คำเตือน
***เนื่อหาเรื่องนี้จัดว่ารุนแรง HC ***
***ไม่ควรอ่านในขณะทานข้าว เพราะเนื้อหาบางส่วนเป็นแนว Scat***
***ทุกอย่างในเรื่องล้วนแต่เป็นจิตนาการ***
Valkyrie : The Angel sex slaves of their evil
ตอนที่ 3
“นางโง่ หรือ บ้ากันแน่!! ที่ไม่ยอมสวามิภักดิ์แก่กลุ่มปฏิวัตินะ ” ทหารนายหนึ่งที่เอ่ยวิพากษ์วิจารณ์ ถึงการตัดสินใจของหญิงสาวผมทองยาว ที่อยู่ในห้องขัง เธอที่เป็นถึงแม่ทัพมากด้วยฝีมือ แต่ถูกจับกุมจากการพ่ายแพ้แก่กลุ่มปฏิวัติ และจะถูกประหารชีวิตในวันพรุ่งนี้..
เนื่องจากเธอไม่ยอมสวามิภักดิ์ ต่อกลุ่มปฏิวัติ...ทั้งๆที่ทางกลุ่มปฎิวัตินั้น ได้ยื่นข้อเสนอหลายอย่างเพราะเห็นคุณค่าในฝีมือของเธอ เธอกลับไม่รับ...ขอเพียง ความตาย เท่านั้น...
“นั้นสินะ ถ้ามองในแง่ของความภักดี.....ก็น่ายกย่องอยู่หรอก...ว่าแต่ พรุ่งนี้แล้วใช่มัย? ที่จะมีการประหารนังนี่นะ..” นายทหารอีกคนที่ยืนอยู่ข้างๆนั้นก็เอ่ยอย่างร่วมวงสนทนา พร้อมกับเอ่ยถาม...
“ใช่...พรุ่งนี้แล้ว..” นายทหารคนแรกที่เอ่ยวิจารณ์หญิงสาวนั้นเป็นผู้ตอบ พร้อมกับหันไปมองยังห้องขัง...
ห้องขังที่มืดทึบ และอับชื้น ซึ่งภายในห้องขังแห่งนั้น ก็มีร่างของแม่ทัพสาวที่ทหารปลายแถวพูดถึง ซึ่งเธอกำลังนั่งรอเวลารับความตายของตนเองอยู่...
“เจ้าจะไม่ตายหรอก เรน่า...” เสียงที่เอ่ยดังขึ้นภายในหัวของหญิงสาวกำลังนั่งรอความตายอยู่นั้น แน่นอนว่าเสียงดังกล่าวนั้นก็ทำให้ทาง เรน่า หรือ แม่ทัพสาวคนที่ว่านั้น ต้องตกใจ ก่อนจะมีแสงสว่างจ้าปรากฏขึ้นยังตรงหน้าของเธอ..และผู้ที่อยู่ภายใต้แสงสว่างนั้น ก็ คือ หญิงสาว ผมดำยาว ที่มีหน้าตา เรือนร่างที่งดงาม...
“ท่านคือ...” เรน่าที่อยู่ในชุดนักโทษนั้น ก็ร้องถาม ด้วยท่าทีสงสัย และไม่ไว้ใจเท่าไร ก่อนที่อีกฝ่ายที่จ้องมองนั้นจะเอ่ยตอบ.
“เราคือองค์เทวีเฟรย่า เรน่า...เจ้าได้ถูกเลือกโดยเรา จากนี้เจ้าจะเป็น Valkyrie เทพธิดานักรบแห่งวาฮาลา..” คำกล่าวตอบของหญิงสาวผมดำยาวสลวยนั้น ก็ทำให้เรน่าถึงกับอึ้งอย่างไม่อยากเชื่อ ถึงแม้เธอจะเคยได้ยินมาบ้าง ถึงคำบอกเล่าโบราณที่ดุจเป็นตำนาน ถึงคำเชิญชวนขององค์เทวีเฟรย่า...และการได้รับเลือก ให้เป็นนักรบแห่งสรวงสรรค์ นั้นก็เหมือนเป็นเกียรติยศสูงสุดของเหล่านักรบเลยก็ว่าได้...
“ค่ะ เป็นเกียรติอย่างยิ่งเลยค่ะ..” เรน่าที่เอ่ยตอบตกลง ถึงแม้เธอไม่อยากจะเชื่อก็ตาม และนั้นก็คือจุดเริ่มของการเป็น Valkyrie ของเธอ และเธอใช้เวลา อยู่หลายร้อยปี ในการทำภารกิจมากมาย ให้แก่วาฮาลา จนกระทั้ง เธอ ได้รับขนานนามว่า เป็น “Valkyrie’ ที่เก่งกาจที่สุด..
แต่ทว่า... สภาพของเรน่า ในเวลานี้นั้น ไม่เหลือคราบ Valkyrie ที่เก่งกาจที่สุดนั้นอีกแล้ว....
“อ็าาาาาาาาาาาาาา!!! อาาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาา..”เทพธิดานักรบ เรน่าที่เอ่ยครางดังลั่นด้วยความเสียว จากการท่อนเอ็นขนาดใหญ่ของราชาแห่งออร์ค ที่ได้ขยับกระทุ้งกระแทกอัดใส่หีของเธอ อย่างหนักหน่วง...แต่ละดอกที่ท่อนควยของมันได้อัดกระทุ้งเข้าไปนั้น ก็ทำให้เทพธิดานักรบสาวผมทองยาวนั้นถึงกับสะท้านจนขยับมือไม้เข้ากอดรัดร่างกำยำของอีกฝ่าย ที่กำลังคร่อมร่างขยับกระทำยำยีเธออย่างแนบแน่นสุดๆ..
“ระ...ร้องให้ดัง กว่านี้อีก อีกระหรี่ ยิ่งมึงร้องเสียงดังเท่าไร ยิ่งบงบอกว่าแกกำลังมีความสุขมากเท่านั้น..”คะชา ราชาแห่งออร์ค ผู้ที่มีร่างกายสีแดงเพลิง นั้นเอ่ยกล่าวอย่างเสียงดัง. พร้อมกับทำการหวดท่อนเอ็นเข้าใส่อย่างรุนแรง และหนักกว่าเดิม...อย่างไม่สนใจ ว่า ขนาดลำควยและความรุนแรงในเย็ดนั้น จะทำให้หีที่รองรับอยู่นั้น จะแหกปลิ้นเละเทะแค่ไหน
แน่นอนว่าความรุนแรงนั้นก็มีแต่ทำให้หญิงสาวที่โดนยำยีนั้นส่งเสียงร้องครางดังมากยิ่งขึ้น...
“เอาละ...ข้าจวนจะถึงแล้ว อีกระหรี่ของข้า...” คะชาที่เอ่ยกล่าวขึ้น หลังจากที่มันขยับกระทุ้งท่อนเอ็นใส่หีของหญิงสาวอย่างรุนแรง ร่วมๆ 10-15 นาทีได้นั้น และนั้นก็ทำให้หญิงสาว หรือ เทพธิดานักรบคนสวยที่ถูกมันเย็ดอยู่นั้น มีปฏิกิริยาและเอ่ยตอบกลับทันที...
“อื้อออออออออ...ค่ะ...ฉะ ฉีดมันเข้ามาเลยค่ะ..นายท่านของข้า เอาให้หีของข้าล้นเยิ้มไปด้วยน้ำของท่าน เหมือนทุกครั้งเลยค่ะ” เทพธิดานักรบ เรน่าที่กัดริมฝีปากเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยร้องตอบอย่างเสียงดัง ด้วยท่าทีที่ดูเหมือนฝืนทนและจำใจก็ไม่ป่าน ซึ่งสีหน้าของเธอก็แสดงถึงความเสียวไม่น้อย กับท่อนเอ็นที่ยังคงขยับอัดใส่รูหีของเธออย่างไม่ยั้งนั้น..
ถ้อยคำดังกล่าวของเธอนั้น ก็ทำให้อีกฝ่ายฉีกยิ้ม...และเอ่ยตอบกลับอย่างเสียงดัง...
“ได้เลย...อีกระหรี่ของข้า งั้นก็รับไปซะ..” คะชาที่แสยะยิ้มกว้าง เมื่อได้ยินถ้อยคำนั้นของเรน่า และทำการเอ่ยตอบกลับทันทีอย่างเสียงดัง และทำการกระทุ้งลำควยอย่างสุดแรงอีก 3-4 ครั้ง ก่อนที่มันจะทำการกระทุ้งเป็นครั้งสุดท้ายพร้อมกับร้องคำรามออกมา...
“อ็าาาาาาาาาาาาาา าาาาาาาาาาาาาา าาาาาาาาาาาาาา าาาาาาาาาาาาาา าาาาาาาาาาาาาา!!!” เสียงครางลั่นของ
เรน่า ที่ร้องอย่างตามมาติดๆ หลังจากเสียงคำรามนั้นดังขึ้น...
ใช่..... เธอเอ่ยร้องอย่างสุดเสียงด้วยความเสียว จากการกระทุ้งครั้งสุดท้าย ที่มาพร้อมกับน้ำควยร้อนๆจำนวนมากของมัน ที่หลั่งไหลเข้ามาในท้องของเธอ จนทำให้ท้องน้อยของเธอนั้น นู่นป่องขึ้นเล็กน้อย...
“อืมมมมม...ข้าชอบหีของเจ้าเหลือเกิน... Valkyrie เรน่า กระหรี่ร่านควยของข้า...” คะชา ราชาแห่งออร์ค เอ่ยกล่าว ด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความเสียวซ่าน จากรูหีที่กำลังตอดรัดท่อนควยของมันอย่างแนบแน่น และถึงใจสุดๆ ซึ่งนอกจากจะเอ่ยชื่นชมด้วยความเสียวแล้ว มันก็ได้เข้ากอดรัดยังร่างของเรน่าอย่างแนบแน่นสุดๆด้วย...
โดยที่ทางเรน่าเองนั้น ก็กอดรัดร่างของอีกฝ่ายตอบเช่นกัน แถมนอกจากจะกอดตอบแล้ว เธอยังร้องครางด้วยความเสียวซ่านอย่างไม่หยุดอีกด้วย...
“อื้ออออออ อูยยยยยยย..” เรน่าเอ่ยครวญ ด้วยสีหน้าที่แดงก่ำและเหยเก ด้วยความเสียวซ่าน ซึ่งเธอก็ไม่ได้เสียวจากน้ำควยของมันเท่านั้น หากแต่เสียวซ่านจากท่อนควยของมันที่ยังคงขยับกระทุ้งกระแทกรูหีของเธอเบาๆ อย่างไปมาไม่หยุด..
ใช่....ทั้งกระทุ้งกระแทก และคว้านคลึงหีของเธอไปมา จนทำเอาเจ้าของรูหีอย่างเรน่านั้น ถึงกับเสียวซาบซ่านมากๆ...
“อืมมมมมมม..” คะชา ราชาแห่งออร์คที่เอ่ยครางในลำคอ พร้อมกับทำการกระทุ้งกระแทก และบดคลึงลำควยใส่รูหีของเรน่าอย่างไม่หยุด ซึ่งมันก็กระทำเช่นนี้อยู่ร่วมๆ 5 นาทีได้....ก่อนที่มันจะถอนดึงท่อนควยอันใหญ่ยาวของมันออก ซึ่งในจังหวะที่ถอนควยออกไปนั้น ก็ทำให้ เทพธิดานักรบ เรน่า ผู้เป็นเจ้าของรูสวาทนั้น ถึงกับสะดุ้งเฮือก เล็กน้อย...
“อื้ออออออ...อูยยยยยยยยย..” เรน่าที่เอ่ยร้องครางอย่างตาปรือ อย่างหมดเรี่ยวแรง เนื้อตัวของเธอที่ยังคงสั่นกระตุกระริกๆอย่างไม่หยุด... ท่ามกลางสายตาของ คะชา ราชาแห่งออร์ค ที่หลังจากถอนควยออกไปนั้น ก็จับจ้องมองหญิงสาวที่นอนหมดสภาพนั้น อย่างฉีกยิ้มกว้าง ก่อนที่มันจะกระทำบางอย่างที่ทำให้ เทพธิดานักรบแสนสวยอย่างเรน่านั้น ต้องอับอายมากยิ่งขึ้น...
เมื่อมันได้จับแข้งขาของเธออย่างแหกอ้า เพื่อที่จะได้มองยังรูหีของเรน่า ที่กำลังขับน้ำควยของมันออกมา...
ใช่......น้ำควยขาวขุ่นของมัน กำลังไหลทะลักออกมาจากรูหีที่ปลิ้นเยินยับอย่างสุดๆนั้น....
“ไม่ว่าจะมองสักกี่ครั้ง ก็ไม่เบื่อจริงๆ ภาพรูหีของเจ้าที่เต็มไปด้วย น้ำควยของข้าเนี่ย... ..” คะชา ราชาแห่งออร์ค ที่เอ่ยกล่าว ขณะกำลังแหกแข้งขา และจ้องมองรูหีที่กำลังคายน้ำควยของมันออกมาอย่างไม่หยุด ซึ่งถ้อยคำและการกระทำนั้น ก็ทำให้เรน่าที่หอบครางนั้น ก็เหลือบมองอีกฝ่ายด้วยสีหน้าที่แดงก่ำอย่างแสดงถึงความอับอายและชอกช้ำอย่างเจ็บใจสุดๆ..
แน่นอนว่าทาง คะชา ราชาแห่งออร์คนั้น ก็ไม่สนถึงสายตาดังกล่าวนั้นของเรน่าแม้แต่น้อย...นอกจากจะไม่สนใจแล้ว ยังแสยะยิ้มให้กับเธอ ก่อนจะขยับมือไม้อีกข้างเข้า กดยังท้องน้อยของเธอที่ปูดบวมเล็กน้อยนั้น...
“อะ อ๊าาาาาาาาาาาาาาาา...” เรน่าที่เอ่ยครางดัง แทบทันทีที่ คะชา ได้ทำการออกแรงกดยังที่ท้องน้อยของเธออย่างเต็มแรง และการกระทำนั้นก็ทำให้น้ำควยที่คั่งค้างอยู่ในท้องของเธออย่างมากมายนั้น ไหลทะลักออกมาจากรูหีอย่างทันที..
“และก็ตอนเย็ดเจ้าก็เช่นกัน..ไม่ว่าข้าจะเย็ดไปกี่สิบครั้งแล้วก็ตาม ข้ายังคงสนุก และไม่รู้สึกเบื่อรูหีของเจ้าเลย..” คะชา ราชาแห่งออร์คเอ่ยต่อ ด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับค่อยๆขยับร่าง กลับเข้ามาคร่อมยังร่างของเรน่าอีกครั้ง....
“อื้อออออออ...” เรน่าที่เอ่ยครางเบาๆ พร้อมกับจ้องมองอีกฝ่ายที่ขยับเข้าคร่อมร่างของเธออีกครั้ง ด้วยท่าทีที่เจ็บปวด และเจ็บใจอย่างสุดๆ ก่อนที่มือไม้ของมันจะเข้าจับยังที่ใบหน้าของเธอ...พร้อมกับมองตอบเล็กน้อย และจึงค่อยขยับใบหน้าเข้ามาหมายทำการจูบปากของเธอ....
โดยทางเรน่านั้นก็มีปฏิกิริยาเล็กน้อย กับการขยับเข้ามานั้น แต่เธอก็ไม่ได้แสดงท่าทีขัดขืนใดๆ พร้อมกับ ยินยอมให้อีกฝ่ายจูบปาก แต่โดยดี ถึงแม้ภายในใจของเธอ จะไม่อยากจะยินยอมนักก็ตาม...
“อื้อออออออ อือออออออ อืออออออออ..” เสียงครางของเรน่าที่เอ่ยดังขึ้น แทบทันทีที่ริมฝีปากของเธอนั้น ได้ถูกริมฝีปากอันหยาบกร้านของคะชา ราชาแห่งออร์ค เข้าประกบจูบ โดยที่ริมฝีปากอันหยาบกร้านของมันนั้น ก็ขยับเข้าบดขยี้ยังริมฝีปากสวยๆอย่างไม่เกรงอกเกรงใจ....
“อื้ออออออออออ!!..” เทพธิดานักรบ เรน่า ที่เอ่ยร้องครางในลำคอดังกว่าเดิม ทันทีที่ คะชา ราชาแห่งออร์คนั้น ได้สอดลิ้นเข้ามาในปากของเธอ... โดยที่ลิ้นของมัน ที่สอดเข้ามาในปากของเธอนั้น ก็ค่อยๆขยับคว้านภายในปากของเธออย่างไปมา
“อื้อออออออออ อือออออออออ...” เรน่าเอ่ยร้องคราง พร้อมกับมีหยาดน้ำตาไหลอาบที่แก้มของเธอ ก่อนที่เธอจะค่อยๆขยับลิ้นเข้าแลกสัมผัสกับลิ้นสากหยาบๆของมัน และทันทีที่เธอตอบรับการจูบของมันนั้น ทางคะชา ราชาแห่งออร์คนั้น ก็ทำการจูบปากของเธออย่างหนักขึ้น....
“อื้ออออออออออ อืออออออออออ อือออออออออออ..” เรน่า ส่งเสียงร้องครางดังกว่าเดิม ทันทีที่ทางคะชาได้จูบปากของเธอ อย่างหนักขึ้น ซึ่งมันไม่ได้แค่จูบปากแลกลิ้นกับเธอเท่านั้น หากแต่ถึงขั้นป้อนของเหลวให้เธอดื่มทานอีกด้วย...
“อื้อออออออออ อือออออออออ...” เรน่าที่ส่งเสียงในลำคออย่างต่อเนื่อง ด้วยความรู้สึกที่ชอกช้ำ ขณะทำการดื่มทาน น้ำลาย ที่ราชาแห่งออร์ค ส่งเข้ามาในปากของเธอ...
“อืมมมมม อืมมมมมม....” คะชา ราชาแห่งออร์ค เอ่ยร้องในลำคอ โดยที่มันก็ทำการจูบปากแลกลิ้นกับเรน่าอีกครู่หนึ่งได้ ก่อนที่มันจะถอนปากออกจากริมฝีปากสวยๆของเธอ...
“วันนี้รสชาติน้ำลายของข้าเป็นยังไงบ้างละ?....” คะชา ราชาแห่งออร์คที่เอ่ยถามแก่เรน่า ทันทีที่มันได้ถอนปากออกจากปากของหญิงสาว ซึ่งทางเรน่านั้นก็จ้องมองเล็กน้อย ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงที่เหนื่อยหอบ...
“อือออออออ....อะ... อร่อยมากๆเลยค่ะ...” เรน่าเอ่ยตอบ ด้วยน้ำเสียงที่อ่อนแรง...แถมสิ่งที่เธอเอ่ยตอบออกไปนั้น ก็ไม่ใช่ความจริงแต่อย่างใดด้วย...
ใช่....รสชาติน้ำลายของมัน ไม่ได้อร่อยดั่งที่เธอตอบแต่อย่างใด...แต่หากมีรสชาติที่แย่มากด้วยซ้ำ...
“หึ....อร่อยอย่างงั้นเหรอ?..” คะชา ราชาแห่งออร์ค ที่เอ่ยทวนในคำตอบของหญิงสาวด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่มันจะขยับมือไม้ข้างหนึ่งเข้าขยำขยี้ยังเต้านมข้างหนึ่งของเรน่า....
“อะ.....อ๊าาาาาาาาาาาาาา!!!!” เรน่าเอ่ยร้องครางอย่างสะดุ้งให้กับ มือข้างนั้นที่เข้าขยำขยี้ เต้านมอันอวบอิ่มข้างหนึ่ง ของเธอ....
“ไหน......ลองบอกสถานะของเจ้าตอนนี้ให้ข้าฟังหน่อยสิ Valkyrie เรน่า..” คะชา ราชาแห่งออร์คเอ่ยร้องถาม พร้อมกับทำการขยำขยี้เต้านมข้างนั้นของเรน่าอย่างไปมา ด้วยท่าทีที่รุนแรง ชนิดที่หมายจะเอาให้เต้านมสวยๆของเรน่านั้นแหลกเหลวคามือข้างนั้นของมันเลย..
“อื้อออออ...ขะ ข้า Valkyrie เรน่า คือ สัตว์เลี้ยง และทาสชั้นต่ำของพวกท่านค่ะ..” เรน่า เทพธิดานักรบ ผู้ถูกถามนั้นก็เอ่ยตอบคำถามดังกล่าว ด้วยสีหน้าที่ระเรือแดงและเหยเกหน่อยๆ จากเต้านมที่ถูกอีกฝ่ายบีบเค้นอย่างรุนแรงนั้น...
“ใช่แล้ว... เจ้าไม่ใช่เทพธิดานักรบที่สูงส่งอีกแล้ว เป็นเพียงสัตว์เลี้ยง และทาสเนื้อ ของพวกเรา เหล่าออร์ค...” คะชา ราชาแห่งออร์ค เอ่ยตอบกลับ ด้วย ถ้อยคำและท่าทีที่ดูพอใจกับคำตอบของหญิงสาว พอควร และทันทีที่มันเอ่ยจบ คะชา ราชาแห่งออร์คนั้น ก็ขยับใบหน้า อย่างเข้าไปหายังเต้านมข้างที่ถูกมันกำลังบีบเค้นอยู่ทันที...
“อะ อ๊าาาาาาาาาาาาาาาา...” เรน่า ที่เอ่ยร้องคราง ด้วยท่าทีที่สะดุ้งสะท้านแทบทันที ที่ริมฝีปากอันหยาบกร้านของมันได้เข้าประกบดูดยังหน้าอกหน้าใจข้างนั้นของเธอ...
“อื้ออออออออออออออ...” เรน่าที่ร้องครางอย่างต่อเนื่อง ด้วยท่าทีที่เสียวซ่านจากการขบดูดที่เต้านมข้างนั้นอย่างรุนแรง
“อืมมมมมมม สิ่งที่ข้าชอบรองมาจากหีของเจ้า ก็คือ หัวนมสีสวยของเจ้าเนี่ยแหละ..” คะชา ราชาแห่งออร์ค ที่ถอนปากออกจากเต้านมของหญิงสาวนั้น ก็เอ่ยกล่าวเบาๆ พร้อมกับมองยังหัวนมอมชมพูที่อยู่บนเต้านมข้างที่ถูกขบดูดครู่นี้..
“สีสดสวย จนน่าดูดให้ดำจริงๆ ไม่สิ ข้าจะต้องดูดเอาให้มันดำให้ได้...” คะชา ราชาแห่งออร์ค เอ่ยต่อ ก่อนที่จะขยับก้มลงไปดูดยังหัวนมข้างนั้นของเรน่าต่อ ซึ่งดูเหมือนทางเรน่าเองจะได้ยินสิ่งที่อีกฝ่ายเอ่ยกล่าวด้วย (ดูจากสิ่งที่นางเอ่ยตอบอีกฝ่ายนั้น..)
“ชะ เชิญเลยค่ะนายท่าน เชิญดูดเอาให้หัวนมของข้าดำปี้เลยค่ะ อ๊าาาาาาาาาาาาาาาา..” เรน่าที่เอ่ยกล่าวเชิงบอก ก่อนที่อีกฝ่ายจะขยับเข้าไปประกบดูดที่หัวนมของเธออีกครั้ง ซึ่งถ้อยคำนั้นก็ทำให้คะชา ยิ้มอย่างพอใจนิดๆ และมันก็เข้าทำการดูดหัวนมข้างนั้นของเธอต่อ....
“อื้อออออออออออออ อ๊าาาาาาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาาาาาาา..” เรน่าที่ค่อยๆเอ่ยปากร้องครางด้วยความเสียวจากการถูกขบดูดที่หัวนมข้างนั้น ซึ่งเธอก็ไม่ได้โดน ราชาแห่งออร์ค ขบดูดที่หัวนมข้างนั้นเพียงข้างเดียว หากแต่โดนดูดครบทั้ง 2 ข้างเลยด้วย....
.
.
.
.
“เอ้า.....ลุกขึ้น อีกระหรี่....และคงไม่ต้องให้ข้าสั่งนะ ว่าต้องทำยังไงต่อนะ..” คะชา ราชาแห่งออร์ค ที่เอ่ยสั่งอย่างเสียงดัง หลังจากที่มันทำการดูดเต้านมทั้ง 2 ข้างของเรน่า จนหน่ำใจเป็นที่เรียบร้อยแล้ว... โดย ร่างกำยำสีแดงเพลิงของมันนั้น ก็ได้ ขยับยืนขึ้น และถอยห่างอยู่ตรงหน้าของเธอ..ซึ่งทางเรน่าที่นอนหอบครางนั้น ก็เหลือบมองด้วยท่าทีที่เหนื่อยนิดๆ และเธอก็เหมือนจะเข้าใจ ในของคำสั่งดังกล่าวของอีกฝ่ายนั้น...
ใช่.....เธอจ้องมองที่ใบหน้าของคะชาเล็กน้อย ก่อนจะเลื่อนสายตาไปมองยังที่ท่อนควยของมัน ที่ยังคงมีสภาพแข็งโด่ พร้อมที่กระทุ้งกระแทกแหกหีของเธอ ทั้งๆที่ เมื่อครู่นั้น มันก็เพิ่งทำการกระทุ้งกระแทก จนหลั่งน้ำกาม จำนวนเข้าไปในท้องของเธอแท้ๆ แต่ถึงกระนั้น ท่อนควยของมันก็ไม่มีท่าทีจะลดขนาด หรือ อ่อนตัวแต่อย่างใด..
ไม่สิ.... ต้องพูดว่า ตลอดเวลาที่เรน่า ทนร่วมหลับนอนกับอีกฝ่ายนั้น เธอยังไม่เคยเห็น ท่อนควยของอีกฝ่ายมีท่าทีอ่อนตัวเลย...ไม่ว่า เมื่อไร ตอนไหน ควยของคะชา ราชาแห่งออร์คนั้น ก็มักจะยังคงแข็งโด่อย่างน่ากลัวแบบนี้เสมอ ราวกับพร้อมที่จะทิ่มแทงแหกหีของเธอได้ทุกเวลา....
“อือออออ...ค่ะ นายท่าน...” เรน่าที่ค่อยๆเอ่ยขานรับต่อคำสั่งนั้นของคะชา ก่อนที่เธอจะยันลุกขึ้น และค่อยๆคลาน 4 ขาเข้าไปหา ท่ามกลางสายตาของคะชาที่จ้องมองดูการคลานเข้ามานั้น ซึ่งมันก็แสยะยิ้มเล็กๆอย่างสะใจ กับภาพของ เทพธิดานักรบแสนสวยอย่าง เรน่า ที่กำลังคลาน 4 ขา เยี่ยงสุนัข เข้าไปหามัน...
และทันทีที่เรน่าคลานไปถึง เธอก็ใช้ริมฝีปากสวยๆนั้น เข้าจัดการกับท่อนเอ็นอันใหญ่ยาวที่แข็งโด่เด่นั้นอย่างทันที..
“อืออออออ อือออออ อือออออออ...”เรน่าที่เอ่ยร้องครางเบาๆ ขณะทำการใช้ลิ้นเข้าเลียลำควยที่น่ากลัวนี้ ใช่ไล่เลียและทำควยสะอาดลำควยที่เปรอะมันวาว ไปด้วยน้ำหีของเธอ และน้ำควยของมัน...
“อืมมมมมมม ลีลา ท่าที เริ่มคล่องขึ้นแล้วนี่...” คะชา ราชาแห่งออร์คที่จับจ้องมองดูการกระทำของหยิงสาวนั้นก็เอ่ยชมด้วยรอยยิ้ม ขณะที่ทางเรน่านั้นก็ไม่ได้สนใจในถ้อยคำนั้น แต่อย่างใด เธอขยับลิ้นเล็กๆเข้าวนเลียรอบๆยังหัวควยบานใหญ่ของมันอย่างไปมาไม่หยุด...
และถึงแม้เรน่าจะสนใจในถ้อยคำชมเชยนั้น เธอก็หาได้ดีใจแต่อย่างใดไม่...และไม่แปลกที่เธอจะอมควยได้เก่งขึ้นตามที่อีกฝ่ายชม เพราะตลอด 1 เดือนที่ผ่านมา (นับตั้งแต่เธอยอมเป็นทาสของพวกมันนั้น) เธอได้ดูดและอมควยของพวกออร์คไปไม่รู้กี่ร้อย กี่พันตัวแล้ว...
“อื้ออออออออ...” เรน่าเอ่ยครางเบาๆ ก่อนจะใช้มือไม้จับที่ลำควย และค่อยๆลากลิ้นเลียไปตามลำควย ที่มีสภาพผิวขรุขระเต็มไปด้วย เม็ดนู่นๆเล็กๆมากมาย (คล้ายๆเหมือนควยที่ฝังมุกจำนวนมากเอาไว้) ซึ่งเรน่าก็ลากลิ้นเลียไปตามลำควยนั้นจนถึงสุดโค่นควยของมัน...
“อืมมมมมมม ดูดที่พวงไข่ของข้าด้วยสิ...” คะชา ราชาแห่งออร์คเอ่ยคราง พร้อมกับเอ่ยสั่งเธอ...ซึ่งทางเรน่านั้นก็จัดให้ตามที่มันขอ เธอค่อยๆขยับริมฝีปากเลื่อนไปดูดยังที่พวงไข่ใหญ่ๆทั้ง 2 ของมัน...
“อืมมมมมม ใช่ อย่างงั้นแหละ...” คะชา ราชาแห่งออร์ค เอ่ยกล่าวต่ออย่างชมเชย ด้วยท่าทีที่เสียวซ่าน จากการกระทำของหญิงสาว ที่ทั้งจูบ ทั้งเลียและดูดยังที่พวงไข่ทั้ง 2 ของมัน ซึ่งเธอก็ทำการจัดการยังพวงไข่ของมันอยู่ครู่หนึ่ง.. ก่อนจะกลับไปจัดการยังท่อนเอ็นใหญ่ๆของมันอีกครั้ง...
“อืออออออออ..อืออออออออ..อืออออออออ..” เรน่าที่เอ่ยครางในลำคอทันที เมื่อขยับใบหน้ากลับไปหายังท่อนควยของมัน ซึ่งครั้งนี้เธอไม่ทำการเลียอีกแล้ว หากแต่ขยับเข้าทำการดูดอมยังท่อนควยของมันอย่างทันที ซึ่งเธอก็ค่อยๆขยับริมฝีปากทำการดูดอมควยใหญ่ๆของคะชาอย่างช้าๆ....
ก่อนที่ท่อนควยยาวใหญ่ ร่วมๆ 12-15 นิ้วนั้น จะหายเข้าไปในปากของเรน่าจนหมด ซึ่งแม้แต่ตัวของเรน่าเอง ก็อดสงสัยและทึ่งกับตัวเอง ที่สามารถดูดอมควย ยาวใหญ่แบบนั้นจนมิดด้าม ทั้งๆที่ช่วงเวลาแรกๆ ที่เป็นทาสของพวกมันนั้น เธอทำแบบนี้ไม่ได้เลย อย่าว่าแต่ดูดอมถึงครึ่งควยเลย แค่ 1 ใน 4 ก็แย่แล้ว....
“อาาาาาาาาาาาาาาาา....เก่งขึ้นจริงๆ โอะๆ มีการใช้ลำคอด้วยรึ?? แบบนี้ดูเหมือนจะสอบผ่านเรื่องการดูดควยแล้วนะ..” คะชา ราชาแห่งออร์คเอ่ยกล่าวขึ้นอย่างชื่นชมในลีลาการดูดควยของหญิงสาว ซึ่งทางเรน่านั้นยังคงขยับริมฝีปากเข้าดูดอมควยของมันไปมาอย่างไม่หยุด...
“อาาาาาาาาาาาาา...แรงกว่านี้อีก อีกระหรี่ ดูดควยให้แรงกว่านี้อีก....” คะชาที่ ร้องคราง พร้อมกับสั่งหญิงสาว ที่กำลังดูดอมควยของมันนั้น ให้กระทำหนักขึ้น ซึ่งทางเรน่านั้นก็ทำตามที่มันสั่งอย่างโดยดี....เธอดูดอมควยของมันอย่างหนักขึ้น
“อื้อออออออออ อือออออออออออออ อือออออออออออ....” เรน่าเอ่ยครางในลำคอ พร้อมกับขยับใบหน้าและริมฝีปากเข้ากระทำลำควยของคะชาอย่างไม่หยุด โดยที่ตัวของเธอนั้นก็เสียวไม่น้อย กับลำควยที่ค่อยๆผ่านเข้า-ออกปากของเธอ..
“อาาาาาาาาาาาาา....มะ ไม่ไหวแล้ว เว้ยยยยย...” คะชา ราชาแห่งออร์ค ร้องบอกอย่างเสียงดัง พร้อมกับขยับมือไม้เข้าคว้าจับศีรษะของเรน่าที่กำลังขยับสาวออกจากควยของมัน ก่อนที่มันจะกดศีรษะของเรน่าให้กลับไปดูดควยของมันอย่างมิดด้าม ด้วยท่าทีที่รุนแรงสุดๆ...
“อื้ออออออออออออออออออออออ...” เรน่าที่เอ่ยร้องครางในลำคออย่างเสียงดัง ด้วยท่าทีที่ตกใจกับการกระทำนั้น ก่อนที่เอจะต้องตกใจอีกระลอกกับน้ำควยที่หลั่งราดออกมา หลังการกระทำดังกล่าวนั้น...
“อื้ออออออออออออ อือออออออออออ อืออออออออออออ...” เรน่าที่เอ่ยครางในลำคออย่างต่อเนื่อง ขณะที่ถูกอีกฝ่ายกดศีรษะให้อยู่ในสภาพดูดอมควยใหญ่ๆของมันอย่างมิดด้าม ซึ่งเธอก็ทำการดูดกลืนน้ำควยที่หลั่งราดเข้ามานั้นลงคอลงท้อง จริงๆแล้ว.... น้ำควยส่วนใหญ่ที่ถูกปล่อยออกมานั้น ก็ไหลลงคอลงท้องของเธอไปแทบจะทันทีเลย...
“อื้อออออออออออ...” เรน่าที่ยังคงร้องครางในลำคออย่างต่อเนื่อง และยังคงรับน้ำควยที่ถูกปล่อยออกมานั้นอย่างไม่หยุดปริมาณที่ถูกปล่อยออกมานั้น ก็เกือบร่วม 2-3 ลิตรได้...ใช่...มากมายจนรู้สึกได้ ถึงกระเพาะของเธอที่กำลังเต็มล้นไปด้วยน้ำควยของมัน...นอกจากนั้น เธอยัง ‘เสร็จสม’ ขณะทำการดื่มทานน้ำควยพวกนี้อีกด้วย...
“อื้ออออออออออออออออ....” เรน่าที่เอ่ยคราง อย่างตาลอยๆ และเนื้อตัวของเธอนั้น ก็เริ่มกระตุกและสั่นเทิ้ม ซึ่งเป็นปฏิกิริยาของการเสร็จสม....ขณะที่เธอทำการดื่มทานน้ำควยที่ยังคงไหลออกมาอย่างไม่หยุดนั้น...
“อาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา...” เรน่าที่ร้องครางดัง พร้อมกับถอนปากออกจากควยของคะชาทันทีที่ คะชาได้ปล่อยมือที่ทำการกดศีรษะของเธอไว้นั้นออก....ใช่ เธอถอนปากออกจากท่อนควยของมัน พร้อมกับเอ่ยหอบยกใหญ่ ชนิดคล้ายเหมือนคนที่เกือบขาดอากาศหายใจก็ไม่ป่าน....
“เยี่ยมมาก แถมครั้งนี้ ก็ไม่มีการไอ หรืออาเจียนด้วย คิดไม่ผิดที่ให้พวกลูกน้องเทรนเจ้า เรื่องดูดควย....” คะชา ราชาแห่งออร์ค เอ่ยกล่าวชม ขึ้น หลังจากจ้องมองดูท่าทีของหญิงสาว ซึ่งเรน่านั้นก็หันกลับมามองหน้าของอีกฝ่าย อย่างไม่ค่อยยินดีกับคำชมนั้นเท่าไร ถึงแม้สิ่งที่มันพูดจะเป็นเรื่องจริงก็ตาม เรื่องจริงที่เธอเริ่มจะชินจากการกระทำนี้ และเริ่มชินกับรสชาติน้ำควยของพวกมันแล้ว...
“เอาละ สำหรับช่วงเช้า เอาไว้แค่นี้ละกัน...ไว้มืดค่ำ เมื่อไร ข้าจะมาใช้งานหีของเจ้าอีกครั้ง...” คะชา ราชาแห่งออร์ค เอ่ยกล่าวต่อด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับจ้องมองยัง เทพธิดานักรบแสนสวยผู้ตกเป็นทาสกามของมันนั้น....
และหลังจากที่มันเอ่ยจบ ตัวของคะชานั้น ก็เดินออกไปจากห้องที่เหมือนจะเป็นห้องคุมขังของเรน่าอย่างทันที..
ท่ามกลางสายตาของ เรน่าที่จ้องมอง ดูอีกฝ่ายจนกระทั้งทางคะชาออกไปจากห้อง เธอถึงค่อยขยับตัวล้มลงนอนบนเตียงด้วยความเหนื่อยล้า สีหน้าของเธอนั้นดูชอกช้ำมากๆ กับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอ...ซึ่งไม่แปลกที่เธอจะรู้สึกแบบนั้น เพราะเมื่อ 1 เดือนก่อน เธอยัง เป็น Valkyrie เทพธิดานักรบ ที่สูงส่ง แถมยังเป็น Valkyrie เก่งที่สุดอีกด้วย....
แต่ในเวลานี้มันกลับไม่ใช่แบบนั้นอีกแล้ว ตั้งแต่เธอบุกเข้ารังใหญ่ของ พวกออร์ค อสูรชั้นต่ำที่กำลังอาละวาดไปทั่ว ณ เวลานี้ แทนที่การบุกจู่โจมของเธอ จะทำให้ ความวุ่นวายที่เกิดจากพวกมันสิ้นสุดลง กลับกลายเป็นเกียรติและศักดิ์ศรีของ
เรน่า ต่างหากที่ จบสิ้นลง แทน ....
เนื่องจากสิ่งที่อยู่ในรังของออร์คนั้นหาได้มีแต่ออร์คไม่...หากแต่มี องค์เทวี เฟรย่าอยู่ด้วย...
ใช่..... องค์เทวี ที่เหมือนองค์ราชินีของ วาฮาล่า (สวรรค์) ซึ่งเรน่า ก็ได้พบความจริงที่โหดร้าย เมื่อพบว่า องค์เทวีเฟรย่า ได้กลายเป็นทาสของเหล่าออร์คเหล่านี้ หนำซ้ำ ด้วยอำนาจขององค์เทวีเฟรย่า ทำให้เรน่าได้สูญเสียพลังอำนาจของ Valkyrie เทพธิดานักรบ ไปจนหมด...
และด้วยความที่เธอสูญเสียพลัง บวกกับ คะชา ราชาแห่งออร์ค มีแผนการะใช้พลังอำนาจนี้ของ องค์เทวี เข้ายึดครองสวรรค์ เรน่าจึงจำใจ ยื่นข้อเสนอให้กับมัน...เป็นข้อเสนอที่เธอไม่อยากหยิบยื่นให้กับพวกมันเลย...ข้อเสนอที่ว่านั้นก็คือ การเสนอตัวเป็น สัตว์เลี้ยง และทาสเนื้อชั้นต่ำที่คอยรับใช้ควยของพวกมัน..
ใช่...เรน่าเสนอตัวเองแลกกับการให้อีกฝ่ายเปลี่ยนความคิดในการบุกสวรรค์ ซึ่งนั้นเป็นทั้งการหยุดยั้ง และ เป็นการถ่วงเวลาให้พี่น้องเหล่า Valkyrie ของเธอ ได้รู้ตัวและหาเวลารับมือ...แต่ใช่ว่า คะชา ราชาแห่งออร์คนั้นจะไม่รู้จุดประสงค์นั้นของเรน่า รู้!! แต่ยังคงรับปาก รับข้อเสนอของเรน่า แต่โดยดี...
และนั้นก็เป็นจุดเริ่มต้นของวันคืน...อันน่าอดสู ของ เรน่า เทพธิดานักรบ ที่ได้ชื่อว่าเก่งที่สุด...
ถึงแม้ในตอนนี้ เธอจะยังไม่ได้ทำหน้าที่ เป็นทาสเนื้อของเหล่าออร์คอย่างเต็มตัวก็ตาม เนื่องจาก คะชา ราชาแห่งออร์คนั้นยังไม่อนุญาตให้ออร์คตนไหน ใช้งานรูหีของเธอ..ยกเว้น ตัวของคะชา เท่านั้น ที่มีสิทธิใช้งาน รูหีของเธอได้...
ใช่...ถึงแม้มีเพียงแค่ราชาแห่งออร์คเพียงตนเดียวที่ใช้งานหีของเธอ แต่นั้นก็ทำให้หีของเรน่าที่ไม่เคยผ่านการใช้งานใดๆมาก่อนนั้น ก็ถึงกับแหกปลิ้นเยินยับอย่างสุดๆ หลังจากโดนมันใช้งานไปได้แค่เดือนเดียว ซึ่งก็ไม่แปลก เพราะ คะชา ราชาแห่งออร์คนั้น ได้ใช้งานหีของเธอทุกวัน (ช่วงเช้า และช่วงค่ำ) ซึ่งตอน 3 วันแรกที่เธอยอมเป็นทาสของพวกมันนั้น เป็นอะไรที่หนักที่สุดแล้ว เพราะโดน คะชาจับเย็ด ทั้งวัน ทั้งคืนนั้นเอง...
โดยที่เรน่านั้นก็จำไม่ได้ด้วยว่า ตลอด 1 เดือนที่ผ่านมานั้น หีของเธอโดนควยของคะชา ราชาแห่งออร์ค เย็ดพร้อมกับหลั่งน้ำควยเข้าไปกี่ครั้งแล้ว...ถึงแม้มีเพียงแค่คะชา ราชาแห่งออร์ค เท่านั้นที่ใช้งานหีของเธอได้ แต่นั้นก็ไม่ได้หมายความว่า
เรน่าจะไม่โดนออร์คตนอื่นทำอะไร...
ใช่....เธอโดนแต่ไม่ได้โดนเพราะออร์คตนอื่นทำตามอำเภอใจ...หากแต่พวกมันได้รับคำสั่งจากคะชามา...
ใช่...ในช่วงอาทิตย์ที่ 2 หลังจากที่ยอมเป็นทาส พวกออร์คตนอื่นก็เข้ามาใช้งานปากของเรน่า ในช่วงกลางวัน ตามคำสั่งของคะชา แน่นอนว่า ทางเรน่าก็ยินยอมให้พวกออร์คเหล่านั้น ใช้งานปากของเธอ ซึ่งเรน่าก็โดนพวกออร์คที่เข้ามาใช้งานนั้น ฝึกสอนจนเธอ ใช้ปาก ได้เก่ง ได้คล่องขึ้นเรื่อยๆ...จนปัจจุบัน มี ออร์คร่วมร้อย หรือมากว่า ร้อยตัว ที่ติดใจปากของเธอ และมักจะเข้ามาให้เธอดูดควยเป็นประจำ (แต่รู้สึกช่วงนี้ 3-4 วันมานี่ คะชา จะไม่ให้พวกออร์คเข้ามาใช้งานปากของเธอแล้ว)
แต่ที่ว่ามาทั้งหมดนั้น ก็ยังไม่แย่เท่ากับการที่เทพธิดาอย่างเธอต้องตั้งท้องกับอสูรชั้นต่ำอย่างพวกออร์คนี่สิ...
‘อีก 2 เดือนสินะ เด็กคนนี้ก็จะออกมา...’ เรน่าที่นอนอยู่นั้นก็เอ่ยในใจ พร้อมกับขยับมือเข้าลูบท้องของตัวเอง ด้วยความชอกช้ำ เมื่อภายในท้อง ไม่สิ ภายในมดลูกของเธอนั้น กำลังมีออร์คน้อยกำลังค่อยๆเติบโตรอวันถือกำเนิด...
และวันที่ออร์คน้อยตนนั้น ออกมาจากท้องของเธอ ก็อาจจะเป็นวันที่เรน่า กลายเป็นทาสเนื้อของของเหล่าออร์คนับหมื่นนับแสน นั้น อย่างเต็มตัวก็ได้....
‘คงได้แต่ภาวนาขอให้พี่น้องเรา รู้ตัวและช่วยเหลือเราก่อนจะถึงวันนั้น..’ เรน่าที่เอ่ยในใจต่อ..ก่อนที่เธอจะหันไปมองยังประตูห้องขัง เมื่อมันได้ขยับและถูกเปิดออก...ซึ่งผู้ที่ทำการเปิดประตูนั้น คือ ออร์คธรรมดา ที่มาพร้อมกับพวกพ้องอีกตน ซึ่งทางพวกพ้องอีกตนนั้นก็หิ้วถัง 2 ใบมาด้วย...
“ได้เวลาอาหารของมึงแล้ว อีกระหรี่...” ออร์ค 1 ใน 2 ตน ที่เดินเข้ามานั้นเอ่ย ซึ่งออร์คอีกตน ก็เดินไปยังที่ชามข้าวของเธอที่อยู่ที่พื้นนั้น ก่อนที่ออร์คตนนั้น จะทำการเท สิ่งที่อยู่ในถังนั้น ลงยังชามข้าวขนาดใหญ่ของเธอจนล้นปรี่...
ท่ามกลางสายตาของเรน่าที่จ้องมองดู การกระทำนั้น อย่างพูดอะไรไม่ออก ไม่สิ...ต้องเรียกว่า เธอไม่รู้จะพูดอะไรมากกว่า เนื่องจากนี่มิใช่ครั้งแรกที่พวกออร์คเข้ามาให้อาหารเธอ... แถมอาหารที่พวกมันเอามาให้เธอทานนั้น ก็เป็นอะไรที่ไม่น่าทานเอาซะเลย....
“เอ้า เข้ามาทานข้าวได้แล้วอีกระหรี่...”เสียงของออร์คอีกตน เอ่ยดังขึ้น หลังพวกพ้องตนนั้นได้เทอาหารใส่ชามอาหารนั้นจนเอ่อล้นอย่างเต็มชาม....ซึ่งทางเรน่านั้น ก็ขยับตามถ้อยคำของออร์คตนนั้นอย่างว่าง่าย เธอที่ค่อยๆขยับลงมาจากเตียง และคลาน 4 ขาเยี่ยงสุนัข เข้าไปหายังชามข้าวขนาดใหญ่ของเธอนั้น...
และทันทีที่ เรน่า คลานไปถึงยังที่ชามข้าวนั้น เธอก็ก้มลงมองดู อาหารที่พวกมันได้เทลงยังที่ชามเมื่อกี้ ซึ่งอาหารที่พวกมันเทลงในชามจนเออล้นนั้น ก็เป็นของเหลวสีขาวขุ่นข้น โดยของเหลวสีขาวนั้นก็คือ น้ำควยของพวกมัน แต่สิ่งที่อยู่ในชามนั้นหาได้มีเพียงแค่น้ำควยของพวกมันเท่านั้น หากแต่ยังมีของที่น่ารังเกียจยิ่งกว่า น้ำควย ผสมอยู่ด้วย...
“...............” เรน่าจ้องมอง อยู่ครู่ อย่างไม่พูดอะไร ก่อนจะก้มหน้าเข้าไปยังที่ชามข้าวเพื่อรับประทานอาหารดังกล่าวอย่างว่าง่าย...ด้วยท่าทีที่ไม่ต่างจากสุนัข....
“หึ....ก้มหน้าก้มตาทานใหญ่เลยนะ ไม่เหมือนกับตอนแรกๆเลย...” ออร์ค 1 ใน 2 ตนนั้นเอ่ยกล่าว ขณะกำลังจ้องมองดู
เรน่าที่กำลังทานอาหารที่แสนน่าอดสูนั้น..ก่อนที่พวกมันอีกตนที่ยืนข้างๆนั้นเอ่ยตอบกลับ
“นั้นสิ สงสัยจะชินแล้วมัง กับการแดก “ขี้คลุกน้ำควย” แบบนี้นะ...” ออร์คอีกตนตอบ...ก่อนที่ออร์คตนเดิมจะตอบกลับจนกลายเป็นการสนทนาระหว่าง ออร์ค 2 ตนนั้น....
“นั้นสินะ มันคงชินแล้วแน่ๆ ทั้งๆที่ตอนแรกโวยวาย ไม่ยอมๆจนต้องออกแรงบังคับ.....”
“นั้นสินะ...กว่าจะเอามันกินได้แทบตาย แต่ตอนนี้กลับแดกเอง แถมแดกไม่เหลือ หนำซ้ำยังบอกว่าอร่อยอีกต่างหาก เชื่อเลย..”
“หึ ก็เพราะมันเริ่มบอกว่า อร่อย เมื่ออาทิตย์ก่อน กูเลยจับให้มันแดก ขี้เพียวๆ ไป 1 ถังเต็มๆ...”
“เฮ้ยยยย....นี่มึงจับให้มันทำแบบนั้นแล้วเรอะ!! กูก็กะจะทำแบบนั้นกับมันอยู่ แล้วตอนนั้นมันมีท่าทีอะไรรึเปล่าวะ..”
“ไม่มี...ถึงตอนแรกๆ มันจะอึ้งพอควร แต่สุดท้ายมันก็แดกจนแทบไม่เหลือเช่นเดิม..”ถ้อยคำของออร์ค 2 ตนที่เอ่ยกล่าวพูดโต้ตอบกันอย่างไปมาด้วยท่าที น้ำเสียงอย่างสะใจ....
ก่อนที่พวกมัน ทั้ง 2 จะหันกลับไป จ้องมองเรน่า เทพธิดานักรบคนสวยที่กำลังก้มลงทานอาหารแสนน่ารังเกียจนั้น อย่างไม่แสดงท่าทีใดๆออกมา กับสิ่งที่ทานอยู่ หรือ คำพูดที่ออร์ค 2 ตนนั้น ได้พูดคุยเมื่อกี้...
ใช่....ออร์คทั้ง 2 จ้องมองดูเรน่า อยู่ครู่ ก่อนที่ 1 ใน 2 นั้นจะเอ่ยเชิงถามและสงสัยขึ้น...
“แต่ตอนนี้ กูชักอยากรู้แล้วสิว่า อีพวกเทพธิดานี่ มันชอบแดกขี้เหมือนกันหมดทุกตัวรึเปล่าวะ?...เพราะไม่ว่าจะเป็น อีกระหรี่นี่ หรือ อีองค์เทวีร่านควยนั้น ต่างก็ชอบแดกขี้พวกนี้ ...” ออร์คตน 1 ใน 2 ตนนั้น ก็เอ่ยขึ้นด้วยความสงสัย...
“นั้นสินะ จะว่าไป กูเองก็อยากรู้เหมือนกัน...” ออร์คอีกตนตอบ ด้วยท่าทีที่เหมือนอยากรู้เช่นกัน..
“เฮ้ยยย..” ออร์คอีกตนที่ส่งสียงร้องบอกอย่างสั้นๆ เมื่อเห็น เรน่า เทพธิดานักรบแสนสวยนั้น ได้ทำการดูดทาน อาหารแสนน่ารังเกียจจนพร่องไปกว่าค่อนชามแล้ว....
“เออ.. รู้แล้ว...” ออร์คอีกตนตอบ พร้อมกับทำการหยิบถังใบที่ 2 เข้ายกเทเติมอาหารในชามของเรน่าให้กลับมาเต็มล้นอีกครั้ง...ซึ่งนั้นก็ทำให้เรน่า ที่เป็นผู้รับประทานนั้นถึงกับชะงักไปเล็กน้อย กับการยกเทเติมอาหาร ทั้งๆที่นี่มิใช่ครั้งแรกที่พวกมันทำเช่นนี้กับเธอ และไม่ทันที่เรน่าจะก้มลงทานอีกรอบ ทั้งเรน่าและออร์ค 2 ตนนั้น ก็ต่างหันไปมองยังที่ประตูห้องขัง...
เมื่อประตูห้องขังนั้นส่งเสียงตะกุกตะกักคล้ายกำลังถูกเปิดออกอีกครั้ง....
“ทะ ท่านเฟรย่า..” เรน่าที่เอ่ยร้องอย่างตกใจ เมื่อเห็นร่างที่อยู่หลังบานประตูที่ถูกเปิดออกนั้น คือ องค์เทวีเฟรย่า ราชินีแห่งสวนสวรรค์...ซึ่งองค์เทวีเฟรย่าที่ยืนอยู่ที่ประตูนั้นก็มอง ก่อนจะยิ้มๆและเอ่ยกล่าวเชิงถาม....
“กำลังทานอาหารอยู่เหรอ?....งั้น ข้าขอร่วมวงเข้าไปทานด้วยคนนะ...” องค์เทวีเฟรย่าเอ่ยเชิงถามอย่างยิ้มๆ และเธอก็เดินเข้ามาในห้องขังทันทีที่เอ่ยถ้อยคำนั้นจบ...
ใช่...เดินเข้ามาในสภาพที่เปลือยเปล่า อย่างคราบน้ำกาม ติดตามเนื้อตามตัวอย่างมากมาย ราวกับว่า ก่อนที่จะมายังห้องขังของเรน่านั้น เธอถูกรุมโทรมอย่างหนักมาก่อน...
“ท่านเฟรย่า..” เรน่าเอ่ยกล่าวอีกครั้ง และมองยังองค์เทวีที่เดินเข้ามา ก่อนจะลงนั่งข้างๆตัวของเธอ..
“อืมมม น่าอร่อยจังเลยนะ..” องค์เทวีเฟรย่าที่ลงนั่งข้างๆตัวของเรน่านั้น ก็เอ่ยกล่าวด้วยรอยยิ้ม ขณะจ้องมองอาหารในชามข้าวนั้น ก่อนที่เธอจะก้มหน้าเข้ารับประทานอาหารในชามนั้นทันทีที่เอ่ยถ้อยคำนั้นจบลง และนั้นก็ทำให้เรน่าถึงกับตกใจกับการกระทำนั้น...
“ท่านเฟรย่า...” เรน่าที่เอ่ยด้วยท่าทีที่ตกใจ กับการก้มลงไปทานอาหารน่ารังเกียจนี้ขององค์เทวีแห่งสรวงสวรรค์ ถึงแม้ตัวของเรน่าจะเคยได้ยินมาบ้างจากปากคำของพวกออร์ค ว่า องค์เทวีเฟรย่านั้นก็ถูกให้ทานของน่ารังเกียจเช่นนี้เหมือนกัน แต่ตัวของเรน่านั้นไม่ค่อยอยากจะเชื่อคำบอกเล่านั้นซะเท่าไร ยิ่งพวกมันบอกว่า องค์เทวีเฟรย่า ชอบทาน ขี้ของพวกมันแบบเพียวๆ อย่างไม่มีน้ำควยผสมด้วย...
“อ้าว....เป็นอะไรไปละ เรน่า...ถ้าไม่กินข้าแย่งกินหมดนะ…” องค์เทวีเฟรย่าที่แหงกหน้าขึ้น พร้อมกับเอ่ยกล่าวกับเรน่าด้วยรอยยิ้ม อย่างไม่รู้สึกอะไรแม้แต่น้อย ขณะที่ทางเรน่านั้นยังคงอึ้งๆกับสิ่งที่เห็นอยู่ ซึ่งพอหลังจากที่องค์เทวีเฟรย่าพูดจบ องค์เทวี ก็ขยับกลับเข้าไปก่ำทานอาหารในชามนั้นต่อ...
โดยที่ทางเรน่าก็อึ้งๆอยู่พักหนึ่ง...และจึงค่อยๆขยับกลับเข้าไป กำกลืนรับประทานอาหารในชามนั้นต่อเช่นกัน...
ท่ามกลางสายตาของออร์คทั้ง 2 ที่จ้องมองดูเทพธิดาแสนสวยทั้ง 2 ที่กำลังก้มหน้าก้มตารับประทานอาหารในชามนั้น ด้วยความสะใจ ก่อนที่ 1 ใน 2 ตนนั้นจะเอ่ยกล่าวขึ้น...
“ฮึ....มีเทพธิดาชอบแดกขี้ เพิ่มมาอีกตัวแบบนี้ สงสัยที่เตรียมมา จะไม่พอซะแล้ว มึงไปเอามาเพิ่มหน่อยสิ...”ออร์ค 1 ใน 2 ตนนั้นเอ่ยกล่าวขึ้น และนั้นทำให้ออร์คอีกตนนั้นก็ขานตอบรับในคำสั่งนั้นอย่างยิ้มกว้าง...
“ได้....เดี๋ยวกูจะไปเอามาให้ แต่คราวนี้จะเอามาแบบเพียวๆ ก็แล้วกัน...”
“แล้วแต่มึงเลย ยังไงอีเทพธิดา 2 ตัวนี่ มันก็แดกได้อยู่แล้ว....” ออร์คตนที่เอ่ยสั่งนั้นตอบกลับ ก่อนออร์คอีกตน ที่รับคำสั่งนั้นจะพยักหน้า และเดินออกไปจากห้องขัง...ก่อนที่ออร์คตนนั้นจะกลับมาพร้อมกับพวกพ้องอีก 2 คนที่ต่างหิ้วถังที่บรรจุของโปรดของเทพธิดา ที่คราวนี้ เอามาถึง 6 ถังด้วยกัน!!
“เอามาซะเยอะแยะเลยนะ กะให้พวกแม่งกินจนอิ่มจนจุกเลยสินะ....” ออร์คตนที่อยู่ในห้องนั้นเอ่ยเชิงถามเชิงแซว ทันทีที่เห็นเห็นพวกพ้องของมัน หิ้วถังที่บรรจุอาหารของเทพธิดา เข้ามาถึง 6 ถังด้วยกัน...
“พอดี ไอ้ห่านี่บอกว่า อีองค์เทวี มันไม่ได้ทานอาหารมาเป็นอาทิตย์แล้ว เลยต้องจัดให้หนักสักหน่อย...” ออร์คตนไปเอาอาหารตามคำสั่งของออร์คตนที่ถามนั้นก็ตอบ พร้อมกับโบ้ยมือไปทาง ออร์คที่มาด้วยกันที่ช่วยยกถังนั้น ว่าเป็นผู้บอก..
“อืมมมมม...อย่างงี้นี่เอง จะว่าไปอีองค์เทวี...ก็กินเก่งด้วยนี่นะ...” ออร์คตนที่ถามนั้นเอ่ยตอบ ก่อนจะหันไปทางเทพธิดาทั้ง 2 ที่กำลังก้มหน้าก้มตารับประทานอาหารในชาม ซึ่งพวกเธอกำลังทานจนเกือบหมดเกลี้ยงแล้ว...
“เอ้า หลบหน่อย อีดอกทั้ง 2....ไ ถ้อยคำเชิงสั่งของออร์คตนนั้นก็ทำให้องค์เทวีเฟรย่า และเรน่านั้นต่างขยับใบหน้าขึ้นจากชาม ก่อนที่ออร์คตนที่หิ้วถังบรรจุอาหารนั้นจะทำการยกและเทของที่อยู่ในนั้น ลงยังที่ในชามใบใหญ่นั้น และนั้นก็ทำให้
เรน่าถึงกับชะงักนิดๆ เพราะอาหารที่เทลงมาในคราวนี้นั้น ไม่ได้คลุกน้ำควยเหมือนดั่งปกติ...
“อึกกกก...” เรน่าที่เอ่ยร้องเบาๆ ด้วยท่าทีที่เหมือนจะรังเกียจหน่อยๆ กับสิ่งที่อยู่ในชามข้าว ถึงแม้เธอจะเคยโดนพวกมันบังคับให้ทานแบบเพียวๆ อย่างไม่มีน้ำควยผสมไป เมื่อหลายวันก่อนก็ตาม...แต่นั้นก็ไม่ทำให้เธอชินชาได้เลย เพราะสิ่งที่อยู่ในชามอาหาร ตรงหน้าของเธอ ในตอนนี้คือ ขี้ของพวกออร์ค เพียวๆที่ไม่มีอะไรผสม...
“หอมดีจัง ท่าจะเป็นขี้ใหม่ๆสินะ...” องค์เทวีเฟรย่าที่เอ่ยกล่าว ขึ้น เมื่อเธอก้มหน้าเข้าไปสูดดมอาหารในชามนั้นอย่างยิ้มๆ ซึ่งนั้นก็ทำให้เรน่าถึงกับตกใจอีกรอบกับถ้อยคำ และท่าทางขององค์เทวีแห่งสรวงสวรรค์ ก่อนที่เธอ(องค์เทวีเฟรย่า) นั้น จะก้มลงทานอาหารในชามนั้นอย่างทันที....
“ทะ ท่านเฟรย่า....” เรน่าที่เอ่ย ด้วยท่าทีที่ตื่นตะลึงอีกครั้ง พร้อมกับจ้องมององค์เทวีแห่งสรวงสวรรค์ที่กำลังก้มทานอาหารที่น่าขยะแขยงนั้น อย่างไม่ท่าทีรังเกียจ หรือฝืนทน แบบเธอ แต่อย่างใดเลย...
“อืมมมมม... เป็นของสดใหม่จริงๆ ด้วย...” องค์เทวีเฟรย่าที่เงยหน้าเล็กน้อย พร้อมกับเอ่ยพึมพำ ด้วยท่าทีที่ชอบพอกับอาหารในชามนั้น หลังจากที่เธอได้เข้าไปลิ้มรสมัน ก่อนที่องค์เทวีเฟรย่านั้นจะก้มลงไปทานอาหารในชามนั้นต่อด้วยท่าทีที่ดูเอร็ดอร่อยเอามากๆ....
ท่ามกลางสายตาของเรน่าที่จ้องมองอย่างไม่เข้าใจ ว่า องค์เทวีเฟรย่านั้นชอบไปได้ไง? ถึงแม้ตัวของเรน่าเองก็ทานของพรรค์นี้อยู่ทุกวัน แถมยังเคยโดนพวกมันให้ทานแบบสดๆมาครั้งหนึ่ง แต่เธอก็ไม่เคยนึกชอบของพวกนี้แต่อย่างใด ถึงแม้ปากจะบอกว่า อร่อย แต่นั้นเป็นการพูดเพื่อให้พวกมันถูกใจเท่านั้น...
“มัวทำอะไรอยู่นะ เรน่า รีบทานเข้าสิ พวกนายท่านอุตสา เอาอาหารมาให้เยอะแยะแบบนี้ เราจะปล่อยให้มันเหลือไว้ไม่ได้นะ... ” องค์เทวีเฟรย่าที่เอ่ยกล่าวขึ้น ซึ่งไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไรที่ เธอได้แหงกหน้า และขยับตัวลุกขึ้นนั่งนั้น และการเรียกนั้น ก็ทำให้เรน่าที่ครุ่นคิดอย่างไม่เข้าใจนั้น ถึงกับได้สติ และหันมององค์เทวีเฟรย่าที่ยิ้มหวานให้...
“ท่านเฟรย่า...ขะ ข้า....” เรน่าที่จ้องมองยังองค์เทวีเฟรย่าตอบนั้น ก็เอ่ยตอบ ด้วยท่าทีที่เหมือนจะรับไม่ได้ กับสิ่งที่เห็น ซึ่งถ้าแค่กับตัวเอง ยังพอทน แต่นี่.....
“ข้าเข้าใจเจ้านะ ว่า เจ้ารู้สึกยังไง.....แต่นี่คือ อาหารของพวกเรา เทพธิดา ที่เราควรกินมันให้หมด อย่าให้มีเหลือทิ้ง..” องค์เทวีเฟรย่าที่เอ่ยตอบ ด้วยรอยยิ้มที่แสนหวาน ซึ่งถ้อยคำนั้นก็ทำให้เรน่ายิ่งอึ้งตกใจไม่น้อย โดยเฉพาะกับการที่องค์เทวีเฟรย่าเหมือนจะประกาศกลายๆ ว่า ขี้ของพวกออร์ค คือ อาหารของพวกเธอ....
“ท่านเฟรย่า...” เรน่าที่เอ่ยอย่างอึ้งๆให้กับถ้อยคำนั้น ก่อนที่ไม่กี่อึดใจ เธอจะรู้สึกแปลกๆขึ้นมา เมื่ออยู่ๆการรับรู้เรื่องกลิ่นของเธอได้เปลี่ยนไป จากที่ได้กลิ่นที่เหม็นเน่าที่โชยออกมาจากในชามข้าวนั้น อยู่ๆมันก็กลายเป็นกลิ่นที่หอม ชนิดที่เชื้อชวนอยากให้ลิ้มลอง เข้าไปทานมัน...
‘นะ นี่มันเกิดอะไรขึ้นนะ…’ เรน่าเอ่ยร้องถามในใจ ถึงความเปลี่ยนแปลงของตนเอง และไม่เพียงการรับกลิ่นของเธอที่เปลี่ยนไป... แม้แต่ความรู้สึก จากการได้เห็นของที่อยู่ในชามข้าวนั้น ก็เริ่มเปลี่ยนไปเช่นกัน จากที่รู้สึกรังเกียจ ขยะแขยง และไม่มีทางที่จะทานมัน(ถ้าเป็นไปได้) ก็กลายเป็นว่า พอเห็นแล้ว รู้สึกหิวขึ้นมา พร้อมกับมีความอยากทานมันมากๆ ราวกับว่า มันเป็นอาหารเลิศรส ของโปรดของเธอ ทั้งๆที่สิ่งที่อยู่ในชามนั้น คือ ขี้ของพวกออร์ค.....
‘นี่เราคงบ้าไปแล้วแน่ๆ....’ เรน่าที่เอ่ยกล่าวเชิงถามกับตัวเองต่อ และเธอก็ไม่อาจจะหยุดยั้งร่างกายที่ค่อยๆขยับกลับเข้าไปหายังชามข้าวนั้นได้ และก่อนที่เธอจะก้มหน้าเข้าไปทานอาหารนั้น เธอก็ได้คำตอบ ถึงความเปลี่ยนแปลงที่ว่านั้น
ใช่....ได้คำตอบ เมื่อเรน่าเหลือบไปเห็นองค์เทวีเฟรย่าที่จ้องมองดูท่าทีของเธอ ในเวลานี้ด้วยรอยยิ้มที่แสนหวาน และแหวนที่อยู่ในมือขององค์เทวีนั้น กำลังส่องประกาย แหวนที่มี สามารถ มอบพลังอำนาจ และสามารถกำหนดสิ่งต่างๆในตัวของเทพธิดานักรบ เช่นเธอ ดืทุกอย่าง....
ใช่.....ทันทีที่เห็น เรน่าก็รู้ทันทีว่า องค์เทวีเฟรย่านั้น คงใช้พลังของแหวน บัญญัติให้ ขี้ของพวกออร์ค คือ อาหารอันของโปรดปราณของเธอ... เหมือนดั่งที่บัญญัติให้เธอตั้งท้องทุกครั้งที่โดนน้ำควยนั้นเอง...
“ท่านเฟรย่า...” เรน่าที่เอ่ยเรียกชื่อของอีกฝ่าย พร้อมกับพยายามจะแข็งขืนต่อความหิวกระหายของร่างกายที่เกิดจากฤทธิ์ของแหวน และสุดท้ายเธอก็ไม่อาจจะต้านทานอำนาจนั้นได้ และขยับก้มหน้าเข้าไปทานอาหารในชามนั้น ทั้งๆที่ในใจของเธอนั้นก็ไม่ค่อยเต็มใจนักก็ตาม... และทันทีที่เธอได้ลิ้มลองอาหารในชามนั้น เธอก็ต้องตกใจกับรสสัมผัส ที่ได้รับ ซึ่งมันได้เปลี่ยนไปจากเดิม...
‘มะ ไม่จริงน่า อะ อร่อยงั้นเหรอ?...’ เรน่าที่เอ่ยร้องถามในใจกับตัวเอง ด้วยความตกใจและแปลกใจ กับรสชาติที่เปลี่ยนไป แน่นอนว่านั้น เป็นเพราะอำนาจของแหวนที่องค์เทวีเฟรย่าสวมใส่ และได้ใช้มันเมื่อกี้นี้นั้นเอง...
ใช่....ทำเอาเรน่า ถึงกับอึ้งและสับสนไปหมด เพราะไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้ อาหารที่ในชามนี้ เป็นอะไรที่เหม็นเน่า และน่าขยะแขยงสุดๆ จนแทบไม่อยากทาน ถ้าไม่จำเป็น... แต่ตอนนี้ มันกลับไม่ใช่อีกแล้ว มันทั้งหอม และอร่อย จนไม่อาจจะห้ามใจได้อีกแล้ว...
“เริ่มชอบมันแล้วสินะ...” องค์เทวีเฟรย่าเอ่ยกล่าวขึ้นด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับจ้องมองดู เรน่าที่ก้มหน้าก้มตาทานอาหารในชามนั้นด้วยท่าทีไม่เหมือนกับวันไหนๆ คือ เธอกำลังทานด้วยท่าทีที่เอร็ดอร่อยอย่างสุดๆนั้นเอง....
“หึ...ท่าทางจะอร่อย ถูกใจมึงมากสินะ ถึงกับแดกคนเดียวจนหมดชามแบบนี้..” ออร์คตนหนึ่งที่จ้องมองดูอยู่นั้นก็เอ่ยขึ้น และนั้นก็ทำให้เรน่าก้มหน้าก้มตาทานอาหารในชามจนหมดนั้น ถึงกับได้สติ ซึ่งตอนที่ออร์คตนนั้นเอ่ยทักนั้น เรน่ากำลังเลียคราบต่างๆที่ติดตามก้นของชามข้าวนั้นอยู่...
ใช่...เธอได้สติ ก่อนจะจ้องมองชามข้าวที่ว่างเปล่านั้น อย่างอึ้งๆ โดยไม่อยากเชื่อว่า เธอจะจัดการทานขี้สดๆ ที่มีปริมาณราวๆร่วม 2 ลิตรด้วยตัวคนเดียวจนหมดจนเกลี้ยง ในช่วงเวลาไม่กี่นาทีแบบนี้...
ใช่...หมดเกลี้ยง ชนิดที่ แม้แต่น้ำ และคราบยังไม่มีเหลือแบบนี้...
ก่อนที่เรน่าจะหันไปมองทางองค์เทวีเฟรย่า ซึ่งทางเฟรย่านั้นก็ยิ้มหวานให้กับเธอทันทีที่เรน่าหันมามอง จากนั้นเรน่าก็หันไปมองยังออร์คตนที่เอ่ยถ้อยคำเมื่อครู่ พร้อมกับค่อยๆเอ่ยปฎิเสธ...
“มะ ไม่ใช่นะ...มันไม่ใช่แบบนั้นนะ...” เรน่าที่เอ่ยร้องบอกอย่างเสียงสั่น....ซึ่งทางออร์คตนนั้นก็แสยะยิ้ม..
“ไม่ใช่อะไร...ก็เห็นๆอยู่ว่า มึงแดกซะไม่เหลือสักก้อนแบบนั้น และไม่ต้องห่วงนะ ยังมีขี้สดๆให้มึงแดกอีกเพียบเลย...” ออร์ค ตนนั้นเอ่ยตอบกลับ พร้อมกับขยับหัวเชิงสั่งพวกพ้องของมัน และไม่กี่อึดใจออร์คอีกตนก็เดินเข้ามาพร้อมกับเทอาหารที่อยู่ในถัง ลงบนชามข้าวที่อยู่ตรงหน้าของเรน่าจนมันเต็มล้นชามอีกครั้ง...
และทันทีที่เรน่าเห็น อาหารที่ถูกเทจนเต็มอีกครั้งนั้น...เธอก็ถึงกับชะงัก และมีอาหารอาการหิวกระหาย อยากต้องการกินมันอีกครั้ง ทั้งๆที่เธอยังมีสติ และรู้ตัวดีว่า ของที่ ร่างกายของเธออยากทานมากๆนั้น คือ ขี้สดๆของพวกออร์ค...
“อย่าเพิ่งรีบร้อน...” ออร์คตนเดิมเอ่ยขึ้นทันทีที่ เรน่ามีท่าทีจะขยับหมายกลับเข้าไปทานทานขี้ในชามข้าวนั้นอีกครั้ง...แน่นอนว่า ถ้อยคำของมันก็ทำให้เรน่า ได้สติอีกครั้ง พร้อมกับหยุดชะงัก ก่อนจะหันมองยังที่ออร์คตนนั้น ด้วยท่าทีที่อับอายพอสมควร...ขณะที่ร่างกายของเธอนั้น ยังคงมีปฏิกิริยา อยากกระหาย กับอาหารตรงหน้านั้นเอามากๆ...
“หึ....อยากแดกต่อสินะ งั้นก็บอกมาก่อนสิว่า รสชาติขี้พวกนี้ เป็นยังไงบ้าง...” คำกล่าวถามของออร์คตนนั้นก็ทำให้เรน่า ถึงกับอึ้งเล็กน้อย พร้อมกับมองด้วยท่าทีที่เจ็บช้ำ...ถึงแม้นี่จะไมใช่ครั้งแรกที่พวกมันถามเธอแบบนี้ แต่ด้วยความที่ตอนนี้ร่างกายของเธอเริ่มเปลี่ยนไป จากฤทธิ์แหวน สิ่งที่เธอจะตอบออกมานั้น ไม่ใช่การตอบแบบจำใจเหมือนดั่งก่อนหน้านี้อีกแล้ว แต่เป็นการยอมรับออกจากใจ ว่า ขี้ของพวกมัน คือ ของที่อร่อยที่สุด ที่เธอเคยทานมา....
และในระหว่างที่เรน่าไม่ยอมตอบคำถามนั้น องค์เทวีเฟรย่า ก็ได้เอ่ยเชิงขออนุญาต...
“นายท่านค่ะ ข้าขอทานอาหารก่อนนางได้มัยค่ะ...” คำกล่าวเชิงขอ ขององค์เทวีเฟรย่านั้น ก็ทำให้ออร์คตนนั้น ที่ถึงแม้มันจะเป็นออร์คชั้นต่ำปลายแถว แต่ก็มีสถานะเป็นนายเหนือหัวของราชินีแห่งสรวงสวรรค์ ซึ่งออร์คตนนั้นก็หันมามอง และตอบทันที...
“สำหรับมึง แดกได้เลย อย่าให้เหลือแม้แต่ก้อนเดียวละ..”
“ค่ะ นายท่าน...” องค์เทวีเฟรย่าขานรับในคำกล่าวตอบของอีกฝ่าย และก้มลงทานอาหารในชามทันที ซึ่งการเข้าไปก้มทานขององค์เทวีเฟรย่านั้น ก็เป็นตัวเร่งทำให้ ความต้องการอยากอาหารของเรน่าเพิ่มสูงขึ้น...
“เอ้า..จะตอบได้รึยังละ อีกระหรี่ว่า ขี้ของพวกกู รสชาติเป็นยังไง?...” ออร์คตนเดิมที่หันกลับมาทางเรน่านั้นก็เอ่ยถามย้ำ ซึ่งเรน่าก็มองหน้าของออร์คตนนั้น ก่อนที่เธอจะเอ่ยตอบ อย่างยอมสยบให้แก่ความต้องการของตัวเอง....
“อร่อยค่ะนายท่าน... ขี้สดๆของพวกนายท่านอร่อยที่สุดเลยค่ะ...” เรน่าเอ่ยตอบเกือบแทบทันทีที่อีกฝ่ายถามจบ และนั้นก็ทำให้ออร์คตนนั้นและตนอื่นๆต่างแสยะยิ้ม ด้วยความสะใจ เพราะท่าทีของเรน่าที่เอ่ยตอบคำถามอันนี้นั้น ต่างจากทุกครั้งนั้นเอง...
“อร่อยที่สุดเหรอ? งั้นจากนี้ไป ถ้าพวกกูจะให้มึงแดกขี้สดๆทุกวัน โดยไม่คลุกน้ำควย ก็ไม่ว่าอะไรใช่มัย?...” ออร์คตนเดิมถามต่ออย่างฉีกยิ้ม ซึ่งนั้นก็ทำให้เรน่าชะงักไปแวบ ก่อนที่เธอจะตอบกลับในไม่กี่อึดใจ...
“ค่ะ แล้วแต่นายท่านเลยค่ะ...” เรน่าตอบ แต่คราวนี้สายตาของเธอไม่ได้มองยังออร์คตนนั้นแล้ว หากแต่มองยังที่ชามข้าวที่องค์เทวีเฟรย่ากำลังก้มหน้าทานอาหารในชามอยู่นาน 2 นาน....แน่นอนว่า ออร์คตนนั้นก็เหมือนรู้ มองตามทิศทางที่สายตาเธอจ้องมองอย่างยิ้มๆ ก่อนมันจะถามต่อ...
“อยากแดกขี้ต่อแล้วสินะ..” คำถามสั้นๆของออร์คตนนั้นก็ทำให้เรน่าหันกลับมามองที่มัน ก่อนที่เธอจะขยับปาก เหมือนจะลังเลที่จะเอ่ยตอบอยู่เล็กน้อย แต่สุดท้ายเธอก็เปล่งเสียงตอบออกมา..
“ค่ะ นายท่าน ได้โปรดให้ข้าได้ทานต่อด้วยเถอะค่ะ...” เรน่าที่เอ่ยตอบออกมา อย่างไม่อาจจะทัดทานความต้องการของตัวเองที่เออล้นออกมาได้อีกต่อไป แน่นอนว่าคำกล่าวตอบของเธอนั้น ก็ทำให้เธอรู้สึกอับอาย และรู้สึกเหมือนได้สูญเสียศักดิ์ศรี เกียรติยศ อย่างหมดสิ้นแล้วนั้นเอง...
“ฮะๆ ได้สิ ข้าอนุญาต...” ออร์คตนนั้นหัวเราะ พร้อมกับเอ่ยตอบอย่างอนุญาต และสิ้นคำกล่าวตอบนั้น เรน่าก็รีบขยับร่างเข้าไปร่วมวงทานอาหารที่น่ารังเกียจนั้นต่ออย่างทันที ทั้งๆที่ระยะห่างระหว่างชามกับตัวของเธอนั้น อยู่ห่างเพียงนิดเดียวเท่านั้น แต่เธอกลับเร่งรีบ เข้าไปทานด้วย ท่าทีตะกละตะกราม ราวกับหิวโซ ทั้งๆที่เมื่อกี้เพิ่งจะกินไปคนเดียวจนหมดชามแล้วแท้ๆ และนั้นก็ทำให้ ออร์คตนนั้น รวมทั้งตนอื่นๆ ที่อยู่ในห้องนั้นอีก 3 ตนต่างหัวเราะอย่างเสียงดัง ให้กับท่าทีดังกล่าวของเรน่า
โดยที่พวกมันบางตนก็ไม่อยากเชื่อเลยว่า หญิงสาวที่เอ่ยตอบ และมีท่าทีรีบไปทานขี้ของพวกมันนั้น จะเป็นคนเดียวกับ เทพธิดานักรบ ที่ได้รับขนานนามว่า เป็น Valkyrie ที่เก่งที่สุดคนนั้น...
อย่าว่าแต่พวกมันเลย แม้แต่ตัวของเรน่าเอง ยังไม่อยากเชื่อเช่นกัน ว่า จะมีวันที่ Valkyrie อย่างเธอต้องมาอ้อนวอน ร้องขอต่อ พวกออร์ค แถมยังเป็นการอ้อนวอน ขอกินขี้สกปรกๆของพวกมัน อีกต่างหาก...
“เอ้าๆ ค่อยๆกิน ไม่ต้องรีบทานนะ อีเทพธิดากระหรี่ทั้ง 2 ยังไงพวกกูมีขี้สดๆ ให้ มึง 2 ตัวได้กินจนอิ่มแน่..” ออร์คตนนั้นเอ่ยกล่าวด้วยน้ำเสียงและสีหน้าที่สะใจ ขณะที่ทางองค์เทวีเฟรย่า และ Valkyrie เรน่า ยังคงก้มหน้าก้มตาทานอาหารเลิศรสในชามเดียวกันอย่างไม่หยุด....และคงไม่หยุดง่ายๆแน่ๆ เพราะยังเหลือ อาหารที่พวกเธอต้องทานอีกตั้ง 4 ถัง...
.
.
.
“เอ้า.... เชิญคุยกันตามสบายนะ อีเทพธิดากระหรี่ทั้ง 2..” ออร์คปลายแถวตนนั้นเอ่ยกล่าวขึ้น หลังจากที่องค์เทวีเฟรย่า และเรน่า นั้นได้ทานอาหารที่พวกมันนำมาให้ทานจนหมดแล้วนั้น ซึ่งทันทีที่มันเอ่ยจบ มันกับพวกพ้องอีก 3 ตนก็พากันเดินออกไปจากห้องคุมขังของเรน่าทันที...ปล่อยให้ องค์เทวีเฟรย่า และ Valkyrie เรน่า นั้นอยู่กันตามลำพัง...
หลังจากที่พวกออร์คเดินออกไป ทุกอย่างก็อยู่ในความเงียบสงัด สักแป๊บ ก่อนที่องค์เทวีเฟรย่าจะเป็นผู้เอ่ยพูดทำลายความเงียบนั้น..
“ข้าไม่รู้เลยนะ ว่า เจ้าเป็นคนกินเก่งขนาดนี้ เรน่า...” องค์เทวีเฟรย่าที่เอ่ยชม อย่างยิ้มๆ ซึ่งสิ่งที่องค์เทวีเฟรย่าชม นั้น คือ เรื่องการทานอาหารเมื่อสักครู่นี้... ซึ่งทางเรน่านั้น ก็กำลัง รู้สึกแย่ เกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่เช่นกัน.....
ใช่....รู้สึกแย่เอามากๆ กับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อกี้...ถึงแม้ต้นเหตุ/สาเหตุนั้น จะมาจากอำนาจของแหวน แต่เธอก็ไม่อาจจะปฏิเสธได้ ว่าบางช่วงเวลาที่ทำการทานอาหารอันน่าขยะแขยงอยู่นั้น เธอกลับรู้สึกชอบ และรู้สึกติดใจกับสิ่งที่ทานอยู่เป็นอย่างมาก ทานเข้าไปนั้น คือ ขี้ของพวกออร์ค....
“แต่กินเก่งแบบนี้ ระวังนะ พรุ่งนี้ พวกนายท่านอาจจะจัดมาให้หนักกว่าเดิมนะ...ไม่สิ... ดีไม่ดี พวกนายท่านอาจจะให้เจ้าใช้ปากสวยๆคู่นั้น รองรับขี้สดๆที่ออกมาจากรูตูดของพวกนายท่านก็เป็นได้ เหมือนดังที่ข้าโดนมาหลายครั้งแล้ว...” องค์เทวีเฟรย่าที่เอ่ยกล่าวต่อ ด้วย น้ำเสียง และท่าทีที่ดูปกติ ทั้งๆที่เนื้อหาที่เอ่ยออกมานั้น ล้วนไม่ปกติเลยสักนิด ซึ่งในตอนที่องค์เทวีเฟรย่าเอ่ยถ้อยคำดังกล่าวนั้น เรน่านั้นก็ค่อยๆ หันมามองยัง องค์เทวีเฟรย่า...
ก่อนที่เธอจะร้องถาม อย่างไม่สนถึงสิ่งที่อีกฝ่ายพูดมาแม้แต่น้อย....
“ได้โปรด ช่วยบอกข้าทีเถอะ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ค่ะ ท่านเฟรย่า ทำไม...ท่านถึงยอมเป็นทาสของพวกออร์ค...” เรน่าที่หันมองหน้าขององคืเทวีเฟรย่านั้นก็กลั้นใจเอ่ยร้องถาม และนั้นก็ทำให้เฟรย่าถึงกับยิ้มหวาน...
“ข้ากำลังรอให้เจ้าถามอยู่พอดี และที่มาหาเจ้าในวันนี้ ก็มาเพื่อตอบคำถามทั้งหลายนั้นแหละ ” องค์เทวีเฟรย่าเอ่ยตอบด้วยรอยยิ้มอ่อนๆ ขณะที่ทางเรน่านั้นก็จ้องมองอย่างไม่พูดอะไร แลฃะเป็นทางเฟรย่าที่เอ่ยกล่าวต่อ...
“อืมมมมม งั้นข้าขอเล่าตั้งแต่เริ่มเลยละกันนะว่า มาอยู่กับพวกมันได้ไง...” องค์เทวีเฟรย่า เอ่ยต่อ ก่อนจะเอ่ยเล่า พร้อมกับหวนนึกย้อนกลับไปถึง ช่วงเวลา ก่อนจะเกิดสงครามแรกนาร็อค...
ช่วงนั้นเป็นช่วงที่สวรรค์กำลังวุ่นวายไม่น้อย เนื่องจากต้องเตรียมตัว กับสงครามตามคำทำนายที่จะเริ่มต้นขึ้น ยิ่งเฟรย่าเป็นถึงเทวีแห่งสวรรค์นั้นจึงมีหน้าที่รับผิดชอบ ไม่น้อยไปกว่าผู้เป็นเจ้าสวรรค์อย่าง โอดีน …
และในขณะที่เธอนั้นตรวจดูความพร้อมหลายๆอย่าง…อยู่ๆก็มีนางฟ้าองค์หนึ่งได้มาเรียกเธอ ให้ไปหาโอดีน ที่สวนแห่งสวรรค์ แน่นอนว่าเธอก็ไม่ได้คิดอะไรและไปตามที่นางฟ้าตนนั้นบอก..เมื่อไปถึงเธอก็ถูกโอดีนกอดและค่อยๆเล้าโลมเธอ ซึ่งมันก็เป็นเรื่องปกติของผู้เป็นสามี-ภรรยา....
และด้วยความที่ไม่มีอะไรกันมานาน ถึง 300 ปี เนื่องจาก 300 ปีนั้น โอดีนมัวแต่ เตรียมความพร้อมในการรับมือ และหวังเปลี่ยนผลคำทำนายของผลในสงครามแรกนาร็อคนั้น…
ใช่...เพราะไม่ได้มีอะไรกันมา 300 ปี แถมเธอ ก็นึกว่าผู้เป็นสามีนั้นต้องการผ่อนคลายจากความเครียดและภาระที่หนักอึ้ง เธอถึงปล่อยตัวปล่อยใจ ยินยอมมีอะไรกับโอดีน ผู้เป็นสามี ถึงแม้ที่แห่งนั้น จะไม่ได้เป็นสถานที่ลับตาคนซะเท่าไรก็ตาม…
โดยในตอนนั้น เฟรย่า ไม่ได้รู้เลยว่า ชายที่กำลังกอดรัดและเล้าโลม จนทำให้เธอใจอ่อน ยอมแก้ผ้า แบหีให้เย็ดนั้น หาใช่ โอดีน เจ้าสวรรค์ ไม่…. แต่กลับเป็นโลกิ เจ้าแห่งเผ่ายักษ์ ผู้เป็นศัตรูคู่อาฆาต ที่ได้แปลงกายมาต่างหาก…กว่าเธอจะรู้ว่า อีกฝ่ายที่มีอะไรด้วย จะไม่ใช่โอดีน นั้น เธอก็โดนโลกิเย็ดสดแตกในไป 5 น้ำแล้ว...
“แล้วหลังจากนั้นละค่ะ..” เรน่าที่นั่งฟังนั้น ก็ร้องถามต่อ..เมื่อองค์เทวีเฟรย่านั้นได้หยุดเล่าไปครู่หนึ่ง..
“หลังจากนั้น ข้าก็ได้ถูกพาตัวมายังรังของเผ่ายักษ์ของมัน....” เฟรย่าที่เอ่ยตอบ ซึ่งจริงๆแล้วเดิมทีโลกินั้น ก็ไม่อยากลักพาตัวเธอมาที่เผ่ายักษ์หรอก เพราะตอนแรกโลกิตั้งใจแอบมาเย็ดเฟรย่า เพื่อตั้งใจทำให้ให้เฟรย่านั้นตั้งท้อง เพราะโลกิก็รู้เช่นกัน ว่าตัวเองนั้นต้องตายในสงครามศักดิ์สิทธิ์นี้ด้วย...
ฉะนั้น เพื่อความสะใจ จึงกระทำเช่นนี้ เผื่อลูกของตนจะได้ยึดครองสวรรค์อย่างเนียนๆง่ายๆ แต่ เฟรย่าก็ดันมา รู้เรื่องที่เค้าแปลงกายเสียก่อน ถึงจะมารู้เอา ตอนที่โดนโลกิเย็ดจนหมดสภาพแล้วก็เถอะ... และด้วยความที่องค์เทวีโดนเย็ดจนหมดสภาพนั้น สิ่งที่เธอทำได้ ก็มีแต่ด่าทออีกฝายอย่างหยาบคายต่างๆนาๆ...
ใช่...... ด่าทออย่างหยาบๆคายๆจน โลกิทนไม่ได้ จึงเปลี่ยนแผน จากที่ปลอมตัวมาเย็ดเพื่อให้เธออุ้มท้อง ให้ทายาทมันครองสวรรค์ ก็มาเป็นการ ลักพาตัวเธอมายังที่เผ่ายักษ์… และให้เธอเป็นนางบำเรอให้แก่เผ่ายักษ์ของมันแทน!!!
“เจ้าโลกิ...มันจับข้าให้เป็นนางบำเรอ แก่พวกเหล่าสัตว์อสูรที่อยู่ใต้การปกครองของมัน. ” องค์เทวีเฟรย่าเอ่ยกล่าวต่ออย่างเค้นเสียงเล็กน้อย พร้อมกับนึกถึงเหตุการณ์ในตอนนั้น ภาพขององค์เทวีเฟรย่า ราชินีแห่งสรวงสวรรค์ ที่ถูกมัดขึงอยู่บนเตียงในสภาพเปลือยเปล่า แข้งขาอยู่ในท่าทีที่แหกอ้า อย่างพร้อมที่จะให้เหล่าสัตว์อสูร ที่อยู่ใต้อาณัติของโลกิ เข้ามาสนุก เข้ามาใช้งาน ได้ทุกเวลา ที่พวกมันต้องการ....
โดยที่ช่วงเวลานั้น ก็ถือว่าเป็นช่วงเวลาที่แสนโหดร้ายมากๆ สำหรับองค์เทวีเฟรย่า ที่เป็นถึงราชินีแห่งวาฮาล่า แต่กลับต้องมาโดนเหล่าสัตว์อสูรชั้นต่ำ ร่างเล็ก ร่างใหญ่ จำนวนนับ พัน ไม่สิ นับหมื่นตัว ที่ต่างผลัดเปลี่ยนหมุนเวียน เข้ามาข่มขืนเธอด้วยความป่าเถื่อน...อย่างไร้ความปราณี....
“...... ....” เรน่าที่นั่งรับฟังเรื่องราวนั้น...ก็มีท่าทีหมายจะขยับปาก ถามบางอย่างด้วยความสงสัย แต่เหมือนองค์เทวีเฟรย่าจะรู้ สิ่งที่เอจะถาม จึงชิงเอ่ยกล่าวขึ้นมาเสียก่อน....
“เจ้ากำลังสงสัย ว่า ระดับพลังอย่างข้า น่าจะหลบหนีออกไปง่ายๆสินะ...” องค์เทวีเฟรย่าที่จ้องมองหน้าของเราน่านั้นก็เอ่ยชิงถามขึ้น ซึ่งทางเรน่านั้นก็ค่อยๆพยักหน้าตอบเชิงตอบรับว่า ‘นั้นคือสิ่งที่เธอกำลังอยากถาม...’ และทันทีที่เรน่าพยักหน้าตอบ องค์เทวีเฟรย่าก็ยิ้มบางๆเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยกล่าวตอบ...
“ ในตอนนั้น ข้าเองก็อยากหนีออกไป จากขุมนรกนั้นเหมือนกัน... แต่ข้าทำไม่ได้ เนื่องจาก เจ้าโลกิได้วางอาคมบางอย่างเอาไว้ ทำให้ข้าไม่สามารถใช้พลังใดๆ ได้เลย… ” องค์เทวีเฟรย่าตอบ ซึ่งคำตอบนั้นก็ทำให้ เรน่าถึงกับหายสงสัย ว่า ทำไม ระดับ องค์เทวี หรือ ราชินีแห่งสรวงสวรรค์ ถึงไม่สามารถหลบหนีออกมาได้....
ถ้าเป็นอาคมของโลกิ ที่ได้ชื่อว่า จอมเจ้าเล่ห์ ตนนั้น ก็มีโอกาสมากที่จะทำให้ แม้แต่องค์เทวีแห่งสรวงสวรรค์ มีสภาพไม่ต่างจากมนุษย์ธรรมดา ที่ไม่สามารถใช้พลังอะไรได้เลย เหมือน กับตัวของเราน่า ที่เป็นอยู่ในเวลานี้ ถึงแม้ร่างกายจะยังคงเป็นเทพธิดานักรบ แต่ก็ไม่มีพลังอะไรอีกแล้ว...
“แต่ท่านเฟรย่า ก็น่าจะหนีออกไปได้ ไม่ใช่เหรอค่ะ...ในตอนที่โลกิตาย เขตอาคมพวกนั้น ก็น่าจะเสื่อมสลายไปตามกฎของการใช้เวทย์มนต์ แล้วทำไม? ” เรน่าที่นึกขึ้นได้นั้นก็เอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัย...
“ก็จริง... ที่ช่วงเวลานั้น ข้าสามารถหนีออกไปจากเผ่ายักษ์ และกลับมายังที่ วาฮาล่า ได้อย่างสบายๆ แต่ที่ข้าไม่ทำแบบนั้น เพราะข้าได้ติดใจกับการถูกกระทำแบบนั้นไปแล้วนะสิ..” องค์เทวีเฟรย่าที่ค่อยๆเอ่ยตอบ คำกล่าวตอบของเธอก็ทำให้เรน่าถึงกับอึ้ง...
“และเพราะติดใจ จึงทำให้ข้าลังเลที่จะกลับมาที่ วาฮาล่า นี่.....เพราะถ้าข้ากลับไปที่นั้น ข้าก็คงไม่ได้รับความสุขแบบนั้นอีกแล้ว โอดีนเองก็ตายไปแล้ว เท่ากับว่า ไม่มีใครมอบความสุขนั้นให้กับข้าได้อีกแล้ว.... ” องค์เทวีเฟรย่าที่เอ่ยกล่าวต่อ ซึ่งทางเรน่าที่รับฟังอย่างอึ้งๆนั้น ก็กลั้นใจร้องถาม...
“อะ อย่าบอกนะค่ะ ว่าการที่ท่านมาอยู่กับพวกออร์ค เพียงเพราะเหตุผลบ้าๆ พวกนี้..” เรน่าที่ตกตะลึงในคำพูดเหล่านั้นก็กลั้นใจร้องถาม และนั้น ก็ทำให้องค์เทวีเฟรย่า จ้องมองยังที่หน้าของของเทพธิดานักรบอย่างเรน่า ก่อนที่เธอจะตอบตามตรงออกมา...
“ถ้าตอบแบบตรงๆ อย่างไม่อ้อมค้อม ก็เป็นอย่างที่เจ้าเข้าใจ และว่ามานั้นแหละ เรน่า.....การที่ข้าที่เป็นถึงเทวีแห่งสวรรค์ มาอยู่กับพวกออร์คนั้น ก็เพราะต้องการรับความสุข ที่ไม่มีวันจบสิ้นจากพวกมัน...”องค์เทวีเฟรย่าเอ่ยตอบออกมาอย่างตรงๆ และนั้นก็ทำให้เรน่าที่จ้องมองนั้น เริ่มมองด้วยสายตา ที่ดูผิดหวัง....
ขณะที่ทางองค์เทวีเฟรย่านั้นก็เอ่ยกล่าวต่อ....
“แต่ข้าก็ไม่เสียใจหรอกนะ เพราะนี่คือ สิ่งที่ ข้าถวินหามา โดยตลอด... เป็นสิ่งที่ข้า ไม่เคยได้สัมผัสมันเลย ตลอดเวลาที่อยู่ที่วาฮาล่า...และเพื่อสิ่งนั้น เพื่อความสุขนั้น.... ข้ายอมทิ้งได้หมด จะทั้งเกียรติยศ ศักดิ์ศรี หรือ ตำแหน่งอันสูงส่งนั้น…” องค์เทวีเฟรย่าที่เอ่ยกล่าวต่อ ซึ่งการเอ่ยต่อของเธอนั้น ก็มีแต่ทำให้ เรน่า ที่รับฟังนั้น อึ้งมากยิ่งขึ้น...
ก่อนที่คำพูดของคะชา ราชาแห่งออร์ค นั้น จะผุดขึ้นมาใน หัวของเรน่า ที่กำลังอึ้งอยู่นั้น....
‘ข้าไม่ได้ทำอะไรเลย อีองค์เทวีของพวกมึงต่างหาก ที่ร่าน อยากโดนควยมาก จนยอมเป็นทาสของพวกกูเอง ….’
‘ไม่จริงน่า.....’ เรน่าที่เอ่ยในใจ อย่างไม่อยากยอมรับ ถึงถ้อยคำที่ผุดขึ้นมานั้น ถึงแม้มันจะมี โอกาสเป็นไปได้มาก หากดูจากท่าทีและถ้อยคำเมื่อกี้ขององค์เทวีเฟรย่า นั้น...แต่ถึงกระนั้นเรน่าก็ไม่อยากจะเชื่ออยู่ดี ก่อนที่เธอจะกลั้นใจเอ่ยถาม เพื่อให้แน่ใจ....
“ทะ ท่านเฟรย่า ท่านคง.....ไม่ใช่....เป็นฝ่ายอ้อนวอน ขอร้องพวกออร์ค ให้ยอมรับท่าน มาเป็นทาสของพวกมันใช่มัยค่ะ?..” เรน่าที่กลั้นใจอย่างเค้นเสียงเอ่ยถามแก่องค์เทวีแห่งสวรรค์ ซึ่งองค์เทวีเฟรย่านั้น ที่ยังคงจ้องมองหน้าของเรน่าอยู่นั้น ก็ค่อยๆเอ่ยตอบคำถามนี้...
“ถ้าข้าบอกว่า ใช่ละ...” องค์เทวีเฟรย่าตอบอย่างสั้นๆ พร้อมกับยิ้มบางๆ ให้กับเราน่า และนั้น ก็ทำให้เรน่า ถึงกับจุกอย่างพูดอะไรไม่ออก ถึงแม้ เธอคาดเอาไว้อยู่ก่อนแล้วก็ตาม... แต่มัน...เป็นความจริงที่เธอ ยากจะยอมรับมันได้...
ใช่...เกินที่เธอรับได้จริงๆ กับคำกล่าวตอบนั้น และเธอก็ไม่อยากเชื่อเลยจริงๆว่า องค์เทวีผู้สูงศักดิ์อย่าง ท่านเฟรย่านั้น จะเป็นผู้เอ่ยปากขอ พวกออร์ค อสูรชั้นต่ำ ให้รับราชินีแห่งสรวงสรรค์เช่นเธอ เข้าเป็น ทาสเนื้อชั้นต่ำประจำเผ่าของพวกมัน..
“อยากรู้มัยว่า ข้าเจอนายท่านได้ยังไง..” องค์เทวีเฟรย่าที่เอ่ยเชิงถาม ก่อนที่เธอจะเอ่ยเล่า พร้อมกับหวนนึกถึงเหตุการณ์ที่เธอเล่าอยู่นั้น ซึ่งในตอนนั้น เธอ(องค์เทวีเฟรย่า) ที่ออกมาจากห้องคุมขัง เนื่องจากเขตอาคมได้หายไป จากการตายของโลกิ นั้น...
โดยที่องค์เทวีเฟรย่านั้นก็ได้แต่นั่งยังที่ซากวังของโลกิ ด้วยความรู้สึกที่แสนสับสนสุดๆ ถึงแม้เธอจะได้รับอิสรภาพ แต่เธอกลับไม่รู้สึกดีใจเลยสักนิด เนื่องจากเฮในตอนนั้นได้ลุ่มหลง และติดใจกับการถูกเย็ดไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วนั้นเอง...การกลับไปที่ วาฮาล่า นั้นมีแต่จะทำให้เธอยิ่งไม่เจอ หรือ ห่างไกลจากความสุขที่เธอต้องการนั้น...
และในขณะที่เธอนั่งสับสนอย่างคิดไม่ตกว่า จะทำเช่นไรดี คะชา ราชาแห่งออร์ค ก็ได้พาลูกน้องจำนวนหนึ่งเข้ามา ในบริเวณซากวังของโลกิ เพื่อรื้อค้น หาทรัพย์สินที่พอมีค่า ซึ่งมันต้องมีอย่างแน่นอน เพราะโลกิชอบ สะสม ทรัพย์สมบัติเอาไว้ โดยเฉพาไอเท็มเวทย์มนต์ทั้งหลาย....
ใช่...ทันทีที่ เห็น คะชา และพวกออร์คเข้ามา ยังบริเวณซากวังของโลกินั้น ก็ทำให้เธอที่สิ้นหวังนั้น กลับมีความหวังขึ้นมาอย่างทันที โดยที่องค์เทวีเฟรย่านั้น ก็ได้รีบลุกขึ้น และวิ่งตรงไปยังจุดที่พวกมันอยู่อย่างทันที และการวิ่งเข้ามาของเธอนั้น ก็ทำให้ ออร์คปลายแถว 2-3 ตัวต่างตกใจ แสดงท่าทีที่ปกป้อง ราชาของพวกมันอย่างทันที...
โดยที่ทางองค์เทวีเฟรย่าที่วิ่งมาถึงจุดที่พวกมันยืนอยู่นั้น ก็ไม่ได้แสดงท่าทีคุกคามพวกมันแต่อย่างใด หากแต่จ้องมองพวกมันในสภาพท่าทีที่หอบเหนื่อย จากการที่วิ่งเข้ามาหาพวกมันนั้น...
“อีนี่?? มัน....องค์เทวีเฟรย่านี่หว่า!! ยังไม่ตายเหรอเนี่ย.....” ออร์คปลายแถวตนหนึ่งที่เอ่ยกล่าวขึ้น อย่างจำเธอได้ ทั้งๆที่สภาพขององค์เทวีเฟรย่าในเวลานี้นั้น มิได้มีสภาพเหมือนดั่งที่พวกมันรู้จัก สภาพของเธอที่ดูโทรมสกปรก ไม่มีเค้าโครงความสง่าและงดงาม สมกับเป็น ราชีนีแห่งสรวงสวรรค์แต่อย่างใด....
แน่นอนว่า ถ้อยคำของออร์คปลายแถวนั้น ก็ทำให้ คะชา ราชา แห่งออร์ค นั้น สนใจในตัวหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้านั้นมากขึ้น
“เจ้าคือ องค์เทวีเฟรย่า ราชินีแห่งสรวงสวรรค์คนนั้นจริงๆรึ...?” คะชา ราชา แห่งออร์ค ผู้มีร่างกายเป็นสีแดงเพลิงนั้น ก็เอ่ยถามแก่องค์เทวีเฟรย่าที่ยืนอยู่ตรงหน้าของมันนั้น...ซึ่งทางองค์เทวีเฟรย่าที่หอบครางนั้นก็มองเล็กน้อย ก่อนเอ่ยตอบ...
“ใช่....ข้าคือ องค์เทวีเฟรย่า ราชินีแห่ง วาฮาล่า ผู้นั้นจริงๆ....” เธอตอบอย่างไม่ค่อยมั่นใจว่า อีกฝ่ายจะเชื่อในคำตอบของเธอมัย เนื่องจากสภาพของตัวเองที่ออกจะยับเยินจากการถูกจับให้เป็นนางบำเรอของพวกสัตว์อสูร อยู่ หลายปี....
“ หึ..... งั้นข่าวลือที่ว่า ท่านถูกท่านโลกิมันจับตัวมา ก็เป็นเรื่องจริงสินะ....” คะชา ราชาแห่งออร์คนั้นเอ่ยตอบกลับ ด้วยท่าทีที่เหมือนเชื่อในสิ่งที่หญิงสาวตรงหน้านั้นบอก ก่อนที่มันจะถามเธอกลับ ด้วยรอยยิ้ม...
“แล้ว....ไม่ทราบว่าองค์ราชินีผู้สูงศักดิ์ มีธุระอะไรกับ อสูรชั้นต่ำอย่างพวกเรากันละ?...” คะชา ราชาแห่งออร์ค ร้องถาม ก่อนที่มันจะต้องชะงัก และตกใจแปลกใจมากๆ เมื่อทางองค์เทวีเฟรย่า ผู้สูงศักดิ์นั้น ได้ขยับลงก้มกราบยังที่พื้นตรงหน้าของพวกมัน...
“ได้โปรด รับข้าคนนี้....เป็นทาสเนื้อ ประจำเผ่าของท่านด้วยเถอะ....” องค์เทวีเฟรย่าที่เอ่ยกล่าวขึ้น ทันทีที่เธอได้ก้มกราบที่พื้น ตรงหน้าของพวกมัน ซึ่งถ้อยคำและการกระทำนั้น ก็ทำให้ คะชา ราชาแห่งออร์ค ร่วมทั้ง พวกออร์ค ถึงกับอึ้งพอสมควร
“นี่ข้าไม่ได้หูฝาดใช่มัย......” คะชา ราชา แห่งออร์ค ที่อึ้งๆอยู่นั้น ก็เอ่ยเชิงถามแก่หญิงสาวที่ยังคงก้มหน้าแนบที่พื้นอยู่นั้น..ก่อนที่เธอจะแงยหน้าขึ้น เพื่อมองและตอบคำถามของมัน
“ท่านไม่ได้หูฝาด และได้ยินไม่ผิดด้วยค่ะ ข้า องค์เทวีเฟรย่า ผู้นี้ กำลังร้องขอต่อท่าน ได้โปรดรับข้า เป็น ทาสเนื้อประจำเผ่าของท่านด้วยเถอะค่ะ....” องค์เทวีเฟรย่าเอ่ยตอบ พร้อมกับเอ่ยขอซ้ำย้ำอีกครั้ง ซึ่งทาง คะชา ราชาแห่งออร์คนั้นก็ยืนนิ่งอย่างไม่มีท่าทีตอบอะไร จนทำให้ ทางองค์เทวีเฟรย่า ที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้าของมันนั้นเป็นผู้เอ่ยต่อ...
“ข้าสัญญาว่า ข้าจะเป็นทาสเนื้อที่ดีของพวกท่าน จะบริการพวกท่าน ทุกตน อย่างสุดความสามารถ และหากท่านต้องการ ข้าก็ยินดีที่จะใช้มดลูกของข้า ขยายเผ่าพันธุ์ของพวกท่าน...” องค์เทวีเฟรย่าที่เอ่ยกล่าวต่อ ซึ่งสิ่งที่เธอเอ่ยออกมานั้นก็ทำให้พวกออร์คสนใจไม่น้อย แต่ทาง คะชา ราชาแห่งออร์คนั้นยังคงนิ่งเงียบเช่นเดิม และนั้นก้ทำให้องค์เทวีเฟรย่าถึงกับหน้าเสีย เมื่อเห็นปฏิกิริยาของคะชานั้น บงบอกว่า ไม่สนใจกับสิ่งที่เธอเสนอมาสักนิด...
“.......ขอร้องละค่ะ ได้โปรดรับข้าเป็นทาสเนื้อชั้นต่ำของพวกท่านด้วยเถอะค่ะ ข้าต้องการเป็นทาสเนื้อที่คอยรับควยของพวกท่านจริงๆ ได้โปรดให้ข้าคนนี้รับใช้พวกท่านด้วยเถอะค่ะ ...” องค์เทวีเฟรย่าที่เอ่ยกล่าวอีกครั้ง และครั้งนี้เธอถึงกับขยับร่างกายเข้ามาเกาะแข้งขา ของ คะชา ราชาแห่งออร์ค อย่างอ้อนวอน อย่างไม่เหลือศักดิ์ศรีของราชินีแห่งสรวงสวรรค์...
“ข้ายินดีทำทุกอย่างตามที่ท่านสั่ง และต้องการทุกอย่าง อย่างไม่มีปริปากบ่น ขอเพียงแค่ให้ข้าผู้นี้ เป็นทาสเนื้อคอยรับใช้พวกท่านไปชั่วชีวิตด้วยเถอะค่ะ...” องค์เทวีเฟรย่าที่ยังคงเอ่ยอ้นวอนอีกครั้ง แถมครั้งนี้ เธอได้ก้มหน้าเข้าเลีย เข้าจูบยังที่ เท้าของคะชา ราชา แห่งออร์ค ผู้นี้อีกด้วย...
“หึ.....ก็ได้... แต่ท่านจะไม่ได้เป็นเพียงแค่ทาสเนื้อของพวกข้าเท่านั้นนะ แต่ยังเป็นสัตว์เลี้ยงชั้นต่ำประจำเผ่าของเราอีกด้วย เป็นสิ่งมีชีวิตชั้นต่ำที่ดำรงชีวิตด้วยการ กินขี้ของพวกข้า เป็นอาหารเพียงอย่างเดียว...ซึ่งถ้าท่านยอมรับเงื่อนไขพวกนี้ ข้าก็จะรับท่านเข้ามา ท่านราชินีเฟรย่า...” คะชา ราชา แห่งออร์คที่เอ่ยตอบ อย่างยื่นข้อเสนอให้กับเธอ ด้วยรอยยิ้มที่ดูสะใจกับท่าทีของหญิงสาวในเวลานี้เอามากๆ...
“ข้ายอมรับ!! ข้า องค์เทวีเฟรย่า ผู้นี้ ยินดีที่จะเป็นสัตว์เลี้ยงชั้นต่ำของพวกท่าน...” องค์เทวีเฟรย่าที่เอ่ยตอบกลับแทบทันที และนั้นก็เป็นจุดเริ่ม ถึงการเข้ามา อยู่ร่วมกับพวกออร์ค....
“โดยช่วงแรกๆ นั้น ก็เป็นอะไรที่หนักมากๆ เพราะนอกจากจะถูกพวกนายท่านรุมเย็ดอย่างหนักทุกวันแล้ว ยังถูกบังคับให้ทานขี้ ของพวกนายท่าน อย่างมากมายอีกด้วย ถึงแรกๆ จะรู้สึกแย่มากๆเหมือนกัน... แต่....ก็ไม่รู้สินะ อยู่ๆ ข้าก็กลับรู้สึกชอบมันขึ้นมาซะงั้น โดยที่ข้านั้นมิได้ใช้เวทย์มนต์ใดๆ เหมือนที่ทำกับเจ้าแม้แต่น้อยเลยด้วย...” องค์เทวีเฟรย่าที่เอ่ยกล่าวเชิงเล่าเรื่องราวนั้น ก่อนที่การเล่านั้นจะต้องหยุดลง ด้วยน้ำเสียงของเรน่าที่ไม่อาจจะรับฟังเรื่องราวนั้นได้อีกต่อไป...
“พอทีเถอะค่ะ...ได้สติสักทีเถอะค่ะ ท่านเฟรย่า..” เรน่าที่เอ่ยกล่าวอย่างเสียงดัง ซึ่งทางองค์เทวีเฟรย่าก็หันมามองยังเรน่าอีกครั้ง และเอ่ยกล่าวตอบกับเธออย่างเรียบๆ...
“ข้า ยังคงมีสติดี ทุกอย่าง เรน่า.....”
“ไม่ ท่านเสียสติไปแล้ว...ได้โปรดเถอะค่ะ กลับมาเถอะค่ะ สิ่งที่ท่านทำ และเป็นอยู่นั้น มันไม่ถูกต้อง...” เรน่าที่เอ่ยตอบกลับ ก่อนที่ องค์เทวีเฟรย่านั้นจะยิ้มและเอ่ยตอบ...
“ใครว่าไม่ถูกต้อง??....มันถูกต้องแล้วต่างหาก เพราะเมื่อไม่นานมานี่ ข้าได้เห็นถึงอนาคตที่กำลังจะเกิดขึ้น แล้ว....”
องค์เทวีเฟรย่าที่เอ่ยตอบ ถ้อยคำดังกล่าวที่ทำให้เรน่าถึงกับชะงัก โดยที่การมองเห็นอนาคตนั้น เป็น 1 ในความสามารถขององค์เทวีเฟรย่า…
“มะ หมายความว่ายังไงนะ ท่านเฟรย่า ทะ...ท่านเห็นอะไร...” เรน่าที่ร้องถามอย่างไม่ค่อยเข้าใจในสิ่งที่อีกฝ่ายเอ่ยออกมา ซึ่งองค์เทวีเฟรย่าก็ยิ้มเล็กน้อย ก่อนเอ่ยตอบกับเธอ...
“ข้าได้เห็นถึงอนาคตหลังจากนี้....ยุคของเทพเจ้านะ มันได้จบลงแล้วเรน่า จากนี้ผู้ที่จะได้ปกครอง โลกทั้ง 3 นั้น คือ พวกออร์ค ผู้เป็น นายท่านแห่งข้า ” คำกล่าวตอบขององค์เทวีเฟรย่านั้น ก็ทำให้เราน่าถึงกับอึ้ง ก่อนที่จะเอ่ยแย้ง อย่างไม่อยากเชื่อในถ้อยคำนั้น...
“ไม่ใช่...ไม่ใช่แล้ว ไม่มีทางที่พวกออร์คจะได้ครองโลกทั้ง 3 อย่างแน่นอน...” เรน่าลุกขึ้นยืน พร้อมกับเอ่ยกล่าวอย่างเสียงดังด้วยท่าทีที่ไม่ยอมรับ ในถ้อยคำเมื่อกี้ขององค์เทวีเฟรย่า....
“ผิดแล้ว.... พวกนายท่าน จะได้ครอบครองโลกทั้ง 3 อย่างแน่นนอน ...โดยมีพวกเรา เหล่าเทพธิดา เป็นสัตว์เลี้ยงชั้นต่ำ คอยประจำรับใช้ อยู่ข้างกายพวกนายท่าน.... ” องค์เทวีเฟรย่าตอบกลับอย่างยิ้มอ่อน....แน่นอนว่านั้น ก็ทำให้เรน่าเอ่ยอย่างยืนกรานอย่างไม่ยอมรับ....
“มะ...ไม่มีทาง ข้าไม่ยอมรับ เรื่องบ้าๆแบบนี้แน่...” เรน่าเอ่ยกล่าว ซึ่งนั้นก็ทำให้องค์เทวีเฟรย่า ที่มองนั้น ถอนหายใจเล็กน้อย ก่อนที่จะยืนขึ้น และเดินเข้าไปหาเรน่า...
“เจ้าก็รู้ว่า ความแม่นยำ ในการมองเห็นอนาคตของข้า มันแม่นยำแค่ไหน ....อีกไม่นาน ยุคใหม่ที่ข้าเห็นนั้นก็จะมาถึง ทำใจยอมรับมันซะเถอะ การเป็นเทพธิดาที่อยู่ในฐานะสัตว์เลี้ยงชั้นต่ำของพวกนายท่านนั้น... มันก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไรนักหรอก เรน่า...” องค์เทวีเฟรย่า ที่เอ่ยกล่าวบอก ขณะที่เดินผ่านตัวของเรน่าออกไปจากห้องขังแห่งนี้ โดยทางเรน่านั้น ก็แสดงท่าทีที่ไม่อาจจะยอมรับได้ ทั้งถ้อยคำ และโชคชะตาที่ว่านั้น...
“มะ ไม่มีทาง ข้าไม่มีวันยอมให้อนาคตบ้าๆนั้น เกิดขึ้น อย่างแน่นอน...” เรน่าที่เอ่ยกล่าวกับตนเอง ซึ่งเธอนั้นยังไม่ยอมแพ้ ถึงแม้สภาพของเธอในเวลานี้ไม่สามารถจะทำอะไรได้เลยก็ตาม แต่ไม่มีวันที่เธอจะยอมให้ “ยุคใหม่” ตามที่องค์เทวีเฟรย่าว่ามานั้น เกิดขึ้นได้อย่างแน่นอน...
ไรท์เตอร์ที่เคารพ...ทำไมหาตอนต่อไปไม่เจอครัช!!
ตอบลบตอนต่อไป ยังไม่ได้ลงครับ ลงพรุ่งนี้
ลบถ้า ตอนเก่าๆ กดที่แท๊บแฟนตาซีได้เลยครับ
ดุเดือดรุนแรงจัดมากกกก!! แต่ก็แปลกใหม่ดี ขอบคุณครับ
ตอบลบมาแล้วววว
ตอบลบรอนานมากๆๆๆๆๆ หลายเดือนแล้วนะที่ไม่มีตอนใหม่ๆ แอบเข้ามาส่องบล็อกประจำครับ
ตอบลบ