จอมเวทย์สาว (2015) ตอนที่ 2

มาต่ออย่างรวดเร็ว..........ไม่ต้องห่วงครับเพื่อนๆ นางเอกโดนหนักแน่ครับ แต่ไม่ใช่ตอนนี้...

********************************************************************************************************

 ตอนที่ 2

“ทะ ที่นี้....” ไคท์ที่ลืมตาตื่นขึ้นนั้นก็เอ่ยกล่าว พร้อมกับขยับลุกนั่งทันที...ก่อนที่จะมีหญิงสาวเดินเข้ามาเอ่ยทัก...

“อ้าว ได้สติแล้วเหรอ?...” หญิงสาวผมทองยาวที่เอ่ยร้องทักพร้อมกับเดินตรงเข้ามาหา เขา ซึ่งไคท์ก็จำได้ว่า เธอคือ

‘อาจารย์ อิริน่า’ อาจารย์ประจำห้องพยาบาลของมหาลัยแห่งนี้ แถมเป็นขวัญใจนิสิตชายอีกด้วย แต่เห็นสวยๆแบบนี้ แต่งงานมีลูก 1 แล้วนะ ...พอไคท์เห็นเธอ ประกอบกับตัวเขาเองก็เริ่มมองไปรอบๆ ก็ยิ่งทำให้ตัวเองแน่ใจ ว่า ที่ๆเขาอยู่ในเวลานี้ คือ บนเตียงนอนใน ในห้องพยาบาลประจำมหาลัย...

“เออ นี่ผม....” เค้าเอ่ยร้องถาม แก่อาจารย์สาวที่ค่อยๆเดินเข้ามาใกล้...

“เธอเป็นลมอยู่ที่ห้องสมุด มีเพื่อนเจอเข้า เลย พาเธอมาส่งที่นี้นะจ๊ะ...” อาจารย์พยาบาล ที่เป็นสาวผมทองนั้นเอ่ยตอบ พร้อมกับลงนั่งที่ปลายเตียงของเขา...

“เป็นลมเหรอครับ?...” ไคท์เอ่ยทวน และวินาทีที่เค้าเอ่ยจบนั้น เค้าก็ต้องเอ่ยร้องเล็กๆ และขยับมือไม้เข้ากุมที่ศีรษะ เมื่ออยู่ๆเขาปวดหัวพร้อมกับมีภาพแทรกแวบขึ้นมา ภาพของตัวประหลาด กับ ภาพ จอมเวทย์สาวผมแดงเพลิง...

“เป็นอะไรรึเปล่า?...” อิริน่า อาจารย์สาวประจำห้องพยาบาลร้องถาม เมื่อเห็นท่าทีของไคท์....

“ปะ เปล่าครับ ก็แค่ ปวดๆนิดหน่อยนะครับ..” ไคท์เอ่ยตอบ ซึ่งนั้นทำให้อาจารย์สาวคนสวยขยับเข้ามาดูและเอ่ยตั้งสมมติฐาน...

“สงสัยตอนเป็นล้ม หัวของเธอคงไปกระแทกกับอะไรแน่ๆ...” อิริน่า เอ่ยตอบพร้อมกับขยับเข้ามาตรวจดูศีรษะของชายหนุ่ม

“อืมมมม...แต่จากที่ดู คิดว่าคงไม่เป็นอะไรหรอก..” อิริน่าทีเอ่ยกล่าวขึ้น หลังทำการตรวจศีรษะของไคท์เล็กน้อยนั้น ก่อนที่ไคท์จะเอ่ยถาม...

“ว่าแต่ อาจารย์ครับ คนที่เป็นลมนะ มีแค่ผมคนเดียวเท่านั้นเหรอครับ?...” คำกล่าวถามของไคท์ที่ทำให้อาจารย์สาว ถึงกับมีท่าที งงๆ ก่อนจะตอบกลับ

“จ๊ะ มีเราคนเดียว...ทำไมเหรอ? ” อิริน่า เอ่ยตอบอย่างถามกลับ...

“ปะ เปล่า ครับ ไม่มีอะไร....” ไคท์ตอบกลับ...ซึ่งอาจารย์พยาบาลสาว ก็มีท่าที งงๆ แต่ก็ไม่ได้ซักไซ้อะไร...พร้อมกับลุกขึ้นและเอ่ยบอกกับเค้า...

“ถ้ารู้สึกดีขึ้นแล้ว จะกลับเลยก็ได้นะ..” อิริน่า อาจารย์สาว ประจำห้องพยาบาลเอ่ยบอก ก่อนจะเดินออกไปจากเตียงที่ไคท์นอนอยู่ซึ่งไคท์ก็ตอบรับสั้นๆ..

“ครับ..” เค้าตอบ พร้อมกับครุ่นคิดอย่างซีเรียส เพราะเมื่อกี้ตอนที่ภาพแวบขึ้นมานั้น มันทำให้เค้าจำเรื่องราวได้ทั้งหมดนั้นเอง...และไม่กี่นาทีต่อมา ไคท์ก็ได้เดินออกจากห้องพยาบาล โดยที่เค้าก็ยังคงคิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น ถึงแม้ตัวของเขานั้นยังไม่อยากจะเชื่อก็ตาม....

‘ปีศาจ....จอมเวทย์ ของพวกนี้ มีตัวตนอยู่จริงๆเหรอ?..’ ไคท์ที่เอ่ยถามกับตัวเองในใจ กับสิ่งที่เค้าเห็นและเจอมา 2 ครั้งนั้น

‘ไม่ผิดแน่ จอมเวทย์คนนั้น คือ เรนะ...งั้นวันนี้ที่ เค้ามาที่คณะเรานั้น?? ’ ไคท์ที่ยังคงเอ่ยกล่าวต่อในใจ ด้วยความสงสัยที่มีอยู่มากมายในใจนั้น...ขณะเดินออกจากตึก ที่เป็นที่ตั้งของห้องพยาบาล ท่ามกลางบรรยากาศยามเย็นที่พระอาทิตย์เกือบจะตกดินนั้น ซึ่งเค้าก็ไม่รู้เลยว่า ที่บนดาดฟ้าของตึกนั้น...มีคนกำลังจ้องมองเขาอยู่...และคนที่ว่านั้นก็คือ เรนะ !!

.

.

.

.

วันถัดมา ไคท์ก็ได้ตัดสินใจ ไปตามหา เรนะ ที่คณะที่เธอเรียน เพราะต้องการอยากทราบความจริงที่เกิดขึ้นด้วย แต่เค้าก็ต้องผิดหวัง เมื่อดูเหมือนว่า วันนี้เธอไม่ได้มาเรียน....

‘ไม่มาเหรอ? ก็ไม่แปลกหรอกที่จะไม่มานะ จากที่เห็นอย่างน้อยต้องนอนพักรักษาตัวเป็นอาทิตย์นะ..’ ไคท์ที่เอ่ยในใจ หลังจากได้รับคำตอบจากเพื่อนประจำชั้นของเรนะ...

“ว่าแต่รุ่นพี่ ที่มาหาเรนะนี่ มีธุระอะไรเหรอค่ะ..” รีอา เพื่อนสาวร่วมคราสคนหนึ่งของเธอเอ่ยถาม ซึ่งนั้นก็เล่นทำเอาไคท์เกือบตอบไม่ได้ โชคดีที่เค้าหัวไว....

“เออ พอดี วันก่อนน้องเค้าช่วยผมไว้นะครับ เลยกะจะมาขอบคุณหน่อยนะ..” ไคท์ตอบ ซึ่งเค้าก็ไม่ได้โกหก เพียงแค่พูดไม่หมดเท่านั้น และนั้น ก็ทำให้ รีอา นั้นมองอย่างไม่อยากเชื่อ ก่อนจะถามเค้าต่อตามประสาสาวๆ

 “แค่มาขอบคุณ แค่นั้นจริงๆเหรอค่ะ?..” ถ้อยคำดั่งกล่าวของเธอนั้น ก็ทำให้ไคท์พอเข้าใจ ก่อนจะยืนกรานตามเดิม…

“เออ ครับ...”

“นึกว่า สนใจ แล้วจะเข้ามาจีบซะอีก ซึ่งถ้าใช่เนี่ย รุ่นพี่นี่ถือว่า เป็นคนที่หน้าตา ท่าทางดีที่สุดที่เข้ามาหาเรนะ เลยนะ..และในเมื่อรุ่นพี่ไม่ได้มาจีบเธอ งั้นก็คงไม่ต้องเตือนรุ่นพี่ก็ได้...” รีน่า นิสิตสาวที่เอ่ยตอบกลับ ซึ่งช่วงท้ายนั้นทำให้ไคท์สนใจนิดๆ

“เตือน?? จะเตือนว่าอะไรเหรอครับ...” ไคท์เอ่ยถามด้วยความสงสัยและสนใจ และนั้นก็ทำให้ รีน่า ทำท่าทางเหมือนกับเพื่อนสาวของเธอมีหวัง และเธอก็ตอบเขาแต่โดยดี...

“ให้ระวังตัวค่ะ เพราะ ดูเหมือน แจ๊กกี้ จะชอบเรนะ อยู่เหมือนกันค่ะ เห็นตามตื้อเธอหลายรอบอยู่นะค่ะ....” รีน่า นิสิตสาวเพื่อนร่วมคราสนั้นเอ่ยตอบ และนั้นก็ทำให้ไคท์ อึ้งไปเล็กน้อย...

โดยที่“แจ๊กกี้” ที่ รีน่า นิสิตสาวรุ่นน้องร่วมคราสเดียวกับเรนะ พูดถึงนั้น ก็หมายถึง “นิสิตอันธพาล” และไม่ได้อันธพาลธรรมดา หากแต่เป็นขาใหญ่ของมหาลัยแห่งนี้เลยละ...และไม่รู้ว่า ด้วยเหตุผลกลใด ถึงไม่มีใคร จัดการ นายแจ๊กกี้ที่ว่านี่เลย ทั้งๆที่นายนี่ก่อคดีใหญ่โต หลายครั้ง อย่าง ค้ายา ทำร้ายร่างกาย ฉุดนิสิตสาวไปข่มขืน รุมโทรม ทั้งๆที่ก่อคดีเยอะแยะ แต่กลับไม่มีใครทำอะไรเค้าเลย ทั้งตัวมหาลัย หรือ ทางเจ้าหน้าที่รัฐ มีลือกันว่า เจ้าหมอนี่เป็นลูกของคนใหญ่คนโต...

ถึงแม้ถ้อยคำดั่งกล่าวจะทำให้ไคท์ชะงัก แต่ก็ไม่ได้ทำให้เค้าแปลกใจเท่าไร เนื่องจากตัวเขาเองก็ยอมรับว่า เรนะ เป็น สาวที่สวยมากคนหนึ่ง ประกอบกับ ข้อมูลของนายแมกซ์ เพื่อนสนิทของเขาก็บอกว่า เรนะ เป็นสาว hot ที่หนุ่มๆในมหาลัยให้ความสนใจในอันดับต้นๆ ตอนนี้ จึงไม่แปลกที่เธอจะต้องตาต้องใจขาใหญ่รายนี้ด้วย....

‘เรื่องส่วนตัวของเธอเองยังลึกลับไม่พอ ยังมีขาใหญ่มหาลัยพัวพันอีกเหรอเนี่ย...’ ไคท์คิด ก่อนจะเอ่ยกล่าวขอบคุณแก่ รีน่า เพื่อนร่วมชั้นของเรนะ

“อื้อออ จะระวัง ยังไงขอบใจที่เตือนนะ..” เค้าเอ่ยตอบด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่จะกลับเดินออกมาจากคณะของเรนะ...ซึ่งไคท์ก็ตั้งใจว่า จะกลับไปหาเธออีกครั้งในอาทิตย์ถัดไปเลยจะดีกว่า เพราะไม่รู้ว่า เธอจะใช้เวลาพักรักษาตัวกี่วัน...แต่ไม่ทันที่จะถึงสัปดาห์หน้าตามที่เค้าตั้งใจไว้ แค่ 3 วัน หลังจากที่เค้าไปหาเธอที่คณะ เธอก็กลับมาเป็นฝ่ายมาหาเขาเอง ในช่วงยามเย็น แถมไม่ได้มาหาแบบธรรมดาเสียด้วย....

“เอะ??....” ไคท์ที่เอ่ยร้องขึ้น หลังจากที่เค้าเดินออกมาห้องสมุด และได้เดินไปตามทางเดินของตัวตึกได้เล็กน้อยนั้น ใช่เขาเอ่ยร้องขึ้น เมื่อรู้สึกแบบเดียวกับที่เคยรู้สึกได้ 2 ครั้งก่อนหน้านี้ คือ ที่ซอยทางลัด กับ ที่ในห้องสมุด เมื่อ ราวๆ 4 วันก่อนนั้น

และไม่ทันที่ไคท์จะเอ่ยกล่าวใดๆต่อหลังจากรับรู้ความรู้สึกประหลาดนี้ ก็ได้มีเสียงหญิงสาวเอ่ยมาจากทางด้านหลังของเขา

“นายนะ เป็นใครกันแน่...” เสียงเชิงถามของหญิงสาวที่ทำให้ไคท์ต้องหันกลับไปมอง และเขาก็พบว่า ผู้ที่เอ่ยถามนั้น คือ หญิงสาวที่เค้าตามหาตัว เมื่อ 3 วันก่อน และกะจะไปหาเธออีกครั้งในอาทิตย์หน้า ใช่ เป็น เรนะ นั้นเอง...

“เธอ...” ไคท์ที่เอ่ยสั้นๆ เมื่อเรนะ โดยที่เค้าก็ไม่คาดคิดเลยว่า เรนะจะเป็นฝ่ายมาหาเค้าเอง และไม่ทันที่เขาจะเอ่ยถามใดๆ เขาก็ต้องชะงัก เมื่อรู้สึกถึงบรรยากาศที่เอาจริงเอาจังและไม่เป็นมิตรจากทางหญิงสาวนั้น....

“ชั้นจะถามอีกครั้งนะ นายเป็นใครกันแน่...” เธอถามย้ำ พร้อมกับโบกสะบัดมือไปด้านข้าง และนั้นก็ทำให้เกิดแสงสีแดงส่องสว่างที่เท้าของเธอ โดยที่พื้นที่เธอเหยียบอยู่นั้น ก็ปรากฏวงเวทย์ 6 แฉก และทันทีที่วงเวทย์ดั่งกล่าวปรากฏ ร่างกายของเธอก็เกิดการเปลี่ยนแปลงทันที เสื้อนิสิตที่เธอสวมใส่อยู่นั้น ก็ลุกไหม้ในทันที..

ใช่...ชุดนิสิตรวมถึงชุดชั้นในของเธอกำลังลุกไหม้จนหมด...ก่อนที่ชุดยูนิฟอร์มที่เค้าเห็นในห้องสมุดนั้นจะค่อยๆปรากฏเข้ามาแทนที่ ชุดรัดรูปสีดำที่ปลายแถบเสื้อมีแถบสีแดง....และไม่เพียงแค่เสื้อเท่านั้น แต่ที่มือ(แขน) และเรียวขา ก็ค่อยๆมีปลอกแขนและถุงน่องสีดำนั้นปรากฏขึ้นอีกด้วย และที่สำคัญคือ ผม และ แววตาของเธอต่างก็เปลี่ยนเป็นสีแดงเพลิงอีกด้วย!!

‘ปะ แปลงร่างของจริง ไม่อิงการ์ตูนเลย....’ นั้นคือถ้อยคำของไคท์ที่เอ่ยขึ้นในใจ เมื่อเห็นภาพการแปลงร่างตรงหน้า...ซึ่งเขาก็ต้องกลืนน้ำลายหน่อยๆกับชุดยูนิฟอร์มจอมเวทย์ของหญิงสาวที่เป็นชุดรัดรูปนั้น เนื่องจากมันรัด และเน้นทรวงทรงอย่างชัดเจน โดยเฉพาะหน้าอกหน้าใจของเธอ และที่ทำให้ชายหนุ่มต้องกลืนน้ำลายนั้น เพราะนอกจากมันจะรัดและเน้นแล้ว ดูเหมือนใต้ชุดยูนิฟอร์มนั้น จะไม่มีชั้นในอะไรเลยด้วย เพราะถ้ามีเค้าคงไม่มีทางเห็นจุกนม ตั้งเด่นแบบนี้ได้หรอก....

ใช่....ใจจริงแล้ว ชายหนุ่มก็อยากหื่นและดื่มด่ำกับการจ้องมองชุดดั่งกล่าวเหมือนกัน แต่เพราะบรรยากาศอันน่ากลัวที่ทางหญิงสาวสร้างขึ้นมานั้น จึงทำให้เค้าไม่อาจจะคิดแบบนั้นได้เลย....

“ชั้นขอถามเป็นครั้งที่ 3 นะ นายเป็นใครกันแน่...” เรนะที่เอ่ยถามย้ำอีกรอบ หลังจากที่เธออยู่ในชุดยูนิฟอร์มนั้นเรียบร้อย สีหน้า น้ำเสียง ท่าทางที่แสดงถึงความจริงจังอย่างมาก จนทำให้ไคท์ต้องเอ่ยตอบ...

“เป็นใครงั้นเหรอ? ขอโทษนะ แต่ผมไม่เข้าใจที่คุณถามเลยสักนิด..” ไคท์เอ่ยตอบอย่างตรงๆ ซึ่งนั้นก็ทำให้เรนะมีปฎิกิริยาเล็กน้อยและเธอก็เอ่ยตอบเค้าว่า...

“ชั้นให้โอกาสนายบอกดีๆแล้วนะ ในเมื่อนายจงใจ จะทำให้เรื่องมันยุ่งยากก็ตามใจ....จงออกมา เลวาทีน!!” เรนะทีเอ่ยตอบด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจในคำตอบของผม พร้อมกับเอ่ยตอบกลับ ก่อนจะร้องเรียกบางอย่าง...และสิ้นเสียงร้องเรียกนั้น ก็เกิดวงไสยเวทย์ที่พื้นอีกรอบ พร้อมกับมีบางอย่างค่อยๆโผล่ออกมาจากวงไสยเวทย์นั้น...

และสิ่งที่โผล่ออกมา คือ อาวุธท่อนยาวที่ช่วงปลายมีใบมีดแหลมคมขนาดใหญ่ ซึ่งดูจากลักษณะอาวุธก็น่าจะเรียกว่า หอกได้อยู่นะ..แน่นอนว่านั้น ก็ทำให้ไคท์ถึงกับใจคอไม่ดี เมื่อเห็นอีกฝ่ายเรียกอาวุธออกมา...

“ดะ เดี๋ยวสิ....” ไคท์ที่เอ่ยอย่างเหงื่อตก เมื่อเห็นท่าทีของอีกฝ่าย ก่อนที่เค้าจะเอ่ยย้ำคำเดิม พร้อมกับโดดถอยมาทางด้านหลัง เมื่อหญิงสาวได้พุ่งเข้ามาหา พร้อมกับ ตวัด หอกยักษ์ในมือ เข้าใส่เขา!! และมันเป็นอะไรที่น่ากลัวไม่น้อย เพราะถ้าเค้าโดดถอยช้า นิดเดียว ได้โดนใบมีดของอาวุธนั้นหั่นครึ่งแน่!! แถมตอนที่อาวุธนั้นถูกตวัดก็มีประกายไฟวูบวาบเกิดขึ้นด้วย....

“เดี๋ยวสิ ช่วยอธิบายก่อนได้มัย? ว่านี่มันเรื่องอะไร...” ไคท์ที่เอ่ยร้องถาม อย่างเหงื่อตกหน้าเสีย ขณะที่เรนะ นั้นก็จ้องมอง และเอ่ยตอบกลับ...

“ไม่ใช่ชั้นที่ต้องอธิบาย นายต่างหากที่ควรจะเป็นฝ่ายอธิบายชั้นต่างหาก...” เรนะที่เอ่ยตอบ พร้อมกับตวัดหอกนั้นเข้าโจมตีใส่ชายหนุ่มไม่หยุด ซึ่งไคท์ก็ได้แต่พยายามหลบการโจมตีอันน่าหวาดเสียวและน่ากลัวของเธอ เพราะแต่ละครั้งที่เธอตวัดอาวุธนั้น อาวุธดั่งกล่าวก็จะมีประกายไฟวูบวาบออกมาทุกครั้ง....

“ผะ ผมนะเหรอ??..” ไคท์เอ่ยร้องตอบอย่างไม่เข้าใจ...ขณะที่ทางเรนะนั้นก็ควงหอก และตั้งท่าอยู่ในท่าที่เตรียมกระโจนเข้าแทงเขา....

“ใช่...นายต้องอธิบายว่า ทำไม ตัวของนายถึงหยุดการหลอมรวมได้ แถมยังใช้ชีวิตเป็นปกติได้ โดยไม่กลายเป็น ‘พวกมัน’ ทั้งๆที่มีคอร์ของพวกมัน อยู่ในตัวแล้ว...” ถ้อยคำตอบกลับของเรนะที่เอ่ย ก่อนที่เธอจะพุ่งเข้ามาหมายใช้หอกเข้าเสียบแทง ซึ่งถ้อยคำนั้นของเธอก็ทำให้ทางชายหนุ่มถึงกับอึ้งชะงักกับสิ่งที่ได้ยิน...จนเป็นเหตุทำให้คมหอกแทงทะลุที่อกของเขาในทันที

“อัคคคคคคคคคคคคค...” ไคท์ที่เอ่ยร้อง พร้อมกับเลือดทะลักกระเซนออกมาจากการถูกเสียบนั้น ซึ่งเขาก็จับจ้องมองหน้าของหญิงสาวที่กระทำเขา ซึ่งสีหน้าของเธอก็ไม่มีท่าทีเปลี่ยนแต่อย่างใด ยังคงจริงจังราวกับเค้าเป็นศัตรูคู่แค้นเธอก็ไม่ป่าน

“นาย....บังคับชั้นให้ทำแบบนี้เองนะ...” เรนะ เอ่ยพร้อมกับออกแรงกด เพื่อ ฝั่งคมหอกเข้าไปกลางอกของชายหนุ่มให้ลึกขึ้นทั้งๆที่เดิมก็แทบทะลุตัวของเขาอยู่แล้ว..แน่นอนว่านั้นก็ทำเอาทางชายหนุ่มนั้นถึงกับร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด...

‘นะ นี่เราต้องตายจริงๆนะเหรอ? ตายทั้งๆแบบนี้นะ...มะ ไม่นะ....’ ไคท์ทีเอ่ยในใจ หลังจากที่เค้าเอ่ยร้องลั่นอย่างเจ็บปวดนั้น และในขณะที่เขากำลังเข้าสู่วินาทีแห่งความเป็นความตายนั้นเอง เขาก็เหมือนเห็นอะไร บางอย่างขึ้นมา อะไร บางอย่างที่มี เป็น เครื่องจักที่แกนกลางเป็นเหมือนฟันเฟือง และมีวงแหวนสีฟ้า 2 อันหมุนวน รอบ เครื่องจักรนั้น...

และหลังจากที่เค้าได้เห็นมัน ร่างของเขาก็ถึงกับเปล่งแสงสว่างจ้าออกมา จนทำให้ทางเรนะถึงกับตกใจ เนื่องจากแสงดั่งกล่าวนั้น ทำให้อาวุธคู่ใจที่เสียบคาอกของเขาอยู่นั้นค่อยๆสลายหายไป และทันทีที่เห็นอาวุธคู่ใจของตัวเองสลายหายไปนั้น เรนะก็ต้องรีบโดดถอยออกมาอย่างทันที....

ก่อนที่เรนะจะต้องตกใจมากขึ้น เมื่อแสงสว่างนั้นมิได้แค่ทำให้อาวุธของเธอหายไป แต่ทำให้ ร่างแปลงของเธอ หายไปด้วย ใช่ชุดยูนิฟอร์มสีดำแถบสีแดงอันรัดรูปนั้นได้สลายหายไปเช่นกัน..

“นะ นี่มันอะไรกันนะ...” เรนะ ที่เอ่ยร้อง ด้วยความตกใจ เมื่อร่างแปลงของเธอได้หายไป จนทำให้เธออยู่ในสภาพที่เปลือยเปล่าอย่างหมดจด..ซึ่งเธอก็พยายามแปลงร่างอีกครั้ง รวมถึงเรียกอาวุธ แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย...ส่วนทางชายหนุ่ม หลังจากเปล่งแสงนั้น ก็ค่อยๆ ทรุดลงนั่งกับพื้น...ก่อนที่เขาจะส่งเสียงหายใจดังๆออกมา ราวกับขาดอากาศหายใจไปพักใหญ่ได้...

“แฮ่ก....แฮ่ก.....แฮ่ก.....” ไคท์ที่ทรุดนั่งอย่างก้มหน้าและเอ่ยหอบอย่างเสียงดัง ก่อนที่เขาจะแหงกเงยขึ้น เมื่อรู้สึกถึงการเดินเข้ามาของเรนะ....

“บอกมาเดี๋ยวนี้ว่า เมื่อกี้นายทำอะไร...” เรนะที่เอ่ยถามอย่างหน้าระเรือเล็กน้อย ซึ่งชายหนุ่มที่แหงกเงยขึ้นมองนั้นก็เอ่ยตอบกลับ...

“ผะ ผมไม่รู้ ผมไม่รู้จริงๆ....” ไคท์เอ่ยตอบ อย่างยืนกราน ด้วยท่าทีที่ยังคงหอบเหนื่อย ซึ่งเรนะยังคงจ้องมองอย่างพิจารณา และไม่ทันที่เธอจะตัดสินใจใดๆ เธอก็จำต้องยุติเรื่องราวเอาไว้แค่นี้ เนื่องจากเธอได้ยินเสียงของผู้คนที่กำลังมาทางนี้...

ดูเหมือน ไม่ใช่แค่ อาวุธ และ ร่างแปลงของเธอ ที่หายไปเท่านั้น แต่น่าจะรวมไปถึงเขตแดนที่เธอสร้างขึ้น เพื่อกั้นคนนอกนั้นอีกด้วย...และทันทีที่เรนะ รู้ว่าเขตแดนของเธอหายและกำลังมีคนมายังที่ๆพวกเธอกำลังอยู่นั้น เธอก็รีบเอ่ยสั่งกับชายหนุ่มทันที...

“ชั้นจะอยู่ในห้องน้ำใกล้ๆ...นายช่วยไปหยิบกระเป๋าชั้นที่วางอยู่ที่โต๊ะที่ 3 ในสวน ด้านหลังของตึก ให้ที ในนั้นมีชุดสำรองของชั้น..ห้ามปฏิเสธ รีบไปรีบมาด้วย มาช้า นายตายแน่...” เรนะ ที่หันกลับมาเอ่ยสั่งชายหนุ่ม ก่อนจะรีบปลีกตัวไป ก่อนที่ใครจะเห็น แน่นอนว่านั้นก็ทำให้ไคท์มองอย่าง งงๆ อึ้งๆ (ก็จะไม่ให้ งง ได้ไง เมื่อกี้เธอจะฆ่าเค้าอยู่เลย.. มาตอนนี้ กับใช้งานเค้าซะเสียแล้ว...) 

“ชักช้า!!...” เรนะที่เอ่ยถ้อยคำดั่งกล่าวขึ้น หลังจากได้กลับมาหาเธอ พร้อมกับกระเป๋าตามที่สั่ง แต่กว่าจะมานั้น เขาใช้เวลาไปตั้ง 40 นาทีได้...

“ก็ช่วยไม่ได้นี่ เธอไม่ได้บอกว่า โต๊ะที่ 3 นับจากไหน?..” ไคท์ที่ส่งกระเป๋าให้ก็เอ่ยเถียง...ก่อนที่เขาจะต้องชะงักและต้องยอมรับความผิด เนื่องจากคุณเธอได้ ยื่นปลายหอกมายังตรงหน้าของเขา...

“โอเค ผมผิดเอง...” ไคท์เอ่ยสั้นๆ อย่างยกมือยอมแพ้ เมื่อเห็นปลายหอกที่ชี้ลอดออกมาจากประตูห้องน้ำที่เปิดแง้มเล็กๆนั้น...แน่นอนว่าพอเขาเอ่ยแบบนั้น เรนะ ก็ชักคมหอกกลับ ก่อนจะทำการใส่เสื้อผ้าที่ชายหนุ่มเอามาให้...

“หลังจากนี้นายมีธุระไหนอีกมัย?...” เรนะที่เอ่ยถามขึ้น ขณะที่เธอกำลังสลายผมสีดำยาวออกจากตัวเสื้อ ซึ่งเป้นขั้นตอนสุดท้ายในการแต่งตัว...

“มะ ไม่มี....” ไคท์ตอบตามตรง...ใช่ วันนี้เข้าไม่มีนัด หรือ การเข้าทำงาน แต่อย่างใด....

“ดีละ...งั้นนายคงไม่ว่าอะไรนะ ถ้าชั้นจะให้นายไปกับชั้น ตอนนี้เลยนะ..” เรนะที่เปิดบานประตูห้องน้ำออกมา ในสภาพชุดนิสิต พร้อมกับเอ่ยเชิงสั่ง อีกฝ่าย...

“......... จะให้ไปไหนละ..” ไคท์นิ่งเล็กน้อย ก่อนเอ่ยถามกลับ...

“ที่พักของชั้น..” เรนะตอบกลับทันที ด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ และนั้นก็ทำให้ทางไคท์นั้น มีท่าทีที่แปลกใจ เพราะเขาไม่ได้คาดคิดเอาไว้นั้นเอง...

“แล้วที่พักของเธอนี่อยู่ไกลมัยละ?...” ไคท์ที่เอ่ยถามขึ้น หลังจากที่เขาเดินตามเรนะจนออกนอกเขตมหาลัยมาแล้ว คำถามดั่งกล่าวก็ทำให้เธอที่เดินนำหน้าเขานั้นก็เอ่ยตอบกลับทันที...

“ก็ไม่ไกลซะเท่าไรหรอก...” เรนะตอบ หลังจากเธอตอบเสร็จพร้อมกับเดินไปราวๆ 10-20 ก้าว อยู่ๆเธอก็ หยุดเดิน และหันทางซ้ายมือ ด้วยท่าทีที่เหมือนจะรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง...

“นายคงไม่ว่าอะไรใช่มัย? ถ้าชั้นจะขอแวะที่ๆหนึ่งก่อน..” เรนะที่หันไปทางซ้ายมือนั้น ก็เอ่ยเชิงถาม ซึ่งทางไคท์ก็เอ่ยตอบกลับทันที..

“อื้อออออ...ไม่มีปัญหา..” ชายหนุ่มตอบ เพราะยังไงคืนนี้เค้าก็ว่างอยู่แล้ว ไม่มีการทำงานพิเศษ และถึงมี เค้าก็ไม่คิดที่จะปฏิเสธอีกฝ่ายด้วย เพราะกลัวว่า หากปฏิเสธขึ้นมา ไม่รู้ว่าจะโดนคมหอกแทงทะลุอกอีกรอบรึเปล่า...และพอคิดถึงเรื่องนั้น ไคท์ก็ได้ขยับมือไม้จับบริเวณหน้าอกของเขาที่ เมื่อเกือบชั่วโมงโดนหญิงสาวแทงจนทะลุนั้น....

ใช่ เขาจับ พร้อมกับรู้สึกแปลกใจเหมือนกัน และสงสัยเช่นกัน เพราะแสงสว่างที่ออกมาจากตัวของเขา นอกจากจะทำให้ อาวุธ และ ร่างแปลงของหญิงสาวหายไปแล้ว ยังทำให้บาดแผลที่แสนสาหัสนั้นหายไปอีกด้วย...พอคิดถึงจุดนี้ ประกอบกับสิ่งที่เรนะพูดในตอนนั้น มันทำให้เขาชักสงสัย เหมือนกันว่า จริงๆแล้ว ตัวของเขานั้นเป็นอะไรกันแน่....

“นี่...ไอ้สถานที่ๆเธอบอกว่าจะขอแวะก่อนนะ มันที่ไหนกันนะ..” ไคท์ที่เอ่ยร้องถามขึ้น หลังจากตามเรนะที่ได้เปลี่ยนจุดหมายปลายทางอย่างกะทันหันนั้น และสาเหตุที่เค้าเอ่ยถามนั้น ก็เพราะคุณเธอได้นำเขา มาเฉียดใกล้ๆยังสถานที่อันตรายอีกที่ในเมืองอันหรูหราแสนไฮเทค อย่าง กราดิส แห่งนี้นะสิ....

ใช่....เธอเข้ามาใกล้เขตชุมชนร้าง ที่ถือว่าเป็นสถานท่าอันตรายสุดของเมือง อันตรายขนาดไหน หากเปรียบกับเส้นทางลัดที่เค้าใช้กลับบ้านละก็ เส้นทางลัดของเขา ก็เสมือนเป็น “ถนนโจร” แต่ชุมชนร้างนี่ เหมือน “รังโจร” ฉะนั้นระดับอันตรายจึงต่างกันอย่างมากนั้นเอง...

“ที่ไหนชั้นบอกไม่ได้หรอก รู้แค่ว่ากำลังจะใกล้ถึงแล้ว...” เรนะที่เอ่ยตอบ ก่อนจะหยุดเดิน และหันหน้าไปในซอยเล็กๆที่อยู่ระหว่างตึกนั้น...

“ที่นี้แหละ...” เรนะเอ่ยขึ้น หลังจากที่มองเข้าไปในซอยนั้น และทำการเดินเข้าไปในซอยนั้น...

“ซอยนี้มันมีอะไรงั้นเหรอ?...” ไคท์ที่เดินตามเข้ามานั้น ก็อดร้นทนไม่ได้ เอ่ยปากถามหญิงสาว...

“.....มี ‘พวกมัน’ อยู่ยังไงละ.....” เรนะเอ่ยตอบอย่างสั้นๆ และยังเดินเข้าไปในซอยนั้น โดยที่ไคท์ก็ยังคงเดินตามหลัง

“พวกมันเหรอ?...” ไคท์เอ่ยทวนกึ่งสงสัย แต่ไม่ทันที่จะถามตรงๆออกมา ว่า ‘พวกมัน’ ที่ว่า คืออะไร แต่เขาก็เหมือนจะเดาได้ ก่อนที่เขาจะต้องชะงัก เมื่อได้ยินเสียงครวญครางของหญิงสาวที่เอ่ยร้องดังขึ้น....ซึ่งเสียงครางนั้นก็บงบอกชัดเจนถึงสิ่งที่กำลังกระทำอยู่...

“เรนะ??..เราเข้ามาผิดที่รึเปล่า...” ไคท์ที่เอ่ยร้อง เชิงถามกึ่งห้ามหญิงสาว ซึ่งเขาก็เข้าใจว่า เธอน่าจะเข้าใจอะไรผิดแน่ๆ แน่นอนว่า ทางเรนะนั้นก็แสดงท่าทีไม่สนใจและยังคงเดินตรงต่อไป...

“เรนะ...” ไคท์ที่เอ่ยร้องเรียกเสียงดังกว่าเดิมและขยับเดินไล่ให้ทัน เพื่อหมายจะห้ามเธอ...และทันทีที่เขาเดินไปถึงตัวเธอและเอามือแตะบ่าเพื่อห้ามนั้น ก็เป็นจังหวะที่เรนะได้เดินไปถึงยังจุดหมายแล้ว...

และนั้นก็ทำให้ไคท์มีท่าทีอึ้งๆ...กับภาพตรงหน้า เพราะทีแรกเค้าก็คิดว่า เรนะ น่าจะเข้าใจผิด เสียงครางที่ดังอยู่นั้น น่าจะเกิดจาก ชาย-หญิงกำลังเริงรักกันอยู่ ซึ่งเป็นเรื่องที่พบได้ตามซอยแคบเปลี่ยวๆแบบนี้...แต่คนที่เข้าใจผิดกับเป็นเค้านั้นเอง ถึงแม้เสียงครางที่ดังนั้นจะเกิดจากการร่วมรัก แต่มัน ก็ไม่ใช่การร่วมรักที่เกิดจากคนกับคน....

หากแต่เป็นระหว่างอสูรร่างเขียวกับหญิงสาวต่างหาก...อสูร 5 ตนที่ กำลังกระทำชำเรา หญิงสาว 3 คน ซึ่งหญิงสาวทั้ง 3 นั้นก็ถูกอสูรนั้นชำเราในท่าทางที่ต่างกัน ....สาวคนแรกอยู่ในสภาพยืนโก้งโค้งอย่างเกาะกำแพง และกำลังโดนอสูรร่างเขียวนั้นกระทุ้งรูจากทางด้านหลัง และสาวคนที่ 2 นั้นก็อยู่ในสภาพที่ยืนโก้งโค้งเช่นกัน แต่ถูกอสูร 2 ตนยืนประกบหัวท้าย ถลุง ท่อนเอ็นใส่ปากและรูรัก อย่างสุดมันส์...

ส่วนสาวคนสุดท้ายนั้นก็อยู่ในสภาพที่โดนหนักกว่าใคร เพราะหล่อนโดนอสูรร่างเขียวจับอุ้มตัวลอย และโดนพวกมัน 2 ตนเข้าประกบทั้งด้านหน้าและด้านหลัง ใช่ เธอโดนพวกมันล่อ รูหน้า-รูหลังอยู่...

“..................” ไคท์ที่ถึงกับอึ้งอย่างพูดไม่ออกเมื่อเห็นภาพตรงหน้า ก่อนที่เขาจะได้สติจากการเรียกของหญิงสาว..

“นายไปหาที่ปลอดภัยซะ จะได้ไม่เกะกะชั้นแบบวันก่อนอีก...” เรนะที่เอ่ยกล่าวเชิงบอกกับเขาขึ้น ซึ่งนั้นก็ทำให้เขาชะงักเล็กน้อย ซึ่งเขาก็อยากจะนึกแย้งด้วยซ้ำ แต่พอนึกได้ว่า ที่หล่อนพลาดท่าวันก่อน ส่วนหนึ่งมาจากเขานั้นเอง และตอนที่
เรนะเอ่ยบอกกับไคท์นั้น อสูรร่างเขียว 5 คนนั้นก็ได้รับรู้ถึงการมาของเธอแล้ว...

พวกมันที่หันมามองยังที่เรนะ...ขณะที่เรนะนั้นก็ไม่มีท่าทีกลัวเกรงใดๆ และยังเดินตรงเข้าไปหาพวกมัน....

“Install...” เรนะที่เอ่ยถ้อยคำดั่งกล่าวอย่างสั้นๆ ขณะที่เดินตรงไปหาพวกมัน และทันทีที่เธอเอ่ยถ้อยคำนั้นจบ ที่ปลายเท้าของเธอก็ได้ปรากฏวงเวทย์ขึ้น และทันใดนั้น เสื้อผ้านิสิตของเธอก็ลุกไหม้และค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นชุดฟอร์มรัดรูปสีดำ ที่มีแถบสีแดง....และทันทีที่เธออยู่ในชุดฟอร์ม เป็นที่เรียบร้อย เธอก็สะบัดมือไปด้านข้าง และนั้นก็ทำให้ไคท์รู้สึกเหมือนมีบางอย่าง ขยายกว้างออกมาจากตัวของเธอ และเหมือนมันจะครอบคลุมอาณาบริเวณแถวนี้ไว้..

ขณะที่พวกอสูร 5 ตนนั้นก็มีท่าทีอึ้งๆเล็กน้อย ก่อนที่พวกมันต่างพากันโยนร่างของหญิงสาวที่เป็นเหยื่อนั้นลงกับพื้น และพุ่งเข้าใส่ทางเรนะอย่างทันที...

“จงออกมา เลวาทีน...” เรนะที่เอ่ยกล่าว อย่างจ้องมองการพุ่งตรงเข้ามาของพวกอสูรทั้ง 5 อย่างไม่เกรงกลัว ซึ่งพอเธอเอ่ยถ้อยคำดั่งกล่าวจบที่พื้นก็มีวงเวทย์เล็กๆปรากฎพร้อมกับมีอาวุธท่อนยาวที่มีช่วงปลายเป็นคมดาบขนาดใหญ่ พุ่งออกมา

เรนะก็คว้าจับอาวุธคู่กายของเธอ พร้อมกับตวัดเข้าฟัน อสูรร่างเขียวตนแรกที่พุ่งเข้ามาอย่างทันที ก่อนจะตวัดอย่างต่อเนื่องเพื่อจัดการตัวต่อไปที่พุ่งตามมาอย่างติดๆ....ท่ามกลางสายตาของไคท์ที่จับจ้องมองอย่างอึ้งๆ ซึ่งเขาก็ไม่ได้ไปหาที่หลบตามคำสั่งของคุณเธอแต่อย่างใด.....

เพียงจังหวะพริบตาที่จัดการสวนกลับจากการบุกของอีกฝ่ายนั้น ก็ทำให้อสูร ที่จากเดิมมี 5 ตนนั้น เหลือเพียง 2 ตนอย่างพริบตา...และท่าทีของอสูร 2 ตนที่เหลือนั้น ก็แสดงถึงความหวาดกลัวในตัวของเรนะ อย่างเห็นได้ชัด ก่อนที่ 1 ใน 2 จะกู่ร้อง พร้อมกับทำการโดดขึ้นที่สูง อย่างแสดงให้เห็นชัดเจนว่า มันกำลังคิดหนี!!

“ไม่ให้หนีไปได้หรอก...มังกรไฟ!!....” เรนะที่เอ่ยร้องพร้อมกับ สะบัดอาวุธคู่กายไปด้านข้าง และนั้นก็ทำให้เกิดวงเวทย์ที่พื้น พร้อมกับมีมังกรไฟพุ่งออกมาจากตรงหน้าของเรนะ ซึ่งมังกรไฟนั้นก็ได้บินตรงไปหายังอสูรร่างเขียวที่หมายคิดหนีนั้น..

“กี๊ซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ...” เสียงกรีดร้องของอสูรร่างเขียวตนนั้นที่เอ่ยดังขึ้น ทันทีที่มันถูกมังกรไฟนั้น พุ่งใส่ และเผาผลาญร่างของมันจนสิ้น...

“เยี่ยม เหลืออีกแค่ตัวเดียว...” ไคท์ที่จ้องมองการต่อสู้นี้อยู่นั้นก็เอ่ย ด้วยความมั่นใจว่า หญิงสาวต้องชนะแน่ๆ เพราะดูแล้วทางเรนะเหนือกว่าอย่างชัดเจน แต่เขาก็ต้องชะงัก เมื่อทางเรนะนั้น ก็มีท่าทีเซๆ หลังจากปล่อยมังกรไฟไปนั้น แถมมิได้แค่เซอย่างเดียว แต่ถ้าเขาเห็นไม่ผิด คลับคล้ายคลับคลา เหมือนร่างแปลงของเธอกำลังจางเกือบหายไปด้วย....

“เรนะ!!...”ไคท์ที่เอ่ยร้องเรียกอย่างเสียงดัง ซึ่งเค้าก็ไม่ได้เอ่ยร้องด้วยความเป็นห่วงเท่านั้น หากแต่เป็นการร้องเตือนด้วยเนื่องจากอสูรที่เหลืออยู่ 1 ตนนั้น หาได้ชะงักให้กับท่าทีของหญิงสาวแต่อย่างใด...กลับกันมันอาศัยจังหวะนี้ ในการพุ่งเข้ามาจู่โจมทำร้ายเธอด้วยซ้ำ....

ถึงแม้เสียงไคท์จะส่งเสียงร้องบอก จนทำให้เรนะไหวตัว...แต่ก็ไม่อาจจะตั้งรับต่อการบุกของอีกฝ่ายทันแต่อย่างใด...

ใช่ แค่เพียงเธอสะบัดหัวและหันกลับมามองข้างหน้านั้น ทางฝ่ายอสูรนั้นก็ได้พุ่งมาถึงตรงหน้าของเธอแล้ว ก่อนที่มันจะฮุคเข้ากลางลำตัว เรนะ อย่างเต็มเหนี่ยว จน เรนะ ถึงกับตัวปลิวลอย ก่อนจะล้มลงกับพื้นอย่างแน่นิ่งไป....

“เฮ้ย....ไม่จริงใช่มัย?...” ไคท์ที่เอ่ยร้องด้วยน้ำเสียงและท่าทีที่อึ้งๆ เมื่อเห็นเรนะนอนแน่นิ่ง หลังจากโดนอัดกลางลำตัวเข้าอย่างจังไปในทีเดียวนั้น ก่อนที่เขาจะเอ่ยเรียกชื่อของเธอไม่หยุด เนื่องจากทางฝ่ายอสูรนั้นได้ขยับเดินตรงเข้ามาหาเธอ...

“เรนะ....เรนะ ลุกขึ้นซิ...” ไคท์ที่เอ่ยร้องเรียกเธออย่างต่อเนื่อง...ซึ่งเขาก็ชั่งใจพอสมควรว่า จะเข้าไปช่วยเธอดีหรือไม่...ใช่ ถ้าเข้าไปช่วยแล้วเกิด เหตุแบบเหมือนดั่งที่ห้องสมุด เมื่อหลายวันก่อนละ??..แต่สุดท้ายเขาก็ตัดสินวิ่งเข้าไปช่วยเธอ....

“โธ่เว้ยยยยยยยย...” ไคท์ที่เอ่ยสบ พร้อมกับคว้า ท่อนเหล็กแถวนั้น พร้อมกับวิ่งไปหาทางอสูรร่างเขียว ซึ่งทางอสูรนั้นก็รับรู้ถึงการมาของไคท์ได้ ก่อนที่มันจะตวัดมือเข้าหวดจนร่างของไคท์นั้นปลิวไปไหลติดผนั่งกำแพง….

“อัคคคคคคคคคคค...” ไคท์ที่เอ่ยร้องขึ้น เมื่อร่างของตนเองปลิวติดกำแพง ก่อนจะค่อยๆทรุดลู่ลงกับพื้นนอนหมอบอย่างหมดสภาพ และพอหลังจากที่อสูรตนนั้นได้ทำการอัดไคท์จนปลิวไปนั้น มันก็หันกลับมาและเดินตรงเข้าไปหายังเรนะต่อ...

“กรรรรรรร...” เจ้าอสูรร่างเขียวที่เดินมาถึงตัวของเรนะที่นอนแน่นิ่งนั้นก็ส่งเสียงร้องพร้อมกับแสดงท่าทีเหมือนฉีกยิ้มออกมา ก่อนที่มันจะขยับลงนั่งและใช้มือไม้เข้าฉีกยังยูนิฟอร์มแปลงร่างอันแสนรัดรูปของเธอนั้นออก และนั้นก็ทำให้ท่าทีของอสูรตนนั้น ก็แสดงออกค่อนไปทางหื่นกามมากขึ้น ทันทีที่เห็นทรวงทรงและเรือนร่างของเรนะ....

และไม่กี่อึดใจ เจ้าอสูรตนนั้นก็เริ่มกระทำการมิดีมิร้ายกับเรนะทันที ด้วยการขยับเข้าคร่อมและก้มลงไปลิ้มลองยัง ยอดปทุมถั่นสีสวยของเธออย่างทันที...โดยที่มันก็เริ่มจากการละเลงลิ้นเข้าเลียยังปทุมถั่นสีสวยของเธอ อย่างไปมาเล็กน้อย และมันค่อยขยับริมฝีปากเข้าประกบดูดยังปทุมถั่นนั้น....

“อะ อื้อออออออออออ อืออออออออออ...” เรนะที่เอ่ยปากร้องคราง อย่างสะดุ้งสะท้าน ถึงแม้เธอจะยังไม่ได้สติก็ตาม แต่ไม่กี่อึดใจต่อมา เรนะก็ค่อยๆรู้สึกตัวและได้สติ ซึ่งแน่นอนว่า เธอก็ถึงกับตกใจไม่น้อยกับสภาพของตนเอง....

“!!!!....” เรนะที่ได้สตินั้นก็ถึงกับตกใจอย่างตาโตทันที ที่พบว่าตัวเองกำลงกำลังถูกอสูรร่างเขียวขึ้นคร่อม แถมกถูกมัน ดูดนมอย่างเมามันส์อยู่ด้วย...ใบหน้าของเธอที่ถึงกับระเรือแดง ก่อนที่เธอจะเปล่งเสียงออกมาอย่างดัง...

“อะ ออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ!!...” เรนะทีเอ่ยร้องอย่างเสียงดัง พร้อมกับขยับมือขวา เข้าแตะที่ตัวของอสูรร่างเขียวตรงนั้นด้วยท่าทีที่เหมือนเธอเตรียมจะใช้เวทย์มนต์เพื่อดีดมันออกไป...แต่ไม่ทันที่จะมีเวทย์มนต์ปรากฏ กลับเป็นทางเรนะที่กลับมีท่าทีแปลกๆขึ้นมา...

เธอที่มีท่าทีเหมือนจะวูบ พร้อมกับ หมดเรี่ยวแรงอย่างดื้อๆ จนทำให้มือไม้ที่ แตะที่ลำตัวของเจ้าอสูรกายนั้น ถึงกับตกลงกับพื้น แน่นอนว่า อาการดั่งกล่าวก็ทำให้ เรนะ ถึงกับหน้าเสียทันที เพราะเหมือนเธอจะรู้ว่ามันมาจากอะไร?...

‘โกหกใช่มัย?...ถึงขีดจำกัดแล้วเหรอ?... ’ เรนะที่เอ่ยในใจอย่างหน้าซีดเสีย ทันทีที่มีอาการประหลาดบางอย่างเกิดขึ้นกับเธอ ขณะที่ทางเจ้าอสูรนั้นก็ได้ผละปากและแหงกเงยหน้าขึ้นมามองด้วยท่าทีที่สงสัย ที่อยู่ๆท่าทีการแข็งขืนของเธอถึงได้หยุดลงดื้อๆ....

ใช่ เจ้าอสูรตนนั้นจ้องมองเล็กน้อย และ มันก็ไม่สน คิดจะหาคำตอบ ถึงข้อสงสัยนั้น แต่อย่างใด...ก่อนที่มันจะก้มลงทำการดูดหัวนมข้างเดิมของเรนะ ต่อ แถมคราวนี้มันเข้าทำการดูดอย่างรุนแรงแบบตละตะกลามอีกต่างหาก เล่นทำทางเจ้าของเต้านมอย่างเรนะถึงกับสะดุ้ง แถมมันก็ไม่ได้แค่ดูดหัวนมของเธอเท่านั้น หากแต่มือไม้ข้างหนึ่งของมันก็ได้ขยับเข้าทำการขยำขยี้เต้านมอีกข้างของเธอไปด้วย....

“อื้ออออออออออ!! มะ ไม่นะ หยุดนะ....หยุดเดี๋ยวนี้นะ...” เรนะที่เอ่ยครางเล็กน้อย พร้อมกับเอ่ยเชิงสั่งแก่เจ้าปีศาจตนนั้นที่กำลังดูดหัวนมของเธออย่างรุนแรงไม่หยุด...แน่นอนว่าทางฝ่ายนั้นก็ได้สนใจในถ้อยคำของเธอไม่ นอกจากไม่สน ไม่ทำตามแล้ว มันยังตอบกลับ ด้วยการกัดหัวนมที่ตั้งชั่นของเธอด้วย....

เล่นทำเอาเรนะถึงกับสะท้านร้องเสียงหลงเลยละ....

“อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา...” เรนะที่เอ่ยร้องอย่างสะท้านให้กับการขบกัดดั่งกล่าว ก่อนที่เจ้าปีศาจร่างเขียวตนนั้นมันจะหันไปหายังเต้านมอีกข้างที่มือไม้ของมันได้ทำการขยำขยี้อยู่นั้น และมันก็ทำการดูดหัวนมอีกข้างนั้นของเธอเช่นกัน...

“อะ อย่าดูดแรงแบบนั้นสิ เดี๋ยวหัวนมชั้นก็ดำหมดพอดี อะ อ๊าาาาาาาาาาาาาาาา...” เรนะที่เอ่ยร้อง ขณะกำลังถูกเจ้าปีศาจนั้นขบดูดหัวนมอย่างเมามันส์ ก่อนที่เธอจะสะดุ้งสะท้านอีกรอบ เมื่อมันทำการขบกัดยังเต้านมสวยๆของเธออีกครั้ง

“อื้อออออออออ....อือออออออ อืออออออออออ...” เสียงหอบครางของเรนะที่เอ่ยร้อง หลังจากที่เจ้าปีศาจนั้นยอมเลิกลากับเต้านมทั้ง 2 ของเธอ ซึ่งกว่ามันจะยอมเลิก มันก็ได้ทำการดูดเต้านมทั้ง 2 ข้างนั้น เกือบๆร่วม 5-10 นาทีได้ ใบหน้าอันหวานสวยของเรนะ ที่แสดงถึงความชอกช้ำ อย่างมีน้ำตาคลอ...ซึ่งเธอก็เหลือบมองดูเต้านมทั้ง 2 ของเธอ...

โดยที่สภาพเต้านมของเธอนั้น นอกจากจะมีคราบน้ำลายของเจ้าปีศาจแล้ว ก็ยังมีรอยโดนขบกัด 4-5 รอยด้วย...

‘นะ นี่ถ้าเราอยู่ในสภาพที่พร้อม หรือ ถ้าเราไม่ไม่พลาดท่าให้กับ มาสเตอร์ คอร์ เมื่อวันก่อนละก็..จนถูกดูดพลังเวทย์ไปจนหมดนั้น เราคงไม่มีทางที่จะเสียท่าให้กับ slave สวะๆนี่หรอก…’ เรนะที่เอ่ยในใจ ด้วยความเจ็บใจกับสภาพของตนเอง ที่เป็น ผลมากจากการเสียท่าเมื่อคราวก่อนนั้น....และในระหว่างที่เรนะครุ่นคิดอย่างเจ็บใจนั้น เจ้า ปีศาจตนนั้นก็ได้กระทำกับเธอต่อ...

“วะ ว้ายยยยยยยยยยยยยยยยย.....” เรนะที่เอ่ยร้องขึ้น เมื่อเธอถูกเจ้า ปีศาจตนนั้นได้ทำการอุ้มร่างของเธอขึ้น ซึ่งทำให้เธออยู่ในสภาพห้อยหัวลงกับพื้น...และไม่ทันที่เธอจะร้องถาม ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไรนั้น เธอก็ได้รู้เสียก่อน...

เมื่อเรนะรู้สึกถึงลมหายใจของมันที่ได้ขยับเข้ามาสูดดมที่หีของเธอ..และไม่เพียงแค่ลมหายใจเท่านั้น แต่เธอยังรู้สึกถึงน้ำลายของมันที่ได้หยดลงมากระทบที่หีของเธอด้วย....เล่นทำเอาเธอสะดุ้งนิดๆและหน้าเสียเลย....

“มะ ไม่นะ....” เรนะ ที่ค่อยๆเอ่ยร้อง และพยายามที่จะขยับตัวแต่ไร้ผล ร่างของเธอยังคงไม่ทำตามคำสั่ง ซึ่งเป็นผลจากการใช้เวทย์มนต์จนถึงขีดจำกัดแล้วนั้นเอง...ก่อนที่เธอจะต้องสะดุ้งสะท้านและเอ่ยปากร้องอย่างเสียงดังมากขึ้น เมื่อรู้สึกถึงปลายลิ้นของอีกฝ่ายที่ได้ขยับเข้ามาแตะต้องยังหีของเธอ...

“อื้ออออออออออออออออออ!!! มะ ไม่นะ หะ หยุดนะ....” เรนะที่สะดุ้งสะท้านและยังคงเอ่ยร้องห้าม แน่นอนว่าทางปีศาจนั้นก็ยังคงไม่สนใจต่อถ้อยคำนั้นของเธอแต่อย่างใด ซึ่งมันก็ค่อยๆทำการละเลงลิ้นเข้าใส่ยังหีของเธออย่างหนักขึ้น...

“อื้อออออออออ อ๊าาาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาาา..” เรนะที่ค่อยๆเอ่ยปากร้องคราง อย่างเสียวซ่านจากลีลาชิวหาของเจ้าปีศาจตนนั้น และหลังจากที่เรนะร้องครางด้วยความเสียวจากการละเลงลิ้นของมันอยู่พักหนึ่งนั้น เรนะก็ต้องสะดุ้งสะท้านและเอ่ยปากอย่างเสียงดังทันทีที่ เจ้าปีศาจตนนั้นได้ขยับลิ้นเข้าทิ่มไปในรูหีของเธอ..

“!!!!!!!!!! อ๊าาาาาาาาาาาาาาา าาาาาาาาาาาาาาา าาาาาาาาาาาาาาา าาาาาาาาาาาาาาา...” เรนะที่สะดุ้งสะท้านอย่างสุดตัว และร้องครางอย่างเสียงดังลั่น ให้กับการกระทำนั้น ก่อนที่เธอจะสยิวเสียวเป็นทวีคูณ เมื่ออีกฝ่ายได้ขยับลิ้นที่สอดใส่เข้าไปนั้นอย่างคว้านคลึงภายในรูของเธอ...   

“อื้อออออออออออออออ!!! อ๊าาาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาาา..”เรนะที่เอ่ยปากร้องครางไม่หยุดด้วยความเสียวซ่าน จากลิ้นที่กำลังกระทำอยู่ภายในรูหีของเธอ ใบหน้าของเธอที่ค่อยๆแดงก่ำอย่างเหยเกอย่างสุดๆ....

‘มะ ไม่นะ หยุดนะ หยุด ถ้าขืนทำต่อไปละก็ ชะชั้น....ชั้น....’ เรนะทีเอ่ยร้องบอกในใจ ขณะทั่ตวของเธอยังคงแสดงท่าทีที่เสียวซ่าน ด้วยการเอ่ยปากร้องครางอย่างไม่หยุด ก่อนที่เรนะจะมีปฏิกิริยามากขึ้น เมื่อลิ้นของเจ้าปีศาจนั้นได้แตะต้องยังปากมดลูกของเธอ...

“มะ ไม่นะ...ตรงนั้น อะ อย่า...” เรนะกลั้นใจเอ่ยร้องบอกขึ้น...ทันทีที่รู้สึกถึงลิ้นของอีกฝ่ายกำลังจะเข้าไปแตะต้องยังจุดนั้น ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องดี เพราะถ้ามันเล่นตรงนั้นละก็ เธอได้น้ำแตกคาลิ้นของมันแน่...และก็เหมือนเดิม คือ ทางฝ่ายปีศาจนั้นก็ไม่ได้สนใจในถ้อยคำของเรนะแม้แต่น้อย และมันก็ได้ขยับลิ้นเข้าแตะต้องยังปากมดลูกของเธอ...

“!!!!! อะ อื้อออออออออออออ อ๊าาาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาาา...” เรนะที่ถึงกับสะดุ้งและเอ่ยร้องคราง ด้วยท่าทีที่เหมือนจะดิ้นพล่าน(ถ้าเธอขยับตัวได้) ทันทีที่ลิ้นของมันได้แตะต้องปากมดลูกของเธอ...

“มะ....ไม่นะ หะ หยุด หยุดนะ อ๊าาาาาาาาาาาาาาา!!! อาาาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาาา..” เรนะที่กลั้นใจเอ่ยร้องห้ามด้วยสีหน้าที่เหยเกอย่างแดงก่ำอย่างสุดๆด้วยความเสียว จากการแตะเลียโดนที่ปากมดลูกของเธอนั้น แน่นอนว่ายิ่งเจ้าปีศาจทำการเลียแตะต้องโดนปากมดลูกของเธอมากเท่าไร ก็ยิ้งทำให้เรนะร้องครางและแสดงถึงความเสียวซ่านมากขึ้นเท่านั้น....แถมเจ้าปีศาจนั้นก็ไม่ใช่แค่ทำการตวัดลิ้นเข้าแตะเขี่ยเท่านั้น หากยังตวัดลิ้นเรียวๆเข้ารัดมัดและดึงปากมดลูกของเธอเล่นอีกด้วย....

“อ๊าาาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาาา มะ ไม่นะ ไม่....อ๊าาาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาาา..” เรนะที่เอ่ยครางและร้องห้าม โดยที่เธอนั้นก็คงไม่สามารถหยุดยั้งการกระทำของปีศาจตนนั้นได้เลย ก่อนที่เธอจะสะดุ้งสะท้านอีกรอบ แถมคราวนี้ถึงกับหวีดร้องครางยาวออกมา เมื่ออีกฝ่ายนั้น ได้ขยับลิ้นแทงเข้าไปในปากมดลูกของเธอ...

“!!!! มะ ไม่นะ อะ อ๊าาาาาาาาาาาาาาา าาาาาาาาาาาาาาา าาาาาาาาาาาาาาา าาาาาาาาาาาาาาา าาาาาาาาาาาา..” เรนะร้องและร้องครางยาว อย่างมีน้ำหีแตกแระจายแทบทันทีที่ เจ้าปีศาจสอดลิ้นเข้าไปในมดลูกของเธอนั้น โดยที่เจ้าปีศาจตนนั้นก็ยังคงอุ้มร่างและประกบปากยังที่หีของเธออยู่เช่นเดิม....

และทันทีที่สิ้นเสียงหวีดร้อง เรนะก็ถึงกับหมดสติอย่างทันที....

โดยที่เธอก็ไม่รู้ว่า ตัวเองสลบไปนานแค่ไหน รู้แต่ว่า พอรู้สึกตัวและกำลังได้สตินั้น เธอก็รู้สึกปวดกรามมากๆ แถมนอกจากรู้สึกปวดกรามแล้ว ก็ยังรู้สึกเหมือนมีอะไรแข็งๆใหญ่ๆขยับกระทุ้งเข้ามาในปากของเธออย่างไปมาอีกด้วย..

“อือออออออ...” เรนะที่เอ่ยร้องในลำคอ พร้อมกับค่อยๆลืมตาขึ้น และนั้นก็ทำให้เธอถึงกับตาโตด้วยท่าทีที่ตกใจ เมื่อพบว่าเจ้าปีศาจร่างเขียวนั้น กำลังคร่อมยังที่ศีรษะของเธอ โดยที่มันกำลังเย็ดปากของเธออย่างเมามันส์มากๆ...ใช่ดูจากการจับศีรษะและการโยกนั้น มันกำลังเพลินและมันส์มากๆเลย...

“อะ อื้อออออออออออ อือออออออออ....” เรนะที่เห็นนั้นสิ่งที่เกิดขึ้นกับตนเองนั้น ก็เอ่ยร้องในลำคอด้วยท่าทีที่ตกใจ และพยายามจะแข็งขืน แต่ก็ไร้ผล เธอไม่อาจจะสู้พละกำลังมันได้เลย แถมนอกจากจะสู้ไม่ได้แล้ว ก็ยังโดนมันกระทุ้งควยอัดเข้ามาในปากอย่างหนักขึ้นอีกด้วย....

ไม่รู้ว่า เป็นที่ ‘จังหวะ’ หรือ มันรู้ว่า ‘เธอได้สติขึ้นมาแล้ว’ เลยโยกศีรษะและกระทุ้งควยอัดใส่ปากอย่างจัดหนักเลย....แน่นอนว่าเรนะที่ไม่สามารถขัดขืนหรือต่อต้านการกระทำของอีกฝ่ายได้ ก็ได้แต่ต้องจำใจรองรับการกระทำนั้นถึงแม้จะเป็นอะไรที่ทรมานมากๆ กับลำควยท่อนใหญ่ๆที่กำลังกระทุ้งเย็ดปากสวยๆของเธอ...

ยิ่งพอมันกระทุ้งอย่างหนักหน่วง ชนิดที่ปลายควยของมันแถมมุดลงคอไปเลยนั้น ก็ยิ่งทำให้เธออึดอัดจนหายใจไม่ออกอีกด้วย..ท่ามกลางเสียงร้องอย่างกลัดมันส์ของปีศาจตนนั้นที่เอ่ย ขณะทำการเย็ดปากของเรนะอย่างไม่หยุด...ก่อนที่เสียงสบคำรามของมันจะดังลั่นขึ้น...และนั้นก็ทำให้เรนะถึงกับตกใจอีกรอบ เพราะทันทีที่มันกระทุ้งควยเข้าใส่ปากของเธออย่างมิดด้ามเป็นครั้งสุดท้ายนั้น มันก็ได้ทำการหลั่งน้ำกามของมันออกมา....

น้ำกามที่ทั้งเหนียวและคาว แถมมีปริมาณมหาศาล ได้ระเบิดและกำลังไหลลงคอลงท้องของเธอ....

“!!!!....อะ อื้อออออออออออออออออออ......” เรนะที่เอ่ยร้องอย่างมีน้ำตาซึม ด้วยท่าทีที่ทรมานอย่างสุดๆ จากการถูกกดศีรษะพร้อมกับรองรับน้ำกามที่มันกำลังปล่อยเข้ามาในปากของเธอนั้น...และที่น่าอาย คือ ตอนที่มันหลั่งน้ำกามระลอกแรกเข้ามาในปาก ของเธอนั้น ก็ได้ทำให้เรนะถึงกับเสร็จสมไปด้วย!!

“อื้ออออออออออออออออออออออ....” เรนะที่ยังเอ่ยปากร้องคราง โดยที่ริมฝีปากของเธอยังคงถูกอุดด้วยควยท่อนใหญ่ๆและร่างของเธอนั้นสั่นและกระตุกด้วยท่าทีที่เสร็จสมออกมา (ใช่มีน้ำหีแตกนองออกมาด้วย!!) และเกือบๆร่วม 5 นาทีได้ ที่เจ้าปีศาจตนนั้น ได้บังคับให้เรนะคาบอมกระดอและดูดกินน้ำกามของมันเช่นนี้....

ก่อนที่มันจะผลักไส้ศีรษะของเธออย่างไม่ใยดี ซึ่งทันทีที่ลำควยของมันถอนออกจากปากนั้น เรนะก็ถึงกับไออย่างสำลักชุดใหญ่...ใบหน้ายามนี้ของเธอนั้นก็ถึงกับดูไม่จืด มีทั้งน้ำตาและน้ำมูกไหลอาบอย่างเต็มหน้า สีหน้าที่ยังไม่คลายจากท่าทีที่โดนกระทำเมื่อกี้....

“แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก.....” เรนะที่เอ่ยหอบครางด้วยความเหนื่อยอ่อนเล็กๆ และไม่ทันที่เธอจะหายเหนื่อย เรนะก็แสดงท่าทีอย่างชะงัก และตกใจสุดๆ เมื่อเห็นว่าทางปีศาจตนนั้น ได้ขยับเข้าคร่อมและขยับท่าทางอย่างเตรียมเย็ดหีของเธอนั้น...

“......ดะ เดี๋ยวสิ!! ไม่นะ ไม่เอานะ....” เรนะที่เอ่ยร้องขึ้น เมื่อเห็นทาง slave ปีศาจร่างเขียวตนนั้น ได้จับแข้งขาของเธออย่างแบะอ้า...ก่อนที่เธอจะต้องหน้าซีด หน้าเสียทันทีที่เห็นขนาดลำควยของมัน ซึ่งมีขนาดยาวและใหญ่มากๆ...

‘กะ...โกหกน่า นั้นควยของมันเหรอ?....’ เรนะที่เอ่ยในใจอย่างหน้าเสีย ด้วยความรู้สึกสยดสยองหี เมื่อเห็นลำควยของมัน ซึ่งนอกจากสยองแล้ว เธอก็ยังนึกสงสัยนิดๆ ว่า เมื่อกี้ เธอดูดอมควยขนาดใหญ่แบบนี้เข้าไปได้ไง??....

“!!! มะ ไม่นะ อย่านะ อย่าเย็ดชั้นนะ อย่า...” เรนะที่สะดุ้งเล็กน้อย พร้อมกับเอ่ยร้องอย่างเสียงดัง ด้วยสีหน้าที่ซีดเสียมากขึ้น เมื่อทางปีศาจตนนั้น ได้ขยับควยเข้ามาไถถูที่ปากรูหีของเธอ ใช่ หัวควยที่บานใหญ่เป็นดอกเห็ดของมันกำลังเสียดสีที่ปากรูหีของเธออย่างไปมา....

“อื้ออออออออออ...ไม่นะ ไม่....” เรนะที่สะดุ้งสะท้านและร้องครางเล็กน้อย จากการถูไถและเสียดสีนั้น แต่เธอก็ยังคงเอ่ยร้องห้ามเช่นเดิม ซึ่งเธอเอ่ยร้องพร้อมกับคิดหาวิธีที่ให้ตัวของเธอนั้นจะออกไปจากสถานการณ์อันเลวร้ายสุดๆนี้...

‘ตะ ต้องรีบทำอะไรสักอย่างแล้ว ขืนเป้นแบบนี้ มีหวังโดนมันเย็ดแน่ๆ ขืนโดนของใหญ่ๆแบบนี้เข้าไปละก็ หีของชั้น มีหวังได้พังหมดแน่....’ เรนะที่เอ่ยในใจ พร้อมกับครุ่นคิด ขณะที่ตัวของเธอนั้นก็ยังแสดงท่าทีอย่างสะดุ้งสะท้านให้กับการถูไถของลำควยที่ค่อยๆทำอย่างหนักขึ้น...

“อื้ออออออออออออออ...” เรนะที่ส่งเสียงร้อง ด้วยท่าทีที่เสียวซ่านจากการกระทำนั้น...

‘ขอร้องละ แค่ครั้งเดียวก็ได้. ขอแค่ปล่อยเวทย์มนต์ได้อีกแค่ครั้งเดียว จะให้ชั้นเดินกลับที่บ้าน แบบโป๊ๆก็ได้...’ เรนะเอ่ยอ้อนวอนในใจ อย่างน้ำตาคลอ เพราะสถานการณ์ของเธอนั้นมันสิ้นหวังและไร้หนทางสุดๆ เนื่องจากสภาพร่างกายของเธอยังคงเหมือนเดิม คือ ยังไม่สามารถขยับเขยื้อนอะไรได้เลย ที่มันเป็นแบบนี้ เพราะ ผลมาจากการใช้เวทย์มนต์มากไป จนถึงขีดจำกัดของร่างกายนั้นเอง...

ก่อนที่เรนะจะสะดุ้ง เมื่อทางปีศาจตนนั้นได้จ่อลำควยตรงกับรูหีของเธอพร้อมกับออกแรงผลักดันมันเข้ามา ซึ่งนั้กน็ทำให้เธอถึงกับเอ่ยร้องอย่างเสียงดัง...

“!!!!! มะ ไม่นะ ไม่.....” เรนะที่เอ่ยร้องอย่างเสียงดัง อย่างหน้าเสีย กับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับเธอ...ก่อนที่เธอจะเอ่ยร้องอย่างสะดุ้ง...

“อึกกกกกกกกก...” เรนะที่แอ่นกายและเอ่ยร้อง อย่างรู้สึกเจ็บแปล็บนิดๆเมื่อเจ้าปีศาจนั้น ขยับดันจน ช่วงหัวควยของมันได้รุกล้ำเข้ามาแล้ว...เรนะที่เอ่ยร้องนั้นก็ได้จ้องหน้าของปีศาจตนนั้น อย่างมีน้ำตาคลอ น้ำตาไหล....

‘นี่เราจะต้องเสร็จ slave สวะๆ ตนนี้จริงๆเหรอ เราจะต้องถูกมันเย็ด แล้วเราต้องเป็นเหมือนวันนั้นอีกแล้วเหรอ? ’ เรนะที่เอ่ยในใจ ด้วยความรู้สึกที่เจ็บใจและไม่อาจจะยอมรับถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นนี้ได้ ซึ่งเรนะเอ่ยในใจ พร้อมกับ นึกถึง สิ่งที่เกิดขึ้นในไม่กี่วันก่อน..ซึ่งมันก็เป็นภาพที่แวบเข้ามาในหัวของเธอเพียงครู่เดียวเท่านั้น....

ภาพของเรนะที่กำลังนั่งย่องๆบนพื้นกระเบื้องโทรมๆในห้องน้ำแห่งหนึ่ง ในสภาพที่เปลือยเปล่าอย่างหมดจด..และสีหน้าของเธอนั้นก็แสดงถึงความเจ็บปวด และอึกอัดจากหน้าท้องที่มีสภาพป่องโต ไหนจะมีตัวอะไรบางอย่างคล้ายหนอน ซึ่งมีจำนวน 5-6 ตัวที่ได้โผล่ออกมาจากรูตูดของเธอ โดยที่มือขวาของเรนะนั้นก็กำลังจับกำหนอนแบบเดียวกันนี่อยู่ 3 ตัว (ส่วนมือซ้ายเธอใช้มันเท้ายันกับพื้น..)

‘ไม่นะ ไม่เอาแบบนั้นอีกแล้วนะ.. คะใครก็ได้...ชะ ช่วยชั้นด้วย...’ เรนะทีเอ่ยในใจอย่างน้ำตาไหลอาบ ขณะที่ทางปีศาจตนนั้นก็เตรียมออกแรงดันควยเข้าไป ในร่องอันแสนฟิตและบริสุทธิ์ของเธอนั้น แต่ไม่ทันที่มันจะทำเช่นนั้น ทั้งมัน และ เรนะ ต่างก็ชะงักกับเสียงที่ดังขึ้น...

ซวบบบบบบบ!! เสียงของแผ่นเหล็กที่เข้าแทงจากทางด้านหลัง จนทะลุออกมาทางด้านหน้า กลางอกของปีศาจตนนั้น.....ซึ่งเรนะก็ถึงกับอึ้งและตะลึง กับสิ่งที่เกิดขึ้น และเธอจำรูปร่างของคมดาบที่ทะลุออกมากลางอกของปีศาจตนนั้นได้ มันคือ เลวาทีน อาวุธของเธอเอง....

และปีศาจ ร่างเขียวตนนั้นก็กรีดร้อง พร้อมกับสลายร่างหายไปในไม่กี่อึดใจถัดมา... ก่อนจะพบว่าผู้ใช้อาวุธนั้นเข้าช่วยนั้น ก็คือ ไคท์นั้นเอง.....

“แฮ่ก.....แฮ่ก.....เธอแกว่งไอ้นี่ได้ไงเนี่ย...” ไคท์ ชายหนุ่มที่เอ่ยหอบ พร้อมกับเอ่ยถามเธอ ถึงอาวุธในมือของเขา ด้วยความสงสัย ก็....จะไม่ให้สงสัยได้ไง ในเมื่อกว่าเขาจะหยิบยก และออกแรงใช้เจ้านี่เข้าแทงปีศาจนั้นได้ก็แทบเย่ ด้วยน้ำหนักของมันที่มันค่อนข้างหนักเอาเรื่องอยู่ (ทั้งๆที่หนักขนาดนี้ แต่หญิงสาวกลับใช้มันฟาดฟันและควงเล็กราวกับมันไม่หนักอะไรเท่าไร...)

โดยที่ทางเรนะนั้นก็ไม่เอ่ยตอบคำถามของเขาแต่อย่างใด... หากแต่เธอจ้องมอง พร้อมกับยิ้มให้กับเขาอย่างดีใจ.และในเวลานั้นที่ยอดบนตึกที่อยู่ตรงจุดที่ ไคท์ และ เรนะอยู่นั้น ก็มีร่างของชาย-หญิง คู่หนึ่งได้จับจ้องมองสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างตลอดเวลาอยู่…

“คิดยังไงกับจอมเวทย์แห่งเทเรเชียคนนี้ละ ราน่า...” เสียงของชายหนุ่มคนหนึ่งที่เอ่ยเชิงถาม แก่หญิงสาวที่ยืนอยู่ๆข้างๆ..

“คิดไงนะเหรอ? เสียเวลาที่มาดูนะสิ กะอีแค่ Slave ยังเสียท่าได้ ท่านผู้เฒ่าคงกังวลมากไปละ...” ราน่า หญิงสาวผมสั้นสีทอง ผิวคล่ำ ที่อยู่ในชุดหวาบหวิว ที่ออกเปิดเผยทรวงสัดของตนเองนั้น เอ่ยตอบ...ก่อนที่เธอจะเอ่ยถามกลับแก่ชายคนที่ถามเธอนั้น…

“แล้วเจ้าละ ไรโอ คิดยังไง เพราะคนที่ชวนมาดูนางคือเจ้านะ...” ราน่า ที่หันหน้าเอ่ยถามกลับ ซึ่งชายหนุ่มผมตั้ง สีขาวแซมดำที่ลักษณะผมตั้งนั้น ก็นิ่งเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยตอบ...

“...... ข้าเองก็ไม่ได้สนใจนางเช่นกัน ราน่า ตอนนี้ ข้าสนใจ เจ้าหนู ที่เป็นคนช่วยนางเมื่อกี้มากกว่า...” ไรโอ ชายหนุ่มผมตั้งสีขาว แซมดำ ที่อยู่ในชุดเสื้อโค้ทตัวใหญ่นั้นก็เอ่ยตอบ พร้อมกับ ชี้ไปทางไคท์...

“เจ้าหนูนั้นเหรอ? ก็แค่มดปลวก จะสนใจทำไม..” ราน่าเอ่ยตอบ อย่างมิมองยังชายคนที่พวกพ้องชี้แม้แต่น้อย…

“เจ้ามองให้ดีก่อน...และเจ้าจะเข้าใจว่าทำไมข้าถึงสนใจเจ้าหนูนี่ ราน่า..” คำกล่าวตอบกลับของไรโอนั้นก็ทำให้ หญิงสาวผมสั้นสีทอง ผิวสีแทน นั้นถึงกับเหลือบมองหน้าของพวกพ้องด้วยความสงสัย ก่อนจะหันไปมองทางชายหนุ่มที่อยู่เบื้องล่างนั้นอย่างดีๆ และนั้นก็ทำให้เธอถึงกับอึ้ง...

“ดะ เดี๋ยวสิ เจ้านั้น มีคอร์ของพวกเราอยู่ในตัว?...” ราน่าที่เอ่ยร้องอย่างตกใจ หลังจากจ้องมองไคท์ดีๆ ตามที่พวกพ้องแนะนำ ซึ่งนั้นก็ทำให้ไรโอยิ้มและเอ่ยต่อ...

“มันแปลกใช่มัยละ มีคอร์ของพวกเราอยู่ในตัว แต่กลับยังคงสภาพเป็นปกติได้ โดยที่ไม่กลายเป็นพวกเรา แถมตัวคอร์ก็อยู่ในสภาพจำศิลอีก ซึ่งมันก็ไม่น่าจะเป็นแบบนี้ได้ ยกเว้นแต่เจ้านั้นจะเป็น....” ไรโอที่เอ่ยกล่าวเชิงบอกแก่พวกพ้อง และนั้นทำให้หญิงสาวที่เป็นพวกพ้องที่ยืนอยู่ข้างๆนั้น มีสีหน้าที่ดูตกใจมากๆ....

“เจ้ากำลังบอกว่า เจ้าหนูนี่คือ มรดกชิ้นสุดท้ายของ ‘แซมมูเอล’ พ่อของพวกเรางั้นเหรอ?....” ราน่าเอ่ยกล่าว ซึ่งอีกฝ่ายก็ได้แต่ตอบอย่างไม่มั่นใจ...

“ไม่รู้สิ....เพราะคนที่สามารถยืนยันได้ทันที มี แต่ นายของพวกเรา “โอเมก้า คอร์” เท่านั้น แต่ถ้าหากเจ้าหนูนั้น คือ “แอนตี้คอร์” จริงๆ ละก็ งานเข้าแน่ๆ...” ไรโอเอ่ยตอบ โดยที่เขาและ ราน่านั้นก็ต่างจ้องมองยังที่ไคท์ที่กำลังพยุงเรนะ เดินออกไปจากพื้นที่แห่งนี้...

“.....ไม่ว่ามันจะใช่หรือไม่ก็ตาม แต่ข้าจะฆ่ามันเดี๋ยวนี้...” ราน่าที่เอ่ยกล่าวขึ้น พร้อมกับงอกเล็บอันแหลมคมออกมา และแสดงท่าทีหมายลงไปจัดการพวกไคท์ที่อยู่ข้างล่างนั้น แต่ไรโอที่ยืนอยู่ๆข้างๆนั้น ได้เอ่ยร้องห้ามเอาไว้...

“อย่านะ ราน่า....ถ้าเจ้านั้นเกิดใช่ และการกระทำของเจ้าทำให้มันตื่นขึ้นมา เจ้าก็น่าจะรู้นี่ว่า มันจะ ส่งผลเสียต่อพวกเรายังไง....หนทางที่ดีที่สุดในตอนนี้ กลับไปรายงาน ท่านผู้เฒ่าก่อน....” ไรโอที่เอ่ยห้ามอย่างเสียงแข็ง ซึ่งนั้นก็ทำให้ราน่า แสดงท่าทีที่ไม่พอใจ แต่หล่อนก็เข้าใจในสิ่งที่พวกพ้องเตือนเช่นกัน....

“......ข้าเข้าใจแล้ว ไรโอ...” ราน่าเอ่ยตอบรับด้วยน้ำเสียงที่เจ็บใจ และหลังจากเธอตอบเสร็จ ไม่กี่อึดใจเธอและไรโอนั้นก็ต่างหายตัวออกไปจากบริเวณนี้ทันที....ส่วนไคท์นั้นก็พาเรนะไปกลับไปยังที่พักของเธอ... 

To....be..................