คำเตือน
***เรื่องนี้ มีเนื้อหา และ การกระทำทางเพศที่รุนแรง ควรใช้่ จักรยาน วิจารณาณในการอ่าน***
***เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น รวมถึงบุคคล เป็นเรื่องสมมติ ไม่มีเค้าโครงความจริง แต่อย่างใด***
************************************************************************
ถูกขืนใจจนกลายเป็นกระหรี่ขายหี
ตอน ยูมิ กระหรี่ประจำสถาบัน (5)
“......ตื่นแล้วเหรอ?..” เสียงทักทายของชายหนุ่มที่เอ่ยขึ้น ทันทีที่ได้เห็นหญิงสาวลูกครึ่งญี่ปุ่นแสนสวยน่ารักรายนี้ค่อยๆได้สติต่าน โดยที่ทางยูมิที่ พอได้ยินคำทักทายนั้น ก็มีอาการท่าทีสะดุ้งผวา เล็กน้อย ก่อนที่ท่าทีของเธอจะดีขึ้น เมื่อพอเห็นผู้ที่เอ่ยทักเธอนั้นเป็นใคร?...
“ชะ..ชาติ??..” ยูมิที่เอ่ยกล่าว ด้วยใบหน้าที่มีเหงื่อผุด แววตา สีหน้าที่แสดงออกอย่างตื่นๆ เหมือนหวาดระแวงกลัวอะไรบางอย่าง...โดยที่อีกฝ่ายนั้นก็ไม่ได้มีท่าทีสงสัยแต่อย่างใด ก่อนที่เค้าจะเอ่ยถาม..ด้วยความเป็นห่วง..
“อะ อืมมม เราเอง ว่าแต่ ไม่เป็นไรใช่มัย?..” ชาติที่เอ่ยตอบและถาม ด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความเป็นห่วง แต่นั้นก็ทำให้ยูมิอ้ำๆอึ้งๆ เพราะไมรู้ว่าจะตอบเช่นไรดี...เนื่องจากเธอไม่สามารถ ตอบ หรือ เล่า สิ่งที่เจอมานั้นได้อย่างตามตรง...
และในระหว่างที่อำๆอึ้งๆนั้น เธอก็เหลือบมองดูตัวเองเล็กน้อย พร้อมกับ โล่งอกพอสมควร เมื่อสภาพของเธอในเวลานี้ มิได้โป๊เปลือย หากแต่สวมเสื้อคอกลมอยู่.....ซึ่งยูมิเป็นคนสวมใส่เอง สวมใส่ หลังจากที่ทานยาต่างๆที่พวกรุ่นพี่ทิ้งไว้ให้
(**ยาเมื่อตอนท้าย/ตอนจบของตอนที่แล้ว**) และพอสวมใส่เสื้อผ้า ซึ่งเธอก็สวมใส่เพียงแค่ช่วงบนเท่านั้น เธอก็พล็อยหลับไป ด้วยความอ่อนแรง...มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่ นายชาติทักเนี่ยแหละ...
ถึงแม้เธอจะคลายกังวล เรื่องที่ตัวเองไม่โป๊.. แต่เรื่องสภาพละ? ทั้งหน้าตา และผมเผ้า ซึ่งสิ่งเหล่านั้น เธอยังไม่ได้ทำอะไรกับมันเลย...ยูมิก็ได้แต่หวังว่า ความมืดทึบของเรือนไม้หลังเล็ก ที่ไว้เก็บของนี่...มันจะช่วยบดบังสิ่งเหล่านั้นได้หมด หรือไม่ก็ขอ อย่าให้ นายชาติ ได้สงสัย สนใจ หรือ สังเกตอะไรเธอนักเลย...
“ยูมิ??..” นายชาติที่เอ่ยเรียก เชิงเหมือนทวงถามคำตอบ เมื่อเห็นทางฝั่งสาวลูกครึ่งนั้น มีท่าทีนิ่งๆเงียบไป....
“อะ อืมมม เราไม่เป็นไรหรอก ชาติ ..” เสียงเรียกนั้น ก็ทำให้ยูมิ เอ่ยตอบในสิ่งที่เค้าได้ถามไปเมื่อครู่นี้ แต่ไม่วาย ที่นายชาติจะจ้องมองสงสัย โดยที่ยูมิเองก็หนาวๆร้อนๆ เพราะไม่รู้ว่าเค้าจะเห็นสภาพของเธอแค่ไหน แต่ถ้าเห็นคงมีหลายคำถามตามมาและเธอคงเลี่ยงไม่ได้แน่ๆ..อย่างน้อยก็เรื่องใบหน้านี่แหละ เพราะเธอยังรู้สึกถึงบางอย่างที่แห้งเกรอะที่หน้าที่แก้มของเธออยู่เลย…
“เหรอ?..”ชาติที่เอ่ยตอบรับอย่างสั้นๆ ก่อนที่ทุกอย่างจะกลับมาเงียบอีกครั้ง และก็เป็นทางยูมิที่เอ่ยทำลายความเงียบนั้น..
“ละ แล้ววันนี้ เป็นไงบ้างละ?...” เธอเอ่ยถามอย่างชวนคุยเพื่อไม่ให้ดูผิดปกติ...
“ก็คล้ายๆกับเมื่อวานแหละ เพียงแต่พวกรุ่นพี่วันนี้เหมือนดูเหนื่อยๆไงก็ไม่รู้..” ชาติเอ่ยตอบ ซึ่งเขาก็ไม่รู้เลยว่า คำตอบนั้นมันทำให้ยูมิมีปฏิกิริยาเล็กน้อย มือไม้ของเธอที่ค่อยๆขยับก่ำแน่นนิดๆ ก่อนจะเอ่ยตอบ ด้วยน้ำเสียงและท่าทีที่เหมือนไม่มีอะไร...
“อย่างงั้นเหรอ?..” ยูมิตอบรับสั้นๆ ซึ่งเธอก็ไม่แปลกใจ แถมยังรู้ดีด้วยซ้ำ ถึงสาเหตุที่พวกรุ่นพี่พากันมีท่าทีเหนื่อยๆ ในวันนี้ตามคำบอกเล่าของนายชาตินั้น...
“เอาละ...งั้นเราไม่กวนแล้วนะ ไงก็พักผ่อนให้มากๆนะ..” ชาติ กล่าวพร้อมกับขยับร่างลุกขึ้น ซึ่งก่อนที่เค้าจะเดินออกไปนั้น ยูมิที่เพิ่งนึกอะไรออกนั้น ก็เอ่ยถามบางอย่างกับเค้า..
“เดี๋ยวชาติ เออ...ตอนนี้ มันกี่โมงแล้วเหรอ?..” ยูมิที่ร้องถาม ก่อนที่ชายหนุ่มจะออกไปนั้น ซึ่งนั้นก็ทำให้ นายชาติหันมาตอบ...
“อืมมมม อีก 10 นาที จะทุ่มนะ ยังไงเราขอตัวก่อนนะ เพราะกิจกรรมกลางคืนจะเริ่ม 1 ทุ่มนะ..” คำกล่าวตอบของนายชาติที่เอ่ยออกมานั้น มันก็เหมือนเป็น คำกล่าวเชิงฝันร้ายแก่ยูมิก็ไม่ป่าน เมื่อได้ยินคำตอบ ของเรื่องเวลานั้น 1ทุ่ม ซึ่งก็หมายความว่า ตอนนี้ได้เข้า สู่ช่วงเวลากลางคืนแล้วนะสิ...และตัวของยูมิก็ยังไม่อยากคิด ว่าค่ำคืนนี้มันจะมีอะไรเกิดขึ้นกับเธอบ้าง?...
“ถ้ามีอะไรก็บอกมาได้เลยนะ....” คำกล่าวสุดท้ายของนายชาติที่เอ่ย ก่อนที่จะเดินออกไป ซึ่งยูมิก็ได้แต่ตอบรับสั้นง่ายๆ
“อือออออ...” ยูมิตอบ ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความทุกข์ โดยที่เธอนั้น ก็ไม่กล้าที่จะเอ่ยเล่าถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับเธอตั้งแต่เมื่อคืน จนถึงวันนี้ได้เลย...ด้วยเหตุผลหลายอย่าง ตั้งแต่ บอกไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมา? ไม่ดีขึ้น แถมอาจจะทำให้ เค้า(นายชาติ)เจ็บตัวอีกด้วยซ้ำ...และนั้นจึงเป็นเหตุที่ทำให้ยูมิเลือกที่ไม่บอก หรือ บางทีอาจจะบอก หลังจากกลับจากเข้าค่าย เพื่อให้มีคนคอยช่วยหนุนหลังเธอ...เพราะเธอได้ตัดสินใจแล้วว่า เธอจะต้องเอาคืน รุ่นพี่ พวกนี้อย่างแน่นอน...
แต่ก่อนจะถึงเวลานั้น ตอนนี้เธอจะต้องยอมๆ ไปก่อน...และบางที อาจจะต้องทนยอม อย่างไม่เหลือศักดิ์ศรีใดๆเลยด้วย..
“ไหน ลองพูดอีกทีสิน้องยูมิ...พวกพี่ได้ยินไม่ค่อยถนัด..” ถ้อยคำถามของ 1 ในรุ่นพี่ที่เอ่ยถาม ยูมิ สาวสวยลูกครึ่งญี่ปุ่น ที่ได้เอ่ยขึ้นทันทีที่ พวกรุ่นพี่ได้เดินกลับมายังเรือนไม้หลังเล็กนี่...ใช่ ได้เดินมายังที่แห่งนี้ หลังจากทำกิจกรรมต่างๆและควบคุมน้องใหม่ปี 1 เข้านอนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว...
“ขอร้องละ คืนนี้อย่าเย็ดยูมิอีกเลยค่ะ...”คำกล่าวตอบที่เป็นถ้อยคำเดิมที่เอ่ยกล่าวเมื่อครู่ ซึ่งมันก็ทำให้เหล่ารุ่นพี่ ที่ต่างจ้องมองดูนั้น ต่างยิ้มสะใจและหัวเราะ ในถ้อยคำ รวมถึงท่าทางของเธอ ที่ตอนนี้ กำลังก้มกราบที่พื้นอย่างอ้อนวอนอยู่นั้นเอง...ซึ่งยูมินั้นก็ยังมิได้แหงกหน้ากลับขึ้นมาเลย...
และเธอก็ก้มกราบพวกรุ่นพี่ตั้งแต่ที่พวกเขาเข้ามา และเอ่ยเปรยๆ เป็นนัยยะ ว่าจะทำกับเธอเหมือนดั่งเมื่อคืน ใช่ พอได้ยินเช่นนั้น ยูมิก็ก้มกราบและเอ่ยร้องขอย่างที่ได้ยินทันที...
“หึๆ แล้วมึงมีเหตุผลอะไรที่ไม่ให้พวกกูเย็ดมึงหา อียูมิ...” รุ่นพี่คนหนึ่งเอ่ยร้องถาม...โดยที่คำถามนั้นก็ทำให้ยูมิมีท่าทีเจ็บปวด/ชอกช้ำ ก่อนจะเอ่ยตอบกลับ...
“ตรงนั้นของยูมิ ยังระบมอยู่เลยค่ะ ขืนพวกพี่เย็ดซ้ำอีกครั้ง ในคืนนี้ มันต้องแย่แน่ๆเลย...” คำกล่าวตอบที่เอ่ยขึ้น ซึ่งยูมิก็ยังคงอยู่ในท่าทางกราบพื้นเช่นเดิม แน่นอนว่าคำกล่าวตอบของเธอก็ทำให้พวกรุ่นพี่แต่ละคนมองหน้า ถึงแม้จะสะใจกันพอสมควร แต่ก็มีแอบสงสารอยู่บ้าง...ถึงแม้จะน้อยนิดสุดๆก็ตาม...
“แค่คำพูดนะ มันไม่ทำให้พวกพี่เชื่อได้หรอก..ถ้าอยากให้พวกพี่เชื่อ ต้องแก้ผ้า โชว์หีให้ดูก่อน ว่ามันระบมจริงมัย?...” ถ้อยคำตอบของรุ่นพี่คนหนึ่งที่เอ่ยกล่าวกับเธอ และผู้ที่เอ่ยถ้อยคำนั้น ก็คือ นายแบงค์นั้นเอง...
และถ้อยคำนั้นก็มีแต่ทำให้บรรดารุ่นพี่ที่ยืนร่ายล้อมจ้องมองนั้น ต่างก็พากันเห็นด้วย...
“ใช่ๆโชว์หีให้ดูก่อน แล้วพวกกูจะตัดสินใจเองว่า จะเย็ดมึง หรือไม่..” ถ้อยคำที่เอ่ยอย่างเห็นด้วยของรุ่นพี่คนหนึ่งนั้น ก็ทำให้ยูมิที่ก้มหน้ากราบอยู่นั้น ถึงกับน้ำตาคลอ ก่อนที่เธอจะเอ่ยถ้อยคำตอบรับสั้นๆออกมา..
“ค่ะ...” ยูมิเอ่ยตอบ พร้อมกับค่อยๆขยับร่างลุกขึ้น และทำการถอดเสื้อคอกลมที่เธอสวมใส่อยู่นั้นออก...ท่ามกลางรอยยิ้มของเหล่ารุ่นพี่ที่ต่างจ้องมองดู ถึงแม้อย่างที่รู้กัน ว่าเรือนไม้นี้จะค่อนข้างทึบ และไม่มีแสงไฟ แต่นั้นก็หาได้เป็นปัญหาแต่อย่างใดไม่ เพราะตั้งแต่เมื่อคืน จนถึงตอนนี้ สิ่งที่ทำให้พวกรุ่นพี่เห็นเรือนร่าง และท่าทีของยูมินั้น คือ ไฟฉายที่มีลักษณะเหมือนโคมไฟ ใช้ถ่านนั้นเอง...
นายแบงค์และเหล่ารุ่นพี่ที่ต่างจ้องมองดูยูมิที่ค่อยๆลุกขึ้นยืน พร้อมกับทำการถอดเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ในเวลานี้ ซึ่งเธอก็ยังคงสวมใส่เพียงแค่ช่วงบน เหมือนตอนที่คุยกับนายชาติ ซึ่งยูมิก็ใช้เวลาไม่กี่อึดใจในการถอดเสื้อคอกลมออก และโยนมันลงกับพื้น...ก่อนที่เธอจะรู้งานอย่างไม่ต้องให้พวกรุ่นพี่ชั่วๆต้องสั่งต่อ...ยูมิค่อยๆหันหลังให้กับพวกรุ่นพี่ พร้อมกับค่อยๆก้มโก้งโค้ง ยกสูงอย่างสุดๆ…
“ไหนๆดูหน่อยสิ..” เสียงของรุ่นพี่คนหนึ่งที่เอ่ยและขยับเดินเข้าไปหายูมิ ซึ่งไม่กี่วินาทีหรือนาทีต่อมานั้น ยูมิก็มีปฏิกิริยาทันทีที่รุ่นพี่คนนั้นเดินเข้าไปถึงตัวของเธอ พร้อมกับจับแก้มก้นแหวกแหก เพื่อต้องการดูสภาพที่บอกช้ำของสงวนของเธอ
“โอะๆจริงด้วยวะ...ยังบวมเป่งอยู่เลย..” รุ่นพี่คนนั้น เอ่ยขึ้น ซึ่งยูมิก็ไม่รู้ควรดีใจดีมัยกับถ้อยคำนี้ ที่ต้องแลกมากับการกระทำอันน่าอับอายของเธอ...
“กะ ก็บอกแล้วไงค่ะ ว่ามันยังบวมอยู่...แบบนี้พวกพี่คงไม่เย็ดยูมิแล้วใช่มัยค่ะ..”ยูมิที่ค่อยๆหันมาเอ่ยโต้ตอบเชิงถาม ทันทีที่รุ่นพี่คนนั้นขยับถอยออกมาอีกเล็กน้อย เมื่อได้ดูสภาพหีของเธอเป็นที่เรียบร้อยแล้ว...ถ้อยคำของเธอก็ทำให้รุ่นพี่คนนั้นมีท่าทีครุ่นคิด ก่อนจะหันไปทางนายแบงค์ ที่เปรียบเสมือนเป็นหัวเรือใหญ่ แน่นอนว่ายูมิก็หันไปมองตามด้วยความระทึก..
“ฟังที่เจ้าขิงพูด..มันยังไม่น่าเชื่อถือเท่าไรนะ รบกวนน้องยูมิขึ้นไปนั่งตรงนั้นแล้ว แหกหีให้พวกพี่เห็นอีกทีได้มัย?..” นายแบงค์ที่เอ่ยกล่าวขึ้น ซึ่งนั้นก็ทำให้ยูมิอึ้งเล็กน้อย และมีท่าทีเหมือนจะแย้ง แต่เธอก็รั้งตัวเองไว้ทัน...
“ค่ะ..” ยูมิตอบรับอย่างว่าง่าย หลังจากที่เอรั้งตัวเองไว้ทันที่ไม่ทำการเอ่ยแย้ง และเธอก็ค่อยๆขึ้นไปบนชั้นบนตู้ที่อยู่ในเรือนไม้นี่ เพื่อทำตามที่นายแบงค์สั่งไว้...ยูมิที่ค่อยๆลงนั่งด้วยสีหน้าที่แดงก่ำ ซึ่งเธอก็ค่อยๆแหกแข้งแหกขาอย่างอ้าซ่าเพื่อแบหีให้ดู...แน่นอนว่าในท่าทีนี้มันทำให้เหล่ารุ่นพี่ได้เห็นชัดกว่าท่าเมื่อครู่...ยิ่งพอเจ้ารุ่นพี่ที่เข้ามาดูเมื่อครู่ได้วางโคมไฟใกล้ๆตัวยูมิด้วย ก็ยิ่งทำให้เห็นหมีของเธออย่างชัดขึ้น...
และมันก็เป็นดั่งที่พวกพ้องของมันบอกคือ หีของยูมินั้นมีอาการบวมอย่างชัดเจน จากการเย็ดรุนแรงหลายครั้งที่พวกเขาได้กระทำตั้งแต่เมื่อคืน และช่วงเช้าของวันนี้ที่ผ่านมา...
“คืนนี้จะไม่เย็ดเราก็ได้...” นายแบงค์ที่เอ่ยกล่าวขึ้น หลังจากที่ยูมินั่งแหกขาแอ่นหีให้ดูครู่หนึ่งนั้น ซึ่งถ้อยคำดั่งกล่าวก็ทำให้ยูมิที่หันไปด้านข้างด้วยความอายนั้นถึงกับหันหน้ากลับมาพร้อมกับร้องถาม...
“จริงๆนะ ที่พูดนะ..” เธอร้องถามด้วยสีหน้าที่ดีใจ...ก่อนที่ท่าทีดีใจของเธอจะต้องชะงักและหยุดลง เมื่อนายแบงค์เอ่ยต่อ
“ อย่าเพิ่งรีบดีใจสิ น้องยูมิ...คืนนี้พวกพี่จะเย็ดน้องหรือไม่ ขึ้นอยู่กับตัวของเราด้วย...ถึงแม้หีของเราจะบวมก็ตาม..”
“มะ หมายความว่าไง?..” ยูมิที่ร้องถามด้วยความสงสัยและ งงๆ ซึ่งนายแบงค์ก็ยิ้มและเอ่ยตอบ...
“ง่ายๆแค่เราทำตามทุกอย่างที่พี่สั่ง...ถ้าทำได้รับรองว่าคืนนี้ไม่มีการเย็ดหีแน่ๆ..” คำกล่าวตอบของนายแบงค์นั้นก็ทำให้ ยูมิ นั้นแทบอยากกัดลิ้นฆ่าตัวตายให้ได้ เพราะเธอน่าจะรู้อยู่ว่าเรื่องคงไม่ได้ง่ายดาย แค่โชว์หีแล้ว พวกสารเลวนี่จะกลับไป
“ค่ะ แล้วยูมิต้องทำอะไรบ้างค่ะ..” ยูมิร้องถามต่อ ด้วยสีหน้ากลับมาเศร้าหมองอีกครั้ง...
“อย่างแรกก็ง่ายๆแหละ แค่น้องยูมิโพสท่าตามที่พวกพี่ต้องการ..” นายแบงค์เอ่ย ซึ่งทันทีที่เอ่ยจบทั้งตัวเขา และรุ่นพี่คนอื่นๆต่างก็ควัก ทั้งกล้องถ่ายรูป และมือถือหลากหลายยี่ห้อที่มีฟังก์ชั่นกล้องถ่ายรูปออกมา...แน่นอนว่าทันทีที่ยูมิเห็นเธอก็ถึงกับพูดอะไรไม่ถูก...ถึงแม้เธอจะไม่อยากจะทำตามที่สั่งก็ตาม แต่ทั้งนี้ก็เพื่อแลกกับการไม่โดนเย็ดนั้นแหละ…
“ค่ะ...” ยูมิตอบรับในคำกล่าวเชิงสั่งนั้น ด้วยสีหน้าที่จำยอม... และมันทำให้หลังจากนั้น ยูมิก็ต้องจำใจโพสท่าที่น่าอับอายให้พวกรุ่นพี่เลวๆนี่ได้ถ่าย/บันทึกอย่างสนุกสนาน...โดยเริ่มจากท่าที่เธอนั่งอยู่ในเวลานี้ ซึ่งมีการสั่งให้เธอ แอ่นตัว แอ่นหีขึ้นอีกหน่อย หรือ ให้เธอแหกหีอีกด้วย...
ก่อนที่ยูมิจะถูกสั่งให้โพสท่าอีกมากมาย ซึ่งมีทั้งแบบอับอาย และแบบธรรมดา (แต่ยูมิก็คงอยู่ในสภาพเปลือยนะ) นอกจากพวกรุ่นพี่จะสั่งให้เธอเปลี่ยนท่าทางต่างๆแล้ว ก็ยังบังคับให้เธอทำหน้าตาที่ยิ้มหวาน ขณะทำการถ่ายรูปอีกด้วย แน่นอนว่ายูมิก็ปฏิบัติตามแต่โดยดี...
“เยี่ยมมาก...ถึงแม้สภาพของเราจะดูไม่จืดอยู่ก็ตามนะ..”นายแบงค์ที่เอ่ยกล่าวเชิงชม อย่างมองดูภาพที่เค้าได้ทำการบันทึกไว้ และที่บอกว่าสภาพของยูมิดูไม่จืดนั้น เพราะเธอยังมีสภาพที่ดูแย่หลังจากที่โดนพวกเขาเย็ดเมื่อคืนและตอนเช้าอยู่นั้นเอง ซึ่งเธอก็ยังไม่ได้อาบน้ำล้างเนื้อล้างตัวเลยด้วย...
และขณะที่นายแบงค์เอ่ยและมองดูรูปที่บันทึกไว้นั้น ยูมิเองก็จ้องมองที่นายแบงค์ ซึ่งเธอก็พอรู้ถึงวัตถุประสงค์ ที่ทำการถ่ายภาพพวกนั้น ก็คงไม่แคล้วเอาไว้บังคับเธอ หลังจากนี้อย่างแน่นอน....
“เห็นแบบนี้แล้ว มันมีอารมณ์ขึ้นมาวะ..”เสียงของรุ่นพี่คนหนึ่งที่เอ่ยขึ้น ซึ่งมันก็ทำให้ยูมิถึงกับผวาไม่น้อย...และไม่เพียงแค่รุ่นพี่คนนั้นเท่านั้น แต่มีอีกหลายคนที่เอ่ยในลักษณะเดียวกันหลังจากที่รุ่นพี่คนนั้นเอ่ยขึ้นมา...
“เห็นด้วยวะ...”
“แค่ดูรูปควยกูก็แข็งแล้ว...” ถ้อยคำต่างๆที่เหล่ารุ่นพี่เอ่ยนั้นก็ทำให้ยูมิเริ่มรู้สึกไม่ค่อยดี สายตาที่จับจ้องมองยังที่นายแบงค์ อย่างรอลุ้นว่า นายนี่จะเอ่ยเช่นไร..
“ไม่ต้องห่วง นะน้องยูมิ พี่เป็นคนรักษาสัญญา...คืนนี้ยังไงก็ไม่มีการเย็ดหีเราแน่...เพียงแต่ พี่หลายคนเขาก็เริ่มมีอารมณ์กันแล้ว คงไม่ว่าใช่มัย ถ้าจะให้น้องยูมิใช้ปาก ใช้มือ ช่วยพวกรุ่นพี่เหล่านั้นหน่อยนะ..” นายแบงค์ที่เอ่ยกล่าวราวกับรู้ถึงสิ่งที่ยูมิกังวล ซึ่งตอนท้ายของสิ่งที่นายแบงค์เอ่ยออกมานั้นมันเป็นทั้งคำสั่ง และเป็นการบีบบังคับยูมิอย่างกลายๆก็ว่าได้...
เพราะถ้าเธอตอบไม่ยินยอมละก็...เชื่อได้ว่า จากที่จะให้แค่ใช้ปาก ใช้มือนั้น ก็คงเปลี่ยนเป็นอีกอย่างแน่ๆ...
“ค่ะ...ได้ค่ะ ” ยูมิที่มีท่าทีลังเล ครุ่นคิดเล็กน้อย ก่อนจะตอบตกลงอย่างว่าง่าย และนั้นก็ทำให้นายแบงค์ขยับศีรษะเชิงสั่งให้พวกพ้องที่เงี่ยนๆอยู่นั้นให้ตรงเข้าไปหายูมิ สาวสวยลูกครึ่งญี่ปุ่น ได้เลย และก็มีรุ่นพี่ราวๆ 8 คนได้ที่เดินเข้าไปหาเธอ
“ดูดให้แจ่มๆเลยนะ...และก็คงไม่ว่าอะไรใช่มัย? ถ้าพี่จะขอถ่ายคลิปตอนเราดูดควยไปด้วยนะ..” รุ่นพี่ 1 ใน 8 คนที่เดินตรงเข้าไปหายูมินั้น ก็เอ่ยกล่าวขึ้น พร้อมกับทำการยื่นลำควยที่แข็งโด่อย่างแทบจ่อที่ริมฝีปากสวยๆของเธอเลย...แน่นอนว่าถ้อยคำดั่งกล่าวนั้นก็ทำให้เธอแหงกหน้ามอง ก่อนจะเอ่ยตอบตกลงอย่างไม่มีท่าทีขัดใจแต่อย่างใด...
“ละ แล้วแต่ รุ่นพี่เลยค่ะ..” ยูมิที่แหงกหน้าแล้วเอ่ยตอบ ซึ่งตอนที่เธอตอบนั้น รุ่นพี่คนดั่งกล่าวก็ทำการควักเอาโทรศัพท์ออกมาเตรียมถ่ายคลิปไปด้วย แน่นอนว่าทันทีที่เธอตอบตกลง รุ่นพี่คนนั้นก็ทำการกดบันทึกอย่างทันที ขณะที่ทางยูมิที่เอ่ยตอบเสร็จนั้น ก็ค่อยๆก้มหน้าลงอยู่ในระนาบเดียวกับลำควยของรุ่นพี่คนนั้น และเริ่มทำการดูดเลียอย่างทันที...
“อะ อือออออ..อืออออออ..” ยูมิที่ร้องครางเบาๆ โดยที่เธอก็เริ่มจากการแลบลิ้นเข้าตวัดเลียปลายหัวควยของรุ่นพี่คนนั้นก่อน ใช่ ค่อยๆเลียที่หัวควยอย่างไปมา ก่อนจะค่อยๆขยับเลียไปตามด้านข้าง/ด้านตามความยาวของท่อนเอ็นนั้น ท่ามกลางการจ้องมองของรุ่นพี่คนนั้นที่มองไป ถ่ายคลิปและสูดปากครางซี๊ดไปด้วย...
ภาพจากDASD 245
“อูยยยยยย..อืมมมม..” รุ่นพี่คนดั่งกล่าวเอ่ยร้อง ก่อนที่เค้าจะมีท่าทีเสียวสะท้านมากขึ้น ทันทีที่ยูมิทำการดูดอมท่อนควยของเขา ใช่ เสียงของรุ่นพี่คนนั้นถึงกับเอ่ยร้องดังอย่างทันที...
“โอวววว...” รุ่นพี่คนเดิมที่เอ่ยร้อง โดยที่เค้านั้นก็แทบขยับลำควยตามจังหวะการกระทำของยูมิไปด้วย ใช่ ไม่ว่าตอนที่เธอค่อยๆสาวปากออก หรือ ตอนสาวเข้าไปนั้น...
“เริ่มจะเป็นงานแล้วนะ...” รุ่นพี่คนดั่งกล่าวเอ่ยชม ด้วยท่าทีที่เสียวขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งสิ่งที่เค้าเอ่ยบอกนั้นก็เป็นเรื่องจริงที่ตัวของรุ่นพี่คนนั้นยืนยันเองได้ เพราะเมื่อคืน ตอนที่เค้าให้เธอดูด นั้นมีบางจังหวะที่ฟันเธอขบขูดบ้างนิดๆ แต่ตอนนี้แทบไม่มีแล้ว ซึ่งเป็นผลจากการกระทำของพวกเขาด้วยรึเปล่านะ..
ขณะที่ทางยูมิ สาวลูกครึ่งญี่ปุ่น ที่เป็นน้องใหม่ปี 1 ของพวกเขานั้นก็ยังคงขยับทำการดูดท่อนเอ็นของรุ่นพี่คนนั้นต่อไปไม่หยุด ถึงแม้ สีหน้าและท่าทีของเธอจะแสดงออกมานิดๆ เมื่อได้ยินคำชมเชยนั้นที่ทำให้เธอรู้สึกอับอายมากขึ้นก็ตาม..
“ถึงเริ่มเป็นงาน...แต่มันก็ยังไม่ถูกใจเสียเท่าไรนะ..” รุ่นพี่คนเดิมที่เอ่ยกล่าวขึ้น หลังจากที่เค้าได้ปล่อยให้ยูมิแสดงลีลาการดูดอมควย อยู่ครู่หนึ่งนั้น ซึ่งเขาก็เอ่ยพร้อมกับขยับมือไม้เข้าจับศีรษะและเป็นคนกำหนดจังหวะการดูดอมของเธอแทน..
แน่นอนว่านั้นก็ทำให้ยูมิถึงกับตกใจ...เอ่ยร้องในลำคอแทบทันที...
“อื้ออออออออออออ!!!..” ยูมิที่เอ่ยร้องอย่างตาโต ก่อนจะมีท่าทีทรมาน กับจังหวะที่รุ่นพี่คนนั้นเป็นคนกำหนด ซึ่งเขาก็ได้ขยับศีรษะของเธอให้ทำการดูดอมควยของเขาอย่างขึ้นสุดลงสุด...ซึ่งเมื่อครู่ตอนที่เธอเป็นฝ่ายคุมเกมนั้นอย่างดีก็ดูดอมเพียงครึ่งค่อนลำเอง...
“อืออออออออ อืออออออออ อืออออออออ...” ยูมิที่เอ่ยร้องระงมอย่างต่อเนื่องด้วยความทรมานจากการกระทำนั้น เพราะการกระทำดั่งกล่าวนั้น มันเหมือน กำลังถูกล้วงคอก็ไม่ป่าน...ขณะที่ทางรุ่นพี่ซึ่งเป็นผู้กระทำนั้น ก็มีท่าทีที่เสียวซ่านและเมามันส์กับการกระทำดั่งกล่าวอย่างสุดๆ ซึ่งเขาก็ทำการขยับศีรษะของยูมิไป โดยที่การถ่ายสคิปนั้นเขาได้มอบให้เป็นหน้าที่ของคนอื่นไปแล้ว...
“อืมมมมม อืมมมมม อืมมมมมม..” เสียงร้องของรุ่นพี่คนดั่งกล่าวที่เอ่ยร้องอย่างดังขึ้นเรื่อยๆ โดยที่เขาก็ยังคงทำการขยับศีรษะและกระทุ้งท่อนเอ็นใส่ปากสวยๆของยูมิอย่างเมามันส์ ก่อนที่ไม่กี่อึดใจรุ่นพี่คนดั่งกล่าวก็ได้เอ่ยร้องขึ้น...
“โอวววววววววว...” เสียงร้องของเขาที่เอ่ยดัง เชกเช่นเดียวกับเสียงครางในลำคอของยูมิ ที่เอ่ยร้องด้วยความตกใจ..
“อื้ออออออออออออออออออออออออออออออออ..” ยูมิที่เอ่ยร้องอย่าตาโต ด้วยท่าทีทรมานสุดๆซึ่งเธอก็หาได้ทรมานจากการกระทุ้งครั้งสุดท้ายที่อัดควยเข้ามาสุดๆเท่านั้น หากแต่ทรมานจากการจับกดคลึงศีรษะให้ควยที่อยู่ในปากนั้นขยับวนไปมา ส่วนน้ำควยที่หลั่งออกมานั้นส่วนใหญ่ก็ไหลลงคอ ลงท้องไปอย่างแทบทันทีที่ทำการหลั่งออกมา..
(ภาพจากDASD 245)
“อืมมมมมมมม ค่อยโล่งตัวหน่อย..”รุ่นพี่คนดั่งกล่าวเอ่ย พร้อมขยับมือไม้ออกจากศีรษะของยูมิ ซึ่ง ยูมิก็ขยับริมฝีปากออกจากท่อนเอ็นของรุ่นพี่คนนั้นอย่างทันทีเช่นกัน ซึ่งตอนที่ถอนริมฝีปากออกมานั้นทั้งน้ำลายและน้ำควยของเขาก็ยืดเยิ้มออกมาจากปากสวยๆของเธอด้วย..
(ภาพจากDASD 245)
และไม่ทันทีที่เธอจะได้ไอสำลักให้เสร็จ รุ่นพี่อีกคนก็ทำการจับศีรษะของเธอ พร้อมกับบังคับยัดควยเข้าใส่ปากของเธอต่อ อย่างไม่สนใจใยดีแม้แต่น้อย...
“อื้อออออออออออออออ อื้อออออออออออออออออออ อื้ออออออออออออออออออออออ...” ยูมิที่เอ่ยครางในลำคอด้วยใบหน้าที่แดงก่ำอย่างมีท่าทีทรมาน จากการกระทำดั่งกล่าว และสีหน้าของเธอก็ต้องทรมานมากขึ้น เมื่อการขยับควยเข้ากระทุ้งใส่ปากของเธอนั้น มันเป็นอะไรที่หนักหน่วง และดุดันยิ่งกว่ารุ่นพี่คนเมื่อครู่เสียอีก..
“อื้อออออออ อือออออออ อือออออออออ..” ยูมิร้องครางในลำคอ อย่างเริ่มมีน้ำตาซึ่มออกมา ให้กับการกระทำนั้น..และขณะที่เธอถูกจับให้รับการซอยควยใส่ปากอยู่นั้น..รุ่นพี่อีกคนก็ได้เดินเข้ามาทางด้านหลังของเธอ และเอาควยแข็งโด่ของเขานั้น เขาไถถูที่ใบหูและแก้มของเธออย่างไปมา...
โดยที่ยูมินั้นก็ถูกกระทำแบบนั้นอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่คนที่ซอยควยเย็ดปากของเธอนั้นจะเสร็จสม และค่อยถอนควยเดินออกไป แน่นอนว่า ทันทีที่รุ่นพี่คนนั้นเสร็จ รุ่นพี่คนที่เอาควยถูหู ถูแก้มนั้น ก็ลงมือจับเธอหันมาทางเค้า และเอาควยเข้าถูไถที่ริมฝีปากที่เยิ้มๆไปด้วยน้ำควยนั้นก่อน...
และจึงค่อยยัดมันเข้าใส่ปากของเธอ...พร้อมกับทำการถลุงอัดใส่ปากสวยๆของยูมิอย่างเมามันส์ไม่ยั้ง...ซึ่งยูมิก็ต้องก้มหน้ารับสภาพทนต่อการกระทำนั้น อย่างไร้ทางเลือก...และมันก็เป็นอะไรที่ทรมานมากๆ เพราะเหล่ารุ่นพี่ที่เข้ามาใช้งานปากของเธอนั้น ก็ต่างกระทุ้งควยใส่ปากของเธออย่างหนักหน่วงอย่างรุนแรงกันทั้งสิ้น มีเพียงคนแรก เพียงคนเดียวที่ไม่กระทำแรงมากเสียเท่าไร...
ขณะที่คนอื่นๆหลังจากนั้น กระทุ้งแบบไม่ใยดี เหมือนหรือ นึกว่าเธอเป็นอุปกรณ์อย่างหนึ่งก็ไม่ป่าน....และบางครั้งก็ไม่ได้กระทุ้งใส่ปากของเธอธรรมดาเท่านั้น หากแต่มีการกระทุ้งอัดที่กระพุงแก้มของเธอด้วย เล่นเอาแก้มเธอป่องนู่นเป็นลูกเลย บางครั้งก็ถึงกับมีการจับเธอขึงแล้วให้รุ่นพี่อีกครั้งซอยควยกระทุ้งกระแทกอย่างสนุกสนานด้วย..
โดยที่ยูมินั้นก็ทนต่อการกระทำนั้น...ยิ่งนานไปการกระทำดั่งกล่าวก็ยิ่งรุนแรงหนักหน่วงมากขึ้น จากที่เข้ามากระทุ้งเย็ดปากของเธอทีละคนนั้น ก็เริ่มเข้ามาทีละ 2 คนบ้าง แต่มิได้เข้ามาแบบแย่งให้เธอสลับดูด หากแต่เข้ามาเพื่อให้เธอทำการรูดชักให้ด้วย...
จนเวลาผ่านไปราวๆ 10-20 นาทีได้มัง...ยูมิก็ต้องเอ่ยร้องอย่างตกใจขึ้นอีกครั้ง เมื่อรุ่นพี่ คนที่ 5 เข้ามากระเด้าเย็ดปากของเธอนั้น หาได้ทำการแตกใส่ปากของเธอไม่ หากแต่ทำการแตกใส่หน้าของเธอแทน....
“ว้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย...” เสียงร้องของยูมิที่เอ่ยขึ้น อย่างตกใจ เมื่อถูกรุ่นพี่คนนั้นทำการแตกใส่หน้าอย่างไม่ทันที่เธอจะตั้งหลัก....ก่อนที่เธอจะเจอรุ่นพี่ อีก 3 คนที่เหลือนั้นกระทำแบบเดียวกัน คือ เย็ดปากของเธอ ของเธออย่างเมามันส์และทำการแตกใส่ที่หน้าของเธอ และนั้นก็ทำให้หน้าของยูมิเยิ้มหยาดเต็มไปด้วยน้ำควยจนเธอไม่อาจจะลืมตามองได้เลย...
ถึงไม่อาจจะลืมตามองได้...แต่ยูมิก็รู้สึกและได้ยินถึงเสียงหัวเราะอันสะใจของพวกรุ่นพี่เลวๆนั้น และแสงวูบวาบ ที่น่าจะเหมือนแสงเฟลซที่ทำการบันทึกสภาพใบหน้าที่ดูไม่จืดของเธอนั้น แน่นอนว่ายูมิก็ไม่มีท่าทีต่อว่าการกระทำนั้นแต่อย่างใด ทั้งๆที่เฮก็นึกอยากจะทำเช่นนั้น ซึ่งถ้าหากสังเกตดีๆจะเห็นว่ามือไม้ทั้ง 2 ของเธอนั้นก่ำแน่นขนัดมากๆ
“ทำได้เยี่ยมมากนะน้องยูมิ...และตามสัญญา คืนนี้พวกพี่จะไม่เย็ดเรา แต่คืนพรุ่งนี้ โดนแน่ๆจ๊ะ และไม่มีการอุทธรณ์ใดๆด้วย..” นายแบงค์ที่เอ่ยบอกกับเธอพร้อมกับเดินเข้ามามอบผ้าเช็ดหน้าเพื่อให้ยูมิได้ใช้เช็ดหน้าเช็ดตา...ก่อนที่เขาและพวกรุ่นพี่ก็ได้ทำการห้องนั้น ท่ามกลางความเจ็บใจความขมขื่นสุดๆของยูมิ...
2-3 ชั่วโมงต่อมา เวลาราวๆ ตี2- ตี3...
“ยูมิ!!!..” นายชาติที่เอ่ยอุทานด้วยความตกใจ ขณะที่เขานั้นได้เดินออกมาจากเรือนพักหมายจะเข้าห้องน้ำทำการยิงกระต่ายที่ห้องอาบน้ำ/สุขาที่อยู่ด้านหลัง และสิ่งที่เค้าตกใจจนทำให้อุทานออกมานั้น คือ เค้าเข้ามายังห้องน้ำแล้วพบกับ
ยูมิที่กำลังอาบน้ำอยู่...
“ชาติเหรอ?..”ยูมิที่เอ่ยตอบอย่างหันหน้ามาหาเขาเล็กน้อย โดยที่สภาพของเธอในเวลานี้ก็เปลือยเปล่าอย่างหมดจด..และเธอนั้นก็ไม่มีท่าทีตกใจหรืออายในการมาของเขาแต่อย่างใด ใช่ มีท่าทีปฏิกิริยาเล็กน้อยเท่านั้น ต่างจากตัวของชายหนุ่มที่ค่อนข้างลุกลี้ลุกลนพอควร...
“อะ อืมมม ขอโทษนะ เราไม่รู้ว่าเธอกำลังอาบน้ำอยู่...” ชาติที่รีบเอ่ย พร้อมกับหันหลังให้ โดยที่เค้าก็ได้เห็นเรือนร่างทางด้านข้างของยูมิ เพียงแค่แวบเดียวเท่านั้น...
“อืออออออ...ไม่รู้ก็ไม่แปลกหรอก ก็ชั้นไม่ได้แปะป้ายไว้นี่ แต่ยังดีนะที่เป็นชาติ ถ้าเป็นคนอื่นก็คงแย่แน่ๆ...” ยูมิเอ่ยตอบ และยังคงทำการอาบน้ำต่อ ด้วยท่าทีที่เหมือนไม่คิดอะไรทั้งๆ ถึงแม้จะมีนายชาติยืนและหันหลังอยู่ห่างเธอราวๆ 6-7 ก้สาวนั้นแท้ๆ...
“ชาติคงมาเข้าห้องน้ำสินะ ถ้าไม่ปวดมากละก็ ช่วยดูต้นทางให้ชั้นหน่อยได้มัย?..” ยูมิเอ่ยต่ออย่างไหว้วาน และแน่นอนว่าเพื่อนตั้งแต่เด็กของเธอคนนี้ก็มีแต่รับคำขอนั้นแต่โดยดี...
“อะ อืมมมมม..” ชาติตอบรับและขยับเดินไปยืนดูต้นทางตามที่ยูมิขอทันที ท่ามกลางสายตาของยูมิที่จ้องมอง ก่อนที่เฮจะดำเนินการอาบน้ำต่อจนเสร็จเสร็จสิ้น...
“ขอโทษที่ทำให้นายต้องทนลำบากนะ ชั้นเสร็จแล้ว..” ยูมิที่เดินเข้ามาหานายชาติที่ยืนดูต้นทาง พร้อมกับเอ่ยกล่าวกับเค้า หลังจากที่ยูมิได้ทำการอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้ว...
“ชั้นก็เสร็จเหมือนกัน หมายถึงทำธุระเบานะ...” นายชาติตอบ โดยที่เค้าก็มิกล้าหันมามองยังยูมิเท่าไร ถึงแม้เธอจะนุ่งผ้าอยู่ก็ตาม...ซึ่งทีแรกยูมิก็อยากจะนึกถามเหมือนกันว่า ที่เสร็จคืออะไร พอเค้ารีบอธิบายออกมาเธอจึงไม่ติดใจอะไร..
“อะ อืมมมม...ชั้นวานนายอีกอย่างได้มัย? ชาติ..” ยูมิที่ค่อยๆเอ่ยกล่าวขึ้น ซึ่งอีกฝ่ายก็ตอบรับแต่โดยดี..
“ช่วยไปหยิบกระเป๋าเราให้หน่อยสิ...” ยูมิเอ่ยบอกกับเค้า ซึ่งชายหนุ่มก็เอ่ยตอบและทำตามที่สั่งทันที โดยไม่กี่อึดใจเขาก็กลับมาพร้อมกับกระเป๋าสะพายของยูมิที่มีเสื้อผ้าของเธอ...
“ขอบคุณนะ..” ยูมิเอ่ย พร้อมกับกระเป๋านั้นจากชาติ ซึ่งชายหนุ่มก็เอ่ยถามต่อ...
“แล้วนี่อย่าบอกนะ ว่าจะนอนที่เรือนไม้เล็กๆนั้นอีกนะ ถ้าไงนอนที่เรือนพักเหมือนทุกคนก็ได้ เดี๋ยวชั้นไปปลุกรุ่นพี่ให้เค้าจัดที่จัดทางให้เธอเองเอามัย?..” นายชาติเอ่ยถามและเอ่ยเสนอ ซึ่งที่จริงแล้วยูมินั้นก็ควรนอนพักที่เรือนแบบเดียวกับเค้า แต่ด้วยเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในคืนแรก(เมื่อวาน) จึงทำให้เธอมิได้พักที่เดียวกับเค้า...
“อื้อออออ ไม่ต้องหรอก พักที่นั้นนะดีแล้ว เห็นมันเล็กๆและมืดทึบแบบนั้นแต่อากาศถ่ายเทเย็นดีมากเลยนะ..” ยูมิตอบกลับอย่างเอ่ยปัดความหวังดี ซึ่งที่จริงมีเหตุผลหลายอย่างที่ทำให้เธอตอบแบบนั้น ซึ่งนั้นก็ทำให้นายชาตินั้นก็นึกสงสัยในคำพูดของเธอ เพราะมันออกจะดูขัดจากนิสัยของเธอ...เพราะเมื่อคืนยังพอเข้าใจว่า ที่ไปหลบอยู่ที่นั้นเพราะโกรธ หรือ เธอยังโกรธอยู่?..
“เราขอตัวก่อนนะ ชาติ แล้วพรุ่งนี้เจอกันนะ..” ยูมิเอ่ยพร้อมกับเดินตรงกลับไปที่เรือนไม้เก็บของเล็กๆนั้น...โดยที่นายชาตินั้นก็ได้มองหลังจากที่เธอเดินผ่านเข้าไป ซึ่งเค้าก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงมีความรู้สึกเป็นห่วงกังวลแบบแปลกๆก็ไม่ทราบ...
และในวันรุ่งขึ้น ยูมิก็กลับมาร่วมทำกิจกรรมรับน้องกับเพื่อนๆร่วมชั้นปี หลังจากที่เมื่อวานนี้เธอมิได้เข้าร่วมเลยทั้งวัน ถึงแม้รุ่นพี่จะอ้าง/บอกว่า เธอไม่สบาย แต่ส่วนใหญ่ ก็คิดว่าเธออายไม่กล้าออกมาสู้หน้ามากกว่า (อายจากเหตุการณ์การทำกิจกรรมกลางคืน เมื่อวันแรก ในตอนที่ 2...)
การกลับมาเข้าร่วมกิจกรรมของยูมิก็ทำให้ นายชาติเบาใจไปได้หน่อย แต่ไม่วายที่จะเป็นห่วงเธอ เพราะเค้าเข้าใจและเชื่อว่าเธอไม่สบายจริงๆ...ขณะที่ยูมิก็ยืนยันกับเค้าว่า ไม่เป็นอะไรแล้ว โดยที่กิจกรรมของวันที่ 3 นั้นก็ดำเนินต่อไปด้วยความสนุกสนาน มีทั้งเกมและการทำโทษที่คล้ายกับวันแรก เพียงแต่ ที่แตกต่างจากวันแรก คือพวกรุ่นพี่ไม่มีการจ้องเล่นงานยูมิอีกแล้ว ซึ่งนายชาติก็ไม่ได้สงสัยเรื่องนี้เลย...ใช่..ไม่มีการลงโทษ แถมยังดูทะนุถนอมเป็นห่วงเป็นใยเธออีกด้วย...
ส่วนทางยูมินั้นก็ขอให้เวลา ในช่วงเช้านี่ได้ดำเนินผ่านไปอย่างช้าๆ...แต่ไม่ว่าจะผ่านไปช้าหรือเร็ว เวลาก็ได้ล่วงเลยผ่านเข้าสู่กลางคืนตามวิสัยปกติของมัน...ซึ่งกิจกรรมยามค่ำคืนของวันนี้ ก็เรียกว่ากิจกรรม ท้าความกล้า...
โดยที่กิจกรรมนั้นก็ไม่มีอะไรมาก คือ พวกรุ่นพี่นั้น ก็ออกมาพูดเชิงท้าทาย และบีบบังคับหน่อยๆ ให้พวกรุ่นน้องพิสูจน์ความรักสถาบันด้วยการ ยอมโดนเหล็กร้อนที่มีตราสถาบันนั้น นาบที่ต้นแขน...จริงๆแล้วเป็นการแกล้งอย่างหนึ่ง เพราะไม่มีการเอาเหล็กร้อนนั้นนาบจริงๆเตรียมไว้ขู่แกล้งเท่านั้น พอมีรุ่นน้องที่กล้า ก็จะเอา แท๊กทู แบบลอกน้ำเอามาแปะไว้ให้...
และพวกรุ่นน้องด้วยกันก็จะไม่มีการรู้ หรือ ทำการบอกกับเพื่อนๆคนอื่นได้ ถึงการหลอกลวงของพวกรุ่นพี่ เพราะพวกรุ่นพี่ได้เตรียม สถานที่ไว้แยกต่างหาก แถมพอทำเสร็จ ก็ให้ไปพักผ่อน..จึงไม่มีทางที่จะหันมาบอกเพื่อนๆคนอื่นได้เลย แถมพวกที่กล้าทำพอรู้ความจริงก็มักจะบ้าจี้กับรุ่นพี่ ส่งเสียงร้องน่ากลัว จนทำให้คนที่ตัดสินใจไม่ได้นั้น ขวัญหนีดีฝ่อมากขึ้นไปอีก
และอย่างที่บอกไปตอนต้น กิจกรรมนี้ไม่มีการบังคับ แต่ท่าทางและคำพูดของรุ่นพี่นั้นกลับมีท่าทีบังคับกลายๆให้รุ่นน้องทุกคนกระทำ ยกเว้นเพียง ยูมิเท่านั้นที่ไม่ต้องเข้าร่วมกิจกรรมนี้ โดยที่รุ่นพี่นั้นบอกไปว่ามันเป็นกิจกรรมที่โหดไปสำหรับผู้หญิง...ซึ่งพวกรุ่นน้องคนอื่นก็ไม่มีใครแย้ง ถึงความไม่เท่าเทียมนั้นแม้แต่คนเดียวเลย....
แน่นอนว่าหลังกิจกรรมดั่งกล่าวจบลง พวกรุ่นน้องก็เอาไปพูดคุยกันเองอย่างสนุกสนาน ทั้งพุดคุย ทั้งต่อว่า ด่าทอพวกรุ่นพี่ที่เล่นสร้างภาพซะน่ากลัว... ซึ่งบางคนก็ทำปากเก่ง เอาตอนกิจกรรมจบ ประมาณว่า ‘กูนึกแล้วว่าพวกรุ่นพี่ต้องไม่กล้าทำห่าอะไรแบบนี้หรอก..’ โดยที่ไม่มีใครล่วงรู้เลยว่า ในคืนนั้น ในบรรดารุ่นน้องนั้น ก็มีอยู่คนหนึ่งที่โดนเอาเหล็กร้อนนาบจริงๆ และคนๆนั้นก็คือ ยูมิ นั้นเอง...
To...be....
ผู้แต่ง
ตอนนี้ มีการใส่ภาพประกอบด้วยนะ ส่วนภาพจากเรื่องไหน ผมได้เขียนรหัสใต้ภาพให้ ไปหาเสพกันด้วย.....ส่วนใครชอบแคปภาพเด็ดๆจะรวบรวมส่งให้ผม เพื่อใช้เป็นภาพประกอบก็ได้นะครับ ผมไม่ขัด แถมจะขอบคุณอย่างยิ่งด้วย...
หวังว่าลูกเล่นนี้จะทำให้ มีอารมณ์กันมากขึ้นนะครับ
ตอนสุดท้ายจะรอไหมค่ะ สงสารจัง
ตอบลบขอบคุณนะ สนุกเช่นเคย ^^
ตอบลบยังน่าติดตามเหมือนเดิม ขอบคุณครับ
ตอบลบตอนนี้เบา ๆ รอ ตอนหน้า น่าจะโดนจัดหนักแน่ เป็นกำลังใจให้ครับ
ตอบลบใส่ภาพเเล้วได้ฟิว สุดๆ
ตอบลบ