ตำรวจสาวคาวโลกีย์ (ฉบับสมบูรณ์) ฉบับ 2020 ตอนที่ 5 (มีภาพประกอบ)

**เรื่องนี้เป็นเรื่องแต่ง  ไม่มีบุคคลใด หรือ เหตุการณ์ใดเกิดขึ้นจริง**

**เรื่องนี้มีความรุนแรง ควรใช้จักรยานในการรับชม**

ตำรวจสาวคาวโลกีย์ (ฉบับสมบูรณ์)

ตอนที่ 5

“เห็นไอ้นี่ ยังเพื่อน...” วิษณุ นายตำรวจหนุ่ม ที่เอ่ยเชิงถามกับ ผู้เป็นทั้งเพื่อน และผู้บังคับบัญชาของเขา แน่นอนว่า คำถามนั้น ก็ทำให้ วิรัตน์ สารวัตรหนุ่ม ที่เพิ่งจะเดินเข้ามายังสำนักงานนั้น ก็มีท่าที งงๆ กับคำถามนี้..

“เห็น? เห็นอะไรวะ?..” เขาร้องถามด้วยท่าที งงๆ สงสัย..

“ถามแบบนี้ แสดงว่ายังไม่เห็นสินะ งั้นก็ดูซะ และเตรียมรับความซวยไว้ได้เลย..” วิษณุ นายตำรวจหนุ่ม ยศผู้กองนั้น เอ่ยตอบ พร้อมกับยื่นหนังสือพิมพ์ให้กับอีกฝ่าย และเมื่อวิรัตน์ได้อ่านสิ่งที่อยู่บนหน้าหนึ่งของ หนังสือพิมพ์ฉบับนั้น เขาก็เอ่ยอย่างยอมรับกับสิ่งที่ผู้เป็นเพื่อนเตือน....

“มันเป็น ‘ความซวย’ อย่างที่แกว่าจริงๆ..”เขาเอ่ยด้วยความหนักใจ เพราะภาพจากข่าวหน้า 1 นั้นเป็นภาพของวิชุดา ผู้กองสาว พร้อมกับพาดหัวข่าว ถึง ผลงาน การกวาดล้างยาเสพติด....ด้วยการส่อง นักค้ายา ดับ 2 รายนั้น นอกจากจะทำให้วิรัตน์ ทั้งกังวลใจ ทั้งกลุ้มใจแล้ว ทางด้านเจ้าตัวที่อยู่บนหน้าหนึ่งนั้น ก็ชักกังวลและกลุ้มใจไม่แพ้กับเค้า..

“อีแบบนี้สงสัย ความแตกแหงๆ…” ผู้กองวิชุดาที่เอ่ยเปรบๆกับตัวเอง เมื่อเห็นภาพของตัวเองอยู่บนหนังสือมพิมพ์หน้า 1 ซึ่งมันคงทำให้เรื่องที่เธอแอบย้ายมายังพื้นที่แห่งนี้ มีแววว่า ความจะแตกเอาวันนี้ แน่ๆ...

“แต่คนซวยคนแรกก็คงไม่ใช่เรา? พี่วิ คงรับไปเต็มๆ ก่อนแน่ๆ..” เธอเอ่ย พร้อมกับควักโทรศัพท์มือถือ หมายจะโทรไปหา ด้วยความเป็นห่วง และอยากขอโทษที่ทำให้เค้าต้องยุ่งยากเพราะเธออีกแล้ว..

“ไว้ตอนเย็นค่อยโทรละกัน ดีไม่ดี ตอนนี้อาจจะโดนเรียกเข้าไปอบถามแล้วก็ได้..” ผู้กองสาวคนสวยกล่าวต่อ อย่างถอนลมหายใจ และเก็บโทรศัพท์ลงไป ซึ่งจริงๆแล้ว เธอก็ไม่อยากให้เรื่องมันดังกระฉ่อนหรอก แต่จะให้ทำไงได้ พื้นที่แห่งนี้ มันย่ำแย่ ยิ่งกว่าที่เธอคิดไว้มาก…

ใช่...ปัญหายาเสพติดที่ระบาดในพื้นที่แห่งนี้ มันหนัก และรุนแรงกว่าที่เธอคิดไว้มาก แถมพวกค้ายาเสพติดก็ดูเหมือนจะไม่ค่อยเกรงกลัวตำรวจเสียเท่าไร สังเกตจากการทำงานในช่วง 2 เดือนที่ผ่านมาของเธอนั้น..

2 เดือนที่เธอเอาแต่จัดการปัญหายาเสพติด แต่เรื่องหลัก อย่างตามหานันทกานั้น ยังไม่คืบหน้าเลย แถมตอนนี้มีแววว่า คุณพ่อของเธอจะรู้เรื่องแล้ว แล้วแบบนี้จะเป็นยังไงต่อไปเนี่ย??

.

.

.

.

เย็นวันนั้น ที่บ้านอันใหญ่โต ของเสี่ยชัย 

“เออ เสี่ยครับ…” เสียงของไอ้รอยที่เอ่ยเรียก ผู้เป็นนายที่ยืนครุ่นคิดอย่างคับแค้น ไม่น้อย ในช่วง 2 เดือนที่ผ่านมา ที่ตำรวจสาวจากส่วนกลางย้ายมานั้น ตอนแรกเค้า(เสี่ยชัย)นั้นก็ไม่คิดว่าหล่อนจะเจ๋งอะไรนักหนา แต่สุดท้ายในยามนี้เค้าต้องคิดว่าหล่อนนั้นเจ๋งพอตัวซะแล้ว 2 เดือนที่เธอย้ายมา เธอจัดการ และจับกุมคดียาเสพติดไปกว่า 14 คดี และที่สำคัญ 7 ใน14 คดีนั้น เป็นการค้ายาของพรรคพวกของเสี่ยชัยซะด้วย….

ไม่ใช่เพียงแค่ เสี่ยชัยคิดอย่างงั้นคนเดียว แม้แต่ไอ้รอยที่เป็นมือขวาของเสี่ยชัยนั้น ก็ได้ปะทะกับผู้กองสาวคนดั่งกล่าวตั้งหลายครั้งในช่วง 2 เดือนที่ผ่านมา ซึ่งไอ้รอยเองก็ยอมรับว่า ตำรวจสาวคนนี้ฝีมือดีมากๆ…

“มีอะไร….” เสี่ยชัยที่หันมาถามให้กับการเรียกของลูกน้องคนสนิท…

“จ่าสมหมาย มาหา ครับเสี่ย..” คนเป็นลูกน้องเอ่ยตอบ ซึ่งนั้นทำให้เสี่ยหันกลับไปและเอ่ยขึ้น..

“ก็ดี มีเรื่องอยากจะคุยกับมันอยู่พอดี..” เสี่ยชัยเอ่ย ก่อนที่จะเดินออกไปหายังจ่าสมหมายที่รอที่ห้องรับแขก..

“จ่า ผมอยากจะฟังว่าทำไมจ่าถึงไม่ช่วยอะไรผมเลยในช่วง 2 เดือนที่ผ่านมา….” เสี่ยชัยที่เอ่ยถามคำแรกอย่างเป็นลูกตรงที่ทำให้จ่าสมหมายนั้นก็หนาวๆร้อนๆ ซึ่งมันก็ยอมรับว่า ช่วยเหลือเสี่ยชัยไม่ได้จริงๆ เพราะ ผู้กองวิชุดานั้นแทบตัดมันออกจากวงสืบสวนและการเข้าจับกุมแต่ละที นั้นก็แทบรัดกุมจนไม่ให้มันรู้เลย…

และถึงรู้แผน คุณเธอก็เล่นเปลี่ยนแผน เฉพาะหน้า ซ้ำอีกที….

“ผมไม่มีข้อแก้ตัวครับเสี่ย…” จ่าสมหมายเอ่ยยอมรับตรงๆ ซึ่งนั้นทำให้เสี่ยชัยนั้นหงุดหงิดพอตัว…

“งั้น จ่ามีวิธีอะไรที่จะไล่ให้แม่ผู้กองสาวนั้นออกไปจากพื้นที่ได้มัย?” เสี่ยชัยเอ่ยถาม ซึ่งตั้งแต่เดือนแรกที่เธอโชว์ผลงานนั้นเสี่ยชัยก็เคยคิดจะส่งคนเก็บหล่อน ถ้าไม่ติดว่าเธอเป็นลูกสาวของนายตำรวจระดับบิ๊กๆ…แถมช่วงนี้ภาครัฐเอาจริงกับการกวาดล้างยาเสพติด หากไม่กลัวเป็นการแหย่หนวดเสือ มันคงส่งไอ้รอย เก็บหล่อนไปนานแล้ว…

“ผมพอมีวิธีอยู่บ้างครับ รู้สึกว่าวันนี้ เธอจะทะเลาะกับใครบางคน เกี่ยวกับเรื่องที่ย้ายมาทำงานที่นี้ ถ้าเราทำให้ดูเธอเจอกับเหตุการณ์ที่รุนแรงได้ละก็...” จ่าสมหมายตอบเชิงแนะนำ ซึ่งไม่ทันจะเอ่ยจบ ทางเสี่ยชัยก็พอจะเข้าใจในแผนการณ์นั้นทันที..

“ก็อาจจะทำให้ เธอถูกย้ายกลับไปอย่างงั้นสินะ..” เสี่ยชัยกล่าวต่อ จากถ้อยคำของจ่าสมหมายด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับหันหน้าไปทางไอ้รอย ละทำท่าทีเหมือนสั่งการให้ลงมือตามคำแนะนำนั้น แน่นอนว่าทางไอ้รอย ผู้เป็นสมุนมือขวานั้น ก็พยักหน้าเชิงตอบรับกับคำสั่งนั้น

1 อาทิตย์หลังจากนั้น ก็มีข่าวปรากฏอยู่บนหน้าหนังสือพิมพ์ พาดหัวอย่างใหญ่โต “สมุนของผู้มีอิทธิพลส่งคนมาสังหารผู้กองสาว!! หน้าสถานีตำรวจ”…มันเป็นการกระทำที่อุกอาจไม่น้อย ซึ่งแผนที่วางไว้นั้น เป็นเพียงการยิงขู่ เพื่อสร้างสถานการณ์ แต่แผนที่วางไว้นั้น กลับไม่เป็นไปตามที่วางไว้ทั้งหมด...

เมื่อผู้กองวิชุดานั้น ไม่ปล่อยให้พวกมันยิงฝ่ายเดียว แล้วเผ่น(ตามแผน) เธอได้ทำการยิงสวนกลับไป จนฝ่ายที่มายิงขู่นั้น ก็ถึงกับนอนสาหัสอยู่โรงพยาบาลกลางของจังหวัด ในเวลานี้เลย...

ถึงแม้แผนการจะผิดพลาดไปบ้าง แต่เสี่ยชัยก็ไม่ได้รู้สึกอะไร พร้อมกับส่งคนไปดูอาการของลูกน้องคนนั้น หากลูกน้องคนนั้น มีท่าทีดีขึ้น แบบสามารถให้ปากคำได้ ก็จะทำการเก็บเสีย... หากอาการยังไม่ดี แถมร่อแร่ ก็ปล่อยไว้ ให้ตายไปเอง ซึ่งถ้าพูดโดยภาครวมแล้ว แผนดังกล่าวนั้นก็อยู่ในระดับที่น่าพอใจสำหรับเขา ถึงแม้ผลของมัน อาจจะเหมือนเป็น ดาบ 2 คมอยู่ก็ตาม เพราะการลอบยิงครั้งนี้ทำให้ภาครัฐตื่นตัว และแสดงท่าทีจะไม่ยอมต่อการกระทำอันอุกอาจเช่นนี้

ถึงแม้กระแสทางภาครัฐจะดูตื่นตัว แต่นั้นก็ไม่ได้ทำให้เสี่ยชัยร้อนใจเท่าไร เนื่องจากตัวของเขาก็พอมีเส้นสายในพื้นที่นี้อยู่พอสมควร ทั้งนักการมือง ทั้งจากตำรวจในพื้นที่ จึงทำการเข้มงวดจากนโยบายของรัฐนั้น ดูไร้ความหมายต่อเค้า ต่างจากทางผู้กองสาว ที่ถูกสั่งให้พักงานเป็นเวลา 3 เดือน..

โดยที่คำสั่งนั้น ก็ไม่ได้เป็นคำสั่งจากทางตำรวจชั้นผู้ใหญ่ในท้องที่ หากแต่มาจากส่วนกลาง ซึ่งวิชุดาก็พอเดาออกว่า คนที่สั่งการนั้น คือใคร? ถ้าไม่ใช่พ่อของเธอ ที่เป็นถึง ผบ.ตร. นั้นเอง และด้วยคำสั่งนั้น ก็ทำให้ ผู้กำกับตรีเทพ ซึ่งเป็นตำรวจชั้นผู้ใหญ่ในท้องที่ แถมมีเอี่ยวกับพวกของเสี่ยชัย ก็รีบเซ็นคำสั่งนี้ และได้ส่ง จ่าสมหมาย มาดูแลรักษาความปลอดภัยให้เธออีกด้วย..

นั้นยิ่งทำให้ตัวของผู้กองวิชุดานั้นไม่ค่อยพอใจมากๆ เพราะมันทำให้ดูเหมือนเธอกำลังถูกพวกของเสี่ยชัยจับตามองอยู่นั้นเอง (คือเธอรู้ว่า จ่าสมหมายเป็น 1 ในพวกของเสี่ยชัย...)

นอกจาก โดนพักงาน และมีจ่าสมหมายคอยดูนั้น....

“เฮ้อ.....นอกจากจะสั่งพักงานแล้ว ยังส่งพี่วิมารับตัว ด้วยเหรอ?....” ผู้กองวิชุดาที่ยืนกอดอกและเอ่ยเปร่ยๆอย่างเซ็งๆด้วยท่าทีที่ไม่พอใจ เมื่อเห็น นายตำรวจระดับสารวัตร ที่เป็นแฟนหนุ่มของเธอ มาหาถึงบ้านพักของเธอนั้น  หลังจากเธอโดนพักงานไปได้ 2 วัน...

“อืออ…ก็ราวๆนั้นแหละ…” วิรัตน์ สารวัตรหนุ่มตอบ อย่างยิ้มเล็กน้อย ซึ่งนั้นก็ทำให้เธอยิ่งมีท่าทีไม่พอใจมากขึ้น ถึงเธอจะรู้ว่า มันไม่ใช่ความผิดของเขาก็ตาม...

“นอกจากนั้น เรามีเรื่องต้องคุยกัน หลายเรื่องเลย ขอพี่เข้าไปในบ้านหน่อย จะได้คุยสะดวกๆ ” วิรัตน์ สารวัตรหนุ่มกล่าวต่อ และนั้นก็ทำให้ผู้อกงวิชุดาชำเลืองมองเข้าไปในบ้านเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยตอบ..

“เรื่องคุย ดาว่า เราไปคุยกันที่อื่นจะดีกว่าค่ะ...” เธอตอบ ซึ่งนั้นก็ทำให้เขามองอย่างสงสัยเล็กน้อย แต่ทันทีที่วิรัตน์เหลือบไปเห็น จ่าสมหมายที่ ยืนดูแลความปลอดภัย อีกนัยยะ คือ จับตาดูเธอไปด้วย นั้น ก็ทำให้เขาเข้าใจความหมายของเธอไม่ยาก เพราะทางวิรัตน์เอง ก็พอจำ จ่าสมหมาย ได้เหมือนกัน...

“เข้าใจละ?...” คำตอบสั้นๆของเขา ก็ทำให้เธอยิ้มหวาน ก่อนที่เธอจะหันไปเอ่ยเชิงบอกแก่ จ่าสมหมายที่ยืนจับตามองอยู่นั้น..

 

 “จ่า เดี๋ยวชั้นจะไปกับเค้า และจะกลับมาสัก 2-3 วัน.. ” ผู้กองวิชุดาหันเอ่ยบอกกับจ่าสมหมาย ซึ่งเขาก็ยังไม่ได้เอ่ยตอบถ้อยคำของเธอแต่อย่างใด หากแต่จ้องมองไปทางวิรัตน์ เนื่องจาก จ่าสมหมายรู้สึกคลับคล้ายคลับคลาเหมือนเขา (วิรัตน์) จะใช่ ผู้ชายที่เข้ามาช่วยวิชุดาในคืนนั้น (ตอนท้ายของตอนที่ 2)

“คงไม่มีปัญหาอะไรใช่มัย? จ่า..” วิรัตน์ร้องถาม และนั้นจึงทำให้จ่าสมหมายที่ครุ่นคิดนั้น ได้สติ และกล่าวตอบด้วยถ้อยคำสุภาพทันที เนื่องจาก ทางวิรัตน์นั้นมา ในชุดเครื่องแบบ นั้นเอง...

“ไม่มีครับ ท่าน…” จ่าสมหมายตอบ ซึ่งทางวิรัตน์นั้น ก็ไม่ได้สนใจกับคำตอบของจ่าสมหมายเท่าไร ก่อนจะหันกลับไปทางหญิงสาวที่ได้เอ่ยเชิงบอกกับเค้า..

“ขอเวลาแป๊บหนึ่งนะ ขอเปลี่ยนชุด และเตรียมตัวอะไรหน่อย..” เธอกล่าว ด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับวิ่งหายขึ้นไปชั้น 2 เพื่อทำการที่เอ่ยบอกไว้ ขณะที่ทางวิรัตน์นั้น ก็ค่อยๆเข้ามานั่งรอภายในตัวบ้าน โดยมีการผฝ้ามองของจ่าสมหมาย...

“ทำงานกับเธอ คงทำให้ จ่าเหนื่อยมากสินะ..” วิรัตน์ที่นั่งรอนั้น ก็เอ่ยปากเชิงถามกับจ่าสมหมายขึ้น...

“ก็นิดหน่อยครับ ไม่มากไปกว่าเดิมเท่าไรหรอกครับ ท่านสารวัตร..” จ่าสมหมายตอบกลับทันที..

“เหรอ? แต่ไงจ่าก็...สบายใจได้แล้วละ เพราะหล่อนอาจจะถูกสั่งให้ย้ายกลับไปเร็วๆนี้แล้วละ?..” วิรัตน์ตอบกลับ พร้อมกับจ้องมอง เพื่อดูพฤติกรรมของจ่าสมหมาย ซึ่งทางจ่าสมหมายนั้น ก็มีท่าทีตกใจให้กับคำบอกกล่าวนั้น 

“อ้าว...เหรอครับ! ทำไมเป็นแบบนั้นละครับ ผู้กองเค้านะ เค้าทำงานดีมากเลยนะครับ…” จ่าสมหมายร้องถาม ด้วยท่าทีตกใจ แน่นอนว่า ทั้งหมดเป็นการแสดง ซึ่งทางสารวัตรหนุ่มที่มองดูอยู่นั้น ก็ตอบกลับมาตรงๆ... 

“จ่าไม่รู้จริงๆเหรอ? ถึงเหตุผล ที่ผู้กองจะโดนย้ายให้กลับไปนะ..” คำกล่าวเชิงถามที่มาพร้อมกับสายตาที่จ้องมองนั้น ก็ทำให้ทางจ่าสมหมายถึงกับกระอักกระอวน อย่างพูดไม่ออก และในจังหวะที่จ่าสมหมายเหงื่อตก ตอบกลับไปไม่ถูกนั้น ก็เป็นจังหวะเดียวกับทางผู้กองวิชุดาลงมาจากชั้น 2 พอดี....

“พี่วิ...รอนานมัยค่ะ..” ผู้กองวิชุดาที่ร้องถาม พร้อมกับเดินลงมา ในชุดเดรส กระโปรงสั้นที่ดูทั้ง สวย และ sexy ไม่น้อย ซึ่งมันก็เป็นชุดเดียวกับที่ใส่ไปหานายเปี้ยกเป็นครั้งแรกนั้นเอง...

“ไม่ เร็วกว่าที่คาดไว้สักอีก...อย่าบอกนะว่า เราคาดไว้แล้ว ว่าจะมีการส่งพี่มารับตัวเรานะ..” วิรัตน์ตอบ ก่อนจะร้องถาม เมื่อเห็นว่าทางหญิงสาวนั้นไม่ได้มาตัวเปล่า หากแต่เตรียมกระเป๋าเป้ ใบหนึ่งมาด้วย ราวกับว่าเธอได้เตรียมตัวที่จะไปอยู่กับเค้าไว้แล้ว...

“ก็ประมาณนั้น..” เธอตอบ พร้อมกับยิ้มหวาน ซึ่งก่อนที่ทั้ง 2 จะเดินออกจากบ้านนั้น ทางวิรัตน์ ก็ได้หันไปเอ่ยกับจ่าสมหมาย และเอ่ยทิ้งท้ายเอาไว้...

“ถ้ามีโอกาสเราคงได้พบกันอีกนะจ่า…” ชายหนุ่มเอ่ย ก่อนที่เขา และผู้กองสาวคนสวยจะขึ้นรถ และขับออกไปจากบ้านพักแห่งนั้น...

“แล้ว...เป็นไงบ้างค่ะ” ผู้กองวิชุดาร้องถาม หลังจากที่ชายหนุ่มได้ขับรถออกไปได้เล็กน้อย..

“ไอ้เป็นไงของเรานี่ หมายถึงเรื่องไหน? เรื่องที่พี่โดนพ่อเรายำมา หรือ...” ชายหนุ่มตอบ และยังไม่ทันตอบจบคำดี ทางหญิงสาวก็ได้เอ่ยถามอย่างสวนกลับทันที... 

“เรื่องที่คุยกับจ่าสมหมายเมื่อกี้นะ..”

“ก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษหรอก เพียงแต่ เรื่องวุ่นวายคราวนี้น่าเป็นแผนของพวกเสี่ยชัยสินะ..” วิรัตน์ตอบ อย่างตั้งข้อสงสัย..

“น่าจะใช่...พวกมันน่าจะใช้ประโยชน์จากการหวงของคุณพ่อ เพื่อดึงตัวดาให้ออกไปจากพื้นที่..” ผู้กองวิชุดาเอ่ยเสริม ด้วยน้ำเสียง และท่าทีที่ไม่พอใจ..

“แต่ทันทีที่พี่รู้ข่าว.. พี่ก็...เป็นห่วงเรามากเหมือนกันนะ…”ชายหนุ่มที่เอ่ยบอก และชำเลืองมองเธอด้วย สายตาที่แสดงถึงความเป็นห่วง ซึ่งนั้นก็ทำให้ผู้กองสาวแสนสวยนั้นถึงกับพูดอะไรไม่ออก ก่อนที่สักแป๊บเธอจะร้องถาม...

 “แล้วนี่... จะพาดา กลับกรุงเทพเลยรึเปล่าค่ะเนี่ย…” ผู้กองสาวคนสวยร้องถาม อย่างเปลี่ยนเรื่อง..

“ฮึ ถ้าพี่บอกว่า ใช่.. เราจะยอมกลับไปกับพี่ดีๆรึเปล่าละ?..” ชายหนุ่มตอบกลับเชิงถาม ซึ่งนั้นก็ทำให้เธอถึงกับยิ้มหวาน..

“ไม่ค่ะ...” เธอตอบชัดถ้อยชัดคำ ด้วยรอยยิ้ม ซึ่งนั้นก็ทำให้ชายหนุ่มบ่นเปรยๆ..

“ก็คิดแล้ว..” 

“แต่พี่วิ คงมีแผนสำรองเตรียมไว้แล้วใช่มัย?..” เธอถามต่อ เพราะเธอเชื่อว่า เขาก็น่าจะรู้ดีอยู่แล้ว ว่าเธอไม่มีทางกลับไปกับเค้าแน่ๆ...และนั้นก็ทำให้ทางชายคนรักของเธอ ถึงกับเกาหัวเล็กน้อย ก่อนตอบ..

“อืมมมม จะว่ามีก็มี จะว่าไม่มี ก็ไม่มี ก็กะว่าจะคุยกับเราก่อน แล้วค่อยคิดแผนอีกที อีกอย่างพี่มีธุระที่ต้องทำที่นี้ 2-3 วันด้วย..” 

“เอ๋.....มีเรื่องอื่นที่พี่วิต้องทำ นอกจากเรื่องของดาด้วยเหรอค่ะ?..” เธอร้องถามด้วยความแปลกใจ...

“มีสิ..อีกอย่างเรื่องที่เราให้พี่ตรวจสอบนะ..” วิรัตน์ตอบ พร้อมกับเปรยๆถึงเรื่องที่เคยมอบหมายให้เค้าช่วย แน่นอนว่านั้นก็ทำให้ท่าทีของผู้กองสาวคนสวยถึงกับเปลี่ยนไปอย่างทันที..

“ได้ความอะไรบ้างค่ะ??..” ผู้กองวิชุดาร้องถามกลับทันที...

 

“ได้พอสมควรเลยละ...ดูเหมือนแม้กระทั้ง ผู้กำกับตรีเทพ เองก็มีส่วนรู้เห็นกับเสี่ยชัยด้วย...” 

“งั้นก็ไม่แปลกที่เค้าจะสั่งให้จ่าสมหมาย มาดูแลดา ที่แท้ก็พวกเดียวกัน…” ผู้กองวิชุดาเอ่ยกล่าวด้วยท่าทีที่ทั้งเข้าใจและเจ็บใจนิดๆ..

“รู้ตัวมัยว่า เรากำลังเล่นกับเครือข่ายค้ายารายใหญ่ ถ้าจะเปิดโปงพวกมัน ต้องใช้เวลาพอสมควรเลย..” วิรัตน์กล่าวต่อ ถึงข้อมูลที่เค้าได้มาอีกทาง ซึ่งนั้นก็ทำให้เธอถึงกับตกใจ..

“ไม่จริงน่า...”

“จริง...นี่ถ้าเราไม่ใช่ลูกสาว ผบตร. เป็นตำรวจธรรมดา ป่านนี้คงโดนเก็บไป 3 รอบได้แล้วมัง..” ชายหนุ่มบอก ซึ่งนั้นก็ทำให้ทางหญิงสาวมีท่าทีไม่สบอารมณ์ แต่ก็ไม่มีท่าทีจขะกลัวแต่อย่างใด

“แน่ใจนะ ว่า เพื่อนของเราคนนั้น อยู่กับเสี่ยชัย ในเวลานะ..”

“รอยืนยันอีกทีค่ะ เบื้องต้นเชื่อว่า น่าจะเป็นแบบนั้น..” ผู้กองวิชุดาตอบคำถาม พร้อมกับนึกถึงเมื่อ 2 อาทิตย์ก่อนที่แหล่งข่าวของเธอโทรมาบอกความคืบหน้า ถึงเรื่องของนันทกาที่เธอให้เค้าสืบ ซึ่งเขายังไม่ได้ส่งมอบข้อมูลมาแบบเป็นชิ้นเป็นอันมาให้ มีเพียงข้อมูลแบบคราวๆว่า นันทกา ยังมีชีวิต และน่าจะอยู่กับเสี่ยชัย ในเวลานี้...

“อืมมมม งั้นเหรอ?..” วิรัตน์ตอบรับอย่างสั้นๆ ก่อนที่เขาจะขับรถมุ่งหน้าไปยังโรงแรมที่เป็นที่พักของเขาในเวลานี้..

2 ชั่วโมงหลังจากนั้น ที่โรงแรมแห่งหนึ่ง...

“ขอบคุณค่ะ สำหรับอาหารนะค่ะ พี่วิ…” วิชุดา ผู้กองสาวคนสวย ที่เอ่ยพร้อมกับทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงนอน ที่อยู่ภายในห้องพักของโรงแรมแห่งนี้ ที่ชายหนุ่มได้เช่าไว้พักสำหรับทำธุระใน 2-3 วันนี้...

 

“ไม่เท่าไรหรอก” ชายหนุ่มตอบอย่างอมยิ้ม พร้อมกับถอดชุดตำรวจที่เค้าสวมใส่อยู่นั้นออก…ทันทีที่หญิงสาวเห็นเช่นนั้น เธอก็อมยิ้มเล็กน้อย พร้อมกับร้องถามเขา...

“ถอดชุดออกแบบนี้ แสดงว่า วันนี้พี่วิไม่มีธุระแล้วสินะ..”

“หือออ ใช่...ไม่มีธุระอะไรให้พี่ทำแล้ว..” เขาตอบ และนั้น ก็ทำให้ใบหน้าอันหวานสวยของเธอ ฉายแววเจ้าเลห์ ออกมาในทันที...

“งั้นหมายความว่า ตอนนี้จนถึงเช้า พี่วิก็ว่างสินะ...” เธอถามต่ออย่างมีรอยยิ้ม ที่แฝงนัยยะบางอย่าง ซึ่งนั้นก็ทำให้ชายหนุ่มที่จ้องมองนั้น เข้าใจถึงนัยยะแฝงในรอยยิ้มของเธอนั้น...

“ก็ตามนั้นแหละ..”เขาตอบ พร้อมกับเดินเข้ามาหา และลงนั่งข้างตัวของเธอ ซึ่งนั้น ก็ทำให้ ผู้กองวิชุดาที่จ้องมองด้วยรอยยิ้มนั้น เอ่ยกล่าวต่อ..

“งั้นเรามาสนุกกัน..ตั้งแต่ตอนนี้ จนถึงตอนเช้าดีมัยค่ะ พี่วิ...” เธอกล่าวต่อ ด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน พร้อมกับขยับร่างเข้าไปใกล้เข้า อย่างหมายจะกอด แต่ไม่ทันที่จะกอด ทางชายคนรักของเธอก็กล่าวตอบเชิงดักคอเธอ...

“เอาใจขนาดนี้..จะใช้งานพี่อะไรอีกละ?..” คำกล่าวดังกล่าวนั้น ก็ทำให้ทางหญิงสาวที่มีท่าทีรุกใส่เต็มที่นั้น ถึงชะงัก ก่อนที่เธอจะขยับกลับไปอยู่ในท่านั่ง ด้วยท่าทีที่เซ็งๆ พร้อมกับเอ่ยตอบ...

“ฮึ...เกลียดจังเลย คนรู้ทันเนี่ย..”

“ก็คบกันมากี่ปีแล้วละ มีเหรอที่พี่จะไม่รู้ แล้วตกลงจะใช้งานอะไรพี่ละ ยัยตัวแสบ..” ชายหนุ่มตอบเชิงถามกลับ..

“เอาตรงๆ ยังไม่ได้คิดไว้...แต่กะจะให้รางวัลไว้ก่อน เพราะพี่วิคงโดนคุณพ่อเล่นงานมาหนักด้วยใช่มัย?..” เธอตอบ พร้อมกับถามกลับไป ซึ่งนั้นก็ทำให้ชายหนุ่มถอนหายใจแล้วเอ่ยตอบ...

“ก็หนักจริงๆนั้นแหละ รู้สึกท่านจะย้ายพี่ให้ไปอยู่แถวๆชายแดนด้วย..” 

“ไม่จริงน่า คุณพ่อออกจะชอบพี่วิ ขนาดนั้นแท้ๆ...” ผู้กองวิชุดาเอ่ยร้องอย่างตกใจ..

“มันไม่เกี่ยวกับเรื่องชอบ // ไม่ชอบ มันเกี่ยวกับเรามากกว่า ถ้าเราเป็นเกิดเป็นอะไรขึ้นมา พี่คงโดนเล่นงานตายแน่ๆ..” ชายหนุ่มตอบกลับ ซึ่งเธอก็เถียงในประเด็นนี้ไม่ออก เพราะมันจริงอย่างที่เขาว่านั้นเอง...

“แต่ถึงจะมีคำขู่ของคุณพ่อ แต่พี่วิก็คงอยู่ข้างดาเหมือนเดิมใช่มัยค่ะ?..” เธอเอ่ยถาม...ซึ่งนั้นก็ทำให้ชายหนุ่มมอง ก่อนที่เขาจะขยับหันมาหาเธอ และเอ่ยตอบ..

“ขึ้นอยู่กับรางวัลของเรานะ... ถ้ารางวัลไม่ถูกใจ พี่ก็คงต้องย้ายข้าง...” ถ้อยคำดังกล่าวก็ทำให้ผู้กองสาวคนสวยถึงกับตาโต ก่อนจะเอ่ยร้องตอบเชิงถาม..

“เดี๋ยวนี้พี่วิ หัดร้ายกาจแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย??..” 

“เมื่อไรไม่รู้...รู้แต่ว่า ถ้าเราไม่อยากให้พี่ย้ายข้างละก็...ก็ทำให้พี่ถูกใจซะสิ...” ชายคนรักที่อมยิ้มให้กับปฎิกิริยานั้น พร้อมกับเอ่ยตอบกลับทันที ซึ่งนั้นก็ทำให้วิชุดาจ้องมองเขาเล็กน้อย ก่อนจะตอบตกลงในเงื่อนไขนั้น..

“เล่นแบบนี้ใช่มัย? ได้...เดี๋ยวจะทำให้ถูกใจ ชนิดน้ำหมดตัวเลย...” เธอตอบ ด้วยท่าทีที่หมั่นไส้ ต่อถ้อยคำและท่าทีของชายหนุ่มเอามากๆ โดยที่ทางชายคนรักของเธอ ก็ไม่ได้มีท่าทีกลัวกับถ้อยคำนั้นของเธอเลย หากแต่ตอบกลับอย่างท้าทายด้วยรอยยิ้มอีกต่างหาก..

“ก็เอาสิ ทำยังกับพี่กลัวนักแนะ...” เขาตอบด้วยรอยยิ้ม และไม่กี่อึดใจถัดมา เขาก็ต้องสูดปากครางดังขึ้น..

“อูยยยยยยยยยยย...” เขาเอ่ยร้อง ขณะนั่งตัวเกร็งด้วยความเสียวจากการโดน ผู้กองสาวคนสวย ผู้เป็นแฟนสาวนั้น ทำการดูดอมท่อนควยของเขาอย่างไม่หยุด..

“อื้อออออออ อือออออออ อืออออออออ...” เสียงครางในลำคอของผู้กองวิชุดาที่เอ่ยร้อง พร้อมกับขยับริมฝีปากเข้ากระทำใส่ควยของชายหนุ่มอย่างไม่หยุด โดยที่เธอในตอนนี้ ก็กำลังนั่งคุกเข่าอยู่ระหว่างขาของชายหนุ่มนั้นเอง นอกจากจะขยับริมฝีปากเข้าใส่อย่างไม่หยุด แล้วก็ยิ่งทวีความรุนแรงในการดูดอมควยของเขาอย่างหนักขึ้นเรื่อยๆอีกด้วย...

“อื้ออออออออ ออออออออ..” เธอเอ่ยครางยาวขึ้น พร้อมกับกดริมฝีปากสวยๆเข้าดูดอมควยของเขาอย่างมิดด้าม ชนิดที่ริมฝีปากของเธอแทบเกือบแตะกับโค่นควยของเขาเลย ซึ่งเธอก็ทำเช่นนั้น หลังจากขยับริมฝีปากกระทำกับควยของเขาอย่างไปมาอยู่ราวๆ 10 -15 รอบได้นั้น..

โดยที่เธอก็กดแช่ค้างอยู่ในสภาพเช่นนั้น อยู่ร่วมกว่า 30-40 วินาทีได้ ก่อนจะค่อยๆถอนริมฝีปากออกจากควยของเขาอย่างช้าๆ ท่ามกลางเสียงสูดปากครางของชายหนุ่มที่เอ่ยร้องอย่างเป็นระยะๆ แน่นอนว่าเสียงสูดปากครางด้วยความเสียวของเขานั้นก็มาผ่อนคลายเอาตอนที่เธอถอนปากออกจากควยของเขาไปนั้นเอง...

“มองๆไปควยของพี่วินี่ ก็ใหญ่เหมือนกันนะ...” ผู้กองวิชุดาที่ถอนยปากออกจากควยของชายหนุ่มนั้น ก็เอ่ยขึ้น พร้อมกับยังคงจ้องมองท่อนควยของเขาที่อยู่ในสภาพที่ขยับขยายอย่างพร้อมใช้งานอย่างสุดๆนั้น ด้วยรอยยิ้ม...

ก่อนที่เธอจะค่อยกลับไปกระทำกับท่อนควยของเขาต่อ แต่คราวนี้ไม่ได้ทำการดูดอมแล้ว หากแต่ลากลิ้นเลียตามท่อนควยของเขาแทน ซึ่งในขณะที่ทำก็มีการเหลือบมองดูท่าทีของชายหนุ่มไปด้วย...

โดยเธอก็ทำแบบนั้นอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงค่อยกลับไปดูดควยของเขาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เธอเลือกที่จะดูดเฉพาะหัวควยของเขาอย่างเน้นๆเพียงอย่างเดียวเท่านั้น..

“อื้ออออออออ อือออออออออ..” เธอเอ่ยร้อง ขณะทำการดูดหัวควยของชายคนรักอย่างดังจ๊วบๆไม่หยุด โดยที่ทางแฟนหนุ่มของเธอ นั้น ก็สะดุ้งสะท้าน และสูดปากครางด้วยความเสียวจากการกระทำนั้นของเธอ..

“อูยยยยยยย พะ พอได้แล้ว..” วิรัตน์ที่สูดปากครางด้วยท่าทีที่ดูเสียวมากๆนั้น ก็กลั้นใจเอ่ยบอก และนั้นก็ทำให้วิชุดาถึงค่อยถอนปากออกจากควยของเขาอีกครั้ง..

“ให้หยุดแบบนี้ แสดงว่า อยากเย็ดหีดาแล้ว ใช่มัยค่ะ?..” เธอเงยหน้าร้องถามเขาอย่างทันทีที่ถอนปากออกจากควยของเขา ซึ่งเธอก็ถาม พร้อมกับใช้มือเข้ารูดชักท่อนควยของแฟนหนุ่มที่แข็งโด่อย่างสุดๆนั้นไปด้วย..

“อืมมมม ใช่...” เขาตอบ ซึ่งนั้นก็ทำให้เธอยิ่งยิ้มหวาน ไม่รู้ว่า ที่ยิ้มนั้น เพราะ ถูกใจ//พอใจกับคำตอบ หรือ สะใจกับท่าทีทรมานด้วยความเสียวของอีกฝ่ายในเวลานี้นั้นกันแน่...

“อื้อออออ เดี๋ยวให้เย็ดนะ ขอดาสนุกกับควยอีกนิดนะ..” เธอตอบกลับแทบทันที พร้อมกับขยับก้มเข้าดูดพวงไข่ทั้ง 2 ของเขา ซึ่งนั้นก็ทำให้ทางชายหนุ่มถึงกับสะดุ้ง และนั่งอย่างตัวเกร็งด้วยความเสียวมากขึ้น...

“อูยยยยยยย..” เสียงของวิรัตน์ที่เอ่ยร้อง ขณะที่ทางวิชุดานั้นยังคงดูดอมพวงไข่ของเขา อย่างสลับไปมา ก่อนที่ค่อยๆทำการพรมจูบเริ่มจากที่ไข่ของเขา แล้วจูบไล่ขึ้นมา ตามลำควย จนมาถึงที่หัวควยของเขา ซึ่งพอเธอจูบที่หัวควยของเขา ก็ทำการเหลือบมองท่าทีของชายหนุ่มด้วยรอยยิ้ม จากนั้นเธอก็ค่อยๆขยับลุกขึ้นยืน พร้อมกับทำการปลดเปลื้องเสื้อผ้าที่แสนSexy ที่สวมใส่อยู่ในเวลานี้นั้นออกจนหมด..

“โนบราอีกแล้วนะ...” ชายหนุ่มเอ่ย ทันทีที่ทางหญิงสาวได้เปลื้องผ้าออก... 

“ชุดแบบนี้ ไม่มีใครเค้าใส่บราหรอกค่ะ....” เธอตอบกลับทันที พร้อมกับถอดกางเกงในที่เป็นชิ้นส่วนสุดท้ายที่เหลืออยู่นั้น ซึ่งทางแฟนหนุ่มของเธอ ก็ไม่ได้เอ่ยโต้ตอบแต่อย่างใด หากแต่จ้องมองร่างเปลือยเปล่าของผู้กองสาวคนสวยในเวลานี้ด้วยรอยยิ้ม...

โดยที่เธอนั้น ก็จ้องมองที่เขาพร้อมกับยิ้มหวานอย่างโต้ตอบ แล้วถึงค่อยขยับอย่างหันหลังเพื่อมอบความเสียวให้กับเขา

“อูยยยยยยย..” วิรัตน์ที่สูดปากเอ่ยร้องอีกครั้ง เมื่อถูกเธอขยับบันท้ายเข้ามาหา และใช้รูหีเข้าเสียดสีใส่ยังท่อนควยของเขาอย่างไปมา ซึ่งเธอก็ทำแบบนั้น เพียงแค่แป๊บเดียวเท่านั้น ก่อนที่จะจับควย แล้วกดหีเข้าใส่..

“อึกกกกกก อ๊าาาาาาาาาาาาาา!!..” ผู้กองวิชุดาเอ่ยปากร้องคราง ด้วยยสีหน้าที่เหยเกอย่างเสียวสะท้าน เอามากๆ หลังจากที่เธอกดหีใส่ควยของเขา จนกลืนกินควยของเขาอย่างมิดด้าม....

“อ๊าาาาาาาาาาาาาา!!! คิดถึงควยของพี่วิจัง...” เธอเอ่ยด้วยสีหน้าท่าทีที่แสดงถึงความเสียวซ่าน ก่อนจะค่อยๆขยับหีเข้าขย่มใส่ควยของเขาอย่างไปมา...

“อูยยยยยยยย... ดะ เดี๋ยวสิ อย่าเพิ่งขยับแบบนั้น..” วิรัตน์เอ่ยปากเชิงขอออกมาด้วยท่าทีที่ดูเสียวเอามากๆ แน่นอนว่าทางผู้กองสาวคนสวย ก็อมยิ้มนิดๆให้กับถ้อยคำร้องขอของเขา แต่เธอก็ไม่คิดที่จะทำตามคำขอนั้นซะเท่าไร ยังคงขยับขย่มควยของเขาต่อไปอย่างไม่หยุด..

“อื้ออออออออ อ๊าาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาา..” ผู้กองวิชุดาเอ่ยคราง พร้อมกับขยับขย่มควยของแฟนหนุ่มอย่างไม่หยุด โดยที่เธอก็หันมามองเขาอย่างยิ้มๆแบบสะใจให้กับท่าทีอันเสียวซ่านของเขา..

“อูยยยยยยยย..” วิรัตน์สูดปากด้วยสีหน้าน้ำเสียงอย่างเสียวสุดๆจากการขยับขย่มของเธอ ก่อนที่เขาจะทำให้เธอถึงกับสะดุ้งสะท้าน ร้องอย่างเสียงหลงออกมา..

 

“อ๊าาาาาาาาาาาาาา!! ทะ..ทำไมถึงแตกเร็วแบบนี้ละ?..” เธอเอ่ยร้อง พร้อมกับหันมาถาม ด้วยสีหน้าที่ดูเสียวๆ เนื่องจากโดนเขาปล่อยน้ำควยอุ่นๆเข้ามาในท้องอย่างไม่ทันตั้งตัวเมื่อกี้..

“อืมมมมม.. จะไม่ให้เสร็จเร็วได้ไง ก็เราเล่นไม่ให้พี่พักเลยนี่..” วิรัตน์ตอบกลับเกือบจะทันที ด้วยน้ำเสียงเหนื่อยๆเสียวๆ ซึ่งถ้อยคำนั้นของเขาก็ทำให้ทางหญิงสาว ทำสีหน้าไม่สบอารมณ์ ถึงมันจะจริงตามที่เขาพูดมาก็เถอะ ที่แตกเร็ว ที่แตกไว ก็มาจากการกระทำอย่างต่อเนื่อง ของเธอนั้นแหละ 

“ฮึ...ถึงมันจะเป็นความผิดของดาก็จริง...แต่ควยของพี่วิก็ไม่อ่อนตัวเลยนะ แสดงว่าคงเก็บกดเยอะน่าดูเลยสินะ...”เธอที่ยังคงหันมาเค้า แล้วกล่าวตอบด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะค่อยๆขยับหีที่ยังคงคาบอมควยของเขาอย่างเบาๆ จนทำเอาทางแฟนหนุ่มถึงกับสูดปากครางอย่างเสียวสะท้าน...

“อูยยยยยย ใจคอจะไม่ให้พี่พักเลยเหรอ?..” เขาสูดปากและกลั้นใจร้องถามกับเธอ แน่นอนว่าเธอก็อมยิ้มกับถ้อยคำนั้น

“อื้อออออออ ก็บอกไปแล้วไงค่ะ ว่าคืนนี้ จะรีดเอาให้น้ำควยหมดตัวเลย..” เธอตอบ พร้อมกับเพิ่มจังหวะการขย่มให้เร็วแรงขึ้นอีกนิด...

“อื้อออออออออ อ๊าาาาาาาาาาาาาา!! อาาาาาาาาาาาาาา เป็นไงค่ะ ชอบรึเปล่า.” เธอที่ยังคงหันมาร้องถามเค้าด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับขยับขย่มใส่ควยของเขาอย่างไม่หยุด แน่นอนว่าการเย็ดของเธอก็มีแต่ทำเอาทางชายหนุ่มเสียวเอามากๆ

“อูยยยยยยย ก็ดีนะ...แต่พี่รู้สึกว่า หีเราหลวมขึ้นรึเปล่า?...” ชายหนุ่มค่อยๆกล่าวตอบ ซึ่งนั้นก็ทำเอาหญิงสาวที่มีชะงักปักหลังนั้น ก็ถึงกับหยุดการข่ม แล้วหันมาเอ่ยตอบโต้เค้า...

“อะ..อย่ามาทำให้คนอารมณ์ดีๆ อารมณ์เสียได้มัยค่ะ..” เธอเอ่ย ด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจกับคำกล่าวหาเมื่อกี้ของเขา ซึ่งนั้นก็ทำให้เขาจ้องมอง ก่อนตอบกลับทันที..

 

“ก... ก็พี่รู้สึกแบบนั้นจริงๆนี่น่า...” วิรัตน์ตอบ พร้อมกับเป็นฝ่ายขยับควยเข้ากระทุ้งใส่หีของเธอที่หยุดการขย่มไปนั้น ซึ่งนั้นก็ทำให้ผู้กองวิชุดา ถึงกับร้องครางอย่างเสียงหลงด้วยความเสียวจากการกระทุ้งนั้น..

“อ๊าาาาาาาาาาาาาา!! อ๊าาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาา.. อย่าสิ...อย่าขยับแบบนั้น..” เธอหันมาหาเค้าแล้วเอ่ยร้องบอก ด้วยสีหน้าที่เหยเกอย่างเสียวเอามากๆ ขณะที่แฟนหนุ่มของเธอนั้น ก็ไม่สนใจ ยังคงขยับท่อนควยกระทุ้งใส่ต่อไปไม่หยุด ก่อนที่เค้าจะค่อยๆขยับลุก และเป็นฝ่ายจับเธอเย็ดเต็มรูปแบบ..

“ อ๊าาาาาาาาาาาาาา!! อาาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาา..” เสียงร้องครางของผู้กองวิชุดาเอ่ยดังขึ้น ทันทีที่เธอถูกชายคนรักจับเย็ด ในสภาพที่เธอยืน โดยที่เค้าประกบยังด้านหลังของเธอ พร้อมกับจับมือไม้ทั้ง 2 ข้างของเธอเอาไว้อีกด้วย..

“อืมมมม..ว่าไงละ 2 เดือนนี่เราแอบไปเย็ดกับใครมารึเปล่า?..” วิรัตน์ ชายคนรักที่เอ่ยถามอีกครั้ง พร้อมกับขยับกระทุ้งกระแทกใส่รูเสียวของหญิงสาวอย่างหนักขึ้นเรื่อยๆๆ...

“อ๊าาาาาาาาาาาาาา มะ มันลึก และแรงเกินไปแล้วนะ พี่วิ...” เธอร้องคราง พร้อมกับกลั้นใจร้องบอกด้วยสีหน้าที่เหยเกด้วยความเสียวจากการเย็ดในท่านี้ของแฟนหนุ่ม...

“อืมมมม ถ้าอยากให้พี่เบาก็ตอบคำถามของพี่มาก่อนสิ...” ชายหนุ่มตอบกลับทันที และยังคงเพิ่มความแรงในการกระแทกอีกด้วย..

“อ๊าาาาาาาาาาาาาา!! อย่ามากล่าวหากันสิค่ะ คนที่เย็ดหีดาจนหลวมแบบนี้ ก็มีแต่พี่วินั้นแหละ..” ผู้กองวิชุดาที่ยังคงกลั้นใจเอ่ยตอบ ด้วยน้ำเสียงและสีหน้าที่ดูเสียวจากการเย็ดของเขาเอามากๆ ซึ่งคำกล่าวตอบนั้นก็ทำให้เขานิ่งไปครู่ ก่อนที่เค้าจะกลับมากระทุ้งกระแทกใส่อย่างหนักยิ่งกว่าเดิม...

“อ๊าาาาาาาาาาาาาา!!! อาาาาาาาาาาาาาา พะ พี่วิ อะ อ๊าาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาา..” เธอเอ่ยคราง เสียงหลง พร้อมกับเอ่ยเรียกชื่อของเขา โดยหวังจะให้เค้าหยุดการขยับซอยนั้น แต่เปล่าเลย เขากลับตั้งหน้าตั้งตาซอยควยใส่หนักๆต่ออย่างไม่หยุด.. 

 “อืมมมมม..ในเมื่อเราไม่ตอบความจริง งั้นคืนนี้พี่จะเย็ดเอาให้หีเราพังจริงๆเลย...” ชายหนุ่มกล่าวโต้ตอบ พร้อมกับขยับกระทุ้งกระแทกควยเข้าใส่หีของเธออย่างหนักขึ้น ชนิดที่มีเสียงกระแทกดัง ปึกๆๆๆๆๆป้าบๆๆๆๆๆอย่างไม่หยุด

“มะ.. ไม่นะ!! อ๊าาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาา..” ผู้กองสาวคนสวยกลั้นใจเอ่ยปากร้องห้าม ก่อนจะเอ่ยครวญครางอย่างไม่หยุด ตลอดการจัดหนักชุดใหญ่ของเขา จนกระทั้งเธอหวีดร้องออกมาด้วยความเสร็จสมจากการเย็ดของเขา..

“อ๊าาาาาาาาาาาาาา าาาาาาาาาาาาาา าาาาาาาาาาาาาา!!..” เธอเอ่ยร้อง ก่อนที่จะถูกชายคนรักปล่อยทิ้งลงบนเตียงนอน และคนที่เสร็จสมจากการเย็ดนั้น ก็มีแต่เธอเท่านั้น..

“อื้ออออออออ อือออออออ..” เสียงครางของผู้กองสาวคนสวยที่เอ่ยร้อง ในสภาพเนื้อตัวที่ทั้งกระตุก และสั่นเทาอย่างไม่หยุด ซึ่งทาง วิรัตน์แฟนหนุ่มของเธอนั้นก็จ้องมองสภาพดั่งกล่าวของเธอด้วยรอยยิ้ม...

“เอาละ...ที่นี้บอกพี่ได้ยังว่า เย็ดกันไปกี่ครั้ง..” วิรัตน์ที่ขยับเข้าไปหาเธอ พร้อมกับจับเธอที่นอนตะแคงอย่างอ่อนแรงนั้นให้กลับมานอนหงาย พร้อมกับเอ่ยปากถามเธอ..

“อื้อออออออ พูดอะไรของพี่วินะ ดาบอกแล้วไงว่า ดาไม่เคยให้ใครเย็..ด...” ผู้กองวิชุดาที่หอบครางอย่างเหนื่อยๆ เสียวๆนั้น ก็มองเค้าเล็กน้อย แล้วเอ่ยตอบคำถามของเขา แต่ไม่ทันจะเอ่ยจบคำดี เขาก็ได้เอ่ยสวนกลับมาเสียก่อน...

“กับนายเปี้ยกแหล่งข่าวของเรานะ...” คำกล่าวที่สวนมาอย่างไม่รอคำตอบให้จบคำดีของเธอนั้น ก็ทำให้ผู้กองวิชุดานั้น ถึงกับชะงักทันที..

“เอ๊ะ??...” เธอร้อง พร้อมกับจ้องมองเขา ก่อนจะร้องถาม..

“พี่วิ รีเช็คดาเหรอ?...”

“ก็ไม่ถึงขั้นรีเช็คละเอียดหรอก อย่างน้อยก็เช็คเรื่อง นายแหล่งข่าวคนนั้นของเรา..” เขาตอบ ซึ่งนั้นก็ทำให้หญิงสาวจ้องมองเขา ถึงแม้เขาจะไม่อธิบายว่าทำแบบนั้นทำไม? แต่เธอก็พอเดาได้ว่า เพื่อความปลอดภัยของเธอนั้นแหละ...

“แล้วตกลงเราเย็ดกับนายแหล่งข่าวคนนั้นไปกี่ครั้ง?...” วิรัตน์ที่ขยับคร่อมอยู่บนร่างของหญิงสาวนั้นก็ร้องถาม ซึ่งเธอก็จ้องมองเขา ก่อนจะตอบตามความจริง อย่างไม่กล้าโกหกเค้า เพราะการที่เค้าเป็นฝ่ายถามเธอแบบนี้ ก็อาจจะพอมีข้อมูลมา ระดับหนึ่งแล้วแน่ๆ 

“ 9 ครั้ง...ดาเย็ดกับนายนั้นไป 9 ครั้งแล้ว แต่ไม่ต้องห่วงนะ ดาให้เค้าใส่ถุงตลอด..” เธอตอบ อย่างรีบบอกถึงเรื่องการป้องกัน อย่างไม่ต้องรอให้เขาถาม แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังคงถามกลับมาอย่างสั้นๆ..

“แน่ใจ...” เขาถาม พร้อมกับจ้องมองเธอ ซึ่งนั้นก็ทำเอาหญิงสาวชะงักไป เพราะคำกล่าวตอบเมื่อกี้ของเธอนั้น มันมีคำโกหกอยู่ด้วย ก่อนที่เธอจะค่อยๆเอ่ยตอบตามความจริงออกมา..

“อึกกกกกก ชะ...ช่วงแรกๆ ดาให้เค้าป้องกันจริงๆนะ ส่วนช่วงหลังๆ....”

“โดนเค้าเย็ดสด แตกในทุกยกสินะ...” ชายหนุ่มเอ่ยเติมเต็มถ้อยคำที่เธอเว้นไว้ ไม่ได้กล่าวออกมานั้น ซึ่งนั้นก็ทำให้เธอค่อยๆพยักหน้าเชิงตอบรับว่า เป็นดั่งที่เค้าพูด ก่อนที่เค้าค่อยๆขยับลุกขึ้นออกจากการขึ้นคร่อมเธอ พร้อมกับนิ่งเงียบไป

“พี่วิ กำลังโกรธอยู่ใช่มัยค่ะ...” ผู้กองวิชุดาที่จ้องมองชายหนุ่มตอนนี้ได้ยืนอยู่ตรงหน้าของเธอนั้น ก็ร้องถาม..

“แล้วมันน่าโกรธมัยละ?..” เค้าตอบเชิงถาม ซึ่งนั้นก็ทำให้เธอถึงกับสะอึกนิดๆ โดยที่ทางวิรัตน์นั้นก็โกรธจริง ถึงแม้นี่จะไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอ สืบสวนคดี อย่างยอมเอาตัวเข้าแลก ยอมนอน เพื่อข้อมูล เพื่อคดีที่กำลังสืบอยู่ก็ตาม...

ใช่...ถึงแม้จะไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอทำแบบนี้ แต่เค้าก็ยังทำใจให้คุ้นชินกับการกระทำแบบนี้ของเธอ ไม่ได้อยู่ดี....

“พี่ควรลงโทษเรายังไงดีนะ...” เค้าถามกลับด้วยน้ำเสียง และท่าทีที่คาดเดาไม่ได้ว่า เขารู้สึกแบบไหนอยู่นะ..

คือ เขา กำลังโกรธจริงๆๆ หรือ กำลังแกล้งอำเธอว่า เขากำลังโกรธอยู่กันแน่...

“เอางี้มัยค่ะ ดายอมเป็นกรณีพิเศษเลยนะ คืนนี้นอกจากจะยอมให้พี่วิเย็ดจนหีพังแล้ว ดาก็จะยอมให้พี่วิ เย็ดประตูหลังของดาด้วยค่ะ...” ผู้กองวิชุดาค่อยๆเอ่ยตอบ พร้อมกับขยับท่าทางการนอนใหม่ ให้นอนแอ่น หี โดยมือไม้ทั้ง 2 นั้นทำการจับยกแข้งขาของเธอเอาไว้...

โดยถ้อยคำและท่าทีของเธอนั้น ก็ทำให้ชายหนุ่มมีท่าทีสนอกสนใจไม่น้อย ก็ไม่แปลกที่เขาจะสนใจ ก็เพราะทางหญิงสาวนั้น ไม่ค่อยชอบให้เย็ดทางประตูหลังเสียเท่าไร (ถึงแม้จะสามารถเย็ดได้ง่ายๆตอนเธอเข้าโหมดร่านก็เหอะ..) ฉะนั้นมันเหมือนเป็นโอกาสที่หาได้ยากมากๆสำหรับเค้านั้นเอง..

“แน่ใจนะ..” เค้าร้องถามด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับขยับเข้ามาคร่อมร่างของเธออีกครั้ง แถมไม่ได้คร่อมเปล่า หากแต่จับเอาควย เข้าตบตีที่หีที่ตูดของเธอไปด้วย...

“อื้ออออออ แน่ใจค่ะ..” ผู้กองวิชุดาครางอย่างสะดุ้งให้กับการตบตีนั้น ก็กลั้นใจเอ่ยตอบ ก่อนที่เค้าจะถามต่อ..

“แล้วยอมให้พี่เย็ดตูดได้กี่ทีละ...” เค้าถาม พร้อมกับขยับเอาควยจ่อๆวนๆที่ทางประตูหลังอย่างเตรียมที่จะสอดใส่เต็มที่

“ละ แล้วแต่พี่วิเลยค่ะ คืนนี้ หีและตูดของดา เป็นของพี่วิแล้วค่ะ เชิญพังมันตามใจชอบได้เลย...” เธอตอบกลับอย่างเสียงสั่นด้วยความเสียว..ซึ่งคำตอบของเธอก็ทำให้เค้ายิ้มกว้าง ก่อนจะตอบเธอกลับทันที..

“งั้นพี่ไม่เกรงใจละนะ..” เขาตอบ พร้อมกับกดอัดควยเข้าไปในรูตูดของเธออย่างทันที..

“อะ อ๊าาาาาาาาาาาาาา าาาาาาาาาาาาาา!!..” ผู้กองวิชุดาเอ่ยปากครางอย่างเสียงหลงทันที ที่โดนท่อนควยของเขา สอดใส่เข้าไปทางประตูหลังอย่างมิดด้าม ซึ่งนอกจากร้องอย่างเสียงหลงแล้ว สีหน้า และร่างของเธอนั้น ก็แสดงท่าทีบงบอกว่า กำลังเสียวเอามากๆอีกด้วย..

“อูยยยยยย...ใจป้ำจังแบบนี้ มันดูน่าสงสัยนะ มีอะไรปิดปังพี่ไว้อีกรึเปล่า..” ชายหนุ่มสูดปากคราง พร้อมกับร้องถามด้วยความสงสัย จากการยินยอมที่ดูน่าสงสัยของเธอ...

“มะ ไม่มีแล้วค่ะ อ๊าาาาาาาาาาาาาา ไม่มีแล้วค่ะ อ๊าาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาา” ผู้กอง

วิชุดาเอ่ยตอบ พร้อมกับเอ่ยครวญครางอย่างเสียวสะท้าน เมื่อท่อนควยของชายคนรักนั้นได้ทำการขยับซอยใส่รูตูดของเธออย่างไปมาไม่หยุดนั้น...

“อืมมมม ไม่มีแล้วจริงๆนะ?..” ชายหนุ่มเอ่ยโต้ตอบเชิงทวนถ้อยคำของเธอ พร้อมกับทำการโยกเย็ดประตูหลังของเธออย่างหนักหน่วงมากขึ้น...

“อ๊าาาาาาาาาาาาาา!! อาาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาา มะ ไม่มีแล้วจริงๆๆๆค่ะ...” ผู้กองวิชุดาคราง และกลั้นใจตอบอย่างยืนกรานในคำตอบนั้น ถึงแม้จริงๆแล้วเธอจะมีเรื่องแอบปิดเค้าไว้อยู่อีกก็ตาม ก่อนที่เอจะสะบัดหน้าด้วยความเสียวจากการกระแทกที่เริ่มหนักหน่วงและรุนแรงขึ้น..

โดยที่ทางชายหนุ่มนั้น ก็ไม่ได้ถามซักไซ้ต่อ แต่อย่างใด..หากแต่ตั้งหน้าตั้งตาตะบั่นท่อนควยใส่รูตูดของเธออย่างไม่หยุด ที่เขาไม่เอ่ยถามต่อนั้น ใช่...ว่าจะไม่สงสัยนะ เพียงแต่ มันมีหลายเหตุผลที่ทำให้เธอยอมใจป้ำขนาดนี้ ตั้งแต่ยังมีเรื่องปิดปังเค้า จนถึง ยอมเอาใจเพื่อใช้งานเขาต่อ ด้วยความที่มันเป็นได้ทุกเหตุผล จึงทำให้เขาไม่ถามต่อนั้นเอง...

ไม่ถามเอาแต่กระทุ้งเย็ดเพียงอย่างเดียวแทน...

“อูยยยยยย กระแทกแล้วบดด้วยเหรอค่ะ...” ผู้กองวิชุดาสูดปาก แล้วเอ่ยกล่าวอย่างเสียงสั่น ด้วยสีหน้าที่เหยเกอย่างดูเสียวมากๆ กับการเย็ดของเขา ที่ทั้งกระแทก และบดคลึง เพื่อหมายจะขยาย หรือ พังประตูหลังของเธอนั้น....    

“อืมมมม ก็เราบอกเองไม่ใช่เหรอ ว่าให้พังมันได้เลยนะ...” ชายหนุ่มตอบเชิงถาม พร้อมกับยังคงเย็ดเธออย่างไม่หยุด..

 “อูยยยยยยยย ชะ ใช่ค่ะ ดาบอกแบบนั้น...” ผู้กองสาวคนสวยกลั้นใจตอบด้วยสีหน้าที่เหยเกเอามากๆ พร้อมกับโดนชายคนรักกระแทกใส่อย่างจัดหนักอยู่พักหนึ่ง ก่อนที่เขาจะจงใจสาวท่อนควยจนหลุดออกจากรูตูดของเธอ..

“อื้ออออออออออ อูยยยยยยยย..” ผู้กองวิชุดาครางอย่างสูดปาก พร้อมกับค่อยๆจ้องมองท่อนควยของเขาที่จงใจ สาวให้มันหลุดออกมา และมันกำลังขยับถูไถไปมาอยู่ที่ปากทางเข้าประตูหลังของเธอนั้น..

“ยะ เย็ดต่อสิค่ะ พี่วิ เย็ดตูดดาต่อสิค่ะ...” เธอเอ่ยร้องขอ อย่างไม่แสดงท่าทีใดๆกับสภาพควยของเขาที่ยามนี้ออกจะดูสกปรกพอสมควร แน่นอนว่า วิรัตน์นั้นก็ฉีกยิ้ม และสนองต่อความต้องการของเธออย่างทันที...

“อ๊าาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาา...” เสียงครวญครางของผู้กองวิชุดาที่เอ่ยร้องดังขึ้นอีกครั้ง ทันทีที่โดนท่อนควยของชายคนรักกระทุ้งกระแทกใส่รูตูดอีกครั้ง..

โดยในการเย็ดตูดคราวนี้ เค้าทั้งจัดท่าทางของเธอ พร้อมกับประเคนท่อนเอ็นใส่อย่างหนักหน่วงยิ่งกว่าเมื่อกี้นี้เสียอีก ซึ่งนั้นก็ทำให้ทางผู้กองวิชุดาเอ่ยร้องครวญครางระงมอยู่พักใหญ่ๆ ก่อนที่เธอจะเอ่ยร้องบอกกับเค้า...

“อ๊าาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาา ไม่ไหวแล้วค่ะ จะถึงแล้ว ดาจะถึงแล้วค่ะ...” ผู้กองสาวคนสวยเอ่ยร้อง ขณะกำลังโดนท่อนควยท่อนเดิมนั้นกระแทกใส่อย่างถี่ยิบ อย่างสุดๆๆ...ก่อนที่ไม่กี่อึดใจถัดจากนั้น เธอจะหวีดร้องออกอย่างเสร็จสม...

“อ๊าาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาา!!!...” ผู้กองวิชุดาที่เอ่ยร้องลั่น อย่างเสร็จสมทันทีที่โดนชายคนรัก ฉีดอัดน้ำควยเข้ามาในรูตูด หลังจากทำการกระแทกเข้าใส่เป็นครั้งสุดท้าย ซึ่งเธอก็ไม่ได้แค่หวีดร้องอย่างเสร็จสมเท่านั้น หากแต่น้ำหียังแตกนองออกมาอีกด้วย และด้วยความที่เธอถูกจับเย็ดในสภาพที่จับให้ช่วงล่างแอ่นโค้งอย่างเข้าหาตัวของเธอเองนั้น จึงทำให้น้ำหีที่แตกนองออกมา ส่วนใหญ่นั้น แตกรดใส่ร่าง และหน้าของเธอเอง..

นอกจากน้ำหีแล้ว ก็ยังโดนน้ำควยของเขาด้วย...

“อื้ออออออออ...” เธอเอ่ยร้องอย่างตกใจนิดๆ เมื่อทางชายหนุ่มที่ได้ถอนควยออกจากตูดของเธอนั้น ได้ปล่อยน้ำควยออกมาอีกชุด ที่ไม่รู้มัน คั่งค้างรึไง ถึงแม้ปริมาณมันจะไม่มาก แต่ทำเอาหน้าสวยๆของเธอถึงเปรอะเปื้อนพอสมควรเลยละ แถมนอกจากโดนน้ำควยของเขาแล้ว ก็ยังโดนเยี่ยวของตัวเองด้วย...

“อื้อออออออ..” ผู้กองวิชุดาที่ครางอย่างตัวสั่นเทานั้น ก็ค่อยๆปล่อยเยี่ยวออกมารดใส่หน้าของตัวเอง ซึ่งมันเป็นเวลาไม่กี่อึดใจหลังจากโดนน้ำควยของเขาราดเข้าไปที่หน้าแล้วนั้นเอง...

“พะ พี่ขอโทษนะ..” วิรัตน์เอ่ยด้วยความตกใจ พร้อมกับรีบขยับออกจากร่างของเธอ เพื่อไปหาอะไรมาเช็ดหน้าให้..

 

“อื้ออออออ มะ ไม่เป็นไรค่ะ ถึงจะตกใจอยู่บ้างก็ตาม..” ผู้กองสาวคนสวยเอ่ยตอบกับเขา ในตอนที่เขากลับมาหา พร้อมกับทำการเช็ดหน้าเช็ดตาให้กับเธอนั้น..ก่อนที่เธอจะกล่าวต่อ เมื่อเขาทำการเช็ดหน้าเช็ดตามให้เอเรียบร้อยแล้วนั้น..

“แต่ถ้าให้ดี... คราวหน้า ขอเป็นเยี่ยวของพี่วินะค่ะ...” เธอเอ่ย ซึ่งนั้นก็ทำให้วิรัตน์ชะงักพอควร แต่พอสังเกตจากสีหน้า และแววตาของเธอนั้น เค้าก็ไม่แปลกใจกับคำกล่าวนั้นเท่าไร เพราะเธอ ได้เข้าโหมดร่านควยไปแล้วนั้นเอง...

“พี่วิ เย็ดดาต่อสิค่ะ เย็ดดาต่อนะ ยกต่อไป จะเย็ดหี หรือ ตูด แล้วแต่พี่วิเลย...” เธอกล่าวเชิงขอด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับขยับมือไม้เข้าคล้องคอของเขา และดึงเขาเข้ามาจูบปากอย่างทันที..

“อื้อออออออ...ได้สิ แต่พี่ขอไปล้างควยสักเดี๋ยวนะ เดี๋ยวกลับมาจะจัดให้หนัก ให้อิ่มเลย..” เขาเอ่ยตอบ หลังจากจูบปากกับเธออยู่ครู่หนึ่งนั้น ซึ่งพอตอบเสร็จ ก่อนที่จะขยับลุกเดินออกไปนั้น เขาก็ได้จุ๊บที่เต้านมของเธอด้วย แน่นอนว่าทางหญิงสาวก็ไม่สามารถรั้งตัวของเขาไว้ได้ ได้แต่จ้องมองอย่างเสียดายที่เขาไม่ยอมทำตามที่เธอร้องขออย่างทันทีนั้น..

“......ไม่เห็นต้องไปล้างเลย แค่บอกมา คำเดียว ดาก็เต็มใจที่จะใช้ปากทำความสะอาดให้แท้ๆ..” ผู้กองสาวคนสวยที่ขยับลุกขึ้นนั่ง และจ้องมองทางชายหนุ่มที่หายเข้าไปในห้องน้ำนั้น ก็เอ่ยอย่างบ่นๆ ก่อนที่สักแป๊บเธอจะนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ พร้อมกับอมยิ้มอย่างดูมีนัยยะและแผนการบางอย่าง...

จากนั้นเธอก็ค่อยลงจากเตียง พร้อมกับเดินตรงไปยังห้องน้ำที่ชายคนรักของเธออยู่ในตอนนี้..และไม่กี่อึดใจถัดจากนั้น เสียงร้องครางด้วยความเสียวของเธอ ก็เอ่ยดังเล็ตลอดมาจากห้องน้ำแห่งนั้น... 

.

.

.

.

เช้าวันถัดมา...

‘ยังรู้สึกเหนื่อยอยู่เลยแฮะ...’ คำบ่นในใจของวิรัตน์ที่เอ่ยขึ้น หลังจากรู้สึกตัวตื่น และไม่แปลกที่เค้าจะรู้สึกแบบนั้น เพราะเมื่อวานตั้งแต่ช่วงบ่าย จนถึงกลางคืนนั้น ก็เอาแต่สนุกกับแฟนสาวจอมร่านของเขาอย่างเดียวเลย...

ใช่...หลังจากเธอได้แอบตามเขาเข้าไปในห้องน้ำ พร้อมกับซุกซนจนเปิดศึก ข้างในนั้น จนป้อนเธอไปได้อีก 2 น้ำ ขณะที่ทางเธอก็เสร็จไม่ต่ำกว่า 3-4 ครั้งด้วยกัน เค้าก็ได้พักผ่อนอยู่ 3-4 ชั่วโมงได้ ก่อนจะโดนเธอปลุกให้มาเล่นกับเธออีกรอบ ในช่วงเวลาราวๆ 2-3 ทุ่มได้ ซึ่งจำไม่ได้ว่า ในรอบนั้นจัดไปเท่าไร รู้แต่ว่าจัดหนัก จนเหนื่อย และหลับยาวถึงตอนนี้เลย

ชายหนุ่มที่กำลังนึกทบทวนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนั้น ก็ได้ยินเสียงแปลกๆ ก่อนจะขยับร่างลุกขึ้นนั่ง และนั้นจึงทำให้เห็นว่า เสียงที่เค้าได้ยินนั้นมาจากทาง วิชุดา แฟนสาวของเขาที่กำลังนั่งรื้อข้าวของของตัวเองอย่างหาอะไรบางอย่างอยู่...

“กำลังทำอะไรอยู่นะ..” วิรัตน์ที่จ้องมองอยู่ครู่ ก็เอ่ยปากถาม และนั้นก็ทำให้เธอที่กำลังหาอะไรบางอย่างนั้นถึงกับสะดุ้งสุดตัว และค่อยๆหันมามองด้วยท่าทีที่ชวนน่าสงสัยเอามากๆๆ

 “เออ...คือ..ดากำลังหายาคุมอยู่นะ...” เธออ้ำๆอึ้งๆอยู่เล็กน้อย แล้วถึงค่อยเอ่ยตอบออกมา ซึ่งคำตอบของเธอก็ทำให้เค้าถึงกับเกาหัวเล็กน้อย ก่อนจะขยับลงจากเตียง และเดินไปหยิบของบางอย่างในกระเป๋าของเขา...

“ยาตัวนี้ได้มัย?...” เค้าเอ่ยถามขึ้น เมื่อเดินกลับมาหาเธอ ในสภาพที่เปลือยเปล่า และไม่ใช่แค่เค้าเท่านั้นที่เปลือยอย่างไม่มีอะไรปิดปัง ทางหญิงสาวเองก็เช่นกัน แล้วถ้อยคำ และตัวยาที่เค้ายื่นมานั้น ก็ทำให้ ผู้กองวิชุดา มองอย่างทำตาปริบๆ ก่อนจะพยักหน้า เอ่ยตอบคำถามของเขา...

“อื้อออออ ใช้ได้ค่ะ..” เธอตอบ ถึงแม้จะ งงๆ สงสัยว่า ทำไมเค้าถึงพกยาคุมเอาไว้ก็ตาม แล้วในจังหวะที่เธอจะเอื้อมมือไปหยิบยาจากมือของเขา เขาก็ได้ชักมือดังกล่าวกลับไป...

“อะ...” เธอเอ่ยร้อง พร้อมกับมองหน้าเขา กับการกระทำนั้น ก่อนที่เค้าจะเอ่ยถามเธอ..

“ตอบมาก่อน... ทำไมก่อนหน้านี้ พี่ไม่เคยเห็นเราใช้มันเลย แล้วอยู่ๆวันนี้กลับนึกหามัน มันเพราะอะไรกันนะ?..” วิรัตน์ถาม ซึ่งนั้นก็ทำให้ทางวิชุดา ที่มองหน้าเค้านั้น ก็ค่อยๆหลบสายตาอย่างแสดงออกถึงความมีพิรุธสุดๆ...

“สัญญามาก่อนสิ ถ้าดาตอบ ตามจริง พี่วิจะไม่โกรธดานะ...” เธอค่อยๆเอ่ยออกมาอย่างต่อรอง แน่นอนว่ามันก็ยิ่งทำให้ชายหนุ่มสงสัย แต่ถึงกระนั้นเค้าก็ยังคงพยักหน้าตอบเชิงตกลงถ้อยคำนั้นของเธอ..

“คือ...ก่อนหน้านั้นที่ ดาไม่ใช้มัน เพราะดา ไปฉีดยาคุมไว้นะ แล้วที่วันนี้เรียกหา เพราะถ้าจำไม่ผิดยาคุมที่ฉีดไว้น่าจะหมดฤทธิ์แล้ว...” เธอตอบด้วยท่าทีที่ฝืนยิ้มให้กับเค้า...ก่อนที่ทางชายหนุ่มจะนิ่งไป จนทำเอาเธอต้องร้องเรียก..

“เออ...พี่วิค่ะ?...” เธอเอ่ยเรียก ก่อนจะสะดุ้งให้กับเสียงหัวเราะของเขา ที่อยู่ๆก็ดังขึ้นมา..

“หึๆๆๆ...รู้มัยว่าการทำแบบนั้นของเรา มันทำให้พี่คิดมากแค่ไหนนะ..” เขาถาม...

“พ..พี่วิกำลังพูดเรื่องอะไรค่ะ? ดาไม่เห็นจะเข้าใจ...” เธอเอ่ยตอบเชิงถาม..

“ก็ก่อนหน้านี้เราเคยดูถูกอะไรพี่ไว้ละ?..” ถ้อยคำสวนกลับของเขานั้น ก็ทำเอาทางหญิงสาวแสดงปฎิกิริยาเหมือนจะรู้ และเข้าใจว่าทางฝ่ายแฟนหนุ่มกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่...

“เออ...เรื่องนั้น ดาก็แค่ หยอก พี่วิ เล่นๆ ขำๆนะ...”

“เล่นๆ ขำๆ!! รู้มัยว่า มันทำให้พี่เครียดแค่ไหน ที่นึกว่าตัวเอง ไร้น้ำยาไปแล้วจริงๆ นะ..” ชายหนุ่มตอบเชิงถามด้วยน้ำเสียงที่ดูจริงจังมากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งนั้นก็ทำให้เธอถึงกับเหงื่อตก แต่ก็ไม่แปลกใจที่เขาจะทั้งจริงจัง และโกรธเธอมากกับเรื่องนี้ ก็ช่วงที่ผ่านมาเธอเล่นไปแหย่ แกล้ง และกล่าวหา เค้าว่า ‘ไร้น้ำยา// เสื่อมสมรรถ’ ไปไม่รู้กี่ครั้งนี่นะ..

“แหะๆๆๆ ดาขอโทษ ไม่คิดว่า จะทำให้พี่วิ คิดมากขนาดนี้ เอางี้ดีมัย? เดี๋ยวเสร็จงานนี้...” เธอเอ่ยโต้ตอบเค้า ด้วยน้ำเสียง ท่าทีที่ออดอ้อน หมายเอาใจให้อีกฝ่าย คลายความโกรธลงบ้าง แต่ไม่ทันจะเอ่ยจบคำดี ทางเขาก็ได้ตอบกลับมาเสียก่อน...

“ไม่ยกโทษให้...” คำกล่าวดังกล่าว ก็ทำเอาทางหญิงสาวถึงกับชะงักไปเล็กน้อย ก่อนที่ทางเขาจะกล่าวต่อ..

“ถ้าอยากให้พี่ยกโทษให้ ก็ต้องให้พี่พิสูจน์ก่อน..” วิรัตน์เอ่ย พร้อมกับจับมือ และลากดึงหญิงสาวไปยังที่เตียงอย่างทันที แบบไม่ทั้งให้ทางผู้กองสาวคนสวยนั้นได้ทันตั้งตัว...

“พะ พิสูจน์!! พิสูจน์อะไรค่ะ ว..ว้ายยยยยยยยยย..” เธอร้องถาม ก่อนจะเอ่ยร้องด้วยความตกใจ เมื่อถูกเค้าเหวี่ยงให้ขึ้นไปยังบนเตียงนั้น โดยมีเขาที่ขยับตามไปคร่อมร่างของเธออย่างทันที...

“พิสูจน์ว่า พี่ไม่ได้ไร้น้ำยายังไงละ..” เขาที่ขยับเข้ามาคร่อม และกดร่างของเธอเอาไว้ ก่อนจะกล่าวต่อ...

“....เรื่องพิสูจน์...เอาไว้เสร็จเรื่องนี้ก่อนไม่ได้เหรอค่ะ...” เธอจ้องมองเขาเล็กน้อย แล้วค่อยเอ่ยตอบ...

“ไม่!! พี่จะพิสูจน์ตอนนี้...” เค้าตอบกลับ ด้วยท่าทีที่จริงจัง...

“แต่ดายังไม่อยากท้องตอนนี้!!...” เธอตอบกลับ และมีท่าทีที่จะขัดขืนเค้า แต่ก็ไม่อาจจะสู้เรี่ยวแรงของเขาได้เลย..

“แต่พี่อยาก อยากสุดๆด้วย เตรียมใจไว้ได้เลย..” เค้าตอบ พร้อมกับลงมือปล้ำแฟนสาวของเขาอย่างทันที...

“อื้ออออออ มะ ไม่นะ พี่วิ...” ผู้กองวิชุดาเอ่ยร้อง และพยายามขัดขืนใน ขณะกำลังถูกแฟนหนุ่มขยับเข้าไซ้ยังซอกคอ อย่างปลุกเร้า เพื่อจะทำการปล้ำเธอ ก่อนที่ไม่กี่อึดใจถัดมา เสียงครวญครางของเธอ ก็เอ่ยดังกึกก้องอีกครั้ง...

To....Be.........