*** คำอธิบาย ตอนนี้จะต่อจาก ตอนจบแบบที่ 1 ครับ ***
*******************************************************
ผมเป็นคนเอาเพื่อนเอาฝูง again!!..
Extra Chapter 1 พัทยา -After Ends แบบที่ 1-
“ผมขอโทษ....ผมผิดเอง ได้โปรดพูดอะไรกับผมบ้างเถอะ..” ผมเอ่ยร้องขอ ขณะขับรถ เดินทางกลับยังกรุงเทพฯ ซึ่งณัฐกานต์ หญิงสาวที่นั่งอยู่เบาะข้างๆคนขับนั้น ก็ยังคงเงียบงอน อย่างไม่มีการตอบรับใดๆ...
โดยทุกอย่างนั้น มันเป็นความผิดของผมเองแหละ ในตอนแรกที่เธอตื่นขึ้นมา (หลังจากหลับสนิทตลอดทั้งคืน คือ พอเธอล้างเนื้อล้างตัวเสร็จออกมาจากห้องน้ำ ก็เหมือนดับสวิตซ์ตัวเอง หลับเป็นตาย กว่าจะตื่นก็ เกือบๆ 10 โมงเช้าได้) แล้วในตอนที่ตื่นนั้นก็ยังมีการพูดจากับผมอยู่ มีการเล่าเรื่องราวว่า พวกนิโกรพวกนั้นทำอะไรกับเธอบ้าง แต่ทันทีที่ผมไปแตะต้องเรื่องที่เธอโดนพวกนิโกรนั้น รุมเยี่ยวใส่เท่านั้นแหละ....
เธอก็โกรธงอนผม อย่างไม่พูดไม่จาขึ้นมาเลย ราวกับว่า มันเป็นเรื่องที่เธอไม่อยากให้ผมรู้.....
“เอางี้ ถ้าณัฐ ยอมหายโกรธ ยอมพูดกับผมละก็...ผมจะยอมทำทุกอย่างตามที่ณัฐต้องการ ในตอนที่ณัฐเอาคืนผม..” ผมตัดสินใจเอ่ยคำนี้ออกมา เพื่อ ง้อเธออย่างเต็มที่ และมันได้ผล เธอ มีปฎิกิริยาไม่น้อยกับคำพูดนั้น...
“หือออ....ทุกอย่างเลยเหรอ?...” คำกล่าวเชิงถาม ที่มาพร้อมกับใบหน้าที่หันมาด้วยรอยยิ้มของเธอนั้น มันทำให้ผมรู้สึกไม่ดีเอามากๆอยู่เหมือนกัน เพราะใบหน้านั้น มันเป็นใบหน้าที่บงบอกว่า เธอกำลังมีแผนการร้าย!!
“อะ อืมมมมม ทุกอย่างเลย...” ผมเอ่ยตอบยืนกราน ด้วยน้ำเสียงที่วิตกกังวลหน่อยๆ..
“ ในเมื่อกายพูดแบบนี้ งั้นณัฐก็ตัดสินใจแหละ จะให้น้องที่รู้จักคนหนึ่ง เป็นคนจัดการกาย ก็แล้วกัน..”
“จัดการ คือ ให้มีอะไรด้วยกันเหรอ?...” ผมร้องถามกลับไปด้วยความสงสัย ซึ่งณัฐกานต์ก็ตอบกลับมาทันที...
“อื้ออออออ ตามนั้น..” คำกล่าวตอบของเธอนั้น ก็ทำให้ผม ถึงกับ งง สงสัยหนักขึ้น คือ ผมไม่เชื่อว่า นั้นคือการเอาคืน ในแบบฉบับของเธอ มันต้องมีอะไรมากกว่านั้นสิ ก่อนที่ณัฐกานต์จะเอ่ยเชิงบอกกับผม..
“อย่าทำหน้าสงสัยแบบนั้นสิ ณัฐ ไม่ได้มีแผนการร้ายสักหน่อย แถมน้องคนที่จะให้จัดการกับกายนั้น เป็นคนที่สวยมากด้วย สวยกว่า ณัฐอีกนะ จำไม่ผิด เป็นลูกครึ่งด้วย..” ณัฐกานต์เอ่ยกล่าวต่อ ซึ่งมันทำให้ผมไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เธอเอ่ยออกมาเลย คือ มันไม่ใช่เธอ....
ก่อนที่เธอจะเอ่ยกล่าวต่อ....
“เสียอย่างเดียว เธอ เป็น สาว 2 แถมยังมีดุ้นอยู่ด้วย...”
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“ดะ เดี๋ยวนะ ณัฐว่ายังไงนะ...” ผมที่ชะงักให้กับถ้อยคำนั้น พร้อมกับร้องถาม...
“แถมยังมีดุ้นอยู่ด้วย...” ณัฐกานต์ตอบเน้น คำว่า “ดุ้น” อย่างชัดเจนอย่างยิ้มหวาน ขณะที่ผมก็ได้เอ่ยโต้ตอบกลับไปทันที
“ไม่ใช่ ผมไม่ได้หมายถึงคำพูดเมื่อกี้ เอาก่อนหน้านี้สิ ที่ณัฐ บอกว่าจะให้ใครจัดการใครนะ?...” คำถามนี้ของผม ก็ทำให้ณัฐกานต์ แสดงทั้งสายตาและรอยยิ้มอย่างชั่วร้ายเอามากๆๆ..
“ก็บอกว่า จะให้น้องเค้าเป็นคนจัดการกับกายไง...” เธอตอบด้วยน้ำเสียงที่แสนหวาน ขัดกับรอยยิ้มที่กำลังเผยในเวลานี้ แน่นอนว่า พอเธอตอบ มันก็ทำให้ผมชัดกระจ่างแจ้งทันที...
“ให้น้องเค้าจัดการ? อย่าบอกนะว่า....” ผมกลั้นใจถามกลับไปทันที ซึ่งณัฐกานต์ยังคงยิ้มสวยๆตอบผม...
“อื้ออออออ น้องเค้าฝ่ายรุก นายนะ ฝ่ายรับ...”
!!!!!!!!!
“ไม่ต้องห่วงนะ ดุ้นน้องเค้าไม่ใหญ่หรอก.. ถ้าจำไม่ผิด ขนาดน่าจะพอๆกับของนายเอง อ้อ น้องเค้า ค่อนข้างหื่นอยู่นะ ถึงนายจะไม่ใช่สเป๊ค น้องเค้า แต่ถ้าชั้นขอ น้องเค้าคงจัดให้นายได้เยอะอยู่ อย่างมากก็คงตูดพังเหมือนกับชั้นในตอนนี้..” ณัฐกานต์เอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงที่ดูเหมือนเป็นเรื่องสนุก แต่สำหรับผมนั้นมันไม่สนุกด้วยเลย..
“เออ...ล้อเล่นใช่มัยครับ คุณณัฐ ที่พูดมาทั้งหมดนั้น คือ อำเล่นใช่มัย? คุณคงไม่ให้แฟนของคุณ โดนขุดทองใช่มัยครับ?...” ผมที่เหงื่อตกนั้น ก็กลั้นใจเอ่ยถามกลับไป ซึ่งสิ่งที่ตอบกลับมาเป็นอย่างแรก คือ รอยยิ้มของเธอ...
“คิดว่า คนอย่างชั้น เป็นคนพูดเล่นพร่ำเพื่อเหรอค่ะ?...” เธอตอบทั้งๆที่ตอบด้วยรอยยิ้มแท้ๆ แต่รอยยิ้มดุจดั่งรอยยิ้มสังหารนั้น คืออะไรกัน??...
“..................... ผมก็คิดว่า คุณณัฐก็คงไม่ใช่คนแบบนั้นเหมือนกันครับ..” ผมที่นิ่ง และค่อยๆตอบเธอ อย่างร้องไห้ในใจ ขณะที่เธอก็มีท่าทีที่ดูเหมือนจะสนุกสนานเอามากๆๆ...
“ถ้านายกลัว... ชั้นจะให้น้องเค้าใส่ถุงยางตอนที่จัดการนายก็แล้วกันนะ เอ๊ะ! รึว่า ไม่ให้ใส่ดี? แล้วให้น้องเค้า เล่นสดแตกในดีนะ เพราะนายก็ชอบ สดแล้วแตกในใส่ชั้นเหมือนกันนี่..” เธอเอ่ยกล่าวต่อ ด้วยท่าทีที่เหมือนกับเอ่ยคนเดียว แต่สิ่งที่เธอพ^fมานั้น ทำให้ผมอยากร้องไห้มากขึ้น....
“ ละ แล้ว...ถ้าผมขอถอนคำพูด ที่บอกว่า จะตามใจณัฐทุกอย่าง จะทันมัย?..” ผมที่เหงื่อตก และสยดสยองให้กับชะตากรรมในภายภาคหน้านั้น ก็กลั้นใจเอ่ยกล่าวออกมา ซึ่งนั้นทำให้ณัฐกานต์ที่มีท่าทีสนุกสนานนั้น นิ่งเล็กน้อย ก่อนเธอจะตอบผมด้วยรอยยิ้ม...
“ได้สิ!!....แค่เรื่องที่เกิดขึ้น ที่พัทยา จะไปถึงหูนายเจ๋งนะ??..” เธอกล่าวตอบอย่างชัดถ้อยชัดคำ จนทำให้ผมอยากร้องไห้ออกมาจริงๆแล้ว อยากร้องไห้ และอยากร้องเพลงออกมาจริงๆๆ....
แล้วผมจะเลือกอะไรได้มัย? เลือกไม่เอาอะไรเลยได้หรือเปล่า ครับ!!!..
“สรุปเอาไง อยากเจอน้องเค้า หรือ อยากเจอนายเจ๋งละ..” ณัฐกานต์เอ่ยถามต่อด้วยสีหน้าที่ดูสนุกสนานมากๆๆ
“.....น้องเค้าครับ ผมอยากเจอน้องเค้าครับ...”
“ดีมาก...ไม่ต้องห่วงนะ ถ้าพลาดอะไรขึ้นมา ชั้นจะรับผิดชอบนายเองนะ..” ณัฐกานต์กล่าวตอบกลับด้วยรอยยิ้ม ซึ่งมันเป็นถ้อยคำที่ฟังดูแปลกๆ แต่ตัวผมในตอนนี้ไม่มีอารมณ์ที่รู้สึกจะขำขันกับมันเลย...
โดยผมก็หวังไว้อย่างลึกๆๆ ว่า มันคงเป็นแค่ “มุข” ขำๆของเธอนะ....
พัทยา -After Ends แบบที่ 1 -end-
To be ... After Ends Extra !!!
To be ... After Ends Extra !!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น