ผมกลายเป็นคนเอาเพื่อนเอาฝูง
-What IF หากพี่ต้นไม่ได้ โดนจับในคืนนั้น (ฉากจบแบบ 1) –
18 ชั่วโมงต่อมา...
“พวกที่อยู่กับคุณต้นติดต่อมารึยัง ว่าจะกลับเข้ามาเมื่อไร?..” ลูกน้อง A ของนายต้นที่ยืนเฝ้าทางด้านนอกของโรงงานร้างแห่งนี้นั้น ก็ร้องถาม..
“ยัง...แต่น่าจะกลับเข้ามาเร็วๆนี้แหละ เพราะยังไงคุณต้น ก็คงต้องมาเอาตัวคุณณัฐก่อน..” ลูกน้อง B ที่เป็นลูกน้องของนายต้นอีกคนนั้น ก็กล่าวตอบถ้อยคำของพวกพ้องคนนั้น ก่อนที่เขาจะ งง สงสัยกับท่าทีของ ลูกน้องA คนนั้น จนต้องร้องถาม..
“อะไรของมึงนะ?..”
“คุณอะไรของมึง... ต้องเรียกว่า ‘อีณัฐ’ ต่างหาก..” ลูกน้องA คนนั้นตอบ และนั้นก็ทำให้ลูกน้องB คนนั้นถึงเข้าใจ ในสีหน้า ท่าทางเมื่อกี้ และเค้าก็ไม่คิดที่จะแย้งถ้อยคำของพวกพ้องแต่อย่างใด เพราะอีกไม่นาน มันก็จะเป็นดั่งที่ลูกน้องA คนนั้นว่ามานั้นแหละ...
“อืมมมม... นั้นสินะ.. แล้วตอนนี้ อีณัฐ เป็นไงบ้างละ?..” ลูกน้องB คนนั้นร้องถาม และมัน ก็ทำให้ทางลูกน้องA หันไปมองยังข้างในโรงงานร้างนั้น อย่างไม่แปลกใจที่ทางลูกน้องB จะร้องถามกับเขา เพราะเขา(ลูกน้องA) เพิ่งจะเข้าไปดูความเรียบร้อยเมื่อสักครู่ที่ผ่านมานั้นเอง..
“ถ้าตอนนี้น่าจะโดนไอ้ต่างด่าวนั้น เย็ดเล่นอย่างเมามันส์อยู่นะ...” ลูกน้องA ที่หันไปมองยังข้างในโรงงานนั้น อย่างเล็กน้อยนั้นก็เอ่ยตอบ และคำตอบนั้น ก็ทำให้ทางลูกน้องB ถึงกับอุทานออกมา..
“ยังโดนเย็ดอยู่!! นี่มึงพูดเล่นใช่มัยเนี่ย..” ลูกน้องB คนนั้นเอ่ยกล่าว ด้วยน้ำเสียงท่าทีที่ไม่อยากเชื่อ
“ไม่ได้พูดเล่นเว้ย!! ตอนที่กูเข้าไปดูเมื่อกี้ มันกำลังให้อีณัฐดูดควยให้อยู่...” ลูกน้องA คนดังกล่าวตอบ ซึ่งมันก็ทำให้ทางลูกน้องB คนนั้น อึ้งเล็กน้อย แล้วถึงค่อยเอ่ยโต้ตอบเชิงถามกลับ..
“ถ้าเป็นอย่างที่มึงบอกจริง ไอ้ห่านั้น มันเย็ดคุณ...เย็ดอีณัฐไปกี่ทีแล้วเนี่ย...” ลูกน้อง B เอ่ยเชิงถาม ด้วยท่าทีที่ทั้งอึ้ง และสงสัยเอามากๆ เพราะนี่ มันก็ออกจะร่วมๆ 18 ชั่วโมงแล้วที่ ‘ณัฐกานต์’ มาเฟียสาวแสนสวยนั้น ถูกทาง ‘นายยักษ์’ แรงงานประมง ชาวต่างด่าวนั้น กระทำชำเรา...
“ถ้าเอาจากที่กูถามไอ้ยักษ์เมื่อเที่ยง มันบอกกับกูว่า มันเย็ดอีณัฐไป 12 น้ำแล้ว และถ้ามันพูดจริง ตอนนี้เธอก็น่าจะโดนไปมากกว่า 12 น้ำแล้วละ?...”ลูกน้องA คนนั้นตอบ และคำตอบนั้นก็ทำให้ทางลูกน้อง B ที่เอ่ยถามอย่างสงสัยในเรื่องนี้นั้น ถึงกับอึ้ง...
“เชี่ย สัตว์ประหลาดชัดๆๆ..” ลูกน้อง B เอ่ยสบอย่างทั้งอึ้ง และทึ่ง ถึงแม้ตัวของเขา จะได้เห็นความ สามารถในการเย็ดของไอ้ยักษ์ด้วยตาตัวเอง ไปบ้างแล้วก็ตาม..
ถึงแม้จะมีหลายช่วงที่นายยักษ์จะหยุดพักการเย็ด และได้ทำการพักผ่อน และหลายครั้งที่เค้าพักก็หาได้ ก็พักแค่การเย็ด แต่ยังคงกระทำกับณัฐกานต์ ด้วย อุปกรณ์ ของเล่น ต่างๆนาๆ ที่คุณต้นทิ้งไว้ให้แทน แน่นอนว่า พอใช้ของเล่นพวกนั้นยำยีเธอเสร็จ ก็มักจะต่อด้วยการเย็ดด้วยท่อนควยของมัน...
โดยที่ไอ้ยักษ์นั้น ไม่ได้สนใจในสภาพของณัฐกานต์ แต่อย่างใด ว่า เธอนั้น พร้อมที่จะโดนกระทำต่อมัย? ซึ่งก็มีหลายครั้งที่ นายยักษ์ได้ทำการเย็ดเธอ ทั้งๆที่เธอสลอบอยู่..และแน่นอน แต่ละครั้ง แต่ละรอบที่มันทำการเย็ดหญิงสาวนั้น มันก็ยังคงอัดน้ำหนักเข้าใส่...ราวกับต้องการให้หีของเธอพังยับให้ได้..
และต่อให้อ้างว่าที่นายยักษ์สามารถเย็ดดุ เย็ดถี่ได้ จนเหมือนไม่มีวันหมดเรี่ยวแรงได้แบบนั้น เป็นเพราะความเก็บกด มานานหลายเดือน จากการทำงาน ออกเรือ ไปจับปลานั้นก็ตาม...มันก็เป็นอะไรที่ไม่อยากเชื่อเลยอยู่ดี...ที่แน่ๆ คุณต้นต้องคิดไม่ถึงแน่ๆ ว่า นายยักษ์นั้นจะสามารถกระทำกับณัฐกานต์ได้มากกว่าที่เขาคาดหวังไว้ เพราะแม้แต่เขา(ลูกน้องB) ที่เป็นคนเฝ้ามองดูสิ่งที่เกิดขึ้นนั้น ก็ยังไม่อยากเชื่อเช่นกัน...
เนื่องจากสภาพของณัฐกานต์ที่เขาได้เห็น ก่อนที่เขาจะออกมาเฝ้าข้างนอกนั้น เขาก็ได้เห็น ณัฐกานต์ มาเฟียสาวแสนสวย บุตรีเพียงคนเดียว ของพ่อเลี้ยงชาติ ผู้ทรงอิทธิพลคนหนึ่งนั้น ก็ได้ถูกนายยักษ์ แรงงานประมง ต่างด่าวรายนี้ กระทำชำเราอย่างหนักหน่วง ราวกับว่ามาเฟียสาว แสนสวยรายนี้ เป็นเพียงกระหรี่ชั้นต่ำที่มันจะทำอะไร ยังไงก็ได้....
โดยที่เค้าก็อดรู้สึกทึ่งในตัวของเธอ ที่ยินยอมรับการกระทำของนายยักษ์ทุกรูปแบบ ถึงแม้ที่เธอยอมนั้น เป็นเพราะพวกเขาได้คุมตัวชายคนรักของเธอเอาไว้ก็ตาม แต่ก็ทำให้รู้สึกทึ่งอยู่ดี ที่เธอยินยอม อดทน และสนองต่อการกระทำ และความต้องการของนายยักษ์ทุกอย่าง...
ถึงแม้ในช่วงหลังๆ ทางนายยักษ์ จะยกระดับการกระทำ จนกระทำกับเธอ เหมือนเธอไม่ใช่กระหรี่ อีกต่อไป แต่กลายเป็นเพียง ‘ของเล่น’ ไม่ก็เป็น ‘Sex Toy’ ของนายยักษ์ไปแล้ว และที่น่าตกใจยิ่งกว่าการที่เธอถูกยำยีจนมีสภาพไม่ต่างจาก Sex toy นั้น คือการที่เธอเอ่ยปากยอมรับ ว่า ตัวของเธอ คือ ‘ถังเก็บน้ำควย’ของนายยักษ์ด้วย ไม่รู้เพราะสาเหตุนี้ด้วยรึเปล่า? จึงทำให้นายยักษ์ค่อนข้างถูกใจ และทำการจัดหนักกับเธอ อย่างไม่หยุด จนถึงตอนนี้นะ....
“จะว่าไปก็น่าอิจฉาแม่งจริงๆๆ เป็นแค่ แรงงานต่างด่าวชั้นต่ำแท้ๆ แต่แม่งเสือกได้เย็ดลูกสาวคนสวยของพ่อเลี้ยงชาติซะโคตรคุ้มแบบนั้น....” ลูกน้องA เอ่ยกล่าวขึ้น ซึ่งทางลูกน้องB ที่ได้ยินถ้อยคำดั่งกล่าวนั้น ก็ไม่คิดจะนึกแย้งถ้อยคำดังกล่าวนั้นแต่อย่างใด มีแต่จะเห็นด้วย เพราะเขาก็รู้สึกเช่นนั้นเหมือนกัน...
“นั้นสิ แม่งเล่นซะคุ้มเลย...แล้วมึงชอบตอนที่แม่งกระทำกับอีนั้น ช่วงไหนบ้างวะ?..” ลูกน้อง B ที่เอ่ยกล่าวอย่างเห็นด้วยนั้น และร้องถาม ซึ่งทำให้ทางลูกน้อง A ครุ่นคิดเล็กน้อย แล้วถึงค่อยตอบคำถามนี้กลับไป..
“ช่วงไหนบ้างเหรอ? ก็มีอยู่หลายช่วงอยู่นะ...อย่าง ตอนที่แม่งโดนสั่งให้ขึ้นขย่มควยของไอ้ยักษ์นั้น กูก็ชอบ”
“ใช่ๆ อันนั้นก็เด็ดมาก ไม่นึกว่า แม่งจะกล้าขย่มแบบไม่กลัวหีพังแบบนั้น เป็นอะไรที่โคตรอิจฉาไอ้ยักษ์เอามากๆเลย..” ลูกน้อง B เอ่ยกล่าวโต้ตอบ อย่างออกความเห็นถึงเหตุการณ์ดั่งกล่าว ก่อนที่ทางลูกน้อง A จะยังคงกล่าวตอบคำถามนั้นต่อ....
“หรือ ตอนที่แม่งโดนไอ้ยักษ์ เย็ดตูด ในรอบแรกนั้น ก็เป้ฯอะไรที่สะใจมากๆเหมือนกัน...”
“ใช่ๆ แม่งร้องโหยหวนเหมือนถูกเชือด แถมร้องบอกไม่หยุดด้วยว่า จะพังแล้วๆๆๆ ก่อนจะโดนไอ้ยักษ์ล่อตูดไป 3รอบติด..” ลูกน้อง B ก็ยังคงเอ่ยอย่างออกความเห็นถึงเหตุการณ์ที่ ลูกน้องA ว่ามานั้น ก่อนที่ทาง ลูกน้องA คนนั้น จะจ้องมองเล็กน้อย แล้วร้องถามกลับ...
“แล้วมึงละ?? ชอบเหตุการณ์ไหนบ้าง?...”
“หือออ..กูเหรอ? หลักๆก็ชอบแบบมึงนั้นแหละ เพิ่มเติม ตอนที่แม่งหลับ ทั้งๆที่ยังอมควยของไอ้ยักษ์มันอยู่นะ..” ลูกน้อง B เอ่ยทวน พร้อมกับเอ่ยตอบ ถึงเหตุการณ์ที่ตัวเขาชื่นชอบ + สะใจนั้น แน่นอนว่าทางลูกน้อง A ก็เป็นฝ่ายออกความเห็นถึงเหตุการณ์ที่พวกพ้องของตัวเองพูดมานั้น...
“อ้อออ.... มึงหมายถึง ตอนที่ไอ้ยักษ์ นอนพักเอาแรง แล้วสั่งให้ อีณัฐ เข้ามาดูดอมควยของมันสินะ..”
“ใช่...ใครไปนึกว่า อีณัฐ แม่งจะหลับ ทั้งๆที่อมควยอยู่แบบนั้น...”
“ช่วยไม่ได้ ก็ก่อนหน้านั้น แม่งโดนเย็ดซะหนักแบบนั้น ถ้าแม่งไม่หลับสิแปลก....ถ้าจำไม่ผิด ไอ้ยักษ์แม่งปล่อยให้เธอหลับ ราวๆ 30-40 นาที ก่อนจะแกล้ง ด้วยการเปิดระบบสั่นของควยปลอม จนทำให้แม่งถึงกับดิ้นพล่านๆสินะ..”
“ใช่...เป็นอะไรที่โคตรสะใจเลย...”
“จะว่าไปแม่งจัดซะหนักแบบนั้น ดีไม่ดีเผลอๆ แม่งอาจจะเย็ดอีณัฐจนท้องเลยก็ได้นะ...”
“มึงอย่าพูดสิวะ แค่นี้ก็อิจฉาไอ้ห่านั้นจะแย่แล้ว... “ ถ้อยคำของลูกน้องA และ B ที่เอ่ยพูคุยอย่างโต้ตอบไปมา ก่อนที่พวกเขาทั้ง 2 จะพากันเงียบอยู่ครู่หนึ่ง และก็เป็นทาง ลูกน้อง B ที่เอ่ยปากถามขึ้นมาว่า..
“เฮ้ย...ลองขอคุณต้นดีมัย? ว่า ก่อนจะพาอีนั้นไปซ่อง หรือ ค่ายทหารอะไรนั้น ขอพวกเราเย็ด มันคนละรอบก่อน..” ลูกน้อง B คนดั่งกล่าวเอ่ย และนั้นก็ทำให้ทางลูกน้องA นั้นมีท่าทีที่สนใจไม่น้อย..
“ก็น่าสนใจดีนะ...ถึงคุณต้นจะอนุญาต แต่หี และตูดของนังนั้น ยังจะเหลือความมันส์อยู่อีกเหรอวะ? โดนไอ้ห่ายักษ์ใช้งานซะหนักแบบนั้นนะ” ลูกน้องA คนนั้นกล่าวตอบ และด้วยหัวข้อ บวกความย่ามใจนั้น ก็ทำให้พวกเขาไม่ทันสังเกตเลยว่า ในตอนนี้ ได้มี เลเซอร์นำร่องของปืนไรเฟลได้ เลื่อนเข้าจ่อยังที่ศีรษะของพวกเขาทั้ง 2 และไม่กี่อึดใจ ก็มีเสียงปืนดังขึ้นถึง 2 นัดด้วยกัน....
.
.
.
และในเวลาไล่เลี่ยกัน ที่ห้องแห่งหนึ่ง ในโรงงานร้างแห่งนี้....
“อืมมมมมม อืมมมมมม อืมมมมมม!!..” เสียงครางของนายยักษ์ ที่เอ่ยร้อง ขณะยังคงขยับช่วงล่างเข้ากระทุ้งกระแทกใส่ยังบันท้ายของหญิงสาว ที่กำลังนอนโกงตูดรองรับการเย็ดของมัน ไม่ต่างจากหมาตัวเมียตัวหนึ่งนั้น อย่างเมามันส์ไม่หยุด...
โดยที่เธฮนั้นก็ยังคงถูกจับเย็ดอยู่บนเบาะนอนนั้น แต่สภาพของเจ้าเบาะนอนในตอนนี้นั้น หลายจุด หลายส่วนของตัวเบาะนั้น ก็เปียกแฉะ อย่างชุ่มฉ่ำพอสมควร แถมบนเบาะ บริเวณรอบๆตัวของหญิงสาวนั้น ก็เต็มไปด้วย Sex toy หลายสิบชิ้น ที่ได้ถูกวางทิ้งเรี่ยราด ซึ่งแต่ละชิ้นของ Sex toy พวกนั้น ก็ต่างมีสภาพชุ่มฉ่ำราวกับเพิ่งถูกใช้งานมาด้วย...
“อื้อออออ!! อ๊าาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาา..” ณัฐกานต์เอ่ยปากร้องคราง อย่างอ่อนแรง จากการโดนนายยักษ์จับเย็ดในท่าหมานี้ ซึ่งทางนายยักษ์นั้นก็ยังคงกระแทกรูเสียวอย่างเต็มแรง จนทำให้เกิดเสียงดัง ปึกกกกกกกก ป้าบบบบบบ ป้าบบบบบบบ ออกมาอย่างไม่หยุด..
“อาาาาาาาาาาา จะถึงแล้ว เตรียมรับน้ำควยของกูไปอีกครั้งซะนะ..” นายยักษ์เอ่ยกล่าว พร้อมกับทำการกระทุ้งกระแทกท่อนควยเข้าใส่อย่างเต็มแรง ซึ่งมันก็ทำให้ทางณัฐกานต์ที่ถึงแม้จะอ่อนแรง ก็ต้องเอ่ยร้องครางอย่างเสียวสะท้านออกมา จากการโดนน้ำควยร้อนๆ ที่ได้หลั่งราดเข้าไปในรูหีของเธออีกครั้ง...
“อ๊าาาาาาาาาาา!!!...” ณัฐกานต์เอ่ยร้อง อย่างสะดุ้งสุดตัว ซึ่งเธอก็จำไม่ได้แล้วว่า น้ำควยที่หลั่งราดเข้ามานั้น มันเป็นน้ำควย น้ำที่เท่าไรกัน??..
“อูยยยยยยยย โคตรรัก!! การตอดของหีมึงจริงๆ..” นายยักษ์เอ่ยกล่าว พร้อมกับทั้งโยก และบดควยเพื่อที่จะรีดให้น้ำควยทุกหยดของมันเข้าไปในหีของเธอ ทั้งๆที่ภายในหีของหญิงสาว ในเวลานี้นั้น ก็ออกจะเต็มไปด้วยน้ำควยของมัน ซึ่งปริมาณน้ำเชื้อของมัน ที่อยู่ในท้องของเธอ ตอนนี้นั้น ก็น่าจะมากกว่ากว่าล้านล้านตัวไปแล้วก็ได้..
“อืมมมมมม มันจะดีมากๆเลยนะ ถ้าแรงงานชั้นต่ำอย่างกูสามารถเย็ดคนสวยๆอย่างมึงจนท้องได้เนี่ย..” นายยักษ์กล่าวต่อ เมื่อเขาได้ขยับเข้ามาทาบทับ และสวมกอดยังร่างของณัฐกานต์ไปด้วยนั้น..
โดยที่ทางนายยักษ์นั้นก็ยังไม่รู้ตัวเลยว่า ทางหญิงสาวนั้นได้ตั้งท้องกับมันไป ตั้งแต่โดนน้ำควย น้ำแรกแล้ว
“อืมมมมมมมม...” นายยักษ์คราง ขณะทำการสวมกอด และดื่มด่ำกับความเสียวซ่านที่เกิดจากการตอดรัดภายในรูเสียวของเธอนั้น ซึ่งทางนายยักษ์ก็ไม่ได้กอดธรรมดา หากแต่ขยับมือไม้เข้าไปล้วงบีบเต้านมทั้ง 2 ของณัฐกานต์ไปด้วย..
โดยที่ทางนายยักษ์นั้นก็ทำการสวมกอดบีบนม อย่างดื่มด่ำแบบนั้น อยู่ครู่หนึ่ง แล้วถึงค่อยถอยออก แล้วจับทางหญิงสาวให้กลับมานอนหงาย ซึ่งทางณัฐกานต์ที่ถูกจับพลิกร่างนั้น ก็เอ่ยครางเบาๆด้วยท่าทีที่เหนื่อยอ่อน..
“อื้อออออออออ..” เธอเอ่ยร้อง พร้อมกับจ้องมองทางนายยักษ์ที่ได้ขยับกลับเข้ามาคร่อมยังร่างของเธอ ซึ่งมันก็ได้จ้องมองยังใบหน้า และร่างกายที่อ่อนแรงอย่างสุดๆนั้น ด้วยรอยยิ้มที่ดูสะใจเอามากๆ..
“กูนะ..ชอบหีของมึงจริงๆ..” นายยักษ์เอ่ยเชิงบอก พร้อมกับลูบไล้ตั้งแต่ใบหน้า จนไปถึงยังเต้านมของเธอ ก่อนที่มันจะขยับเข้าไซซอกคอของณัฐกานต์ โดยที่ณัฐกานต์นั้นก็ไม่ได้มีท่าทีที่จะขัดขืนแต่อย่างใด ยังคงปล่อยให้อีกฝ่ายนั้นได้ทำตามใจชอบ ซึ่งตลอด 18 ชั่วโมงที่ผ่านมานั้น มันก็เป็นเช่นนี้..
“อื้อออออออออ...” ณัฐกานต์ครางด้วยความเสียวจากการถูกไซ้ซอกคอ พร้อมกับโดนขยำขยี้ที่เต้านมไปด้วยนั้น ถึงแม้เธอจะไม่ได้แสดงท่าทีต่อต้าน แต่ภายในใจของเธอนั้นก็รู้สึกชอกช้ำ เจ็บปวด และอับอายอย่างมาก ตลอด 18 ชั่วโมงที่ถูกยำยีโดน แรงงานประมง ชาวต่างด่าว เช่นนายยักษ์คนนี้..
โดยที่ทางณัฐกานต์นั้นก็ไม่นึกเลยว่า แรงงานประมงต่างด่าวรายนี้จะกระทำกับเธออย่างหนักหน่วงได้ถึงขนาดนี้ กระทำกับมาเฟียสาวคนสวยอย่างเธอ ให้กลายเป็นของเล่นราคาถูกๆ มากกว่าจะเป็นกระหรี่ของมัน...ซึ่งถ้าพี่ต้น ได้มาเห็นสภาพของเธอ ในตอนนี้ละก็ คงแสดงท่าทีสะใจอย่างสุดๆ เป็นแน่..
และทางพี่ต้นก็คงไม่คาดคิดว่า ช่วงเวลาเพียงแค่ 18 ชั่วโมงนั้น นายยักษ์จะยำยีเธอได้หนักหน่วงขนาดนี้เล่นเอา หี//ตูดของเธอ ช้ำไปหมดแล้ว นอกจากหี และตูดของเธอ โดนเย็ดจนช้ำแล้วนั้น เต้านมทั้ง 2 ของเธอนั้น ก็โดนนายยักษ์เล่นจนช้ำไปหมดแล้วเช่นกัน ทั้งโดนดูด โดนกัดจนเป็นรอยไม่รู้กี่รอย ไหนจะโดนบีบขยำขยี้อย่างหนักหน่วง จนทำให้เต้านมทั้ง 2 ข้างของเธอนั้น มีสภาพเหลวหย่อนย้อยไหลออกไปยังด้านข้างของเธอแล้วด้วย...
“อืมมมมม..แล้วมึงละ ชอบควยของกูรึเปล่าอีกระหรี่..” นายยักษ์ร้องถาม หลังจากที่เขาได้ไซ้ซอกคอพร้อมกับขยำขยี้เต้านมของณัฐกานต์อย่างพึ่งพอใจแล้วนั้น แน่นอนว่าระหว่างร้องถามนั้น ก็ยังคงบีบเค้นคลึงยังเต้านมของณัฐกานต์อย่างไม่หยุด..
“ม...ไม่ชอบ..แต่รักเลยต่างหาก..” ณัฐกานต์ที่จ้องมองหน้าของทางนายยักษ์นั้นก็กลั้นใจตอบด้วยความจำใจออกมา ซึ่งถ้อยคำของเธอนั้น ก็ทำให้ทางนายยักษ์ ถึงกับตาโตร้องถามกลับทันที...
“พูดอีกทีสิ เมื่อกี้มึงบอกว่าอะไรนะ?..” นายยักษ์ร้องถาม ด้วยท่าทีราวกับไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยินเมื่อกี้..
“รักค่ะ อีกระหรี่ตัวนี้ รักควยของพี่ยักษ์ที่สุดเลยค่ะ..” ณัฐกานต์กลั้นใจตอบออกมาอีกครั้ง ด้วยสีหน้าที่เหยเก มากขึ้น เพราะตอนที่เอ่ยตอบนั้น ทางนายยักษ์นั้น ก็ได้บีบเล่นนมของเธออย่างหนักมากขึ้นนั้นเอง..
“รักควยของกูงั้นเหรอ? ไม่มีใครเคยพูดกับกูอย่างงี้เลยนะ ไหนพูดอีกทีสิ..” นายยักษ์กล่าวตอบ พร้อมกับบิดดึงที่หัวนมทั้ง 2 ของหญิงสาวไปด้วย ซึ่งมันก็ทำให้เธอเอ่ยร้อง ก่อนจะกลั้นจเอ่ยตอบออกมา...
“อ๊าาาาาาาาาาา!!! ร...รักควยของพี่ยักษ์ค่ะ ณัฐ รักควยของพี่ยักษ์ที่สุดเลยค่ะ..”
“.....พอได้ยิน คำว่า รัก จากมึงแล้ว รู้สึกจะทำให้กูคึกคักขึ้นมาอีกครั้งแล้ว?..” นายยักษ์ตอบ พร้อมกับขยับร่างเล็กน้อย อย่างเผยให้เห็นถึงท่อนควยของมันที่ได้กลับมาแข็งโด่อีกครั้ง...
“.......เชิญเลยค่ะ เชิญพี่ยักษ์เลือกตามสบายได้เลยค่ะ ว่าจะเย็ดหี หรือ จะเย็ดตูดของอีกระหรี่ตัวนี้ดี..” ณัฐกานต์ที่ถึงกับอึ้งนิดๆ เมื่อเห็นสภาพท่อนควยของมัน ก่อนที่จะกลั้นใจเอ่ยตอบ อย่างมีน้ำตาคลอ ด้วยความเจ็บช้ำ แน่นอนว่าทางนายยักษ์ที่ได้ยินคำกล่าวของเธอนั้น ก็ขยับร่างเตรียมที่จะจับเธอเย็ดอีกครั้ง ทั้งๆที่ตัวของเธอนั้น แทบจะรองรับมันไม่ไหวแล้ว...
‘ตะ...ตกลงจะไม่มีใครมาช่วยเราจริงๆสินะ? นี่เราจะต้องถูกนายยักษ์ เย็ดจนหมดสภาพ แล้วถูกจับไปเป็นกระหรี่ในซ่องจริงๆนะเหรอ?..’ณัฐกานต์เอ่ยกล่าวเชิงถามกับตัวเองอย่างช้ำใจ ก่อนที่เธอจะสะดุ้งนิดๆ เมื่อท่อนควยอันยาวใหญ่ของนายยักษ์นั้น ได้ขยับเข้ามาถูไถที่ร่องหีของเธออย่างไปมา...
“อื้อออออออ..อ๊าาาาาาาาาาา าาาาาาาาาาา!!!!..” ณัฐกานต์เอ่ยปากร้องครางอย่างเสียวสะท้านทันทีที่นายยักษ์ได้กดอัดท่อนควยของมันเข้าไปในหีของเธออย่างมิดด้ามอีกครั้ง...
“อูยยยยยย.. จริงๆ กูก็ไม่ใช่แค่ชอบ แต่รักหีของมึงเช่นกัน...” นายยักษ์สูดปากแล้วกล่าวเชิงบอก พร้อมกับทำหารกระเด้าท่อนควยเข้าใส่ยังรูเสียวของณัฐกานต์อย่างต่อเนื่องอย่างทันที ซึ่งมันก็ทำให้ทางณัฐกานต์นั้นเอ่ยปากร้องครางอย่างดังระงมออกมา...
“อ๊าาาาาาาาาาา!!! อาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาา...” เธอเอ่ยร้องด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ และเหยเกอย่างเสียวเอามากๆ จากการถูกเย็ดอีกครั้ง...โดยนายยักษ์นั้น ก็ยังคงขยับโยกควยเข้ากระทุ้งใส่อย่างเมามันส์ และหนักหน่วงเช่นเดิม...
“และบางทีอาจจะรักมากกว่า ที่มึงรักควยของกูก็ได้..” นายยักษ์กล่าวต่อ พร้อมกับยังคงกระทุ้งกระแทกรูรักของทางหญิงสาวอย่างไม่ยั้ง ด้วยท่าทีที่ดูเสียว และดูเมามันส์มากขึ้นเรื่อยๆ แน่นอนว่ามันก็ยิ่งทำให้ทางณัฐกานต์เอ่ยปากร้องครางอย่างดังขึ้นเรื่อยๆเช่นกัน...
“อ๊าาาาาาาาาาา!!! อาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาา..” ณัฐกานต์เอ่ยปากร้องคราง อย่างเสียงดังอย่างไม่หยุด และในขณะที่เธอกำลังจะใกล้ที่จะเสร็จอีกครั้งจากการโดนท่อนควยของนายยักษ์นั้น
อยู่ๆ...ก็มีเสียงปืนดังลั่นขึ้น..และมันก็ทำให้ณัฐกานต์ที่รองรับการเย็ดนั้น ก็ถึงกับชะงัก เพราะเลือดของทางนายยักษ์ได้สาดกระเซ็นลงบนหน้า และตัวของเธอนั้นเอง...
และร่างของนายยักษ์ก็ค่อยๆเอนตัวล้มลงไปยังที่ด้านข้าง อย่างทันที...
“....เจ๋งเหรอ?” ณัฐกานต์ที่มองการล้มฟุบของนายยักษ์อย่างอึ้งๆ และตกใจนั้น ก็เอ่ยร้องถาม พร้อมกับ ค่อยๆขยับยันตัวลุกขึ้นนั่ง ด้วยท่าทีที่เจ็บหน่วงๆหน่อยๆ ก่อนที่คนที่พูดถึงนั้นจะส่งเสียงตอบกลับมา..
“ครับ ผมเองครับ คุณหนู..” นายเจ๋งตอบ พร้อมกับเดินตรงเข้าไปหาณัฐกานต์ด้วยท่าทีที่เป็นห่วง ซึ่งในจังหวะที่เขากำลังเข้ามานั้น ก็มีเสียงปืนดังขึ้นอีกหลายนัด ราวกับด้านนอกมีเหตุปะทะบางอย่างเกิดขึ้น.
“คุณหนูไม่เป็นไรนะครับ..” นายเจ๋งร้องถาม เมื่อเดินเข้าไปถึง พร้อมกับทำการถอดเสื้อตัวนอกของเขา เข้ามาคลุมยังร่างของณัฐกานต์ ที่เปลือยเปล่าอยู่นั้นอย่างทันที ..
“ถะ..ถ้าไม่นับเรื่องที่โดนข่มขืนแล้วละก็....ใช่...ชั้นไม่เป็นไร...” ณัฐกานต์เอ่ยตอบ อย่างดูเหนื่อยๆ ก่อนที่นายเจ๋งจะช่วยพยุงให้เธอสามารถลุกยืนขึ้นมาได้ และในตอนที่ณัฐกานต์ลุกขึ้นยืนเป็นที่เรียบร้อยแล้วนั้น เธอก็เหมือนจะได้ยินเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของนายยักษ์ จนทำให้เธอต้องหันไปมอง และก็พบว่า เค้ายังคงไม่ตาย หากแต่นอนร้องครางเบาๆ อย่างทรมาน และเจ็บปวด..
“โอยยยยยยย..” เสียงร้องอันเจ็บปวด ที่ชวนน่าสงสารของนายยักษ์นั้น ก็ทำให้ณัฐกานต์ถึงกับประหลาดใจหน่อยๆ เพราะในจุดที่นายยักษ์โดนยิงนั้น มันเป็นบริเวณที่ศีรษะไม่ผิดแน่...
“ยังไม่ตายเหรอ?..” ณัฐกานต์เอ่ยร้อง อย่างหันไปมอง ด้วยท่าทีที่ ตกใจ และประหลาดใจ กับการที่อีกฝ่ายยังไม่ตายนั้น ซึ่งทางนายเจ๋ง ก็เตรียมที่จะซ้ำให้อีกฝ่าย ได้ตายสนิท ก่อนที่ณัฐกานต์จะเอ่ยร้องห้าม
“เดี๋ยว เจ๋ง..” ณัฐกานต์เอ่ย อย่างจ้องมอง พร้อมกับแบมือขอปืน จากทางลูกน้องคนดั่งกล่าวของเธอ ซึ่งทางนายเจ๋งที่เข้าใจในสายตาของเธอนั้น พร้อมกับยินยอมส่ง ปืนขนาด 11 มม. นั้น ให้ตามที่เธอต้องการ
และทันทีที่ณัฐกานต์ได้รับปืนนั้น เธอก็หันไปเหนียวไก ลั่นกระสุนใส่นายยักษ์ที่อยู่ ในสภาพล้ทลงนอนอย่างถ่างขา ซึ่งจุดที่เธอทำการลั่นกระสุนใส่นั้น ก็เป็นที่ระหว่างขา หรือที่ ควยของนายยักษ์นั้นเอง แถมเธอก็ไม่ได้ลั่นไก แค่นัดเดียวนะ หากแต่ลั่นไกถึง 3 นัดติด ทำเอาควยท่อนยาวใหญ่ฝั่งมุกที่ได้ยำยีเธอมาตลอด 18 ชั่วโมงนั้น มีสภาพกระจุยกระจายเละเทะ แบบไม่เหลือซากเลย (จริงๆไม่ใช่แค่ท่อนควยนะ รวมพึงพ่วงสวรรค์ด้วย..)
จากนั้นเธอถึงค่อยเลื่อนปืน และทำการลั่นไกต่ออีก 3 นัด เข้าไปยังที่ศีรษะของนายยักษ์ เพื่อปลิดชีพอีกฝ่ายให้สนิทนิ่ง ถึงแม้ณัฐกานต์จะกระทำการเหล่านั้น อย่างไม่ได้พูดอะไรออกมาก็ตาม แต่ท่าทีของเธอนั้น ก็บงบอกถึงความเจ็บแค้นที่มีอยู่ว่า มันมากมายแค่ไหน...
“เจ๋ง...แล้วเขาละ??..” ณัฐกานต์ที่ยื่นปืนคืนแก่นายเจ๋งนั้น ก็ร้องถามอย่างนึกบางอย่างขึ้นได้...
“ถ้าหมายถึงคุณต้นละก็...ไม่ได้อยู่ที่นี้ครับ..” นายเจ๋งกล่าวตอบ ก่อนที่ณัฐกานต์จะเอ่ยสวนกลับทันที..
“ชั้นไม่ได้ หมายถึงไอ้สารเลวนั้น...ชั้นหมายถึง กาย ต่างหาก เขาอยู่ไหน!!..” คำกล่าวเชิงถามของณัฐกานต์นั้น ก็ทำให้นายเจ๋งถึงกับนิ่งไปเล็กน้อย แล้วจึงค่อยเอ่ยตอบ..
“สิ่งที่คุณหนูควรทำในตอนนี้ คือ การไปโรงพยาบาลก่อนครับ..” นายเจ๋งตอบ ซึ่งณัฐกานต์ก็ทำการตอบกลับทันที..
“ชั้นจะไม่ไปไหนทั้งนั้น ถ้ายังไม่เจอหมอนั้น..” ณัฐกานต์เอ่ยตอบ และจ้องมอง เมื่อเห็นว่าทางนายเจ๋งไม่คิดจะพูดอะไรที่เกี่ยวกับเขานั้น ก็ทำให้เธอตัดสินใจ ที่จะออกตามหานายกายที่น่าจะอยู่ที่ไหนสักแห่งในโรงงานร้างแห่งนี้เอง ถึงแม้สภาพของเธอในตอนนี้จะเป็นอะไรที่ไม่พร้อมเอาซะเลยก็ตาม...
ใช่....พอเห็นท่าทีที่แน่วแน่นั้นแล้วส ก็ทำให้นายเจ๋งถึงกับถอนหายใจ และเอ่ยกล่าวอย่างยอมแพ้ออกมา
“เข้าใจแล้วครับ งั้นเชิญคุณหนูมาทางนี้ครับ..” นายเจ๋งกล่าว พร้อมกับนำทางณัฐกานต์ไปยังห้องแห่งหนึ่งที่อยู่ภายในโรงงานร้างแห่งนี้ และวินาทีที่ณัฐกานต์ได้เข้าไปในห้องแห่งนั้น มันก็ทำให้ เธอก็ถึงกับอึ้ง เมื่อภายในห้องนั้น มีร่างไร้วิญญาณของนายกายอยู่นั้นเอง..
โดยที่ นายกายนั้น ก็อยู่ในสภาพที่ถูกมัดติดไว้กับเก้าอี้ แต่ตามร่างกายของเขานั้นเต็มไปด้วยร่องรอยถูกทำร้าย และบาดแผลที่เยอะกว่าเมื่อ 18 ชั่วโมงก่อนหน้านี้ซะอีก ราวกับว่า ตลอด 18 ชั่วโมงที่เธอถูกเย็ดนั้น เค้าก็ถูกพี่ต้นทรมานอย่างหนักเช่นกัน และสิ่งที่ทำให้เค้าเสียชีวิตนั้น ก็มาจากการโดนยิงที่ศีรษะ...
และสิ่งที่ทำให้ณัฐกานต์รู้สึกเจ็บปวดมากขึ้น ก็คือกระดาษโน๊ตที่ได้แปะอยู่ที่บนร่างอันไร้วิญญาณของนายกายนั้น ซึ่งมันก็มีข้อความที่เขียนว่า นี่คือราคาที่มึงจะต้องจ่าย กับสิ่งที่มึงทำกับกู...
“.........” ณัฐกานต์ที่จ้องมองยังกระดาษแผ่นนั้นอยู่ครู่ แล้วจึงค่อยร้องถาม...
“เจ๋ง...เมื่อกี้นายบอกว่า พี่ต้นไม่ได้อยู่ที่นี่สินะ แล้วตอนนี้เค้าอยู่ที่ไหน?..” ณัฐกานต์ถาม ด้วยน้ำเสียงที่เหมือนปกติ แต่ไม่ปกติ เพราะมันแฝงไปด้วยความรู้สึกบางอย่างที่ทำให้คนถูกถามนั้น รับรู้ได้ถึงความรู้สึกแฝงที่ว่านี่....
“ไม่ทราบครับ แต่คาดว่า น่ากำลังหาทางหนีออกจากประเทศอยู่ครับ..” นายเจ๋งตอบ พร้อมกับสังเกตที่มือของณัฐกานต์ที่ได้ก่ำอย่างแน่นสุดๆ ก่อนที่เธอจะเอ่ยตอบเชิงสั่งออกมา..
“ชั้นขอสั่งให้นายพาคนทั้งหมดของเรา ไปลากคอเอาพี่ต้นกลับมาหาชั้นแบบเป็นๆ ให้ได้ ไม่ว่าจะใช้วิธีไหน ก็ตาม..” ณัฐกานต์เอ่ยสั่ง ก่อนจะหันกลับไปหาทางนายเจ๋ง และมันก็ทำให้นายเจ๋งได้เห็นสีหน้านายหญิงของเขาในเวลานี้ ถึงแม้ใบหน้าของเธอยามนี้จะนองอาบไปด้วยน้ำตา แต่แววตาที่แสดงออกมานั้น แสดงถึงความโกรธแค้นอย่างมาก และน่าจะมากที่สุดเท่าที่เค้าเคยเห็นมาเลย...
“ทราบแล้วครับ คุณหนู แต่ก่อนไปผมมีคำถามเรื่องหนึ่งครับ..” นายเจ๋งตอบรับ พร้อมกับร้องถาม..
“ว่ามาสิ...” ณัฐกานต์นิ่งเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยตอบ..
“ถ้าสมมติว่า ทางกลุ่มพยัคฆ์ภูผา ได้ตัวคุณต้นไปก่อนละครับ..” นายเจ๋งร้องถาม เนื่องจากทางนั้นก็กำลังตามล่าตัวของนายต้นเช่นกัน ยิ่งพอเค้าวางแผนเสี้ยมเกือบทำให้กลุ่มของพ่อเลี้ยงชาติ และพยัคฆ์ภูผา ตีกันเองนั้น ก็ยิ่งทำให้ทางนั้น มีแต่โกรธแค้นมากขึ้น...
“ถ้ามันเป็นแบบนั้น...ชั้นอนุญาตให้นายถล่มพวกนั้น เพื่อไปชิงพี่ต้นมา...” ณัฐกานต์ตอบกลับอย่างไม่คิดนาน ด้วยท่าทีที่ไม่สน ไม่แคร์ ว่า การตัดสินใจนั้นอาจจะสร้างความขัดแย้งระหว่างกลุ่มของเธอ กับ พยัคฆ์ภูผา ได้ ทั้งๆที่เดิมทีความสัมพันธ์ของ 2 กลุ่มนี้ก็ไม่ดีมาตั้งแต่แรก เพราะการกระทำของนายต้น...
“เข้าใจแล้วครับ คุณหนู..” นายเจ๋งตอบรับให้กับการตัดสินใจที่จริงจังนั้น อย่างไม่คิดที่จะแย้งแต่อย่างใด ก่อนที่เขาจะหันหลังเดินออกไป เพื่อไปสั่งเหล่าลูกน้องของเขา ให้ทำตามที่นายหญิงต้องการ...
และหลังจากที่นายเจ๋งเดินรออกไปนั้น ณัฐกานต์ก็ค่อยหันไปมองยังร่างอันไร้วิญญาณของนายกาย ด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ทั้งเสียใจ เจ็บใจ และโกรธแค้น....
“ขอโทษ...ชั้นขอโทษนะ ชั้นขอสัญญาว่าจะแก้แค้น จะเอาคืนให้กับนายเอง ชั้นจะไม่ยอมให้มันหนีไปได้ และจะไม่ให้มันได้ตายสบายเด็ดขาด..” ณัฐกานต์กล่าวอย่างให้คำมั่น พร้อมขยับเข้าไปจูบปากของชายหนุ่มที่เป็นเพียงร่างอันไร้วิญญาณนั้นเป็นครั้งสุดท้าย...
Epilogue
2 เดือนต่อมา....
“คุณหนูครับ รถพร้อมออกแล้วนะครับ...” เสียงเชิงบอก พร้อมกับการเข้ามาของนายเจ๋ง ผู้เป็นบอดี้การ์ด และลูกน้องมือขวาของณัฐกานต์นั้น ก่อนที่นายเจ๋งจะชะงักไปเล็กน้อย เมื่อเห็นสภาพของคุณหนู หรือ นายหญิงของตนนั้น กำลังยืนเปลือยเปล่าอยู่หน้ากระจก พร้อมกับกำลังมองอะไรบางอย่างที่ถืออยู่ในมือ..
“หือออ เข้าใจแล้ว เดี๋ยวชั้นจะรีบแต่งตัว และลงไปนะ..” ณัฐกานต์ที่กำลังครุ่นคิด และจ้องมองของที่อยู่ในมือนั้น ก่อนจะได้สติแล้วหันไปเอ่ยตอบ ก่อนที่ทางนายเจ๋งนั้นจะพยักหน้า และเดินออกไปจากห้องนอนของเธอ และทันทีที่นายเจ๋งได้เดินออกไปจากห้องนั้น เธอก็หันมาเอ่ยกับตัวเอง...
“เอาละ แต่งตัว...แล้วไปหาไอ้สารเลวนั้นกัน..” เธอเอ่ยบอกกับตัวเอง พร้อมกับวางของที่ได้ถืออยู่นั้นลงยังที่โต๊ะใกล้ๆตัว ก่อนจะเดินไปแต่งตัว และของที่ถือ พร้อมกับจ้องมองมันอยู่เมื่อกี้นั้น มันคือ เครื่องตรวจครรภ์ และบนหน้าปัดของเครื่องนั้น ก็แสดง ผล คือ 2 ขีด!!
.
.
.
.
2 ชั่วโมงต่อมา ที่ เซฟเฮาส์ แห่งหนึ่ง..
“ปล่อยกู....พวกมึงรู้มัย!! ว่า กูคือใคร!! ปล่อยนะเว้ย ได้ยินมัย!! เฮ้ย!!!..” เสียงโวยวายของชายหนุ่มที่เอ่ยร้อง พร้อมกับพยายามดิ้นร้นให้หลุดจากพันธนาการที่ตรึงยึดเขาไว้กับเก้าอี้ ซึ่งเขาก็อยู่ภายในสี่เหลี่ยมเปล่าๆที่ไม่มีอะไรเลย...
ก่อนที่ท่าทีที่แสนโวยวาย กับความพยายามดิ้นร้นของเขาจะยุติลง เมื่อประตูของห้องนั้นได้ถูกเปิดออก พร้อมกับการเดินเข้ามาของ หญิงสาวที่ค่อนข้างคุ้นหน้าคุ้นตา สำหรับเขาซะเหลือเกิน...
“อีณัฐ...” เขาเอ่ยทัก เมื่อหญิงสาวคนดั่งกล่าวนั้น คือ ณัฐกานต์ มาเฟียสาว ผู้เป็นลูกพี่ลูกน้องของเขา..
“สวัสดีค่ะพี่ต้น ในที่สุดเรา ก็ได้พบกันอีกครั้งซะทีนะ...” เธอที่เดินเข้ามาจนหยุดอยู่ตรงหน้าของเขานั้น ก็เอ่ยทักตอบด้วยรอยยิ้มที่แสนหวาน น่ารัก แต่เค้ากลับรู้สึกเสียวสันวาบอย่างบอกไม่ถูก...
“ที่แท้พวกที่จับกูมา คือ คนของมึงเองเหรอ? แล้วนี่ มึงคงไม่คิดจะฆ่ากู เพียงเพราะกูฆ่าไอ้ห่านั้นหรอกนะ..” นายต้นที่จ้องมองหญิงสาว ซึ่งสภาพของเธอในตอนนี้ ก็ดูแตกต่างจาก เมื่อ 2 เดือนที่แล้วหลายๆอย่าง เช่น ทรงผม ซึ่งเธอในตอนนี้ ไม่ใช่ สาวผมดำยาวอีกแล้ว แต่เป็น สาวผมสั้น ไหนจะร่างกายที่ดูผอมลงเล็กน้อยด้วย ก่อนที่จะร้องถามกลับไป..
คำถามของเขานั้น ก็ทำให้เธอที่ได้ยินั้น ถึงกับหัวเราะออกมา...
“ฮะๆๆ...พี่ต้นเข้าใจอะไรผิด? หรือ ลืมอะไรไปรึเปล่าค่ะ? อย่าลืมสิค่ะ คนที่วางแผนให้กลุ่มพยัคฆ์ภูผา ดักยิงถล่มพี่ต้น จนทำให้พี่ต้นตาบอด เสียโฉมแบบนี้ ก็คือ ณัฐ นะค่ะ ฉะนั้นเรื่องความอยากฆ่าพี่ต้นนะ มันมีมาตั้งนานแล้ว และถ้าณัฐจะฆ่าพี่ต้นจริงๆ คงสั่งให้พวกลูกน้องยิงพี่ทิ้งทันทีที่เจอตัวแล้ว..คงไม่สั่งให้จับกลับมาเป็นๆแบบนี้หรอก..” ณัฐกานต์ตอบ ด้วยรอยยิ้มที่แสนหวาน แต่แฝงไปด้วยความจิตหน่อยๆ จนทำให้นายต้นรู้สึกขนลุกมากขึ้น..
“.......ที่ไม่ฆ่ากูในทันที แสดงว่า มึงคิดจะทำอะไรกับกูก่อน สิท่า..” นายต้นที่จ้องมองอย่างเริ่มรู้สึกหวั่นๆเล็กน้อยนั้น ก็ร้องถาม..
“แสนรู้ดีจังนะ..” เธอเอียงคอเล็กน้อย แล้วตอบกลับด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่จะหยุดเว้นช่วงแป๊บหนึ่ง แล้วจึงค่อยเอ่ยกล่าวต่ออย่างยอมรับ “ใช่ค่ะ... ณัฐตั้งใจ จะเล่นสนุกกับพี่ต้น ตาม list พวกนี้ก่อน?..”
“List??... List อะไรของมึงนะ??...” นายต้นร้องถามอย่างสงสัย ซึ่งทางณัฐกานต์ก็แบมือของ List จาก นายเจ๋ง บอดี้การ์ด และลูกน้องมือขวาของเธอ แน่นอนว่า เขาก็มอบมันให้กับณัฐกานต์ทันที..
“แผลจากการทำร้ายร่างกาย 18 แผล // แผลจากการทำร้ายด้วยของแข็ง 3 แผล //แผลที่เกิดจากของมีคม 3 แผล //ร่องรอยเหมือนถูกซ็อตด้วยไฟฟ้า และแผลกระสุนปืน 2 แผล พี่ต้นพอจะคุ้นๆ กับรายละเอียดพวกนี้บ้างมัยค่ะ ” ณัฐกานต์ที่ร่ายยาวตาม list ที่ได้รับมานั้น ก่อนจะร้องถาม ซึ่งนั้นก็ทำให้ทางนายต้นถึงกับเหงื่อแตก เพราะสิ่งที่เธอกล่าวมานั้น คือ สิ่งที่เขาได้ทำร้าย ‘กาย’ ชายหนุ่มของเธอนั้นเอง..
“ที่พูดไปนั้นแค่ส่วนที่พี่ต้นทำกับเขา...ยังไม่ได้ ส่วนที่พี่ทำกับชั้นนะ..” ณัฐกานต์กล่าวต่อ พร้อมกับหันไปมองเพราะมันเป็นจังหวะเดียวกับที่ ลูกน้องของเธออีกคน ที่ได้เดินเข้ามาในห้องแห่งนี้ ซึ่งเขาก็มาพร้อมกับเข็นนำอุปกรณ์ทรมานต่างๆเข้ามาในห้องแห่งนี้..
“สิ่งที่กูทำกับมึงเหรอ? อ้อ...ที่ให้มึงโดนไอ้แรงงานต่างด่าวเย็ดจนยับนั้นนะเหรอ?...” นายต้นเอ่ยทวน และร้องถาม ถึงแม้เมื่อกี้สีหน้าของเขาจะเจื่อนลงเล็กน้อย ทันทีที่เห็น ลูกน้องของณัฐกานต์ได้นำอุปกรณ์ทรมานเข้ามาในห้องแห่งนี้ แต่ความปากดีของเขากลับไม่ลดลง แต่อย่างใดเลย..
ทั้งๆ ที่สถานการณ์ของเขาในตอนนี้นั้น มันไม่ควรที่จะทำการปากดีแบบนี้เลย...
“.......ใช่..”ณัฐกานต์ที่กำลังกวาดสายตามองดูอุปกรณ์ทรมานที่มีอยู่อย่างมากมายนั้น ซึ่งก็ไม่รู้ว่า เธอกำลังเลือกเฟ้นหาอุปกรณ์แรกที่จะใช้ทรมานเค้าอยู่?? หรือ แค่มองด้วยความสนใจกันแน่?? ก่อนที่เธอจะตอบคำถามนั้นอย่างตรงๆ แบบไม่คิดอะไร...
“ได้ยินมาว่า มึงโดนไอ้ยักษ์จัดค่อนข้างหนักเลยนี่..” นายต้นร้องถามต่อแทบทันที ซึ่งทางณัฐกานต์ก็ยังคงยอมตอบคำถามนั้น อย่างตรงๆ เช่นเดิม..
“ใช่..โดนจัดหนักอย่างสุดๆเลยละ...” ณัฐกานต์เอ่ยตอบ พร้อมหยุดชะงัก เมื่อเห็นค้อนยาง ซึ่งเป็น 1 ในอุปกรณ์ทรมานที่วางอยู่นั้น ราวกับว่า เจ้าของชิ้นนี้มีนัยยะบางอย่างซ่อนอยู่...
“แล้ว...ตกลงมึงท้องกับไอ้ยักษ์มัย?...” นายต้นที่ร้องถามต่อ ด้วยคำถามไม่ควรถาม ไม่รู้เป็นเพราะทางหยิงสาวยอมตอบทุกคำถามเมื่อกี้แต่โดยดีด้วยมัย? จึงทำให้มันคึกคะนอง จนกล้าถามเรื่องนี้ อย่างไม่หวั่นกลัวแต่อย่างใด ซึ่งตอนที่ถามนั้น ณัฐกานต์ก็ยังคงจ้องมอง ค้อนยางนั้น พร้อมขยับมือ เข้าไปลูบยังตัวค้อน และตัวด้ามจับนั้น แล้วจึงค่อยตอบคำถามที่นายต้นถามแต่โดยดีเช่นเดิม..
“ใช่...ชั้นท้อง...ท้องกับไอ้ยักษ์ คนงานต่างด่าวนั้น...” ณัฐกานต์ตอบ พร้อมกับเริ่มทดลองจับที่ด้ามค้อนนั้น ว่ามัน กระชับกับมือของเธอรึไม่...ในขณะที่ทางนายต้น ก็ถึงกับตาโต ก่อนที่เค้าจะร้องถามกลับไปทันที...
“เฮ้ยๆ....พูดจริงดิ นี่มึงโดนไอ้ยักษ์เย็ดจนท้องจริงๆเหรอ..” นายต้นร้องถามต่อทันที และมันก็ทำให้ทางหญิงสาวที่โดนถามนั้นวางเจ้าค้อนยางที่ลองถือนั้น ลง แล้วหันไปมองทางนายต้นแล้วเอ่ยตอบ..
“ถึงจะยังไม่ได้ตรวจเป็นทางการที่โรงพยาบาล แค่ตรวจกับชุดตรวจเท่านั้น แต่ก็คิดว่า น่าจะท้องได้ 2 เดือนแล้ว...” ณัฐกานต์ตอบคำถามของนายต้นแต่โดยดี และทันทีที่นายต้นได้ยินเช่นนั้น ก็ถึงกับหัวเราะแล้วเอ่ยอย่างเสียดาย
“แม่งเอ๊ยยยย....รู้งี้ไม่น่า ฆ่าไอ้ห่านั้นเลย น่าจะปล่อยให้แม่งมีชีวิตอยู่ก็คงดี...” นายต้นเอ่ยกล่าว อย่างเสียงดัง ด้วยท่าทีที่สะใจ คละเสียดายสุดๆ ซึ่งณัฐกานต์ที่จ้องมองท่าทีของนายต้นนั้นก็ร้องถามกลับไป..
“พี่ต้นพูด หมายถึง ใคร??...” เธอร้องถาม และนายต้นตอบกลับทันที...
“หมายถึงใคร? ก็หมายถึงผู้ชายของมึงนั้นไง!! อย่าบอกนะว่า ผ่านไป 2 เดือนนั้น มึงลืมไอ้ห่านั้นไปแล้วนะ” นายต้นกล่าวตอบเชิงถาม ด้วยสี น้ำเสียงที่ดูสะใจสุดๆ โดยที่เค้าไม่ทันสังเกตท่าทีของหญิงสาว เมื่อได้ยินถ้อยคำดั่งกล่าวของเขาเลย...
ใช่...ทันทีที่ได้ยินถ้อยคำนั้น ณัฐกานต์ก็ถึงกับนิ่ง และภาพการตายของนายกายที่ได้ผุดขึ้นมาในหัวของเธอ ภาพของเขาที่ถูกมัดขึงยึดไว้กับเก้าอี้ ในสภาพร่างกายเต็มไปด้วยร่องรอยที่ถูกทำร้ายอย่างมากมาย ก่อนจะตายเพราะรอยกระสุนที่เป่าเจาะที่ขมับของเขานั้น...
และนั้นก็ทำให้ณัฐกานต์ค่อยๆหายใจแรง และถี่มากขึ้น ในขณะที่ทางนายต้นยังคงเอ่ยกล่าวอย่างสะใจอย่างไม่สนใจอะไรอยู่นั้น....
“กูน่าจะปล่อยให้แม่งมีชีวิตอยู่ต่อ ให้แม่งรู้เรื่องนี้ มันคงน่าสนุกพอควรเลยว่ามัย...” นายต้นเอ่ยกล่าวต่ออย่างสะใจ และทันทีที่เค้าได้หันกลับไปมองดูท่าทีของหญิงสาวนั้น ก็ต้องตกใจ เพราะมันเป็นจังหวะเดียวกับที่ณัฐกานต์ได้ คว้าเจ้าค้อนยาง และเดินตรงเข้ามาหาเขา ก่อนจะลงมือตวัดฟาดทุบเข้าไปยัง ขมับด้านขวาของเขาอย่างเต็มแรง ซึ่งมันเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว จนทางนายต้นไม่ทันจะเอ่ยร้องห้ามออกมาเลย.....
“อ๊อกกกกกกก..” นายต้นเอ่ยร้อง อย่างสะบัดใบหน้าหันไปตามแรงฟาดนั้น ก่อนที่จะค่อยๆมีเลือดซึมไหลอาบแก้มของเขา ภาพดั่งกล่าวของนายต้นนั้น ก็ยิ่งทำให้ภาพการตายของนายกายผุดขึ้นมาอีกรอบ และมันก็ทำให้เธอเอ่ยร้อง พร้อมกับตวัดค้อนยางที่อยู่ในมือเข้าฟาดใส่ทางนายต้นอีกครั้ง....
“อาาาาาาาาาาาาาาาา!!...” ณัฐกานต์เอ่ยร้อง พร้อมกับตวัดมือเข้าฟาดใส่ยังอีกข้างด้วยความแรงที่หนักมากขึ้น และในขณะที่เธอทำการฟาดเป็นครั้งที่ 2 นั้นเธอก็หวนนึกถึง ข้อความในรายงานชันสูตรศพของนายกาย ที่มีการระบุไว้อย่างชัดเจนว่า ก่อนที่นายกาย จะถูกยิงทิ้งนั้น เค้าถูกทำร้ายอย่างหนัก จนถึงขั้นสมองบวม และเชื่อว่า ก่อนที่เค้าจะโดนยิงทิ้งนั้น เค้าคงทุกข์ทรมานอย่างสุดๆแน่ๆ และต่อให้เขาไม่โดนพี่ต้นยิงทิ้ง แต่จากสภาพบาดแผลนั้น เค้าก็น่าคงต้องตาย ภายในไม่กี่วันอยู่ดี.....
“ชะ..ชั้นจะให้พี่รับรู้ถึงความเจ็บปวด และความทรมานที่เขาได้รับ..” ณัฐกานต์เอ่ยด้วยท่าทีที่ดูคลั่งแค้น พร้อมกับตวัดมือ ใช้ค้อนยางนั้น เข้าฟาดใส่ยังศีรษะของนายต้นเป็นครั้งที่ 3 อย่างไม่สนเรียกร้องขอ และเสียงเจ็บปวดของเขาแม้แต่น้อย...
“ดะ เดี๋ยวววว!! อ๊อกกกกกกก!!..” นายต้นเอ่ย ก่อนจะเอ่ยร้องอย่างเจ็บปวด เมื่อโดนค้อนยางนั้นตวัดฟาดเข้าที่ใบหน้าของเขาอีกครั้ง แถมณัฐกานต์ก็ไม่ได้ฟาดใส่เพียงครั้งเดียว หากแต่ฟาดใส่อย่างต่อเนื่อง ราวกับคลุ้มคลั่งและสติหลุดไปแล้ว และทุกๆครั้งที่ค้อนยางเข้าฟาดใส่ที่ใบหน้าของนายต้นนั้น ภาพการตายของนายกายก็มักผุดขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งมันก็ยิ่งทำให้เธอยิ่งโกรธ!! ยิ่งแค้น!! ยิ่งคลั่ง!! จนทวีความแรงในการฟาดค้อนนั้นอย่างหนักขึ้นเรื่อยๆ...
ท่ามกลางเสียงร้องอย่างเจ็บปวดของนายต้นที่เอ่ยร้อง พร้อมกับมีเลือดของเขาที่ค่อยๆ สาดกระเซ็นลงที่พื้นของห้องแห่งนั้น...
“อาาาาาาาาาาาาาาาา!!...” ณัฐกานต์เอ่ยร้อง และหมายเตรียมตวัดมือที่ถือค้อนยางนั้น เข้าฟาดทุบใส่กลางกบาลของนายต้น ก่อนที่ทาง นายเจ๋ง ลูกน้อง มือขวา+ บอดี้การ์ดของเธอ จะเข้าขวางไว้ ด้วยการเข้าคว้าจับแขนที่เกือบจะตวัดฟาดเข้าทุบกลางกบาลนั้น..
“ถ้าขืนคุณหนู ทุบเข้ากลางกบาลแบบนั้น... มีหวังคุณต้นได้ตายก่อนนะครับ..” นายเจ๋งเอ่ยเชิงบอกอย่างเตือนสติ ทันทีที่เขาได้หยุดยั้งความคลุ้มคลั่งของเธอ ซึ่งถ้อยคำของนายเจ๋งนั้น ก็ทำให้ณัฐกานต์หันไปมอง ด้วยท่าทีที่เหมือนได้สติ..
“อื้ออออออ...นั้นสินะ...ชั้นเกือบทำพลาดไปแล้วสิ...” ณัฐกานต์ที่ได้สตินั้น ก็เอ่ยกล่าวอย่างเห็นด้วยกับบอดี้การ์ดของเธอ ก่อนจะหันกลับไปมองทางพี่ต้น ซึ่งสภาพใบหน้าของพี่ต้น ในตอนนี้นั้น ก็ปูดบวมช้ำอย่างหนัก เผลอๆ หนักกว่าที่ชายหนุ่มของเธอได้รับเสียอีก...
“โอยยยยยยยย พะ พอเถอะ ขอร้องละ..” นายต้นเอ่ยร้อง และเอ่ยกล่าวอย่างไม่เป็นภาษาคน เพราะปากของเขาเต็มไปด้วยเลือด และฟันไม่รู้กี่ซี่ ที่ได้ไหลเยิ้มออกมาจากปากของเขา เพราะ 1 ในจุดที่ณัฐกานต์ฟาดใส่ไปเมื่อกี้นั้น มันมีช่วงขากรรไกรล่างด้วยนั้นเอง...
“อย่าทำกูอีกเลยนะ กูขอร้อง.....” นายต้นเอ่ยกล่าว ด้วยน้ำเสียงที่ฟังไม่รู้เรื่องเท่าไร อย่างมีน้ำตาไหลอาบยังแก้มทั้ง 2 ของเขา ร่างกายที่สั่นเทิ้มด้วยความเจ็บปวดอย่างสุดๆนั้น ก็ถึงกับทำการเยี่ยวแตกออกมาเลยด้วย...
“................” ณัฐกานต์ที่จ้องมองสภาพของนายต้นนั้น อย่างไม่แสดงท่าทีใดๆ ก่อนที่เธอจะวางค้อนยางที่อยู่ในมือของเธอ แล้วขยับกลับเข้าไปหาเขา...
“ขอโทษนะ... เมื่อกี้ณัฐสติหลุดไปหน่อย ยังไงพี่ต้นก็ช่วยอดทนหน่อยอย่าเพิ่งรีบพังนะค่ะ..” ณัฐกานต์ที่ขยับเข้าไปหา พร้อมกับประครองให้ใบหน้าของนายต้น ได้แหงกเงยหน้าจ้องมองหน้าของเธอ แล้วเอ่ยอย่างอ่อนหวาน ซึ่งเธอก็ไม่สนว่าทางนั้นจะมองเห็นหน้าของเธอไม่...เพราะข้างที่ใบหน้าของเขาปูดบวมจนตาปิดนั้น มันเป็นข้างเดียวกับข้างที่ดวงตาของเขาใช้ได้นั้นเอง (ส่วนตาอีกข้างของเขา บอด..)
“ก....กูขอโทษ ช..ช่วย..อ๊อกก... ยกโทษให้กูได้มัย?...” นายต้นพยายามเอ่ยกล่าวออกมา ขณะที่ถูกทางณัฐกานต์จับประครองให้แหงกเงยหน้าขึ้นนั้น ซึ่งเขาก็เอ่ยด้วยน้ำเสียง และท่าทีที่ชวนน่าเวทนา น่าสงสารสุดๆ แถมตอนที่เอ่ยกล่าว ก็มีฟันอีกราวๆ 2 ซี่ได้ร่วงหล่นออกจากปากของเขาด้วย...
“ไม่มีวัน... พี่ต้น ล้ำเส้นมากไปแล้ว แต่ไม่ต้องห่วง เห็นแก่ความเป็นญาติ แถมพี่ต้นก็ยังใจดี เคยณัฐดื่มด่ำกับความสุขกับนายยักษ์ถึง 18 ชั่วโมงด้วยกัน ฉะนั้นณัฐก็จะให้พี่ต้น ดื่มด่ำแบบนั้นบ้าง ยังไงช่วยอยู่เป็น ของเล่น สัก 18 วันก่อน แล้วถึงค่อยตายนะค่ะ..” ณัฐกานต์ที่ค่อยๆปล่อยมือที่ทำการประครองใบหน้าของนายต้นเอาไว้ แล้วเอ่ยตอบ ก่อนจะขยับถอยออกมา...
“ม...ไม่นะ...อย่านะ..” นายต้นที่ได้ยินถ้อยคำนั้น ก็ถึงกับเอ่ยร้องขอ แน่นอนว่า ทางณัฐกานต์นั้น ก็ไม่สนใจ หันไปมองเชิง ให้ลูกน้องของเธอ ที่แลดูเป็นงานกว่าเธอนั้น เข้าทำหน้าที่นี้แทนเธอ...
“คุณหนู..อยากให้ผมเริ่มจากตรงไหนก่อนดีครับ..” ลูกน้องคนดั่งกล่าวร้องถาม...
“นั้นสินะ ชั้นก็ดันเผลอตัวจัดหนักไปแล้ว เอาเป็นว่า วันนี้ช่วยจัดเบาๆให้กับพี่ต้นก่อน อย่างซ็อตไฟเบาๆ ให้เค้ามีสติรับรู้ความเจ็บปวดเอาไว้ตลอดเวลาก่อน ก็แล้วกัน...” ณัฐกานต์ที่ยืนกอดอกนั้น ก็เอ่ยตอบ
“เข้าใจแล้วครับ แล้วเรื่อง บาดแผล ละครับ...” ลูกน้องคนเดิมกล่าวถามต่อ..
“....อนุญาตให้ทำแผลได้ หรือ ทำยังไงก็ได้ ให้พี่ต้นมีชีวิตอยู่ จนกว่าจะครบ 18 วันนะ..” ณัฐกานต์กล่าวตอบทันทีอย่างไม่คิดนาน ซึ่งนั้นก็ทำให้ลูกน้องคนนั้น พยักหน้าอย่างเข้าใจในคำสั่งของเธอ ก่อนที่ทางพี่ต้นจะเอ่ยร้องขอ และส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดอีกครั้ง...
“ม...ไม่นะ อ๊าคคคคคคคคคคคคคค!!!..” เสียงของนายต้นที่เอ่ยร้องด้วยความทรมาน..
แต่น่าเสียดายที่เค้าไม่ได้ถูกทรมานจนครบ 18 วันตามที่ณัฐกานต์ต้องการ หากเสียชีวิตหลังทนรับความทรมานไปได้ราวๆ 7-8 วันเท่านั้น....
ของแถม สำหรับ สายรักสงบ... ทั้งหลาย..
หลายเดือนต่อมา...
“มีอะไรเหรอ? นายเจ๋ง...” ณัฐกานต์ที่ร้องถาม เมื่อเห็นบอดี้การ์ดของเธอได้ เข้ามาในห้องส่วนตัวของเธอ ขณะที่ทางนายเจ๋งที่เข้ามานั้น ก็ถึงกับชะงักเล็กน้อย เพราะในตอนที่เขาเข้ามานั้น เหล่าลูกๆของณัฐกานต์กำลังส่งเสียงร้องงอแง๊อยู่...
“คุณหนู ให้นมกับพวกเขาบ้างรึยังครับ..” นายเจ๋งที่เดินตรงไปยังเตียงของเด็กน้อยนั้นก็ร้องถาม ทั้งๆที่เขาเข้ามาด้วยสาเหตุอื่น...
“.......ยัง อีกสักพักเดี๋ยวชั้นลงไปให้นมพวกเขาเองนะ..” ณัฐกานต์ที่นอนอยู่บนเตียง นั้นเอ่ยตอบ ด้วยท่าทีที่เหมือนเย็นชาต่อลูกๆของตัวเองที่เธอเพิ่งให้กำเนิดมา ไม่ถึงเดือนนั้น...
โดยที่นายเจ๋งก็มองท่าทีของคุณหนู อย่างไม่ค่อยแปลกใจกับท่าทีของเธอสักเท่าไร เพราะลูกๆที่เธอเพิ่งให้กำเนิดมานั้น มันไม่ได้เกิดจากความรัก แต่เกิดจากเหตุการณ์ที่คุณต้นได้เอาคืนเธอ ด้วยการบังคับให้เธอต้องหลับนอนกับแรงงานต่างด่าวคนหนึ่ง และจากเหตุการณ์นั้นก็นำไปสู่การตั้งท้อง แล้วการให้กำเนิดเด็กแฝด 3 คน..
ใช่....นั้นคือ เหตุผลที่ทำให้คุณหนูของเขา รู้สึกเย็นชา และไม่ใจใส่ หรือ ให้ความรักแก่ลูกๆของตัวเองสักเท่าไร แค่ไม่ยอมทำแท้ง และยอมอุ้มท้องจนให้กำเนิดพวกเขาออกมานั้น ก็อาจจะเรียกว่า ใจดีที่สุดแล้วก็ได้...เพราะการมีอยู่ของเด็กทั้ง 3 นั้น มันไม่ต่างจากการตอกย้ำถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนั้น...
“ว่าแต่นายมาด้วยเรื่องอะไร...” ณัฐกานต์ร้องถามด้วยความสงสัย และมันก็ทำให้นายเจ๋งมอง แล้วตอบ.
“มาเปิดเผยความจริงอีกด้าน ที่คุณหนูน่าจะไม่รู้ครับ?...”
“ความจริง?? ความจริงอะไรของนาย..” ณัฐกานต์ร้องถามด้วยความสงสัย ก่อนที่นายเจ๋งจะตอบด้วยคำถาม..
“คุณหนูคิดว่า พวกลูกๆของคุณหนูหน้าเหมือนใครกันครับ...”
“นี่นายอยากพูดอะไรกันแน่...” ณัฐกานต์ร้องถามอย่างไม่รู้สึกสบอารมณ์กับคำถามนั้น เพราะตั้งแต่ให้กำเนิดพวกลูกๆมานั้น เธอไม่เคยมองหน้าลูกๆของเธอ ที่เป็น หญิง 2 ชาย 1 แม้แต่ครั้งเดียวเลย..
“ผมคิดว่าพวกเขาหน้าเหมือน นายกาย นะครับ..” นายเจ๋งไม่สนในถ้อยคำของณัฐกานต์แล้วเอ่ยตามที่ตัวเองต้องการจะสื่อ ซึ่งนั้นก็ทำให้ณัฐกานต์ถึงกับอึ้ง...
“อย่าพูดอะไรบ้าๆนะ..ต่อให้เป็นนาย ชั้นก็.....” ณัฐกานต์เอ่ยกล่าวด้วยสีหน้าน้ำเสียงที่โกรธอย่างจริงจัง แต่ทางนายเจ๋งไม่สนยังคงกล่าวต่อ...
“คุณหนูไม่รู้สึกแปลกใจบ้างเหรอครับ ว่าทำไม หลังเหตุการณ์นั้นเพียง 8 เดือน คุณหนูก็พร้อมให้กำเนิดพวกเขาแล้ว...” ถ้อยคำของนายเจ๋งนั้น ก็ทำให้ณัฐกานต์ถึงกับชะงัก เพราะมันเป็นดั่งที่เค้าพูด ก่อนที่เธอจะเอ่ยโต้ตอบอย่างไม่ยอมรับ..
“ระ...ร่างกายชั้นอาจจะผิดปกติอะไรก็ได้ ถึงได้ให้กำเนิดพวกเขาก่อน...” เธอตอบออกมาอย่างส่งเดช ทั้งๆที่ทุกครั้งที่ไปหาหมอ ไปตรวจร่างกาย จนถึงคลอดนั้น เธอไม่เคยฟังคำวินิจฉัยของแพทย์เลย คือ ฟังแหละแต่ไม่เข้าหูของเธอเลย...
“นี่คือข้อมูลรายละเอียดของคุณหนูตอนช่วงท้องครับ ในนั้นระบุไว้ชัดว่า เด็กที่เกิดมานั้น ไม่ใช่เด็ก 8 เดือน แต่เป็นเด็ก 9 เดือนครับ....” นายเจ๋งกล่าวตอบ พร้อมกับนำเอกสารข้อมูลทางการแพทย์ยื่นให้กับณัฐกานต์
“ 9 เดือนเหรอ?...นี่นายตั้งใจจะบอกอะไรกับชั้น?...” ณัฐกานต์ร้องถาม ด้วยท่าทีที่เหมือนเริ่มตามอีกฝ่ายไม่ทัน ซึ่งทางนายเจ๋ง ก็มองและยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยตอบแก่นายหญิงของเขา...
“ดูเหมือนตอนที่คุณหนูถูกคุณต้นก่อเหตุลักพาตัวไปนั้น ตัวของคุณหนูจะตั้งท้องอยู่ก่อนแล้วครับ..” นายเจ๋ง ตอบ ซึ่งนั้นก็ทำให้ณัฐกานต์ถึงกับตาโต และเธอก็ไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่ได้ยิน เพราะเธอมั่นใจเรื่องการป้องกันตัวเองค่อนข้างมาก ซึ่งเธอก็ป้องกันตัวเองตลอดเวลา ยกเว้นคืนที่ถูกลักพาตัวไปนั้น เพราะเธอตั้งใจจะปล่อยท้อง..จะบอกว่า 1 เดือนก่อนหน้าที่จะถูกลักพาตัว เธอป้องกันพลาด แล้วท้องกับกายเหรอ?...
‘ไม่...ไม่...ไม่มีทางหรอก...’ ณัฐกานต์เอ่ยกล่าวในใจอย่างไม่ยอมรับ เพราะเธอค่อนข้างมั่นใจในเรื่อง ป้องกันตัวเอง และการนับวันอยู่ แต่อีกใจหนึ่งของเธอ ก็อยากให้เป็นเช่นนั้น...เพราะ...ระหว่าง ท้องกับคนที่รัก กับ คนที่ไม่ได้รัก เธอก็ต้องเลือกอย่างแรกอยู่แล้ว....
ถึงแม้นั้นหมายความว่า เธอป้องกันตัวเองพลาดก็ตาม....
“ไม่ต้องคิดเยอะให้มากความครับ ผมที่สงสัยในโครงหน้าของพวกคุณหนู ได้ถือวิสาสะนำบางส่วนของพวกเขา ของคุณหนู และเส้นผมของคุณกาย ที่คุณหนูได้แอบเก็บไว้ นำไปตรวจ DNA แล้วครับ...” นายเจ๋งเอ่ยพร้อมกับยื่นเอกสารบางอย่างให้กับนายหญิงของเขา และนั้นก็ทำให้ณัฐกานต์คว้ากระดาษแผ่นนั้น ที่เป็นผลรายงานตรวจ DNA มาอ่าน....
“.......มีโครงสร้างทาง DNA ตรงกัน....” ณัฐกานต์ที่อ่านตรงสรุผลนั้นอย่างช้าๆ ด้วยมือไม้ที่สั่นระริกๆ ก่อนที่จะมีหยาดน้ำตาหยาดหยดลงมา...
“ขอบคุณนะ เจ๋ง ขอบคุณมาก....” ณัฐกานต์เอ่ยพร้อมกับปาดน้ำตา...
“ไม่เป็นไรครับ ผมว่า คุณหนูควรรีบไปให้นมพวกเขาจะดีกว่านะครับ..” นายเจ๋งกล่าวตอบ..
“อื้อออออ ชั้นไปให้นมพวกเขาเดี๋ยวนี้ละ..” ณัฐกานต์ตอบ พร้อมกับขยับร่างอย่างหมายที่จะลงจากเตียงทันที ด้วยสีหน้าท่าทีที่ดูเปลี่ยนไปแทบจะทันที และนั้นก็ทำให้ทาง ชายหนุ่มผู้เป็น บอดี้การ์ดของเธอนั้น มองอย่างพอใจกับผลลัพธ์ที่เค้าได้พยายามทำเพื่อเธอ...
เพราะจากนี้นายหญิงของเขาคงไม่มอง หรือปฎิบัติต่อ ลูกๆ ของเธอ อย่างเย็นชาอีกต่อไปแล้วละ...
-ผมกลายเป็นคนเอาเพื่อนเอาฝูง
-What IF หากพี่ต้นไม่ได้ โดนจับในคืนนั้น (Bad End 1) –จบ -
ผู้แต่ง
จบไปแล้วสำหรับรูท Bad end นี่เป็นแค่ ฉากจบแบบที่ 1 เท่านั้น ยังเหลือ อีก 2 แบบ จริงๆแบบ 2 กับ 3 เหมือนกันต่างเพียงแค่สถานที่ เท่านั้น คือ ที่ซ่อง กับ ค่ายทหาร ซึ่งผมยังไม่ได้ลงมือปั่นแต่อย่างใดเลย คงอีกสักพัก...
หวังว่าเพื่อนๆจะถูกใจกับบทสรุป แบบที่ 1 นี่นะ ...
ฉะนั้นอย่ามาขอความเมตตากับฉากจบแบบที่ 2...3 กับผมนะ 555555+
จริงๆในฉากจบแบบที่ 1 ตรงบทส่งท้าย จะมี 2 แบบ อีกแบบ คือ ณัฐกานต์ไปหานายต้นในสภาพท้องโต คือ กว่าจะจับได้ใช้เวลา 6 เดือน คือ มันมีหลายๆ อย่างที่ถึงดูสะใจ แต่ไม่เข้าท่าเท่าไร เลยตัดทิ้งไป อีกอย่างเพิ่งจะเป็นแบบร่างด้วย...
ไม่รู้ว่าจะปั่น ฉากจบ แบบที่ 2 และ 3 เสร็จเมื่อไร บางทีอาจจะเหลือแค่ 2 ก็ได้ แต่สิ่งหนึ่งที่ผมบอกได้คือ ไม่ว่ารูทไหน ชะตากรรมบางตัวละคร ถูกกำหนดให้ตายด้วยฝีมือใคร? ก็ยังต้องตายด้วยฝีมือคนนั้นทุกรูทไป มันเป็นชะตาที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น