ขออภัย ที่เว้นเรื่องนี้ ซะนาน...เลย....นะครับ..
แบบว่า ลืมลงเอง แหะๆๆๆ....
*********************************************************
เกมกามหฤโหด [ครึ่งหลัง] ตอนที่ 6
ในขณะที่ผมได้หลับใหลจากการครุ่นคิดในคืนวันเกิดของฝนนั้น
ใช่ผมไม่รู้เลยซะนิดว่า ในวันนี้ คนที่ผมรอคอยนั้นจะกลับมา…พี่สาวที่ถูกชายโฉดพาไปถึง
3 เดือน….
หญิงสาวที่ยืนมองชายหนุ่มที่หลับใหลอยู่บนเตียงอย่างยิ้มแย้ม
ก่อนที่เธอจะขยับกายเดินเข้าไปหาและเข้าขึ้นคร่อมบนร่างที่หลับใหลนั้น
และนั้นจึงทำให้ชายหนุ่มค่อยๆรู้สึกตัวขึ้น…
“ อะ อืออ…” เสียงของชายหนุ่มที่ค่อยๆรู้สึกตัวตื่น
ดวงตาที่ค่อยๆลืมขึ้น ก่อนจะเบิกโพล่งอย่างตกใจ
เมื่อเห็นหญิงสาวที่คร่อมอยู่บนร่างของเขา…
หญิงสาวที่เค้าคิดและเป็นห่วงในเวลานี้อยู่เหมือนกัน..
“พะ พี่แอน..” เค้าอุทานขึ้น
อย่างตกใจเมื่อเห็นว่า สาวสวยที่คร่อมบนร่างของเขา คือ
พี่แอนที่ถูกนายชาติพาตัวหายไปถึง 3 เดือน…
“จ๊ะ พี่เอง นัด..” เธอตอบอย่างยิ้มๆ…ก่อนจะเอยถามกลับ
“นัดสบายดีมัย..” คำถามที่เอยขึ้น
ขณะที่ผมที่ตกใจถึงการปรากฎตัวของพี่แอนนั้น ก็ค่อยๆหรี่ตาลงเล็กน้อยและเอยตอบ
“ถ้าร่างนะสบายดี แต่ใจนี่สิ…” ผมที่เอยตอบอย่างมือไม้ที่ก่ำแน่น…
“ทะ ทำไมเหรอเกิดอะไรขึ้น ” เสียงที่เอยถามต่ออย่างเป็นห่วง ซึ่งนั้นก็ทำให้ผมรู้สึกฉุนอย่างบอกไม่ถูก..
“ยังจะถามผมอีกเหรอ? พี่แอนก็น่าจะรู้ดีกว่าใครไม่ใช่เหรอ
ว่าทำอะไรกับผมไว้ ทั้งๆที่รู้ว่าผมรักฝนมากขนาดนั้น ทำไมทำกับเธออย่างงั้นด้วยละ”
ผมที่เอยสวนกลับด้วยอารมณ์ที่เดือดดาล
ทั้งๆที่นั้นไม่ใช่สิ่งที่ควรจะกระทำด้วยซ้ำ…ทั้งๆที่น่าจะเอยถามว่า
พี่แอนเป็นยังไงบ้าง?..
แต่มันอดไม่ได้ ใช่มันคือสิ่งที่ผมอยากรู้ มาตลอด
ตั้งแต่รู้จากปากของฝน ไม่จริงใช่มัยที่พี่แอน เป็นคนทำ…
คำถามของผมที่ทำให้พี่แอนชะงักก่อนจะค่อยๆเอยตอบ
“รู้แล้วเหรอ? นัด..”
เธอเอยถามอย่างช้าๆ ก่อนที่จะนึกอะไรออก
“จริงสิ จะไม่รู้ก็ไม่แปลก ก็พี่ไม่อยู่นี่นะ
พี่ชาติเค้าก็เลย…” คำกล่าวของพี่แอนที่ทำให้ผมรู้สึก
หงุดหงิดก่อนจะเอยถามต่อ อย่างมีอารมณ์ “ผมอยากรู้เพียงว่า
จริงมัย ที่พี่แอน เป็นคนวางยา เป็นคนใส่พานถวายให้ไอ้เลวนั้น ”
คำถามที่ทำให้พี่แอนจ้องมองหน้าผมก่อนจะเลื่อนหลบใบหน้าที่โกรธเกี้ยวนั้น
และเอยตอบ..
“จริง ไม่ว่านัดได้ยินอะไร อย่างไรมา พี่ก็ขอบอกว่ามันคือความจริง…”
คำตอบของพี่แอนที่ทำให้ผมอึ้ง..
“ทะ ทำไมถึงทำแบบนี้ละ
ทำไมถึงทำกับผมอย่างงี้ละพี่แอน..” ผมที่เอยอย่างรู้สึกผิดหวัง
มือไม้ที่เขย่าตัวของพี่สาวอย่างมีทีท่าสติแตก ใช่ถึงรู้มาก่อนแล้ว
แต่พอได้ฟังความจริงจากปากมันก็….
คำกล่าวซ้ำๆที่ดูเหมือนทำให้พี่แอนนั้นเริ่มรู้สึกผิด
แย่ ก่อนจะเอยหลุดปากออกมาว่า…
“พี่ก็ไม่อยากทำนักหรอก แต่ที่ทำไปนะ เพื่อนัดนะ…”
คำกล่าวที่เอยหลุดออกมาที่ทำให้ผมชะงัก และเอยถามอย่าง งุงงง “เพื่อผม? เพื่อผมตรงไหนนะพี่แอน
พี่แอนเอาคนที่ผมรักไปให้พวกมันยำยี มันเป็นการทำเพื่อผมตรงไหนบอกผมทีสิ…”
“ก็ตรงที่ ถ้าพี่ไม่ทำ มันจะฆ่านัดยังไงละ?…”
พี่แอนที่เอยตอบกลับ คำตอบนั้นก็ทำให้ผมชะงัก…
“ฆะ ฆ่าผมเหรอ?” ผมที่เอยทวนอย่างน้ำเสียงที่ค่อยๆลดระดับลง…ขณะที่พี่แอนนั้นก็เริ่มร้องไห้และเอยต่อ
“ใช่ ที่พี่ไม่กล้าทำอะไร
ไม่กล้าขัดขืนไม่กล้าแจ้งความ เพราะมันขู่ไว้ว่า ถ้าทำแบบนั้น
คนที่จะโดนทำร้ายไม่ใช่พี่แต่เป็นนัดนะ ” คำกล่าวต่อของพี่แอนนั้นก็ทำให้ผมรู้สึกชาไปทั้งตัว…
ก่อนที่ผมจะนึกได้ ถึงคำกล่าวของฝน…
‘ฝนรู้ว่านัดจะบอกว่าอะไร? แต่อย่าดีกว่า....และอีกอย่างมันไม่คุ้มด้วย?’
อย่าบอกนะว่า ฝนก็โดนขู่แบบเดียวกัน และที่ฝนบอกว่าไม่คุ้มก็คือ
ถ้าขัดขืนแล้วนั้นทำให้เกิดตัวผมเป็นอะไรไป นี่คือ
ความหมายของคำว่าไม่คุ้มของฝนรึเปล่า?
แสดงว่านี่ผมถูก พี่แอน และฝน
ปกป้องตลอดเวลาสินะ
ผมถูกพวกมันใช้เป็นข้อบังคับทำให้ต้องทำตามคำสั่งของพวกมันงั้นเหรอ?…
“พะ พี่แอน ตอบผมตามตรงนะ
ที่ก่อนหน้านี้ที่พี่แอนปฎิเสวธไม่ให้ผมทำอะไร เพราะมันขู่ว่าจะทำร้ายผมใช่มัย?”
ผมที่ได้สติก็เอยถามให้ชัดเจน คำถามที่ทำให้พี่แอนมีท่าทีลำบากใจ
ก่อนเอยตอบ
“ใช่…เพราะแบบน้ำพี่ถึงไม่อยากให้นัดมายุ่งไง
พี่กลัวว่าถ้าแจ้งความ พี่อาจจะหลุดพ้นจากพวกมันจริง
แต่ถ้าสิ่งนั้นแลกกับการที่นัดเป็นอะไรไป พี่คง…” คำตอบของพี่แอนก็ยิ่งย้ำกับสมมติฐานของผมมากขึ้นไปอีก..และฝนก็คงเช่นกัน…
ไอ้บ้าเอ้ย…ไอ้สารเลวนั้น…..
ผมสบด่า ด้วยความเคียรแค้น และที่แค้นมากที่สุดก็คือ ตัวผมเอง….
เป็นผู้ชายนะต้องปกป้องผู้หญิงนะจำเอาไว้นะลูก –
คำสอนของพ่อผมที่จากไปนั้นได้ผุดขึ้น แต่ผมกลับทำไม่ได้
แต่ผมกลับถูกคนที่ผมรักทั้ง 2 คอยปกป้องโดยไม่รู้เรื่องเอาซะเลย
แถมเคยด่าทอพี่แอนเพราะนึกว่าพี่แอนนั้นร่านหลงควยพวกมัน…
“พี่แอนบอกผมให้ชัดสิ
ว่าพี่ที่แอนยอมนอนกับพวกมันมาตลอดไม่ใช่เพราะชอบ แต่เพราะเพื่อไม่ให้พวกมันทำอะไรกับผมนะ…”
ผมถาม เหมือนจะชี้นำแต่ พี่แอนก็พยักหน้าอย่างแทบทันที…
ใช่....นั้นทำให้ผมรู้สึกเจ็บปวดกว่าทุกครั้งเลยก็ว่าได้…
“ไอ้เลวนั้นผมจะฆ่ามัน….” ผมสบออกมาด้วยอารมณ์ที่พลุ่นพล่าน
…..และขยับหมายจะไปทำอย่างที่ว่า แต่พี่แอนที่นั่งคร่อมอยู่บนร่างของผมนั้นไม่ยอมให้ผมไปทำอย่างงั้น…
“ใจเย็นก่อนสินัด นัดรู้เหรอว่า
พี่ชาติเค้าอยู่ไหน และอีกอย่างรู้เหรอว่าเค้าพาฝนไปไว้ไหนนะ ” คำกล่าวของพี่แอนที่ทำให้ผมที่เดือดดาลนั้นต้องชะงัก….
“ไม่รู้ครับ…” ผมเอยตอบตามตรง
และยิ่งเจ็บใจในตัวเอง…ซึ่งพี่แอนก็จ้องมองผมอย่างเข้าใจ
“พี่เข้าใจนัดนะ
แต่นัดต้องใจเย็นๆถ้าจะทำละก็ต้องมีแผน ถ้าขืนเข้าไปบุ๋มบามแบบนี้ ได้ตายแน่นะ
ซึ่งพี่ไม่อยากให้นัดเป็นอะไรไป..” พี่แอนที่เอยกล่าวด้วยความรู้สึกที่เป็นห่วง
แต่ยิ่งเป็นห่วงผมก็ยิ่งแค้นตัวเอง มากขึ้น ..
ทั้งๆที่น่าจะรู้ดีที่สุดว่าพี่แอนไม่เคยทำอะไรเพื่อตัวเอง
แต่หลงคิดว่าพี่แอนติดควยพวกมัน
ทั้งๆที่จริงแล้วยอมเป็นทาสเพื่อไม่ให้มันทำอะไรผมต่างหาก และ ฝนก็คงเช่นกัน….
“ผมคงต้องรอ ให้มันพาฝนกลับมาก่อนสินะ..”
ผมที่เอยถาม ซึ่งพี่แอนก็เอยตอบสั้นๆ…
“ใช่ ..”
“ผมนี่มันไม่ได้ความจริงๆเลยนะครับ…” ผมที่เอยขึ้นด้วยความรู้สึกที่โกรธแค้นในตัวเอง
ซึ่งนั้นก็ทำให้พี่แอนนั้นรู้สึกเจ็บไปด้วย เธอที่เอยตอบปลอบผม…
“นัดนะ ไม่ได้เป็นถึงขนาดนั้นหรอกนะ…นัดทำดีที่สุดแล้ว
พี่นะดีใจนะตอนที่นัดทนที่เห็นพี่ถูกกระทำไม่ได้จนไปต่อยหน้าของพี่ชาตินะ…”
(ตอนครึ่งแรกช่วงสักตอนที่ 3-4)
“แต่เพราะการกระทำของผม
ก็ทำให้พี่แอนถูกพวกมันเล่นเป็นหมาไปพักหนึ่งนี่ครับ ” ผมที่เอยตอบ…
“ก็จริง….แต่ถึงงั้นพี่ก็ดีใจนะ
ที่นัดปกป้องพี่ ถึงจะไม่สำเร็จก็ตามที…” พี่แอนที่เอยด้วยน้ำเสียงที่เริ่มผ่อนคลายและท่าทีที่สบายๆ
ซึ่งนั้นก็ทำให้บรรยากาศที่มีมาตั้งแต่ต้นเริ่มคลายลงไปด้วย….
“พี่แอนเป็นไงมังครับ ” ผมที่เอยถามขึ้น
ซึ่งคำถามนี้น่าจะเป็นคำถามแรกที่น่าเอยหลังจากเจอหน้าแท้ๆ…คำถามของผมที่ทำให้พี่แอนนั้นยิ้มและเอยตอบ..
“เท่าที่เห็นพี่คิดว่าพี่เป็นยังไงละ…” พี่แอนตอบ ซึ่งผมก็จ้องมองร่างของพี่แอนอย่างสำรวจ
แต่เพราะมันมืดจึงมองอะไรไม่ชัดมากเท่าไร….(ก็กลางดึกยังไม่ได้เปิดไฟมีเพียงแสงจันทร์สลัวๆที่สาดส่องมานี่นะ)…
“เท่าที่ดู ก็แข็งแรงดี และผอมลงรึเปล่าครับ..” คำคอบของผมที่ทำให้พี่แอนหัวเราะอย่างยิ้มๆ…
“อืออ นะ..” คำกล่าวตอบของเธอก่อนที่ผมจะเอยถามคำถามใหม่ขึ้น
“3 เดือนที่พี่แอนหายไป พี่แอนถูกทำอะไรบ้างครับ..”
คำถามใหม่ที่ทำให้พี่แอนนั้นถึงกับนิ่งและเงียบ
บรรยายกาศที่เริ่มผ่อนคลายก็กลับเหมือนจะตึงเครียดอีกครั้ง…
“อยากรู้เหรอนัด?…” พี่แอนตอบกลับด้วยคำถาม
ซึ่งนั้นก็ทำให้ผมจ้องมองถึงแม้จะเห้นหน้าพี่แอนลางๆไม่ชัดเท่าไรในความมืดนี่…
“ถะ ถ้าไม่สะดวกก็ไม่ต้องก็ได้ครับ พี่แอน..”
ผมตอบ ถึงแม้ผมจะได้ยินมาจากปากคำของนายชาติมาบ้างว่าพี่แอนนั้นถูกทำอะไรบ้าง
แต่ก็ยังอยากได้ยินจากปากของพี่แอนเองอยู่ดี…
“อืออ ไม่เป็นอะไรหรอก
พี่ก็แค่กลัวว่าถ้าเล่าแล้ว บางทีนัดอาจจะรังเกียจพี่คนนี้ยิ่งกว่านี้นะสิ..”
พี่แอนที่ส่ายหัวและเอยตอบแทบจะทันที
และคำกล่าวของพี่แอนนั้นก็ทำให้ผมถึงกับอึ้งจนเอยเรียก…
“พี่แอน..” ผมเอย
ขณะที่พี่แอนก็นั่งนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนที่จะเอยเล่าออกมา…
“นัดก็คงรู้แล้วใช่มัย ว่าพี่นะ ถูกพาไปเป็นกระหรี่ที่พัทยานะ..”พี่แอนที่เริ่มเล่าด้วยคำถาม ซึ่งผมก็พยักหน้าและจำได้ อย่างแม่นยำ
เพราะทั้งพี่แอนและไอ้ชาติต่างเป็นคนเอยบอกผมเองในตอนนั้นเอง…
และหลังจากผมพยักหน้านั้น
พี่แอนก็นิ่งไปครู่หนึ่ง ไม่รู้ว่าเป็นพี่แอนลำบากใจที่จะเล่าหรือ
ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนดี และไม่ทันที่ผมจะเอยปากนั้น พี่แอนก็เริ่มเอยเล่าขึ้น...
“พี่ชาติเค้าได้พาพี่ไปเป้นกระหรี่ที่พัทยาจริงๆ
โดยเค้าได้เอาพี่ไปฝากไว้ที่ซ่องที่มีคนรู้จักของเขาคุมอยู่..” พี่แอนที่เอยขึ้นหลังจากนิ่งไปเพียงเล็กน้อย พร้อมกับนึกถึง
ตอนในช่วงเวลานั้นที่เธอได้ถูกพาไปที่ซ่องแห่งนั้น...
“เฮ้ยนี่มึงพูดจริงเหรอวะ ไอ้ชาติ” เสียงที่เอยอย่างอุทานของ ชายหนุ่มที่มีนามว่า ‘ป้อง’
หลังจากที่ได้ฟังคำกล่าวของนายชาตินั้นจบ
ท่ามกลางรอยยิ้มของนายชาติที่แสยะกว้าง...
“เออ พูดจริงและไม่ได้พูดเล่นด้วย” คำตอบของนายชาติที่ทำให้คนที่ถามนั้นต้องตาโตและหันไปมองหญิงสาวที่ยืนนิ่งตามคำสั่ง
หญิงสาวที่มีใบหน้าและรูปร่างสวยเอาการ...
“ไม่เชื่อมึงจะไปถามน้องเค้าก็ได้นะ
น้องเค้าก็รู้ว่ากูพามาเพื่ออะไร?” นายชาติที่เอยปากถาม
ซึ่งนั้นทำให้นายป้องที่หันมามองอีกครั้ง ก่อนจะเดินเข้าไปเอยถาม สาวสวยที่ยืนรออยู่นั้น...
“น้องรู้รึเปล่า ว่าไอ้ห่านี่มันจะพาน้องมาทำไม”
ชายหนุ่มที่เดินเข้าไปเอยถาม
สาวสวยที่ชายคนนั้นไม่รู้เลยว่าเธอมีดีกรีเป็นถึงดาวมหาลัย
แอนที่จ้องมองชายหนุ่มที่เอยถามนั้นก่อนเอยตอบช้าๆ สั้นๆ
“ทราบค่ะ พี่...”
“ทราบแล้วเราจะทำได้เหรอ กระหรี่นะ สวยๆอย่างน้องเนี่ย
ถ้าเป็นมันน่าเสียดายและอีกอย่างคงโดนไม่น้อยแน่ๆ” นายป้องที่เอยถามต่อ
เหมือนมันจะเสียดายความสวยความขาวของสาวคนที่เพื่อนมันพามานั้น
คำถามที่ทำให้แอนเหลือบไปมองยังนายชาติ
ซึ่งนายชาติก็ใช้สายตาเหมือนบงบอกอะไรสักอย่างที่ทำให้เธอนั้นรับรู้และต้องเอยตอบ
“ระ เรื่องแบบนี้ไม่ลองไม่รู้หรอกค่ะ
อีกอย่างแอนนะ เต็มใจที่จะมาเป็นกระหรี่อยู่แล้วค่ะ” คำตอบของเธอที่ทำให้ชายที่เอยถามถึงกับอึ้งรับประทาน...ใบหน้าของนายป้องที่หันไปมอง โดยมีเสียงของเพื่อนสนิทมันเอย
“เป็นไงเชื่อกูยังละ...อีนี้มันร่านมันอยากเป็นกระหรี่เอง
กูก็เสียดายนะ แต่ไหนๆมันดอกทองนะ กูเลยพามันมาสงเคราะห์ซะหน่อย ” คำกล่าวของนายชาติก็ทำให้เพื่อนของมันจ้องมองอย่างไม่อยากเชื่อ
ถึงแม้ตัวสาวเจ้าจะเอยอย่างงั้นก็ตามที่
“ว่าไงตกลงมึงจะรับเด็กกูมัยละ?” คำถามที่เอยย้ำอย่างต้องการคำตอบ ซึ่งนายป้องก็มองหน้าของเพื่อนขอบมันสลับกับหน้าของสาวสวยรายนี้อย่างไปมา
ก่อนจะเอยตอบ
“ตกลง กูรับเด็กของมึงเอาไว้...ว่าแต่มึงไม่เอาอะไรแน่จริงๆเรอะ” คำถามของนายป้องที่เอยราวกับไม่ค่อยเชื่อสิ่งที่เพื่อนของตนพูดเมื่อครู่นี้ว่า
จะยกสาวสวยคนนี้ให้มาทำงานในซ่องของมันฟรีๆ 2 เดือน
“เออ ก็แน่สิวะ....” นายชาติที่เอยตอบ
ขณะที่อีกฝ่ายก็ลงนั่งฝั่งตรงข้ามและยังจ้องมองอย่างไม่อยากเชื่อ ก่อนที่อีกสักพัก
นายชาติที่จิบเบียร์นั้นก็ค่อยๆเอยต่อ...“ถ้ามึงอึดอัดนัก
งั้นก็ช่วยทำซะอย่างเป็นการตอบแทนกูก็แล้วกัน”
คำกล่าวที่ทำให้อีกฝ่ายนั้นจ้องมอง ก่อนจะเอยตอบ...
“ว่ามาสิ ว่ามึงจะให้กูทำอะไร...” คำถามที่เอย
ก่อนที่คำตอบที่ออกจากปากของนายชาตินั้นจะทำให้เขาถึงกับอึ้งยกกำลัง 2 ไม่ก็ 3 เลย ใบหน้าที่แสดงถึงความอึ้ง
ดวงตาที่กระพริบอย่างอึ้งๆ
“ เรื่องง่ายๆแค่นี้ ทำให้กูได้ใช่มัย? ”
นายชาติที่เอยปากถาม ก่อนที่อีกฝ่ายนั้นจะเอยตอบ
“ได้ สิได้....” นายป้องที่เอยตอบรับ
ก่อนที่ร่างของนายชาติจะขยับลุกขึ้น
“งั้นก็เป็นอันตกลงนะ
ไงขอฝากเด็กกูด้วยก็แล้วกัน ถ้ามึงเห็นว่า 2 เดือนยังน้อยไป
ก็จะเอามันอยู่ต่อก็ได้นะกูไม่ว่า” คำกล่าวของนายชาติที่เอยอย่างทิ้งท้าย
ก่อนที่มันจะเดินจากไป ท่ามกลางสายตาของเพื่อนมันที่จ้องมอง ก่อนจะคิดในใจว่า ‘เกิน....เกินพอเลยละ ถ้าจะเอาอย่างที่มึงว่านะ ’
นายป้องที่คิด
ก่อนจะหันไปมองสาวสวยซึ่งก็ทำให้ชายหนุ่มคนนี้เสียดาย และก็ข้องใจเหลือเกินว่า
สาวสวยคนนี้ไปทำอะไรกับเพื่อนของตนไว้ เพื่อนของตนถึงได้...
“น้อง ชื่อ ‘แอน’ สินะ” ป้องที่เข้าไปเอยถาม...
“ค่ะ..”
“น้องเคยไปทำอะไรให้ไอ้ชาติมันแค้นมาก่อนรึเปล่า?”
คำถามที่ทำให้หญิงสาวนั้นนิ่งไปเล็กน้อย..
“ทำไมเหรอค่ะ เค้าให้แอนทำอะไรเหรอค่ะ พี่”
หญิงสาวเอยถามราวกับรู้ ซึ่งนั้นทำให้อีกฝ่ายมองอย่างคิดหนักเล็ก
น้อย ก่อนเอยตอบตามตรง...
“เค้าสั่งให้พี่ใช้งานน้องให้หนักนะ..” ชายหนุ่มที่เอยตอบอย่างอ้อมๆ
ซึ่งเค้าเองก็ไม่รู้เพราอะไรทั้งๆที่ตัวของเขานั้นก็บีบบังคับหญิงสาวมาขายบริการนับไม่ถ้วนแท้ๆ
แต่ทำไมรู้สึกสงสารใจอ่อนกับสาวสวยรายนี้ก็ไม่ทราบ
อาจจะเพราะถูกชะตา หรือเพราะอย่างอื่น...
“ถ้านั้นละก็ แอนรู้แล้วละค่ะ
พี่ชาติบอกแอนไว้แล้ว ฉะนั้นเชิญพี่ใช้งานแอนให้หนักตามที่พี่ชาติบอกได้เลยค่ะ ”
คำกล่าวที่ทำให้ ชายหนุ่มนั้นเอยต่ออย่างไม่ถูก
ถึงแม้เธอจะเอยตอบอย่างยินยอมแต่สีหน้าของเธอนั้นก็ใช่ว่าจะยินดีไม่
ราวกับแฝงด้วยความขืนขมอะไรบางอย่าง...
“อืออ พี่เข้าใจละ” ป้องที่เอยตอบ
และไม่เอยถามต่อ ว่าเพราะอะไร แต่ดูจากรูปการแล้วหล่อนคงถูก
เพื่อนของเขาบีบบังคับอะไรบางอย่างแน่ๆ ถึงแม้ตัวของเขาจะสงสาร
แต่ก็ไม่อยากจะขัดใจกับคำขอเพื่อนของตนด้วย...
“ตามพี่มาสิ พี่พาไปที่ห้องพักของเราให้...”
นายป้องที่เอย ก่อนที่จะพาหญิงสาวไปยังห้องที่จะกลายเป็นห้องของเธอ 2
เดือนต่อจากนี้ ซึ่งนอกจากเป็นห้องของเธอแล้ว
ยังเป็นห้องที่ใช้ในการรับแขกของเธออีกด้วย...
“พักให้เต็มที่ละ
เพราะพรุ่งนี้พี่จะให้น้องเริ่มงานเลย” คำกล่าวของนายป้องที่เอยอย่างทิ้งท้าย
ก่อนที่เจ้าตัวจะเดินออกไปทิ้ง หญิงสาวให้อยู่ ณ. ที่ห้องแห่งนั้น...ขณะที่เธอนั้นก็ค่อยๆกวาดสายตามองห้องที่ไม่กว้างและไม่แคบจนเกินไปนัก
ภายในห้องที่มีตู้เสื้อผ้า 1 ตู้ เตียง และห้องน้ำในตัว
นอกนั้นก็ไม่มีอะไรเลย...
เธอก็มองด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก ใช่เธอที่เป็นถึงนักศึกษาของมหาลัยชื่อดังที่เรียนจบด้วยเกียรตินิยมอันดับ
2 แถมยังเป็นถึงดาวมหาลัยกลับจะต้องมาเป็นกระหรี่
ในซ่องแห่งหนึ่งที่พัทยาแห่งนี้ ใช่มันเป็นอะไรที่ตลกร้ายพอดู
แต่มันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรมาก
เพราะก่อนหน้าที่จะถูกพามานั้นเธอก็ถูกนายชาติกระทำจนแทบไม่ต่างจากกระหรี่อยู่แล้ว...
“ แค่ 3 เดือนเอง
ทนหน่อยก็แล้วกัน” หญิงสาวที่เอยรำพึงภายในห้องของตัวเองที่ทางซ่องนั้น
จัดให้โดยที่เธอนั้นไม่รู้เลยว่า
สิ่งที่นายชาติได้เอยสั่งแด่เพื่อนของมันเมื่อครู่นั้น
นั้นจะทำให้เธอเห็นนรกทั้งเป็น.....
“พี่แอนครับ” ผมที่เอยเรียกพี่แอนให้หลุดออกจากภวังค์ที่เธอกำลังครุ่นคิดอยู่นั้น....
“อะ..” เธอที่เอยร้องและมามองผม
ก่อนเอยถาม..
“พี่เล่าไปถึงไหนแล้วนะ” เธอถามอย่างยิ้มแห้งๆ
ซึ่งนั้นก็ทำให้ผมนั้นไม่ค่อยอยากจะเอยตอบเลย
เพราะจากท่าทีแล้วมันคงเป็นอะไรที่เลวร้ายมาก...
“อ้อ ใช่ พี่ชาติเค้าพาพี่ไปฝากไว้ที่ซ่องของคนที่รู้จักสินะ
และหลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรมาก พี่ก็ทำงานอยู่ที่นั้นนะ ” เธอที่เอยกล่าวอย่างนึกออกเองด้วยน้ำเสียงและการเอยกล่าวอย่างไวๆ....
ท่าทีการเอยที่ดูเหมือนไม่มีอะไรที่เลวร้ายเกินขึ้น
แต่แท้ที่จริงแล้ว....มันไม่ใช่แบบนั้นแม้แต่น้อย...
การเป็นกระหรี่หรือ อีตัวในซ่องนั้นถึงแม้จะไม่มีอะไรมาก
คือการแบหีให้แขกเย็ดก็ตาม แต่แท้จริงแล้วเป็นงงานที่หนักหนาเอาการ…พวกแมงดา หรือคนคุมจะเรียกให้บรรดาอีตัวที่อยู่ในห้องนั้น
ตื่นเพื่อเตรียมตัวทำงานในตอนเย็นๆ ก่อนที่พวกเธอจะเข้ามาในห้องกระจกที่เป็นห้องให้แขกมองเพื่อจะเลือกอีตัวคนไหนไปใช้บริการ…
และทันทีที่ถูกเลือกเธอก็จะออกไปจากห้องกระจกนั้นและไปรอยังที่ห้องของเธอ
โดยที่อีกสักพักแขกจะมาสมทบ โดยที่แขกนั้นจะได้เวลาในการสนุกพวกเธอ ราวๆ 1-2
ชั่วโมงต่อครั้ง แต่ถ้าติดใจจะขอต่อก็ได้ และแขกสามารถมีสิทธิ์ออฟเธอไปสนุกยังที่พักได้
ซึ่งนั้นจะทำให้มีเวลาเล่นกับเธอทั้งวันเลย แน่นอนว่า
ราคาเล่นที่ซ่องกับเอาออกไปข้างนอกนั้น ก็ต่างพอดูเหมือนกัน....
และเวลาทำการของพวกเธอนั้น ก็ตั้งแต่หัวค่ำ จนเกือบถึงตี
5 ก็ว่าได้...ซึ่งในช่วงหัวค่ำนั้นแขกจะไม่ค่อยมีเท่าไร
แต่พอเริ่ม 4 ทุ่มขึ้นไปนั้น แขกก็เริ่มมามากขึ้น ราวกับมา
จำนวนของแขกขึ้นอยู่กับความดึกของค่ำคืนนั้น..
3 วันแรก ของการอยู่ที่ซ่องของแอน
ดาวมหาลัยชื่อดัง นั้นก็ยังไม่มีอะไรมาก เธอถูกเรียกไปใช้บริการเพียง 3-4 ครั้งต่อคืนเท่านั้น แต่พอหลังจากนั้น จำนวนแขกที่เธอต้องนอนด้วยต่อคืนนั้นก็ได้เพิ่มมากขึ้น
จนบางคืน ก็ถึง 8 คนต่อวันเลย
นี่อาจจะเป็นเพราะเสียงลือเสียงเล่าอ้างที่แพร่กระจายไปทั่วว่า
ซ่องนี้มีเด็กใหม่ที่สวยและหุ่นดีเข้ามาอยู่ใหม่…
จึงทำให้มีเหล่าหนุ่มๆนั้นสนใจ…หมายจะสนุกกับเธอ แต่น่าเสียดายที่เธอนั้นไม่ค่อยรับแขกไทยซะเท่าไร
ใช่เธอรับแต่ต่างชาติเท่านั้น แต่ถ้าอยากสนุกกับเธอจริงๆ ต้องจ่ายแพงซะนิด…
แต่ถึงแพงแต่ก็คุ้มเพราะมีหลายปากว่า
ลีลาของเธอนั้นเยี่ยมสมราคาเอาการ
ดีกว่ากระหรี่บางคนที่เอาแต่นอนแบหีเป็นท่อนไม้ก็ไม่ป่าน
ใช่นั้นเป็นเพราะคำขู่ของนายชาติที่ได้เอยบอกกับเธอไว้ก่อนมา ว่า… ‘ห้ามทำตัวมีปัญหาและจะต้องบริการกับแขกให้เหมือนที่บริการกับพวกกู
ถ้ามึงมีลีลาและขัดใจจนเค้ามาฟ้องกูละก็ มึงอาจจะได้เป็นอีตัวในซ่องจนตายก็ได้…’
ใช่คำขู่ที่มันให้เธอเลืกว่าจะเป็นเพียงแค่ 2
เดือน หรือจะเป็นจนตาย แต่นั้นก็ไม่ใช่เหตุผลที่ทำให้เธอยอมบริการแขกถึงลูกถึงคนหรอกนะ
มันยังมีอีก 1 เหตุผล นั้นก็คือ น้องชายของเธอ
ที่เธอนั้นอดเป็นห่วงนิดๆ ว่าถ้าเขารู้ว่า ฝน
แฟนสาวของเขาโดนนายชาติยำยีจนกลายเป็นทาสกามไปอีกคนแล้วนั้น จะเป็นไง..
อดเป็นห่วงไม่ได้ที่กลัวว่านัดจะทำอะไรบ้าๆ….และหวังว่านัดจะยังไม่รู้เรื่องจนกว่าเธอจะกลับออกไป..
แต่ถึงเธอจะทำใจเอาไว้แล้วก็ตาม
แต่สิ่งที่เธอเจอในช่วงเวลานั้นมันเหมือนกับฝันร้ายก็ไม่ป่าน
ถึงแม้เธอจะชินชากับการถูกเย็ดแบบเถื่อนๆมาก็ตาม
แต่นั้นก็เทียบไม่ได้เมื่อเจอกับแขกที่มีนิสัยหลากหลายที่เข้ามาตักตวงความสุขจากเธอ
มีทั้งพวกที่กระทำอย่างป่าเถื่อน
ตบตีเธอในขณะที่ร่วมรักทั้งๆที่เธอไม่ได้ไปขัดใจอะไรมัน ไม่ก็เจอพวกที่ตั้งหน้าตั้งตาเย็ดหีของเธอ
โดยไม่สนใจว่าเธอจะเจ็บมากกว่าเสียวก็ตาม…
สิ่งเหล่านั้นฟังดูแล้วเหมือนมันจะหนักหนา
เอาการ แต่ก็ต้องขอบอกว่ายังมีอะไรที่หนักกว่านี้รอเธออยู่อีก…ซึ่งนอกจากเธอยังเป็นกระหรี่ในซ่องแล้วนั้น
เธอยังต้องเป็นกระหรี่ที่ไปบริการถึงที่
เมื่อมีลูกค้ามาสั่งหรือขอเช่าตัวเธอออกไปใช้บริการเต็มวัน..และมันออกเป็นอะไรที่หนักหนาเอาการสำหรับสาวไทยที่ต้องรับดุ้นฝรั่งทั้งวัน…
แถมครั้งแรกของ แอน บัณทิตสาวที่เพิ่งจบมา
แถมมีดีกรีเป็นถึงดาวมหาลัย ที่ต้องออกไปบริการถึงที่พักของแขกนั้น
และสิ่งที่รอเธออยู่นั้น คือ เหล่านิโกรที่กำลังแก้ผ้ารอเธอถึง 8 คน..นั้นทำให้เธอถึงซ็อคเอาการ…
เมื่อเห็นเหล่านิโกรตัวดำสนิทที่แต่ละคนนั้นมีลำควยน้องๆม้า…ซึ่งทั้ง 8 คนต่างก็จ้องมองเธอและยิ้มอย่างถูกใจในความสวย
ความขาวของเธอ ขณะที่เธอนั้นก็ได้แต่อึ้ง และนั้นทำให้เธอแทบไม่มีวันลืมเลย
เมื่อเธอต้องรับดุ้นของไอ้มืดทั้ง 8 ที่เข้าถล่มหี-ตูดของเธอ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าพวกมันอัดเธอไปคนละกี่ดอก…
เธอรู้อย่างเดียวว่าเกือบตาย!!…ใช่โดนเย็ดจนนอนหีบานหมดสภาพไม่เหลือเค้าบัณทิตสาว ดาวมหาลัยเลย..
และแน่นอนว่าเธอไม่ได้รับงานที่นอกซ่องเพียงครั้งนั้นครั้งเดียว
แต่ยังมีอีก 2-3ครั้ง
และทุกครั้งที่ออกไปนั้นแขกที่รอเธออยู่ในห้องนั้น ก็มักมีมากกว่า 3 คนขึ้นไปเสมอ…แถมทุกครั้งที่ไปรับแขกข้างนอกนั้นก็แทบไม่มีครั้งไหนที่เธอจะไม่กลับซ่องในสภาพที่แทบเกือบคลานเป็นหมากลับไป
….
มีครั้งหนึ่งที่หนักที่สุด
คือเธอต้องกลับไปในสภาพที่เนื้อตัวเปรอะด้วยน้ำกามและฉี่ของแขกผู้เป็นคนกระทำเธอ
โดยที่เธอนั้นไม่ได้ล้างเนื้อล้างตัว
เพราะพื้นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองนั้นนอนเปลือยอยู่หน้าบังกะโลของแขกแล้ว
ครั้นจะทุบเรียกให้แขกเปิด เพื่อขอไปล้างเนื้อล้างตัว ก็ไม่มีปฎิกริยาตอบรับ ละ
นั้นทำให้เธอต้องจำใจกลับซ่องในสภาพแบบนั้น อย่างอับอาย เอาการ…..
เพียงแค่ 1 เดือนก็ทำให้แอนนั้นรู้สึกว่ามันไม่ได้ง่ายดาย
สุขสบายเหมือนที่คิดไว้แต่อย่างใด ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าการเป็นกระหรี่มันไม่ใช่เรื่องที่ดุจเหมือนสวรรค์ก็ตาม….ก่อนที่เธอจะโดนกระทำให้ตอกย้ำถึงความเลวร้ายของการเป็นกระหรี่นี่ลงไปอีก
ด้วยการ….
“แค่นั้นแหละ พี่ถูกกระทำแค่นั้นแหละ..” พี่แอนที่เอยกล่าวกับผมอย่างฝืนยิ้ม ขณะที่ผมนั้นจ้องมองและฟังการเล่าของพี่แอนนั้น
ก่อนเอยปากถาม… “แค่นั้นจริงๆเหรอครับ เห็นไอ้ชาติมันบอกว่า
พี่แอนนะ ไปเป็นกระหรี่ให้พวกตังเกด้วยนี่จริงรึเปล่า?”
คำถามที่ทำให้พี่แอนนั้นชะงัก….และจ้องมองหน้าของผมราวกับตกใจเอาการ ก่อนที่จะก้มหน้าเอยยอมรับ…
“ใช่….” คำตอบสั้นๆที่เอยจากปากของพี่แอนนั้นก็ทำให้ผมชะงัก
ขณะที่หญิงสาวนั้นก็ครุ่นคิดอย่างนึกถึงในช่วงเวลาในตอนนั้น…ซึ่งนั้นเป็นอะไรที่เลวร้ายที่สุดของการเป็นกระหรี่ใน
3 เดือนนั้น…
หลังจากที่เธอทำการในซ่องครบ 1 เดือน นายป้อง คนคุมก็บอกว่าให้เธอได้พัก 15 วัน
ซึ่งนั้นก็ทำให้เธอ งง ไม่น้อย พอถามเขาก็ไม่เอยตอบอย่างละเอียดอะไรนัก
นอกจากบอกให้เธอนอนพักให้มากๆ ก่อนที่จะต้องรับศึกหนัก
ซึ่งในตอนนั้นเธอก็ไม่รู้หรอกว่ามันจะเป็นศึกหนักจริงๆ….
ใช่เป็นศึกหนักที่แทบเกือบไม่ได้กลับมา….
“หะ หา….” เธอที่แทบเอยอุทานเมื่อได้ยินจากนายป้อง
คนคุมซ่องที่กำลังพาเธอไปพบแขกนั้น..หลังจากทีเธอพักจนครบ 15
วันแล้ว…
ตะ ตังเกเหรอ? เธอที่ครุ่นคิดอย่างหน้าเสีย….
“ ถึงพวกนี้ออกจะเถื่อน และ หื่น แต่ แค่ 2
อาทิตย์เอง ไงน้องแอนก็ทนหน่อยนะ…” นายป้องที่เอยกล่าวต่ออย่างเป้นการปลอบ
ซึ่งนั้นก็ทำให้หญิงสาวจ้องมองและไม่ทันเอยปากถามอีกฝ่ายก็เอยต่อ
“ที่จริงพี่ไม่อยากทำแบบนี้หรอก
แต่มันเป็นการขอมาจากนายชาติให้เอาเราไปให้พวกตังเกได้สนุกนะ ” คำกล่าวที่ทำให้แอนเลิกเอยถามเพราะเข้าใจอย่างแจ่มแจ้งในทันทีเลย….
“ค่ะ แอนเข้าใจแล้ว..” เธอเอยตอบอย่างมีท่าทีเข้าใจ
พร้อมกับครุ่นคิด
‘ใช่แค่ 2 อาทิตย์เองก็คงไม่มีอะไรหรอกมัง…ถ้าเทียบกับสิ่งที่เจอตลอดเดือนที่แล้ว ใช่ 2 อาทิตย์สุดท้ายและจะได้กลับไปซะที…’
เธอคิดและนั้นออกเป็นความคิดที่เข้าใจผิดพอควร…
เพราะสิ่งที่เจอตอนไปเป็นกระหรี่บนเรือของพวกตังเกนั้น
หนักหนากว่าสิ่งที่เธอเจอก่อนหน้านั้นทั้งสิ้น…ในตอนแรกนั้นที่ถูกพาขึ้นไปบนเรือนั้น
พวกตังเกบนเรือนั้นก็ไม่ได้แสดงท่าทีโหดร้ายใดๆเลยแม้แต่น้อย..
แต่พอเรือได้แล่นออกไปสักพักหนึ่งแล้วทุกอย่างก็ดูเหมือนเผยโฉมออกมา…
“นะ นี่ อีก 2 อาทิตย์พี่คง
พาหนูกลับฝั่งใช่มัยค่ะ..” หญิงสาวที่เอยถามขึ้น
หลังจากเรือแล่นออกไปได้สักพัก ซึ่งเธอก็ถามขึ้นเพื่อสร้างความอุ่นใจแก่ตนเอง
แต่ทว่าคำตอบที่ได้รับนั้น…
“หึๆๆ…” เหล่าตังเกบางคนที่หัวเราะ
ก่อนที่จะมีคนหนึ่งในพวกมันเอยขึ้น..
“ใครบอกน้องจ๊ะว่า 2 อาทิตย์
พี่จะพาเรากลับนะ….” คำกล่าวตอบของตังเกคนหนึ่งที่ทำให้เธอถึงกับอึ้งซ็อค
..
“ก..ก็ พี่ป้อง
คนที่พี่ติดต่อ เค้าบอกหนูอย่างงั้นนะพี่…” แอนทีเอยตอบ
และนั้นทำให้ตังเกบนเรือกว่า 10 คนนั้นถึงกับหัวเราะ
“งั้นน้องก็โดนหลอกแล้วละ…สงสัยเพิ่งเป็นกระหรี่ยังไม่รู้เรื่องสิท่า..”
“ใช่ๆ ไม่รู้เรื่อง แถมดันโดนหลอกไม่พอ
ดันมารับงานแบบนี้อีก น่าสงสารจังนะ ” เหล่าตังเกที่เอยกล่าว
และพวกมันคนอื่นก็แสยะยิ้ม
ขณะที่แอนนั้นก็ยืนอย่าง งุง งง ไปหมด..
“ทำไมค่ะ ? มันหมายความว่าไงเหรอค่ะ…”
เธอกลั้นใจเอยถาม…ซึ่งนั้นก็ทำให้ตังเกคนหนึ่งแสยะยิ้ม..
“จะเอาคำตอบของคำถามไหนก่อนละ อ้อ
เอาเรื่องที่น้องโดนหลอกก่อนก็แล้วกัน…น้องนะไม่ได้บริการกับพวกพี่แค่
2 อาทิตย์หรอกนะ แต่ต้องบริการจนกว่าพวกพี่จะเบื่อต่างหาก..”
คำตอบที่ทำให้แอนถึงกับอึ้ง….
อะไรกัน…..
“อย่าว่าแต่น้องอึ้งเลย พวกพี่ก็ยังอึ้งเลยนะ
จ่ายแค่ 5พันแล้วบอกว่า จะเล่นนานแค่ไหนก็ได้ ตอนแรกก็นึกว่าเป็นกระหรี่แก่ๆ ไม่ก็หน้าตาแย่ๆที่ดื้อจนซ่องไม่เอาซะอีก
ที่ไหนได้ กลับเป็นน้องๆนางฟ้าซะได้…”
“นั้นสิ
มึงรู้มัยแค่เห็นหน้าน้องเค้าควยกูก็แข็งหมดแล้วนะเนี่ย..”
“อย่าว่าแต่ควยมึงเลย ควยกูก็แข็งวะ..”
“งั้นคืนนี้พวกเรามารับน้องนางฟ้าของเราอย่างเต็มที่ดีกว่านะ…”
“ใช่จะเล่นให้เป็นนางฟ้าหีแหกซะเลย…” คำกล่าวของเหล่าตังเกทีเอยคุยกันนั้น ก็ทำให้
แอนนั้นจ้องมองอย่างพูดไม่ถุก ซึ่งเธอนั้นก็ไม่สามารถหนีออกไปจากเรือนั้นได้
เนื่องจากเรือได้แล่นออกมาค่อนข้างไกลแล้ว…
“ไม่ต้องกลัวนะ คนสวย ถ้าเราทำตัวเป็นเด็กดีละก็
พวกพี่ก็ไม่ทำอะไรรุนแรงหรอก…” ตังเกคนหนึ่งที่เอยกล่าวกับเธออย่างโอบกอดไหล่
ซึ่งนั้นทำให้เธอหันไปมอง ก่อนเอยตอบรับ…
“ค..ค่ะ… ” คำตอบที่เอยอย่างสั้นๆ
ท่ามกลางสายตาที่จ้องมองอย่างแสยะยิ้มของเหล่าตังเกนั้น…แน่นอนว่านั้นเป็นจุดเริ่มต้นของการเป้นกระหรี่อยู่บนเรือของพวกตังเกนานกว่า
1 เดือนเศษ จากที่น่าจะแค่ 2 อาทิตย์เท่านั้น..
มันเป้นอะไรที่อธิบายได้ยากมากในช่วงเวลานั้น
ถึงแม้ตัวของแอนจะผ่านการถูกโทรมมาหลายครั้งก็ตามแต่การเป็นกระหรี่ให้พวกตังเกเย็ดนั้นเป็นอะไรที่สาหัสที่สุดแล้ว…เพระาพวกมันต่างใช้บริการ หี-ตูดของเธอซะเต็มที่
แค่อาทิตย์เดียว ที่อยู่บนเรือนั้น
เธอก็เหมือนรู้สึกว่าตัวเองอยู่บนเรือนั้นนานเป็นปีก็ว่าได้
ทุกวันนั้นก็ได้ผ่านไปอย่างช้าๆ ด้วย
โดยที่ทุกวันที่ผ่านไปนั้นเธอก็ได้พักเพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น ที่เหลือ
คือเธอต้องทนรับควยของเหล่าตังเกบนเรือ ที่ผลัดกันเข้ามาเย็ดเธออย่างไม่มีท่าทีที่จะเบื่อหีของเธอเลย
ทั้งๆที่ หีของเธอนั้นหมดสภาพไปหลังจากรับควยของพวกมันไปได้แค่ 3 วันเท่านั้น….
“วันนี้พี่มีข่าวดีมาบอกเรานะคนสวย..” ตังเกคนหนึ่งที่เข้ามาเอยบอกแก่หญิงสาวที่ในเวลานี้แทบไม่เหลือสภาพของความเป็นสาวสวยอีกแล้ว
หลังจากที่เป็นกระหรี่อยู่บนเรือของมันมา กว่า 1 สัปดาห์…
ร่างของเธอที่นอนอย่างอ่อนล้า
เนื้อตัวที่เปรอะด้วยน้ำควยที่แห้งเกรอะ…
“พะ พี่พา หนูกลับเข้าฝั่งแล้วใช่มัย? ” หญิงสาวที่เอยถามอย่างยากลำบาก
เนื่องจากคอของเธอนั้นได้เหนี่ยวหนืดเต็มไปด้วยน้ำควย…คำถามของเธอที่ทำให้ตังเกทีเอยกล่าวนั้นขบขัน..
“เสียใจด้วยนะคนสวย ไม่ใช่อย่างที่เราหวังหรอก
ข่าวดีของพี่ก็คือ พรุ่งนี้เราจะได้ไปอยู่บนเรือลำใหม่แล้ว..”
คำกล่าวของมันที่ทำให้เธอที่เหนื่อยล้านั้นแทบชะงัก…
“อะ อยู่บนเรือลำใหม่ หมายความว่าไงค่ะ ”
เธอเอยถามกลับอย่างช้าๆ…
“ก็หมายความว่าอย่างงั้นแหละ
พรุ่งนี้จะมีเรืออีกลำมารับเราไปสนุกต่อนะ…” ตังเกคนดั่งกล่าวนั้นเอยตอบ
และขยายความให้อีกนิด ซึ่งนั้นก็ทำให้
สาวสวยที่มีดีกรีเป็นถึงดาวมหาลัยนั้นก็ตาโตอย่างเริ่มเข้าใจอะไรบ้างอย่าง..
ขณะที่ตังเกคนนั้นก้ยืนอย่างอมยิ้ม
ก่อนจะเอยกล่าวขึ้น
“น้องรู้มัยว่า จริงๆแล้วพวกกระหรี่นะ
ไม่ค่อยอยากรับงานจากพวกพี่เท่าไรหรอก เพราะพวกพี่นะ นอกจากจะเย็ดกันหนักๆแล้ว
ชอบเบี้ยวอีกต่างหาก…” คำกล่าวที่เอยขึ้น
โดยที่แอนนั้นก้จ้องมอง อย่างตั้งใจฟัง
“อย่างเช่นจ้างมา 3 วัน
แต่กักไว้บนเรือสักอาทิตย์ เนื่องจากพวกพี่ไม่ค่อยได้เย็ดผู้หญิงเลย พอได้เย็ดที
เลยต้องเอาให้คุ้ม นอกจากชอบเบี้ยวแล้ว พวกพี่ยังชอบแบ่งปั่นให้พวกพ้องอีกด้วยนะ…”
“แบ่งปั่น?” แอนทีเอยทวนอย่างจ้องมองอย่างเหนื่อยๆ
“ใช่แบ่งปั่น
เหมือนที่เราจะโดนในวันพรุ่งนี้ไงละ เหมือนมันเป็น กฎไม่ก็ธรรมเนียมกลายๆแล้วว่า
ถ้าใครมีของดีต้องแบ่งปั่นกัน ถ้าอธิบายง่ายๆคือ
ใครมีกระหรี่ต้องแบ่งให้ลำอื่นได้เย็ดด้วย…” คำกล่าวที่เอยตอบก็ทำให้
แอนนั้นตาโต และเริ่มใเหงื่อตก เมื่อสิ่งที่เะฮนั้นเข้าใจ ก่อนหน้านี้เริ่มชัดแจ้ง..
“และยิ่งหน้าตาดีๆสาวๆแบบเราด้วยแล้ว
ยิ่งต้องแบ่งปั่น ไม่ต้องห่วงไม่ถึงตายหรอก
อย่างดีก็คงหีบานและท้องโตเหมือนพวกอีตัว ก่อนหน้านี้นะ…” คำกล่าวที่เอยที่ทำให้แอนนั้นพุดอะไรไม่ออก..
“ใช่รับรองว่าไม่ถึงตาย
ถ้าเรายังทำตัวเป็นเด็กดีไม่ดื้อละนะ แต่ถ้าดื้อ มากๆ
พี่ก็ไม่แน่ใจว่าเราจะกลายเป็นศพอยู่กลางทะเลรึเปล่า เพราะมีบางพวกที่โหดๆเหมือนกันนะ ” คำกล่าวที่ยิ่งเอยก็ยิ่งทำให้แอนยิ่งอึ้งและกลัวมากขึ้น
“ไงก็นอนพักให้มากๆละ
เพื่อเตรียมตัวรับพวกของพี่กลุ่มต่อไป…” ตังเกคนนั้นเอยอย่างทิ้งท้ายก่อนเดินกลับออกไป
ซึ่งแอนที่ได้รับฟังนั้นก็ถึงกับอึ้งอย่างพูดไม่ออก ….และก็เริ่มไม่แน่ใจ
แล้วว่า เธอจะมีโอกาสกลับไปหาน้องชายของตัวเองรึไม่…
และจากเพียงแค่เธอเป็นกระหรี่บนเรือของพวกตังเกเะพียงลำเดียวนั้น
ก็กลายเป็นว่าเธอเป็นกระหรี่ของตังเกทุกคนบนน่านน้ำนี้ไปโดยปริยาย…เกือบจะ ทุก 2 วัน บ้าง 3 วันบ้างที่เธอถูกส่งต่อไปให้ลำอื่น
ซึ่งส่วนใหย่ที่เธอถุกส่งตัวไปก็เป็นเรือหาปลาขนาดใหย๋ที่มีตังเกอยู่บนเรือ
ไม่ต่ำกว่า 6-8 คน หรือบางทีก็มากกว่านั้น…
และเป็นเวลาเกือบเดือนที่เธอถูกส่งต่อไปให้ตังเกในน่านน้ำเย็ดเรื่อยๆ
จนเธอก็จำไม่ได้แล้วว่า เธอถูกส่งไปแบหีให้เย็ดมากี่ลำแล้ว
โดนควยตังเกไปเท่าไรแล้ว…ใช่จาก บัณทิตสาว ระดับดาวมหาลัย
กลายเป็นดาวกระหรี่กลางอ่าว ที่ไม่มีตังเกคนไหนที่จะไม่รู้จัก น้องแอน ร้อยควยเลย….
นอกจากเธอจะโดนพวกตังเกเย็ดแล้วนั้น
ก็ยังถูกกระทำอย่างอื่นอีก ซึ่งบางทีก็โดนกระทำอย่างวิตถารเอาการ
อย่างการถูกเยี่ยวกรอกใส่ปาก…รุมเยี่ยวรดตัวบ้าง ถูกเอาปลาตัวใหญ่ๆแข็งๆยัดใส่หีมังละ…และแถมบางลำก่อนจะจับเย็ดเธอนั้นก็บังคับให้เธอทานยาปลุกเซ็กส์ก่อนอีกต่างหาก…
ให้ทานชนิดที่เธอเมายาจนแทบจำอะไรไม่ได้เลยก็มี
กว่าจะสางยาก็มาอยู่บนเรืออีกลำแล้ว…และจากห้วงเวลาที่ผ่านไป
จนเกือบจะ 2 เดือนเต็ม ในการเป็นกระรหี่บนเรือนั้น
ก็ทำให้เธอแทบตัดใจในการที่จะได้กลับไปหาน้องชายของตัวเองแล้ว
ใช่เธอคิดว่าเธออาจจะต้องเป็นกระหรี่ถูกตังเกเย็ดจนตายกลางอ่าวนี้ซะแล้ว…
แต่ก็เหมือนเคราะห์ดีที่
ทหารจากกองทัพเรือที่ลาดตระเวณนั้นได้มาตรวจสอบ เรือที่เธอได้อยู่
เนื่องจากจอดนานผิดปกติ แถมตอนเรียกนั้นก็ไม่มีใคร(เพราะมัวเย็ดเธอใต้ท้องเรืออยู่)
และนั้นทำให้เธอรอดมาได้ จากการช่วยเหลือของทหารเหล่านั้น…
เธอถุกช่วยและถูกพักรักษาตัวเกือบเป็นอาทิตย์…ซึ่ง ในขณะที่รักษาตัวนั้นก็มีตำรวจเข้ามาสอบถาม ถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น
ซึ่งแอนก็บอกปัดไปว่า จำอะไรไม่ได้เลย อ้างว่าโดนมอมยา
และตอนถุกกระทำก็ถูกปิดตาตลอด มาถูกเปิดตาอีกทีก็มาอยู่บนเรือนี้แล้ว (เธอเล่าให้ตำรวจฟังแบบนั้น โดยเลี่ยงเรื่องนายชาติ)
และก็บอกว่าเธอไม่อยากเอาความ
แต่เธออยากกลับบ้านมากกว่า และนั้นก็ทำให้ได้กลับมาหานัดในที่สุด
และก็เคราะห์ดีที่การถูกเย็ดนานเกือบ 2 เดือนนั้นเธอไม่ได้ติดโรคแต่อย่างใด
แต่เธอนั้นได้ตั้งท้อง
แต่ก็ได้ทำแท้งไปแล้วจากการไปร้องขอให้ตำรวจได้ช่วยเหลือเธอตรงนี้ให้หน่อย **(ตามความจริงกฎหมายเราอนุญาติให้ทำแท้งได้ถูกกฎหมาย ถ้าหญิงสาวถูกข่มขืน
แต่ต้องมีใบรับรองการแจ้งความ ไปยื่นต่อแพทย์)**
หลังจากที่ผมได้ฟังสิ่งที่พี่แอนนั้นเอยเล่านั้น
ทุกอย่างก็อยู่ในความเงียบสงัด ซึ่ผงมเองก็พูดอะไรไม่ออก เพราะไม่รู้จะพูดอะไรดี
ไม่รู้จะปลอบยังไงดี…
“ไม่ต้องทำหน้าขนาดนั้นก็ได้นัด
ยังไงซะมันก็เป็นเรื่องที่ผ่านไปแล้ว…” พี่แอนที่เอยขึ้น
อย่างทำลายความเงียบนั้น
โดยที่พี่แอนคงสังเกตเห็นสีหน้าที่บงบอกอารมณ์ไม่ถูกของผมแน่ๆ…
“ถึงจะผ่านไปแล้วแต่ก็ไม่มีอะไรยืนยันว่าพี่แอนจะไม่ถูกพาไปทำแบบนั้นอีกนี่ครับ
” ผมที่เอยตอบ..ซึ่งนั้นก็ทำให้พี่แอนนั้นก็ค่อยๆเอยตอบรับ
“มันก็จริงนะ …”
“แต่ผมจะไม่ยอมให้มันพาพี่แอนไปทำระยำแบบนั้นอีกแล้ว
ผมสัญญา…” ผมที่เอยสวนกลับทันทีที่พี่แอนตอบรับ
คำกล่าวของผมที่ทำให้เธอจ้องมอง มายังผมที่มีสีหน้าแน่วแน่
ซึ่งผมในเวลานี้ก็รู้สึก แค้นอย่างมาก
แน่นอนว่าผมยังไม่รู้ว่าควรจะทำยังไง
แต่ผมไม่ยอมมันอีกแล้ว ผมไม่ยอมให้มันทำอะไรคนที่ผมรักมากกว่านี้อีกแล้ว ผมสาบาน….
ขณะที่ผมนั้นครุ่นคิดอย่างจริงจังนั้น
ก็ไม่รู้เลยว่าพี่แอนนั้นกำลังจ้องมองผมอยู่ด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้ม…
“มีอะไรเหรอครับ พี่แอน ” ผมเอยถาม
เมื่อรู้สึกว่าพี่แอนนั้นจ้องมองอยู่…
“ปะ เปล่าหรอก แล้วนี่ นัดจะทำยังไงกับพี่ต่อละ?”
พี่แอนเอยตอบพร้อมกับเอยถามที่ทำให้ผม งุง งง
“หมายความว่าไงครับ ..”
“ก็ในฐานะที่พี่เป็นคนดึงให้ฝนเข้ามาเกี่ยวข้องไง
นัดอยากจะทำยังไงกับพี่ก็เชิญเลยนะ ” พี่แอนที่เอยตอบ
ซึ่งนั้นก็ทำให้ผมเข้าใจ ก่อนจะเอยตอบ …
“เรื่องนั้นช่างมันเถอะครับ
เพราะผมเข้าใจแล้วว่าที่พี่ทำไปเพราะอะไร..” ผมตอบ
อย่างไม่จ้องมองพี่แอนซะเท่าไร ขณะที่พี่แอนก็มองผมด้วยรอยยิ้ม…
“อย่างงั้นเหรอ
งั้นถ้าพี่บอกว่าพี่จะไถ่บาปที่ทำไม่ดีกับนัดด้วยการ ยอมเป็นทาสของนัดละ..”
คำกล่าวต่อมาของพี่แอนก็ทำให้ผมนั้นถึงกับชะงัก…
“พะ พี่แอน…ปะ
เป็นทงเป็นทาสอะไรกันนะครับ…” ผมที่อึ้งกับคำกล่าวนั้นของเธอ
ขณะที่พี่แอนนั้นอมยิ้มและเอยกล่าวต่อ
“ตกลงเอาตามนี้ละกัน ต่อจากนี้ไป
พี่จะเป็นทาสของนัดนะ ” พี่แอนที่เอยกล่าวจบ
ก็ผลักร่างผมที่นั่งอยู่นั้นให้ลงนอนทันที โดยที่พี่แอนนั้นยังคงคร่อมร่างผมอยู่
ใบหน้าของพี่แอนนั้นยิ้มแย้มอย่างมีความสุขไม่น้อย…
“นี่พี่จะทำอะไรของพี่นะ..” ผมที่เอยปากถามและยังคง งุง งง ไม่น้อย
ขณะที่พี่แอนนั้นยังคงยิ้มหวานและค่อยๆ
ถอดเสื้อคอกลมที่สวมใส่นั้นออกและค่อยเอยตอบ..
“ก็จะบริการเจ้านายไงละค่ะ…” พี่แอนที่เอยและสลัดเสื้อทิ้งลงกับพื้น คำตอบและท่าทางของพี่แอนนั้นก็ทำให้ผมถึงกับอึ้ง…ถึงแม้จะไม่เห็นอย่างเด่นชัดนัดเท่าไร
กับสภาพเปลือยเปล่าของพี่แอนในเวลานี้ แต่ผมกลับรู้สึกตื่นตัวเป็นอย่างมาก…
“ถึงนัดจะไม่โกรธ แต่พี่นะทำใจไม่ได้หรอก
ยังไงก็ขอให้พี่ไถ่โทษซะหน่อยนะ…” พี่แอนที่โน้มหน้าลงมาเอยกระซิบที่ข้างหู
ก่อนที่พี่แอนจะค่อยไล้เลียตามร่างกายของผมอย่างปลุกเร้า
ซึ่งนั้นทำให้ผมเสียวอย่างพอดู
มือไม้ของพี่แอนที่ถลกเสื้อของผมขึ้น
ก่อนที่ลิ้นเรียวๆจะแตะเลียที่หัวนมของผม และค่อยๆลากมันยาวลงต่ำขึ้นเรื่อยๆ
จนถึงช่วงล่าง โดยที่ผมนั้นก็ได้แต่สูดปากเอยร้อง…อย่างไม่มีท่าทีขัดขืนแต่อย่างใด..
ขณะที่พี่แอนนั้นก็อมยิ้ม และเธอก็ค่อยๆ
ถลกถอดกางเกงของผม ออก
ดวงตาของเธอที่เบิกโตเล็กน้อยกับลำควยที่แข็งโด่ที่แทบดีดออกมา..
“แหมๆ แค่พี่ไซนิดไซหน่อยก็มีอารมณ์เลยเหรอ
รึเพราะเก็บกดมานานกันแน่เนี่ย” พี่แอนที่แหงกหน้าจ้องมองหน้าผมอย่างเอยแซว
ก่อนที่มือไม้ของพี่แอนจะจับที่ลำควยของผม พร้อมกับใบหน้าของพี่ที่ขยับเข้าไปใกล้…
“ถึงจะไม่ใหญ่มาก แต่พี่ก็ชอบนะ…” พี่แอนทีเอย ก่อนจะแลบลิ้นเลียยังลำควยของผม
ลิ้นของพี่แอนที่ไล่เลียที่ท่อนเนื้อของผม เลียตามลำท่อนที่ยาว
ก่อนจะตวัดเลียวนที่ปลายหัว และค่อยบรรจงดูดมันเข้าไป…
เสียงร้องของผมที่ค่อยสูดปากครางให้กับความเสียวที่พี่แอนนั้นเป็นผู้กระทำให้…ซึ่งมันเป็นอะไรที่เสียวเอามากๆ จนทำให้ผมอดคิดไม่ได้ว่า
พี่แอนกับฝนนี่ใครดูดเก่งกว่ากันนะ…
“อูยยยยยยย….พี่แอนครับ….”
ผมที่เอยร้องด้วยความเสียวซ่าน…
“ค่ะ ให้แอนพอเหรอ?..” เธอที่เอยตอบอย่างแหงกหน้ามอง
ซึ่งผมก็แสดงสีหน้าที่เสียวจี๊ดอย่างตอบไม่ถูกทีเดียว
ซึ่งนั้นทำให้พี่แอนอมยิ้มนิดๆ …และเอยต่อ
“เข้าใจแล้วค่ะ..” พี่แอนเอยต่อและขยับร่างเข้าขึ้นคร่อมผม
มือไม้ของพี่แอนนั้นจับควยของผมให้จ่อตรงรูของเธอ
ก่อนจะเอยต่อ “อยากให้พี่เย็ดเราแล้วใช่มัยละ…ไม่ต้องห่วงพี่เองก็อยากเหมือนกัน”
พี่แอนที่เอย ซึ่งทันทีที่เอยจบ
พี่แอนก็กดสะโพกลงใส่ควยของผมทันที ซึ่งนั้นก็ทำให้ผมเอยร้องดังอย่างสูดปาก..
“อึกกก อูยยยยย….”
“เป็นไงบ้าง
หวังว่าหีพี่คงไม่หลวมจนทำให้เราไม่รู้สึกอะไรเลยนะ…” พี่แอนที่เอยขึ้นหลังจากกดสะโพกจนทำให้ควยของผมหายเข้าไปในหีของเธอแทบหมดลำนั้น…และสิ่งที่พี่แอนเอยมันก็ใช่ รูหีของพี่แอนนั้นหลวมมาก
แต่ก็ไม่ถึงขนาดที่ทำให้ผมไม่รู้สึกเสียวอะไรหรอก…
“อืออ ทำต่อเถอะครับพี่..” ผมที่ไม่ตอบคำถามนั้น แต่เอยอย่างงี้ออกมาแทน ซึ่งนั้นทำให้พี่แอนนั้นอมยิ้ม
และเอยตอบอย่างตอบรับทันที “รับทราบค่ะ เจ้านาย..”
พี่แอนตอบ พร้อมกับเริ่มทำการขย่มโขกใส่ควยของผม
เสียงของผมทีเอยร้องด้วยความเสียว
โดยมีร่างของอดีตดาวมหาลัยนั้นกำลังขึ้นโขกขย่มด้วยลีลาที่แสนร้อนร่านอยู่..
“อ็าาา อาาา อาาา อาาาาาาาา…” พี่แอนทีเอยร้องระงม และยิ่งขย่มนานเท่าไร
ท่วงท่าและลีลาของพี่แอนก็ยิ่งร้อนร่านมากขึ้น และเพียงไม่ถึง 5 นาที ความร้อนแรงของพี่แอนก็ส่งผลทำให้ร่างของเราทั้ง 2 ต่างชุ่มด้วยเหงื่อเต็มกาย ทั้งๆที่ ภายในห้องนั้นก็มีแอร์เย็นเฉียบ…
.
.
.
.
“อ็าาาาาาาาาาา…..นัดนี่ขี้โกงจังเลยนะ..พี่นะเสร็จไป 2 แล้ว แต่เรายังไม่เสร็จเลยนะ..”
พี่แอนเอยโอด หลังจากที่เธอขย่มควยของผมจนเสร็จไป 2 ครั้ง ผมซึ่งจ้องมองอย่างหอบๆ อย่างรู้สึกเสียวเอาการก่อนจะยิ้มและเอยตอบ
“ถ้าอยากให้ผมเสร็จ
งั้นก็ต้องให้ผมทำสิครับพี่แอน..” ผมที่เอยตอบ ซึ่งนั้นทำให้พี่แอนตาโตเล็กน้อยอย่างยิ้มแย้มและเอยตอบทันที..
“จ๊ะ ได้สิ…” พี่แอนตอบ
และขยับร่างลุกขึ้น ก่อนจะลงนอนยังข้างกาย
โดยที่ผมนั้นก็ขยับลุกขึ้นและเข้าไปหาร่างที่ลงนอนของพี่แอนนั้น
ซึ่งที่จริงส่วนหนึ่งที่ทำให้ผมไม่เสร็จ ทั้งๆที่ควรจะเสร็จนั้นก็เป็นเพราะ
ความหลวมในรูของพี่แอน นี่ถ้าหีพี่แอนฟิตดีๆละก็
ผมคงแตกไปตั้งแต่ที่พี่แอนขย่มแล้วละ…
“ยะ…เย็ดแรงๆเลยนะ
นัดทิ่มหีพี่อย่างเต็มที่ได้เลยจ๊ะ..” พี่แอนทีเอยกล่าวในท่วงท่าที่นอนแบหีให้กับผม
ซึ่งนั้นก็ทำให้ผมยิ้มแย้ม ร่างของผมที่คร่อมอยู่บนร่างของพี่แอน ก่อนที่มือไม้จะจับที่เรียวขา
และสอดตัวเข้าไปยังระหว่างขาของพี่แอน เสียงร้องของพี่แอนที่เอยขึ้น
ทันทีที่ควยของผมสอดใส่เข้าไปในรูของพี่แอนนั้น…
ใช่ หลังจากที่ผมสอดควยเข้าไปนั้น
ผมก็เริ่มขยับบรรเลงเพลงรักอย่างแทบจะทันที
และนั้นทำให้พี่แอนเอยครางอย่างเสียวสะท้าน…
“อ็าาาา อาาาา อาาาาา….” พี่แอนทีเอยร้องระงมด้วยความเสียว
มือไม้ของพี่แอนนั้นเข้าโอบกอดที่คอของผมอย่างแนบแน่น อย่างสะท้าน
ขณะที่ผมยังคงขยับกายเข้าโถมอัดใส่รูของพี่แอนอย่างไม่ยั้ง…
“อือออ.อ…. อ็าาาาา ระ แรงกว่านี้ก็ได้นะ แรงกว่านี้อีกก็ได้นะ นัด..” พี่แอนที่เอยร้องบอกด้วยสีหน้าที่แสดงถึงความเสียวซ่านอย่างสุขสม
แน่นอนว่าคำกล่าวนั้นของพี่แอนก็ทำให้ผมอมยิ้มและตอบสนองต่อความต้องการนั้นของพี่แอน
“อ็าาาา อาาาาา อย่างงั้นแหละนัด อย่างงั้นแหละ..”
สาวสวยที่เอยร้องอย่างกอดรัดร่างของเด็กหนุ่มที่กำลังขยับถลุงรูของเธอดังปึกๆๆๆ
เสียงสูดปากของเขาที่เอยร้องอย่างเป็นระยะๆมิได้เอยร้องอย่าต่อเนื่องเมื่อเธอไม่..
“พะ พี่แอนครับ ผม…” ชายหนุ่มที่เอยร้องอย่างจวนเจียนจะถึงจุดหมาย
ซึ่งเอวของเขายังคงขยับไหวๆอย่างไปมาอย่างไม่หยุด
คำกล่าวของเขาที่ทำให้พี่แอนที่ผ่านอะไรมามากนั้นก็รู้ ก่อนจะเอยร้องตอบอย่างทันที..
“อ็าาา อาาาา ปล่อยมาเลยนะ
ปล่อยเข้ามาข้างในเลยนัด…” พี่แอนที่เอยร้องตอบ
เหมือนสั่งเขากลายๆ ซึ่งนั้นทำให้อีกฝ่ายนั้นไม่เอยตอบ
แต่ตอบแทนเป็นการกระทำในจังหวะสุดท้ายแห่งกาม
ที่กระแทกเข้าใส่พร้อมระเบิดน้ำแห่งรักอันเสียวสะท้านที่ทำให้เธอเอยร้องยาวอย่างสุขสมนั้น
….
“อือออ….อาาา…” เสียงครางที่ยังเอยอย่างเบาๆจากปากของพี่แอน
มือไม้ของพี่แอนยังคงกอดรัดผมด้วยความเสียวสะท้านจากน้ำกามที่เข้าราดรด
ซึ่งแน่นอนว่าผมนั้นก็เสียวไม่แพ้กับพี่แอนเลย
ถึงแม้หีของพี่แอนจะหลวมกว่าเดิมแล้วก็ตามแต่ตอนดูดตอดควยกลืนกินน้ำหามนั้นก็เป็นอะไรที่เด็ดดวงเอาการอยู่
…
“อืออ สุดยอดเลยนัด พี่ชอบมากเลยละ..” พี่แอนที่เอยปากชมอย่างตาปรือด้วยความสุขสม ซึ่งผมก็อมยิ้มและเอยถามกลับ
“แล้วพี่แอนอยากได้อีกมัยละครับ..” คำถามของผมที่ทำให้พี่แอนจ้องมอง ก่อนจะยิ้มหวานให้กับผมแทนคำตอบนั้น แน่นอนว่าผมรู้ดีว่ามันสื่อถึงอะไร…
“มีเท่าไรใส่มาให้หมดเลยนะ
ห้ามแอบกั๊กไว้แม้แต่นิดเดียวนะ…” พี่แอนที่เอยสั่ง
ในขณะที่พี่แอนนั้นขยับเปลี่ยนท่วงท่าจากนอนแบอ้าซ่าเป็น นอนคว่ำโก็งตูดโค้ง…คำกล่าวของพี่แอนนั้นก็ทำให้ผมแอบขำเล็กน้อย..
เมื่อกี้ยังบอกว่าเป็นทาสผมเลย
ไม่ทันไรก็กลับมาสวมบทเป็นพี่สาวซะแล้ว แถมเป็นพี่สาวหื่นซะด้วย…
“ครับๆ..” ผมที่ตอบรับด้วยรอยยิ้มและขยับร่างเข้าไปหา
โดยที่ลำควยของผมยังคงแข็งโด่อย่างสู้ไม่ถอยทั้งๆที่ปล่อยน้ำกามไป 1 ชุดแล้วแท้ๆ ผมที่เดินเข้าไปประกบตูดของพี่แอนและขยับควยเข้าไถถูที่ปากรูเยินๆของพี่แอน
(ถึงแม้ผมจะยังมองไม่เห้นสภาพหีอย่างชัดเจนแต่จากที่เอาควยสัมผัส
ท่าทางหีของพี่แอนจะปลิ้นพอดู)
“อืออ…อูยยยยยย….” เสียงสูดปากของพี่แอนที่เอยร้องจากหัวควยที่เข้าถูไถนั้น…
“นะ นัด…” เสียงที่เอยเรียกเค้าอย่างแฝงนัยยะบางอย่าง
ซึ่งผมก็ตอบรับและสนองต่อนัยยะซ้อนเร้นนั้น
“ครับ…” ผมตอบและอัดควยเข้าทิ่มในรูของพี่ผมอีกครั้งอย่างมิดด้าม
ท่ามกลางเสียงหวีดร้องอย่างสะดุ้งของพีแอนนั้น…
“อ็าาาาา อาาา อาาา อาาาาาาาา…” เสียงร้องของพี่แอนที่เอยอย่างระงมอีกครั้ง
ในสภาพที่นอนโก็งตูดโดนผมเย็ดในท่าหมาเริงกาม ร่างอรชรของพี่แอนที่สั่นไหวไปมา
ตามแรงโถมอัดที่ผมเป็นผู้กระทำนั้น..
ป้าบๆๆปึกๆๆๆ
เสียงเนื้อของผมกับพี่แอนที่กระทบกันดังสนั่น…
“อืมมม เป็นไงครับเสียวมัยครับพี่แอน…” ผมที่เอยร้องถาม ขณะที่ยังคงซอยควยใส่หีอย่างไม่ยั้ง
“อือออ เสียวจ๊ะ เสียว อ็าาาาาาาาา….” พี่แอนทีเอยร้องตอบ
ก่อนจะเอยครางอย่างดังเมื่อเจอผมกระแทกควยอย่างสาวเข้าสาวออกอย่างสุดๆนั้น…
“อ็าาา อาา ไม่ต้องเกรงใจ หีพี่นะนัด
เย็ดให้เต็มที่เลยนะ เย็ดให้หีพี่แหก เย็ดให้พี่ท้องโตเลยก็ได้…” คำร้องบอกอย่างร่านๆของพี่ผมนั้นก็ทำให้ผมชะงักอย่างเล็กน้อย
ใช่เพียงเล็กน้อยเท่านั้นก่อนจะเอยตอบรับ
“ครับ…” ผมตอบและทิ่มรั่วอัดหีของพี่แอนอย่างชุดใหญ่
ซึ่งนั้นก็ทำให้พี่แอนนั้นเอยร้องอย่างระงม
แน่นอนว่าเพลงกามที่บรรเลงกับพี่แอนนั้นก็ทำให้ผม ถึงกับลืมเลือนความทุกข์ใจไปเลย
ความทุกข์ใจที่วันนี้เป็นวันเกิดของฝน ความทุกข์ใจที่เป็นห่วงอย่างไม่รู้ว่าฝนจะโดนทำอะไรบ้างในวันนี้…
ใช่...ผมลืมไปหมดสิ้น
และตั้งหน้าตั้งตาเย็ดพี่แอนอย่างเดียวเท่านั้น…
ติดตามตอนต่อไป...(ตอนหน้าตอนจบแล้วนะ)
ติดตามตอนต่อไป...(ตอนหน้าตอนจบแล้วนะ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น