กติกาการใช้บล็อคแห่งนี้

กติกาการใช้บล็อคแห่งนี้ ห้ามก็อปไปเผยแผ่ที่ไหน // อ่านแล้ว ตอบ "ขอบคุณ" สักนิด...เพื่อกำลังใจน้อยๆ

วันจันทร์ที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2557

ผมกลายเป็นคนเอา เพื่อนเอาฝูง ภาค 8

ผมกลายเป็นคนเอาเพื่อนเอาฝูง ภาค 8

หวัดดีครับเพื่อนๆ ผม กาย เอาเพื่อนคนเดิม จะไม่ขอเกริ่นอะไรมาก ขอเชิญรับชมเรื่องราวของผมต่อกันเลยนะครับ ซึ่งเหตุการณ์ในครั้งนี้ก็ต่อเนื่องจากครั้งก่อน(ภาค7) หลังจากที่ผมได้รับคำแนะนำจาก คุณแว่น เพื่อนสาวเพี้ยนๆของตาล ผมก็กลับมาครุ่นคิดทั้งคืนอย่างกังวล...

เนื่องจากคำแนะนำของเธอนั้น คือ การให้ไปขอความช่วยเหลือแก่ ณัฐกานต์ เพื่อนสาวที่ทำงานของผม ซึ่งเป็นลูกสาวของผู้มีอิทธิพลของจังหวัดนนทบุรี...และทำไมผมถึงต้องคิดหนัก ก็คราวก่อน (ภาค4) แค่สถานการณ์ที่ไม่คาดคิดเล็กน้อยๆผมก็ถูกการ์ดเธอหิ้วและเกือบโดนจับนั่งยางแล้ว มันยังทำให้ผมเสียวสันหลังไม่หายเลย...

ถึงแม้หลังเหตุการณ์ในภาค 4 มันจะทำให้ท่าทีของณัฐกานต์ที่มีต่อผม ดูเปลี่ยนไปนิดๆ (ไม่รู้ผมคิดไปเองรึเปล่า?) แต่เราก็ไม่ได้มีปากเสียงเหมือนแต่ก่อนอีกแล้ว และหลังเหตุการณ์นั้นผมก็ยังไม่ได้พูดคุยกับเธออย่างเต็มๆซะครั้งเลย

มันจะน่าเกลียดไปมัย พอมาพูดกับเธออีกที คือ การมาขอความช่วยเหลือแก่เธอเนี่ย...

วันพุธที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2557

น้องเมย์ สาวออฟฟิค ร้อนสวาท ตอนที่ 9 (จบภาค1)

ตอนที่ 9 [จบภาค]

หลังจากคืนนั้น คืนที่เมย์สนุกกับมวยหมู่กับพวกพี่ๆที่ทำงานเป็นรอบที่ 2 จนตัวของเมย์นั้นได้เอยปากตกลง ว่า จะสนุกกับพวกพี่เค้า ทุกเมื่อที่ต้องการนั้นชีวิตของเมย์ในเวลานั้นก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก..จากที่เคยเป็นสาวหวานเรียบร้อยและแทบจะไม่ข้องเกี่ยวกับเรื่องเซ็กส์ ก็เปลี่ยนไปราวกับหน้ามือเป็นหลังมือก็ไม่ป่าน..

ใช่จากที่ไม่เคยข้องแวะ หรือไม่เคยมีความต้องการมันเลย กลับกลายเป็นว่า เมย์นั้นต้องการมันแทบทุกวันก็ว่าได้..ใช่ไม่เหลือเค้าของสาวเรียบร้อยในอดีตอีกเลย กลายเป็นสาวที่ร้อนที่มีความต้องการมาก ซึ่งเมย์ยังไม่อยากจะใช้คำว่าร่านกับตัวเองหรอกค่ะ ถึงแม้คู่นอนของเมย์จะมีถึง 5 คนก็ตาม

ในช่วงเวลาดั่งกล่าวนั้นก็กลายเป็นคืนวันอันแสนสนุกและมีความสุขมากที่สุดในชีวิตของเมย์เลยก็ว่าได้ จากที่เคยเหงาบ้าง เนื่องจากแฟนไม่ได้อยู่กับเรานั้น ก็กลายเป็นอะไรที่ตื่นตาและตื่นเต้นได้ไม่ซ้ำแต่ละวัน เพราะเมื่อตกเย็นเมื่อไร เมย์ก็ต้องลุ้นว่า พี่คนไหนใน 5 คนนั้นจะเป็นคนอาสาไปส่งหรือชวนเธอทานข้าวเย็น

ซึ่งการไปส่งหรือชวนไปทานข้าวนั้น มันเป็นประโยคที่บังหน้าถึงแม้จะไปส่งไปทานข้าวกันจริงๆก็ตาม แต่มันมีอะไรมากกว่านั้น มากกว่าการไปส่งหรือไปทานข้าว แน่นอนค่ะ ว่าไอ้ที่นอกเหนือจากนั้น นั้นก็คือ การปรนเปรอสวาทให้กับเมย์บนเตียงนั้นเองค่ะ..

(***
พวกพี่ที่ว่าประกอบไปด้วย พี่ชาติ พี่เจ๋ง พี่เลิฟ พี่ตอง พี่รอย ***)

วันจันทร์ที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2557

ผมกลายเป็น คนเอาเพื่อนเอาฝูง ภาค 7

ผมกลายเป็น คนเอาเพื่อนเอาฝูง ภาค 7

หวัดดีครับ ผม กาย คนเอาเพื่อนเจ้าเก่าครับ...เรื่องราวหลังจากนี้จะเป็นเหตุการณ์ต่อเนื่องกันเลยไม่สิ ถ้าพูดให้ถูก ตั้งแต่ภาค 5 จน มาถึง ภาค 7 นี้ก็เรียกว่าเป็นอะไรที่ต่อเนื่องเพราะไม่ได้เว้นว่าง เหมือนตอนภาคแรกๆเลย จากนี้ อีก 2-3 ภาคเช่นกัน..

เรื่องราวในคราวนี้ มันเป็นเหตุการณ์ในช่วงอาทิตย์ถัดมา หลังจากที่ผมได้เที่ยวกับเต้ยครับ ยอมรับว่าการตามเต้ยไปดูการทำงาน และได้สนุกกับเธอในสถานที่แปลกใหม่นั้น มันก็ทำให้สภาพจิตใจผมดีขึ้น ใช่....ดีขึ้น จนคิดว่า ตัวผมน่าจะหาทางทำอะไรสักอย่างกับเรื่องของตาลได้ แต่ไม่ทันที่ผมจะลงมือทำอะไร แฟนของตาล ก็ได้โพสทั้งรูปทั้งคลิปของตาลลงเจ้า web นั้นอีกแล้ว!!

ทีแรกผมก็กะจะไม่เปิดมันอีกแล้ว แต่ไม่รู้ว่าอะไรดลใจ ทำให้ผมตัดสินใจเปิด web นั้นขึ้นมา...และผมก็ไม่คาดคิดเลยว่า จะเจอรูป และคลิปใหม่ของตาล โดยที่การมา ของคลิปและรูปนั้น ถือว่าค่อนข้างเร็วมาก...เร็วกว่าปกติด้วยซ้ำ ทำไมผมถึงพูดแบบนั้น? เนื่องจาก คราวก่อน ที่ได้เข้ามาดูนั้น ผมได้สังเกตบางอย่างไว้ นั้นก็คือ “ระยะห่างการโพสรูปและคลิปของตาล”

วันพุธที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2557

ผมเป็นคนเอาเพื่อน เอาฝูง ภาค 6

ผมเป็นคนเอาเพื่อน เอาฝูง ภาค 6

สวัสดีครับเพื่อนๆ ผม กาย คนเดิมเจ้าเดิมเองครับ....ขณะนี้ผมกำลังนั่งชิลๆอยู่ชายหาดแห่งหนึ่งของเกาะกูดครับ...

ทำไมผมถึงมาอยู่ที่นี้นะเหรอครับ?....เรื่องนี้มันสืบเนื่องมาจากคราวก่อน (ภาค5)

หลังจากที่ผมได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับตาล ใน web นั้น ก็ทำให้ผมถึงอึ้งและคิดไม่ตก ว่าจะทำยังไงต่อดี...และในเวลานั้นเอง เต้ย ที่ได้มานอนค้างที่ห้องผมนั้น เธอเห็นท่าทีอันกลุ้มใจของผม จึงชักชวนผม ให้มาเที่ยวเกาะกูดกับเธอ (จริงๆก็ไม่เชิงเที่ยหรอก แต่มาทำงานต่างหาก..)...และผมที่ไม่รู้จะทำยังไงนั้น ได้ก็ตกปากรับคำชวนของเธอแต่โดยดี...

ผมก็หวังไว้ว่า การมากับเต้ย การได้มาที่ไกลๆเปลี่ยนบรรยากาศแบบนี้ มันอาจจะทำให้ผมรู้สึกดีขึ้น และอาจจะนึกหนทางแก้ไขปัญหาออกขึ้นมาก็เป็นได้ แต่ก่อนที่ผมจะรู้สึกดี หรือ มีไอเดียอะไรกับการจัดการปัญหาที่รออยู่นั้น...ผมก็ชักอยากรู้ขึ้นมาแล้ว ว่า “เต้ย” ทำไงถึง ผู้ดูแลของเธอ ยอมเชื่อ และให้ผมตามมาได้เนี่ย