พี่ปรางของผม ภาค 2 ตอนที่ 2 (แก้ไข//เพิ่มเติม)

พี่ปรางของผม ภาค 2 ตอนที่ 2

“กลับมาแล้วเหรอครับ?...” ผมที่ลงมาจากชั้น 2 ก็ร้องถาม กึ่งทักทาย เมื่อทาง คุณแม่พลอย กับพี่ปราง ได้กลับมาจากการดูใจญาติผู้ใหญ่ ซึ่งทั้ง 2 คนนั้น ก็ไปร่วม 7 วันได้ และไม่ทันที่ผมจะได้คำตอบอะไรจากทางแม่พลอย และพี่ปรางนั้น ผมก็ต้องชะงัก.. 

เมื่อคนที่กลับมานั้น ไม่ได้มีเพียง แม่พลอย และ พี่ปราง หากแต่มีสาวสวยที่น่าจะมีอายุใกล้เคียงกับผม กลับมาอีกคนหนึ่งด้วย...

“สวัสดีค่ะ ชื่อ ‘ไพลิน’ เป็นลูกพี่ลูกน้อง ของพี่ปราง จากนี้ไป จะมาขออาศัยอยู่ด้วยค่ะ..” เด็กสาว ร่างเล็ก หน้าตาดี ผมสั้น ผิวแทน และดูมีอายุน้อยกว่าผมนั้น ก็เอ่ยทักทายด้วยรอยยิ้ม ที่แสนหวาน...

“ไม่ใช่ ‘ลูกพี่ลูกน้อง’ แต่เป็น “น้า” ต่างหากละ..” พี่ปรางที่เดินเข้ามานั้น ก็เอ่ยแย้ง ซึ่งการปรากฏกายของพี่ปรางนั้น ก็ทำให้ผมถึงกับชะงักนิดๆ แต่เหมือนจะไม่มีใครได้สังเกตท่าทีของผม เนื่องจากทางหญิงสาว ร่างเล็กผิวสีคนนั้นได้เอ่ยโวยวายโต้ตอบถ้อยคำของพี่ปรางซะก่อน..

“พี่ปราง บอกแล้วไงว่า ไพลิน ไม่อยากเป็น “น้า” นะ...” ไพลินที่หันมาเอ่ยโวยวาย ซึ่งมันก็ทำให้ผมถึงกับมองอย่าง งงๆ ก่อนที่คุณแม่พลอย//แม่เลี้ยง หรือ แม่ของพี่ปราง เมียใหม่ของพ่อผมนั้น ก็เดินเข้ามาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม พร้อมกับอธิบายให้ผมฟังเกี่ยวกับตัวของเด็กสาวที่ชื่อ ไพลิน คนนั้น...

เพื่อไม่ให้ยืดยาว และ งงๆ ผมขอแบบสรุปอย่างรวบรัดเลยนะ คือ คุณตาของพี่ปราง หรือ คุณพ่อของแม่พลอยนั้น ได้ไปทำ ผู้หญิงคนหนึ่งท้อง ในตอนช่วง อายุ 60 กว่าๆ (หลังจากแม่พลอย มีพี่ปรางได้ 4 ปี ) แล้วเด็กที่เกิดจากผู้หญิงคนนั้น ก็คือ ไพลิน นั้นเอง...

ฉะนั้น ‘ไพลิน’ จึงมีศักดิ์ เป็นเหมือน น้องสาว(ต่างแม่) ของแม่พลอย จึงทำให้เป็น น้าสาวของ พี่ปราง ทั้งๆที่อายุน้อยกว่า  พี่ปราง ถึง 4 ปี....และทางไพลิน ก็มาทราบเรื่องนี้ ในตอนที่คุณตาเสียชีวิต(ญาติผู้ใหญ่ที่ทำให้ แม่พลอย และพี่ปรางต้องเดินทางไปดูใจ..) 

สาเหตุที่ไพลินไม่รู้เรื่องนี้ เพราะทางญาติฝั่งแม่ของพี่ปรางนั้น ได้เลี้ยง ได้บอกเธอ จนทำให้ เธอเข้าใจ และนึกว่า ตัวเองเป็น หลาน เช่นเดียวกับ พี่ปรางนั้นเอง (และตัวของพี่ปรางเอง ก็ไม่ทราบเรื่องนี้เช่นกัน)

“ก็เคยสงสัยอยู่นะว่า ทำไม ไพลิน ถึงเป็นหลานคนเดียว ที่ได้ชื่อเป็นอัญมณี เหมือนพวกแม่ที่แท้ก็...” พี่ปรางเอ่ยบ่นๆ ดูเหมือนพี่น้องของแม่พลอยนั้น จะมีชื่อเป็น ‘อัญมณี’ ทุกคนเลยด้วย..

“แล้ว.....” ผมหันมาร้องถามกับแม่พลอยถึงเรื่องที่สงสัยมากที่สุด นั้น คือ ทำไม ไพลิน ถึงจะมาอยู่กับพวกเรา..

“แม่ถูก คุณตา (คุณพ่อ) ไหว้วาน เอาไว้ก่อนตายนะ ประกอบกับไพลินเองก็สอบเข้ามหาลัยได้แล้วด้วย..” แม่พลอยเอ่ยตอบ ซึ่งผมก็พยักหน้าเชิงเข้าใจในเหตุผลนั้น ก่อนจะหันไปร้องถามกับ เด็กสาว ผู้ที่มาเป็นสมาชิกใหม่ของบ้าน..

“แล้วสอบเข้าที่ไหนได้ละ?..” ผมถาม และคำตอบที่ได้ ก็ทำให้ผมถึงกับชะงัก เพราะเธอดันสอบติดยังมหาลัยเดียวกับ ผม และพี่ปรางนั้นเอง...ก่อนที่เย็นวันนั้น แม่พลอยกับคุณพ่อของผมนั้น ก็พาไปกินที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง เสมือนเป็นการต้อนรับสมาชิกใหม่อย่าง ไพลิน...

โดยการรับประทานอาหารนั้น ก็เป็นไปด้วยดี ไม่ได้มีเหตุการณ์อะไรเท่าไร และพอพวกผมกลับมายังที่บ้านนั้น ก็ต่างฝฝ่ายต่างแยกย้ายเข้าห้องใครห้องมัน ซึ่งห้องนอนของไพลินนั้น ก็จะติดอยู่ห้องของแม่พลอย ถ้าพูดง่ายๆ คืออยู่ฝั่งตรงข้ามกับห้องนอนของผมกับพี่ปราง คือ ที่ชั้น 2 ของบ้านของผมนั้น มีห้องนอน ถึง 4 ห้องด้วยกันครับ..

ตัวผมที่ล้มตัวลงนอนอยู่บนเตียงในห้องของตัวเองนั้น ก็ครุ่นคิดเพื่อหาวิธีจัดการปัญหาของตัวเองในเวลานี้ ถึงแม้ในวันนี้นั้น ผมจะยังไม่ได้พูดคุยอะไรกับพี่ปรางเลยก็ตาม แต่ผมก็สามารถรู้ถึงปัญหาของตัวเองที่ ไม่กล้าสู้หน้าพี่ปรางสักเท่าไร ไม่กล้าสู้หน้า ไม่รู้จะเข้าหาพี่ปรางยังไง? จากการได้รู้เรื่องราวที่เป็นความลับของพี่ปรางนั้น..

ถ้ายังมีความรู้สึกแบบนี้อยู่ละก็..ผมคงไม่สามารถพูดได้อย่างเต็มปากว่า ไม่ได้รังเกียจ หรือ รู้สึกอะไรกับการได้รู้ความลับนั้นของพี่ปราง ซึ่งผมต้องทำอะไรสักอย่าง ในการขจัดความรู้สึกผิดนี้ออกไปให้ได้ ก่อนที่

พี่ปรางจะรู้สึกถึงเรื่องนี้ ซึ่งผมเชื่อว่า พี่ปรางสามารถรู้เรื่องนี้ได้อย่างไม่ยากแน่ๆ...

เอาเถอะอย่างน้อย คืนนี้ก็คงมีเวลาให้คิด หาวิธีอยู่แหละ เพราะพี่ปรางที่เพิ่งจะเดินทางกลับมาถึง เธอคงไม่เข้ามาหาผมในค่ำคืนนี้หรอก อีกอย่าง คืนนี้ ก็มีคนอยู่อย่างเต็มบ้านด้วย ทั้งพ่อผม แม่พลอย รวมถึงสมาชิกใหม่อย่างไพลิน ด้วย..

ก่อนที่จะมารู้ตัว ว่า ทางผมนั้น ได้ประเมินทางพี่ปรางต่ำเกินไปหน่อย...เพราะกลางดึกคืนนั้น น่าจะราวๆ สักเกือบ ตี 1 ได้ (จากความรู้สึก)...

“อื้อออออออ..” ผมครางอย่างเริ่มรู้สึกตัวตื่นขึ้น ซึ่งการตื่นกลางดึกนั้น มันได้กลายเป็นเรื่องปกติสำหรับผมไปแล้ว ส่วนสาเหตุที่ทำให้มันกลายเป็นเรื่องปกตินั้น ก็มาจากการ “รุก” กลางดึก หลายต่อหลายครั้งของพี่ปรางนั้นเอง จึงทำให้ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในช่วงเวลาดั่งกล่าวเอง..

และในขณะที่ผมกำลังพยายามบังคับให้ตัวเองนอนหลับต่อ เพราะยังคงเชื่อว่าพี่ปรางคงไม่มีทางเข้ามาหาผมในค่ำคืนนี้หรอก อยู่ๆ ประตูของห้องผมก็ถูกเปิด พร้อมกับการมาของใครบางคน ถึงแม้ผมจะไม่ได้ลืมตาขึ้นมามอง แต่ก็รู้สึกได้ว่า มีคนได้เข้ามาในห้องของผม!! แน่นอนว่า คนที่ทำเช่นนี้ได้นั้น มีอยู่แค่คนเดียวเท่านั้น...

‘ไม่จริงน่า....’ ผมร้องถามกับตัวเอง ขณะยังคงแกล้งหลับเช่นเดิมอยู่นั้น ซึ่งทางผู้ที่บุกรุกเข้ามานั้น ก็ใช้เวลาเล็กน้อย ก่อนจะขยับขึ้นมาบนเตียง แล้วค่อยๆขยับเข้ามานอนทาบทับยังร่างของผม พร้อมกับเข้าสวมกอด จนรู้สึกถึงได้ความนุ่มนิ่ม ที่บงบอกอย่างชัดเจนว่า ทางนั้น มาในสภาพไหน???

“ฟืดๆๆๆ นี่สิถึงค่อยรู้สึกว่า ได้กลับมาที่บ้านแล้ว...” เสียงบอกกล่าวของคนๆนั้นที่เอ่ย หลังได้ทำการสูดดมกลิ่นกายจากที่ซอกคอของผม แน่นอนว่า น้ำเสียงดั่งกล่าวนั้นก็บงบอกชัดเจนว่า คนที่เข้ามา และนอนทาบทับ สวมกอดผมอยู่นั้น คือ พี่ปราง สาวสวยระดับดาวคณะ....

“อืมมมมม คิดถึงกลิ่นของต้นจังเลย..” พี่ปรางเอ่ยต่อ พร้อมกับทำการสูดดมกลิ่นกายของผมต่อ จนทำให้ผมรู้สึกเขินๆ ถึงแม้นี่เป็นการกระทำอันปกติของพี่ปราง เพราะพี่ปราง เค้าเป็นพวกคลั่งกลิ่น ยิ่งถ้าเป็นตอนที่ผมเพิ่งออกกำลังกายเสร็จนะ อาการคลั่งกลิ่นของพี่ปรางจะหนักกว่านี้อีกนะ..

แน่นอนว่า ผมยังคงแกล้งหลับต่อไป ก่อนที่ผมจะชะงักนิดๆ เมื่อทางพี่ปรางนั้น...

“อื้ออออออออ อ๊าาาาาาาาาาาา..” พี่ปรางเอ่ยปากร้องครางเบาๆ พร้อมกับมีการขยับ ร่างกายเล็กน้อย ซึ่งเสียงคราง และการขยับของเธอนั้น ก็ทำให้ผมถึงกับเอ่ยถามกับตัวเองอยู่ในใจ..

‘ไม่จริงใช่มัย? นี่พี่ปรางเค้ากำลังช่วยตัวเองอยู่เหรอ?..’ ผมร้องถามกับตัวเอง และยังคงทำเป็นหลับอยู่เช่นเดิม ในขณะที่ทางพี่ปราง ก็ยังคงเอ่ยครางเบาๆ พร้อมกับทำการแหย่แยงรูเสียวของตัวเองอย่างไปมาไม่หยุด...

“อ๊าาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาา..” พี่ปรางเอ่ยครางอย่างไม่หยุด แถมในบางจังหวะพี่ปราง ก็ได้ทำการสูดดมกลิ่นกายของผมไปด้วย ก่อนที่พี่ปรางจะกลั้นใจเอ่ยกล่าวออกมา

“อื้ออออออออ อ๊าาาาาาาาาาาา!! อาาาาาาาาาาาา ไม่ไหวแล้ว จะถึงแล้ว...” พี่ปรางเอ่ยกล่าวเชิงบอกอย่างกระซิบที่ข้างหูของผม และเธอก็ได้ร้องครางอย่างเสียวสะท้านออกมา..

“อ๊าาาาาาาาาาาา!!..” เธอเอ่ยร้องอย่างเสียงไม่ดังมากสักเท่าไร แต่น้ำเสียงที่เอ่ยร้องครางนั้น มันออกจะแตกต่างจากเมื่อกี้ แน่นอนว่า มันคงเป็นร้องครางอย่างเสร็จสมของพี่ปราง เค้าแน่ๆ....

“อาาาาาาาาาาาา..” พี่ปรางคราง พร้อมกับก้มหน้าเข้าซบที่ร่างของผม และมันก็ทำให้ผมรู้สึกได้ ถึงร่างของพี่ปรางที่มีอาการสั่นเล็กน้อย ซึ่งมันก็บงบอกชัดเจนว่า เมื่อกี้ พี่ปรางนั้น ได้ช่วยตัวเองจนเสร็จสมไป 1 ครั้งแล้วนั้นเอง..

“อื้อออออ พี่รู้นะว่า เราแกล้งหลับอยู่นะ...” พี่ปรางที่ค่อยๆเข้ามาเอ่ยกล่าวที่ข้างหูของผม และนั้นก็ทำให้ผมต้องลืมตาขึ้นมามองเธอ และมันก็เป็นดั่งที่ผมรู้สึกคิดไว้ คือ พี่ปรางมาในสภาพเปลือยเปล่าจริงๆ (ถึงจะเป็นเวลากลางดึก แต่ด้วยแสงจากพระจันทร์ ดับแสงไฟของโครงการหมู่บ้านนั้น ก็พอทำให้ผมพอเห็นได้แบบลางๆ..)

โดยทางพี่ปรางนั้น ก็ถึงกับยิ้มหวานให้กับผมทันทีที่ ผมได้ลืมตาขึ้นมามองเธอ แทนที่ผมจะรู้สึกดีให้กับรอยยิ้มนั้น ผมกลับรู้สึกแย่ และรู้สึกผิดยังไงไม่รู้ กับการที่ได้ไปล่วงรู้ความลับของพี่ปรางนั้น...

“คืนนี้...มีคนอยู่เต็มบ้าน มันอันตรายไปนะครับ..” ผมกลั้นใจเอ่ยเชิงบอกกับพี่ปราง เพราะเข้าใจดีว่า พี่ปรางเข้ามาหาผมเพราะอะไร?...

“อื้ออออออ พี่รู้...แต่พวกเราก็เคยแอบสนุกกันบ่อยๆไม่ใช่เหรอ?..” พี่ปรางตอบอย่างถามกลับไป ซึ่งมันก็จริงอย่างที่พี่ปรางเอ่ย เพราะตลอดช่วงเวลา 10 เดือนที่ พวกเรามีความสัมพันธ์มากกว่าพี่น้องนั้น ก็มีหลายครั้งที่เราสนุกกัน ทั้งๆที่พ่อและแม่ของพวกเราอยู่ที่บ้านด้วย..

“แต่ครั้งนี้..มันต่างจากทุกครั้งนะครับ?..” ผมตอบอย่างเสียงแข็ง ซึ่งผมเชื่อว่า พี่ปรางเข้าใจในสิ่งที่ผมพูด และ จุดที่ทำให้มันแตกต่างกว่าทุกครั้งนั้น คือ การมีอยู่ของไพลิน แถมนี่ยังเป็นคืนแรกที่เธอมาพักที่บ้านของพวกเราด้วย มีโอกาสมากๆที่เธอจะนอนไม่หลับ และอาจจะได้ยินการมีอะไรของพวกเราก็ได้...

“แต่พี่คิดถึงต้น คิดถึงเอามากๆด้วย อย่างน้อย ก็ให้พี่ดูดควยหน่อยจะได้มัย? ” พี่ปรางมองผมเล็กน้อย แล้วเอ่ยปากร้องขอ ด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความต้องการ และดูน่าสงสารเอามากๆ

โดยที่ผมนั้นก็เข้าใจความรู้สึกของพี่ปรางดี เพราะผมเองก็คิดถึงพี่ปรางมากๆเช่นกัน...

“แค่ดูดควยเท่านั้นนะครับ...” ผมใช้เวลาคิดเล็กน้อย ก่อนจะให้คำตอบแก่เธอ และมันก็ทำให้ผมได้เห็นว่า ทางพี่ปรางแสดงท่าทีดีใจมากขนาดไหน ตอนที่ผมให้คำตอบแก่เธอนั้น..

“อื้อออออ พี่รักต้นที่สุดเลย..” พี่ปรางตอบ และขยับเข้ามาหอมแก้มผม ก่อนที่เธอจะขยับลงไปหายังท่อนควยของผม โดยผมก็ได้ แต่นอนมองดูการกระทำของพี่ปรางด้วย ด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ทั้งรู้สึกผิดที่แอบไปล่วงรู้ความลับ และรู้สึกสงสารพี่ปรางอย่างจับใจแทน ถึงแม้ทางพี่ปรางจะไม่ได้แสดงท่าทีอะไรกับเหตุการณ์ร้ายๆที่เธอเคยผ่านมาเลย..

“อาาาาาาาาาาาา....ควยของต้น กลิ่นควยของต้น...” พี่ปรางที่เอ่ยเชิงบ่นเบาๆ ทันทีที่เธอได้ควักท่อนควยของผมออกมา ก่อนจะเข้าสูดดม ควยของผม อย่างคลั่งไคล้...

โดยผมที่จับจ้องมองพี่ปรางอยู่นั้น ก็รู้สึกสงสัยว่า หากผมเจอพี่ปรางเร็วกว่านี้ และได้เป็นแฟนกับพี่ปราง พี่ปรางจะยังคงเป็นพี่ปรางเหมือนดั่งในตอนนี้มัยนะ?? เพราะที่พี่ปรางกลายเป็นคนคลั่งกลิ่น และ SEX จัดนั้น ส่วนหนึ่งก็น่าจะมาจากการกระทำของพวกอดีตแฟนหนุ่มของเธอ...

“อูยยยยยย..” ผมที่ครุ่นคิดนั้น ก็ต้องสะดุ้งและเอ่ยร้องครางออกมา เมื่อทางพี่ปรางได้ค่อยๆเข้าเลียวนที่หัวควยของผมอย่างไปมา ก่อนที่เธอจะประกบและกดริมฝีปากอมควยของผมเข้าไป...

“อื้อออออออออ...” พี่ปรางเอ่ยครางด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความเสียว และความสุขเอามากๆ จากการได้กดปากดูดอมควยของผมจนแทบจะมิดด้ามนั้น...ซึ่งตอนที่ถูกพี่ปรางกดริมฝีปากเข้าอมควยอย่างมิดด้ามนั้น ก็เป็นอะไรที่เสียวเอามากๆ เพราะพี่ปรางไม่ได้แค่อมเฉยๆ แต่ทำการดูดควยแรงๆไปด้วย...

“อื้ออออออออ อือออออออออ อือออออออออ..” พี่ปรางเอ่ยคราง พร้อมกับทำการดูดควยผมอย่างแรงๆเอามากๆ และมันก็ทำให้ ควยของผมแข็งจนคับเต็มปากของเธอ จากนั้นพี่ปรางถึงค่อยๆขยับริมฝีปากเข้ากระทำกับควยของผมอย่างไปมา... แน่นอนว่า พอพี่ปรางขยับปากกระทำกับควยของผมแบบนั้น มันก็ทำให้ผมเสียวเอามากๆ เสียวจนถึงขั้น ขยำขยี้ผ้าปูที่นอนเลยละ...

“อูยยยยยยยย..” ผมสูดปากครางเบาๆอย่างนอนตัวเกร็งสุดๆๆ ขณะที่พี่ปรางก็ยังคงขยับริมฝีปากเข้ากระทำกับท่อนควยของผมอย่างไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น...แบบไม่สนใจว่า ทางผมจะเสียวมากขนาดไหน... 

โดยพี่ปรางก็ทำการดูดอมควยของผมอย่างไปมาอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่เธอจะค่อยๆขยับปากถอนออกมาจากท่อนควยของผม เพื่อที่จะขยับเข้าไปใช้ลิ้น เลียวนที่รอบๆหัวควย สลับกับทำการจูบที่หัวควยของผมไปด้วย

“อื้อออออออ...” พี่ปรางร้องคราง ขณะทำการจูบพรมไปรอบๆหัวควยของผมไม่รู้กี่ครั้ง ก่อนที่เธอจะกดริมฝีปากกลับเข้าไปดูดอมควยของผมอีกครั้ง ซึ่งมันก็ทำให้ผมถึงกับสะดุ้งสะท้านอีกครั้ง กับการขยับเข้าดูดอย่างมิดด้ามอันเด็ดดวงของพี่ปรางนั้น...

“อูยยยยยยยย..” ผมสูดปากร้องครางอย่างเสียวซ่าน ก่อนจะเสียวสุดๆ เมื่อทางพี่ปรางได้ขยับริมฝีปากเข้าใส่อย่างเร็วและหนักหน่วง จนทำให้ผมต้องขยับมือไม้เข้าไปจับยังศีรษะของเธอ แล้วเอ่ยร้องบอกออกมา

“มะ ไม่ไหวแล้วครับบบ..” ผมเอ่ย พร้อมกับสบคำราม และทำการกดศีรษะของพี่ปรางให้เข้าดูดอมควยของผมอย่างมิดด้าม ซึ่งนั้นก็ทำให้ผมได้ยินเสียงครางของพี่ปรางเอ่ยร้องออกมาเล็กน้อย...

“อื้อออออออออ!!!..” เธอเอ่ยร้อง อย่างไม่มีท่าทีขัดขืนใดๆกับการโดนผมกดศีรษะลงอย่างเต็มแรงนั้น พร้อมกับทำการกลืนกินน้ำควยที่ผมปล่อยออกมาจนหมดอีกด้วย...

“อูยยยยยยยย..” ผมเอ่ยร้องคราง ถึงแม้ผมจะปล่อยมือจากศีรษะของพี่เค้าแล้วก็ตาม แต่พี่ปรางก็ยังคงกดริมฝีปากแนบชิดกับโค่นควย และทำการดูดควยผมแรงๆ ราวกับจะดูดเอาน้ำควยทุกหยดออกมาให้หมด..

ก่อนที่เธอจะค่อยถอนปากออกจากควยของผม ในไม่กี่อึดใจต่อมา...

“อื้ออออออ...เยอะจังเลยนะ นี่ต้นไม่ได้ปล่อยมันออกเลยเหรอ?..” พี่ปรางร้องถามอย่างเสียงสั่นเล็กน้อย พร้อมกับทำการรูดชักท่อนควยของผมไปด้วย..

“เออ..ครับ..” ผมตอบอย่างสะดุ้งนิดๆ เพราะตอนที่เอ่ยตอบนั้น พี่ปรางก็ได้ขยับเข้าเลียตามลำควยของผมไปด้วย...

“อืมมมม...นี่..พี่ควรดีใจ หรือ เสียใจดีนะ? ที่ต้นไม่ยอมใช้รูปที่พี่ส่งมาเลยนะ..”พี่ปรางที่ค่อยๆขยับร่างขึ้นมานอนทาบทับบนร่างของผมนั้นก็เอ่ยกล่าวด้วยน้ำเสียงกึ่งน้อยใจ และรูปที่เธอพูดถึงนั้น มันก็คือ รูปเปลือยของพี่ปรางที่ พี่ปรางได้ถ่าย และส่งมันมาให้ผมผ่านทางโปรแกรมแชท ในช่วงเวลาที่ พี่ปรางกับแม่พลอยได้เดินทางไปดูใจญาติผู้ใหญ่นั้น 

แน่นอน ผมเข้าใจนะว่า พี่ปรางส่งมาเพื่ออะไร? แต่พี่ปรางคงไม่รู้หรอกว่า มันก็ คือ สาเหตุที่ทำให้ผมคิดถึงพี่ปรางมากๆ จนเข้าไปในห้องของเธอ และไปเจอไดอารี่นั้น...

“ถ้าผมเอารูปนั้นไปใช้ พี่ปรางก็คงไม่ได้กินน้ำควยของผมเยอะแบบนี้หรอก...” ผมเอ่ยตอบ พร้อมกับขยับมือไม้เข้าสวมกอด และลูบไล้ยังผมอันดำยาวของพี่ปรางไปด้วย...

“ก็จริง...ถ้าต้นใช้รูปนั้น น้ำควยคงไม่เยอะ ไม่คาวถูกใจพี่แบบนี้หรอก..” พี่ปรางกล่าวตอบในท่าทางที่ทั้งนอนซบ และสวมกอดผมอย่างดูรัก และคิดถึงผมเอามากๆๆ...

ยิ่งพี่ปรางแสดงท่าทีบงบอกว่า รักผมมากแค่ไหน? มันก็ยิ่งทำให้ผมไม่เข้าใจมากเท่านั้น ว่า ไอ้แบงค์ แฟนเก่า ของพี่ปรางนั้น มันกล้าทำกับพี่ปรางแบบนั้นไปได้ยังไง!! ถึงแม้นิสัยร่านๆ ต่างๆ ของพี่ปรางอาจจะเกิดจากตอนที่คบกับมัน แต่นิสัยที่รักใครแล้ว รักจริง ชนิดที่แทบจะถวายหัวให้ นั้น น่าจะเป็นนิสัยเดิมของพี่ปรางอยู่แล้ว...

“ต้น...พี่ขอโทษนะ...ดูเหมือนพี่จะทนไม่ไหวแล้วนะ...” พี่ปรางเอ่ยขึ้น หลังจากนอนซบ นอนกอดผมอยู่ราวๆ 5 นาทีได้มัง..ถ้อยคำของพี่ปรางนั้น ก็ทำให้ผมมีท่าที งง จนต้องร้องถามด้วยความสงสัย..

“ทะ ทนอะไรไม่ไหวเหรอครับ?..”

“พะ...พี่เงี่ยนนะ ขอขี่ควยของต้นหน่อยได้มัย?..” พี่ปรางเอ่ยตอบกลับทันที ซึ่งมันก็ทำให้ผมถึงกับชะงักเล็กน้อย ก่อนจะตอบรับคำขอของเธอ..

“ได้ครับ แต่พี่ปรางห้ามครางเสียงดังนะ...” ผมตอบ ซึ่งนั้นก็ทำให้พี่ปรางตอบรับอย่างแสดงท่าทีที่ดีใจสุดๆออกมา...

“อื้ออออออ ได้ พี่จะไม่ส่งเสียงดังออกมาเด็ดขาด...” พี่ปรางเอ่ยกล่าวพร้อมกับขยับเป็นฝ่ายที่เตรียมที่จะเข้าขย่มควยของผมอย่างทันที ก่อนที่ผมจะสะดุ้งสะท้านทันทีที่ พี่ปรางได้กดหีเข้ากลืนกินควยของผมอย่างทันที ถึงแม้มันจะเพิ่งน้ำแตกไปเมื่อกี้ แต่มันก็ไม่ได้หดตัว หรือ อ่อนตัวลงแต่อย่างใดเลย...

“อูยยยยยยย อร่อยจัง..” พี่ปรางสูดปาก และเอ่ยกล่าวเบาๆ เมื่อได้กดหีเข้ากลืนกินควยผมจนหมดแล้วนั้น ขณะที่ทางผมนั้นก็เสียวสุดๆ เพราะหีของพี่ปรางนั้นทำการตอดรัดควยของผมอย่างแรง และแน่นเอามากๆ

“อื้อออออออ อืออออออออ..” พี่ปรางที่ก้มหน้าลงมามองหน้าผมอย่างยิ้มหวาน ก่อนจะร้องคราง และทำการขยับขย่มควยของผมอย่างไปมาไม่หยุด...

“อืมมมมมม อูยยยยยยย..” ผมเอ่ยร้อง ด้วยท่าทีที่เสียวซ่านเอามากๆ จากการขยับขย่มควยของพี่ปรางนั้น ซึ่งพี่ปรางก็เพิ่มจังหวะการขยับขย่มควยอย่างเร็ว และแรงขึ้นเรื่อยๆ ถึงแม้จะขย่มควยแรงขึ้น แต่ทางพี่ปรางก็ยังคงรักษาสัญญาที่ให้กับผมไว้ คือ ไม่ร้องครางอย่างเสียงดังออกมาเลย ทั้งๆที่ โดยปกติแล้ว ถ้าเธอได้ขึ้นขย่มควยผม อย่างเอร็ดอร่อยแบบนี้ คงร้องครางดังลั่นบ้านไปแล้ว...

และไม่รู้ว่ามันจะเกี่ยวกับการที่พี่ปรางพยายามไม่ส่งเสียงครางออกมามัย? แต่หีของพี่ปรางในคืนนี้นั้น มันรัดควยของผมอย่างแน่นกว่าทุกครั้งเลย เพราะไม่ได้ร้องคราง หรือ เพราะหิว และคิดถึงควยผมกันแน่นะ..

“พะ พี่ปรางครับ..” ผมเอ่ยร้องเรียกพี่ปราง ในจังหวะที่ไม่อาจจะทัดทานต่อแรงขย่มของเธอได้อีกแล้ว แน่นอนว่า พอพี่ปรางได้ยินเสียงเรียกของผม เธอก็หยุดขย่มทันที..

“อื้ออออออ พะ..พี่ยังไม่ให้เราเสร็จง่ายๆหรอก...” พี่ปรางที่หยุดการขย่มควยนั้น ก็ก้มหน้าเอ่ยเชิงบอกกับผมด้วยรอยยิ้ม..ถึงแม้เธอจะไม่ขย่มควยของผมแล้ว แต่ผมก็ยังคงเสียวโคตรๆให้กับแรงตอดรัดจากร่องหีของเธออยู่ดี...

“อูยยยย..งั้นก็ช่วยลดการตอดลงหน่อยได้มัยครับ? ”ผมสูดปากครางเบาๆ แล้วเอ่ยโต้ตอบกับพี่ปราง ทั้งๆที่ก็รู้อยู่หรอกว่า ของแบบนั้นมันบังคับกันได้ที่ไหน คือ บังคับไม่ให้ทำหนักขึ้นได้ แต่บังคับให้เบาลงนี่ มันไม่น่าเป็นไปได้หรอก และทันทีที่ผมเอ่ยถ้อยคำดั่งกล่าวเสร็จ พี่ปรางก็ได้ขยับก้มเข้ามาจูบปากของผม แถมไม่ได้จูบธรรมดา แต่เป็นการจูบอย่างดูดดื่มด้วย..

“อื้อออออออ แบบนี้พอได้มัย หรือถ้าไม่พอละก็ เล่นนมของพี่สิ..” พี่ปรางเอ่ยเชิงถาม หลังจากเข้าจูบปากของผมอย่างดูดดื่ม ซึ่งพี่ปรางที่เอ่ยถามนั้น ก็ค่อยๆขยับร่างกลับไปนั่งตัวตรง ด้วยท่าทีที่แอ่นตัวอย่างเชื้อเชิญให้ผมใช้มือไม้ทั้ง 2 เข้าไปบีบขยำขยี้เต้านมสวยๆอันอวบอิ่มของพี่ปราง...

แน่นอนว่า มันก็ทำให้ผมที่ยังอึ้งๆตกใจกับการถูกจูบปากอย่างไม่ทันตั้งตัวนั้น ซึ่งภายในปากของผมยังคั่งค้างด้วยรสชาติแปลกๆที่ได้จากการจูบปากกับพี่ปรางนั้นอยู่เลย มันคงเป็นรสควย กับน้ำควยของผมแน่ๆ

โดยผมก็ได้ จ้องมองพี่ปรางเล็กน้อย ก่อนที่จะทำตามที่พี่ปรางเสนอมานั้นด้วยการขยับมือไม้ทั้ง 2 เข้าไปบีบเล่นสนุกกับเต้านมสวยๆของพี่ปรางนั้น...

“อื้อออออออออ...บีบตามใจชอบได้เลยนะ นมพี่ มันเป็นของต้นแล้ว...” พี่ปรางครางเบาๆ และเอ่ยเชิงบอกกับผม ซึ่งผมก็สนองต่อถ้อยคำนั้นอย่างไม่เกรงใจ ทั้งบีบ ทั้งขยำขยี้เต้านมทั้ง 2 ของพี่ปรางอย่างเมามันส์ 

“อื้ออออออ!! ” พี่ปรางเอ่ยร้องครางเบาๆ และแอ่นกายให้ผมกระทำกับหน้าอกของเธออย่างตามใจชอบ ในขณะที่ผมทำการบีบนมทั้ง 2 ข้างนั้น ก็พยายามที่จะไม่คิดเยอะกับถ้อยคำเมื่อกี้ของพี่ปรางแล้ว.. 

แต่มันอดคิด อดสงสัยไม่ได้ว่า พี่ปรางคงไม่ได้เอ่ยถ้อยคำดั่งกล่าวให้กับผมแค่คนเดียวเท่านั้น แต่เธอน่าจะเอ่ยให้กับอดีตแฟน และเพื่อนๆของเขาด้วยแน่ๆๆ เพราะในไดอารี่นั้น ได้เขียนไว้อย่างชัดเจนว่า ถูกพวกเขาบีบเล่นเป็นประจำ...

“ตะ ต้น พะ พี่เจ็บนะ...” พี่ปรางค่อยๆเอ่ยเชิงบอกออกมา และนั้นก็ทำให้ผมที่ครุ่นคิดอยู่นั้นถึงกับได้สติ และคลายมือจากการบีบเค้นเต้านมทั้ง 2 ของพี่ปรางอย่างเต็มแรงนั้นอย่างทันที..

“ผมขอโทษครับ..” ผมร้องตอบ ซึ่งพี่ปราง ก็จ้องมองผม ด้วยสีหน้าที่เหมือนไม่ว่าอะไร แต่ถ้อยคำที่เธอเอ่ยตอบกลับมานั้น..

“ไม่ยกโทษให้หรอก..” พี่ปรางเอ่ยด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับขยับสะโพกเข้าขย่มควยของผมต่อทันที...

“อูยยยยยยยย..” ผมสูดปากเอ่ยร้องด้วยความเสียว ซึ่งพี่ปรางก็ขยับขย่มควยของผมอย่างรุนแรงราวกับเอาคืนในการที่ผมบีบนมของพี่เค้าอย่างรุนแรงเมื่อกี้...

“อื้อออออออ!!! อืออออออออ อือออออออออ..”พี่ปรางที่ยังคงกลั้นเสียงร้องคราง พร้อมกับยังคงขย่มควยของผมอย่างเร็วและแรงไม่หยุด ซึ่งผมก็ทัดทานการขย่มของพี่ปรางได้เพียงแค่ไม่กี่นาทีเท่านั้น ก่อนจะร้องคำรามอย่างเบาๆออกมา..

“อึกกกกกกกก...” ผมเอ่ยร้อง อย่างเสร็จสม อย่างเกร็งตัวสุดๆ แน่นอนว่าการเสร็จสมของผมก็ทำเอาทางพี่ปรางถึงกับเสียวสะท้านอย่างสุดตัวเช่นกัน...แน่นอนว่า พี่ปรางก็กลั้นใจไม่เอ่ยร้องครางออกมา ทั้งๆที่ท่าทีของพี่ปรางนั้นแสดงออกว่า กำลังเสียวเอามากๆๆแค่ไหน...

ก่อนที่พี่ปรางจะล้มตัวลงนอนทาบทับร่างของผมอย่างหมดเรี่ยวหมดแรง...

“อื้ออออออ..” เธอคราง อย่างเข้าสวมกอดร่างของผม อย่างตัวสั่นเทา..ซึ่งผมก็ได้ สวมกอดร่างของพี่ปรางตอบเช่นกัน ก่อนที่พี่ปรางจะเงยหน้าเอ่ยกระซิบที่ข้างหูของผม..

“พี่รักต้นนะ รักที่สุดด้วย...” เธอเอ่ยบอก ซึ่งถ้อยคำของพี่ปรางนั้น มันก็ทำให้ผมรู้สึกเจ็บปวดมากกว่าที่จะรู้สึกดีใจ แน่นอนว่า ผมต้องหาวิธีการเพื่อแก้ไขความรู้สึกของตัวเองในตอนนี้ให้ได้ ก่อนที่พี่ปรางจะรู้สึกได้ถึงความผิดปกติของผมนี่...

“...น..นี่... พี่ขอขี่อีกรอบได้มัย?...” พี่ปรางเอ่ยปากขอ หลังจากนอนกอดผมอยู่ราวๆ 10-15 นาทีได้ แน่นอนว่า คำตอบที่เอ่ยกับเธอนั้น คือ ไม่ครับ...

To...Be....

ผู้แต่ง

ขอเปลี่ยนแปลงรายละเอียดจากตอนที่แล้วเล็กน้อยนะครับ คือ ตอนแรก ผมพล็อตวางไว้ว่า พอพี่ปรางกลับมาในคืนแรก หลังเย็ดกันเสร็จนี่ ต้นจะสารภาพเรื่องแอบอ่านไดอารี่ จนทำให้ถูกตบอย่างที่เห็นในช่วงต้นของตอนที่แล้ว ก็เปลี่ยนเป็น อีก 11 วัน ถึงค่อยเกิดเหตุการณ์ดั่งกล่าว...คือ ยังมีเวลาขยี้ ลักษณะนี้อีก สัก 1-2 ตอน ก่อนจะให้พี่ปรางโกรธกับนายต้น..

และเพื่อให้มีใครบางคนได้มาแอบดู รู้ความสัมพันธ์นี้ด้วย อุบบบบบ!!

สำหรับคนที่กลัวว่า ภาคนี้จะปวดตับมัย? ผมยังยืนยันคำเดิมว่า "แก๊งค์ของนายแบงค์ ไม่มีบทในช่วงเวลาปัจจุบันครับ.." จะมีบทในพาร์ทอดีต เท่านั้น...

สุดท้ายก็ สวัดดีปีใหม่ 2565 นะครับ...