Lucky Story บทนำ + ตอนที่ 1

-Lucky Story - Prologue...

สวัสดีครับ เหล่านักอ่านทุกท่าน... ก่อนอื่น ผมขอแนะนำตัวเอง ก่อน ผมชื่อ “ลักกี้”...เป็นสุนัขพันธ์โกลเดนรีทิปเวอร์ ปัจจุบันอายุ จะ 4 ปีแล้ว..สำหรับ เพื่อนๆที่ยังไม่รู้จักผม ขอให้ไปอ่านเรื่องราวบางส่วนของผม ได้ใน “ทริปเที่ยวแสนประทับใจ” เผื่อจะได้เข้าใจในเรื่องราวของผมมากยิ่งขึ้น..ก่อนอื่น ขอร่ายประวัติอันน่าภาคภูมิใจของตัวเองสักหน่อย...

ผมถือกำเนิด เมื่อราวๆ 4 ปีก่อน (ซึ่งต้องขออภัยผมไม่รู้จริงๆ ว่าผมเกิดวันที่เท่าไร เห็นเจ้านายผมเคยบ่นว่า ผมเกิดในวันที่ฝนตกหนัก..) ที่ “ฟาร์มภาณุวัตน์” เป็นฟาร์มเพาะสุนัขที่มีถือเสียงมากแห่งหนึ่งของจังหวัดหนึ่ง...โดยที่ผมนั้นก็ถือเป็น รุ่นที่ 4 ของสายพันธ์นี้ ที่ฟาร์ม ซึ่ง ตัวของผมรวมถึงพี่น้องของผมก็ล้วน แต่มีใบเพ็ดดีกรี (ใบรับรองสายพันธ์..)ทั้งสิ้น...


(***อ่านความหมาย รายละเอียด ของใบที่ว่านี้ได้ที่นี้ http://www.chihuahua2u.com/article/%E0%B8%8A%E0%B8%A7%E0%B8%99%E0%B8%84%E0%B8%99%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%82-%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B8%88%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B9%83%E0%B8%9A%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B9%87%E0%B8%94%E0%B8%94%E0%B8%B5%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B9%83%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B8%82%E0%B8%B6%E0%B9%89%E0%B8%99***)

แต่ตัวของผมนั้นพิเศษกว่าพี่น้องคนอื่นสักหน่อย เพราะตัวผมมีใบรับรองคุณภาพพ่อพันธ์ดีเยี่ยมด้วย ซึ่งรางวัลนี้มา หลังจากทำหน้าที่ เป็นพ่อพันธ์ได้ สักปีหนึ่งได้...สำหรับเจ้าพวกมนุษย์ที่ไม่รู้เรื่อง ผมจะบอกให้ว่า โกลเดนรีทีปเวอร์นั้น..สามารถเจริญพันธ์ได้ เมื่อมีอายุ 2 ปีขึ้นไปครับ…

ใช่...พอครบเวลาดั่งกล่าว ผมกับพี่น้องอีก 2 ตนนั้นก็ถูกเจ้านายพาไปตรวจ และก็พบว่า ในบรรดารุ่นที่ 4 ผมเป็นตัวที่มีความสามารถในการเจริญพันธ์ได้ดีที่สุด...เห็น แพทย์ และ เจ้านาย บอกแบบนั้นนะ.. และผลจากการตรวจนั้น ก็เป็นจุดเริ่มต้นของการเป็นพ่อพันธ์ของผม...

ที่แรกผมก็ยังคง งงๆ กับ ถ้อยคำของเจ้านายผม ที่ชมและบอกผมว่า ‘จากนี้ไปแกได้เป็นพ่อพันธ์แล้วนะ หวังว่าจะมีเมียมีลูกเยอะๆไม่แพ้ริกกี้ ปู่ของแกหรอกนะ..’ ทีแรกผม งง ไม่เข้าใจความหมายของมันหรอก มาเข้าใจภายหลังจากนั้น...และการมีอะไรกันครั้งแรกของผมนั้น... ก็เหมือนทำให้ มีบางอย่างในตัวของผมตื่นขึ้น...

บางอย่างที่ผมอธิบายไม่ถูก....รู้แต่เพียงว่า ผมรู้สึกชอบพอ อย่างติดใจ ถึงขั้นหลงใหล กับการที่ได้ขึ้นขี่ ทำการผสมพันธ์..ชนิดที่เจ้านายของผม บอกว่า ไม่เคยเห็นหมาตัวไหน “หื่น” ขนาดนี้มาก่อนเลย...ถึงแม้ เจ้านายผมจะเหน็บแบบนั้น แต่ท่านก็ยังคงพาผมไม่ก็พาตัวเมียมาให้ผมขึ้นขี่ผสมพันธ์อยู่เรื่อยๆ...พูดไปคงไม่เชื่อ แต่แค่ปีแรกที่ผมทำหน้าที่เป็นพ่อพันธ์ ผมก็ขึ้นขี่ตัวเมียไป มากกว่า 10 ตัวแล้ว แถมทุกตัวหลังจากโดนผมขึ้นขี่ ก็ได้ยินว่า มักจะท้องป่องเสมอ...ไม่มีรายไหนที่จะกลับมาให้ผมขี่ซ้ำอีกครั้ง ในกรณีพลาด ไม่ท้องเลย (ในกรณีที่จ้างพ่อพันธ์สุนัขไปทำพันธ์จะมีข้อตกลง ถ้ามาจากฟาร์มที่มีชื่อเสียงมีแบบรับรองผล จะมีการรับประกันให้ทับฟรี อีกรอบ หากกรณีที่ทับครั้งแรกแล้วไม่ป่อง โดยไม่เสียใช้จ่ายใดๆด้วย)

และด้วยความที่ผมแข็งแรง มีคุณภาพคับคั่ง จึงทำให้ผมมีชื่อเสียง มีตัวเมีย เข้ามาขอรับบริการ อย่างไม่ขาดสาย บางช่วงถึงกับมีการจองตัวผมกันเลย...จนกระทั้งผมได้รับรางวัล พ่อพันธ์ดีเด่น...ซึ่งรางวัลนั้น ก็ถือเป็นความภาคภูมิใจที่สุดในชีวิตของผมเลยทีเดียว...แต่ความภาคภูมิใจของผม ก็ต้องถูกทำลายไม่มีชิ้นดี เมื่อพบกับยัยนั้น...

ยัยนั้น....ยัยตัวเมีย ตัวนั้น....ที่ไม่ว่าผมจะทำยังไง จะขยันขึ้นขี่ ปี๊เธอขนาดไหน ไม่ว่า ตัวผมเอง พยายามบำรุงสุขภาพเพื่อหมักน้ำเชื้อเอาไว้โหดๆ หรือ อัดน้ำรักเข้าไปข้างในของเธอเยอะขนาดไหน ก็ไม่มีท่าที หรือ ได้ยินจากเจ้านายเลยว่า หล่อนได้ท้องป่อง ท้องโตกับผมเลยสักครั้ง..มีแต่คำบอกเชิงตำหนิ ถึงความล้มเหลวของผม มันทำให้ผมรู้สึกแย่ และ เสียความมั่นใจ อย่างพอสมควร และรู้สึกเหมือนชื่อเสียง งทับครั้งเดียว ท้อง’ มันได้ป่นปี้ไปด้วย...

และความรู้สึกนั้น ก็ได้เปลี่ยนเป็นความแค้นนิดๆด้วย จนถึง ขั้นที่ผมได้สาบานกับตัวเองไว้แล้วว่า ผมจะต้องทำให้ยัยนั้นท้องป่องมีลูกกับผมให้ได้ ยัยนั้น ยัยตัวเมียตัวนั้น ที่เป็น เพื่อนสาวของเจ้านายผม ที่มีชื่อว่า “น้ำฟ้า” ...

Luck 1 : วันที่ผมพานพบเธอเป็นครั้งแรก

ผมยังจำได้ดี ถึง ครั้งแรกที่ เจ้านายผมพูดถึงหล่อน... มันเป็น ค่ำคืนที่ฝนตกปรอยๆ ซึ่งฝนดั่งกล่าว ก็ตกตลอดทั้งวัน ผมที่นอนอยู่ที่พื้น อย่างจ้องมองสายฝนอย่างชิวๆสบายๆ และกระผมเป็นสุนัขไม่กี่ตัว ไม่กี่สายพันธ์ ที่ได้อยู่ในบ้านของเจ้านาย ส่วนตัวอื่นๆ จะมีบ้าน มีกรง อยู่ในส่วนของตัวฟาร์ม...

ขณะนั้นเจ้านายของผม ซึ่งเป็นทายาทเจ้าของฟาร์ม รุ่นที่ 2 ก็กำลังโทรศัพท์กับเพื่อนๆของเขา ดูเหมือนกำลังจะวางแผนการไปเที่ยวอะไรซะอย่าง...คลับคล้ายเหมือนมีการเอ่ยชื่อผมด้วย ใช่...เอ่ยถึงและเจ้านายได้หันมามองผมด้วย ซึ่งตอนนั้นผมก็ไม่ได้สนใจอะไรเท่าไร พอหลังเจ้านายคุยเสร็จ... เจ้านายของผมก็เดินตรงมาหา พร้อมบอกพร้อมกับลูบหัวของผมไปพลางว่า...

“ดูเหมือนชั้นหา คู่นอนที่สมน้ำสมเนื้อกะแกได้แล้วนะ...” เจ้านายผมเอ่ยด้วยน้ำเสียงและสีหน้าที่ดูสนุกสนาน ราวกับมีแผนการร้ายบางอย่าง แน่นอนว่า ตอนนั้น ผมก็ไม่ได้สนใจเท่าไร จนกระทั้งอีกอาทิตย์ถัดมา ที่เป็นวันหยุดยาว ซึ่งเจ้านายของผมนั้นก็ได้พาผมไปเที่ยวในครั้งนี้ด้วย...

ผมที่นั่งขึ้นรถตู้ของเจ้านาย โดยยึดที่นั่งแถวแรกของรถตู้นั้น...ก่อนที่เจ้านายผมจะขับรถไปรับเพื่อน 2 คน ที่รู้สึกจะชื่อ ตี้,แบงค์  โดย 2 คนนี้ ผมก็เคย เห็นหน้าเห็นตามาบ้าง เพราะ ทั้ง 2 คนนี่ เคยแวะมาหาเจ้านายผมที่ฟาร์ม...

“ลักกี้ แกเตรียมตัวเย็ดว่าที่ตัวเมียของแกยัง..” นายแบงค์ ชายหนุ่มท่าทางอารมณ์ดีขี้เล่น ก็เอ่ย พร้อมกับลูบหัวของผมอย่างไปมา และนั้นก็ทำให้ชายอีกคนร้องถาม....

“เฮ้ย จะเอาแบบนั้นจริงๆเหรอวะ..แล้วนี่ฟ้า เค้ารู้ยัง..” คนที่เอ่ยร้องนั้น ก็คือ นายตี้ หนุ่มแว่นที่ รู้สึกว่า น่าจะมีอาชีพเกี่ยวกับคนจำพวกที่ ผมและพี่น้องผมไม่ชอบเสียเท่าไร อย่างแพทย์ เพราะมาทุกครั้งผมได้กลิ่นยา จากเค้าทุกที มันเป็นกลิ่นที่ผมไม่ชอบจริงๆ...

“ยัง....” เสียงของเจ้านาย และนายแบงค์ที่ต่างเอ่ยตอบอย่างแทบทันที...

“มันเป็นทีเด็ด...ของการไปเที่ยวครั้งนี้..” นายแบงค์ที่เอ่ยอย่างฉีกยิ้ม...ขณะที่นายตี้ หนุ่มแว่นนั้นก็โต้ตอบอย่างเป็นห่วง

“.... สงสัย กูคงต้องเตรียมงานศพให้พวกมึง 2 คน หลังไปเที่ยวครั้งนี้แล้วสินะ...”

“เฮ้ย....มองในแง่บวกหน่อย บางทีคุณเธออาจจะติดใจและชอบเจ้าลักกี้ก็ได้...เห็นอย่างงี้ มันก็หื่นพอๆกับน้ำฟ้าเลยนะ..” เจ้านายผมที่ทำหน้าที่ขับรถนั้นก็ส่งเสียงตอบ..ก่อนที่นายแบงค์จะเอ่ยเสริม..

“ ใช่....และ บางทีมันก็อาจจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็ได้ เพราะเจ้าลักกี้นี่ มันไม่ได้ถูกฝึกมาเอากะคน...ใช่มัยวะ เปา..”

“อะ อืมมม แต่ทุกอย่างมันมีครั้งแรกเสมอ...” เจ้านายของผมตอบด้วยน้ำเสียงและสีหน้าที่ดูยิ้มแย้ม ขณะที่เพื่อนๆของเจ้านายอย่างนายแบงค์ก็ต่างหัวเราะ ส่วนนายแว่นนั้นก็เหมือนปลงๆ และเอ่ยบ่นเบาๆ...

“ตามสบายเลย...แต่ถ้ายัยฟ้าตามเฉ่งทีหลังตัวใครตัวมันนะ..” นายแว่น (นายตี้) เอ่ย ขณะที่รถตู้ของเจ้านายของผมก็แล่นไปรับสมาชิกที่ไปเที่ยวคนสุดท้าย ที่ในเวลานั้น ผมไม่รู้เลยว่า เธอจะกลายเป็นคนสำคัญที่ผมไม่มีวันลืมได้ลง...

“ถึงๆแล้วๆลักกี้ บ้านของว่าที่ตัวเมียของแก..” นายแบงค์ที่เอ่ยบอก โดยที่ก่อนหน้าที่จะถึงนั้น นายแบงค์ ก็พูดกรอกใส่หูผมไม่หยุด ถึงเธอคนนี้ ทั้งๆที่ผมก็ไม่เข้าใจถึง สิ่งที่เค้าพูดเลยสักนิด เห็นบอกว่า เป็น สาวสวย น้องๆดาว โรงเรียน ดาวคณะคำเดียวที่ผมเข้าใจ คือ คำว่า “ตัวเมีย” เพราะ สำหรับผม คำๆนี้หมาย ถึง คู่ นอนที่ผมจะต้องมีอะไรด้วย และจะต้องทำให้เธอท้องป่อง...

ก่อนที่หนุ่มแว่นอย่างนายตี้จะเอ่ยบอกขึ้น...

“กูลงไปช่วยฟ้ายกของนะ..” พ่อหนุ่มแว่นเอ่ยและลงจากรถตู้ไป และไม่กี่อึดใจถัดมา...ก็มีเสียงหวานๆเชิงเอ่ยถามที่ดังขึ้นจากทางหลังรถ...

“แล้ววันนี้มีใครบ้างละ...” เสียงของหวานๆของหญิงสาวที่เอ่ยเชิงถาม ก่อนที่พ่อหนุ่มแว่นจะเอ่ยตอบ..

“ก็มีเปา เรา แบงค์ และก็แขกพิเศษอีกคน?..” นายตี้หนุ่มแว่นที่เอ่ยตอบ พร้อมกับได้ยินเสียงเหมือนหมอนี่วางอะไรสัก
อย่างที่ด้านรถ ซึ่งก็คงไม่แคล้วเป็นข้าวของของหญิงสาวแน่ๆ ขณะที่หญิงสาวคนนั้นก็เอ่ยโต้ตอบเชิงสงสัยและแปลกใจ

“แขกพิเศษเหรอ?...” และหลังจากเธอเอ่ยทวนได้ความแปลกใจนั้น นายแบงค์ก็เอ่ยกระซิบบอกกับผมว่า

“มาแล้วๆ ตัวเมียของแกมาแล้ว ลักกี้..” คำเอ่ยกระซิบ ของชายหนุ่มยียวนนั้น ก็ทำให้ผมมีท่าทีสนใจ กับคำว่า ‘ตัวเมีย’ และไม่กี่อึดใจประตูของรถตู้นั้น ก็ถูกเปิดออก พร้อมกับการขึ้นมานั่งของหญิงสาว คนที่ เจ้านายและเพื่อนเจ้านายบอกกับผมว่า ‘เธอจะมาเป็นตัวเมียของผม’

“อุ๋ยยยยยยย...” เธอเอ่ยร้องด้วยความแปลกใจขึ้นทันทีที่เห็นผม ก่อนจะร้องถามกับทุกคนว่า...

“นี่นะเหรอ? แขกพิเศษที่ว่า..” เธอเอ่ยถาม พร้อมกับขึ้นมานั่ง ในแถวที่ผมนั่งอยู่นั้น ขณะที่ผมยังคงจ้องมองเธอ ที่ เป็นมนุษย์ผู้หญิง หน้าตาดี ผมดำยาว ด้วยความสงสัย เพราะเจ้านายและเพื่อนเจ้านาย ก็ต่างพูดบอกผมว่า เธอคนนี้จะมาเป็นตัวเมียของผม? จะเป็นได้ไง ในเมื่อเธอไม่ได้ เผ่าพันธุ์เดียวกับผม เหมือนตัวเมียตัวอื่นๆ ที่ผมเจอมา..

ใช่ ผมสงสัยอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะเลิกสงสัย...แต่ภายหลังผมจัดให้เธอคนนี้ อยู่ในระดับเดียวกับผม ไม่สิ ต่ำชั้นกว่าผมต่างหาก.....

“ว่าแต่เจ้านี่ชื่ออะไรนะเปา...” สาวสวยคนดั่งกล่าวที่เอ่ยร้องถามกับเจ้านายผม...

“ลักกี้นะ เจ้านี่มันชื่อลักกี้นะ ฟ้า...” เจ้านายของผมที่อยู่ตรงที่นั่งคนขับนั้นก็เอ่ยตอบ...

“อืมมม ลักกี้,โชคดีนะเหรอ?..ยินดีที่ได้รู้จักนะลักกี้ พี่ชื่อน้ำฟ้าจ๊ะ...” สาวสวยคนดั่งกล่าวเอ่ยทวน ก่อนจะแนะนำตัวกับผม และนั้นก็ทำให้ผมรู้จักชื่อเธอ ก่อนที่ชื่อนี้จะเป็นชื่อที่ผมไม่มีทางลืมได้เลย...

“เอาละเรียบร้อยแล้ว...” หนุ่มแว่น อย่างนายตี้ ที่เอ่ยขึ้น เมื่อกลับขึ้นมาบนรถตู้ หลังจากที่จัดข้าวของของหญิงสาวที่ท้ายรถนั้นเรียบร้อย และพอเขาขึ้นมา และปิดประตู หญิงสาว หรือ น้ำฟ้านั้นก็ร้องถามทันที...

“ว่าแต่ที่บอกว่า ลักกี้เป็นแขกพิเศษนี่ หมายความว่าไง? อย่าบอกนะว่า จะให้มันเย็ดฟ้าด้วยนะ..” น้ำฟ้าเอ่ยถามขึ้น ซึ่งพวกเจ้านายผมก็หัวเราะและเป็นเจ้านายผมที่เอ่ยตอบ...

“คิดมากน่า ฟ้า....นี่เธอเห็นพวกเราวิปริตขนาดนั้นเลยเหรอ?...”

“สำหรับพวกนาย คำว่า ‘วิปริต’ ยังดูน้อยไปด้วยซ้ำ...” น้ำฟ้าเอ่ยตอบสวน และนั้นก็ทำให้ นายแบงค์และ ตี้ ต่างโอดครวญ

“แรงนะเนี่ย...”

“หาว่า พวกเราวิปริต? แล้วคนที่ยอมทำตามที่สั่งทุกอย่าง อย่างฟ้านี่ ไม่วิปริตกว่าเหรอ?..” นายแบงค์ที่เอ่ยโต้ตอบ ซึ่งน้ำฟ้า สาวสวยผมยาวนั้นก็ชำเลืองมองและโต้ตอบกลับ...

“ฟ้าก็ไม่ได้พูด ว่า ตัวเองไม่วิปริตสักหน่อย..” คำกล่าวตอบของเธอก็ทำให้คนในรถหัวเราะลั่น...ก่อนเธอถามย้ำ

“ว่าแต่ตกลงที่พาลักกี้มานี่? พามาทำไม? พามาเย็ดฟ้าใช่เปล่า?..”

“เปล่า!! แต่ถ้าฟ้าต้องการก็ลองได้นะ เราไม่ว่า...” เจ้านายของผมตอบ ซึ่งผมก็เห็นคุณเธอทำหน้าแบบไม่สนและตอบกลับมาอย่างไม่คิด...

“ไม่ละ...ยิ่งถ้าเป็นช่วง 3 วันนี้ด้วยแล้ว ฟ้าขอผ่านยาวๆเลย...”

“ทำไมละ..”นายแบงค์ที่ถามต่อ ขณะที่ผมก็สนใจฟังหัวข้อสนทนานั้น...

“ทำไมนะเหรอ? นี่พวกนายถามอย่างแกล้งไม่รู้ หรือ ไม่รู้จริงๆแน่ ก็ 3 วันนี้ มันช่วงอันตรายของชั้นเลยนะ...ขืนสนใจและสนุกกับมัน แล้วฟ้าเกิดท้องโย่ขึ้นมาจะว่าไง...” คำตอบของเธอก็ทำให้คนในรถถึงกับหัวเราะอีกครั้ง...

“โธ่...ฟ้า....ถ้าฟ้าเกิดท้องกับหมาขึ้นมาไม่ต้องกลัวหรอก ยิ่งเป็นลูกของลักกี้มัน ไอ้เปามันก็คงรับอยู่แล้วละ..” นายแบงค์เอ่ยตอบ โดยที่เจ้านายผมที่ขับรถนั้นก็ขยับมือไม้ท่าทีบอกว่า โอเค...

“ไม่ขำ ไม่ตลกด้วย ยังไงก็แล้วแต่ ชั้นก็ไม่นอนกับหมาเด็ดขาด...” น้ำฟ้าที่เอ่ยอย่างยืนกราน..ก่อนที่เพื่อนของเจ้านายผมอย่างนายตี้ จะเปลี่ยนเรื่องชวนคุย...

“ แล้ว อยู่ในช่วงอันตราย ฟ้าเตรียมของมาป้องกันรึเปล่า?....”

“ถ้าถุงยาง สำหรับพวกนายนะ อยู่ในกระเป๋าเดินทางนั้นแหละ...แต่ไม่เข้าใจจริงๆทำไมต้องให้ฟ้าเป็นคนเตรียมด้วยนะ มันน่าอายนะ ให้คนสวยๆไปซื้อถุงยางเป็น กล่อง เป็นโหลแบบนี้นะ...” หญิงสาวเอ่ยโอด...ด้วยเรื่องที่ผมไม่เข้าใจเท่าไร...

“แต่พวกเราก็ไม่ได้บังคับฟ้านะ ฟ้าจะไม่ซื้อมันมาก็ได้...” นายแบงค์ที่เอ่ยโต้ตอบ...

“ถ้าไม่ซื้อ คืนนี้ฟ้าก็โดนพวกนายอัดจนล้นหม้อนะสิ ล้นหม้อไม่เท่าไร ดีไม่ดีอาจจะได้เด็กมุดเข้าไปในท้องอีกต่างหาก...” น้ำฟ้าที่โต้ตอบกลับ ซึ่งนั้นก็ทำให้ทุกคนหัวเราะอีกครั้ง..

“ตอนปกติ ทำมาห่วงกลัวท้อง ที่ตอนบนเตียงร่ำร้องให้พวกเราเสกเด็กจังนะฟ้า...” นายแบงค์ที่เอ่ยกล่าวตอบ และทันทีที่เอ่ยจบ นายนี่ก็โดนสาวสวยตบหน้าผาก 1 ที พร้อมกับ ตอบกลับ..

“เงียบไปเลยนะ นายแบงค์ ขืนนายพูดอีก คืนนี้อดล่อชั้นแน่...” คำกล่าวของเธอ ก็ทำเอานายแบงค์ต้องครวญขึ้นมาทันที

“ขู่งี้ เค้าก็ต้องยอมสิคร๊าบ...”

“ว่าแต่เมื่อกี้ เอาของขึ้นรถเร็วจังนะ มารออยู่ข้างล่างนานแล้วเหรอ?..” เจ้านายของผมที่เอ่ยถามขึ้น...

“อื้อออออ ลงมารอได้พักหนึ่งแล้ว แต่ไม่ต้องห่วงหรอก มีพวกพี่ชาตินั่งเป็นเพื่อนคุย..” น้ำฟ้าที่เอ่ยตอบ

“พี่ชาติ?? อ้อ ยามประจำคอนโดของฟ้าที่ เล่าให้ฟังเมื่อคราวก่อนสินะ...” เจ้านายผมเอ่ยทวน ก่อนเอ่ยเชิงถาม..

“อื้อออ ใช่..ยาม คนที่เล่าให้พวกนายฟังคราวก่อนนั้นแหละ...”

“แล้ว...ฟ้าเอาไอ้นั้นมา รึเปล่าละ..” นายแบงค์ที่เมื่อกี้ทำท่าทีเหมือนไม่เล่นอีกแล้วนั้น ก็เอ่ยเชิงถามอย่างมีนัยยะบางอย่าง ซึ่งทำให้น้ำฟ้าหันไปจ้องมองด้วยสายตาที่ไม่รู้จะเอ่ยกับอีกฝ่ายว่าไงดี...

ใช่......เธอจ้องมองเล็กน้อย ก่อนหันไปที่กระเป๋าสะพายของตัวเอง และเปิดออกเพื่อหยิบอะไรบางอย่าง ซึ่งระหว่างเธอหยิบของบางอย่างนั้น เธอก็ได้เอ่ยตอบด้วย...

“ก็ต้องเอามาอยู่แล้วนะสิ ขืนไม่เอามา...พวกนายก็จะมีข้ออ้างที่จะเล่นชั้น โดยไม่ใช่ถุงยางนะสิ...” น้ำฟ้าตอบ ระหว่างหยิบบางอย่างนั้น ท่ามกลางเสียงหัวเราะของชายทั้ง 3...

“ฮะๆ ทำมากลัวว่าจะโดนพวกเราเล่น โดยไม่ใช้ถุงยาง ทั้งๆที่โดนพวกเราเล่นแบบนั้น จนล้นหม้อไม่รู้กี่รอบแล้วแท้ๆ โอยยยย!!..”นายแบงค์ที่โต้ตอบเชิงแซว ก่อนจะร้องด้วยความเจ็บปวดทันทีที่เอ่ยจบ เพราะโดนสาวเจ้าที่หยิบอะไรบางอย่างนั้น เข้าเคาะตี ศีรษะของเขา(นายแบงค์)อย่างเบาๆ...

โดยที่เจ้าสิ่งนั้นมีลักษณะเป็นแผ่นเรียบๆบางๆเป็นโลหะ และถ้าผมจำไม่ผิด รู้สึกเจ้านายผมจะเรียกสิ่งนี้ ว่า “I Pad” หรืออะไรเนี่ยแหละ...

“ดูแล้ว ห้ามพูด ห้ามวิจารณ์นะ ไม่งั้น นายอดเย่อชั้นแน่ นายแบงค์..” หญิงสาวที่ยื่นเจ้าแผ่นโลหะแปลกๆนั้นให้ พร้อมขู่ใส่ ส่วนนายแบงค์ก็รับเจ้า ไอ อะไรนี่ไป และตอบรับแบบส่งๆ...

“ครับๆๆ...”

“ฟ้า....แล้วฟ้ายังมีอะไรกับยามพวกนั้นอยู่รึเปล่า?...” นายตี้ หนุ่มแว่นที่ร้องถามด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความเป็นห่วง..

“ก็ยังมีอยู่บ้างนะ แต่ก็นานๆทีนะ...” น้ำฟ้าที่หันไปเอ่ยตอบ ก่อนที่นายแบงค์จะเอ่ยแซวขึ้นมา...

“นานๆที? เป็นคำพูดที่ไม่อยากเชื่อ สำหรับสาวหื่นจัด อย่างฟ้าเลยนะ นึกว่าจะไปแก้ผ้าแอ่นหีให้พวกยามมันเล่นทุกคืนซะอีก....” นายแบงค์ที่เอ่ยขึ้น แน่นอนว่าน้ำฟ้าก็หันไปตอกกลับทันที...

“นายไม่ต้องพูดเลย...ได้รูปแล้ว ก็ดูไปเงียบๆเลยนะ ขืนแซวอีกที นายไม่ได้ดูทั้งรูปและเย็ดชั้นแน่ นายแบงค์..” น้ำฟ้าหันไปเอ่ยอย่างแยกเขี้ยวใส่...

“รีบหันไปใส่เจ้าแบงค์แบบนี้ แสดงว่า ที่แบงค์มันพูดจริงสิท่า..” นายตี้ และ เจ้านายผมที่ต่างเอ่ยถ้อยคำเชิงถามกันอย่างพร้อมกัน และนั้นทำให้หญิงสาวต้องหันขวับมอง ทั้ง 2 คนนั้น...

“จะบ้าเหรอ!! ขืนฟ้าให้พวกยามล่อทุกวัน หีเห่อได้แหกพังหมดพอดี..” น้ำฟ้าที่เอ่ยสวนกลับอย่างเสียงดัง และคลับคล้ายคลับคลาเหมือนได้ยินเสียงของนายแบงค์ที่แอบแซวเบาๆ...

“ทำยังกับว่า ตอนนี้ หีมันไม่แหกปลิ้นนักแนะ..” นายแบงค์เอ่ย แต่ไม่ทันที่ น้ำฟ้าจะหันไปจัดการ เจ้านายของผมก็ถามขึ้นมาก่อน...

“ถ้า....จำไม่ผิด คราวก่อนที่ผ้าเล่าให้ฟัง ยามพวกนั้น มาเล่นฟ้า ครั้งละ 3 คนสินะ?..”

“ใช่...ตอนที่เล่าให้พวกนายฟัง ตอนนั้นนะ 3 คน แต่ตอนนี้ 6 คนแล้ว..” สาวเจ้าตอบกลับทันที ทำเอาทั้งคันรถ ร้องอย่างตกใจ..

“เฮ้ยยยยยยยย!!!”

“6คน หมายถึง มาเล่นเราครั้งละ 6 คนเหรอฟ้า...”นายตี้ หนุ่มแว่น ถามอย่างน้ำเสียงอึ้งๆ ซึ่งน้ำฟ้าก็หันมองทุกคนที่มีท่าทีอึ้งๆนั้น ก่อนจะตอบคำถามนั้น...

“อือออออ...แต่จำนวน มันไม่ใช่ปัญหาหรอก แค่ 6 คน ฟ้ายังไหว ยังรับได้ แต่ปัญหา คือ....” น้ำฟ้าที่เอ่ยตอบเสียงอ่อยๆค่อยๆ ก่อนที่เจ้านายผมจะเอ่ยต่อแทนอย่างสุ่มเดา...

“แต่ปัญหาคือ..... มักจะโดนพวกยามจับเย็ดหนักๆแรงๆ ใช่มัย? เพราะถ้าจำไม่ผิด คราวก่อนฟ้าเล่าไว้แล้ว...”

“ใช่ๆ จำได้ว่า คราวก่อน ฟ้าคราวว่า โดนพวกยามเอาหีเอาตูด จนเดินขาถ่างเป็นอาทิตย์เลยนี่...” นายแบงค์ที่เอ่ยเสริม ซึ่งน้ำฟ้าก็เหมือนเหลือบมองเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยตอบอย่างอธิบาย...

“เรื่องนั้น ก็ไม่เป็นปัญหาเช่นกัน...แต่ที่เป็นปัญหาจริงๆ คือ พวกยามเขาจ้องจะเย็ดเอาให้ฟ้าท้องโต มีลูกกับพวกเขานี่สิ..” คำตอบของเธอก็ทำให้ บรรดาเจ้านายผมถึงกับอึ้ง ตะลึง...

“โห...อีกแบบนี้แสดงว่า โดนพวกยามจับเย็ดสด และแตกใน เป็นส่วนใหญ่สินะ...” นายแบงค์ที่เอ่ยขึ้นอย่างตกตะลึง ก่อนที่น้ำฟ้าจะโต้ตอบ...

“อย่าใช้คำว่า “ส่วนใหญ่”เลย ใช้คำว่า “ทุกครั้ง” จะดีกว่า...เพราะโดนพวกเขาจับเย็ดทีไร พวกเขาไม่เคยใส่ถุงยาง..ไม่เคยแตกนอก มีแต่ ‘แตกใน’ เน้นๆลูกเดียวเลย..”

“....แล้วพวกยาม รู้เรื่องช่วงอันตรายของฟ้ามัยละ?..” นายตี้ หมอหนุ่มแว่นที่ถามน้ำฟ้า หันไปมองยังคนที่ถาม ก่อนจะตอบ..

“รู้........ก็ฟ้าดันเผลอบอกพวกเค้าไปตอนเมา ใครจะไปคิดว่า พอบอกไปแล้ว พวกยามจะมาดักรอจับฟ้าเย็ด ทุกวันที่ 13-15 ของทุกเดือนแบบนี้..” เธอตอบอย่างตีหน้ายุ่งอย่างระเรือแดง...

“โห...นี่พวกยามกะเอาฟ้าท้องเลยนะนั้น ถ้าจำไม่ผิด 3 วันนั้น มันอันตรายสุดๆนี่..” นายตี้ หมอหนุ่ม เอ่ยร้องเชิงอุทาน ...

“ อืมมมม...ใช่ สุ่มเสี่ยงสุดๆ แต่โชคดีที่ฟ้ายังไม่ท้อง....”

“แต่เมื่อกี้เห็นบอกว่า “ทุกเดือน” แสดงว่าโดนพวกยามจัดแบบนี้มากี่เดือนแล้วละ..” เจ้านายผมร้องถาม ซึ่งนั้นก็ทำให้หญิงสาว หรือ น้ำฟ้านิ่งเล็กน้อยและตอบด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ...

“ฟะ ฟ้าโดนพวกยามจัดมา 3 เดือนติดแล้ว...นี่ถ้าพวกเปาไม่ชวนไปเที่ยวละก็ คืนนี้ฟ้าก็คงโดนจัดเป็นเดือนที่ 4 ติดแน่...” คำตอบของเธอก็ทำให้มีใครบางคนถึงกับเป่าปาก...

“แต่ฟ้าก็เก่ง และทนดีนะ...โดนจัดไป 3 เดือนติด แต่ก็ยังรอดมาได้เนี่ย..เป็นบางคนมีหวัง ท้องไปแล้ว..” นายตี้เอ่ย

“หรือต้องบอกว่า สมกับที่เป็นเจ้าแม่เรื่องเซ็กส์ของพวกเราดีละ?..โดนขนาดนั้นยังไม่ท้องเนี่ย...” เจ้านายของผมเอ่ยเสริม..ซึ่งน้ำฟ้าก็ได้แต่หน้าแดง ก่อนที่นายแบงค์จะเอ่ยขึ้น..

“แต่ว่านะ พอดูรูป.... ชักไม่เชื่อที่ฟ้าพูดแล้วสิ เพราะสีหน้าของฟ้าในรูป เหมือนเต็มใจให้พวกเขาจัดแบบนั้นซะมากกว่านะ” นายแบงค์ที่เอ่ย ก่อนที่เค้าจะชะงัก เมื่อเห็นน้ำฟ้าที่หันกลับไปทั้งตัวอย่างจ้องมอง...

“ขอโทษครับ...” นายแบงค์ที่เอ่ยอย่างเสียงอ่อยๆ...ก่อนที่เจ้านายผมจะเอ่ยขึ้น...

“ไงก็อย่าประมาท นะฟ้า เพราะถ้าเกิดท้องกับพวกยาม ขึ้นมาจริงๆนี่ งานเข้าเลยนะ..”

“อือออออ ไม่ต้องบอก ฟ้า ก็ระวังอยู่แล้วละ..ไม่งั้นฟ้าคงท้องป่องกับพวกยามไปตั้งแต่ เดือนแรกที่โดนพวกนั้นจัดแล้วละ..” น้ำฟ้าตอบ...

“ไม่ใช่แค่เรื่องท้อง....เรื่องโรคนี่ ต้องระวังเหมือนกันนะ..” นายตี้ คุณหมอแว่นที่เอ่ยเสริมขึ้น...

“อืออออ อันนั้นฟ้าก็ กลัวยิ่งกว่าเรื่องท้องอีก...ว่าแต่หนุ่มๆเปลี่ยนเรื่องคุยหน่อยดีมัย ตั้งแต่ฟ้าขึ้นมา คุยแต่เรื่องลามกไม่หยุดเลยนะ....” น้ำฟ้าเอ่ยโต้ตอบ ซึ่งก็ทำให้ทุกคนในรถหัวเราะ....

“ช่วยไม่ได้นี่ฟ้า ก็เรามันหื่นตัวแม่เองนี่...แต่ในเมื่อขอมาก็จัดให้....” เจ้านายผมเอ่ยตอบกลับ  ก่อนที่พวกเจ้านายผมจะเปลี่ยนเรื่องคุย ตามที่หล่อนต้องการ และพอเปลี่ยนเรื่องคุย ผมก็ไม่ได้สนใจเรื่องราวหลังจากนั้นเสียเท่าไร ถึงแม้จะได้ยินเสียงเบาๆอย่างน่ารำคาญของนายแบงค์ที่เอ่ยเป็นระยะๆก็ตาม ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่านายนั้นมันร้องซี๊ด พร้อมกับทำอะไรกับเจ้าแผ่นเหล็กที่เรียกว่า I อะไรสักอย่างนั้นอยู่...

.

.

.

หลังจากนั้นอีกพักใหญ่ (ไม่รู้กี่นาที กี่ชั่วโมง ต่อมา...)

“ถึงแล้ว...” เสียงของเจ้านายผมที่เอ่ยบอก ก่อนที่เค้าจะลงจากรถเหมือนไปติดต่ออะไรสักอย่าง ก่อนที่จะกลับขึ้นที่รถและขับรถต่อไปอีก สักแป๊บ ถึง ค่อยดับเครื่อง...และปล่อยทุกคนลงจากรถตู้....แน่นอนว่า รวมผมด้วย ซึ่งผมก็ลงมายืดเส้นยืดสาย กวาดสายตามองรอบๆ ยังสถานที่แปลกใหม่ ที่ไม่คุ้นเคยแห่งนี้...

และที่อยู่ตรงหน้าผมคือ บ้านไม้ จะเรียกว่า ชั้นเดียว หรือ 2 ชั้นดีละ เพราะ มันไม่เหมือน บ้าน 2 ชั้นของเจ้านายผมเลย โดยที่ชั้นล่าง ไม่ได้มีกำแพงอะไร มีโต๊ะ อาหาร และ ห้อง ที่ พวกเจ้านาย เรียกว่า ห้องน้ำ...(**ใครอ่าน การอธิบายของลักกี้ แล้ว งง. มาทางนี้ครับ สรุปมันเป็นบ้านไม้ทรงไทยที่ตัวบ้านยกสูง มีใต้ถุนนั้นเองครับ ***)

บ้านหลังดั่งกล่าว ก็ตั้งติดอยู่ริมทางน้ำไหล รู้สึกได้ยินมาว่า เป็นทางน้ำที่ออกมาจากเขื่อน และไอ้เขื่อนนี่มันคืออะไร ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน รู้แต่ว่าอากาศที่นี้มันเย็นสบายร่มรื่นมากๆ..และระหว่างที่ผมมองรอบๆ พวกเจ้านายผมก็ทำการเอาของออกจากรถ เอาของพวกนั้น เข้าไปในบ้านพัก...

ก่อนที่สักแป๊บ ก็เหมือนได้ยินเสียงของนายแบงค์พูดจาโต้ตอบกับเจ้านายของผม...

“ว่าแต่เปา รีสอร์ทนี้ เค้าไม่ว่าเหรอ เรื่องหมา เหรอ?...”

“ไม่ว่าหรอก เพราะเจ้าของที่นี้ชั้นรู้จัก อีกอย่างชั้นติดสินบนเค้า ด้วยไซบีเรียนฯ 1 ตัว ที่กำลังตั้งท้องที่ฟาร์มชั้นอยู่ด้วย...”

“สรุปเอ๊งเตรียมการไว้เรียบร้อยแล้วสินะ...”

“ก็ไม่เชิง ตัวแปรสุดท้ายก็คือ ฟ้านั้นแหละ...ว่าตกลงเอาไง...”

“เหอๆ กูเห็นมึงพูดแบบนี้ที่ไร เรื่องราว ก็ดำเนินไปตามแผนมึงทุกครั้งเลยนะ ไอ้เปา...” ผมที่หันไปมอง นายแบงค์และเจ้านายผมในจังหวะนี้พอดี ซึ่งก็เห็นเจ้านายผมทำท่ายักไหล่ ก่อนที่ จะมีถ้อยคำหวานๆจากหญิงสาวเพียง 1 เดียว...

“ทำอะไรกันอยู่ ไม่เปลี่ยนเสื้อผ้า ไปเล่นน้ำกันเหรอ?..” น้ำฟ้าที่ร้องถาม ขณะที่เจ้านายผมและนายแบงค์ ต่างอึ้งๆ

“โห แป็บเดียว เปลี่ยนชุดแล้วเหรอ? ฟ้า ไวมาก...” นายแบงค์ ที่เอ่ยร้องเชิงถาม..

“จะชักช้าได้ไง เวลามันไม่คอยท่านะ...แล้วตกลงพวกนาย จะเล่นน้ำมัย หรือ อย่าบอกนะว่า จะเก็บแรงไว้เล่นชั้นตอนกลางคืนอย่างเดียวนะ..” เธอเอ่ยเชิงถาม กับ เจ้านายผมและนายแบงค์...

“ไม่ขนาดนั้นหรอกฟ้า เดี๋ยวพวกเราตามไป...” เจ้านายผมตอบ...ซึ่งเธอก็พยักหน้า ก่อนจะเดินไป โดยที่ผมก็ตามเธอไปเช่นกัน ด้วยความที่ผมก็เป็นคน(?) ชอบน้ำนะ  แต่พอไปมองใกล้ๆ ไอ้ความคิดที่อยากลงก็หายวาบไปทันที เพราะมันไหลแรงมาก.....ขณะที่น้ำฟ้า นั้นก็มีท่าทีชะงักเช่นเดียวกับผม แต่ถึงเห็นน้ำมันไหลเชี่ยวแบบนี้...ก็ยังเห็นมีมนุษย์หลายคนลงไปเล่นไหลตามกระแสน้ำอย่างต่อเนื่อง..

“ถ้าจะลงเล่น ต้องใส่ชูชีพนะครับ?...” ชายหนุ่มคนหนึ่งที่เอ่ยกับน้ำฟ้า ซึ่งดูจากการแต่งกายแล้วน่าจะเป็นคนของรีสอร์ท

“งั้นเหรอค่ะ..” น้ำฟ้าที่ตอบรับ ก่อนที่ชายคนดั่งกล่าวจะเอ่ยต่อ...

“ครับ ทางมุมนู่นเรามีบริการให้เช่าเสื้อชูชีพ...” ชายคนนั้นเอ่ยและยื่นมือชี้ไปทิศนั้น ซึ่งก็อย่างที่เค้าว่า มุมนั้นเป็นเหมือนซุ้มไม่ก็ร้านเล็กๆที่ห้อยแขวนเสื้อสีแดงๆส้มๆที่เห็นทุกคนลงไปเล่นน้ำนั้นสวมใส่กัน...

“อืมมม ค่ะ...ขอบคุณค่ะ..” น้ำฟ้าที่ตอบรับ ก่อนที่พนักงานคนนั้นก็เอ่ยถามเรื่องของผม คงนึกว่าผมเป็นสุนัขจรจัดนะ ถึงได้ถามน้ำฟ้าว่า ‘เป็นหมาของคุณรึเปล่า’ พอเธอบอกว่า ‘ใช่’ ก็ไม่ได้ถามหรือ พูดอะไรต่ออีก...และหลังจากนั้นไม่นาน เจ้านายและเพื่อนๆของเขาก็ตามมาสมทบกับน้ำฟ้า และพวกเขาก็ใช้เวลาไม่รู้กี่นาทีในการปล่อยตัวไปตามกระแสน้ำจนสุดปลายทางนั้น ใช่ ปล่อยไปสุดทางและเดินกลับมาเล่นใหม่....

ส่วนผมก็นอนมอง...แต่ก็ไม่รู้สึกเซ็งอะไรมาก เพราะ มีมนุษย์ตัวน้อยๆที่มักเข้ามาให้ความสนใจกับผมเรื่อยๆ ใช่...เข้ามาลูบเข้ามาคลำ...ซึ่ง พวกผม บางสายพันธ์นั้น ก็อาจจะมีอาการหงุดหงิดกับการกระทำของมนุษย์ตัวน้อยพวกนี้นะ แต่สายพันธ์ของผมนั้น ไม่เป็นแบบนั้น รู้สึกดีรู้สึกชอบมากด้วยซ้ำ กับการโดนลูบคลำ...

หลังจากนั้นสักพัก ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่านาน แค่ไหน รู้แต่เพียงว่า นั้นเป็นครั้งแรกที่ผม ได้สนใจในตัวของ น้ำฟ้า เพื่อนสาวคนนี้ของเจ้านายผม....

“ฟะ ฟ้า!!..” นายตี้ หนุ่มหมอแว่นที่เอ่ยร้องเสียงหลง เมื่อ น้ำฟ้าได้ทำการถอดเสื้อชูชีพออก และสิ่งที่ทำให้หนุ่มแว่น ต้องเอ่ยร้องนั้น เนื่องจากเสื้อผ้าของน้ำฟ้าได้เปียกชื้นแนบเนื้อนั้นเอง แถมเสื้อผ้าที่เธอสวมใส่ก็เป็นสีขาวที่ดูบางด้วย...และจุดที่เป็นที่น่าสนใจที่สุดก็หนีไม่พ้นที่ บริเวณ หน้าอกของเธอ ด้วยความที่เสื้อผ้าเปียกแฉะจากการเล่นน้ำก็ทำให้เสื้อผ้าสีขาวนั้น แนบเนื้อจนเห็น ทรวงอก และปทุมถั่นนั้นอย่างชัดเจน...

“อะไรเหรอตี้...” น้ำฟ้า ที่หัน ไปร้องถาม ด้วยท่าทีที่เหมือนแกล้งไม่เข้าใจกับท่าทีตกใจของเขา สังเกตได้จาก สีหน้าของเธอที่ดูระเรือนิดๆ...

“สะ เสื้อ?..” นายตี้ หมอแว่นหนุ่มที่เอ่ยเชิงทักเบาๆ อย่างชี้ ซึ่งผมก็เห็นทางหญิงสาวนั้นก้มลงมองตัวเองเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มน้อยๆเหมือนเธอจะรู้ตัวดีอยู่แล้ว...

“ฟ้าขึ้นแล้วนะ บอกคนอื่นด้วย....” น้ำฟ้าเอ่ย พร้อมกับหันหลังเดินตรงไปเพื่อทำการคืนเสื้อชูชีพ ด้วยท่าทีที่เหมือนเธอจะไม่แคร์สายตาของมนุษย์คนอื่น ที่มีทั้งหัวดำ หัวทอง ที่ต่างหันจ้องมอง มีบางคนถึงกับชี้ให้คนข้างๆหันไปจ้องมองเธอด้วย..แน่นอนว่า สิ่งที่ถูกจับจ้อง คงหนีไม่พ้นทรวงอกคู่นั้น..

และสิ่งที่ทำให้ผมเริ่มสนใจเธอขึ้นมานั้น (สนใจในรูปแบบตัวเมียนั้น) ก็ตอนที่เธอเดินกลับมา แต่กว่าเธอจะเดินกลับมา ก็อีกสักแป๊บ เพราะหลังจาก คืนเสื้อชูชีพนั้น ก็ยังคงแกล้งเดินเล่นแถวริมฝั่งทางน้ำนั้นอีกเล็กน้อย ด้วยท่าทีที่ตั้งใจที่อยากเป็นเป้าสายตาอีกสักนิด...

“ลักกี้ มา กลับไปบ้านพักกันเถอะ...” น้ำฟ้าที่เอ่ยเรียกอย่างชวนผมกลับที่พัก เมื่อเธอได้เดินกลับมา จนเกือบจะถึงตัวผมนั้น แน่นอนว่าการเรียกของเธอนั้น ก็ทำให้ผมขยับทำตามที่เธอว่า และแหวกออกจากเหล่ามนุษย์ตัวน้อย 2-3 คนที่ให้ความสนใจผมอยู่นั้น...

และตอนที่ผมเดินเข้าไปหาเธอ พร้อมกับเดินตามเธอกลับไปที่พักนั้นแหละที่ทำให้ผมเริ่มสนใจเธอ เนื่องจากผมได้กลิ่นจางๆจากตัวของเธอ มันคือ กลิ่นฟีโรโมน ซึ่งผมก็มักได้กลิ่นแบบนี้เป็นประจำ ตอนที่เจ้านายผมให้ผมทำงานเป็นพ่อพันธ์ แต่ผมไม่เคยได้กลิ่นฟีโรโมนในลักษณะแบบนี้เลย...

โดยที่ผมนั้นอธิบายไม่ถูก ถึงคุณลักษณะของกลิ่นไม่ถูก รู้แต่ว่า ผมชอบกลิ่นลักษณะนี้ มันเป็นกลิ่นฟีโรโมนที่หอมหวานชวนหลงใหลที่สุดเท่าที่เคยได้กลิ่นมาเลย นั้นแหละที่ทำให้ผมเริ่มสนใจในตัวของเธอ...

น้ำฟ้าที่เดินมากับผม จนถึงบ้านพัก ซึ่งเธอก็ล้างเท้า ก่อนจะขึ้นยังชั้นบนของบ้าน (บ้านพักเป็นเหมือนลักษณะเรือนไทยที่มีใต้ถุนบ้าน ) ตอนขึ้นไปจนถึงประตูห้อง จังหวะที่พอทำการเปิดประตูห้องนั้นเธอก็หันกลับมามองผม เหมือนนึกอะไรบางอย่างได้...

“ว่าแล้วเชียว...” น้ำฟ้า ที่เอ่ยขึ้น อย่างหันมามองผม ก่อนที่เธอจะขยับตัวก้มลงนั่งอย่างเข้าหา ทีแรกผมก็ งงๆ ก่อนที่จะเข้าใจในสิ่งที่เธอทำ เพราะสิ่งที่เธอทำนั้นไม่ต่างจากสิ่งที่เจ้านายผมมักทำ ก่อนจะให้เข้าบ้าน เธอที่ใช้ผ้าขี้ริ้วแถวนั้นจัดการเช็ดเท้าทั้ง 4 ของผม..ซึ่งตอนเช็ดผมก็หันกลับไปดูก็พอเข้าใจลางๆถึงคำอุทานลอยๆเมื่อครู่ เพราะที่บันไดมีรอยเท้าของผมเต็มไปหมดนั้นเอง...

แต่เรื่องรอยเท้านะ ผมก็ไม่ได้สนอะไรมากหรอก แต่สิ่งที่ผมสนใจคือตัวของเธอต่างหาก เพราะตอนที่เธอก้มลงนั่งเพื่อทำการเช็ดเท้าของผมนั้น มันก็ทำให้ผมได้กลิ่น ฟีโรโมนที่ออกมาจากตัวของเธออย่างชัดเจนมากขึ้น ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าที่กลิ่นมันชัดเจนขึ้น เป็นเพราะเธอก้มลงนั่งเข้ามาใกล้ผม หรือ เกี่ยวกับ ตอนเดินกลับเมื่อกี้ ที่น้ำฟ้าและผมเดินผ่าน ชาย 2-3 คนด้วย...

“เอาละเรียบร้อยแล้ว..” เธอเอ่ยพร้อมกับลูบหัวผม ซึ่งในวินาทีนั้นผมเริ่มชักจะไม่มองเธอ ในลักษณะเดียวกับที่มองพวกเจ้านายผมแล้วนะสิ!! หลังจากที่เธอลูบหัวผมเสร็จ เธอก็ยืนขึ้นและเปิดประตูห้อง ทำการเข้าไป แน่นอนว่าผมก็เข้าไปด้วย

ภายในเป็นห้องกว้างๆ ห้องเดียว และก็มีที่นอนเป็นชุดๆ ซึ่งจากสายตาของผม ที่นี้ก็น่าจะพักในคราวเดียวถึง 6-8 คนเลย อ้อ ไม่สิ ไม่ใช่ห้องเดียว หากแต่ยังมีห้องเล็กๆอีกห้อง ซึ่งเป็นห้องน้ำด้วย..นอกจากข้างล่างแล้ว ข้างบนก็ยังมีอีก..และหลังจากที่เข้าไปในห้อง น้ำฟ้าเธอ ก็มองตามหน้าต่างต่างๆ...

ก่อนจะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวในกระเป๋าของเธอ และจึงค่อยเข้าห้องน้ำ ซึ่งเธอก็หาได้ทำการปิดประตูห้องน้ำ หลังจากที่เดินเข้าไปแต่อย่างใด ใช่ เมื่อเธอเข้าไป ก็ทำการแก้ผ้า ถอดชุดที่เล่นน้ำที่ เป็นเสื้อคอกลมสีขาวบาง และกางเกงขาสั้นจู๊ดนั้นออก โดยที่เธอนั้นก็หารู้ไม่ หรืออาจจะเรียกว่าไม่สนใจผมเลยสักนิดที่ได้จับจ้องมองดูเธอมาตลอดนั้น...

และจังหวะที่เธอถอดกางเกงออก กลิ่นฟีโรโมนอันหอมหวานและต้องใจของเธอ ก็ลอยมาแตะจมูกผมอีกครั้ง จึงทำให้ผมตัดสินใจทำตามเสียงเรียกร้องของ สัญชาตญาณขยับเดินตรงเข้าไปหาเธอ ก่อนจะใช้จมูกเข้าดุนที่ระหว่างขาจากทางด้านหลังของเธอ ในจังหวะที่กำลังยกเสื้อกางเกงเหมือนจะทำการบิดพวกมัน...

“!!!” น้ำฟ้าที่มีท่าทีสะดุ้งที่ถูกผมกระทำเช่นนั้น (เอาจมูกเข้าดุ้นไถถู..) ก่อนจะหัวขวับกลับมาหาผมและเอ่ยต่อว่า...

“ลามกนะเนี่ยเรา...” เธอที่หันมาเอ่ยต่อว่า ผม ซึ่งผมก็แหงกหน้ามองดูใบหน้าของเธอที่ระเรือเล็กน้อย ก่อนที่ผมจะตัดสินใจทำแบบเดิม ด้วยความต้องการที่อยากสัมผัสยังกลิ่นฟีโรโมนของเธออย่างเต็มที่อีกครั้ง เพราะตอนที่เอาจมูกไปดุ้นเมื่อกี้ผมรับรู้ถึงกลิ่นนี้ได้อย่างชักเจนมากๆ...

“ดะ เดี๋ยวสิ...” น้ำฟ้าที่เอ่ยร้อง เมื่อเห็นผมขยับและกระทำการแบบเดิมเมื่อกี้ พร้อมกับ มือไม้ที่ขยับเข้าจับยังศีรษะของผมเพื่อหยุดยั้ง แต่ช้าเกินไป แถมผมก็มิได้ขยับแค่เอาจมูกไปถูยังตรงนั้นเท่านั้น แต่คราวนี้ถึงกับแลบลิ้นเลียด้วย แน่นอนว่าทันทีที่ตวัดลิ้นเลีย ผมรู้สึกถึงร่างอรชรที่กระตุกสะดุ้งสะท้านได้อย่างทันที...

“อูยยยยยย..” น้ำฟ้าที่เอ่ยร้องอย่างสะท้าน และไม่รู้ว่าผมคิดไปเองมัย แต่ทันทีที่เธอสะท้าน มือไม้ทั้ง 2 ที่มีท่าทีหมายจะหยุดยั้งผม เมื่อกี้ก็มีท่าทีอ่อนแรงลง แต่ผมก็มิได้สนใจเรื่องนั้นเท่าไร ยังคงเดินหน้าทำตามสัญชาตญาณด้วยความต้องการอยากลิ้มลอง ฟีโรโมนของเธออย่างระงับใจไม่ไหว...

ใช่... ผมที่ทำการขยับลิ้นเข้าเลียยังตรงนั้นที่มีกลิ่นฟีโรโมนลอยออกมา อย่างหนักและถี่ขึ้น และการกระทำของผมก็ทำให้น้ำฟ้า ถึงกับร้องคราง ร่างอรชรที่มีท่าทีสะดุ้งสะท้านไปมาไม่หยุด...

“อาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาา..” เสียงครวญครางของเธอที่เอ่ยร้องขึ้น โดยที่มือไม้ที่เคยจับศีรษะของผมนั้นก็เหลือข้างเดียว ส่วนอีกข้างทำอะไรนั้นผมมิได้สนใจ หรือหยุดเพื่อลอบมอง...หากแต่ผมยังคงตั้งหน้าตั้งตาสัมผัสและลิ้มลองยังกลิ่นและสารบางอย่างที่แสนหอมหวานที่ค่อยซึมออกมามากขึ้นเรื่อยๆ...

“อะ อย่านะ...” น้ำฟ้าที่เปล่งเสียงเบาๆ ด้วยท่าทีที่ยังคงสะดุ้งสะท้านกับการกระทำของผมไม่หยุด ก่อนที่ไม่กี่วินาที เธอจะเกร็งกายและร้องในลำคอยาว...

“อื้ออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ!!!” เธอเอ่ยร้อง และบริเวณนั้นของเธอก็ขับน้ำบางอย่างออกมากมาย ซึ่งในน้ำนั้นก็มีกลิ่นฟีโรโมนที่ผมชอบมากนั้นออกมาด้วย...แต่ผมก็ไม่ได้ลิ้มรสอะไรมันมาก ก็ต้องขยับถอยออก เพราะหลังจากที่เธอส่งเสียงครางยาวนั้น อยู่ๆน้ำฟ้าก็ทรุดตัวลงนั่งทันที...

ใช่..... ทรุดลงนั่งที่พื้น อย่างเนื้อตัวสั่นระริกๆ ซึ่งผมก็ไม่รู้คิดไปเองรึเปล่า แต่ผมเหมือนเห็น เม็ดเล็กสีสวยที่หน้าอกของเธอนั้น ค่อยๆตั่งชั่นขึ้น...

“นี่ชั้น โดนหมาเลียจนน้ำแตกเหรอเนี่ย..” น้ำฟ้าที่เอ่ยบ่นเบาๆ ขณะที่นั่งแหมะหอบครางอย่างหมดแรงนั้น ก่อนที่เธอจะมีท่าทีชะงักและเอ่ยต่อเชิงอุทาน...

“หะ ใหญ่...” เธอเอ่ยเบาๆ ซึ่งผมก็เดาว่าสิ่งที่เธอกำลังมองอยู่นั้น คือดุ้นควยของผมที่ได้ยืดยาวออกมา ซึ่งที่จริงแล้วมันก็ค่อยยืดออกมาตั้งแต่ ได้กลิ่นฟีโรโมนของเธอแล้ว เพิ่งจะมายื่นตื่นตัวเต็มที่ก็เมื่อกี้นี้เอง...

น้ำฟ้าที่เอ่ยถ้อยคำดั่งกล่าวและจ้องมอง ด้วยท่าทีที่เหมือนกลืนน้ำลายนิดๆ... ซึ่งผมก็จ้องมองดู ก่อนจะขยับเข้าปาด้วยสัญชาตญาณ ผมที่ค่อยๆโดดยกตัวขึ้น อย่างยืนคร่อมร่างของน้ำฟ้าที่นั่งอยู่นั้น..

โดยที่ขาหน้าของผมทั้ง 2 ที่พาดเข้าพิงกับกำแพง…และ ตอนที่ผมโดดยืนเข้าคร่อมร่างของเธอนั้น ผมก็รู้สึกได้ว่าปลายหัวของท่อนเอ็นผมได้กระทบเข้าจ่อยังที่ริมฝีปากของเธออย่างเบาๆ...วินาทีนั้นทุกอย่างเงียบไปหมด ซึ่งทั้งตัวเธอและผมต่างไม่แสดงท่าทีใดๆ และถ้าตั้งใจฟังดีๆได้ยินเสียงลมหายใจของเธอด้วย?..

สักแป๊บก็กลายเป็นผมที่ชะงัก และสะท้านอย่างรู้สึกดี เมื่อเธอ(น้ำฟ้า) ค่อยๆกระทำการบางอย่างกับท่อนควยผม!! บางอย่างที่ขยับและมีความรู้สึกเปียกหน่อยๆนั้นกำลังแตะต้องยังท่อนเอ็นของผมอย่างไปมา ใช่..เข้าสัมผัสตามปลายเรียวแหลมและลงต่ำเล็กน้อย...

ก่อนที่ผมรู้สึกได้ถึงริมฝีปากที่ค่อยๆขยับเข้ามาจ่อ และค่อยๆอ้าออก เหมือนเตรียมหมายจะทำอะไรสักอย่าง...

“แล้วลักกี้ละ!!...” เสียงเชิงอุทานจากทางด้านล่างที่ดังขึ้น ซึ่งเสียงนั้นก็เป็นเสียงของเจ้านายผม จึงทำให้ผมผละออกจากตัวของเธอ และขยับไปที่ยังที่ประตู ตามสัญชาตญาณของผม ถึงแม้ผมจะมีการหันมาเหลียวมองดูทางเธอเล็กน้อยอย่างเสียดายเล็กๆก็ตาม...ซึ่งตอนหันไปมองนั้นก็เห็น น้ำฟ้า ที่นั่งแหมะเช่นเดิมนั้น ได้เอามือแตะปากตัวเองอย่างไม่รู้คิดอะไร ด้วยสีหน้าที่แดงก่ำ...

ก่อนที่ผมจะหันควับไปที่ประตูเมื่อได้ยินเสียงของเพื่อนๆเจ้านายที่กำลังขึ้นมานั้น...

“ฟ้าเค้าพามันมาด้วยนี่ คงอยู่ในห้องกับมันนะ...” นายตี้ หมอแว่นเป็นคนเอ่ย...

“อยู่กับมัน คงไม่ใช่ ป่านนี้เสร็จเจ้าลักกี้ไปแล้วนะ..นี่ถ้าเข้าไปเจอฟ้ากำลังติดเป้งกับเจ้าลักกี้อยู่จะว่าไงเนี่ย เปา..” เสียงของนายแบงค์ที่เอ่ยต่ออย่างเชิงถามเจ้านายผม ก่อนที่เจ้านายผมตอบ

“ก็คงถ่ายรูปเก็บไว้มัง..” และหลังจากที่เจ้านายผมตอบ เขาก็เปิดประตูห้อง ซึ่งมีผมนั่งรอกระดิกหางอยู่...และทันทีที่เจ้านายผมเปิดก็มีเสียงปิดประตูจากทางห้องน้ำอยู่ข้างบน ใช่.....ปิดอย่างเสียงดัง จนผมและ พวกเจ้านายหันมา มองด้วยความ งงๆ สงสัย...

“เกิดอะไรขึ้นนะ?...” เสียงของใครบางคน ในกลุ่มเจ้านายผมที่เอ่ยเชิงถามขึ้นอย่าง งงๆ ซึ่งผมก็ไม่สามารถจะเอ่ยตอบ หรือ เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นได้ ถึงแม้เรื่องราวที่เกิดขึ้นนั้นจะดูน่าเสียดายมากก็ตาม...แต่หลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมงถัดมา หรือ พูดอีกอย่าง ตกดึกของคืนนั้น เธอก็ได้กลายเป็นตัวเมียของผม.....

และ สำหรับผม น้ำฟ้า นั้น ไม่ใช่เป็นตัวเมียธรรมดานะ...หากแต่เหมือนเป็นขี้ข้า ตัวเมียที่ผมจะจับเธอเย็ดเมื่อไรก็ได้...ถึงแม้บางครั้งเธอ จะดูขี้โมโห และดูไม่เชื่องสำหรับผมก็ตาม แต่ถึงกระนั้น เธอก็ไม่เคยปฏิเสธ ต่อความต้องการผมได้เลย บางครั้งถึงกับแอ่นหีร่านๆนั้นมาให้ผมเย็ดเองด้วยซ้ำ...

ถึงผมจะบอกว่าจะ ค่อนข้างแค้นเธอ เรื่องที่จับเย็ดปี้เท่าไร เธอก็ไม่ยักจะยอมท้องซะทีนั้น...แต่ถึงกระนั้นผมก็ชอบเธอนะ และยังคงพยายามต่อไปที่จะให้เธออุ้มท้องมีลูกกับผมให้ได้...หวังว่าเพื่อนๆ คงเอาใจช่วยผมนะครับ!!

สู้ต่อไปนะ ฮอกโก ทาเคชิ เฮ้ย ไม่ใช่... ลักกี้! (เสียงผู้แต่งบรรยายทิ้งท้าย...)

To be..........

ผู้แต่ง

เอาผลงานแหวกแนว มาให้อ่าน จริงๆเรื่องนี้แต่งนาน และยังไม่จบ อีกอย่าง เพื่อนๆอ่านก็คงรู้แล้วว่า มันเป็น ไซด์ สตอรี่ หรือจะเรียกว่า สปิน-ออฟ จากซีรีย์ทริปเที่ยว โดยตัวเอก คือ ลักกี้ สุนัข พันธ์โกลเดนฯ ที่น่าหื่นกามที่สุดแหละ...

หวังว่าจะชอบกันนะ กับมุมมองหมาๆๆๆ