-Episode 5-
“เอ้าทำความสะอาดควยของกูทีสิ…” เสียงที่เอยสั่งพร้อมกับยื่นลำควยที่เพิ่งเยี่ยวเสร็จให้แก่ ริคุ ที่อ้าปากรองรับเยี่ยวของมันแน่นอนว่าสาวเจ้านั้นก็เอยตอบรับและกระทำตามที่สั่งอย่างว่าง่าย…
ท่าทีดั่งกล่าวที่ทำให้ยูนะที่ชำเลืองนั้นยิ่งเจ็บแค้นแทน…ก่อนที่หล่อนจะสะดุ้งเล็กน้อยให้กับเสียงของ ชายอีกคนที่เอยถามเธอด้วยรอยยิ้ม…
“มองไม่กระพริบเลยนะ อยากจะแด๊กเยี่ยวแบบเพื่อนมึงบ้างสิท่า…” คำถามของชายผู้นั้นพร้อมกับลำควยของมันที่ควักออกมา ใช่คำกล่าวที่ทำให้ยูนะถึงกับหน้าระเรือแดงและด้านชา…เธอที่ค่อยๆหันไปมองชายผู้เอยถามก่อนจะเอยตอบคำถามของมัน…
“ค่ะ…อยากทานค่ะ นายท่าน ” เธอตอบพร้อมกับเดินเข้าไปหาและลงนั่งที่เบื้องหน้าของมัน ใบหน้าสวยๆที่แหงกหน้าขึ้น ริมฝีปากที่เอิบอิ่มที่อ้าออกอย่างกว้างๆ..ท่ามกลางรอยยิ้มของชายผู้นั้น …ก่อนที่มันจะปลดปล่อยสายธารสีเหลืองใส่เรียวปากของเธอ…
“อาาา…” เสียงของชายผู้นั้นที่เอย ขณะที่ปลดทุกข์เบาใส่ปากของอดีตนักอัญเชิญสาวผู้กอบกู้โลก ยูนะที่อ้าปากรองรับเยี่ยวของชายผู้นั้น ก็หรี่ตาลงและตัดสินใจอะไรบางอย่าง…
“โอะๆ…” เสียงของชายคนเดิมที่เอยขึ้น เมื่อยูนะ นั้นขยับริมฝีปากเข้าไปดูดลำควยของมัน ทั้งๆที่มันยังเยี่ยวไม่เสร็จ..สายตาของมันที่ก้มลงมองด้วยแววตาอย่างดูถูก..”อยากดูดควยกูมากขนาดนี้เลยเรอะอีดอก..”
แต่สิ้นเสียงที่เอยไปไม่ถึงนาที ความสุขนั้นก็เปลี่ยนเป็นความทุกข์แสนสาหัสเมื่อ เสียงร้องของมันนั้นดังขึ้น ซึ่งนั้นทำให้ชายผู้ที่กระทำริคุหันมามองและพบว่า เพื่อนของมันนอนขดตัวกุมหว่างขาที่โชกไปด้วยเลือด..
“ถุยย….ชั้นไม่ทนอีกต่อไปแล้ว…” ยูนะที่เอยขึ้นหลังจากคายบางอย่างออกจากริมฝีปากของเธอ บางอย่างที่ว่าคือท่อนควย นั้นเอง ท่อนควยของชายที่นอนกุมหว่างขา…ร่างของเธอที่ค่อยๆลุกขึ้นและเริ่มมีแสงสว่างปรกคลุมร่างกาย…
และทันทีที่แสงสว่างนั้นจางหายเธอก็อยู่ในชุดนักรบสาว มือที่ถือดาบยาวสีฟ้าดุจดั่งน้ำทะเล…
“เฮ้ยยย..” เสียงร้องที่เอยขึ้น และชายผู้นั้นก็ได้แต่เอยร้อง เท่านั้นก่อนที่มันจะถูกหล่อนจัดการอย่างไร้ความปราณี…
“ยูฟี่..” ริคุที่เอย ขณะที่ผู้ถูกเรียกนั้นก็เดินเข้ามาหาเธอและเอยอธิบาย..
“ชั้นแอบเก็บสเฟียร์ไว้ในยามฉุกเฉินนะ..” เธอเอย ใช่เธอแอบเก็บไว้ ซึ่งในตอนแรกเธอกะใช้มันทันทีที่ไพน์มาช่วย
แต่สถานการณ์นั้นมันเลวร้ายจนเกินกว่าเธอจะรีบไว้แล้วเธอถึงได้ตัดสินใจที่จะไม่รอการช่วยเหลือจากพรรคพวกต่อไป…แน่นอนว่ามันค่อนข้างเสี่ยงอย่างมากเลย…
“เอ้าละ เรารีบหนีกันเถอะ..” ยูนะที่เอยพร้อมกับประคองร่างของเพื่อนสาว ท่ามกลางคำถามของผู้ถูกประคอง
“เดี๋ยวสิ แล้วเราจะหนีออกไปจากที่นี้ได้ไงนะ ยูฟี่..” คำถามที่ทำให้ผู้ถูกถามหันมามองด้วยรอยยิ้มและเอยตอบ
“เชื่อใจชั้นสิ ชั้นมีวิธี..”
.
.
.
“ที่นี้?….” ริคุที่ถูกยูนะพยุงก็เอยถามเมื่อยูนะค่อยๆพาหล่อนและเธอมาถึงห้องๆหนึ่ง…ซึ่งที่ห้องแห่งนั้นมีคอมพิวเตอร์และลานกว้าง….
“เป็นห้องเหมือนกับส่งสินค้าให้นะ….เครื่องนั้นและลานเป็นเหมือนเครื่องวาบส่งเราไปที่ไหนในโลกนี้นะ…” ยูนะที่เอยตอบซึ่งเธอเคยถูกเวนอมพาเดินมาดูห้องนี้ซึ่งมันก็เดินมาดูสิ้นค้าที่ถูกส่งมาด้วยทางเครื่องนี้ทั้งสิ้น….
“เราจะใช้เครื่องนี้หนีกัน!! … ” ยูนะเอยพร้อมกับเดินไปกดคอมพิวเตอร์ทั้งๆที่เธอไม่ถนัดกับอุปกรณ์อีเลคโทนิคซักเท่าไร…. “ยูฟี่ ให้ชั้นทำเองมัย…” ริคุที่เอยอย่างปราถนาดี…แต่เพื่อนของเธอก็ปฏิเสธกลับ..
“ไม่เธอนั่งพักอยู่เฉยๆแหละ…ริคุ..” เธอก็เซ็ตจนเริ่มหาทางเซ็ตได้ในที่สุด..แน่นอนว่าจุดหมายที่จะส่งใจจริงเธออย่างจะส่งไปยังที่เรือของพวกเธอเลย…แต่ปัญหาคือเรือของเธอมิใช่อยู่เป็นที่ด้วย…เธอจึงคีย์เป้าหมายไปยังโบราณสถานที่พวกมันไปเชิญเธอมาจากที่นั้น….
เมื่อเธอเซ็ตเสร็จ…หน้าจอก็แสดงข้อความยืนยัน. ซึ่งเธอก็เตรียมจะกดตกลง เพื่อเริ่มการนับถอยหลัง…
แต่ทว่าประตูของหล่อนก็ถูกพังทำลาย พร้อมกับร่างของเหล่าสัตว์ประหลาดจำนวนหนึ่ง….
“ไม่คิดเลยนะว่า ท่านจะเล่นแบบนี้เลดี้..ยูนะ….” เสียงของเวนอม…ที่เอยดังขึ้นจากลำโพง…ซึ่งเธอก็จ้องมองที่เหล่าสัตว์ประหลาดที่ออหน้าประตูนั้น ส่วนมือของเธอก็คีย์เปลี่ยนข้อตกลงกับคอมพิวเตอร์ จาก 1 นาที ให้เหลือเพียง 10วินาที ซึ่งหญิงสาวที่คีย์เหลือเวลาให้สั้นลง ซึ่งเธอก็มั่นใจว่าจะวิ่งไปถึงลานที่เคลื่อนย้ายทันตามเวลานั้น
“ข้าเนี่ยอุตสาให้ท่านเจอกับเพื่อนตามที่ท่านขอนะ….” เสียงของเวนอมที่เอยดังขึ้นในลำโพง ซึ่งยูนะไม่สนใจแต่อย่างใดหล่อนที่กดให้เครื่องดั่งกล่าวทำงาน เพิ่มกับเร่งฝีเท้าเพื่อหมายไปให้ถึงลานนั้น ท่ามกลางเสียงนับถอยหลัง … 10….9…8…..7…
“ยูฟี่!!… ” เสียงของริคุที่เอยร้องเมื่อหล่อนเอยเตือนถึงสัตว์ประหลาดที่จูโจมมาจากทางด้านหลังของเธอ…ยูนะที่พลิกตัวหันไปฟันด้วยท่าอะลิบีตี้ที่ใช้คาถาไฟในการเพิ่มอนุภาพความรุนแรงของเพลงดาบจัดการกับมนสเตอร์ขนาดยักษ์ที่จะโจมตีจากด้านหลังของเธอจนล้มลง… ขณะที่เสียงนับถอยหลังก็ค่อยๆถึงจุดหมาย…
4…3…2…
ดวงตาของหญิงสาวที่กวาดมอง….แน่นอนว่ายูนะรู้ดีว่าเธอไม่มีทางไปยังลานที่จะวาปได้อย่างทัน เพราะถ้าเธอหันหลังวิ่งเมื่อไรเหล่าปีศาจพวกนั้นก็จะหาโอกาสขย่ำเธออย่างแน่นอน…..
“ยูฟี่…” ริคุที่เอยร้องเรียกขณะที่ยูนะก็ยิ้มและเอย….
“เธอไปก่อนเถอะริคุ..แล้วกลับมาช่วยชั้นให้ได้นะ…” ยูนะที่เอยเป็นครั้งสุดท้ายท่ามกลางเสียงนับถอยหลังที่เอยอย่างสิ้นสุดพอดี……
“ยูฟี่!!….” เสียงของริคุที่เอยอย่างสุดเสียงแสงสว่างที่ส่องแสงจ้าและร่างของเพื่อนเธอก็ได้หายไปเหลทือเพียงแต่ ยูนะที่ยืนตามลำพังท่ามกลางเหล่าฝูงปีศาจ…..หล่อนที่มองและยิ้มได้แต่ภาวนาขอให้เพื่อนเธอปลอดภัย…ก่อนที่เธอจะตวัดดาบใช้สกิลบางตัวของหล่อนเข้าทำลายเครื่องควบคุมเพื่อไม่ให้มันใช้งานตามเพื่อนเธอไปได้…
“เอาละเข้ามา…..” เธอเอยอย่างเด็ดเดี่ยวทั้งๆที่รู้ว่า….ตัวเองสู้กับปีศาจเกือบ 2 0ตัวด้วยตัวคนเดียวนั้นเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย….ท่ามกลางเสียงของคนที่ถูกวาปเอยอย่างร้องเรียก……
“ยูฟี่…..” ริคุที่เอยเอยร้อง ก่อนที่จะมีเสียงของหญิงสาวก็เอยเรียกหล่อนอย่าง งง.ๆ ……
“ริคุ…” สาวผมขาวเทา ที่เอยอย่าง งง. ๆ เมื่อเห็น 1 ใน 2 ของเพื่อนเธอที่หายไปปรากฏตัวขึ้น ท่ามกลางสายตาของริคุที่มองอย่างไม่ยากเชื่อเช่นกัน…. “ไพน์….”
ที่เรือซีรีอุส……
“ขอร้องละ รีบไปช่วย…ยูนะเข้าเถอะ..” ริคุที่กลับขึ้นเรือมา ซึ่งหล่อนที่ห่มด้วยผ้าสีขาวก็เอยร้อง…ด้วยความร้อนใจ ซึ่งไพน์ก็เอยปลอบ… “เธอใจเย็นๆก่อนเถอะ ริคุ…ไปพักผ่อนก่อน เรื่องของยูนะนะพวกเราเองก็พยายามอย่างเต็มที่อยู่แล้วนะ…”
“แต่…..” ริคุที่เอยอย่างโวยวาย….ก่อนที่ร่างของหล่อนจะอ่อนยวบทรุดลงเมื่อยาที่วชิระฉีดให้เริ่มออกฤทธิ์….เพื่อให้ริคุพักผ่อน ท่ามกลางความเงียบที่เต็มไปด้วยความกังวลของทุกคนในกลุ่มกังวิงส์ ที่เป็นห่วงยูนะ…
“ท่านเวนอม ขอรับ..” เสียงของลูกน้องที่เอยรายงาน พร้อมกับผลักร่างของยูนะที่ถูกมัดอย่างแน่นหนา ลงกับพื้น ร่างของหญิงสาวที่เต็มไปด้วยบาดแผลจากการต่อสู้ ถ่วงเวลาให้เครื่องทำงานจนทำให้ ริคุหนีไปได้ ซึ่งเธอก็สู้จนกระทั้งหมดแรงและถูกจับอย่างที่เห็น…
เวนอม ชายร่างท้วม ใหย่ที่มองจับจ้องไปยังหญิงสาวที่จ้องมองมันอย่างเคียรแค้น ก่อนที่มันจะเอยปากถาม
“ผมอุตสา ให้ท่านได้ไปเยี่ยมเพื่อนของท่านทั้งที ท่านกลับสนอง กลับอย่างงี้เหรอ เลดี้ ยูนะ ” คำถามที่ทำให้หญิงสาวแสยะยิ้มและเอยตอบอย่างไม่กลัวเกรง
“แค่นี้นะมันยังน้อยไป ถ้าจะดีกว่านี้ คือต้องตะบั่นหัวแกด้วย …” หล่อนเอยอย่างไม่กลัวเกรงทั้งๆที่สภาพของหล่อนนั้นเป็นรองอยู่ก็ตาม คำกล่าวที่ทำให้เวนอมจ้องมองอย่างครุ่นคิด…
“โทษฐานหลบหนีนะมันไม่เท่าไรหรอก แต่ท่าน นะดันปล่อย แม่พันธ์ของเราไป ตั้ง 1 ตัว เนี่ยที่เป็นปัญหาใหญ่”เวนอมที่เอย คำกล่าวนั้นที่ทำให้เธอขบริมฝีปากแน่น ด้วยความแค้นที่มันเอยเรียกเธอราวกับสัตว์ ทั้งๆที่หล่อนเป็นคน…ก่อนที่หล่อนจะเอยปากตอบกลับ
“แล้วไง นายจะลงโทษโดยการให้ชั้นเป็นแม่พันธ์แทนรึไง…”
“หึ นั้นถือว่าเป็นข้อเสนอที่ยอดเยี่ยมมากเลย…” เวนอมที่เอยตอบกลับทันทีด้วยรอยยิ้ม คำกล่าวของมันที่ทำให้หล่อนถึงกับชะงัก….มันที่เอยและเลื่อนสายตาไปมองยังลูกน้องที่ยืนอยู่ข้างหญิงสาว ก่อนจะเลื่อนสายตากลับไปหาเธอและเอยปากถาม…
“เลดี้ ยูนะ ท่านรู้มัยว่าลูกน้องของผมมีทั้งหมดเท่าไร..” คำถามที่เปรยๆขึ้นที่ทำให้เธอขมวดคิ้ว…
“คงไม่ถึงร้อยคนหรอก…คงสัก 20-30 คนละมัง” หญิงสาวที่เอยตอบ ซึ่งเธอก็ดูจาก การหลบหนีเมื่อครู่จำนวนทหารที่เป็นลูกน้องของมันนั้นแทบไม่ค่อยมีส่วนใหญ่จะใช้สัตว์ปีศาจซะมากกว่า….
“ถูกตรง ก็ราวๆ 30 กว่าคนนั้นแหละ…จำนวนไม่มากเท่าไรเลยใช่มัยละ ” เวนอมที่เอยเฉลย…ก่อนที่เอยต่อ..
“ในแง่ของกำลังรบนะอาจจะไม่มากเท่าไร แต่ถ้าในแง่ที่จะรุมเย็ดใครสักคนละก็ 30ควยนะถือว่าหนักหนาพอดู”
เวนอมที่เอยมาถึงตรงนี้นั้นก็ทำให้ ยูนะนั้นพอเข้าใจความหมายทันที ใช่สีหน้าของเธอนั้นถึงกับถอดสี
ก่อนที่เวนอมจะเอยปาก บอกถึงโทษทัณฑ์ ที่หล่อนต้องรับ…
“พาหล่อนไปทำหน้าที่แม่พันธ์แทน อีตัวที่หลบหนีไปซะ โอะ และก็ ข้ายกหล่อนให้เป็นของเล่นของพวกเจ้าเชิญเย็ดหล่อนดุจดั่งกระหรี่ได้ตามใจชอบ…” คำกล่าวที่แทบเหมือนเป็นฟ้าผ่าใส่ตัวของยูนะดั่งเปรี้ยง แน่นอนว่าเหล่าลูกน้องของเวนอมต่างพากันแสยะยิ้ม…
ก่อนลูกน้องที่ยืนข้างกายของยูนะจะรีบเอยรับคำ…และจับพยุงร่างของยูนะขึ้นและพาตัวออกไป ซึ่งสายตาของยูนะก็แสดงถึงความโกรธแค้นและจองเวร แน่นอนว่าสายตานั้นไม่ได้ทำให้เวนอมรู้สึกรู้สาอะไร จนกระทั้งหล่อนถูกนำตัวออกไปจากห้องแห่งนี้ ภายในห้องที่เงียบสงัด ก่อนที่เวนอมจะเอยเปรยๆคนเดียวเพื่อทำลายความเงียบนั้น
“เฮ้อ ถึงจะเสียดายเจ้าหล่อนนิดๆ ก็เถอะ นะ เอาเถอะ คงต้องเลื่อนจากที่กำหนดไว้ให้เร็วขึ้นสินะ..” เวนอมที่เอยก่อนที่มันจะนั่งนิ่งเงียบอีกครั้ง ขณะที่ทางด้านของยูนะ
“ปล่อยนะ ปล่อยชั้นนะ…” เสียงของยูนะที่เอยร้อง และพยายามขัดขืนตลอดทาง ก่อนที่ร่างของเธอนั้นจะถูกโยนลงกับพื้นเข้ามาในห้องๆหนึ่ง…ร่างที่ถูกโยนนั้นก็แทบหันควับ กลับไปยังประตูที่ปิดลง พร้อมกับมือที่ตรงเข้าทุบและส่งเสียงเอยร้อง ต่อ…
หญิงสาวที่เอยร้องก็ต้องชะงักเมื่อกำแพงอีกฟ้ากนั้นมีการขยับเลื่อนขึ้น ร่างของเธอที่หะนไปมอง ดวงตาของเธอที่ค่อยเบิกกว้าง เมื่อเห็นบางอย่างที่อยู่หลังกำแพงที่เลื่อนขึ้นนั้น สิ่งที่อยู่หลังกำแพงนั้นก็คือ สัตว์ปีศาจร่างยักษ์
ที่มีนามว่า ‘กีก๊าส’
ใช่ทันทีที่ยูนะเห็น เธอก็รู้ว่าจะโดนทำอะไรทันที เพราะเธอนั้นยังจำได้แม่นกับบทลงโทษที่เวนอมเอยบอกไว้เมื่อราวๆ 5-10นาทีที่แล้ว โทษของเธอมี 2 อย่าง อย่างแรกคือ เธอถูกให้กลายเป็นกระหรี่รองรับควยของทหารที่อยู่ที่นี้ทุกราย อย่างที่ 2 เธอต้องทำหน้าที่แทนริคุ ที่หล่อนนั้นทำหน้าที่เป็นแม่พันธุ์ของเหล่าปีศาจ….
“ไม่เอานะ เรื่องแบบนี้นะ..” ยูนะที่เอยขึ้น ด้วยสีหน้าที่ซีดเผือก สายตาที่จับจ้องมองร่างปีศาจที่จะเป็นคู่นอนของเธอในคืนนี้ มันที่จ้องมองและค่อยๆย่างก้าวเดินเข้ามาหาเธอ…
ยูนะที่จ้องมอง ก่อนจะกวาดสายตามองไปรอบๆ แต่ทว่าภายในห้องแห่งนี้นั้นไม่มีที่ให้ซ่อนตัวมันเป็นห้องเปล่าว่างๆ ที่ไม่มีหลีบไม่มีซอกให้หลบเลย…ครั้นจะสู้กับมัน แต่เธอไม่มีอาวุธเนื่องจากโดนพวกมันยึดไปหมด แถมเนื้อตัวก็เหลือเพียงตัวเปล่า (โดนะพวกมันจับแก้ผ้าก่อนโยนเข้ามายังที่นี้..)
ใช่เพียงแค่ละสายตาไปหน่อยหันกลับมาอีกทีเจ้าปีศาจนี่ก็มาอยู่ตรงหน้าของเธอแล้ว เล่นทำเอายูนะตกใจไม่น้อย สายตาของมันที่จ้องและเอยคำรามอย่างเบาๆ ใบหน้าของมันที่ยื่นเข้ามาใกล้อย่างสูดกลิ่นสาปสาว ใช่มันทำให้ยูนะรู้สึกหวิวๆและกลัวๆในคราวเดียวกัน..
ก่อนที่เธอจะเสียววาบเมื่อมันแหงกหน้าขึ้น แววตาที่ดุดันก่อนที่มันจะเอยคำราม มือที่จับดึงร่างของเธอ ก่อนจะเหวี่ยงลงกับพื้น…
“ว้ายยยยยย…” เสียงที่เอยร้องร่างที่ล้มลงนอน และไม่ทันที่จะขยับลุกขึ้น มือของ กีก๊าส ปีศาจตรงนั้นก็เข้าจับที่เรียวขา ก่อนจะดึงร่างของเธอเข้าหามัน มันที่ดึงร่างของเธอเข้าไปหา เพื่อที่ต้องการลิ้มเลียที่รูหีของเธอ..
ใช่เลยทำให้สภาพท่าทางของเธอ คือนอนอยู่ที่พื้นโดยทมีช่วงล่างยกสูงขึ้น มันที่ดมกลิ่นสาวที่รูสาวอย่างดังฟืดๆท่ามกลางสีหน้าของยูนะที่ฉายแววขยะแขยงและริมฝีปากที่หวังจะเอยร้องห้าม แต่ไม่ทันเอยออกมาลิ้นของมันก็เข้าฉกเลียที่รูของเธอซะแล้ว…
“อ็าาาาาาาาาาา….” ฤทธิ์ของลิ้นที่ตวัดเลียที่ทำเอาอดีตนักอัญเชิญสาวสะท้านไปถึงทรวง ใบหน้าที่โบกสะบัดด้วยความเสียว ร่างอรชรขาวนวลที่ค่อยๆขยับอย่างสะท้านกับชิวหาที่ลิ้มเลีย…
“อือออ อ็าาาา อาาา หยุดนะ อ็าาาา…” เสียงของเธอที่เอยร้องอย่างใบหน้าที่แดงก่ำด้วยความเสียว ช่วงล่างของเธอที่เด้งขยับรับลิ้นที่แยงแหย่จนทำให้ตอนนี้รูของเธอนั้นเริ่มเปียกชื้น แถมเมื่อน้ำรักหวานๆของเธอยิ่งออกมามากเท่าไร การลงลิ้นของมันก็ยิ่งหนักขึ้นเป็นทวีคูณราวกับมันชื่นชอบน้ำหวานอันนี้มาก…
“ไม่นะ อ็าาาาาา อาาาาาาาาา….” ยูนะที่เอยร้องลั่น อย่างน้ำหีแตกหลังจากโดนเพลงลิ้นจนเสียวอย่างถึงจุดหมาย….ร่างที่สะท้านและร้อนผ่าวด้วยความสุข…ขณะที่ใบหน้าของเจ้าปีศาจนั้นก็ค่อยๆแหงกขึ้นมันที่ค่อยๆผ่อนปล่อยวางสะโพกที่มันดึงลอยอยู่บนอากาศลง มือไม้ของมันที่จับเรียวขาของหล่อนให้พับขึ้นเข้าหาร่างใช่สภาพท่านี้ที่ทำให้เห็นรูหีที่ชื้นเปียกชัดขึ้น ….
“อืออ จะทำอะไรนะ..” ยูนะที่เอยถามอย่างแผ่วเบาอย่างหมดแรง คำถามที่ไม่มีคำตอบเป็นทางเสียงแต่เป็นทางกระทำเมื่อมันจัดท่าทางร่างของเธอเสร็จ ที่ระหว่างขาของมันก็ค่อยๆมีลำควยผลุบออกมา ลำควยที่ใหญ่..ยาวแข็งโด่จนน่ากลัว …
ใช่ทันทีที่ลำควยของมันโผล่ออกมาสีหน้าของยูนะยิ่งถอดสีเพราะลำควยของมันนั้นขนาดน่าจะพอๆกับเวนอมที่เผยร่างจริงเลย อาจจะพอๆหรืออาจจะใหญ่กว่า นั้นก็หมายความว่า ถ้าเธอโดนควยของมันทะลวงไปละก็…
หีของเธอได้แหกพังแน่!!….
“ไม่นะ อย่าาา….” เธอที่เอยร้องลั่นขึ้น พร้อมกับพยายามขยับร่างแต่ไร้ผลแรงของอีกฝ่ายนั้นเหนือกว่ามาก..
ลำควยใหญ่ยาวของมันที่ตรงจ่อที่ปากรู ยิ่งทำให้สีหน้าของยูนะซีดเผือกหนักขึ้น เพราะในเวลา 2 อาทิตย์ที่ผ่านมา เธอโดนควยของเวนอมที่เผยร่างจริงซึ่งมีขนาดราวๆนี้ ไปแค่ทีเดียวเอง (ซึ่งก็คือครั้งแรกที่โดน ส่วนนอกนั้นที่โดนคือขนาดควยปกติไม่ใหย่ยาวมากนัก)
“ม่ายย อ๊ออกกกกก….” ยูนะที่เอยร้องก่อนจะส่งเสียงร้องอย่างจุก ขึ้นเมื่อมันอัดลำควยเข้าไปในรูสวาทของหล่อน…ใบหน้าที่แหงกขึ้นแลบะร่างที่กระตุกลิ้นที่จุกปากดวงตาที่แทบปลิ้นเหลือกกับลำควยที่ใหญ่ยักษ์..
ขณะที่สีหน้าของเจ้าสัตว์ปีศาจนั้นแสดงถึงความชอบพอ ก่อนที่มันจะค่อยๆเริ่มขยับลำควยสาวเข้า-สาวออก ใช่ทันทีที่มันสาวควยออกก็เหมือนกับเป็นการคลายความคับแน่น แต่พอมันสาวอัดลำควยกลับเข้ามาก็ทำให้หล่อนมีอาการอย่างเดิม ที่ยากจะบรรยายว่ามันเสียวหรือเจ็บเจียนตายดี!!…
แต่สิ่งที่เธอรู้แน่ๆหลังจากโดนเข้าไปคือ ขนาดลำควยของมันใหญ่กว่าของเวนอมเสียอีก…
รูหีที่ถูกลำควยขนาดใหญ่ถลุงอัดนั้นก็มีสภาพถ่างอ้าบานชนิดแทบปริฉีกเพื่อรองรับลำควยท่อนนั้นที่ขยับเข้าใส่..
แคมหีที่ค่อยๆปลิ้นตามลำควยที่สาวเข้าออก….และทุกครั้งที่มันอัดลำควยกลับเข้าไป ยูนะก็ส่งเสียงร้องอย่างจุกแน่นมากกว่าจะเสียวซ่าน…
ร่างอรชรที่ขาวนวลที่ถูกปีศาจร่างยักษ์นั้นถลุงรูหีเกือบร่วม 20นาที ก่อนที่มันจะแหงกหน้าเอยร้องคำรามลั่น..
“อาาาาาาาาาาาา….” เสียงของเจ้าปีศาจนั้นที่เอยร้องกึ่งดุจคำราม พร้อมกับมวลน้ำเชื้อมหาศาลที่เคลื่อนเข้าอัดราดใส่ท้องของอดีตนักอัญเชิญสาว…ใช่ แค่ตอนนโดนควยก็แทบอึดอัดจุกจะแย่แล้ว พอโดนน้ำควยร้อนๆที่มีปริมาณมหาศาลเข้าไปก็ทำให้เจ้าหล่อนร้องลั่นและหมดสติไปในทันที…
โดยที่เจ้าปีศาจนั้นยังคงสาวลำควยอัดใส่รูหีของเธอต่อไป อย่างไม่สนใจว่าเจ้าของรูหีที่มันอัดอยู่นั้นได้สลบเหมือดคาลำควยของมันไปเป็นทีเรียบร้อยแล้ว สภาพของยูนะที่ชักกระตุกนอนตาเหลือก หน้าท้องที่นู่นป่องเยี่ยงสาวท้อง 3-4เดือน…พร้อมกับมีหยาดน้ำตาไหลรินออกมาจากดวงตาที่เหลือกคู่นั้น…
-Episode 6-
“อ็าาา…อาาาา….อาาา…” เสียงครางของหญิงสาวผมดำยาวเลยบ่าเล็กน้อยที่กำลังเอยครางระงม ด้วยความเสียวซ่านที่คละไปด้วยความทรมาน ร่างอรชรของหล่อนที่กำลังรองรับลำควยของเจ้าสัตว์ปีศา0ร่างใหญ่ยักษ์ นามว่า ‘กีก๊าส’…
ลำควยของมัน ที่ใหญ่ยาว ร่วมกว่า 12 นิ้วที่เข้าถลุงอัดรูหีความยาวของมันที่ทะลุเข้าไปถึงยังส่วนในสุดของมดลูกของหล่อนเลยทีเดียว และยิ่งเวลามันโยกอัดลำควยเข้ามา อย่างเต็มที่ ท้องน้อยของเจ้าหล่อนก็นู่นป่องเป็นลำควยเลยทีเดียว….
“อ็าาาาา อาาาา…” อดีตนักอัญเชิญสาวชื่อดัง อย่างเลดี้ ยูนะ ที่กำลังถูกเจ้าสัตว์ปีศาจนี้กระหน่ำรูอย่างไม่ยั้ง ใบหน้าที่แดงก่ำอย่างน้ำตานองหน้าด้วยความเจ็บปวดคละด้วยความเสียว ถึงนี่จะไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอโดนควยของเจ้าสัตว์ปีศาจตนนี้ แต่นี่เป็น วันที่ 3 แล้ว….ที่รูหีของเธอโดนลำควยขนาดใหญ่ของมันอัดถลุง…
ถึงจะเป็นเวลา 3 วันแล้วแต่เธอนั้นก็ไม่สามารถจะชินกับลำควยของมันได้เลย…
“อัค อัค อ็าคคคคคคค….” เจ้าปีศาจที่เอยร้องพร้อมกับกระแทกควยของมันเข้าใส่เป็นครั้งสุดท้าย หลังจากที่มันอัดลำควยถลุงหีของหล่อนมาเกือบชั่วโมง…และครั้งสุดท้ายของมันที่ทำให้ อดีตนักอัญเชิญสาวอย่างยูนะ เอยร้องเสียงหลง ด้วยความเสียวซ่านจากมวลน้ำกามที่เข้าซัดอัดราดในท้องของเธอ…
“อ็าาาาาาาาาาา…..” เสียงร้องของหล่อนที่เอยร้องลั่นห้อง ร่างอรชรที่ต้องแอ่นกระตุกอย่างสะท้าน ท้องน้อยของหล่อน ที่ต้องค่อยๆบวมนู่นขึ้น…
“อ๊อกกก อ๊ออกก….” เสียงของหล่อนที่เอยร้องต่อด้วยความทรมานจากน้ำควยที่อัดราดจนเต็มท้อง ใบหน้าระเรือที่แหงกเอยร้องอย่างลิ้นจุกปาก…ร่างอรชรที่นอนแบะหีที่มีลำควยขนาดใหญ่แช่คารูไว้ หน้าท้องที่ค่อยๆปูดใหญ่ขึ้นจนดูแลน่ากลัวว่ามันอาจจะปริแตก….
ใบหน้าของสัตว์ปีศาจที่บงบอกถึงความสุข ก่อนที่มันจะขยับถอนลำควยออก ซึ่งก็ยังมีน้ำควยพุ่งออกมาจากปลายลำควยของมันอยู่ ใช่น้ำควยดั่งกล่าวที่เข้าราดรรดบนร่างขาวนวลของหญิงสาว ขณะที่หล่อนเอยร้องขึ้นเมื่อความคับแน่นที่แสนอึดอัดนั้นได้ออกไป เรียวขาที่ค่อยหย่อยลงอย่างถ่างอ้าพร้อมกับนำควยที่ทะลบักออกจากรูราวกับท่อปะปาแตก น้ำควยที่ไหลทะลักออกมาที่ทำให้ท้องที่ใหญ่โตแลดูน่ากลัวค่อยๆยุบเรียบลงเหมือนเดิม
“อือออ…..อืออ…” เสียงครางของอดีตนักอัญเชิญสาวที่เอยขึ้นอย่างแผ่วเบา ร่างอรชรที่นอนขาถ่างจมคราบน้ำกามอย่างหมดสภาพ ใบหน้าของหล่อนที่ระเรือ พร้อมกับดวงตาของหล่อนที่เหมออย่างแทบไม่มีสติ แถมรูสวาทของเธอนั้นก็บานอ้า แคมหีที่ถึงปลิ้นยวนออกมาอย่างน่าเกลียด…ซึ่งรูหีของหล่อนนั้นยังคงขับน้ำสีขาวขุ่นออกมาอย่างไม่หยุด…
.
.
.
.
“ตื่นได้แล้วอีกระหรี่….” เสียงที่เอยเรียกที่ทำให้ยูนะที่หลับใหลนั้นค่อยๆได้สติ หล่อนที่ไม่รู้ว่าตัวเองนั้นได้สลบไปนานแค่ไหน หลังจากโดนควยของเจ้าสัตว์ปีศาจตนนั้นไป ดวงตาและร่างที่ค่อยๆขยับ ก่อนที่หล่อนจะชะงักเมื่อ ภายในห้องนั้นเต็มไปด้วยร่างของชายกำยำที่ยืนเปลือยกาย ลำควยนั้นแข็งโด่…
จำนวนชายดั่งกล่าวที่มีมากกว่า 20คนขึ้นไป….
“….” หล่อนที่อ้าปากถามอย่างไม่ถูก ก่อนที่มี 1 ในนั้นจะเอยบอกแก่หล่อน..
“จะตกใจอะไรอีดอก ลืม คำสั่งของนายท่านไปแล้วเรอะ..” เสียงของชาย คนหนึ่งที่อยู่ในจำนวนชายนับ 20 นั้นก็เอยขึ้น คำกล่าวที่ค่อยๆทำให้เธอนึกออก และสีหน้าของเธอนั้นก็ถอดสีทันที…
ใช่ หลังจากเธอนั้นทำการหลบหนี และช่วยให้ริคุหนีออกไปได้แต่ตัวเองนั้นยังติดอยู่ที่นี้ เธอก็ถูกเวนอมลงโทษ 2 อย่าง โดยอย่างแรก เธอต้องทำหน้าที่แทนริคุ ที่มันให้เธอเป็นแม่พันธ์ของเหล่าปีศาจที่มันสะสม…อย่างที่ 2 คือเธอจะต้องให้บริการหีแด่ลูกน้องของมันทุกคน ดุจดั่งเป็นกระหรี่ หรือ อีตัวผู้เร่าร้อน….ที่ขาดควยไม่ได้..
“อย่าบอกนะว่า…” เธอเอยอย่างน้ำตาซึม ซึ่งชายคนเดิมก็เอยอย่างรอยยิ้มฉีกกว้างและตอบ
“ใช่ อย่างที่มึงคิดนั้นแหละ วันนี้พวกกูทุกคนจะร่วมด้วยช่วยกันเป็นผัวของมึงไง อีกระหรี่…” คำตอบที่ทำให้ร่างของเธอนั้นสั่นเทา เสียววาบที่รูหีทันที…
ใช่ขนาดคืนก่อนที่จะทำการหลบหนีและช่วยริคุนั้น เพื่อที่จะได้ไปหาริคุเธอต้องทนแบะหีโดนควยไป 10 ควย ถึงได้โอกาสไปหา ซึ่งนั้นก็เรียกว่าแทบแย่…แต่นี่จะโดนมากกว่า 20 เผลอๆอาจจะมากกว่า 30ควยก็ได้ แถม รูหีของเธอยังบวมเป่งปลิ้นบานจนแสบระบมจากการเย็ดกับสัตว์ร้ายนั้นด้วย..
“อย่าทำอย่างงั้นจะได้มัย เออ ขอผลัดไปก่อนเถอะนะ ” ยูนะที่เอยร้องขออย่างรู้ตัวดีว่าเธอนั้นไม่พร้อมที่จะรองรับลำควยจำนวนมากขนาดนี้…คำกล่าวของหล่อนที่ทำให้เหล่าชายหนุ่มนั้นหัวเราะดั่งลั่น…
“กระหรี่นะ เค้ามีแต่ขอควย ไม่มีมาขออย่าให้เย็ด…” ชายอีกคนที่เอยขึ้น ก่อนที่อีกคนนั้นก็เอยเสริม
“เอางี้ละกันมึงเลือกเอาเองว่า ระหว่างยอมให้พวกกูเย็ดมึงในคืนเดียว 30 ควย กับ ยอมโดนเจ้าปีศาจควยยักษ์นั้นกระหน่ำรูมึงอีก 4 วัน เลือกมาว่าจะเอาแบบไหน” คำกล่าวที่ทำให้ ยูนะถึงกับอึ้ง มันช่างเป็นตัวเลือกที่ไม่อยากได้เลย ทั้ง 2 ข้อ…
ถ้า โดนไป 30 ควย หีเธอคงระบมบานเละแน่ๆ แต่ถ้าโดนควยของเจ้าปีศาจนั้น ถึงจะควยเดียวแต่โดนไปทีก็เกือบหรืออาจจะมากกว่าการๆ โดน 30 ควย แถม… ยังโดนอีกตั้ง 4 วัน ซึ่งถ้าขืนโดนควยของไอ้ตัวนั้นแค่อีกวันเดียว เธอคงได้ตายคาควยมันก่อนแน่….
“ก ก็ได้ ยูนะยอมแล้วค่ะ ยอมเป็นกระหรี่ของพวกพี่…” เธอเอยตอบอย่างร่ำไห้ ซึ่งนั้นไม่าได้ทำให้มีใครสงสารเธอแม้แต่น้อย ก่อนที่หล่อนจะเอยร้องขอพวกมัน “แต่ ขอเถอะค่ะ อย่าเพิ่งเย็ดหีของชั้นในคืนนี้เลยได้มัย?..”
คำขอที่ทำให้พวกมันคนหนึ่งเอยถามกลับด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด “ถ้าไม่ให้พวกกูเย็ดที่หี มึงแล้วจะให้เย็ดที่รูไหน ถ้าที่ปากมึงนะไม่เอานะอีกระหรี่…และก็ห้ามผ่อนผันด้วย เพราะพวกกูนะเงี่ยนอยากล่อมึงจะแย่แล้ว”
คำตอบที่เหมือนเป็นตัวชี้ขาด ยิ่งทำให้สาวสวยวัย 29 ถึงกับสะฮื้น ก่อนที่หล่อนจะเอยตอบเมื่อนึกอะไรได้…
“เย็ดตูด แทนได้มัยค่ะ….” เสียงของหล่อนที่เอยอย่างสั่นๆ น้ำเสียงที่เอยอย่างเบาบาง สีหน้าที่แดงก่ำด้วยความอับอายกับถ้อยคำที่กล่าวออกไป..
“เมื่อกี้มึงพูดว่าไงนะ พูดดังๆให้ได้ยินอีกทีสิ ” ชายคนหนึ่งที่เอยถามอย่างตะคอกใส่เพราะมันไม่ได้ยินสิ่งที่หล่อนเอยเมื่อครู่…คำกล่าวที่ทำให้หล่อนที่ตัวสั่นถึงกับสะดุ้งริมฝีปากที่กัดแแน่นก่อนจะเอยย้ำอีกครั้ง..
“เย็ดตูด แทนหี ได้มัยค่ะ….”ยูนะที่เอยกล่าวออกมาอีกครั้งด้วยความอับอาย ครั้งนี้เธอเอยอย่างเสียงดังจนทำให้เหล่าชายหนุ่มหัวเราะ ก่อนที่ชายคนที่บังคับให้เธอเอยย้ำนั้นก็เอยขึ้น…
“ก็ได้ อีกระหรี่ คืนนี้พวกกูจะเย็ดตูดมึง..” คำกล่าวที่เอยขณะที่ยูนะนั่งก้มหน้าอย่างแดงก่ำด้วยความอับอายที่เรียกว่าน่าจะที่สุดในชีวิต….
“ชะ…เชิญ…ค่ะ…” ยูนะที่เอยอย่างน้ำเสียงสั่นๆ ร่างของเธอ ที่ก้มโค้งโก้งตูดให้แก่เหล่าชายหนุ่มที่ยืนรอและจ้องมอง มือไม่ของเธอที่ค่อยๆแหวกแก้มก้นของตนเองเพื่อให้เห็นรูเล็กๆที่อยู่เหนือหีที่ปลิ้นยวนนั้น…
ร่างของชายคนหนึ่งจากจำนวน นับ 30 นายที่เดินเชข้ามา พร้อมกับจับยังสะโพกกลมๆ ส่วนมืออีกข้างของมันจับที่ลำควยไถถูที่รูตูดของหล่อน สีหน้าของมันที่ฉีกยิ้ม ก่อนจะขยับดันลำควยเข้าไปในรูตูดของหล่อน…
“อึยยยยยยยย…..” เสียงของยูนะที่เอยร้องด้วยสีหน้าเหยเกอย่างทรมานกับลำควยที่ทิ่มเข้าที่ตูดของหล่อน ร่างที่นอนคว่ำอย่างโก้งตูดก็ถึงกับสะดุ้งวาบกับลำควยที่มุดเข้าไป และสีหน้าของหล่อนก็แสดงถึงความทรมานอย่างมากขึ้น เมื่ออีกฝ่ายนั้นเริ่มขยับลำควยอัดใส่ตูดของหล่อน…
“อ็าาา อาาาา อาาาาาา ” เสียงของหล่อนที่เอยร้อง หลังจากที่เธอนั้นค่อยๆปรับรับสภาพกับลำควยที่รุกล้ำเข้ามาได้แต่ถึงงั้นมันก็สร้างความเสียว และความอึดอัดให้แก่เธออยู่ดี ร่างของหล่อนที่ถูกเย็ดตูดในท่าหมานั้น…ก็สั่นไหวเอยร้องอย่างระงม..
“อืมมมม อืมมมมม…” เสียงของชายผู้กระทำหล่อนนั้นเอยอย่างเป็นระยะๆพร้อมกับกดลำควยกระแทกใส่ตูดของเธอจนเนื้อนั้นกระทบกันดังป้าบๆ…ซึ่งมันก็ซอยลำควยอย่างงี้อีก สักพักก่อนที่ร่างของมันจะลงทาบยังแผ่นหลังมือไม้ที่จากจับที่สะโพก ก็เลื้อยไปบีบบี้ นมอวบๆทั้ง 2 เต้าของหล่อน…
“อึยยยยยย….” เสียงของผู้คุมที่เอยร้องขึ้น…พร้อมอัดลำควยใส่รูตูดของเธอเป็นครั้งสุดท้าย หลังจากที่มันเล่นตูดของเธอร่วม กว่า 15 นาที เสียงหวีดร้องของ ยูนะที่ ร้องขึ้นห่างถัดจากเสียงร้องของมันไม่กี่วินาที….
“อ็าาาาาาา…” หล่อนที่เอยร้อง…อย่างสะดุ้งเฮือก กับควยที่พ่นน้ำรักที่ร้อนระอุที่ฉีดใส่…ในก้นของเธอ….ร่างอรชรที่ค่อยฟุบลงอย่างอ่อนระทวยและเหนื่อยอ่อน….มีเพียงท่อนล่างอันกำยำของผู้คุมที่ขยับกระแทกใส่สะโพกของหล่อนเป็นพักๆ..พร้อมกับริมฝีปากสัมผัสสูดดมกลิ่นกายของหล่อน….
“อืมมม…ตูดของมึงนี่เด็ดดวงดีจริงๆนะ…แต่น่าเสียดายที่หลังจากคืนไป ตูดสวยๆของมึงคงบานไม่หุบแน่..” เสียงของชายผู้ที่ได้เย็ดของเธออย่างเสร็จสมแล้วนั้นเอยขึ้น ซึ่งนั้นทำให้หญิงสาวที่ถูกกระทำนั้นหลั่งน้ำตาออกมา และมันก็อาจจะจริงอย่างที่มันว่า เพราะเธอยังจะต้องโดนพวกมันเล่นทางประตูหลัง กว่าอีก 20 คนนี่นะ..
“อ็าาาา อาาาาาา…อาาาาาา…” เสียงร้องของยูนะที่ยังคงส่งเสียงครวญครางจากการที่ถูกลำควยถลุงอัดที่รูตูดของเธอ…ใบหน้าที่แดงก่ำที่ก้มลงด้วยความปวดร้าว….ขณะที่ร่างอรชรของเธอยังคงสั่นไหวจากการกระแทกลำควยเข้าใส่อย่างไม่หยุด…
“อืออ อ็าาา อาาาา….” เสียงครางที่เอยร้อง ก่อนที่ร่างของชายผู้ที่เย็ดตูดของเธอเป็นคนแรกจะเดินมายังตรงหน้าของเธอ มันที่เข้าจิกผมให้ใบหน้าสวยของเธอนั้นได้แหงกขึ้นพร้อมกับเสียงที่เอยสั่ง…
“ดูดควยของกูหน่อยสิ อีกระหรี่…” คำสั่งที่เอยขึ้นซึ่งทำให้หญิงสาวที่น้ำตาเออคลอด้วยความเจ็บจากการถูกจิกผม และการถูกอัดตูดด้วยดุ้นเนื้อนั้น ก็เอยปากตอบรับ..
“ค่ะ ค่า นายท่าน…” หล่อนเอยก่อนที่จะชะงักให้กับลำควยที่มันยื่นให้ ซึ่งเป็นลำควยผ่านการอัดก้นของเธอมา ซึ่งมีทั้งกลิ่นทั้งคราบติดอยู่เต็มลำควยไปหมด…
“อืออ…อ็าาาา…” หล่อนที่เห้นก็ชะงักก่อนจะสะดุ้งและเอยร้องเมื่อควยที่อัดตูดนั้นกระแทกใส่อย่างรุนแรง..
“ทำไม ชะงักอะไรของมึง หืออีกระหรี่..” ชายคนนั้นที่เอยอาถมอย่างยิ้มๆและรู้อยู่เต็มอกว่าหล่อนชะงักทำไม..
“อ็าาา ค่ะ แต่ว่า..” หล่อนที่เอย และสีหน้าที่แสดงถึงความรังเกียจลำควยที่ยื่นตรงหน้า…
“รังเกียจงั้นเรอะ ทั้งๆที่ขี้ที่เปื้อนนี่ก็เป็นขี้ของมึงแท้ๆจะรังเกียจไปทำไม หา…” ชายคนนั้นที่เอยกล่าวพร้อมกับจิกศีรษะดึงเข้าไปหาลำควยของมัน และมันก็เอาลำควยที่เปื้อนๆนั้นละเลงถูยังใบหน้าสวยๆของหล่อน..
“อือออ…” เสียงของยูนะที่เอยร้องและพยายามที่จะเบือนหน้าหนีแต่ก็ไม่สำเร็จ…ก่อนที่มันจะขยับลำควยออกเมื่อเอาลำควยนั้นไปละเลงหน้าของเธอสมดั่งหมาย พร้อมกับเอยขึ้นมาว่า…
“จะบอกให้มึงสำนึกเอาไว้นะ.…ว่าต่อให้มึงจะเป็นถึงเจ้าหญิง หรือคนใหญ่คนโตจากไหน แต่ในเวลาและตอนนี้ มึงเป็นแค่กระหรี่ชั้นต่ำที่ต้องรับใช้และสนองต่อควยของพวกกูเท่านั้น ฉะนั้นไม่ว่ากูจะสั่งอะไรมึงก็ต้องทำ” มันที่เอยกร้าว…ซึ่งนั้นทำให้ยูนะขบกัดริมฝีปาก ถึงเธอจะรู้ดีว่าสภาพของตนเองนั้นมีแต่ต้องยอมพวกมัน
แต่…แต่ว่า…..
“ฮึ….เธอนี่ดื้อเหมือนแม่สาวเผ่าอัลเบ็ดเพื่อนของเธอจริงๆเลยนะ..” คำกล่าวต่อมาของมันที่เอยขึ้นเมื่อเห้นเธอมีท่าทีที่ไม่ตอบโต้ หรือยอมทำตามที่สั่ง…คำกล่าวนั้นที่ทำให้ยูนะหันไปมองหน้าของมัน ซึ่งชายคนนั้นก็ยิ้มและเอยต่อ ”อีดอกนั้นตอนแรกมันก็ไม่อมควยที่เปื้อนขี้นี่เหมือนกันนั้นแหละ แล้วสุดท้ายกูทำอะไรกับอีดอกนั้นรู้มัย”
คำกล่าวที่เอยและเว้นช่วงเล็กน้อย เพื่อให้รู้สึกน่าชวนติดตาม ก่อนที่มันจะเอยเฉลย..
“ก็แค่จับอีดอกนั้นมัดและกรอกไอ้นี่ใส่ปากของมัน ให้มันได้ลิ้มรสทานทั้งวัน..” ชายคนนั้นที่เอยอย่างสีหน้าที่โรคจิต ซึ่งสิ่งที่มันกล่าวนั้นทำให้ยูนะถึงกับตกใจ ในสิ่งที่มันทำกับเพื่อนของเธอ แน่นอนว่านี่คือการขู่หากเธอนั้นยังคงไม่ทำตามชะตากรรมของเธอก็จะเหมือนกับริคุอย่างแน่นอน…
“อืออ นี่แกให้ ริคุ ทาน…อืออออ..” เธออุทานอย่างไม่อยากเชื่อ และรู้สึกโกรธแค้นแทน ขณะที่เธอนั้นก็เอยครางในลำคอ กับลำควยที่ยังคงขยับอัดที่ก้นของเธอไปด้วย..
“ใช่กูให้แม่งแดกขี้..และมึงจะเป็นรายต่อไปหากยังกระแดะไม่ทำตามที่กูสั่ง…” ชายผู้นั้นเอย ซึ่งยูนะก็จ้องมองหน้าของมัน ก่อนที่เธอจะหวีดร้องอย่างสะท้าน
“อ็าาาาาาาาาา……” ยูนะที่เอยร้อง ใบหน้าของหล่อนที่ร้อนผ่าวเมื่อเจ้าคนที่เย็ดตูดเธอนั้นถึงจุดหมายและพ่นน้ำกามเข้าใส่…..ใบหน้าที่แดงระเรือและร้อนผ่าว หน้าที่เงยอย่างอ้าปากหวอด้วยความเสียว…
“เอ้าคำตอบละ ว่าไง…”มันถามพร้อมกับยื่นลำควยมายังตรงหน้าของ ยูนะ ซึ่งหล่อนก้จ้องมองหน้าของมัน ก่อนจะเลื่อนลงมามองยังที่ลำควย และจำใจดูดอมลำควยที่เปื้อนสิ่งปฏิกูลนี่…อย่างพะอืดพะอม….เสียงของหล่อนที่เอยร้องครางพร้อมกับน้ำตาที่ไหลนองอย่างเจ็บช้ำ…
ท่ามกลางรอยยิ้ม ของชายผู้นั้นที่ได้รับชัยชนะ อดีตนักอัญเชิญสาวที่ต้องทนต่อการถูกอัดตูดด้วยลำควยท่อนใหม่ พร้อมกับริมฝีปากที่ต้องดูดอมท่อนควยที่เลอะเปรอะอย่างน่าขยะแขยงนั้น…
เสียงของหล่อนที่เอยร้องอย่างเป็นระยะๆ ลำควยท่อนแล้วท่อนเล่าที่เข้ามาอัดยังตูดงอนๆของหล่อน และเมื่ออัดจนราดน้ำควยเสร็จ ก็ไปให้หล่อนดูดเลียทำความสะอาดต่อ ซึ่งยูนะนั้นก็ถูกเหล่าชายหนุ่ม กว่า 30คน กระทำวนเวียนอย่างงี้ตลอดคืนนั้นทั้งคืน…
.
.
.
“อึอ ฮื่ออ ฮื่อออ…” เสียงของหญิงสาวที่เอยร้องร่ำไห้อย่างสะฮื้น ด้วยความชอกช้ำ หลังจากที่เธอถูกเหล่าชายหนุ่มลูกน้องรุมเย็ดที่รูตูดของเธอตลอดทั้งคืนที่ผ่านมา สภาพของหล่อนที่นอนคว่ำอย่างโก้งตูดอย่างหมดสภาพชนิด ดูไม่จืด จนแทบไม่ยากเชื่อว่า สาวเจ้าที่นอนอยู่นั้น คือ summon YUNA อดีตนักอัญเชิญผู้ที่กอบกู้โลก…
เลดี้ ยูนะ ที่ในเวลานี้ที่นอนโก้งตูดอย่างหมดสภาพ ร่างของหล่อนที่นอนทับอยู่บนกองอุจจาระของตัวเอง แถมตามร่างกายของหล่อนที่เคยขาวนวลนั้น ในเวลานี้ก็เลอะไปหมด ทั้งน้ำกามและอุจจาระที่พวกมันบางคนนึกสนุกได้เอาของเสียเหล่านั้น มาป้ายตามร่างของเธอ…และที่หนักที่สุดคงอยู่ที่รูก้นที่รองรับลำควยถึง 30 อันในคืนที่ผ่านมา ใช่รูก้นของหล่อนที่ เคยเล็กนั้น ในตอนนี้ก็บานถ่างอ้า พร้อมกับมีทั้งเลือด ทั้งน้ำควย รวมทั้ง ของเสียที่ค่อยๆไหลทะลักออกมาอย่างไม่หยุด…
“หึๆ ไม่ต้องขอบคุณพวกกูหรอกนะ ที่ช่วยทำให้มึงขี้ออกโดยไม่ต้องเบ่งแบบนี้นะ…” คำกล่าวของชายหนุ่ม ที่เอยขึ้นซึ่งทำให้พวกพ้องของมันถึงกับหัวเราะกันดัง ซึ่งในตอนนี้นั้นเหล่าชายหนุ่มที่เคยมีกว่า 30 นายก็เหลือเพียง 10 กว่าเท่านั้น….
“นอนพักให้มากๆละ จากนี้มึงยังจะต้องเจออะไรอีกเยอะ ” พวกมันที่เอย และนั้นเป็นคำกล่าวสุดท้าย ก่อนที่พวกมันจะ พากันเดินออกไปจากห้องแห่งนี้ ทิ้งให้ ยูนะ อดีตนักอัญเชิญสาว วัย 19 นอนอยู่ในห้องที่ทั้งมืดและเหม็นไว้ลำพัง…
ขอบคุณมากๆครับ
ตอบลบชอบแนวนี้จัง
ตอบลบเยี่ยมมากๆ ไม่เคยอ่านแบบนี้มาก่อน
ตอบลบยูนะ...รับเละ! เรื่องจริงคงสงสาร..แต่นี่เรื่องเสียว เลย..สะใจ! ขอบคุณเรื่องสนุกๆครับ
ตอบลบ