เรื่องของเธอกับผม เรื่องที่ 1 อดีต (บทส่งท้าย)

บทส่งท้าย...

“ร่วมปีเลยเหรอ?...” ชายหนุ่มที่เอ่ยทวนในสิ่งที่ได้ยิน ด้วยน้ำเสียงที่เบาหวิว ท่าทีที่ถึงกับอึ้ง ขณะที่หญิงสาวที่เป้ฯคนเล่าเรื่องราว ที่นอนอิงแอบ ศีรษะชิดซบไหล่เขานั้นก็เอ่ยตอบ...

“อื้ออออออ...วันที่ความช่วยเหลือมาถึง ฟ้าก็จำอะไรได้ไม่มากหรอก เพราะ หมดสติอยู่ หลังจากโดนรุมโทรมเสร็จนะ...แต่ก็รู้สึกเหมือนได้ยินเสียงวุ่นวายมากๆ มารู้สึกตัวอีกที ก็อยู่ที่โรงพยาบาลแล้ว..” น้ำฟ้า หญิงสาวที่เป็นคนเล่าเรื่องราวนั้นก็เอ่ยตอบ ก่อนที่เธอจะหวนนึกถึงวันนั้น ที่เหมือนเป็นวันที่เธอได้เห็นแสงสว่างอีกครั้งในชีวิต...

วินาทีที่เธอรู้สึกตัวขึ้นมาใน โรงพยาบาล ทั้งพ่อ แม่ ญาติพี่น้อง ก็ต่างเข้ามาแสดงความดีใจ ความคิดถึงอย่างสุดๆ ซึ่งชั้นก็ยังคง งง อึ้งๆ แถม ยังคิดเลยว่า มันอาจจะเป็นความฝันก็ได้ (เพราะในช่วงปีเศษ ก็ฝันลักษณะนี้ หลายครั้งอยู่นะ..)

และไม่ทันที่ เธอ (น้ำฟ้า) จะสรุปว่า มันเป็น ความจริง หรือ ความฝัน...ก็มีชายสูงวัย อายุน่าจะราวๆ 60 ปี ผมขาว ที่มีหน้าตา และบรรยากาศน่าเกรงขาม ได้เข้ามาในห้อง พร้อมกับ ลูกน้องในชุดสูท 2 คน...

“ผมก็ขอเวลาสักเดี๋ยว ในการถามอะไรสัก 2-3 ข้อ กับแม่หนู จะได้มัย?..” ชายคนดั่งกล่าวเอ่ยอย่างเรียบๆ และนั้นก็ทำให้บรรดาญาติของฟ้า รวมถึงพ่อและแม่ได้เดินออกไป แต่ก่อนจะเดินออกไป พวกท่าน(พ่อแม่ของชั้น) ก็ได้แนะนำชายสูงวัยคนนั้น และทำให้ทราบว่า เค้าคือ คุณตาของเคท นั้นเอง...

“ไม่ขออ้อมค้อมนะ หนูพอจะรู้มัย ว่า เคทอยู่ที่ไหน..” คุณตาของเคท ที่เป็นชายสูงวัย นั้นก็เอ่ยร้องถามอย่างตรงๆ ทันทีที่เหลือกัน 2 คนในห้อง และนั้นก็บงบอกกลายๆว่า ท่านยังหาตัวของเคทไม่เจอ…...

“ขอโทษด้วยค่ะ ไม่รู้จริงๆค่ะ สิ่งที่หนูพอจะรู้คือ นายคันนาวาโร่นั้น มันจะพาเธอไปขายให้กับซ่องแห่งหนึ่งก็เท่านั้น..” ชั้นตอบอย่างตามตรง อย่างไม่รู้จริงๆ ถึงแม้มีบางช่วง บางคราวที่พวกลูกน้องของคันนาวาโร่ จะพูดถึงเคท แต่พวกมันก็ไม่ได้บอกถึงสถานที่แต่อย่างใด ส่วนใหญ่มักจะพูดถึงสภาพของเธอมากกว่า...

“งั้นเหรอ?...” คุณตาของเคท เอ่ยตอบ หลังได้ยินคำตอบของชั้นด้วยท่าทีที่เหมือนผิดหวัง..ซึ่งชั้นก็เหมือนจะเข้าใจว่า คุณตานั้นหวังลึกๆว่าชั้นจะพอรู้เบาะแสอะไรเกี่ยวกับเคทบ้าง แต่มันก็ไม่มีจริงๆ สิ่งที่ชั้นรู้มีเพียงเท่านั้น กับจำนวนควยที่เคท โดนไป ที่นายคันนาวาโร่ได้บอกเป็นระยะๆ ซึ่งมันก็ไม่รู้ว่า มันจริงมัยด้วย...

“.....ขอถามอีกข้อสิ...เคท มีท่าทางยังไงบ้าง ตอนที่ถูกจับไปนะ...” คุณตาของเคทที่เอ่ยถามอีกข้อ อย่างจ้องมองชั้น ถึงแม้ตอนนั้นมันเป็นเวลาผ่านไปปีกว่าๆ แต่ชั้นก็ยังจำได้ถึงท่าทีของเคท...

“เธอแข็งแกร่งค่ะ คุณตา เธอออกหน้ารับแทนพวกเรา....เธออดทนต่อการกระทำ และไม่เคยร้องขอจากเจ้าคนชั่วนั้นเลย นอกจาก ขอร้องในการทำร้ายพวกหนู...จนกลายเป็นว่าพวกหนู กลายเป็นจุดอ่อนของเคทไปซะงั้น...” น้ำฟ้าที่เอ่ยตอบ ถึงสิ่งที่เธอยังจำได้เกี่ยวกับเพื่อนรักของเธอ...คำตอบที่ทำให้ชายวัย 60 นั้นถึงกับยืนนิ่งและเอ่ยตอบรับสั้นๆ...

“อย่างงั้นเหรอ?...” เขาตอบรับด้วยสีหน้าที่ดูเหมือนจะภาคภูมิใจอยู่บ้าง ก่อนที่สีหน้าดั่งกล่าวนั้นจะกลับเป็นปกติ...

“......เรื่องที่ ตา อยากถาม ก็มีเท่านี้แหละ และยังไงก็ต้องขอโทษด้วยที่ทำให้หนูเจอกับเรื่องร้ายๆ...เรื่องค่ารักษา หรือ เรื่องเรียน ไม่ต้องห่วง ทางนี้จะเป็นคนจัดการให้หมดทุกอย่างแล้ว..เชิญหนูพักผ่อนให้สบายนะ.” คุณตาของเคท เอ่ย อย่างก้มหัวเล็กน้อย ด้วยท่าทีรู้สึกผิดต่อสิ่งที่เกิดขึ้น ก่อนที่เขาจะหันหลังเดินออกไปจากห้อง....

หลังจากนั้นชั้น(น้ำฟ้า) ก็พักพื้นอยู่ที่โรงพยาบาลอยู่พักใหญ่ค่ะ ร่วม 3 อาทิตย์ได้ และได้รับการรักษาหลายอย่างที่ควรจะเป็น เพราะจากการตรวจร่างกายก็พบว่าร่างของชั้นก็บอกช้ำพอควร ซึ่งชั้นก็ไม่แปลกใจ ถึงผลการตรวจนั้นเลย..ก็โดนเย็ดจนท้อง จนแท้ง หลายครั้ง แถมมีครั้งหนึ่งที่โดนกระทำอย่างโหดด้วย..แค่ยังมีชีวิตอยู่ได้ถึงตอนนี้นี่ ก็น่าอัศจรรย์มากๆแล้ว

ใช่....น่าเหลือเชื่อที่ยังมีชีวิตอยู่ได้ แถม ผลการตรวจก็ยังพบว่าไม่มีการติดโรคร้ายอะไรอีกด้วย น่าเหลือเชื่อมัยละ ทั้งๆที่มันไม่น่าเป็นไปได้ เพราะในเวลาปีเศษๆ ฟ้าก็ พรรคพวกของนายคันนาวาโร่ กับ ใครต่อใคร เย็ดไปไม่รู้กี่ร้อย กี่พันครั้ง...

แน่นอนว่า พอพักพื้นจนหายดี..ฟ้าก็ยังคงตั้งใจว่าจะเรียนที่อังกฤษ ต่อ ถึงแม้ ทั้งพ่อแม่ และญาติก็มีการค้านนิดๆก็ตาม ด้วยความเป็นห่วงว่า เราอาจจะเจอเรื่องร้ายๆแบบนั้นอีก….แต่ก็ได้ คุณตาของเคท ช่วยให้การรับรองในเรื่องความปลอดภัย น้ำฟ้าถึงได้เรียนอยู่ที่อังกฤษต่อ...

และวันที่ฟ้าดำเนินเรื่องกลับเข้ามาเรียนต่อนั้น คุณตาของเคทก็ได้พาน้ำฟ้าไปยังที่แห่งหนึ่ง หลังจากที่ ฟ้าได้ดำเนินเรื่องพวกนั้นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว...(จริงๆถ้าหายตัวไปเป็นปี คงถูกไทร์ไปแล้ว แต่กลับได้เรียนต่ออย่างไม่มีปัญหา ส่วนหนึ่งมาจากเส้นอิทธิพลของ คุณตาเคทนี่แหละ...)

“เดี๋ยวพอไปถึงหนูก็จะรู้เองแหละ..” คำตอบของคุณตาของเคทที่เอ่ย พอชั้นถามท่านว่า จะพาไปไหน? ...เกือบ 2 ชั่วโมงได้ สถานที่คุณตาของเคท พาไปนั้นคือ โกดังแห่งหนึ่ง และเมื่อไปถึงที่นั้นและเข้าไปก็ต้องตกใจมากๆ เมื่อเห็นสภาพอันเละเทะที่โชกเต็มไปด้วยเลือดของนายคันนาวาโร่ที่ถูกมัดขึงไว้ที่เก้าอี้...ศีรษะแตก ตามร่างกายที่มีร่องรอยทรมาน นิ้วมือทั้ง 10 ของเขานั้น ก็มีลักษณะผิดปกติเหมือนกับว่า โดนหักไปจนหมดแล้ว….

“วันนี้มันพูดอะไรเกี่ยวกับหลานชั้นรึยัง...” คุณตาของเคทเอ่ยถาม กับลูกน้องที่ยืนเฝ้าอยู่ที่แห่งนั้น...

“ยังครับ นาย...” สิ้นเสียงคำตอบของลูกน้องที่เฝ้านั้น นายคันนาวาโร่ก็มีท่าทีขยับอย่างลืมตามองและเอ่ยทักทายอย่างชิวๆ...

“โย่...ไงตาแก่ หายไปหลายวันเลยนะ?...” คันนาวาโร่เอ่ยทักทายอย่างปกติ ทั้งๆที่สภาพยับเยิน เลือดอาบเต็มหน้า เต็มปาก...

“หลานชั้นอยู่ที่ไหน? คันนาวาโร่ ถ้าแกบอกชั้นสัญญาว่าจะปล่อยแกได้ไปอย่างสบาย แต่ถ้าไม่ แกต้องเจอกับนรกเช่นนี้ต่อไป..” คุณตาของเคทที่เอ่ยเชิงถาม มือไม้ที่ถือไม้เท้านั้นก็กำแน่น บงบอกนัยยะถึงความโกรธความแค้นที่มีมากมายนั้น

“เสียใจด้วยนะ ตาแก่...ชั้นเองก็ไม่รู้เหมือนกัน ที่รู้ก็บอกไปแล้ว ถ้าหาไม่เจอก็ไม่แปลกหรอก เพราะทางนี้ได้สั่งไว้ว่า ให้พามันไปส่งต่อยังที่ซ่องอื่นๆด้วย บางทีป่านนี้หลานแกอาจจะตายคาซ่องที่ไหนสักแห่งไปแล้วก็ได้...” คำตอบของนายคันนาวาโร่ที่เอ่ยอย่างไม่เกรงกลัวเลยสักนิด แน่นอนว่าชั้นก็รู้สึกโมโหในถ้อยคำนั้นเช่นกัน…

ก่อนที่นายคันนาวาโร่จะเพิ่งสังเกตเห็นชั้น...

“อ้าวๆวันนี้ พาแม่หนูคนไทยนี่มาด้วยเหรอ?...พามาทำไมละตาแก่ หรือ จะพามาให้แม่หนูนี่ เป็นคนปลิดชีพชั้น?..” คันนาวาโร่ที่เอ่ยเชิงถาม เมื่อเห็นชั้น ซึ่งคุณตาของเคทก็หันมามองและเอ่ยเชิงถาม....

“ไม่....แต่ถ้าหนูฟ้า เค้าอยากทำเช่นนั้นก็อีกเรื่อง..” คุณตาของเคทตอบ ก่อนจะหันไปมองที่น้ำฟ้า ซึ่งทำให้เธอถึงกับอึ้งๆ
และจ้องมองยังที่นายคันนาวาโร่ โดยที่ชั้นก็ยอมรับว่า การฆ่าชายคนนี้ เป็นอะไรที่อยากทำมากที่สุด หลายครั้งที่มีการจิตนาการว่า ได้ฆ่าชายสารเลว คนนี้กับมือ...

“ไม่ละค่ะ...ถึงหนูยอมรับว่าอยากฆ่าเค้า แต่การฆ่าเค้า..มันเป็นเรื่องที่ดีเกินไปค่ะ..” น้ำฟ้าตอบ ทั้งๆที่มือไม้ของเธอก็กำแน่น...ซึ่งคุณตาของเคทนั้น ก็มอง และเอ่ยตอบ...

“คิดเหมือนกันเลย ว่า ความตาย เป็นเรื่องที่ดีเกินไป สำหรับคนๆนี้...” คุณตาของเคทเอ่ยตอบ...ก่อนจะหันไปสั่ง ลูกน้องของเขา “ทรมานมันต่อไป เผื่อมันจะพูดอะไรอีกบ้าง อย่าทรมานให้มันตายง่ายๆด้วยละ?...” คุณตาของเคทเอ่ยสั่ง ก่อนที่ท่าน จะพาน้ำฟ้า ออกมาจากโกดังนั้น....

“ถ้าทำให้รู้สึกตกใจ ก็ขอโทษด้วยละกัน...และขอบอกเลยว่า ตาพามา ไม่ใช่ พามาให้หนูแก้แค้น แค่อยากให้หนูได้เห็นและรู้สึกดี และมั่นใจได้ว่า จะไม่มีภัยอันตรายมาถึงหนูอีกแน่นอน....” คุณตาของเคท เอ่ยขึ้นหลังพาชั้นออกมาจากโกดังนั้น..

“ค่ะ...” น้ำฟ้าตอบรับอย่างสั้นๆ ซึ่งมันก็ได้ผลลัพธ์ตามที่คุณตาของเคท หวังไว้แหละ การที่ได้เห็นนายคันนาวาโร่รับกรรมอยู่นั้น มันก็ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นมาก...จะว่าไป ถ้าเป็นตัวของเธอก่อนหน้านี้ คงอาจเป็นลมต่อภาพความโหดร้ายนั้นแน่ๆ แต่ที่เธอชิวๆอยู่ได้นั้น บางทีก็เป็นผลจากการชินชา เพราะในช่วงปีเศษที่อยู่กับคันนาวาโร่ นอกจากเธอจะโดนกระทำอย่างโหดร้ายนั้น และเคยเห็นภาพความโหดร้ายอยู่บ่อยครั้งด้วย....

“แต่คุณตาค่ะ อย่าเพิ่งหมดหวังนะค่ะ เคทจะต้องยังมีชีวิตอยู่อย่างแน่นอนค่ะ...” น้ำฟ้าเอ่ยต่ออย่างหันไปหา ชายชราคนนั้น ซึ่งถ้อยคำนั้นของน้ำฟ้าก็ทำให้คุณตานั้นยิ้ม และขยับมือเข้าลูบหัวและตอบรับ...

“ขอบใจนะ...จากนี้ไปถ้าหนู มีอะไรขาดเหลือ ติดต่อ มาได้นะ..ตาจะถือว่า หนูเป็นหลานคนหนึ่ง....” คุณตาของเคทตอบรับอย่างยิ้มๆ....ซึ่งหลังจากนั้น ชั้นก็ได้กลับมาใช้ชีวิตดั่งปกติ และไม่รู้ถึงชะตากรรมสุดท้ายของนายคันนาวาโร่ว่า เป็นเช่นไร...ใช่ ดำเนินชีวิตปกติ จนเรียนจบและกลับมายังที่ไทย....

.

.

.

“จบแล้วละ...” คำสั้นๆของน้ำฟ้าที่นอนบนเตียงอย่างซบอิงแอบอยู่ที่ไหล่ของชายหนุ่มนั้นก็เอ่ยขึ้น ขณะที่เค้าก็มีท่าทีที่พูดไม่ออก...ก่อนที่เค้าจะเอ่ยถามเธอ...

“ขอถามอะไรหน่อยได้มัยฟ้า...”

“อื้อออ ถามมาสิ...”

“เท่าที่ฟังมันก็ไม่เห็นมีเครื่องบงชี้ว่า ฟ้าจะ...เสพติดควยเลยนะ...” ชายหนุ่มที่ค่อยๆร้องถามด้วยความสงสัย..

“อันนั้นมันเป็นผลกระทบหลังจากเรื่องดั่งกล่าวจบลงนะ ฟ้าเองก็เพิ่งมารู้เอาหลังจากนั้นเหมือนกัน ว่าตัวเองได้กลายเป็นสาวความต้องการสูง และมีอารมณ์ได้ง่าย...เคยเข้ารับการบำบัดเหมือนกัน แต่มันก็ไม่ดีขึ้นเลย...” เธอตอบ...

“หลังจากนั้นงั้นเหรอ?...อย่าบอกนะว่า...” นายแอค ที่เอ่ยทวนอย่างเสียงสูงอย่างอึ้งๆ....

“อื้ออออ ก็อย่างที่คิดนั้นแหละ หลังจากเรื่องร้ายๆนั้นจบ และระหว่างเรียนต่อ จนเรียนจบนั้น ฟ้า ได้ก่อวีรกรรม เรื่องบนเตียงไว้อีกเพียบเลย...” น้ำฟ้าเอ่ยตอบ ซึ่งมันเป็นอะไรที่ไม่อยากเชื่อมากๆ...ถ้าบอกว่า เธอเข็ดขยาด กับการโดนควย การโดนเย็ดยังพอน่าเชื่อมากกว่า...

“ไม่เชื่อเหรอ?...” น้ำฟ้าที่ร้องถาม เมื่อเห็นสีหน้าของทางชายหนุ่มค่อนไปทางไม่อยากเชื่อ...

“เปล่า?...ไม่ใช่ไม่อยากเชื่อ แต่รู้สึกอึ้งนิดหน่อย...” เค้าตอบ ซึ่ง ถ้าเค้าไม่รู้เรื่องของเธอกับพรรคพวกเพื่อนของเขาก็คงไม่มีทางเชื่อแน่ๆว่า หลังจากเหตุการณ์ร้ายๆนั้น เธอจะยังสร้างวีรกรรมบนเตียงได้อีก...เพราะรู้เรื่องนั้น ถึงไม่อยากเชื่อก็ต้องเชื่อละ...เพราะถ้า เกิดเธอเข็ดขยาด คงไม่มีเหตุการณ์ ทริปเที่ยวนั้นแน่ๆ...และเหมือนเธอก็พอจะเดาถึงความคิดของเขาออก ถึงได้ขบขันนิดๆ...

“อืมมม แค่นิดหน่อยเองเหรอ? นึกว่าจะอึ้งมากกว่านี้ งั้นถ้าฟ้าบอก จำนวนควย ที่ฟ้าโดนไประหว่างช่วงกลับมาเรียนจนถึงเรียนจบ จะทำให้แอค อึ้งมัยนะ..” คำกล่าวหยอกของเธอ ก็ทำให้เค้าทั้งอึ้งและอยากรู้ แต่ถึงกระนั้น เค้ากลับยกมือ ขึ้นเชิงเบรกเธอ...

“อย่าเพิ่งบอกเลย ขอ พักสักเดี๋ยว...” เค้าตอบ ซึ่งท่าทางของเขานั้นก็เหมือนบงบอกว่า กำลังรับเรื่องราวไม่ทัน ซึ่งนั้นก็ทำให้เธอหัวเราะร่าออกมา...ก่อนที่หล่อนจะเหลือบมองเขา และตัดสินใจทำอะไรบางอย่าง...

“ฟ้า...” ชายหนุ่มเอ่ยร้อง เมื่อเธอได้ขยับขึ้นมาคร่อมร่างของเขา...ก่อนที่เขาจะชะงักให้กับสีหน้าของเธอที่ดูจริงจัง มิได้ หื่นกระหาย..ก่อนที่เธอจะร้องถามเขา...

“หลังจากที่ได้ฟังเรื่องราวนั้นไปแล้ว...ยังคิดที่จะอยากให้ฟ้าเป็นแฟนแอคอีกรึเปล่า?...ฟ้าในตอนนี้ไม่ใช่ ก็ฟ้าคนเดิมอีกแล้วนะ...ออกจะเป็นผู้หญิงใจง่าย ร่านควย และนั้นอาจจะทำให้แอคเสียใจ เมื่อไรก็ได้....” คำถามของเธอที่ทำให้ชายหนุ่มจ้องมอง โดยเข้าใจถึงสิ่งที่ต้องการจะสื่อออกมา...

ใช่ วันนี้เธอไม่ได้ตั้งใจ เพียงแค่จะเล่าเรื่องราวในอดีตของเธอเท่านั้น หากแต่ยังอยากจะได้คำยืนยันของเขา เรื่องที่จะให้เธอเป็นแฟนของเขานั้นเอง....

“เรื่องนั้นมันเป็นเพียงแค่อดีต....ถึงแม้ฟ้าจะผ่านอะไรมาก็ตาม แอคก็ยังอยากให้ฟ้าเป็นแฟนแอคเหมือนเดิม..ถ้าจะเอาเหตุผล ก็คงบอกได้แค่ว่า เพราะยัง รักฟ้าอยู่นั้นแหละ...” คำกล่าวตอบของชายหนุ่มที่ทำให้หญิงสาวที่คร่อมอยู่บนร่างนั้นก็ถึงกับน้ำตาคลอ ก่อนจะขยับลงเข้ามาเป็นฝ่ายจูบปากของเขา....

“อื้อออออ ฟ้าเองก็รักแอคเหมือนกัน แล้วฟ้าสัญญาว่า ฟ้าจะพยายามควบคุมตัวเอง จากนี้ไป ฟ้าจะมีแค่ แอค คนเดียวเท่านั้น....” เธอเอ่ยตอบ บอกกับชายหนุ่ม หลังจูบปากของเขา ซึ่งเขาก็ได้จ้องมองเธออย่างยิ้มๆ ก่อนจะขยับมือไม้เข้าสวมกอดและทำการจูบปากของเธออีกครั้ง...

โดยที่ชายหนุ่มก็พอจะรู้ว่า สิ่งที่เธอสัญญานั้น มันเป็นเรื่องที่กระทำได้ยากมากๆ จากที่ได้ฟังจากที่เพื่อนๆของเขาเล่าให้ฟัง แต่เค้าก็ไม่คิดว่า สัญญาที่เธอให้ไว้จะพังทลายลงเร็ว ในเวลาเพียงอาทิตย์เดียว เท่านั้น มันเกิดอะไรขึ้นนะเหรอ ไว้รอติดตามชมละกันนะครับ...

- เรื่องของเธอกับผม เรื่องที่ 1 อดีต จบ-

To be.....เรื่องที่ 2 "ยาม"