการ.......ภาษาคำผิด อะไร ถ้ามีขออภัย ไม่ว่าจะเป็น FF หรือ อันนี้ ก็อปมาลงแบบไม่มีการตรวจคำผิดแต่อย่างใด จริงๆ กลัวว่า ถ้าอ่าน จะเกิดอาการคัน รีไรท์มากกว่า 5555+

อย่าไปจริงจังอะไร คิดว่าเหมือนอ่าน โดจิน เล่มหนึ่งก็แล้วกันครับ...

อย่างที่บอกว่าเรื่องนี้ ตัดจบ ด้วย เหตุผล เรียกว่าไงละ เชิงเห็นแก่ตัวแหละ ทำแอนดี้ ที่บรรจุ พล็อตไว้หาย เลยพาลหมดอารมณ์ไปด้วย...ซึ่งเหตุการณ์แบบนี้ก็มีเกิดอีกหลายครั้งหลังจากนี้ แต่ก็ยังไม่มีเรื่องไหนโดนกระทำแบบเรื่องนี้นะ อย่างดีก็โดนดองยาว...เพราะหมดอารมณ์แต่งต่อ ไปเปิดเรื่องใหม่แทนอะไรทำนองนี้....

และถ้าถามว่าแนวนี้จะมีอีกมัย? มีแอบๆปั่นแต่ ไม่ work ทั้ง ชุนหลี และ ทีฟา จาก FF7 ถ้าเสียงเรียกร้องเยอะจะทำเป็นซีรีย์สั้นๆให้ชมนะ