เรื่องสั้นพิเศษ โอกาส 1 ปีของบล็อค :สวิงกิ้ง คลับ...Prologue

ผู้แต่ง

ผมเคยพูดไว้ใน FB  ไม่รู้ว่า ตอนปลายปี หรือ ต้นปีกันแน่ บอกไว้ว่า ถ้าครบ 1 ปี จะมีเรื่องพิเศษให้ เพื่อนๆอ่าน เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ว่าครับ ไหนๆ เดือนหน้าก็ครบรอบ 1 ปี ของบล็อคแล้ว ทีแรกก็นึกว่า จะไม่มีวันครบ 1 ปีแล้ว จากเหตุการณ์การจัดระเบียบของบล็อค เมื่อ 2-3 เดือนที่แล้ว 55555+

ขอบอกว่า โครงการนี้เริ่มไว้นานแล้วครับ และที่ลงนี่ไม่ได้ตั้งใจ ล้อ หนัง เครือ มาเวล แต่อย่างใด ท่านใด งง มุขนี้ พออ่านเรื่องนี้จบคงรู้ว่าผมหมายถึงอะไรละ...

หวังว่าคงชอบกันนะครับ....

*******************************************************************************************************************

สวิงกิ้ง คลับ...

สวิงกิ้ง คลับ เป็น ชื่องาน อีเวนท์ใหญ่ ที่ปีหนึ่งจะมีเพียงครั้งเดียว เป็นเสมือนงานใหญ่ประจำปีที่คนที่อยู่ในวงการหรือผู้ที่ชื่นชอบในการสวิงกิ้งนั้น จะรู้จักชื่อเสียงของอีเวนท์นี้เป็นอย่างดี แต่อีเวนท์ดั่งกล่าวนั้น ก็หาได้เป็นอีเวนท์ที่ คนทั่วไปจะเข้าไปร่วมกันง่ายๆ หากแต่มีขั้นตอนหลายอย่าง...และสุดท้ายทางผู้จัดงานนั้น ก็จะส่ง บัตรเชิญ ที่เสมือนเป็นบัตรร่วมเข้างานมาให้ โดยที่บัตรเชิญนั้นก็มิได้เป็นเพียงใบผ่านเข้าทางเท่านั้น หากแต่เป็นเหมือนใบบอกถึงสถานที่จัดงานในครั้งนี้ด้วย เนื่องจากแต่ละครั้ง แต่ละปี สถานที่จัดงานนั้นจะเปลี่ยนไปทุกครั้ง..

และแล้ว ก็ถึงเวลา สวิงกิ้งคลับ ประจำปีนี้แล้ว...

Prologue : เหล่าตัวเอกทั้ง 3

ที่บ้านของข้าราชการประจำสถานทูตคนหนึ่ง...

“เออ...อืมมม..เราจะทำไงกับเจ้านี่ดีนะ..” นัท ชายหนุ่ม วัยราวๆ 25-26 ปี ที่กำลังนั่งอยู่ที่โซฟา และเอ่ย ด้วยท่าทีที่กลุ้มอกกลุ้มใจ...กับบัตรเชิญที่อยู่ในมือ ซึ่งเป็นของที่ได้จากเพื่อนรัก อย่างนายวัตร..ท่าทีที่กำลังจ้องมองยังเจ้าบัตรเชิญใบเล็กๆนั้น ก็ทำให้ สาวน้อยวัยมหาลัยที่เพิ่งกลับมานั้น หยุดมองด้วยความสงสัยและสนใจเช่นกัน...

“พี่นัท กำลังกลุ้มใจอะไรอยู่เหรอ?...” คำกล่าวเชิงถามพร้อมกับการมาของเธอนั้นก็ทำให้ชายหนุ่มที่มีหลายสถานะของเธอนั้น ถึงกับตกใจไม่น้อย...

“มะ มาย กลับมาเมื่อไรเนี่ย..”

“เมื่อกี้ค่ะ ว่าแต่กลุ้มใจอะไรอยู่ค่ะ?..” มาย เด็กสาวผมดำยาวประมาณบ่า ในชุดมหาลัยที่เอ่ยตอบและเอ่ยย้ำ ซึ่งนั้นก็ยังคงทำให้ชายหนุ่มพูดไม่ถูก สายตาของชายหนุ่มที่เหล่ไปยังเจ้าบัตรเชิญ ทำให้เธออาศัยความไว ช่วงชิงบัตรเชิญที่อยู่ในมือของเขา...

“ไหนๆดูสิ...” วรินดา หรือ น้องมายที่เอ่ยขึ้น หลังช่วงชิงบัตรเชิญนั้นมาอยู่ในมือ พร้อมกับทำการก้มลงอ่านบัตรเชิญ ซึ่งเธอคาดว่า เป็นต้นเหตุ/สาเหตุที่ทำให้ชายหนุ่มของเธอกลุ้มใจอยู่ในขณะนี้ และไม่กี่อึดใจ หลังจากที่เธอทำการอ่าน ใบหน้าหวานสวยของเธอนั้นก็ถึงกับเปลี่ยนสีเป็นแดงระเรืออ่อนทันตา พร้อมกับเอ่ยร้องถามอีกฝ่ายว่า...

“นี่มันหมายความว่าไงค่ะ...อย่าบอกนะว่า จะชวนมายไป ยัง...งานตามบัตรเชิญนี่นะ..” น้องมายที่เอ่ยถาม ขึ้นอย่างทันที พร้อมกับสายตาอย่างจ้องมอง แน่นอนว่ามันทำให้อีกฝ่ายต้องรีบชี้แจ้ง..

“ดะ..เดี๋ยว...มาย!! อย่าเพิ่งเข้าใจพี่ผิด คือ เจ้าบัตรเชิญนี่ เจ้าวัตรมันให้พี่มา..” 

“พี่วัตรให้มาเหรอ?...” มายที่เอ่ยทวน เมื่อได้ยินถ้อยคำนั้นของชายหนุ่ม พร้อมกับทำการก้มลงมองเจ้าบัตรเชิญนี้ ก่อนจะเอ่ยถามต่อ

“แล้วไงค่ะ ถึงเป็นของพี่วัตร แล้วพี่วัตรให้มาจริง? ประเด็นมันอยู่ที่ว่า พี่นัทหมายจะใช้บัตรเชิญนี่ชวนใครไปค่ะ..”

“พะ..พี่ไม่รู้...อยู่ๆ..เจ้าบ้านั้นก็โยนมาให้...ถึงมันจะบอกอยู่เหมือนกันให้ชวนเราไป แต่พี่เห็นว่ามันคง จะไม่ดีแน่...” ชายหนุ่มตอบอย่างอธิบายด้วยความจริงอย่างมิมีบิดเบือนใดๆ และไม่ทันที่เค้าจะเอ่ยจบ หญิงสาวก็เอ่ยแทรกขึ้นมาว่า..

“ใครว่าไม่ดีละค่ะ ดีออกต่างหาก ไม่สิ น่าสนุกดีต่างหาก เคยแต่สวิงกิ้งกับพวกเพื่อนพี่นัท คราวนี้ลองกับคนแปลกหน้าที่ไม่รู้จักมักคุ้นบ้างก็ไม่เลวเหมือนกันนะ..” น้องมายที่เอ่ยกล่าวขึ้น ซึ่งนั้นก็ทำให้ชายหนุ่มถึงกับอึ้งทำตาโตอย่างตกใจกับถ้อยคำนั้น...

“รู้มัยว่า เรากำลังพูดอะไรออกมานะ...” นายนัทถาม อย่างทำตาปริบๆ...ด้วยท่าทีตกใจ ก่อนที่หญิงสาวจะเอ่ยตอบ..

“ทราบสิค่ะ..ทราบยิ่งกว่าทราบเสียอีก....เอาเป็นว่า.. มายตกลงไปงานนี้กับพี่นัทค่ะ..”

“เดี๋ยวๆยัยบ๊อง พี่ยังไม่ได้เอ่ยชวนเราเลยนะ..” ชายหนุ่มเอ่ยสวนกลับทันที...ซึ่งนั้นก็ทำให้สาวน้อยหน้าหวานสวยทำตากลอกไปมาเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยตอบด้วยรอยยิ้มที่แสนหวานอย่างสดใส...

“อ้าวเหรอ? พี่นัทยังไม่ได้ชวน...งั้น...เอาเป็นว่ามายชวนพี่นัทไปงานนี้ก็แล้วกันนะ ห้ามปฎิเสธ ห้ามค้านใดๆ ด้วย..” เธอตอบพร้อมกับเอ่ยด้วยถ้อยคำเชิงบังคับที่ทำให้ชายหนุ่มต้องขานรับอย่างกุมขมับด้วยความ งงงวย ว่าฉไหนถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้...

“อะ...อืมมมม ขะ เข้าใจแล้ว...”

....................................................................................................................

ขณะเดียวกัน ณ. บ้านหลังหนึ่งที่ค่อนข้างมีฐานะ แห่งหนึ่ง

“นี่มัน หมายความว่าไง ยัยตัวแสบ..” ชายหนุ่ม วัย 20ปลายๆ ก็เอ่ยถามขึ้น เมื่อผู้เป็นน้องสาวแสนสวยตัวแสบ ได้ชวนพร้อมกับยื่นบัตรเชิญให้กับเค้า...

“นิวว่า นิว พูดชัดเจนแล้วนะ ยังต้องอธิบายตรงไหนอีกเหรอค่ะ?...” สาวสวย ผมดำยาว วัยราวๆ 22-24 ปี เอ่ยตอบด้วยท่าที เกาศีรษะเล็กน้อยกับคำถามของผู้เป็นพี่ชายของเธอ...

“ชะ ใช่ เราพูดชัดเจน แต่ที่พี่ถามนี่เพราะว่า เรารู้มัย ว่า งานที่ชวนพี่ไปเนี่ยมันงานอะไร แบบไหน..” ชายหนุ่ม เอ่ยกล่าวกลับด้วยคำถามอย่างมีอารมณ์ ซึ่งตอนที่เธอเอ่ยเชิญนั้นมันไม่เท่าไร แต่ตอนอ่านรายละเอียดในบัตรเชิญ ของงานที่เธอชวนไปนี่สิ เล่นเอากาแฟที่เค้าดื่มพุ่งออกมาเลย...

“รู้ค่ะ...ถึงได้มาชวน พี่ชายสุดที่รักของหนูให้ไปด้วยกันไงค่ะ ไปด้วยกันนะ โอนี่จัง!..”คำกล่าวตอบที่มาพร้อมกับรอยยิ้มที่แสนหวานนั้น ก็ทำให้อีกฝ่ายถึงกับชะงัก แข็ง ราวกับติดสถานะผิดปกติ เหมือนดั่ง พวกตัวเอกในเกม ภาษาRPG เลยทีเดียว....

แถมรอยยิ้มที่แสนหวานเหมือน รอยยิ้มของนางฟ้า มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรดีขึ้น เนื่องจากตัวของเขาก็รู้ดีว่า รอยยิ้มดั่งกล่าวมันมิใช่รอยยิ้มของนางฟ้า แต่เป็นรอยยิ้ม ของนังมารน้อย ตัวร้ายมากกว่า แต่ถึงรู้ เค้าก็ไม่สามารถทำอะไรได้อยู่ดี แถมระยะนี้ เค้าก็เหมือนโดน นังมารน้อยรายนี้ ชักจูง เข้าดาร์กไซด์ ไปเรื่อยๆทุกทีๆ แล้ว..ใช่ ชักจูง เข้าด้านมือ ร่วมกันก่อวีรกรรมอย่างมากมาย....โดยที่เค้าก็ไม่สามารถ จะห้าม ขวางเธอได้เลย...

“....ว่าไงก็ว่าตามกัน แต่งานนี้มันปลอดภัยแน่นะ...” ชายหนุ่ม ผู้เป็นพี่ชายนั้นเอ่ยกล่าวขึ้น ด้วยท่าทีอย่างจำยอม พร้อมกับทำการเอ่ยถาม ไปด้วย..

“ถ้าตามที่คนแต่งว่ามา ปลอดภัย ล้าน% ค่ะ...” คำกล่าวตอบกลับทันทีของเธอนั้น ...ก็ไม่ได้ทำให้เค้าเชื่อใจสักเท่าไร  ถึงแม้เรื่องปลอดภัย อาจจะใช่ อาจจะจริง แต่มันจะปลอดภัยต่อเธอและเขารึเปล่านี่สิ....แถมพอได้ยินคำตอบของเธอแล้ว คิ้วข้างซ้ายของเขามันก็ทำการกระตุกด้วยสิ...

มันเป็นลางดี หรือ ลางร้ายกันแน่...

......................................................................................................................

ณ.ที่บริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง...

“จะ ชวนเมย์ไปสวิงกิ้งเหรอค่ะ?..” เมย์ สาวสวยประจำออฟฟิค ที่เอ่ยร้องอย่างเสียงดังเล็กน้อย ด้วยความรู้สึกหลายๆอย่าง ถึงแม้มันจะเป็นคำชวนจาก 1 ใน 5 ของชายชู้ของเธอ อย่าง นายตองก็ตาม...

“อืมมม ใช่ ไปกับพี่นะ น้องเมย์..” คำกล่าวตอบเชิงเกลี้ยกล่อม เพื่อให้อีกฝ่ายนั้นยินยอม ขณะที่ทางฝ่าย พนักงานสาวประจำออฟฟิคอย่างเธอนั้นก็มีท่าทีครุ่นคิด...ถึงแม้สิ่งที่อีกฝ่ายเอ่ยชวนนั้นจะไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่อะไร เพราะก่อนหน้านี้ เค้าก็เคยเกริ่นๆถึงเรื่องนี้ไว้อยู่บ้าง...

ใช่..ก่อนหน้านี้ พี่ตอง เกริ่นถึงเรื่องการสวิงกิ้ง และ ก็เล่าว่า เค้าออกรอบสวิงอยู่เป็นประจำ..ประมาณมีก๊วนประจำของเขาเลยก็ว่าได้ ถึงแม้ระยะหลังๆจะ ไม่ค่อยออกรอบแล้วก็ตาม และที่ไม่ออกรอบนั้น ก็เป็นเพราะเธอนั้นเอง ใช่ พี่ตองก็เป็นอีกคน ที่ต้องปรับเปลี่ยนการดำเนินชีวิตหลังจากเกิดเรื่องของเธอขึ้นมา...

“อืมมม แต่ว่า การสวิงกิ้งนี่มันแตกต่างจากการสนุกกับพวกพี่ชาติ พี่ตองยังไงเหรอ?..” น้องเมย์เอ่ยถามขึ้น โดยที่เธฮก็ยังไม่ยอมตอบรับชวนแต่อย่างใด...แต่ถึงกระนั้นอีกฝ่ายก็เอ่ยตอบในสิ่งที่เธอสงสัยเป็นอย่างดี...

“แตกต่างตรงไหนนะเหรอ ปกติ ถ้าจะสนุกกับพวกพี่ จะมีคนรับเพียงคนเดียว คือ น้องเมย์ใช่มัย แต่การสวิงกิ้ง มันไม่ใช่แบบนั้น ทุกคนจะพาคู่ของตัวเอง มาด้วย และทำการแลกเปลี่ยน คู่นอนของกันและกัน..” พี่ตองเอ่ยตอบอย่างอธิบาย

“อืมมม...แลกเปลี่ยนคู่นอนกัน แล้วมันจะปลอดภัยเหรอค่ะ?..” น้องเมย์ถามต่ออย่างสงสัย...

“ปลอดภัยครับ...งานนี้ปลอดภัยแน่นอน ฟังจากปากคำของเพื่อนพี่ที่เป็นคนเกี่ยวข้องกับการจัดการงาน สิ่งที่ต้องเตรียมไปในงานนี้นอกจากบัตรเชิญนี้ก็คือ ใบรับรอง หรือ ผลตรวจเลือดไปด้วย..” นายตองตอบ...

“อืมมมม...แต่ว่า ถ้าเมย์ไปนี่ คงไม่โดนอะไรหนักเหมือนตอนหลงไปกับนิโกรหรอกนะ..” เธอเอ่ยถามต่ออย่างกังวล เนื่องจากมีบทเรียนที่เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้กับเธอ แน่นอนว่าการที่เธอ ถามคำถามนี้ ก็หมายความว่า น้องเมย์มีความสนใจไม่มากก็น้อยแล้ว?

“ไม่หรอก อย่างที่พี่บอก แต่ละคนเค้ามีคู่ของเขา ฉะนั้นไม่โดนจัดหนักแบบครั้งที่หลงไปกับนิโกรแน่นอนจ๊ะ..” นายตองเอ่ยตอบอย่างยืนยันยืนกราน...

“ในเมื่อพี่ตองยืนยันแบบนั้น ตกลงค่ะ เมย์จะไปกับพี่ตอง แต่ถ้ามันไม่เป็นตามที่พี่ตองพูด ถ้ามันไม่สนุก แล้ว เมย์โดนจัดหนักแบบเหมือนตอนหลงไปกับนิโกรละก็...พี่ตองเตรียมรับการลงโทษจากเมย์ด้วยนะค่ะ..” คำกล่าวตอบของหยิงสาวที่ทำให้อีกฝ่ายถึงกับยิ้มอย่างดีใจ ที่ น้องเมย์ตอบรับในการตกลงนั้น และนั้นก็ทำให้บัตรเชิญที่เค้าได้รับต่อมาจากคนรู้จักนั้น ไม่สูญเปล่าแล้ว...

ขณะที่ตัวของน้องเมย์นั้นก็รู้สึกใจเต้นไม่น้อย กับสิ่งที่เธอได้ตัดสินใจลงไป มันเหมือนเป็นการตัดสินใจที่จะออกไปผจญภัยในดินแดนที่แสนตื่นตา ก็ว่าได้...และนี่ คือ การผจญภัยครั้งใหม่ของ 3 ตัวเอกสาว การผจญภัยครั้งนี้ จะเป็นเช่นไร ยังไง 

ติดตามตอนต่อไป