ถูกขืนใจจนกลายเป็นกระหรี่ขายหี ตอน ยูมิ กระหรี่ประจำสถาบัน (3)

ถูกขืนใจจนกลายเป็นกระหรี่ขายหี 

ซีรี่ย์ที่ 4 ยูมิ กระหรี่ประจำสถาบัน ตอนที่ 3

ช่วงเวลาก่อนหน้านี้....

“ไม่มีทาง มันไม่มีทางจบแบบนี้แน่ๆ..” ยูมิ สาวสวยลูกครึ่งญี่ปุ่นที่เอ่ยด้วยถ้อยคำและท่าทีที่อาฆาตกับสิ่งที่เกิดขึ้นในค่ำคืนนั้น ซึ่งเธอก็เอ่ยถ้อยคำนี้มาเป็นรอบที่ 2 แล้ว ก่อนที่เธอจะยกขวดน้ำที่ได้รับนายชาติ เพื่อสนิทที่ไว้ได้ของเธอนั้น ขึ้นดื่มอึกใหญ่ๆหลายอึดราวกับอยากให้มันช่วยดับอารมณ์หลากหลายในเวลานี้...โดยที่ยูมิก็หารู้ไม่ว่า น้ำในขวดที่เธอดื่มไปนั้น มันมีบางอย่างผสมอยู่ แม้แต่ตัวคนเอามาให้เธอก็ยังไม่รู้!!

ยูมิที่หลังดื่มน้ำขวดนั้น เธอก็ยังคงนั่งครุ่นคิดด้วยความแค้นและอับอายกับสิ่งที่เธอเจอมา...

“เป็นไงบ้าง น้องยูมิ..” ถ้อยคำที่เอ่ยถามของ นายแบงค์ รุ่นพี่ ที่เดินเข้ามาเอ่ยถาม หลังจากที่เขาได้จ้องมองท่าทีของหล่อนอยู่ครู่หนึ่งนั้น ซึ่งนั้นก็ทำให้ยูมิหันควับไปหา ซึ่งทีแรกเธอก็กะจะอ้าปากต่อว่า เพราะเสียงที่ทักนั้นมิใช่ เสียงของนายชาติ แต่พอเธอหันมาเห็นเป็นรุ่นพี่คนนี้ ที่ไม่เหมือนคนอื่นที่กะจ้องรังแกเธอนั้น...

เธอจึงเก็บการเอ่ยต่อว่า เปลี่ยนเป็นคำกล่าวตอบ ที่ยังคงแสดงน้ำเสียงอย่างไม่พอใจ...

“เป็นไงเหรอค่ะ ก็โกรธสิค่ะ..โกรธมากด้วย ยูมิรับรองได้ว่าเรื่องนี้มันจะไม่จบง่ายๆแน่..” เธอเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงกร้าวอย่างบงบอกว่าเธอเอาจริง..

“เออ...พี่ว่าน้องยูมิ อย่าทำแบบนั้นเลยนะ เอาไว้เดี๋ยวพี่จะเรียกพวกมันมาขอโทษน้องแบบรายตัวให้..” นายแบงค์ที่เอ่ยตอบกลับด้วยถ้อยประโยคเหมือนน้ำเย็นเข้าลูบ ด้วยท่าทีเหมือนจะกลัวในถ้อยคำของเธอ หากเธอเอาเรื่องไปฟ้องทาง

มหาลัย และมันอาจจะทำให้พวกเขาทั้งหมดซวยได้...

แน่นอนว่าท่าทีของอีกฝ่ายที่แสดงออกมานั้น ยูมิเองก็เข้าใจเช่นนั้น ซึ่งเธอไม่รู้เลยว่า ที่อีกฝ่ายพูด/แสดงออกมานั้นมันละครทั้งนั้น...

“.....ก็ได้ค่ะ ถ้าไม่อยากเรื่องไปถึงมหาลัยละก็ แต่ไม่ใช่แค่ขอโทษนะค่ะ แค่พี่ต้องพาพวกพี่ที่จัดกิจกรรมบ้าๆนั้นมากราบเท้ายูมิ  ไม่งั้น...ยูมิจะฟ้องทางมหาลัยแน่นอน..” ยูมิที่นิ่งเล็กน้อย ด้วยท่าทีเหมือนเห็นใจ ก่อนจะยื่นเงื่อนไขด้วยสีหน้าที่ดูจริงจัง..

“หือออ...กราบเท้าเลยเหรอ?...” นายแบงค์ที่เอ่ยทวนอย่างตาโตตกใจนิดๆ กับถ้อยคำนั้น..

“ใช่...ถ้าพวกพี่ยังไม่อยากให้เรื่องถึงหูอาจารย์ละก็....ต้องทำเช่นนั้น..” ยูมิเอ่ยตอบอย่างยืนกรานและขยับร่างยืนขึ้น...

(เพื่อนๆอ่านถึงตรงนี้คิดว่าใครจะกราบใครกันครับ By คนแต่ง)

“ละ แล้วนั้นจะไปไหนนะ...” นายแบงค์ที่ร้องถามเมื่อเห็น หญิงสาวยืนขึ้น และมีท่าทีขยับหมายก้าวเท้าเดินออกไป..ทั้งๆที่เบื้องหน้าของเธอ มีทั้งลม และฝนอย่างรุนแรง อันเนื่องมาจากพายุที่พัดผ่านเข้ามานั้น (**เผื่อจะลืม คือตอนนี้ยูมิอยู่ด้านนอกของบ้านที่จัดอีเวนท์รับน้องนะครับ***)

“ไม่รู้...แต่ตอนนี้ยูมิ อยากจะอยู่คนเดียว อย่าตามมา และถ้ายังตามมาละก็...” เธอหันมาเอ่ยตอบ..แต่ไม่ทันจะเอ่ยตอบจบประโยคดี ยูมิก็รู้สึกแปลกๆจากร่างกายของตัวเอง ทุกอย่างที่เธอเห็น เริ่มหมุนไปมา ทั้งๆที่เธอก็แน่ใจว่าตนเองนั้นได้ยืนเฉยๆและ สติของเธอก็ กำลังเลือนหายไป...

“นะ นี่ชั้น...” ยูมิเอ่ยสั้นๆอย่างทั้ง งง และตกใจ กับสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ก่อนที่ร่างของเธอจะทรุดและล้มลง แต่ไม่ได้ล้มลงกับพื้น เนื่องจากนายแบงค์นั้นได้เข้ามาประคองรับร่างของเธอไว้ได้ทัน (หมอนี้ขยับตั้งแต่เห็นเธอ ตัวโอนเอียงไปมาแล้ว..)

“เฮ้อ...ออกฤทธิ์เสียที..” นายแบงค์ที่เอ่ยกล่าว อย่างจ้องมองยังหญิงสาวที่เค้าประคองอยู่นั้น ด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่ใบหน้าของเขาจะขยับจ้องมองยัง เรือนไม้เล็กๆที่อยู่ห่างออกไปหน่อย โดยที่นั้น ในตอนแรกเป็นที่สำหรับเก็บของ แต่ช่วงก่อนที่จะพาน้องๆมารับน้องที่นี้นั้น นายแบงค์ได้มาจัดเตรียมที่นั้นซะใหม่ ไว้เป็นสถานที่อีเวนท์พิเศษของพวกเขา...

“เอาละ...” นายแบงค์เอ่ย พร้อมกับออกแรงอุ้มยูมิไปยังที่นั้น โดยที่เขาต้องฝ่าสายฝนและลมที่รุนแรงนั้น...ขณะที่ภายในบ้านพักที่จัดกิจกรรมรับน้องนั้น นายชาติ ก็นั่งทำกิจกรรมนั้น อยู่ๆก็หันไปมองด้านนอกอย่างเป็นห่วงยูมิขึ้นกว่าเดิม ซึ่งเค้าก็อธิบายไม่ได้ว่าทำไมอยู่ๆรู้สึกเช่นนั้น หรือ เพราะว่า ด้านนอกลม พายุ และสายฝน ได้แรงขึ้นกันแน่นะ..

“เฮ้อ....กว่าจะพามาได้ หวังว่าคงไม่ทำให้ได้สติหรอกนะ..”นายแบงค์ที่เอ่ยกล่าวขึ้น หลังจากพาน้องยูมิ เข้ามาในเรือนไม้หลังเล็กที่อยู่ห่างจากบ้าน 2 หลังนั้น ซึ่งในขณะที่เขาเอ่ยถ้อยคำดั่งกล่าวนั้น ก็ได้หันไปจ้องมองยังยูมิที่มีสภาพเปียกชุ่ม จากสายฝนที่เค้าได้พาเธอฝ่ามายังที่นี้ โดยที่ยูมิในเวลานี้นั้น ก็กำลังนอนอย่างไม่มีสติอยู่บนเบาะที่ใช้สำหรับนอนที่นายแบงค์ได้จัดเตรียมไว้..

นายแบงค์ที่จ้องมอง ยังหญิงสาวอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะทำการถอดเสื้อผ้าของตนเองที่เปียกชื้นไม่แพ้กับหญิงสาวนั้นออก และจึงค่อยขยับเดินตรงเข้าไปหาเธอที่ยังคงหลับใหลอย่างไม่ได้สตินั้น...

“เอาละ ขอพี่ ดูหุ่นของเราหน่อยนะ..” นายแบงค์ที่เอ่ยขึ้น เมื่อได้เข้ามาหายูมิ และทำการย่อตัวเข้าคร่อมร่างของเธอนั้น ซึ่งหลังจากที่เค้าเอ่ยถ้อยคำนั้นจบ นายแบงค์ก็ทำการปลดเปลื้องเสื้อผ้าของยูมิออกอย่างทันที..โดยที่ดวงตาของเขาก็ค่อยๆเบิกโพล่ง ด้วยท่าทีที่แปลกใจหลายๆอย่าง เมื่อพบว่าเธอไม่ได้ใส่ชั้นในเอาไว้เลย ไม่ว่าทั้งข้างบน และข้างล่าง แถมที่ทำให้เค้าตาโตอย่างมากนั้น ก็คือ การได้ยลโฉม ส่วนสัดของยูมิ รุ่นน้องสาวคนสวยที่เป็น ลูกครึ่งญี่ปุ่นนั้น (จริงๆช่วงบนนะเค้าไม่แปลกใจ เพราะเห็นตั้งแต่แรก ก่อนจะจับเปลื้องแล้วแต่ช่วงล่างนี่สิ...)

“แม่เจ้า....” คำอุทานของนายแบงค์ที่เอ่ยขึ้นอย่างตาโต และจ้องมองเรือนร่างที่มีผิวพรรณขาวเนียนอย่างไม่วางตา ซึ่งสายตาของนายแบงค์ก็เลื่อนสายตาจ้องมองตั้งแต่ หัวจรดเท้าของเธอไม่รู้กี่รอบ...

“หุ่นดีกว่าที่คิดอีก ทำไม สาวๆที่เป็น ทอมบอย ส่วนใหญ่ แม่งต้องหุ่นดีกันทุกคนด้วยฟะ ไม่เข้าใจเลย..” นายแบงค์ที่เอ่ยบ่นกับตัวเอง ทันทีที่ได้เห็นทรวงทรงของหญิงสาว ก่อนที่นายแบงค์จะจับจ้องมองยัง เต้านมแสนงามที่มีปทุมถั่นสีสวยคู่นั้น

“......” นายแบงค์ที่จ้องมองเต้านมทรงสวยคู่นั้น อย่างกลืนน้ำลายนิดๆ พร้อมกับเลียริมฝีปากหน่อยๆ ก่อนจะค่อยๆค่อยๆขยับมือไม้ ข้างหนึ่งของตนเอง เข้าไปหาเต้านมของหล่อนอย่างช้าๆ...

“อะ อือออ...” ยูมิที่เอ่ยร้องครางขึ้น ทันทีที่นิ้วมือข้างนั้นของนายแบงค์ ได้เข้าแตะคลึงที่หัวนมสีสวยของยูมิก่อน ใช่!! นิ้วมือของนายแบงค์ที่ได้เข้ากดยังหัวนมของหญิงสาว พร้อมกับทำการ คลึงวนเหมือนคลึงแกนอนาล็อคของจอยเกมก็ไม่ป่าน

โดยเสียงที่เอ่ยร้องของยูมินั้น ก็หาได้ทำให้นายแบงค์มีท่าทีตกใจแต่อย่างใด ราวกับเค้ารู้และแน่ใจพอควรว่า เธอยังไม่พื้นตอนนี้แน่ๆ ก่อนที่เสียงครางของยูมิจะดังขึ้นกว่าเดิม เมื่อมือไม้ของเขาข้างเดิมนั้น ได้ลงวางจับคลึงที่เต้านมสวยสดของหล่อน...

“อะ อื้ออออออ..” ยูมิที่เอ่ยร้อง พร้อมกับมีท่าทีขยับอย่างสะท้านนิดๆ ให้กับการถูกบีบคลึงที่เต้านมของตัวเองซึ่งนายแบงค์ก็ขยับเคล้าคลึงเต้านมของเธออย่างเมามันส์ ด้วยรอยยิ้มที่ชอบพออย่างฉีกกว้าง...ก่อนที่เค้าจะขยับใบหน้าก้มลงไปหาเพื่อทำการลิ้มรสหัวนมของหล่อน...

แน่นอนว่านั้นก็ทำให้เสียงครางของยูมิ ที่เอ่ยอย่างไม่มีสตินั้น ร้องดังขึ้นกว่าเดิม..

“อื้อออออ อ๊าาาาาาาา..”ยูมิเอ่ยร้องอย่างเสียงดัง พร้อมกับขยับอย่างมีท่าทีสะดุ้งสะท้าน หนักกว่าตอนที่ถูกมือไม้ของเขาสัมผัสเสียอีก แน่นอนว่าปฎิกิริยาดั่งกล่าวนั้น ก็ทำให้นายแบงค์ยิ้มอย่างชอบพอ....และเขาก็ยังคงขบดูดหัวนมของยูมิต่อไป โดยที่เค้าก็หาได้ทำการดูดหัวนมของยูมิเพียงข้างเดียวไม่ หากแต่ทำการดูดทั้ง 2 เต้า 2 ข้าง...

ใช่ ทั้งดูด ทั้งเลีย วนตามปานนมของหล่อน แถมบางครั้งก็ดุ้นลิ้นเขี่ยยังหัวนมของเธอด้วย  ก่อนที่เค้าจะขยับไปขบดูดยังผิวขาวเนียนบนเต้าเพื่อทำการตีตรา 1 รอยบนเต้านมนั้น...

“อืออออออออออออ...”ยูมิเอ่ยร้อง ให้กับการกระทำดั่งกล่าวและหลังจากที่เค้าตีตราบนหน้าอกของเธอนั้น นายแบงค์ก็ค่อยๆลากลิ้นไล่เลียไปตามร่างกายของเธออย่างลงต่ำ ใช่ค่อยๆไล่เลียยังหน้าท้องของเธอ จนเลื้อยไปถึงโหนกหีที่มีขนไม่เยอะเสียเท่าไรนัก..ซึ่งนายแบงค์ก็จ้องมองยังพื้นที่นาพื้นน้อยของหล่อน อยู่แป๊บ และจึงค่อยขยับจับขา เพื่อทำการแหวกแหก เพื่อยลโฉม ยังจุดลิ้ลับที่สุดของเธอ...

“วะ ว้าววววว...” นายแบงค์ที่เอ่ยอุทานอย่างตาโต ทันทีที่เห็นของสงวนของยูมิที่ยังคงปิดสนิทชิด เหมือนกับยังไม่เคยถูกล่วงเกินใดๆมาก่อน และนอกจากจะทำให้นายแบงค์ถึงกับตาโต ก็ยังทำให้เค้าถึงกับเลียปากและเอ่ยกล่าวต่อขึ้นมาว่า..

“ของดีนี่หว่า...” นายแบงค์เอ่ยอย่างตาหูลุก ก่อนจะขยับนิ้วเข้าเขี่ยยังของลับที่ปิดมิดชิดนั้น ซึ่งการเข้าไปสัมผัสเขี่ยนนั้นก็ทำให้ยูมิที่ยังไม่ได้สตินั้น มีปฎิกิริยาและส่งเสียงร้องเบาๆออกมา ราวกับเธอไวต่อการสัมผัสนั้นอย่างพอสมควร..

แต่นั้นก็หาได้ทำให้นายแบงค์ใส่ใจแต่อย่างใดไม่ เขาก็ค่อยๆขยับมือไม้อีกข้างเข้าไปยังของสงวนของเธอ ก่อนจะใช้มือข้างที่เพิ่งขยับเข้าไปนั้นช่วยเหลือมือไม้อีกข้างของเขา เพื่อทำการแหวกแหกของลับของยูมิออก..และนั้นก็ยิ่งทำให้นายแบงค์ถึงกับตกตะลึงมากขึ้นไปอีก...

“ว้าววววววว..” นายแบงค์ที่เอ่ยอุทานด้วยท่าทีที่ตื่นตา ซึ่งเค้าก็ไม่ได้ตื่นตาให้กับเนื้อในที่เป็นสีอมชมพูแต่อย่างใด หากแต่ ตื่นตาให้แก่ เยื่อบางๆที่อยู่ภายในรูสวาทของหล่อน...

“น้องยูมิยังซิงอยู่สินะ...งั้นจะค่อยๆทำก็แล้วกัน..” นายแบงค์ที่เอ่ยกล่าวด้วยรอยยิ้ม เมื่อเห็นเยื่อบางๆนั้น ก่อนจะขยับใบหน้าก้มลงเข้าไปหารูสวาทของยูมิที่ถูกเค้าจับแหวกแหกอยู่นั้น ซึ่งนายแบงค์ที่ก้มลงไปนั้นก็ค่อยๆใช้ลิ้นเข้าดุ้นเลียที่เม็ดเล็กๆที่อยู่กึ่งกลางเหนือรูสวาทของหญิงสาวซะก่อน...

แน่นอนว่าทันทีที่ลิ้นของเขาเข้าสัมผัสโดนยังติ่งเสียวนั้น ร่างที่ยังไม่ได้สติของยูมิก็มีท่าทีขยับอย่างสะท้านทันที...

“อะ อื้อออออออ...” ยูมิที่มีปฎิกิริยาพร้อมกับส่งเสียงครางขึ้น โดยที่เธอนั้นก็ยังคงไม่มีสติ...ขณะที่นายแบงค์ก็ยังคงขยับลิ้นละเลงวนเลียที่ติ่งเสียวของเธออย่างไปมา ก่อนจะทำการขบดูดมันนิดๆ ซึ่งนั้นก็ทำให้ยูมิที่ยังคงไม่ได้สตินั้นถึงกับสะดุ้งจนต้องแอ่นช่วงล่างขึ้นมาแทบทันที...

“หึๆๆ เสียวสิท่า...” นายแบงค์ที่เอ่ยอย่างอมยิ้มกับปฎิกิริยาของหญิงสาวที่เกิดขึ้น โดยหล่อนยังคงไม่มีสติรับรู้ใดๆ ซึ่งหลังจากเอ่ยถ้อยคำดั่งกล่าวนั้น นายแบงค์ก็ยังคงก้มหน้าละเลงเลียยังรูสวาทของเธออย่างเมามันส์ โดยที่ลิ้นของนายแบงค์นั้น ก็ทั้งละเลงเลีย และเข้าซอกไซแทบทุกซอกทุกมุมของรูสวาทของยูมิก็ว่าได้...

“ดูท่าคงจะฟิตมาก แน่ๆ...”นายแบงค์ที่เอ่ยกล่าวขึ้น หลังจากที่เค้าได้ทำการละเลงเลียหีของ ยูมิอย่างหนำใจแล้วนั้น ซึ่งเค้าก็ได้เอ่ยถ้อยคำนี้ ขึ้น เมื่อเขาได้ใช้นิ้วเข้าแหย่แยงรูของยูมิ (ตอนเอ่ยถ้อยคำนี้ นิ้วของนายแบงค์ยังคงแหย่แยงรูของยูมิอยู่..)

ก่อนที่นายแบงค์จะขยับไปหาตัวช่วย เผื่อจะทำให้การเย็ดเปิดซิงนั้นราบรื่นขึ้น ซึ่งตัวช่วยนั้นก็อยู่ภายในห้องและอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากเค้าเสียเท่าไร เนื่องจากเค้าเตรียมทุกอย่างเอาไว้อยู่ในนี้หมดแล้ว ทั้งตัวช่วยอย่างสารหล่อลื่น หรือ ของเล่นต่างๆนาๆที่กะว่าจะใช้กระทำกับน้องยูมิ...

“เอาละ...ได้เวลาเปิดซิงแล้ว..” นายแบงค์เอ่ยกล่าวขึ้น เมื่อเค้าได้ชโลมถูกสารหล่อลื่นลงบนท่อนเอ็นที่แข็งโด่อย่างพร้อมใช้งานของเขา...ก่อนที่นายแบงค์จะหันกลับไปหายูมิที่ยังคงไร้สติ ซึ่งเค้าก็จ้องมองรูหีสวยๆที่ปิดมิดอย่างซิงสุดๆนั้น ใช่ จ้องมองด้วยความสงสัยและเสียดาย เพราะเค้าเองก็ไม่รู้ว่า หลังจากผ่านพ้นคืนนี้ไปนั้น หีสวยๆนี่จะมีสภาพเป็นเช่นไรนะ..

“เฮ้ย!! เริ่มเย็ดมันไปรึยัง?...” คำกล่าวถามที่เอ่ยขึ้นจากทางด้านหลังนั้น ก็ทำให้นายแบงค์ถึงกับชะงัก และพอหันกลับไปมองก็พบว่า คนที่เอ่ยถามนั้นก็คือ ‘นายเจ๋ง’ เพื่อนรักร่วมชั้นปีของเขา....

“กำลังจะเปิดซิง มันเลย ทางนั้นละว่าไง...” นายแบงค์เอ่ยตอบ และถามกลับ ซึ่งนายเจ๋งที่เดินเข้ามาหาเขาจากทางด้านหลังนั้นก็เอ่ยตอบ...

“ทางนั้นเรียบร้อยดี อีกสักพักก็คงสั่งเลิกกิจกรรม และต้อนพวกน้องๆเข้านอน ซึ่งน้องๆคนอื่นคงไม่มีปัญหาหรอก ยกเว้นแต่...” นายเจ๋ง ชายหนุ่มที่แปะพลาสเตอร์ที่จมูกเอ่ยตอบ ซึ่งไม่ทันจะตอบจบดี นายแบงค์ก็กล่าวเสริมขึ้นมา...

“ไอ้รุ่นน้องที่เป็นเพื่อนสนิทของน้องยูมินั้นใช่มัย?. เดี๋ยวกูจัดการเอง..” นายแบงค์เอ่ย ซึ่งนายเจ๋งก็พยักหน้าตอบรับอย่างรับรู้ ก่อนที่เค้าจะชะโงกหน้าเข้าไปมอง และทำให้เค้าต้องเอ่ยร้องไม่แพ้นายแบงค์ที่ได้เอ่ยไปก่อนหน้านี้ ทันทีที่เห็นหีของยูมิ

“แม่เย็ด...หีน้องยูมิ โคตรสวยวะ...”

“ไม่ได้ แค่สวยอย่างเดียวด้วย ดูนี่ซะก่อน..” นายแบงค์เอ่ยพร้อมกับทำการแหวแกแคมหีเพื่อให้เพื่อนรักเค้าได้ตื่นตะลึงอีกรอบ เมื่อเห็นเยื่อขาวบางๆที่เป็นเยื่อพรหมจรรย์..

“เฮ้ย แบงค์ กูให้มึง 15,000 แถม เครื่องPS3 ของกูที่มึงอยากได้ ด้วยก็ได้ ขอกูเป็นคนเปิดน้องยูมิเถอะ...” นายเจ๋งที่เอ่ยกล่าวร้องขอทันที หลังเห็นของดีอย่างเต็มตานั้น...แน่นอนว่านายแบงค์ก็เอ่ยปฎิเสธทันที...

“ไม่เว้ย ต่อให้เงินเป็นแสน กูก็ไม่เอาเว้ย...ตามข้อตกลง กูเป็นคนวางแผน ฉะนั้นกูต้องเป็นคนเปิด...” นายแบงค์ตอบ ซึ่งนั้นก็ทำให้นายเจ๋งเจ็บใจปนเสียดายไม่น้อย...ที่ตอนแรกที่ทำข้อตกลงกัน ไม่มีใครแย้งข้อแม้นี้เลย เพราะไม่คิดว่า หีของน้อง

ยูมิจะสวย แถมยังมีเยื่อเห็นจะๆแบบนี้อีก...

เรื่องเปิดซิงยังพอ..ทำใจ.. แต่เรื่องทะลวงฉีกกระชากพรหมจรรย์นี่สิ เค้า(นายเจ๋ง) โคตรอยากจะทำเลย..

“กูไม่น่าตอบตกลงเลย รู้งี้น่าจะยื่นข้อเสนอเป็นคนเปิดแม่งซะก็ดี..”นายเจ๋งที่เอ่ยโอดครวญคนเดียว.. ก่อนที่เค้าจะเอ่ยร้องขอนายแบงค์...

“เฮ้ย เดี๋ยว อย่าเพิ่งเย็ดมันนะ กูขอถ่ายรูปหีมันไว้ดูก่อน..” ถ้อยคำดั่งกล่าวก็ทำให้นายแบงค์ชะงัก และมีท่าทีเห็นด้วย..

“อืมมม ก็ดีเหมือนกัน จะได้มีไว้เปรียบเทียบ ระหว่างก่อนโดนควย กับ หลังโดนควย..” นายแบงค์เอ่ยตอบรับอย่างเห็นด้วย ด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะหลีกทางให้อีกฝ่ายได้ถ่ายรูปและพอนายเจ๋งถ่ายรูปเสร็จ... 

นายแบงค์ก็ขยับกลับเข้ามาหมายเตรียมกระทำเปิดซิงของยูมิ ซึ่งตอนที่ถ่ายรูปเสร็จ และก่อนที่นายแบงค์จะกลับเข้ามานั้น นายเจ๋งยังคงเอ่ยเชิงขอ เปลี่ยนตัว ให้เค้าเป็นคนเปิดซิงเธอแทน...แน่นอนว่า นายแบงค์ก็ยังคงปฎิเสธ อย่างเสียงแข็ง..

“เอาละนะ...น้องยูมิจ้า...มาเป็นเมียพี่แบงค์เถอะนะ..” นายแบงค์ที่เอ่ยกล่าวด้วยท่าทีที่กลัดมันส์ ซึ่งขณะที่เอ่ยกล่าวนั้นนายแบงค์ก็ขยับท่อนเอ็นที่แข็งโด่นั้นเข้าตีโหนกหีของหญิงสาว ก่อนจะทำการจ่อและขยับดันเข้าไป ร่างของนายแบงค์ที่ได้เข้าคร่อม โดยแทรกเข้าระหว่างขาของเธอ...

“แม่เย็ด!! ฟิตชิบหายเลยวะ อึบบบ...” นายแบงค์ที่เอ่ยร้องบอกอย่างจงใจให้เพื่อนสนิทที่จ้องมองอยู่ได้ยิน ซึ่งเขาก็ร้องบอก และพยายามดันท่อนเอ็นทะลวงเข้าไปในรูสวาทของยูมิ ซึ่งนายแบงค์ก็ขยับช่วงเข้า-ออก อยู่ 2-3รอบ ก่อนจะสำเร็จดันหวัง เมื่อท่อนเอ็นของเขานั้นได้สอดใส่เข้าไปจนหมดด้าม...

“สัดดดดดดดด....” นายแบงค์ที่เอ่ยกู่ร้องด้วยความเสียว จากความคับแน่นแสนฟิตของรูสวาท เมื่อท่อนเอ็นของเขาได้สอดใส่เข้าไปจนหมดนั้น และเขาก็ไม่ทันสังเกตเลยว่า การสอดใส่เข้าไปนั้น ก็ทำให้ ทางยูมิที่ถึงแม้จะยังไม่ได้สติอยู่ก็ตาม ก็แสดงปฎิกิริยาออกมาอย่างพอสมควร จากทั้งทางใบหน้า และท่าทางที่ดูเจ็บพอควร...

“ทั้งฟิต แถมตอดแรงอีก ถ้าชั่วโมงบิน ไม่สูงมีหวังแค่เสียบก็แตกได้แล้วนะเนี่ย..” นายแบงค์ที่เอ่ยกล่าวกับตัวเอง พร้อมกับขยับสาวท่อนเอ็นออกจากรูหี โดยที่เขาก็ก้มลงมอง แลเขาก็ต้องอมยิ้ม เมื่อเห็นท่อนควยของเขามีเลือดสาวติดมาด้วย...

“ไอ้เจ๋ง...มึงอยากดูเลือดสาวของน้องเค้ามัยละ?...” นายแบงค์เอ่ยปากเชิงถามแก่เพื่อนสนิทที่ยืนอยู่ข้างหลัง..

“ไม่ละ ตอนนี้กูอยากเย็ดมัน อย่างเดียวแล้ว มึงช่วยรีบๆเล่นมันให้เสร็จซะทีเถอะ กูจะได้ต่อ ก่อนที่พวกไอ้เอกมันจะมา..”

นายเจ๋งเอ่ยตอบ ด้วยท่าทีที่เหมือนหมดอารมณ์เล็กๆ ใช่ หมดอารมณ์เพราะไม่ได้เปิดซิงเธอ ไม่ได้เปิดแล้วจะเข้าไปดูทำไมให้เจ็บใจเล่น...

“เออๆๆ...”นายแบงค์ที่เอ่ยตอบ พร้อมกับหันกลับมาเล่นหญิงสาวต่อ นายแบงค์ที่ขยับยัดท่อนควยของเขาเข้าไปในรูสวาทของหญิงสาวอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มีบางอย่างที่แปลกไปจากเมื่อกี้!! ถึงแม้ท่าทีของยูมิจะมีท่าทีสะดุ้งสะท้านและส่งเสียงครวญครางเบาๆออกมา เหมือนดั่งเมื่อกี้ แต่สิ่งที่แปลกและแตกต่างออกไปคือ ดวงตาของเธอที่ปิดมิดนั้นกำลังมีท่าทีขยับอย่างลืมขึ้น...

“โอะๆ ดูเหมือนน้องยูมิ จะรู้สึกตัวแล้ว...” นายแบงค์ที่เอ่ยกล่าวขึ้น เมื่อเห็นท่าทีของหญิงสาวที่กำลังค่อยๆลืมตาตื่น และทันทีที่เธอลืมตา และพบกับสภาพของตัวเองและท่าทีของนายแบงค์ที่กำลังกระทำกับเธออยู่นั้น ก็ทำให้ยูมิมีสีหน้าที่ตกใจอย่างสุดขีด!!

“เอาละ ในเมื่อน้องยูมิได้สติแล้ว...งั้นพี่ก็ขอสนุกอย่างเต็มที่ก็แล้วกันนะ..” นายแบงค์กล่าวต่อ ขณะที่สีหน้าของยูมิยังดูตื่นตระหนกตกใจกับสถานการณ์ของตนเอง และไม่ทันที่เธอจะเอ่ยปากพูดอะไร เธอก็ต้องสะท้าน เพราะหลังจากที่นายแบงค์เอ่ยถ้อยคำดั่งกล่าวจบ เค้าก็ทำการขยับสาวท่อนเอ็นตะบั่นเย็ดใส่รูหีของเธออย่างไม่ยั้งทันที...

เล่นทำเอายูมิสะดุ้งสะท้าน และเอ่ยปากร้องครางอย่างดังขึ้น...

“อะ...อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาาาา...”ยูมิที่เอ่ยปากร้องครางอย่างสะท้าน กับการกระทำของนายแบงค์ที่ได้เข้าคร่อมและขยับช่วงล่างเข้าตะบั่นรูสวาทของเธออย่างไม่ยั้ง..ถึงแม้ยูมิจะยังจับต้นชนปลายไม่ถูกก็ตาม และไม่ได้เอ่ยถามอะไร แต่จากสภาพ และสิ่งที่เธอกำลังโดนกระทำอยู่นี่ มันก็เหมือนเป็นคำตอบให้เธอกลายๆอยู่แล้ว ว่า เธอ กำลังโดนข่มขืนอยู่...

“อื้ออออ มะ ไม่นะ หยุดนะ...” ยูมิที่ค่อยๆเอ่ยปากร้องขอ อย่างเริ่มมีน้ำตาไหลริน ซึ่งนั้นก็ทำให้นายแบงค์ผู้ที่กระทำนั้นขบขันและเอ่ยตอบ...

“โดนพี่ซอยควยเย็ดไปเป็น 10 เพิ่งจะร้องขอเหรอ..ไม่ร้องขอช้าไปเหรอ น้องยูมิจ้า...” นายแบงค์ที่เอ่ยเงถามด้วยรอยยิ้ม ซึ่งจริงๆแล้วเค้าก็พอรู้อยู่ว่าทำไม เธอถึงได้เอ่ยร้องขอออกมาช้านัก ทั้งนี้ก็คงเป็นผลข้างเคียงของยาที่เขาผสมลงไปในขวดน้ำนั้นแหละ... มันทำให้หลังได้สติขึ้นมานั้นยังคง มึนๆงงๆอยู่แป๊บหนึ่ง...

“อื้ออออ ไม่นะ หยุดนะ...” ยูมิที่ไม่สนถ้อยคำนั้น ยังคงเอ่ยย้ำคำเดิม ด้วยสีหน้า ท่าทีที่สะท้านต่อการกระทำของเขา ซึ่งเธอก็ได้ขยับมือไม้ของตัวเองเข้าจับยังที่ไหล่ของชายหนุ่ม โดยตั้งใจว่าจะเออกแรงผลักดันร่างของเขาให้ออกไป แต่เธอก็ไม่สามารถทำได้ ซึ่งตัวของเธอนั้นก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าทำไม ร่างกายของเธอถึงได้เรี่ยวแรงแบบนี้..

“อย่าดิ้นร้นหรือร้องขอ เลย ยังไงพี่ก็ไม่หยุด หรอก เพราะคืนนี้น้องยูมิจะต้องเป็นของพี่ ไม่สิ...เป็นของรุ่นพี่ทุกคน..”นายแบงค์ที่เอ่ยกล่าว ด้วยรอยยิ้มอย่างฉีกกว้างพร้อมขยับท่อนเอ็นเข้าเย็ดใส่รูหีของยูมิอย่างถี่ยิบ..ซึ่งถ้อยคำนั้นก็ทำให้ยูมิมีท่าทีอึ้งๆเหมือนกัน ก่อนที่เธอจะเอ่ยร้องอย่างสุดเสียงขึ้นมา...

“มะ ไม่นะ.......ม่ายยยยยยย......”

.

.

.

.

“???...” นายชาติที่ยังคงนั่งร่วมกิจรรม ในบ้านไม้ที่อยู่ห่างจากเรือนไม้ที่ยูมิกำลังผจญอยู่นั้น เค้าก็ได้หันหน้าไปมองยังด้านนอกที่มีลมอย่างรุนแรง นั้น ราวกับเหมือนได้ยินเสียงบางอย่าง...

“เป็นอะไรครับน้องชาติ...” พี่เอก 1 ในรุ่นพี่ ก็เอ่ยร้องถาม เมื่อเห็นท่าทีดั่งกล่าวของรุ่นน้องอยู่ๆหยุดทำกิจกรรมลง..

 

“เออ เปล่าครับ คือผมเป็นห่วงยูมินะครับ..” ชายหนุ่มที่หันกลับมาเอ่ยตอบคำถามกับรุ่นพี่ ซึ่งเค้าก็คิดว่าคงหูฝาดไปเองที่เหมือนจะได้ยินเสียงร้องของยูมิ ใช่เสียงที่ได้ยินคงเป็นเสียงลมจากพายุที่โหมเข้าเกาะแห่งนี้เสียมากกว่า...

“อ้อ เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงหรอก เมื่อครู่พี่เจ๋งก็เดินออกไปช่วยดูอีกคนแล้ว..ยูมิเค้าไม่เป็นไรหรอก..” พี่เอกตอบ พร้อมกับเอามือตบบ่า เพื่อปลอบและสร้างความมั่นใจเชื่อใจให้แก่ชายหนุ่ม โดยที่นายชาตินั้นกลับไม่รู้สึกแบบนั้นเลย แต่กลับรู้สึกเป็นห่วงและกังวลใจอย่างบอกไม่ถูก...

โดยที่นายชาติไม่รู้เลยว่า สิ่งที่เค้ากังวลใจอยู่นั้น...มันกำลังเกิดขึ้นกับยูมิอยู่...

“อื้ออออ อาาาาาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาาาาา....” เสียงครางที่ยังคงเอ่ยร้องระงม โดยที่ร่างของเธอนั้นยังคงถูกนายแบงค์ขึ้นคร่อมกระหน่ำรูเสียวของเธออย่างไม่ยั้ง ซึ่งนายแบงค์นั้นก็จ้องมองท่าทีของหญิงสาวก่อนจะร้องถามด้วยรอยยิ้ม...

“หลังๆไม่มีการร้องห้าม แสดงว่า เริ่มชิน เริ่มเสียวกับควยของพี่แล้วสินะ...” นายแบงค์ที่เอ่ยกล่าวด้วยรอยยิ้ม และยังคงขยับช่วงล่างเข้าโถมใส่หญิงสาวไม่หยุด ท่ามกลางเสียงครางของยูมิที่เอ่ยร้องอย่างไม่หยุดปาก และถ้อยคำของเขานั้นก็ทำให้ยูมิหันมาจ้องมองเค้าด้วยสายตาที่เคียรแค้น ถึงแม้ใบหน้าของเธอจะนองไปด้วยน้ำตาก็ตาม..

ยูมิที่จ้องมองอีกฝ่ายด้วยความช้ำใจ และเจ็บใจ ถึงแม้เธอไม่อยากจะยอมรับในสิ่งที่อีกฝ่ายกล่าวมาก็ตาม แต่มันก็เป็นดั่งนั้นจริงๆ ตอนแรกที่รู้สึกตัวและพบว่าตัวเองกำลังโดนชายคนนี้ข่มขืน ตรงนั้นของเธอมันเจ็บมากๆ เจ็บเหมือนแทบจะฉีกขาดชนิดที่ร่างกายเหมือนจะขาดกลางเลยก็ว่าได้...

แต่หลังจากนั้นสักพัก ความเจ็บดั่งกล่าวก็เลือนหาย เหลือเพียงความรู้สึกที่เธอไม่อยากจะยอมรับมัน เท่านั้น ความรู้สึกที่เสียวซาบซ่านนี้...

“ไม่ตอบ ก็ไม่เป็นไรนะ... ถึงแม้น้องยูมิจะเริ่มเสียวแล้วก็ตาม.. แต่น่าเสียดายนะ ที่ทางพี่..ไม่สามารถจะทนต่อไปได้อีกแล้ว.” นายแบงค์เอ่ยกล่าวต่อ ด้วยน้ำเสียงที่ดูหื่นๆพร้อมกับท่อนเอ็นที่เริ่มซอยสั้นๆอย่างถี่ยิบมากขึ้น..

“อื้อออออ มะ หมายความว่าไงนะ..” ยูมิที่ร้องถามด้วยความสงสัยไม่เข้าใจในถ้อยคำดั่งกล่าว...

“ก็หมายความว่าพี่กำลังจะเสร็จแล้วไง หรือ อีกความหมายคือ พี่กำลังจะเสกเด็กเข้าท้องของเรายังไงละ...” ถ้อยคำที่เอ่ยตอบกลับมาอย่างทันทีของนายแบงค์นั้น ก็ทำให้ยูมิถึงกับตาโตอีกครั้ง เพราะเข้าใจในความหมายของถ้อยคำนั้น ..

“มะ ไม่นะ...ไม่เอานะ..” เธอเอ่ยร้องห้ามอีกครั้ง พร้อมกับพยายามออกแรงมือไม้ที่ยังคงจับวางที่ไหล่ของเขา แต่ผลลัพธ์นั้นก็ยังคงเช่นเดิม...เธอยังคงไม่สามารถจะผลักเขาออกไปได้ ท่าทีดั่งกล่าวของเธอนั้น ก็ทำให้นายแบงค์ถึงกับยิ้มชอบพอ ก่อนที่เขาจะกระทุ้งเย็ดรูหีอีก 1 ชุดใหญ่ และจึงค่อยสบคำรามดังออกมา...

และนั้นก็ทำให้ยูมิ แสดงปฎิกิริยาตอบรับออกมาอย่างทันท่วงที ที่ ต้องโดนของเหลวร้อนๆของอีกฝ่ายอัดราดเข้ามายังในท้องอย่างเต็มเหนี่ยวนั้น....

“อะ....อาาาาาาาาาาาาาาาาา าาาาาาาาาาาาาาาาา าาาาาาาาาาาาาาาาา าาาาาาาาาาาาาาาาา....”ยูมิที่เอ่ยร้องลั่น ด้วยท่าทีที่สะดุ้งสะท้านอย่างสุดตัวด้วยความเสียวซ่านจากน้ำกามที่ราดเข้ามานั้น ....ทำเอาเธอแอ่นกายขึ้นอย่างนิดๆ..

“อูยยยยยยยย สุดยอดดดดดดดด...” นายแบงค์ที่สูดปากเอ่ยร้อง โดยที่ร่างของเขานั้นก็แทบลงไปนอนทาบทับบนร่างของยูมิอย่างเต็มๆ สีหน้าของนายแบงค์นั้นก็บงบอกถึงความเสียวสุขมากๆๆ...

“....ถ้าเสร็จแล้ว ก็รีบออกมา กูจะได้เย็ดน้องเค้าบ้าง...” นายเจ๋งที่ยืน กอด อก ที่จ้องมองอยู่ทางด้านหลังนั้น ก็เอ่ยขึ้นแทบทันทีที่ เห็นนายแบงค์เสร็จสม ซึ่งนั้นก็ทำให้นายแบงค์เอ่ยโต้ตอบเชิงไม่พอใจ...

“ห่า มึงจะเร่งกูไปไหนเนี่ย...ขอกูลิ้มความเสียวจากการตอดของรูหีน้องเค้าอีกนิดไม่ได้รึไงวะ...” 

“มันช่วยไม่ได้ เพราะ 1. กูเงี่ยน  2. มึงยังมีเรื่องที่ต้องทำไม่ใช่รึไง ไอ้แบงค์...” ถ้อยคำที่ตอบกลับของนายเจ๋งนั้น ก็ทำให้นายแบงค์นึกขึ้นได้ ถึงแม้ ตัวของเขาจะไม่สบอารมณ์นักก็ตาม..

“เออๆๆ เข้าใจแล้ว...” นายแบงค์ที่เอ่ยพร้อมกับยันตัวลุกขึ้น และเดินออกจากตัวของยูมิที่ยังคงนอนหงาย หอบครางอยู่บนเบาะนอนนั้น และนั้นก็ทำให้นายเจ๋งยิ้ม พร้อมกับขยับเดินเข้าไปหายูมิ ด้วยท่าทีที่ทำการปลดเปลื้องกางเกงของตนเองไปด้วย...

“จัดการให้เรียบร้อยนะเพื่อน..” คำกล่าวของนายเจ๋งที่เอ่ยขึ้น เมื่อเดินผ่านนายแบงค์ที่ยืนอยู่ระหว่างเส้นทางที่เดินเข้าไปหายูมิ ซึ่งนายแบงค์ที่กำลังสวมใส่กางเกงนั้นก็เอ่ยตอบ...

“เออ ไว้ใจได้น๊า...จะจัดการให้เรียบร้อยเลย..”นายแบงค์ เอ่ยตอบ ถึงแม้จะไม่สบอารมณ์เท่าไรนักก็ตาม โดยที่นายเจ๋งก็ชำเลืองมองยังเพื่อนสนิทของตน อย่างยิ้มๆ และค่อยหันกลับไปมองทางหญิงสาว...

“เอาละ น้องยูมิจ้า เรามาสนุกกันดีกว่านะ..” นายเจ๋งที่กล่าวพร้อมกับขยับตัวเข้าคร่อมร่างของเธอ...ก่อนที่นายเจ๋งจะสังเกตได้ว่า น้องยูมินั้น ไม่มีท่าทีตอบรับใดๆ จนทำให้เค้าต้องเอ่ยร้องออกมา...

“เฮ้ยๆๆ ...อย่าบอกนะว่า โดนแค่นี้ก็ สลบไปแล้วนะ..” นายเจ๋งเอ่ยร้องขึ้น เมื่อเห็นเธอไม่มีท่าทีตอบรับใดๆ เธอที่ยังนอนแน่นิ่งใบหน้าที่หันไปทางด้านข้าง และนั้นทำให้นายเจ๋งที่เอ่ยนั้นก็ได้ขยับมือไม้หมายจะแตะต้องยังใบหน้าของเธอ แต่ไม่ทันได้สัมผัสแต่อย่างใด คุณเธอก็ได้ขยับหันมามองเค้า ด้วยสายตาที่เจ็บแค้น ถึงแม้จะมีน้ำตานองหน้าก็ตาม...

“ถ้ายังมีสติอยู่ ก็น่าจะส่งเสียงบ้างสิ จ๊ะ..” นายเจ๋งเอ่ยกล่าวต่อ อบย่างไม่สนถึงสายตาดั่งกล่าว พร้อมกับขยับร่างหมายเตรียมสนุกกับเธออย่างเต็มที่....

“อะ....ออกไป..ออกไปให้พ้นนะ..”ยูมิที่เค้นเสียงเอ่ยถ้อยคำนั้นออกมา ด้วยอารมณ์น้ำเสียงที่เจ็บช้ำ เจ็บแค้นอย่างสุดๆ ซึ่งนั้นก็ทำให้นายเจ๋ง ที่ขยับขึ้น คร่อมและจ้องมองทุกส่วนสัดของเธอนั้นก็ถึงกับชะงักนิดๆ...

“เฮ่ๆ พี่เพิ่งจะเข้ามาเองนะ จะรีบไล่พี่ไปไหนละ แต่ถ้าอยากไล่พี่จริงๆละก็...ก็ใช้กำลังไล่พี่ไปเองสิ น้องยูมิ..” นายเจ๋งที่เอ่ยตอบอย่างยียวน และท้าทาย ด้วยรอยยิ้ม โดยที่เขารู้ดีว่าหญิงสาวไม่สามารถกระทำตามที่เค้าท้าไว้ได้ เพราะผลข้างเคียงของยานั้น ทำให้เธอไม่เหลือเรี่ยวแรงใดๆอยู่พักหนึ่ง!! 

“......” ยูมิที่ได้ยินถ้อยคำท้าทายนั้นก็มีแต่ทำหน้าเจ็บแค้นขึ้นไปอีก ก่อนที่ใบหน้าของเธอจะสะดุ้งสะท้านให้กับมือไม้ของนายเจ๋งที่ได้ขยับเข้ามาทำการบีบคลึงยังทรวดอกของเธอข้างหนึ่ง..

“นมสวยไม่พอ ยังนุ่มนิ่ม เนียนดีอีกด้วยนะ..”นายเจ๋งที่เอ่ยกล่าวเชิงบอกกับความรู้สึกที่ได้จากการสัมผัสยังเต้านมข้างนั้นของหญิงสาว ซึ่งมันทำให้หญิงสาวที่เป็นเจ้าของเต้านั้นยิ่งชอกช้ำอย่างพอสมควร เต้านมข้างดั่งกล่าวของเธอที่กำลังถูกนายเจ๋งค่อยๆบีบเคล้าคลึงอย่างไปมา... 

ก่อนที่เขาจะทำให้เธอส่งเสียงร้องนิดๆ เมื่อเค้าได้ใช้นิ้วโป้งและนิ้วชี้ เข้าทำการบีบบิดยังหัวนมสีสวยของเธอ....

“อะ...อาาาาาาา..” ยูมิที่เอ่ยร้องอย่างเบาๆจากการกระทำดั่งกล่าว..ขณะที่นายเจ๋งผู้กระทำนั้น ก็ยังคงกระทำด้วยรอยยิ้มที่ฉีกกว้างอย่างสะใจ ซึ่งเค้าหาได้บีบบิดอย่างเดียวไม่ หากแต่บิดและดึงอีกด้วย ซึ่งนั้นก็ทำให้หญิงสาวเจ็บไม่ใช่น้อย...

“นมสวยๆแถม หัวนมก็สีสวยๆแบบนี้ เดี๋ยวดูดให้หนำใจเลย...ถือเป็นแก้แค้นที่ทำเอาจมูกพี่เป็นแบบนี้..” นายเจ๋งที่เอ่ยกร้าวด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับขยับใบหน้าอย่างก้มลง เพื่อหมายจะกระทำดั่งที่เอ่ยกล่าวเอาไว้ ท่ามกลางเสียงร้องห้ามของยูมิ

“มะ ไม่นะ...อย่า..อะ...อ๊าาาาาาาาา าาาาาาาาาาาา..”

.

.

.

“เอาละ พี่ขอจบกิจกรรมของคืนนี้เพียงเท่านี้ ขอให้น้องๆทุกคนวิ่งกลับที่พัก ยังไงก็ระวังอย่าเป็นหวัดละ..” เสียงของพี่เอก รุ่นพี่ที่เอ่ยกล่าวบอกเลิกกิจกรรม หลังจากดำเนินกิจกรรมในlist ของคืนนี้เสร็จแล้ว พร้อมกับให้น้องๆนั่งรอ เผื่อฝนที่ตกอย่างหนักนั้นจะเปิดโอกาสหยุดพักบ้าง แต่พอเห็นว่ามันไม่หยุดและเวลาก็ดึกดื่นแล้ว จึงจำต้องสั่งแบบนี้...

โดยที่น้องๆปี 1 ก็ไม่มีใครโอดครวญแต่อย่างใด หากแต่วิ่งฝ่าสายฝนกลับยังบ้านอีกหลังที่เป็นที่พักกันอย่างสนุกสนานยกเว้นเพียงแต่ คนๆหนึ่งที่ยังคงไม่กลับไปที่พักตามคำสั่ง...

“แล้วยูมิละครับ..” นายชาติที่ร้องถาม เมื่อเห็นนายแบงค์เดินเข้ามา โดยที่เค้าก็รู้สึกกังวลเป็นห่วงมากๆเพราะพอรุ่นพี่สั่งกลับที่พักเค้าก็เดินมายังจุดที่ยูมิเคยนั่งอยู่ก็พบว่าเธอ ไม่อยู่เสียแล้ว..นายแบงค์ที่มีสภาพเนื้อตัวเปียกปอนนิดๆนั้น ก็จ้องมองก่อนเอ่ยตอบ...

“ไม่ต้องห่วงหรอก หล่อนอยู่ที่เรือนไม้ตรงนั้นนะ..”นายแบงค์ที่เอ่ยตอบ ซึ่งนายชาติก็มองไปยังเรือนไม้ตามที่อีกฝ่ายชี้และมีท่าทีจะขยับไปหาแต่ถูกนายแบงค์รั้งตัวไว้…

“เดี๋ยว อย่าไปเลย หล่อนบอกว่า อยากอยู่คนเดียวใครมาอีก จะซัดให้คว่ำเลย ขนาดพี่ยังโดนไล่ออกมาเลย..” นายแบงค์ที่คว้ามือของรุ่นน้องและทำการเอ่ยต่อ ซึ่งนั้นก็ทำให้นายชาติหันมามอง ด้วยท่าทีที่เหมือนจะเชื่อในถ้อยคำนั้นอย่างเต็มเปา แต่ยังคงแสดงท่าทีเป็นห่วงหญิงสาวอยู่...

“แต่...ให้เธออยู่ที่นั้นคนเดียวจะดีเหรอครับ..” นายชาติร้องถามขึ้น...

“อืมมม ไม่เป็นไรหรอก..พี่รับรองได้ ว่าเธอไม่เป็นไร ไงเราก็รีบไปนอนพักได้แล้ว พรุ่งนี้ยังมีกิจกรรมอีกเยอะ รออยู่นะ..” นายแบงค์ตอบอย่างให้คำเชื่อมั่นและเร่งเร้า โดยที่อีกฝ่ายไม่รู้เลยว่านั้นเป็นการไล่กลายๆ ซึ่งนายชาติก็ยังคงมีท่าทีลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ซึ่งเค้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่า ทำไมถึงรู้สึกไม่ดีแบบนี้...ทั้งๆที่รุ่นพี่คนนั้นยืนกรานด้วยน้ำเสียงสีหน้าที่ดูน่าเชื่อถือแบบนี้...

ถึงแม้ใจหนึ่งอยากจะเดินไปดู แต่ด้วยความที่รู้จักนิสัยของเธอ เป็นอย่างดี จึงทำให้เค้าไม่กล้าที่จะไป ใช่ หากเธอเอ่ยแบบนั้น แสดงว่า ไม่อยากให้ใครไปใกล้ในเวลานี้ ขืนไปก็มีแต่เจ็บตัวเปล่าๆ...

“ก็ได้ครับ ฝากดูเธอด้วยนะครับ..” นายชาติที่เอ่ยขึ้น หลังจากตัดสินใจ โดยเชื่อถ้อยคำของนายแบงค์ พร้อมกับหันหลังเดินไปยังที่พัก ซึ่งทันทีที่นายชาติ เดินไปนั้น นายแบงค์ก็หันไปสบตามองกับเพื่อนๆร่วมชั้นปีที่กำลังเก็บข้าวของ ที่ทำกิจกรรมเมื่อครู่ เนื่องจากตัวบ้านนั้น นอกจากจะใช้ทำกิจกรรมแล้วยัง เป็นที่นอนสำหรับพวกรุ่นพี่อย่างเขานั้นเอง...

และสายตาที่นายแบงค์หันไปสบนั้น ก็เป็นนัยยะบางอย่างที่ทำให้เพื่อนร่วมชั้นปี นั้นต่างแสยะยิ้ม แถมมีบางส่วนได้ตรงไปยังที่เรือนไม้นั้น เหลือเพียงไม่กี่คน ที่ยังคงต้องอยู่ ดูความเรียบร้อย ซึ่งในนั้นก็มีคนต้นคิดแผนการอย่างนายแบงค์รวมอยู่ด้วย..

และทางด้านของยูมินั้น...

“แฮ่ก...แฮ่ก...เป็นไงบ้างจ๊ะ น้องยูมิจ้า น้ำควยพี่เจ๋งอุ่น ร้อนไปทั่วหีดีมัยจ๊ะ...” นายเจ๋ง ชายหนุ่มรุ่นพี่ที่มีพลาสเตอร์แปะที่จมูกนั้นก็เอ่ยกล่าวเชิงถาม อย่างหอบเหนื่อย หลังจากที่เขาได้เย็ดหญิงสาวจนเสร็จสม เป็นที่เรียบร้อยแล้ว เขา เอ่ยถ้อยคำดั่งกล่าวพร้อมกับ จับจ้องมองดูเธอที่หอบครางไม่แพ้กับเค้า..โดยที่ใบหน้าของเธอยังคงหันด้านข้างอย่างแสดงสีหน้าที่ชอกช้ำ ขมขื่นและเจ็บใจอย่างแสนสาหัสอยู่...

“ไม่คิด จะเอ่ยอะไรบ้าง เหรอ น้องยูมิ..” นายเจ๋งที่ร้องถาม พร้อมกับขยับมือไม้เข้าตะบปคลึงทรวดอกของเธอ ที่มีรอยตีตราอย่างมากมาย ซึ่งเกิดจากน้ำมือของเขา (มีเพียง1รอยจากนับไม่ถ้วนที่เกิดจากฝีมือของนายแบงค์) ซึ่งยูมิก็มีปฎิกิริยาเล็กๆทันทีที่ทรวงวอก ข้างหนึ่งของเธอโดนบีบคลึง...

“จะให้ชมว่าไงละ จะให้ชมว่า เก่งมากที่แป๊บเดียว ก็แตกซะแล้ว อย่างงั้นนะเหรอ?..” ยูมิที่ค่อยๆหันมาเอ่ยตอบแก่ชายหนุ่ม ซึ่งนั้นก็ทำให้นายเจ๋งที่ยิ้มแย้มอย่างสะใจนั้น ก็มีสีหน้าเปลี่ยนอย่างทันที เนื่องจากสิ่งที่เธอพูดมาเป็นเรื่องจริง!! เพราะความฟิตแนบแน่น ที่ยังผ่านศึกเพียงครั้งเดียว ทำให้นายเจ๋งต้องตกม้าตาย ทั้งๆที่เขาเองก็หวังจะล่อเธออย่างเต็มเหนี่ยวเนินนานแบบนายแบงค์ซะหน่อย..แต่กลายเป็นว่าเค้าได้โซโล่อยู่เพียงแป๊บเดียวเท่านั้น...

“พูดจา อย่างงี้ ระวังจะโดน ไม่ใช่น้อยนะ..” นายเจ๋งที่เอ่ยกล่าวเชิงเตือนด้วยน้ำเสียง และ สีหน้าที่ขุ่นเคือง..ซึ่งยูมิก็ใช้สายตาจ้องมองอย่างไม่หวาดกลัวและเอ่ยตอบกลับไป อย่างทันที...

“ก็เอาสิ...คืนนี้ สัตว์นรกอย่างนาย อยากจะทำอะไรกับชั้นก็ทำไป ชั้นจะไม่ร้องขอใดๆทั้งนั้น แต่ขอบอกไว้ก่อนนะว่า ถึงทีชั้นเมื่อไร ก็อย่ามาอ้อนวอนบ้างก็แล้วกัน...” ยูมิที่เอ่ยตอบด้วยน้เสียงที่แข็งกร้าว ด้วยสายตาและน้ำเสียงบงบอกถึงความโกรธและความพยาบาท ซึ่งนั้นก็ทำให้นายเจ๋งชะงักและเหงื่อตก เล็กน้อย กับท่าทีของเธอ ที่ยังคงแข็งกร้าวอยู่...

ก่อนที่นายเจ๋งจะอมยิ้มนิดๆ เมื่อเขาเหมือนได้ยินอะไรบางอย่าง ขณะที่ตัวของหญิงสาวนั้นดูเหมือนจะไม่ได้ยิน แต่ยังคงจ้องมองด้วยสายตาที่แทบจะกินเลือดกินเนื้อเช่นเดิม...

“ได้...ในเมื่อพูดแบบนั้น งั้นพี่ก็ไม่เกรงใจละ และจะคอยดู ว่า น้องยูมิจะทน ไม่ร้องขอใดๆ ถึงเมื่อไร..” นายเจ๋งที่เอ่ยตอบกลับ พร้อมกับขยับกายลุกขึ้น ซึ่งนั้นก็ทำให้ยูมิ งง พอควร กับท่าทางดั่งกล่าว เพราะแทนที่อีกฝ่ายจะกระทำกับเธอต่อ ดันกลับขยับลุกขึ้นเดินไปทางที่ประตูเสียนี้....

“เอ้า...เข้ามาๆ กูเพิ่งเย็ดมันเสร็จ..” เสียงของนายเจ๋งที่เอ่ยกล่าวพร้อมกับเปิดประตู ราวกับรู้ว่า เพื่อนร่วมรุ่นที่ต่างเป็นรุ่นพี่ร่วมสถาบันเดียวกับยูมินั้น ได้เดินมาถึงเรือนไม้แห่งนี้ และนั้นก็ทำให้ยูมิถึงกับเข้าใจและหน้าถอดสี เมื่อเห็นรุ่นพี่ที่เข้ามานั้นมีจำนวนถึง 4 คนด้วยกัน!!

“เย็ดเสร็จแล้ว? อะไรวะ งั้นอีกแบบนี้ไอ้ห่าแบงค์ก็คงเย็ดไปแล้วด้วยสิ..” เสียงของรุ่นพี่คนหนึ่ง ซึ่งถ้ายูมิจำไม่ผิดรู้สึกเหมือนจะชื่อ ‘นายแพน’ อะไรเนี่ย..

“เออ..เย็ดไปแล้ว แถมเปิดซิงแม่งด้วย ไม่เชื่อก็ดูที่เบาะสิ คราบเลือดสาวของอีนี่ยังเจิดนองอยู่เลย..” นายเจ๋งที่เอ่ยตอบ และนั้นก็ทำให้ชาย 4 คนนั้นถึงกับบ่นอุบเชิงอิจฉา ขณะที่ทางยูมิที่เห็นนั้นก็ถึงกับหน้าเสียและตัวสั่นเทา ก่อนที่เธอจะนึกออกถึงคำพูดก่อนหน้านี้ของนายแบงค์.. “คืนนี้น้องยูมิจะต้องเป็นของพี่ ไม่สิ...เป็นของรุ่นพี่ทุกคน”

‘ไม่...จริงล้อเล่นใช่มัย...’ ยูมิที่นึกถึงถ้อยคำนั้น ก็ยิ่งหน้าเสียและเอ่ยร้องในใจ...ขณะที่ทางนายเจ๋งและชายอีก 4 คนนั้นก็กำลังพูดคุยกันอยู่ ก่อนที่นายเจ๋งจะเอ่ยกล่าว...

“รีบๆเข้าไปจัดการมันจะดีกว่า เดี๋ยวพวกที่เหลือมา.. จะยิ่งยุ่งนะเว้ย..” ถ้อยคำดั่งกล่าวของนายเจ๋งก็ทำให้ ชาย 4คนที่ล้วนแต่เป็นเพื่อนร่วมชั้นปีของเขาก็ต่างพยักหน้าเห็นด้วย...

“เออ นั้นสิ...งั้นก็ รีบๆจัดการเลยดีกว่า..” 1 ใน 4 คนนั้นเอ่ย พร้อมกับทำการค่อยๆปลดเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่นั้นออก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ชิ้นส่วนช่วงล่าง นั้น และทันทีที่ยูมิเห็นชายทั้ง 4 แก้ผ้านั้น เธอก็ยิ่งแน่ใจ ว่าคำพูดของนายแบงค์นั้นต้องเป็นเรื่องจริงแน่ๆ...คืนนี้เธอจะต้อง โดนรุ่นพี่ ราวๆ 14-16 คนที่มาดูแลน้องๆในการเข้าค่ายรับน้องนี่ เรียงคิว!! 

“มะ...ไม่นะ!!..” ยูมิที่เอ่ยร้องขึ้นอย่างเสียงดัง ด้วยสีหน้าที่ซีดเสีย หลังจากครุ่นคิดถึง สิ่งที่ตัวเองจะต้องโดน และนั้นทำให้เธอ รวบรวมแรงยันร่างให้ลุกขึ้น และวิ่งหมายหนีออกไปจากขุมนรกนี้ ถึงแม้จะมีความเจ็บปวดหน่วงๆจากช่วงล่างอยู่ก็ตาม แต่ทว่ามันแทบเป็นไปไม่ได้เลยที่เธอจะหนีพ้น เนื่องจากทางออกของเรือนไม้นั้น มีเพียงทางเดียว คือบริเวณที่ นายเจ๋ง และพวก ยืนอยู่!!

ถึงแม้เธอจะรู้ ว่ามันเป็นการกระทำโง่ๆ และอาจจะไม่มีทางรอดก็ตาม แต่ เธอก็ยังคงกลั้นใจและตั้งใจหมายจะวิ่งฝ่าออกไป โดยอาศัยช่วงที่ พวกเขายังไม่ทันตั้งตัวนี่แหละ แต่ดูเหมือนว่าเธอจะคิดง่ายไป...

“เฮ้ยๆๆๆๆ...” เสียงของรุ่นพี่คนหนึ่งที่เอ่ยร้อง เมื่อเห็นทางยูมิวิ่งมาทางพวกตน อย่างมีท่าทีหมายมุดจะหนีออกไป และเสียงร้องนั้นทำให้ คนอื่นๆที่กำลังสนใจอยู่กับการแก้ผ้าของตนเองนั้น ก็ต้องรีบหันกลับมามอง และต่างช่วยกันจับยูมิ..

“จะไปไหนจ๊ะ น้องยูมิ..” เสียงถามของ 1 ในพวกที่ช่วยรุมจับไม่ให้เธอหนีออกไปนั้นเอ่ยถามขึ้น...ซึ่งยูมิก็พยายามขัดขืนดิ้นร้น ก็เอ่ยสบเชิงด่าทอออกมา...

“ปะ...ปล่อยนะ ไอ้พวกเหี้ย!! ปล่อยกูเดี๋ยวนี้นะ..”ยูมิที่เอ่ยร้องอย่างหยาบคายออกมา อย่างไม่เกรงใจใดๆอีกแล้ว ขณะที่ร่างของเธอต่างถูก นายเจ๋งและชายอีก 4 คนนั้น ต่างช่วยกันจับรั้ง หยุด ไม่ให้เธอออกไปจากเรือนไม้นี่ มีทั้งจับแขน จิกผม จิกศีรษะของเธอ แต่ถงกระนั้นยูมิก็เอ่ยร้อง และออกฤทธิ์ออกเดชอย่างดิ้นไปมานิดๆ...

ก่อนที่เธอจะเอ่ยร้อง เมื่อถูกพวกเขาเหวี่ยงกลับมายังที่เบาะนอนนั้นเหมือนเดิม...

“ว้ายยยยยยยย....” ยูมิที่เอ่ยร้อง เมื่อถุกเหวี่ยงกลับมาลงนอนที่เบาะนั้น แต่ถึงกระนั้นเธอก็หมายจะลุกขึ้นอีกรอบ แต่ทันทีที่ลุกอีกรอบนั้นเธอก็โดน รุ่นพี่คนหนึ่งทำการสวนการลุกของเธอด้วยการ ตบหน้าอย่างจัง ซึ่งเล่นเอาเธอกลับไปล้มลงนอนอีกครั้งเลย...

“เฮ้ยยยยย..” เสียงร้องของเพื่อนฝูงที่เอ่ยร้องอย่างตกใจ กับการกระทำของชายคนนั้น...

“แบบนี้แหละดีแล้ว เผื่อแม่งจะได้นิ่งๆซะบ้าง..” ชายคนดั่งกล่าวตอบ ซึ่งเพื่อนคนอื่น พอฟังเหตุผลนั้นก็ไม่ได้เอ่ยว่าอะไร ขณะที่นายเจ๋งก็เป็นเพียงคนเดียวที่มิได้เอ่ยอุทานใดๆเมื่อกี้นี้ หากแต่จ้องมองอย่างอมยิ้มอย่างพอใจกับการกระทำนั้นเสียมากกว่า ก่อนที่จะเอ่ยเชิงถามกับหญิงสาวที่ยังมีสติอยู่ แต่นิ่งแทบทันทีหลังถูกตบไปนั้น...

“ไหนบอกว่า ‘ให้พวกพี่ทำจะอะไรก็ทำไปไงละครับ’ ไม่ทันไรก็เปลี่ยนใจขัดขืนแล้วเหรอ?...” นายเจ๋งที่เอ่ยเชิงถามอย่างเย้ย

หยั่น...ซึ่งนั้น ก็ทำให้ยูมิชำเลืองด้วยความเจ็บใจที่มากขึ้นไปอีก...ก่อนที่เธอจะมีปฎิกิริยา เมื่อนายแพน 1 ใน 4 ที่อยู่ตรงหน้าของเธอนั้น ได้เอ่ยกล่าวขึ้นมาว่า...

“กูขอเป็นคนแรกก็แล้วกันนะ..” ถ้อยคำที่ชายคนนั้นเอ่ยขึ้น ก็ไม่ได้ทำให้อีก 3 คนมีท่าทีคัดค้านแต่อย่างใด หากแต่พยักหน้าตอบตกลง แต่โดยดี ก่อนที่ชายคนนั้น หรือ นายแพน ก็ได้เดินตรงเข้ามาหายูมิ และเข้าคร่อมอย่างแสดงท่าทีหมายจะยำยีชำเราเธอ ซึ่งยูมิก็ได้แสดงท่าทีขัดขืน ต่อสู้อีกครั้ง ก่อนจะโดนชายอีก 3 คนช่วยกันรุมจับ ไม่ให้เอสามารถออกฤทธิ์ออกเดชได้อีก..

“อีนี่..โดนควยไป 2 อัน แล้ว ยังจะขัดขืน หา พระแสง อะไรอีกวะ..” นายแพน เอ่ยกล่าวขึ้น เมื่อพรรคพวกที่มาด้วยกัน อีก 3 คนนั้นได้จับแขนขาของยูมิ จนเธอแน่นิ่งไม่สามารถขัดขืนได้อีก โดยที่นายแพนหรือชายคนนนั้น...ก็จะเป็นคนเย็ดเธอเป็นคนที่ 3 ถัดจากนายแบงค์และนายเจ๋งนั้น ถ้อยคำดั่งกล่าวพร้อมกับท่าทีที่ขยับอย่างแสดงท่าทางหมายจะร่วมรักกับเธอนั้น ก็ทำให้ยูมิเหลือบมองอย่างมีน้ำตาไหลอาบด้วยความชอกช้ำและเจ็บใจ.....

“อะ..อื้ออออ ไม่นะ...ไม่!! อะ.... อ๊าาาาาาาาา าาาาาาาาาาาา าาาาาาาาา าาาาาาาาาาาา..”ยูมิที่เอ่ยร้องห้าม ก่อนจะสะดุ้งและหวีดร้องครางยาวออกมา ทันทีที่โดนท่อนเอ็นของนายแพน กระทุ้งมุดเข้าไปในรูรักที่บอกช้ำจากการโดนกระทำมา ถึง 2 อันนั้น...

“เป็นไงบ้างวะ..” เสียงร้องถามของ 1 ใน ที่เป็น ซึ่งได้ช่วยกันจับยึดร่างของยูมิเอาไว้...

“เป็นไง? ก็สุดๆเลยว่า แม่งแน่นชิบหาย ขนาดโดนไป 2 ควยแล้วนะ...โอววว..”นายแพนที่เอ่ยร้องตอบ ด้วยน้ำเสียงที่บงบอกถึงความเสียวที่เขาได้รับ ก่อนที่เขาจะขยับทำการบรรเลงท่อนเอ็นกระทุ้งใส่อย่างไม่ยั้ง.แน่นอนว่าคำตอบนั้น ก็ทำให้คนที่ถาม หรือ คนอื่นที่ ต่างช่วยกันจับแขนขาของยูมิไว้ ก็มีท่าทีที่ตาหูลุกกับคำตอบนั้น...

ขณะที่ตัวของยูมินั้นก็ไม่สามารถจะกระทำการใดๆได้อีก นอกจากเอ่ยปากร้องห้ามและครวญครางอย่างมีน้ำตาไหลอาบ..

“อื้อออออออ ไม่นะ หยุดนะ หยุด...” เธอที่เอ่ยร้อง อย่างน้ำตาไหลริน ร่างอรชรที่ค่อยๆสั่นไหวไปมา ตามแรงถมของ นายแพนผู้ซึ่งกระทำการเย็ดหีของเธอในเวลานี้ เขาก็ยังคงขยับควยกระเด้าเย็ดใส่หีของเธออย่างเมามันส์ไม่หยุด... 

“หีแบบนี้ ร้องขอให้ตายยังไงก็ไม่หยุดหรอก...” นายแพนที่เอ่ยกล่าวบอก พร้อมกับขยับ ท่อนเอ็นเข้ากระทุ้งใส่ด้วยสีหน้าท่าทีที่เมามันส์สุดๆ ซึ่งเขาก็ ทั้ง กระทุ้งกระแทก โยกควยคว้านคลึง อย่างเมามันส์สุดๆ โดยที่นายแพนนั้นก็โยกเย็ดหีของ

ยูมิ รุ่นน้องคนสวย ลูกครึ่ง ญี่ปุ่น มากกว่า 5 นาทีเศษๆ ...

“ไม่ไหวแล้วเว้ยยย อัคคคคคคค..” นายแพน ที่เอ่ยร้องบอกพร้อมกับคำรามอย่างเสียงดัง และทำการการขยับกระทุ้งใส่รูหีของเธอ อย่างเต็มเหนี่ยว ซึ่งทำเอาร่างอรชรของยูมิถึงกับไหวและแอ่นกายนิดๆด้วยความเสียว จากแรงกระทุ้งที่เข้าใส่อย่างเต็มที่ รวมถึง  ของเหลวที่อีกฝ่ายปลดปล่อยเข้ามานั้น...

 

“อ๊าาาาาาาาา าาาาาาาาาาาา าาาาาาาาา าาาาาาาาาาาา..”ยูมิที่เอ่ยหวีดร้องครางยาวอีกครั้ง ด้วยความเสียวจากน้ำควยร้อนๆที่หลั่งเข้ามาในร่างของเธอ ทั้งที่จริงแล้ว เธอก็ไม่ค่อยอยากจะ ร้องครวญครางออกมาเสียเท่าไร เพราะมันทำให้เธอเหมือนมีอารมณ์ร่วมกับพวกมันนั้นเอง ซึ่งหลายครั้งที่เธอพยายามจะสกัดกั้นความรู้สึกนั้น แต่สุดท้ายมันก็ไม่ผล..

และการที่เธอไม่สามารถจะทำอะไรได้ แถมยังเอ่ยครางเหมือนมีอารมณ์ร่วมอีก มันทำให้เธอรู้สึกทั้งเจ็บใจ ทั้งแค้น และขยะแขยงตัวเองอย่างพอสมควร...

“อูยยยยยย หิวน้ำควยมาจากไหนจ๊ะ น้องยูมิจ้า ถึงตอดดูด ควยของพี่ซะแรงแบบนี้ แสดงว่าหิวมากเลยสินะ..”นายแพนที่เอ่ยกล่าวบอกกับยูมิ ด้วยใบหน้าที่แหงกเงยอย่างบงบอกถึงความเสียวจากรูหีที่กำลังตอดรัดท่อนควยของเขาอย่างหนึบหนับๆ ซึ่งถ้อยคำนั้น ก็ทำให้เธอยิ่งชอกช้ำหนักขึ้นไปอีก..

ใช่ ชอกช้ำ แต่ไม่ได้แสดงปฎิกิริยาใดๆ นอกจากจะเหลือบมองพวกเขาเหล่านี้ อย่างมีหยาดน้ำตาไหลอาบ...และไม่กี่อึดใจต่อมา ชายคนนั้น (นายแพน) ก็ได้ขยับร่างถอยและลุกเดินออกไป...

“ฟู...เบาตัวดีจริงๆเลย...” นายแพนเอ่ยกล่าวกับตัวเองด้วยสีหน้าที่มีความสุขมากๆ ก่อนที่เพื่อนของเขาที่เป็น 1 ใน 3 ที่จับยึดแขนขาของยูมินั้น ก็ได้ขยับเข้ามา ด้วยท่าทีที่เหมือนจะเป็นคนที่จะเย็ดหีของเธอเป็นรายต่อไป..ซึ่งยูมินั้น ก็ไม่ได้แสดงท่าทีใดๆกับ การเข้ามาของชายคนนั้นแม้แต่น้อย...ใช่ ไม่มีการเอ่ยร้องห้ามใดๆ หรือ การขยับอย่างขัดขืนอีกแล้ว..มีแต่จ้องมอง การมาของชายคนดั่งกล่าว อย่างขมขื่นเจ็บใจ จนน้ำตาไหล...

“อะ อื้อออออออออ อ๊าาาาาาาาาาาา าาาาาาา!!” ยูมิที่ส่งเสียงร้องขึ้น เมื่อโดนท่อนควยของชายคนใหม่ที่ได้เข้ามาใช้งานเธอนั้นทำการสอดใส่ทิ่มแทงเข้าไปในรูหีของเธอ ก่อนที่ร่างของเธอจะสั่นครอนโยกไปมาตามแรงโถมกระทำของอีกฝ่าย 

และหลังจากนั้น ยูมินั้น ก็ ไม่แสดงท่าทีใดๆอีกเลย นอกจาก นอนนิ่งๆ ส่งเสียงคราง ในบางช่วงบางจังหวะของการกระทำของ รุ่นพี่ทั้ง 4 คนนั้น ซึ่งรุ่นพี่ทั้ง 4 คนนั้น ต่างก็ค่อยๆทยอยผลัดเปลี่ยนหมุนเวียน ใช้งานรูหีของเธอ อย่างเมามันส์ ใช่ ค่อยๆผลัดหมุนเวียนเข้ามาสนุก และค่อยๆจากไป หลังจากเย็ดจนเสร็จสม และปลดปล่อยเหล่าลูกน้อย ตัวสีขาว เข้าไปแหวกว่าย ในรูรักของเธอ...

ยูมิที่ยังคงนอนรับการกระทำของรุ่นพี่ทั้ง 4 อย่างไม่มีท่าทีใดๆ จนกระทั้ง...

“เอ้า...อ้าปากดูดควยของพี่ตอง หน่อยสิ น้องยูมิจ้า...” นายตอง 1 ในรุ่นพี่ 4 คนนั้น ก็ได้เอ่ยกล่าวเอ่ยพร้อมกับจับหันใบหน้าของยูมิที่นอนอยู่นั้นหันไปทางที่เขาอยู่ พร้อมกับจ่อควยไปยังที่ปากของสาวลูกครึ่งญี่ปุ่นรายนี้ โดยหมายให้เธอใช้ปากทำความสะอาดควย ที่เพิ่งจะเย็ดรูหีของเธอ(จนเสร็จ)มานั้น...

การกระทำดั่งกล่าวกทำให้ยูมิที่ไม่ได้แสดงท่าทีใดๆนั้น ก็มีปฎิกริยาแทบทันที ที่ท่อนควยของนายตองนั้นจ่อที่ปากของเธอ

และนั้นทำให้ยูมินั้น...

“อ็าคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคค!!!..” เสียงของนายตอง ที่เอ่ยร้องลั่น ด้วยความเจ็บปวด กับสิ่งที่ยูมิกระทำและนั้นก็ทำให้คนอื่นๆที่เย็ดเสร็จ นั้นถึงกับรีบเข้าไปดู ก่อนจะเกิดเหตุวุ่นวายเล็กๆ เมื่อนายตองที่เลือดขึ้นหน้ากับการกระทำของยูมินั้น ก็มีท่าทีหมายจะเข้าไปทำร้าย ชนิดที่กะกระทืบเธอให้ปางตายเลยก็ว่าได้ (จากท่าทาง) 

แต่ทว่าเขาก็ถูก เพื่อนๆอีก4คน(รวมนายเจ๋ง)นั้น ก็ได้เข้ามาห้ามเอาไว้ก่อน..

และขณะที่ทำการห้ามหันนั้น ยูมิที่นอนนั้น ก็ได้พยุงตัวเองอย่างขึ้นนั่งและจ้องมองอย่างแสยะยิ้มเชิงสมน้ำหน้าอีกฝ่าย..แน่นอนว่าท่าทีของเธอนั้นก็ยังคงทำให้นาย ตองนั้น ยังคงเดือดดาล และหมายจะทำร้ายเธอให้ได้...

“เสียงดังอะไรกันวะ..” นายแบงค์ที่เข้ามานั้น ก็ร้องถาม เนื่องจากความวุ่นวายดั่งกล่าวนั้น ทำให้เกิดเสียงดังออกจากเรือนไม้แห่งนี้ ถึงแม้ด้านนอกจากจะมีฝน หรือ พายุก็ตาม (ที่นายแบงค์ได้ยิน เพราะกำลังเดินมาถึงด้วยแหละ..)

“คืองี้...” นายเจ๋งที่หันไปเอ่ยตอบ ก่อนจะเอ่ยเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟัง ถึงเรื่องที่นายตอง หมายจะให้ยูมิดูดควย แต่โดนคุณเธองับจน เป็นแผลเลือดไหลซิบๆเลย...และนั้นก็ทำให้นายแบงค์ถึงกับอึ้ง และพอหันไปมองทางยูมิที่ยังคงนั่งอยู่ที่เบาะนั้นเธอก็ยังคงแสดงท่าทีสะใจเล็กๆให้เห็นอยู่เช่นเดิม...

“ไม่เป็นไรมากใช่มัยวะ ไอ้ตอง....” นายแบงค์ที่หันไปถามยังเพื่อนร่วมรุ่นที่โดนยูมิกระทำ ซึ่งเขาก็เอ่ยตอบด้วยสีหน้าที่เจ็บปวดและแค้นเคืองอย่างสุดๆ 

“เออ ไม่เป็นไร ยังไม่ขาด แต่เลือดแม่งออกไม่หยุดเลย ขนาดไม่ลึกนะเนี่ย..” นายตองตอบ แต่นั้น ก็ไม่ได้ทำให้นายแบงค์รู้สึกดีขึ้นแต่อย่างใด ถึงแม้จะไม่ขาด แต่ถ้าเลือดไหลไม่หยุด มันก็อาจจะเป็นปัญหาได้เช่นกัน... ครั้นจะออกเรือพาเข้าฝั่งก็ทำไม่ได้ เพราพายุที่พัดกระหน่ำนั้น...

“รู้สึกว่า ที่บ้านจะยังมีน้ำแข็งเหลืออยู่ ไปใช้น้ำแข็ง ทำให้ควยมึงหยุดเลือดออกซะ แล้ว พวกมึง ก็เย็ดอีนี่เสร็จกันแล้วใช่มัย งั้นก็ช่วยพาไอ้ตองไปที่นั้นที...” นายแบงค์ ที่เอ่ยสั่งแก่ นายตอง และ คนอื่นๆอีก 3 คนที่มากับนายตองนั้น..

“เฮ้ย ไอ้แบงค์...” นายตองที่เอ่ยเรียก แต่อีกฝ่ายก็เอ่ยกล่าวกลับออกมา..

“กูรู้ว่ามึงจะพูดอะไร เดี๋ยวกูจะสั่งสอนอีนี่ให้มึงเอง ตอนนี้มึงรีบๆไปทำให้เลือดหยุดไหลก่อนเถอะ ไม่งั้นคนที่แย่ที่สุดคือตัวมึงนะ...” นายแบงค์เอ่ยตอบ ราวกับรู้ว่า เพื่อนของเขาจะเอ่ยอะไร ซึ่งนายแบงค์ก็เอ่ยอย่างจ้องมองทางยูมิ ซึ่งถ้อยคำนั้นก็ทำให้นายตองยอม ก่อนที่ นายตองจะถูกนายแพน และพวกอีก 2 คนพากลับไปที่บ้านไม้ใกล้ๆ....

“เชื่อเลยว่า สภาพแบบนี้ ยังออกฤทธิ์ได้ขนาดนี้ แถมเรื่องที่เกิดขึ้น  จะโทษ ที่น้องเค้า หรือ โทษที่ ไอ้ตองมันดีเนี่ย..” นายแบงค์ที่เอ่ยกล่าวอย่างบ่นๆกับตัวเอง ก่อนจะหันไปจ้องมองยังยูมิ..ซึ่งยูมิก็จ้องมองยังที่เขาอย่างไม่กลัวเกรงเช่น กัน ก่อนที่เธอจะชะงัก เมื่อประตูของเรือนไม้นั้นได้ถูกเปิดขึ้นอีกครั้ง...

“เฮ้ยย...ไอ้แบงค์!! ไอ้ห่าตอง เป็นอะไรวะ? กูเห็น พวกไอ้ห่าแพน พยุงหิ้วมันไป..” เสียงร้องถามของชายคนหนึ่งที่เป็นเพื่อนร่วมชั้นปีที่เปิดประตูเข้ามาในเรือนไม้นี่ โดยที่ชายคนดั่งกล่าวนั้น ก็ไม่ได้เข้ามาในที่แห่งนี้เพียงคนเดียว แต่ยังมาอีก ราวๆ เกือบ 10 คน...ซึ่งก็คือเหล่ารุ่นพี่ที่เหลือนั้นเอง...

“เป็นห่าอะไร ก็โดนน้องยูมิ กัดเจี้ยวเข้าไปนะสิ...ว่าแต่มึงถนัดไม่ใช่เหรอ ไอ้ชัย...เรื่องการสั่งสอนสาวๆที่ดื้อไม่ยอมใช้ปากให้ถูกต้องนะ..”นายแบงค์ที่หันไปเอ่ยตอบ พร้อมกับเอ่ยเชิงถถาม 1ในผู้ที่มาใหม่นั้น ซึ่งคนอื่นที่เพิ่งมาพอได้ยินคำตอบก็นึกเสียวๆ ยกเว้นแต่คนที่นายแบงค์เอ่ยถามเท่านั้น ที่มีท่าทีแค่เกาหัวหยิกๆ...

ถึงแม้ฟังดูเสียว แต่ทั้งหมดก็พอเดาได้ว่าอาการของนายตองนั้น คงไม่หนักนัก ใช่...ถ้าหนัก ถึงขั้นควยขาดละก็ คงวุ่นวาย กว่านี้ ชนิดที่ นายแบงค์คงไม่ยืนนิ่ง รอ ให้พวกเขามาแบบนี้อย่างแน่นอน...

“จะให้กูทำแบบนั้นจริงงะ แต่นั้นมันรุ่นน้องเรานะ ไอ้แบงค์....” ชัย เพื่อนร่วมชั้นปีเอ่ยร้องเชิงถาม ซึ่งนายแบงค์ก็ยักไหล่ ด้วยท่าทีเหมือนบอกอีกฝ่าย ว่า ‘แล้วไงละ?’ และนั้นก็ทำให้ ไอ้ชัย เกาศีรษะอย่างหนักขึ้น ก่อนจะขยับตรงไปหายูมิที่ยันตัวลุกขึ้นนั่งอย่างจ้องมองอย่างตัวสั่นเทา.. 

ใช่... ยูมิ เริ่มมีอาการตัวสั่นเทา ทันทีที่ รุ่นพี่ที่เหลือ มากันแล้วนั้นเอง...

“ถ้าจะโทษ ก็ต้องโทษที่ตัวน้องเอง ไม่ก็ กรรมเก่าของน้องละนะ...” ไอ้ชัย ที่ยืนอยู่ตรงหน้าของยูมินั้น ก็เอ่ยกล่าว ด้วยสีหน้าและน้ำเสียงที่ทำเอา ยูมิที่จ้องมอง ชายตรงหน้านั้นก็แสดงถึงความหวาดกลัวออกมา...ก่อนที่เสียงกรีดร้องของยูมิจะดังขึ้น ท่ามกลางค่ำคืนที่เสมือนเป็นฝันร้ายที่สุดในชีวิตของยูมิ...

.

.

.

วันรุ่งขึ้น...

“พี่แบงค์ ครับ แล้วยูมิละครับ..” นายชาติที่เข้ามาถามแก่นายแบงค์ เมื่อเหล่าน้องๆปี 1 ถูกปลุกให้ลุกขึ้น มา ทำกิจกรรมยามเช้า แต่ยังคงไร้วี่แววของยูมิ...

“อ้อ..เมื่อกี้พี่ไปถาม เห็นเธอบ่นว่าไม่สบาย คงเพราะฝนเมื่อคืนนะ...” นายแบงค์ที่เอ่ยตอบ กลับ ซึ่งนั้นก็ทำให้นายชาติหันไปมองยังเรือนไม้นั้น ก่อนที่นายแบงค์จะเอ่ยกล่าวต่อ 

“ไม่ต้องห่วงไปหรอก พี่หายาให้เธอทานแล้ว เย็นๆค่ำๆ เธอคงออกมาร่วมกิจกรรมได้แหละ..” คำกล่าวถัดมาของนายแบงค์ก็ทำให้ นายชาติหันกลับมามอง อย่างพยักหน้าเชื่อในถ้อยคำนั้น อย่างไม่นึกสงสัยแม้แต่น้อย หรือ เอะใจแม้แต่น้อย..

และไม่ใช่นึกเอะใจ เรื่องของยูมิเท่านั้น หากแต่รวมถึง ท่าที ท่าทางของพวกรุ่นพี่ในเช้านี้ที่ แต่ละคน แสดงท่าทีเพลียๆ แถมยังมีพี่ๆ อีกหลายคนด้วย ที่ไม่รู้หายไปไหน?...ขณะที่สภาพของยูมิในเวลานี้ ก็ต่างจากที่นายแบงค์บอก อย่างไม่รู้จะเปรียบอะไรดี สวรรค์กับนรก หรือ หน้ามือ กับหลังตีนดีเนี่ย....

“เมื่อกี้ ว่าอะไรนะครับ น้องยูมิ...” นายเจ๋งที่กล่าวเชิงถาม อย่างจ้องมองยังหญิงสาว ด้วยท่าทีที่สะใจสุดๆ....

“ยูมิ...ยูมิพูดว่า ขอร้อง อย่าเย็ดยูมิต่ออีกเลยค่ะ..” คำกล่าวตอบที่เอ่ยออกมาอย่างสั่นเครือ ของ ยูมิ สาวลูกครึ่งญี่ปุ่น นั้น ก็ทำให้เหล่ารุ่นพี่ 6-7 คน ที่ยืนเปลือยเปล่า อยู่รอบๆ ตัวของหล่อน ต่างจ้องมอง และหัวเราะ ด้วยความสะใจอย่างสุดๆกับสภาพและท่าที ของยูมิ ในเวลานี้...

สภาพของยูมิที่อยู่ในสภาพเปลือยเปล่าและกำลังก้มกราบกับพื้นอย่างอ้อนวอนร้องขอ อย่างหมดลาย โดยที่เท้าของนายเจ๋งนั้นก็กำลังเหยียบย้ำ อยู่บนศีรษะที่ก้มลงกราบแนบพื้นนั้น..โดยที่ยูมินั้นไม่รู้เลยว่า นั้นเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น.... 

To...be...