กติกาการใช้บล็อคแห่งนี้

กติกาการใช้บล็อคแห่งนี้ ห้ามก็อปไปเผยแผ่ที่ไหน // อ่านแล้ว ตอบ "ขอบคุณ" สักนิด...เพื่อกำลังใจน้อยๆ

วันเสาร์ที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2564

พี่ปรางของผม ภาค 2 บทนำเรื่อง..

 



พี่ปรางของผม ภาค 2

บทนำเรื่อง..

สวัสดีครับ ผม ‘ต้น’ ครับ ยังจำกันได้มัยครับ กับ ชายหนุ่มคนนี้ ที่หาญกล้าไปสารภาพรักกับ ‘พี่ปราง’ รุ่นพี่สาวสวย ที่เป็นถึงดาวคณะ ทั้งๆทที่ก็รู้อยู่ว่า พี่ปราง มีแฟนอยู่แล้ว แน่นอนว่า คำตอบที่พี่ปรางให้กับผมนั้น ก็คือ คำปฎิเสธ นั้นเอง..

หลังจากนั้นไม่นาน โชคชะตาจะเล่นตลกอย่างร้ายกาจกับผม เมื่อ พ่อของผม ได้แต่งงานใหม่กับ แม่ม่ายสาวลูกติด และลูกสาวของแม่พลอย แฟนของพ่อ ที่จะกลายเป็นแม่ใหม่ของผม ก็ คือ พี่ปราง นั้นเอง...

ในตอนแรกความสัมพันธ์ของผมกับพี่ปรางนั้นก็ดูอึกอัดพอสมควร ก่อนที่ทุกอย่างจะดีขึ้นตามลำดับตามประสาพี่น้อง ซึ่งตอนนั้นผมก็ไม่แน่ใจว่า ทางพี่ปรางนั้นคิดอะไรรึเปล่า? แต่ในขณะที่ผมนั้นแอบมีคิดทุกเวลาที่ได้อยู่ใกล้เธอ ถึงแม้ความสัมพันธ์ในเวลานั้นจะหยุดอยู่ที่คำว่า ‘พี่น้อง’ ก็ตาม...

จนกระทั้ง เวลาผ่านไปราวๆ 14 เดือน ความสัมพันธ์ของพวกเราก็เปลี่ยนไปอีกรอบ เมื่อวันหนึ่ง พี่ปรางได้ถูกแฟนหนุ่มที่คบกันเกือบ 3 ปี นอกใจ เอาเข้าจริง พี่ปรางก็ไม่เคยเล่ารายละเอียดตรงนี้เท่าไร? เท่าที่รู้ และเดาจากสิ่งที่เกิดขึ้นในเวลานั้น เหมือน โดนนอกใจ และโดนเขาเขี่ยทิ้ง...

และในสภาพที่จิตใจของพี่ปรางกำลังแตกสลายนั้น...

“พี่ปราง ผมรักพี่ครับ..” ผมเอ่ยสารภาพครั้งที่ 2 กับพี่ปราง...

ถึงแม้ผมจะรู้ว่า มันค่อนข้างเป็นการกระทำที่ขี้ขลาดอยู่มาก เพราะเค้าว่ากันว่า การสารภาพรัก ในสภาพที่ทิ้งดิ่งของหญิงสาวยามนี้นั้น มันเป็นอะไรที่เอารัดเอาเปรียบ ในระดับหนึ่งก็ตาม...

แต่ความรู้สึกที่ผมมีต่อพี่ปรางมันเออล้น จนผมไม่สนถึงเรื่องดั่งกล่าวอีกแล้ว เอาเฟรียบเหรอ? ขี้ขลาดเหรอ? ของแบบนั้น ไม่สนอีกต่อไปแล้ว...

“ให้ผม...แทนที่ผู้ชายห่วยๆ คนนั้นนะครับ..” คำกล่าวถัดมา ที่พร้อมกับการเข้าไปจูบปากของพี่ปราง และมันก็ทำให้ สถานะของพวกเรา จาก ‘พี่น้อง’ กลายเป็น ‘คนรัก’ หรือ ‘ผัวเมีย’ นับตั้งแต่นั้นมา

จากค่ำคืนนั้นจนถึงวันนี้ก็ผ่านไป 10 เดือนแล้ว...

มันเป็น 10 เดือนที่เต็มไปด้วยความทรงจำมากมาย // เป็น 10 เดือนที่ทำให้ผมรู้จักพี่ปรางมากขึ้น ในด้านที่คนอื่นอาจจะไม่เคยได้ล่วงรู้ // 10 เดือนที่สร้างวีรกรรมสนุกๆกันอย่างมากมาย //10 เดือน ที่ความ สัมพันธ์ของเรายังคงเป็นความลับต่อครอบครัว และเป็น 10 เดือนที่ ผม พยายามจะหลีกเลี่ยงที่จะรู้เรื่องราวในอดีตของพี่ปราง ถึงแม้ก็อยากรู้อยู่บ้างก็ตาม แต่ก็ เก็บความอยากรู้ไว้ข้างใน ส่วนลึก ลึกที่สุด

จนกระทั้ง วันที่ พี่ปราง ไม่อยู่ เนื่องจากกลับไปต่างจังหวัดไปดูใจญาติผู้ใหญ่ กับ แม่พลอย...และด้วยความคิดถึงในตัวของพี่ปราง เนื่องจากเป็นครั้งแรกที่ผมได้ห่างจากตัวของพี่ปรางนั้น มันก็ทำให้ผมได้เข้าไปในห้องนอนของพี่ปราง...

ก่อนจะไปสะดุดตากับสมุดเล่มหนึ่งที่วางอยู่ที่โต๊ะ และทันทีที่หยิบสมุดดั่งกล่าวขึ้นมาดู สิ่งที่น่าจะเป็น 1 ในความลับของพี่ปรางก็ได้ร่วงหล่นเต็มโต๊ะนั้น ซึ่งมัน ก็เป็น ภาพถ่าย ที่ทำให้เกิดคำถามมากมาย เนื่องจากมันเป็นภาพถ่ายที่พี่ปรางถูกรุมโทรม โดย ชายหนุ่ม 6 คน !!

และที่น่าตกใจเป็นอย่างสุดท้ายนั้น ก็คือ.การที่สมุดเล่มดั่งกล่าว ได้พลิกเปิดขึ้นมาจากสายลมที่พัดเข้ามานั้น และหน้าที่มันได้หยุดนั้น ก็สร้างความตื่นตะลึงให้กับ ผม เมื่อ 1 ในสิ่งที่เขียนในหน้านั้น ก็ คือ  
‘ไม่คิดเลยว่า การไปเที่ยวกลางคืนครั้งแรก มันจะจบด้วยการถูกข่มขืน....’

To...be...ตอนที่ 1 

ตัวอย่างในตอนต่อไป...

“นี่มันหมายความว่ายังไงนะ..” ผมร้องถามหลังจากเห็นข้อความในสมุดที่บังเอิญได้เปิดขึ้นจากแรงลมนั้น ซึ่ง 1 ในข้อความได้ปรากฏอยู่บนหน้าสมุดนั้น ก็คือ ‘ไม่คิดเลยว่า การไปเที่ยวกลางคืนครั้งแรก มันจะจบด้วยการถูกข่มขืน....’

ทั้งๆที่ข้อความดั่งกล่าวนั้นก็สื่อความหมายอย่างชัดเจนอยู่แล้วว่า มันหมายถึงอะไร? แต่ถึงกระนั้น ผมต้องการทราบถึงรายละเอียดมากกว่านี้ ถึงแม้จะตั้งใจอ่าน เจ้าสมุดเล่มนั้นแล้วก็ตาม แต่มันก็ไม่มีอะไรที่ผมต้องการเลย คือ สมุดเล่มนั้น ไม่เชิงจะเรียกว่า ‘ไดอารี่’ ได้เลยด้วยซ้ำ เหมือนเป็นแค่ บันทึก กึ่ง ระบายกับตัวเอง  ซะมากว่า แล้วก็ไม่ได้มีการจดบันทึกทุกวันด้วย..เหมือนจะนึกบันทึก ตอนไหนก็บันทึก...

และจากการค้นหารายละเอียดจากสมุดบันทึกนั้น ก็ทำให้ได้ข้อมูลคราวๆว่า สมัยที่ พี่ปรางอยู่ปี 1 เธอไปเที่ยวกลางคืนครั้งแรกจากการชวนของเพื่อนสนิท และถูกข่มขืนในคืนนั้น แล้ว เดือนถัดมา พี่ปรางก็บันทึกลงสมุดนั้น ว่า “มีแฟนแล้ว ถึงมันอาจจะดูไม่ได้สวยงามตามที่คิดไว้..” 

แต่จากรายละเอียด ก็ทำให้ผมคาดเดาเอาเองว่า คนที่ข่มขืนพี่ปราง ในคืนที่ไปเที่ยวนั้น ก็อาจจะเป็นคนที่พี่ปรางคบเป็นแฟนนั้นแหละ ไอ้คุณอดีตแฟนของพี่ปราง คนนั้น..ซึ่งผมก็ยังคงทำการอ่านสมุดเล่มนั้นต่อถึงแม้จะไม่ได้หวังว่า ในสมุดเล่มนั้นจะมีการรายละเอียดว่า พี่ปรางโดนแฟนหนุ่มทำอะไรบ้างก็ตาม? 
 
ใช่...มันไม่มีใครที่ไหนจะบันทึกเรื่องราวพวกนี้อย่างละเอียดหรอก แต่ถึงกระนั้น ในหลายๆหน้าที่ผมได้ทำการพลิกอ่านดูนั้น พี่ปรางก็เหมือนได้เขียน KEY WORD แปลกๆ อยู่หลายครั้ง เช่น วันนี้เขาฝึกชั้นอีกแล้ว // ในที่สุดเขาก็ชมชั้นสักที // อา...โดนให้ฝึกอีกแล้ว..

ก่อนที่ผมจะพบกับข้อความสิ่งที่ตามหา ถึงมันจะมาพร้อมกับความตกใจก็ตาม.. 

‘แค่ทำผิดหน่อยเดียว...เขาถึงกับลงโทษ ด้วยการจะให้ไปนอนกับเพื่อนของเขาเลยเหรอ?..’

และการเปิดตัวละครใหม่ประจำภาค...

“สวัสดีค่ะ ชื่อ ‘ไพลิน’ เป็นลูกพี่ลูกน้อง ของพี่ปราง ค่ะ..” เด็กสาว ร่างเล็ก หน้าตาดี ผมสั้น ผิวแทน และดูมีอายุน้อยกว่าผมนั้น ก็เอ่ยทักทายด้วยรอยยิ้ม...

ที่ไม่รู้ว่ามาพร้อมกับปัญหาใหม่อะไรมัย?

เผี๊ยะ!!!....เสียงตอบหน้าที่ดังสนั่น...ที่มาพร้อมกับสายตาที่บงบอกถึงอารมณ์หลายๆอย่างทั้งโกรธ ทั้งผิดหวัง และเสียใจ ก่อนที่เธอจะตัดสินใจเดินออกไปจากห้องของผม โดยไม่มีการพูดอะไรใดๆ หลังจากที่ได้ตบหน้าผมอย่างเต็มแรงไปนั้น..

“ผมขอโทษครับ พี่ปราง...” ผมเอ่ยกล่าว ทั้งๆที่เธอได้เดินออกไป ทั้งๆที่ผมรู้ตั้งแต่ตอนที่ทำแล้ว ว่า มันอาจจะต้องมีจุดจบเช่นนี้ แต่ถึงกระนั้นผม ก็ยังทำลงไปได้...

โปรดติดตอน 1 เร็วๆนี้...


1 ความคิดเห็น:

  1. ไม่ระบุชื่อ31 กรกฎาคม 2564 เวลา 19:46

    #ไม่เกี่ยวกับพี่ปราง# พอดีอยากให้เขียนใไ้ท่านอาราเนียต้องเอากับหมาหน่อยครับ ไม่ได้อ่านแนวนี้จากบล็อกมานานมาก

    ตอบลบ