กติกาการใช้บล็อคแห่งนี้

กติกาการใช้บล็อคแห่งนี้ ห้ามก็อปไปเผยแผ่ที่ไหน // อ่านแล้ว ตอบ "ขอบคุณ" สักนิด...เพื่อกำลังใจน้อยๆ

วันอังคารที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2565

พี่ปรางของผม ภาค 2 ตอนที่ 7 ไพลิน (2) - ฉบับปรับปรุง-

คุยก่อนอ่าน

พอดี มีคนอ่านหลายคนบอกว่า อ่านแล้ว งง ผมเลยทำการแก้ไข สำนวน 

ลองอ่านดูว่า อ่านง่ายมากขึ้นมัย?...

********************************************
 เรื่องราวเก่าๆของพี่ปราง..


ภาค 1

ตอนที่ 1 // ตอนที่ 2 // ตอนที่ 3 // ตอนที่ 4 // ตอนที่ 5(จบภาค)

ภาค 2

บทนำ // 
ตอนที่ 1 //  ตอนที่ 2 // ตอนที่ 3 // ตอนที่ 4 // ตอนที่ 5 // ตอนที่ 6

*******************************************************************



พี่ปรางของผม ภาค 2 ตอนที่ 7 ไพลิน (2) - ฉบับปรับปรุง-

สวัสดีครับ ผม ‘ต้น’ เจ้าเก่าเองครับ เรื่องราวในครั้งก่อน จบลงด้วยการที่ผม เหมือนเห็น หญิงสาวที่มีหน้าตาละหม้ายคล้ายกับ ‘พี่ปราง’ แต่ดูเป็นผู้ใหญ่กว่าน่าจะอายุสัก 35-40 ปี นั้น แล้วเธอก็ได้ หายไปต่อหน้าต่อตาของผมนั้น
 
ผมก็ได้ฝันเห็น ‘พี่ปราง’ คนนั้น อีกหลายครั้ง จนเรียกว่า ฝันเห็นบ่อยเลยก็ว่าได้ ถ้าถามว่า บ่อยขนาดไหน ก็ราวๆ 3-4 ครั้งต่ออาทิตย์ได้ ทุกครั้งที่ฝันเห็น ‘พี่ปราง’ คนนั้น ก็มักจะฝันในรูปแบบเดียวกันหมด คือ มักจะเริ่มจากการที่ ตัวผม ได้ ยืนอยู่ ท่ามกลางหมอกขาวจางๆที่ปกคลุมไปทั่วบริเวณนั้น 

ก่อนที่ หญิงสาวที่มีใบหน้าละหม้ายคล้าย พี่ปราง แต่ดูมีอายุมากกว่านั้น จะเดินเข้ามา ซึ่งเธอก็มักเริ่มด้วยการเข้ามาสวมกอดร่างของผม ด้วยท่าทีที่สัมผัสได้ว่า เธอคิดถึง และโหยหาผมเอามากๆ จากนั้นเธอก็เหมือนจะพยายามเอ่ยบอกบางอย่างกับผม..

แต่ไม่รู้ว่าทำไม?? ผมกลับไม่ได้ยินเสียงที่เอ่ยบอกนั้น แม้แต่น้อยเลย.. และดู ทางพี่ปรางคนนั้น ก็เหมือนรู้ว่า ‘ผมไม่ได้ยินเสียงของเธอ’ ถึงอย่างงั้น เธอก็ยังคงพยายามอย่างไม่ย้อท้อ ในการเอ่ยบอกอบ่างอย่าง บางอย่างที่เหมือนจะเป็นเรื่องสำคัญเอามากๆ..

และด้วยความที่มันเป็นแบบนั้นทุกครั้ง ครั้งนี้ผมจึงพยายามตั้งใจในการอ่านริมฝีปากของพี่ปราง เผื่อจะทราบถึงข้อความที่พี่ปราง ต้องการจะสื่อ บอกให้ผมรับรู้ แน่นอนว่า ผมก็ได้รับข้อความนั้นมา แต่ไม่ทันที่ผมจะเอ่ยทวนว่า ‘สิ่งที่ได้อ่าน’จากปากของพี่ปรางว่า มันถูกต้องมัย? ทุกอย่างก็ดันสว่างจ้าขึ้นมาซะก่อน...

แสงสว่างที่ทำให้ผม ได้ตื่นจากห้วงของความฝันนั้น ซ้ำร้าย คือ ผมกลับจำไม่ได้ว่า ข้อความที่ได้จากการอ่านปากของ ‘พี่ปรางคนนั้น’ คือ ข้อความอะไร?? แต่ที่แน่ๆ ดูเหมือนผมจะโดน ‘พี่ปราง’ แอบเข้ามาปลุกด้วยการ ดูดควย ของผม อีกแล้ว... 

“อูยยยยยย พี่ปรางครับ ให้ผมพักสักวันไม่ได้เหรอครับ..” ผมสูดปาก และเอ่ยโอดครวญอย่างเสียวซ่านให้กับการดูดควยนั้น ซึ่งอาทิตย์นี้ พี่แปรางลอบเข้ามาปลุกผมด้วยวิธีการนี้ มา 3 วันติดแล้ว.. 

จริงๆ มันก็ออกจะเป็นเรื่องปกติของพี่ปรางนะ คือ ถ้าตอนที่พวกเราไม่มีโอกาสเย็ดกัน พี่ปรางก็มักจะแอบมารีดน้ำยามเช้าแบบนี้เป็นประจำแหละ เพียงแต่ พอมี ‘ไพลิน’ เข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ ในบ้าน หลายสิ่งหลายอย่างที่พี่ปรางเคยทำ ก็ดูเพลาๆ ลงไป ในระดับหนึ่ง...

“ฟะ...ฟังที่ผมพูดอยู่มัยครับ..” ผมกล่าวต่อ พร้อมกับก้มลงเพื่อมองไปยังหญิงสาวที่ทำการดูดอมควยของผมอย่างไม่หยุด ก่อนที่จะตกใจ เมื่อคนที่ดูดอมควยของผมอยู่นั้น กลับไม่ใช่ ‘พี่ปราง’ แต่เป็น ‘ไพลิน’ สาวน้อยที่มีศักดิ์ เป็น น้าสาวของผม และพี่ปราง (เพราะเธอเป็น น้องสาว คนละแม่ของแม่พลอย..)



“ไพลินเหรอ...” ผมอุทานอย่างตกใจอย่างทันทีที่เห็นเป็น ‘ไพลิน’ ส่วนทางไพลินเองก็ รีบคายควยของผมแล้วเงยหน้าขึ้นมามองเพื่อทำการโต้ตอบท่าทีอันตกใจของผม

“จะตกใจอะไรนะ ได้ยินมาว่า ทีพี่ปราง ก็ทำแบบนี้กับนายบ่อยๆ ไม่ใช่เหรอไง..”

“นั้นมัน พี่ปราง ไม่ใช่เรายังไงละ” ผมเอ่ยโต้ตอบถ้อยคำของไพลินทันที อย่างที่บอกไปก่อนหน้านี้ว่า มันเป็นเรื่องปกติของพี่ปราง แถมนอกจากพี่ปรางจะชอบมาแอบดูดควยผมในช่วงเช้าแล้ว ก็ยังมีดูดซ้ำในช่วงเย็นด้วยนะ แต่เป็นบางครั้ง/บางวันนะ..

และผมก็ค่อนเชื่อว่า หลังจากนี้ ทุกอย่างก็คงกลับมาเป็นดั่งก่อนที่ไพลินจะเข้ามาเป็นครอบครัวเดียวกับเราแล้วละ เพราะหล่อนรู้เรื่องผมกับพี่ปรางแล้ว ไหนยังจะเปิดซิงกับผมอีก ซึ่งพี่ปรางก็คงไม่เพลาๆ กักเก็บ
ความต้องการอันล้นเหลือเอาไว้อีกแล้วละ..

“งั้นก็ทำใจเอาไว้ซะ เพราะจากนี้ชั้นกับทำแบบนี้บ้าง...” ไพลินกล่าวตอบโต้ถ้อยคำของผม ซึ่งนั้นก็ทำให้ผมมองอย่างตกใจให้กับถ้อยคำนั้น แถมพอเอ่ยจบ ไพลินก็ก้มลงเข้าไปดูดอมควยของผมต่ออย่างไม่สนใจในท่าทีของผมแม้แต่น้อย..

ถึงแม้นี่จะผ่านมา 2 เดือนแล้ว นับตั้งแต่ที่คืนนั้น ที่ผมได้เปิดซิงไพลินไป ซึ่งผลของการเปิดซิงนั้น ก็ทำให้ไพลินถึงกับ นอนโทรม เป็นไข้อยู่ 2 วันได้ ไม่รู้ว่า การที่เธอไข้ขึ้นนั้น มันเกี่ยวกับการที่ผมได้ทำการจัดหนักในการเย็ด ยก 2 ในคืนนั้นมัย? เพราะผมได้จัดเธอ ในท่าอุ้มแตงอย่างหนักสุดๆ

ทีแรก ผมกับ พี่ปราง ก็ต่างนึกว่า ‘ไพลิน’ คงพอ ไม่ก็ คงเข็ดกับการร่วมรักแล้วแน่ๆ เพราะช่วงที่เธอนอนโทรมเพราะพิษไข้ เหมือนได้ยินเธอบ่นๆเพ้อๆออกมา แต่มันกลับไม่เป็นแบบนั้น เพราะในค่ำคืนที่ ผมมีโอกาสจะได้เย็ดกับพี่ปราง จากการที่ พ่อแม่ของพวกเราไม่กลับบ้านนั้น..

“นี่...ขอหนูร่วมวงด้วยสิ!!” ไพลินที่เปิดประตูห้อง แล้วเอ่ยปากเชิงขออย่างเดินเข้ามาในห้องของผม ซึ่งมันทำให้ผมที่กำลังจูบนัวเนียกับพี่ปราง ที่ได้โดนผมกดลงนอนลงบนเตียง แน่นอนว่า ถ้อยคำและการมาของไพลิน ก็ทำให้ผม กับพี่ปราง ก็ต่างหันมามองที่ไพลิน.. 

“เดี๋ยว!! ไหนเราบอกว่า จะขอแค่ครั้งเดียวไงละ..” พี่ปรางที่หันมามองที่ไพลินนั้น ก็ได้ผลักผม แล้วขยับลงจากเตียง ทั้งๆที่อยู่ในสภาพเปลือยเปล่านั้น แล้วเอ่ยกล่าวเชิงถามด้วย สีหน้า น้ำเสียงที่ดูไม่พอใจเสียเท่าไร

“หนูพูดไว้แบบนั้นเหรอ? จำไม่ได้เลย..” ไพลินตอบกลับทันที และนั้นก็เหมือนทำให้พี่ปราง เหมือนมีท่าทีหงุดหงิดมากขึ้น..

“ถึงจะพูด แต่พี่ปรางมีของดีแบบนี้ ก็ควรใจกว้าง แบ่งให้น้องเล่นบ้างสิ..” ไพลินกล่าวต่อ ด้วยรอยยิ้มอย่างเดินตรงเข้ามาเรื่อยๆ (**ขอย้ำอีกรอบ เผื่อคนลืม ‘ไพลิน’ มีศักดิ์เป็น น้าของพี่ปราง ก็จริง.. แต่เธอติดปากการเรียก ‘ปราง’ ว่า ‘พี่ปราง’ ได้ยินมาว่า เธอเรียก พี่ปราง แบบนี้ มาตั้งแต่เด็กๆ แล้วด้วย**)

“ไม่แบ่ง!! ถ้าอยากได้แบบนี้ ก็ไปหาเอาเองสิ..” พี่ปรางตอบกลับ ด้วย น้ำเสียง สีหน้าที่ดูจริงจัง จนดูน่ากลัว ขนาดผมยังกลัวเลย ซึ่งทางไพลินก็ไม่ได้สนใจต่อคำพูดนั้นของพี่ปราง แถมยังเดินผ่านพี่ปราง และขึ้นมาบนเตียงที่ผมนั่งอยู่นั้น อ้อ ก่อนขึ้นเตียง เธอ(ไพลิน) ก็ได้แก้ผ้าออก ก่อนด้วยนะ.

“ต้น...” พี่ปรางเอ่ยเรียกผม อยบ่างหันกลับมามองดูผมที่ถูกไพลินเกาะกอดที่แขน อย่างตั้งใจเอานมๆน้อยๆของเธอ เข้าเสียดสีถูไถที่แขนของผมอย่างไปมานั้น..

“เออ ครับ..” ผมขานรับให้กับการเรียกของพี่ปรางอย่างกลัวๆ เพราะท่าทีของพี่ปรางในเวลานี้ มันน่ากลัวอย่างสุดๆเลยนั้นเอง ก่อนที่พี่ปรางจะกล่าวต่อ เชิงสั่ง ซึ่งมันเป็นถ้อยถ้อยคำที่ชวนน่าตกใจมากๆ...

 “จัดเธอให้หนัก เอาให้เธอไข้ขึ้นอีกรอบเลยก็ได้..”ถ้อยคำเชิงสั่งนั้น ก็ทำให้ผมถึงกับเอียงคอเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยร้องอย่างตกใจให้กับคำสั่งนั้น..

“หา!!!...”

นี่ผม...ได้ยินไม่ผิดใช่มัย??....แล้วนั้นมัน วิธีแก้ไขปัญหา ของโลกไหนกันนะครับ???...

“พี่ต้น คงไม่คิดจะจัดหนัก ตามที่พี่ปรางบอกใช่มัยค่ะ..” ไพลินที่เอ่ยร้องถามกับผม ด้วยน้ำเสียงที่เชิงอ้อน ซึ่งมันก็ทำให้ผมที่หันมามองเธอนั้น ก็กลืนน้ำลายไม่ลง เพราะสีหน้าของไพลินที่พูดถ้อยคำนี้นั้น มันก็ดูน่ารักเหลือเกิน..

“เกรงว่า มันคงจะเป็นแบบนั้นนะ..” ผมตอบเชิงบอกให้ ไพลิน ได้ทำใจเอาไว้ ก่อนที่ผมจะหันมาที่เธอ และทำกระทำตามที่พี่ปรางสั่ง ซึ่งมันก็ทำให้ไพลินเอ่ยร้องออกมา..

“เดี๋ยวสิ....ไม่เอานะ ลินไม่อยากไข้ขึ้นแล้วนะ!!..” 

ถึงแม้ไพลินจะเอ่ยร้องห้ามอย่างเสียงหลงออกมา แต่เพื่อนๆเชื่อมัยครับ เธอกลับไม่ขัดขืนผมแม้แต่นิดเดียวเลย เหมือนกับว่า เธอร้องห้ามไปแบบนั้น นั้นแหละ ก่อนที่เธอจะโดนผมจัดในท่าเดิมที่ทำให้เธอไข้ขึ้นไปเมื่อครั้งก่อนนั้น อย่าง ท่าอุ้มแตง...

ใช่...ผมจัด ‘ไพลิน’ อย่างหนักสุดๆ ตามที่พี่ปรางสั่ง คือ เหมือน ผม พอจะเข้าใจพี่ปราง ว่า เธอกะจะให้ไพลินเข็ดหลาบ กลัวการเย็ด แต่ดูเหมือนผลลัพธ์ที่ออกมามันจะตรงกันข้ามกับที่พี่ปรางหวังไว้...

“อื้ออออออ สุ...สุดยอดเลย หะ..เห็นดาวเลยละ..” ไพลินเอ่ยเพ้อๆ ขณะนั่งแหมะอยู่บนเตียง ในสภาพเนื้อตัวที่สั่นเทาไม่หยุด หลังจากโดนผมจัดหนัก และแตกในไป 1 ดอกเน้นๆ เต็มๆ ด้วยนั้น ซึ่งพอดูจากท่าที และถ้อยคำของไพลินในเวลานี้ มันบงบอกชัดๆว่า วิธีการที่พี่ปรางให้จัดนั้น มันไม่ work เอาซะเลย..เพราะแทนที่จะทำให้เธอ ‘เข็ดหลาบ’ เหมือนจะทำให้เธอ ‘ติดใจ’ ซะมากกว่า แถมผมยังรู้สึกเหมือนเห็น “เนตรราคะ” หรือ “เนตรหัวใจ” ปรากฎอยู่ในดวงตาของไพลินในเวลานี้เลยด้วย...

โดยทางพี่ปรางเองก็เหมือนรู้เรื่องนี้เหมือนกัน สังเกตจากท่าทีอันไม่ประสบอารมณ์นั้น ที่ได้แสดงออกมานั้นหลังจากนั้น ไพลินก็มักจะขอร่วมวงสนุกกับพวกผม อีกหลายครั้ง จนทาง พี่ปราง ต้องร้องถามออกมาตรงๆ

“ติดใจควยของต้นแล้วใช่มัย?...” 

ถึงแม้ ไพลินจะตอบปฎิเสธ แต่ดูจากท่าทาง และการเข้ามาแจมทุกครั้งนั้นแล้ว ก็เชื่อได้ว่า ‘ไพลิน’ น่าจะติดใจ ควยผมไปแล้วละ...ติดใจจนลืมแฟนเก่าของตัวเองไปแล้วแน่ๆ ถ้าเกิดเธอมีแฟนคนที่ว่า จริงๆ ละนะ เพราะ พี่ปราง เริ่มคิดว่า บางที เรื่องแฟน อาจจะเป็นเรื่องที่ไพลินแต่งขึ้นมาเองก็ได้ แต่งขึ้นเพื่อมาใช้เป็นข้ออ้างที่ให้ดูมีเหตุมีผล กว่าการมาขอเย็ดแบบด้วยความอยากรู้อยากเห็นเองนั้น..

แต่ผมกลับเห็นแย้ง เพราะไม่ว่า ข้ออ้างแบบไหน มันก็ออกดูไร้เหตุผลสิ้นดี แถมในสมมติฐานของพี่ปรางนั้น ก็มีจุดหนึ่งที่ไม่สมเหตุสมผล อยู่หน่อย คือ ถ้าคิดว่า ไพลินไม่มีแฟนจริงๆละก็...เธอก็ไม่น่าที่จะดูดควยได้เก่ง และออกเป็นงาน ได้ในระดับนั้นเลย...

โดยในช่วงที่ ‘ไพลิน’ เข้ามาร่วมสนุก ในหลายๆครั้งนั้น ผมไม่รู้จะนิยาม ช่วงเวลาดั่งกล่าวว่า เป็น ‘ความสุข’ หรือ ‘ความทุกข์’ กันแน่? แต่ที่แน่ๆ นับวัน ลีลาการเย็ดของไพลินนั้นก็ดูจะร้อนแรง เป็นงานมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็ไม่คิดว่า ‘วันนี้’ เธอถึงขั้น แอบเข้ามาปลุกแบบเดียวกับที่พี่ปรางชอบ เป็นประจำแบบนี้ด้วย..

“อื้อออออออ อืออออออออ..” ไพลินเอ่ยร้องครางในลำคอ ขณะทำการดูดอมควยยของผมอย่างไปมาอย่างไม่หยุด ถึงแม้เธอจะคุ้นเคยกับขนาดควยของผมแล้วก็ตาม แต่เธอก็ยังไม่สามารถดูดควยผม จนหมด จนมิด แบบพี่ปรางทำได้..

ณ. ตอนนี้ยังทำไม่ได้ แต่ในอนาคตอันใกล้นี่ไม่แน่ เธออาจจะทำได้ก็ได้...

“อาาาาาาาาาา...” ไพลินเอ่ยครางทันทีที่ถอนปากออกจากควย แล้วขยับกลับเข้ามาเลียลำควยอย่างไปมาเล็กน้อย แล้วจึงค่อยกลับไปดูดอมควยของผมอีกครั้ง..

“อึกกกกกกก อืมมมมมม..” ผมเอ่ยร้องอย่างเสียวๆ และสะดุ้งนิดๆ เพราะทางไพลินนั้น ได้ขยับริมฝีปากเข้ากระทำกับท่อนควยของผม อย่างเร็ว และแรงมากขึ้น..

“อูยยยยยยยยย..” ผมร้องอย่างเสียวมากขึ้นเรื่อยๆให้กับการกระทำนั้นของเธอ โดยที่ทางไพลินนั้น ก็ยังคงขยับริมฝีปากอย่างรวกเร็วต่อไปอย่างไม่หยุด ซึ่งผมก็ทนรับการกระทำดั่งกล่าวของเธอได้เพียงแค่ไม่กี่อึดใจเท่านั้น ก่อนจะเอ่ยปากเชิงบอกอย่างถึงจุดหมายออกมา..

“อึกกกกกกก ไม่ไหวแล้วววววว..” ผมเอ่ยร้อง พร้อมกับขยับมือไม้เข้ากดยังศีรษะของไพลิน ถึงแม้จะไม่ได้กดชนิดที่เธอดูดอมควยของผมอย่างมิดด้ามก็ตาม ส่วนหนึ่งเพราะเธอออกแรงต้านไม่ให้ผมกดถึงขนาดนั้นด้วย แน่นอนว่าเสียงร้อง และการกระทำนั้นก็ทำให้ไพลินถึงกับส่งเสียงร้องออกมาด้วยความตกใจ..

“อื้อออออออออ!!” เธอเอ่ยร้อง ซึ่งไพลินไม่ได้แค่ตกใจให้กับการจับกดศีรษะเท่านั้น หากแต่ตกใจให้กับน้ำควยที่ผมได้ปลดปล่อยเข้าใส่ปากของเธออย่างมากมายนั้นอีกด้วย..

“อึกกกกกก อืมมมมมมมมม..” ผมเอ่ยร้อง พร้อมกับรู้สึกได้อย่างชัดเจนเลยว่า ‘ไพลินกำลังพยายามกลืนกินน้ำควยที่ผมปล่อยออกมาลงคอลงท้องไปอย่างไม่หยุด’ แน่นอนว่าการกระทำนั้น ก็ทำให้ผมเสียวซ่านมากขึ้น แถมทั้งกด ทั้งลูบหัวของเธออย่างไปมาด้วย

“อืมมมมมมม อูยยยยยยยยย..” ผมเอ่ยร้องอย่างสูดปาก พร้อมกับอยู่ในท่าแบบนั้นอยู่พักหนึ่งได้ ก่อนที่จะขยับมือไม้ที่จับกดศีรษะของไพลินอยู่นั้นออก และทันทีที่ผมขยับมือไม้ข้างนั้นออก ไพลินเองก็ได้ถอนปากออกจากควยของผมอย่างทันทีเช่นกัน...

“อื้ออออ...เยอะจัง ขนาดโดนพี่ปรางรีดทุกวันแบบนั้นแล้วแท้ๆ...” ไพลินที่ถอนปากออกนั้น ก็เงยหน้าอย่างจ้องมองหน้าของผม แล้วเอ่ยกล่าว อย่างมีการเอามือปิดปากของตัวเองเอาไว้ ซึ่งผมก็ไม่ได้โต้ตอบอะไรกลับไป เอาแต่จ้องมองท่าทีของไพลินในเวลานี้ ที่พอหลังจากกเอ่ยถ้อยคำนั้น เธอก็ยังคงหอบเหนื่อยอยู่หน่อยๆ ก่อนที่ประตูห้องนอนของผมนั้นจะถูกเปิดออก พร้อมกับการเข้ามาของพี่ปราง...

โดยทางพี่ปรางที่เดินเข้ามานั้น ก็ถึงกับชะงักทันทีที่เห็นสภาพของผม กับไพลิน ซึ่งผมที่หันไปมองยังพี่ปรางนั้น ก็ค่อนข้างเชื่ออย่างสุดใจเลยว่า พี่ปรางเข้ามากะจะแอบมาดูดควย สังเกตได้จากท่าทีการค่อยๆเปิดประตูเข้ามานั้น..

“มาช้า..หนูจัดการดูดออกหมดแล้ว ไม่มีเหลือแล้วค่ะ..” ไพลินที่เอ่ยขึ้น ในขณะที่ผม และพี่ปราง ก็ต่างไม่รู้จะเอ่ยยังไงดี กับสถานการณ์ตอนนี้ และนั้นก็ทำให้ท่าทีที่ดูอึ้งๆของพี่ปรางนั้น เปลี่ยนเป็นสีหน้าที่ดูไม่พอใจ เธอจ้องมองยังที่ผม ราวกับบอกเป็นนัยๆว่า ‘มันเป็นความผิดของผม’ ก่อนที่เธอจะเดินออกไปอย่างไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียว...

“นี่...คิดว่า พี่ปรางเค้าจะโกรธมัย?..” ไพลินเอ่ยถามขึ้น หลังจากที่พี่ปรางได้เดินออกไปจากห้องของผม ซึ่งผมก็ไม่ได้ทำตามตอบคำถามของเธอแต่อย่างใด แต่ถ้าให้ตอบละก็ น่าจะโกรธชัวร์ๆ เพราะตั้งแต่ไพลินเข้ามาร่วมแจม ร่วมสนุกนั้น พี่ปรางก็มักจะแสดงท่าทีอย่างไม่พอใจออกมาให้เห็นอยู่หลายครั้ง..

โดยแต่ละครั้งผมไม่แน่ใจว่า ที่แสดงออกมานั้น มันคือ ความโกรธ หรือ ความหึง กันแน่???

จากนั้นไพลิน ก็ได้ออกไปจากห้องนอนของผม ซึ่งผมก็ใช้เวลาอีกพักหนึ่งได้ ก่อนที่จะลงจากเตียง เพื่อไปยังที่ห้องน้ำ เพื่อที่จะอาบน้ำ เนื่องจากวันนี้ ผม และพี่ปรางต้องไปยังที่มหาลัยกัน..

และวินาทีที่ผมได้เดินเข้ามาในห้องน้ำนั้น ผมก็ถูกจู่โจมอย่างไม่ทั้งให้ตั้งตัว โดยพี่ปรางที่เหมือนว่าจะซุ่มรอผมอยู่...

“มาช้าจังเลยนะ ที่ช้าคงไม่ใช่จัดหนักกับไพลินอยู่หรอกนะ..” พี่ปรางเอ่ยกล่าวเชิงถาม ทันทีที่ได้จู่โจม ด้วยการผลักดันให้ผมเข้าชิดกับกำแพงห้องน้ำ..

“ไม่ได้จัดครับ ที่ช้า เพราะผมเหนื่อยจากการโดนไพลินดูดจนแตกต่างหากละครับ..” ผมตอบกลับทันที ซึ่งคำตอบนั้น ก็ทำให้พี่ปรางแสดงสีหน้าเหมือนไม่พอใจมากขึ้น...

“เหรอ.. โดนไพลินดูดจนแตกเลยเหรอ?..” พี่ปรางเอ่ยกล่าวเชิงทวน ด้วยสีหน้า น้ำเสียง เย็นๆ จนทำให้ผมรู้สึกเสียวสันหลังหน่อยๆ เพราะมันบงบอกชัดๆว่า พี่ปรางไม่พอใจอย่างสุดๆ ก่อนที่พี่ปราง ซึ่งอยู่ในชุดนักศึกษานั้นจะขยับลงนั่งยังตรงหน้าของผม พร้อมกับดึงผ้าเช็ดตัวของผมออก...

“พี่ปรางครับ?..” ผมเอ่ยเชิงเรียกอย่างเหงื่อตก แต่ทางพี่ปรางก็เหมือนไม่สนใจต่อการเรียกของผมนั้น แล้วขยับใบหน้าเข้าไปดมๆที่ควยผม แล้วเงยหน้าเอ่ยเชิงบอกออกมาว่า.. 

“พี่จะพูดแค่ครั้งเดียวนะ ควยของเราเป็นของพี่ พี่ไม่ยอมยกควยของต้นให้ใครเด็ดขาด..” พี่ปรางเงยหน้าและเอ่ยเชิงบอก ด้วยสีหน้าที่ดูไม่พอใจอย่างมาก พร้อมกับขยับมือไม้เข้ามาจับมารูดที่ท่อนควยของผม 
(**ถ้าเพื่อนๆจำกันได้ คือ พี่ปรางมีประสาทสัมผัสเรื่องกลิ่น ชนิดดีมาก ชนิดที่สามารถปิดตาแล้วเดาได้ว่า ควยอันนั้น อันนี้ เป็นของใคร? เลยละ **)

ก่อนที่เธอจะขยับใบหน้ากลับเข้าไปหายังท่อนควยของผมที่เธอกำลังรูดชักเล่นไปด้วยนั้น..

“อื้ออออออ..” ผมเอ่ยร้องอย่างสะดุ้งนิดๆ ทันทีที่ลิ้นของพี่ปรางได้เข้ามาแตะเลียวนที่หัวควยของผมอย่างไปมา ก่อนที่เธอจะประกบริมฝีปากเข้าที่หัวควยของผม แล้วทำการดูดมันเฉพาะที่ส่วนหัวนั้นอย่างเน้นๆ แน่นอนว่า มันทำให้ผมถึงกับสะดุ้ง แล้วสูดปากร้องคราง อย่างยืนตัวเกร็งแทบจะทันทีเลย..

“อูยยยยยย พี่ปรางครับ..” ผมสูดปากอย่างเอ่ยเรียกชื่อของเธอ ซึ่งพี่ปรางก็ยังคงขบดูดเฉพาะหัวควยของผมอย่างเน้นๆ ก่อนที่เธอจะจงใจ ให้ฟันของเธอเข้ามาโดนที่หัวควยของผม..

“อื้ออออออออ..” ผมเอ่ยร้องอย่างสะดุ้ง เมื่อฟันของเธอเข้ามาครูดที่หัวควยของผม ถึงจะเป็นการครูดเบาๆก็ตาม..

“พี่ปรางครับ..” ผมก้มลงมองแล้วเอ่ยเรียกเธอ ซึ่งพี่ปรางก็ไม่สนใจ และยังทำแบบนั้นต่อ ครั้งนี้เธอจงใจขยับทำเป็นเหมือนกัดเบาๆที่หัวควยที่กำลังดูดอมอยู่นั้น ไม่สิ เรียกว่าเหมือน ขบเคี้ยว น่าจะถูกมากกว่า ทำเอาผมเสียวในหลายๆความหมายเลย...

โดยพี่ปรางก็ทำเป็นเหมือนกัด เหมือนเคียวควยผมอยู่ไม่นาน ก่อนที่เธอจะกลับไปดูดควยผมอย่างปกติดีๆอีกครั้ง..

“อูยยยยยยยยยย..” ผมสูดปากเอ่ยร้องด้วยความเสียวซ่าน ทันทีที่พี่ปรางเริ่มกลับมาดูดอมควยยของผมอย่างดีๆอีกครั้ง แถมกลับมาดูดแบบขึ้นสุด ลงสุด แบบที่ไพลินไม่สามารถทำได้ โดยที่พี่ปรางก็ยังคงขยับริมฝีปากเข้ากระทำกับท่อนควยของผมอย่างไปมา จนทำให้ควยของผมที่โดนไพลินรีดน้ำไปเมื่อไม่กี่นาทีก่อน ก็กลับมาแข็งโด่คับเต็มปากของพี่ปราง เป็นที่เรียบร้อยแล้ว..

โดยพี่ปรางก็ทำการขยับโยกริมฝีปากเข้ากระทำกับควยของผมอย่างจัดหนัก จัดเต็ม อยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่เธอจะขยับกดริมฝีปากเข้ากลินกินควยของผมเข้าไปอย่างมิดด้าม แล้วแช่ค้างเอาไว้แบบนั้น ซึ่งการกระทำแบบนี้เป็นอะไรที่เสียวเอามากๆ แล้วผมก็ชอบมากเวลาที่พี่ปรางทำเช่นนี้..

ถ้าเพื่อนๆจะให้ผมเปรียบเทียบว่า ระหว่าง พี่ปราง กับไพลิน ใครดูดควยได้เก่งกว่ากัน แล้วละก็ ผมสามารถตอบได้อย่างไม่ต้องคิดนานเลยว่า เป็น พี่ปราง ถึงแม้ไพลินจะดูดอมควยได้เก่งมากๆก็เถอะ แต่ถ้าเทียบกันแล้ว พี่ปรางเหนือชั้นกว่าเธออยู่ 1-2 ระดับ และสิ่งที่ทำให้พี่ปรางเหนือกว่านั้น คือ พี่ปราง รู้ว่า ตอนไหนควรจะหยุด ตอนไหนควรทำต่อ..

“อื้อออออออ ใกล้ที่จะแตกแล้วสินะ แต่ยังหรอก พี่ยังไม่ให้เราแตกง่ายๆ หรอก..” พี่ปรางเอ่ยยกล่าวด้วยรอยยิ้ม หลังจากถอนปากออกจากควยของผม แล้วจ้องมองยังที่ควยผม ซึ่งตอนนี้มันทั้ง สั่น และกระตุกนิดๆ นั้น..

ก่อนที่พี่ปรางจะขยับกลับเข้ามาโลมเลียตามลำควยของผม อย่างเบาๆ ราวกับต้องการทรมานผม ด้วยความเสียวซ่านนี้...แต่พอมาลองคิดๆดู การที่ผมให้ พี่ปราง ดูดควยได้เหนือกว่าไพลินนั้น มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร?? 

เนื่องจาก ประสบการณ์ค่อนข้างต่างกันมาก ของไพลินอย่างมากก็เคยแค่ดูดของแฟน (ตามที่เธออ้าง..) กับของผมเท่านั้น ซึ่งมันเทียบไม่ได้กับพี่ปราง ที่ไม่รู้ว่า พี่ปรางดูดควยมากี่อันแล้ว เพราะ เจ้าแฟนเก่าโรคจิตของพี่ปรางนั้น ชอบพาเพื่อน พาใครมารุมโทรมพี่ปรางอยู่บ่อยครั้ง (ตามที่ได้อ่านในบันทึก และคลิป..) พอคิดมาถึง เรื่องนี้แล้ว ก็ทำให้ผมอดสงสัยไม่ได้จริงๆ ว่า 

‘ตัวของผมนั้น เป็นควย อันที่เท่าไรของพี่ปราง กันแน่นะ?..’

“เป็นอันที่เท่าไร ก็ไม่สำคัญหรอก เพราะตอนนั้น พี่ตั้งใจให้ ควยของต้น เป็นอันสุดท้าย..” เสียงของหญิงสาวที่เอ่ยเชิงบอกยังข้างๆหูของผม จนทำให้ผมถึงกับชะงักเล็กน้อย เพราะมันเป็นเสียงของ พี่ปราง แต่ทว่า พี่ปรางนั้น ยังคงกำลังโลมเลียควยของผมอย่างไม่หยุด ฉะนั้นจึงไม่ใช่พี่ปรางแน่ๆ ที่เป็นคนเอ่ยถ้อยคำนี้ 

แต่เสียงที่ผมได้ยินเมื่อกี้นั้น มันเป็นเสียงของพี่ปรางจริงๆ..

“เป็นอะไรรึเปล่า?..” พี่ปรางเงยหน้าร้องถาม ราวกับรับรู้ถึงความผิดปกติจากผมได้...

“ปะ เปล่าครับ ไม่มีอะไรครับ..” ผมตอบกลับทันที ซึ่งพี่ปรางก็ยังคงมีท่าที งงๆ เล็กน้อย ก่อนจะทำการดูดอมควยของผมต่อ ซึ่งเธอก็ทำการดูดอมควยของผม อย่างขึ้นสุด ลงสุดอีกครั้ง หรือ ที่เรียกกันว่า การดูดแบบ ‘deepthroat’

“อื้ออออออออ อืออออออออ อืออออออออ..” พี่ปรางเอ่ยร้องครางในลำคอ อย่างไม่หยุด ขณะยังคงขยับริมฝีปากเข้ากระทำกับท่อนควยของผมอย่างไปมา โดยที่ผมก็ได้แต่ยืนตัวเกร็งอย่างสูดปากร้องครางอย่างเสียวซ่านอย่างสุดๆๆ...

“อูยยยยยยยยย พี่ปรางครับ ผมจะไม่ไหวแล้วนะครับ..” ผมสูดปาก และเอ่ยร้องบอกออกมาด้วยความเสียว และเหมือนทางพี่ปรางจะได้ยินถ้อยคำดั่งกล่าว เพราะเธอทำการตอบสนองถ้อยคำนั้น ด้วยการขยับริมฝีปากเข้าใส่ควยของผม อย่างเร็ว แรงมากขึ้น...

“อูยยยยยยยยย อาาาาาาาาาา..” ผมสูดปากเอ่ยร้องอย่างเสียงดังออกมา พร้อมกับจับกดศีรษะของพี่ปรางอย่างเต็มแรง เหมือนที่ทำกับไพลินเมื่อกี้ แต่ในตอนของไพลิน เธอต่อต้านแรงกดของผม ส่วนพี่ปราง เธอไม่เคยต่อต้านการกดศีรษะเลย แต่ ยินยอม ยินดีให้ผมทำเช่นนั้น ด้วยซ้ำ...

“อื้ออออออออ...” พี่ปรางร้องครางในลำคอ ขณะอยู่ในสภาพที่ถูกผมกดศีรษะ ชนิดที่ใบหน้าสวยๆของพี่ปรางซูกอยู่ในดงขนหมอยของผม พร้อมกับกำลังอมควยของผมอย่างมิดด้าม...



“อูยยยยยยยย..” ผมสูดปากครางด้วยความเสียว เพราะพี่ปรางได้ทำการดูดกินน้ำควยที่ผมได้ปลดปล่อยออกมานั้นจนหมด...

“อื้ออออออออ น้อยชะมัด..” พี่ปรางเอ่ยบ่นทันทีที่ได้ถอนปากออกจากควยของผม เมื่อผมได้ยกมือที่จับกดศีรษะของเธอนั้นออก ซึ่งเธอก็บ่นถ้อยคำนั้น ด้วยสีหน้าที่ดูไม่ค่อยพอใจเท่าไร โดยผมก็ไม่รู้จะตอบเธอกลับไปว่าไงดี คือ ไม่แปลกที่มันจะน้อย เพราะก่อนหน้านี้ ผมก็ถูกพี่ปรางลอบมาดูดควยยามเช้าถึง 3 วันติด พอวันนี้โดน 2 รอบติด มันจึงไม่มีน้ำควยเยอะมากพอจนทำให้พี่ปรางพอใจเหมือนทุกครั้ง..

“เดี๋ยว...พี่จะไปรอข้างล่าง ยังไงก็รีบอาบน้ำ แต่งตัวแล้วตามลงมาละ..” พี่ปรางที่จ้องมองผมนั้น ก็ขยับลุกขึ้น แล้วเอ่ยเชิงสั่งกับผม ก่อนจะเดินออกไปจากห้องน้ำทิ้งให้ผมอยู่ลำพัง ทันทีที่พี่ปรางเดินออกไป ผมก็ขยับตัวลงมานั่งที่ชักโครกอย่างหมดแรง ก็เล่นโดน 2 สาวรีดน้ำถึง 2 ครั้งติด ในเวลาไล่เลี่ยกันอย่างนี้นี่นะ

“เฮ้อ....” ผมที่นั่งอย่างหมดแรงนั้น ก็ถอนหายใจ พร้อมกับเยี่ยวลงในชักโครกนั้นไปด้วย ในหัวของผมก็ยังคิดถึง ท่าทีอันไม่พอใจของพี่ปราง คือ กำลังคิดว่า จะทำไง ให้พี่ปรางกลับมาอารมณ์ดีเหมือนเดิมได้นะ?? และในขณะที่ครุ่นคิดถึงเรื่องนั้น ก็มีเสียงเอ่ยเชิงบอกยังข้างหูของผม...

“จริงๆ...ถ้าเมื่อกี้ ต้น ปิดท้ายด้วยการเยี่ยวใส่ปากเข้าไปละก็...พี่ก็คงอารมณ์ดีไปแล้วละ?..” เสียงเชิงบอกนั้น ก็ทำให้ผมถึงหับหันไปมอง เนื่องจากมันเป็นเสียงของพี่ปรางนั้นเอง!! และนั้นก็ทำให้ผมถึงกับเอ่ยร้องอย่างตกใจ เพราะเมื่อหันไปมองก็พบกับ ‘พี่ปราง’ อีกคน ที่ดูเป็นผู้ใหญ่กว่า ซึ่งเป็นคนที่ผมเคยฝันเห็นบ่อยๆ ในช่วงนี้...

นอกจากผมจะตกใจอย่างสุดๆแล้ว ผมยังตกจากชักโครกที่กำลังนั่งอยู่นั้นด้วย และมันก็ทำให้ ‘พี่ปราง’ คนนั้น ถึงกับอมยิ้มอย่างหัวเราะหน่อยๆ โดยผมก็จ้องมองยัง ‘พี่ปราง’ คนนั้น ซึ่งครั้งนี้เธอไม่ได้มาในลักษณะที่ผมเคยเห็นบ่อยๆ คือ ไม่ได้มาในชุดเสื้อคอกลมยาวสีขาวโทรมๆนั้น แต่ครั้งนี้ เธอมาในสภาพที่เปลือยเปล่าอย่างหมดจด..

“...........” ผมที่จ้องมองยังพี่ปรางคนดั่งกล่าวอย่างตื่นตะลึง ซึ่งไม่ได้ตื่นตะลึงให้กับร่างเปลือยของเธอหรอกนะ ถึงแม้ถ้าพูดกันตามตรง รูปร่างของพี่ปรางตรงหน้านี้ ดูแจ่ม ดูสวยกว่า โดยเฉพาะขนาดของหน้าอกหน้าที่ดูใหญ่กว่า ของ พี่ปราง ที่เดินออกไปจากห้องน้ำเมื่อกี้ แต่สิ่งที่ทำให้ผมตื่นตะลึงจริงๆ คือ ตามร่างกายที่ดูสวยของพี่ปรางนั้น เต็มไปด้วยบาดแผล...

“ต้น...” เสียงเรียกของพี่ปรางคนนั้น ก็ทำให้ผมเงยหน้าขึ้น เพื่อจ้องมองหน้าของเธอ และทันที ที่ผมจ้องมองหน้าของเธอ ผมก็นึกออก ถึงถ้อยคำที่เธอคนนี้ได้เอ่ยบอกกับผมในฝัน และถ้อยคำที่ผมแกะจากปากของเธอได้ในความฝันนั้น ก็คือ...

รีบ...เอา... มัน..ไป.. คืน..ที่...ซะ.... 

“พะ พี่ปรางครับ....” ผมที่นึกออกนั้นก็เอ่ยเรียกพี่ปรางคนนั้น เพื่อหมายจะร้องถาม ถึงถ้อยคำดั่งกล่าว แต่ไม่ทันที่จะได้ร้องถาม ถึงความหมายในถ้อยคำนั้น ประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดออก พร้อมกับการมาของ ‘พี่ปราง’ อีกคน..

“เป็นอะไรรึเปล่านะ..” พี่ปรางร้องถามทันทีที่เปิดประตูเข้ามา ดูเหมือนเสียงร้องตกใจของผมเมื่อกี้ จะเป็นตัวเรียกให้พี่ปรางมา ก่อนที่พี่ปรางจะแสดงท่าทีตกใจ กับสภาพของผมที่นั่งอยู่ที่พื้น จากการผลัดตกจากชักโครกเมื่อกี้ ซึ่งพี่ปรางก็รีบเข้ามาหาและ เข้าพยุงผมด้วยความเป็นห่วง..

แล้วในจังหวะที่พี่ปรางเข้ามาหา และพยุงให้ผมลุกขึ้นยืนนั้น ผมก็ได้หันกลับไปมอง ก็พบว่า ‘พี่ปราง’ อีกคน ที่ดูเป็นผู้ใหญ่กว่านั้น ได้หายตัวไปแล้ว โดยผมไม่รู้เลยว่า พี่ปราง ที่ได้หายตัวไปนั้น เธอได้มาปรากฏกายที่ห้องนอนของผม และเดินตรงมายังที่โต๊ะอ่านหนังสือของผม

“รีบๆเอามันไปคืนที่ซะทีเถอะ ก่อนที่เวลานั้นจะมาถึง...” พี่ปรางคนดั่งกล่าวเอ่ย สายตาของเธอที่จับจ้องมองไปยังที่กองหนังสือที่อยู่บนโต๊ะของผม ซึ่ง 1 ในหนังสือที่อยู่ในกองนั้น มันมี ‘สมุดบันทึกลับ’ ของพี่ปราง รวมอยู่ด้วย!!!

To....Be....

6 ความคิดเห็น:

  1. ไม่ระบุชื่อ21 ตุลาคม 2565 เวลา 07:02

    อยากให้นำเรื่องตามีมาทำภาคต่อหน่อยครับ เป็นเรื่องเล่าในตำนามที่ชอบมากเลย

    ตอบลบ
  2. ไม่ระบุชื่อ23 ตุลาคม 2565 เวลา 01:32

    รอแก๊งค์สาวซิ่งตอนต่อไป ด้วยครับ ^.^

    ตอบลบ
  3. คนแต่งหายไปไหนแล้วอ่าคับ

    ตอบลบ
  4. ไม่ระบุชื่อ3 กรกฎาคม 2566 เวลา 23:09

    ไม่มีตอนต่อแล้วหรอครับ

    ตอบลบ
  5. เป็นตำนานแล้วมั้งคนแต่ง

    ตอบลบ
  6. สวัสดีปีใหม่ 2567 ครับ

    ตอบลบ