กติกาการใช้บล็อคแห่งนี้

กติกาการใช้บล็อคแห่งนี้ ห้ามก็อปไปเผยแผ่ที่ไหน // อ่านแล้ว ตอบ "ขอบคุณ" สักนิด...เพื่อกำลังใจน้อยๆ

วันพุธที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2568

พ่อแม่ไม่อยู่...ไปให้หมาขี้เรื้อนรุมเย็ด Part 2 (Special Edition)


พ่อแม่ไม่อยู่...ไปให้หมาขี้เรื้อนรุมเย็ด Part 2..

เพื่อนๆ ยังจำ แนน กันได้มัยค่ะ แนน คนที่ก่อวีรกรรม จากการที่พ่อแม่ไม่อยู่บ้าน ไปเยี่ยมคุณปู่เป็นเวลา 1 อาทิตย์ ด้วยการไปเป็น เมีย ของเหล่าหมาจรจัด ที่อาศัยอยู่ในอู่ซ่อมรถร้าง ข้างบ้านของตัวเอง..

ถ้าจำกันได้ จะบอกว่า วันนี้ แนน กลับมาเล่า วีรกาม ที่สืบเนื่องจากวีรกาม ในครั้งนั้นแล้วค่ะ.....

ก่อนที่จะเล่าถึง วีรกามในรอบนี้ แนน ก็ขอเกริ่นอะไรสักหน่อย คือ หลังจากเรื่องราวในครั้งนั้น มันก็สร้างความเปลี่ยนแปลงหลายอย่างให้กับแนน เป็นอย่างมาก ทั้งรูปร่าง และร่างกาย ที่ต่างเจริญเติบโต แบบ นมเป็นนม ตูดเป็นตูด ซึ่ง แนน ไม่แน่ใจว่า มันเป็นการเจริญเติบโตทางธรรมชาติเอง หรือ เพราะถูกเย็ดกันแน่..

วันอาทิตย์ที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2568

ตราบาปของผม ตอนที่ 3 (ความสมบูรณ์ 60%)

 ตราบาปของผม ตอนที่ 3

“อ๊าาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาา...” เสียงของสาวสวยผมดำยาวที่ยังคงเอ่ยคราง พร้อมกับขยับขย่มเข้าใส่ควยของผมอย่างเร่าร้อน บนเตียง ภายในห้องของ โรงแรมม่านรูดแห่งหนึ่ง..

โดย สาวสวย ที่ทำการขย่มควยของผมอยู่นั้น ก็คือ พิมมาดา อดีตราชินีหนามกุหลาบ คนนั้น...

“อืมมมมมม...” ผมส่งเสียงร้องครางออกมาเป็นระยะๆ และก็ไม่ได้แค่เอ่ยร้องออกมา หากแต่ทำการบีบเล่นนมคู่นั้นของพิมมาดาไปด้วย...ถึงแม้รสสัมผัสของมันช่างแตกต่างจากของมิงค์ แฟนสาวของผมอยู่มากก็ตาม แต่ผมก็ยังคงทำการบีบเค้นเต้านมคู่นั้น ตามจังหวะความเสียวที่ได้รับจากการขย่มของเธอ คือ หากเสียวมาก ก็บีบขยำอย่างแรงมาก หากเสียวน้อย ก็อาจจะแค่บีบๆ คลึงๆ ไป...

วันเสาร์ที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2568

ตราบาปของผม ตอนที่ 2 ( ความสมบูรณ์ 100 %)

ตราบาปของผม ตอนที่ 2 พิมมาดา (1)

หลังจากการแข่งขันประลองความเร็วจบลง และ มิงค์ แฟนสาวของผม ก็ได้ถูกแก๊งซิ่งต่างถิ่นพาตัวไปนั้น..

ทุกอย่างก็เหมือนภาพตัด รู้สึกตัวอีกที ผมก็อยู่ใน ม่านรูดแห่งหนึ่ง

 “รู้สึกดีขึ้นบ้างรึยังละ...” เสียงทักเชิงถามของเธอคนนั้น ที่เดินออกมาในสภาพเปลือยเปล่าอย่างไม่นุ่งอะไร ซึ่งนั้นก็ทำให้ผมที่เพิ่งรู้สึกตัวนั้น หันไปมองเธอ แล้ว เธอ คนที่พาผมมาที่แห่งนี้ ก็เป็น 1 ในคนของแก๊งซิ่งต่างถิ่นที่ผมแพ้ให้ แถม เธอยังเป็น คนที่ขับประลองความเร็ว กับผมเมื่อกี้..

ราชินีหนามกุหลาบ พิมมาดา!!

วันศุกร์ที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2568

ตราบาปของผม ตอนที่ 1 (อัพแพทซ์1.5)

 ตราบาปของผม ตอนที่ 1

เรื่องที่ผมจะเล่าให้ฟังนั้น มันเป็นเหมือน ตราบาป ที่ผมคิดว่า ชั่วชีวิตนี้คงไม่มีทางลืม และคงไม่มีทางให้อภัยในการกระทำของตัวเองได้เลย จุดเริ่มต้นของเรื่องราว มันมาจากงานที่ผมมีงานอดิเรกเป็น 1 ในภัยสังคม ที่ชาวบ้านเรียกกันว่า เด็กแว๊น พวกที่ชอบขับมอเตอร์ไซค์ แข่งกันกันในเวลากลางคืน และชอบสร้างความเดือดร้อนให้กับชาวบ้านที่ต้องการจะพักผ่อน ร่วมถึง ผู้ตนที่ใช้ ถนนหนทาง...

และ....ผมก็เป็น 1 ใน เด็กแว๊น ไม่กี่คน ที่ดวงดี ได้แฟนสวย...เธอมี ชื่อว่า มิงค์ เป็นสาวหน้าตาน่ารัก ผมดำยาว ผิวขาว รูปร่าง สัดส่วน สมกับที่เป็น ดาวมหาลัย ของมหาลัยดัง แล้วด้วยความที่มี แฟนสวยหน้าตาดี หลายครั้งที่ผมขอ และชวนเธอให้มาเป็น สก๊อย นั่งช้อนท้ายร่วมอีเวนท์เด็กแว๊นอยู่หลายครั้ง..

นอกจากจะขอ และชวนเธอมาเป็น สก๊อย สร้างความอิจฉาให้กับเด็กแว๊นด้วยกันแล้ว ก็ยังขอให้ เธอเป็น ของเดิมพัน ในการแข่งประลองความเร็วของพวกเด็กแว๊นด้วย แน่นอนว่า ตอนชวนเธอมาเป็ฯ สก๊อย นั่งซ้อนท้าย เธอไม่ว่าอะไร มาต่อว่าก็ตอนมาขอเธอ ให้เป็น ของเดิมพัน.. 

วันอาทิตย์ที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2568

พ่อแม่ไม่อยู่ (จบ)

 คำเตือน

**เรื่องดังกล่าวเป็น เรื่องแต่ง บุคคล สถานที่ เหตุการณ์ ไม่มีอยู่จริง**

**เนื้อหาดังกล่าว ไม่แนะนำ ส่งเสริม ให้กระทำตามเลียนแบบแต่อย่างใด**

****************************************

พ่อแม่ไม่อยู่...ไปให้หมาขี้เรื้อนรุมเย็ด (จบ)

นี่เป็นเรื่องราวช่วงสุดท้าย ของการเติมเต็มความฝันในครั้งนี้ของแนนแล้ว..

ส่วนเรื่องราว มันจะจบยังไงนั้น ก็ไปรับชมกันได้เลยค่ะ..

“อื้ออออออ อูยยยยยยย..” แนนคราง พร้อมกับรู้สึกตัวตื่น แต่ครั้งนี้แนน ไม่ได้ตื่นด้วยตัวเอง เหมือนครั้งที่แล้วนะ แต่รู้สึกตัวตื่น เพราะเสียงขันของไก่บ้านแถวนั้น และมันก็ทำให้ แนน รู้ว่า ตัวเอง โดนพวกเจ้าโบ้รุมเย็ดจนสลบยันเช้า อีกแล้ว..

“ต้องรีบออกไปจากที่นี้อีกแล้วสินะ..” แนนเอ่ยบอกกับตัวเอง ก่อนจะกลั้นใจขยับร่างลุกขึ้น เพื่อหมายจะรีบออกไปจากอู่ร้างแห่งนี้ให้เร็วที่สุด ก่อนที่ พี่สาวใจดี คนที่มักจะมาให้อาหารแก่พวกเจ้าโบ้ ในตอนเช้านั้น จะเข้ามา เจอกับแนน ในสภาพนี้..

แต่การรีบออกไปในครั้งนี้ มันกลับไม่ราบรื่นเหมือนเมื่อครั้งก่อน อย่างแรก เลย เสื้อผ้าที่แนนได้ถอดวางไว้ ได้หายไป จากจุดที่ถอดทิ้งไว้ ถึงแม้บ้านของแนนจะอยู่ใกล้อู่นี่ แต่การเดินแก้ผ้ากลับบ้านในช่วงเวลานี้ มันออกจะเสี่ยงเอามากๆ อยู่เหมือนกัน..