ตอนที่ 5
หวัดดีครับเพื่อนๆ ครั้งนี้ก็ครั้งที่ 5 แล้วสำหรับเรื่องราวของผมกับน้องสาว หลายคนก็สงสัยว่า บางช่วงผมถึงได้เขียนออกมาได้ ทั้งๆที่ผมไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์? บางช่วงที่เขียนนั้นได้ฟังมาจากนิว...หลังจากเรื่องมันได้จบลงแล้ว แน่นอนว่าคุณเธอนั้นไม่ได้เล่าอย่างละเอียดสักเท่าไร บางอย่างที่ผมเขียนนั้นก็เป็นการใส่สีตีไข่นิดๆหน่อยๆด้วย ซึ่งไม่รู้ว่าเกินจริงหรือน้อยกว่าที่เธอเจอมารึไม่ อันนี้ผมเองก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน...
ว่าแล้วก็อย่าเสียเวลาฟังผม อรัมภาบท เลย มาฟังเรื่องราวของผมกับนิว ต่อเลยดีกว่าครับ...
ความรู้สึกของผม หลังจากที่ได้เจอรูปที่ตกที่พื้นตรงบริเวณที่นิสิตกลุ่มนั้นเอ่ยคุยกันนั้น ก็ทำให้ผมรู้สึกอื้ออึ้งไปหมด มันคล้ายเหมือนตอนแรกที่ผมได้ไปเห็น น้องสาวของผมเล่นรักกับชายถึง 4 คนนั้นแหละ แต่ครั้งนี้มันออกรู้สึกหนักกว่าอย่างเอาการ ใช่!! เพราะในครั้งนั้น น้องสาวผมเต็มใจสนุกไปด้วย..
แต่ครั้งนี้ มันไม่เหมือนครั้งนั้น เพราะจากที่ผมได้ยิน เหมือน น้องสาวของผมนั้น ถูกนิสิตกลุ่มนั้นบังคับเสียมากกว่า..
ถึงแม้ถ้อยคำที่ได้ยินนั้น จะไม่เครียร์ แถมยังเพิ่มคำถามในใจของผมอีกมากมายด้วยนั้น แต่มันก็เหมือนมีบางอย่างที่เชื่อมโยงถึงกัน ใช่แล้วครับ บางอย่าง พอผมนึกดูดีๆแล้ว….
บางทีเรื่องนี้ก็จะเกี่ยวข้องกับจุดเริ่มต้นทั้งหมดของเธอเสียก็ได้...เหตุที่ทำให้ผมคิดแบบนั้น เพราะ นิว เค้าบ่ายเบี่ยงไม่ยอมเอ่ยถึง จุดเริ่มต้นของพฤติกรรมของเธอแม้แต่น้อย หากสิ่งที่เธอไม่ยอมเอ่ยเล่านั้น ไปสอดคล้อง หรือ มีเอี่ยวกับพวกนิสิตที่ผมได้ยินละ?...
แน่นอนว่าสภาพของผมในตอนนั้น มันกำลังเหมือน กับ จับแพะชนแกะ เสียก็ไม่ป่านนัก แต่มันก็ทำให้ตัวต่อที่มีรอยโหว่นั้นก็ถูกเสริมจนเกือบเติมเต็ม ถึงแม้มันจะเป็นเพียงการคาดเดามั่วๆของผมก็ตาม...แต่ผมก็ยังไม่เข้าใจว่า หากเรื่องนี้เป็นสาเหตุหรือจุดเริ่มจริง ผมก็มองไม่เห็นถึงเหตุผลที่ทำให้เธอกลายเป็นสาวรักสนุกได้เลย ใช่....หากสาเหตุมาจากเรื่องถูกบังคับขืนใจแบบนั้น เธอย่อมเกลียด ขยะแขยงสิ แล้วทำไมถึง?...
ผมที่ครุ่นคิดอย่างไม่เข้าใจ แต่ใช่ว่าผมจะเอาแต่ตั้งหน้าตั้งตา คิดจนลืม เรื่องที่ควรทำเป็นอันดับแรกในเวลานี้...
ใช่...สิ่งที่ผมสมควรทำในเวลานี้ คือ การช่วยน้องสาวผมจากพวกนิสิตโฉด กลุ่มนั้น และ พอช่วยเธอได้ ข้อสงสัย หรือ จิ๊กซอว์ที่ขาดหายอยู่นั้น ก็น่าจะออกมาจากปากของเธอเองนั้นแหละ...ซึ่งเรื่องในการช่วยเหลือเธอนั้น ผมมองแล้วว่ามันคงไม่ยากสักเท่าไร....ช่วยเหลือนะไม่น่ายาก แต่ก่อนช่วยเหลือนี่แหละคืองานช้าง...
การที่เธอไม่ยอมเล่าเรื่องในอดีตให้ผมฟัง คือเธอไม่ต้องการให้ผมรับรู้ และถ้าปัญหานี้กับเรื่องในอดีตนั้น เป็นปัญหาเดียวกันละก็ รับรองได้ว่า นิวคงไม่มีทางขอความช่วยเหลือจากผมแน่ๆ....
เรื่องในอดีตผมไม่รู้หรอกนะว่าเธอเอาตัวรอดมาได้ไง โดยที่เรื่องนี้ไม่แตกถึงหูผม หรือหู คนอื่นๆในบ้าน แต่เรื่องในตอนนี้ผมจะเป็นคนช่วยเหลือเธอเอง ไม่ว่า นิวจะต้องการความช่วยเหลือจากผมหรือไม่ก็ตาม...
เพราะผมจะไม่ยอมให้น้องสาวของผมถูกรังแกไปมากกว่านี้อย่างเด็ดขาด....ใช่ไม่มีทาง ไม่ยอมเด็ดขาด...
และพอคิดแบบนั้นอารมณ์ของผมก็รุนแรงขึ้น...ก่อนที่ผมจะต้องสงบใจ อย่างต้องทำใจนิดๆ ที่วันนี้ผมอาจจะต้องปล่อย ให้น้องสาวของผมถูกพวกนิสิตนั้น รุมรังแกอย่างทำอะไรไม่ได้ ใช่ก็ผมไม่รู้นี่ครับ ว่าพวกมันสนุกกับน้องสาวผมที่ไหน...
และไม่ใช่ว่าผมจะไม่ไปดัก รอเธอยังหน้าคณะ ไปแล้วครับ รีบไปดักรอเผื่อจะเจอกับเธอ ซึ่งผมก็กะจะไปลากเธอและไม่ให้ไปไหนต่อทั้งนั้น แต่ผลลัพธ์คือ ไม่เจอตัวของเธอครับ ดูเหมือนผมคงจะมาช้าไปหน่อย เธอคงออกจากคณะไปยังสถานที่นัดชายกลุ่มนั้นแล้วแน่ๆ และครั้นจะโทรไปหาเธอ เธอก็คงไม่ยอมบอกว่าอยู่ที่ไหนจริงมัยครับ?..แถมผมก็กลัวว่าผมเองจะอดไม่ได้ที่จะเครียร์เธอผ่านทางโทรศัพท์ด้วย และถ้าทำอย่างงั้นเรื่องมันอาจจะบานปลาย ฝ่ายนั้นอาจจะรู้ก็ได้...
และเธอก็อาจจะไม่ได้กลับมาอีก ใช่...มันทำให้ผมต้องใจเย็นมากๆ ทั้งๆที่ในใจของผมตอนนี้ร้อนเป็นไฟอยู่แล้วก็ตาม...
แน่นอนว่าเมื่อทำอะไรไม่ได้มากกว่านั้นผมจึงถอยกลับไปตั้งป้อมรอที่บ้านแทน ซึ่งนิว กว่าจะกลับ ก็เกือบ 4 ทุ่ม..
“ไปไหนมานะ ทำไมกลับดึกแบบนี้นะ นิว..” ผมที่เดินเข้ามาและเอ่ยปากถามเธออย่างลองเชิงดูก่อน...คำถามของผมที่ทำให้เธอมีท่าทีสะดุ้งเล็กน้อย คงเพราะไม่นึกว่าผมจะดักรออยู่ละมัง ก่อนที่เธอจะเอ่ยตอบอย่างไหลลื่นราวกับไม่ได้โกหกแต่อย่างใด
“ไปบ้านเพื่อนค่ะ ไปทำรายงาน นิวก็บอกพี่ชายแล้วไงค่ะ ว่าช่วงนี้ นิวอาจจะกลับดึกนะค่ะ” คำตอบของหล่อนที่ผมนั้นพอจะคาดไว้แล้วว่าเธอนั้นต้องเอ่ยแบบนี้...
“เออ ถ้าพี่ชายไม่มีอะไรแล้ว นิวขอไปอาบน้ำ นะค่ะ “ เธอเอ่ยต่อและทำตามองผมเหมือนรู้สึกแปลกๆที่ผมออกมาต้อนรับ+ถามเธอแบบนี้ ก่อนที่ผมจะมองเธอที่เดินผ่านผมไป..ก่อนจะเอ่ยเรียกเธอขึ้น...
“นิว..”
“ค่ะพี่ชาย..”เธอที่หยุดเดินหันมาขานรับการเรียกของผม ซึ่งผมกับเธอต่างมองกันและกัน..
“เรามีอะไรอยากเล่าให้พี่ฟังมัย? รึ มีอะไรอยากให้พี่ช่วยเหลือมัย?..” คำกล่าวของผมที่เอ่ยอย่างอ้อมๆ ซึ่งนั้นก็ทำให้เธอมองด้วยท่าทีเหมือนประหลาดใจเล็กน้อย... ก่อนที่เธอจะเอ่ยตอบผมด้วยรอยยิ้ม..
“นิวว่า นิวต้องเป็นคนพูดแบบนั้นมากกว่านะค่ะ พี่ชายเอ่ยอย่างงี้ นี่ แสดงว่า อยากอัดหีของนิวใช่มัยละ..” เธอที่ตอบพร้อมกับหันมาหาผมอย่างทั้งตัว ซึ่งคำตอบของเธอนั้นก็เล่นเอาผมไปต่อไม่เป็นเลย ก่อนที่เธอจะเดินมาหาผมและเอ่ย ด้วยสีหน้าท่าทีที่แจ่มใสเต็มไปด้วยรอยยิ้ม อย่างไม่ผิดสังเกตใดๆนั้น..
“นิวขอติดไว้ก่อนนะค่ะ พี่ชาย... ไว้ปิดเทอมก่อน แล้วเดี๋ยวนิวจะจัดให้พี่ชายแบบชุดใหญ่เลยค่ะ..” เธอเอ่ยพร้อมกับหอมแก้มของผม ก่อนจะหันหลังวิ่งขึ้นไปยังชั้น 2 แน่นอนว่าผมก็ได้แต่มอง และไม่กล้าที่จะหักดิบถามเธอให้รู้เรื่องในตอนนั้น
แต่ผมก็ไม่ยอมที่จะปล่อยให้น้องสาวของผม เผชิญกับนรกอย่างงี้ต่อไปแน่นอน อย่างน้อยผมก็ตั้งใจว่าจะต้องจัดการเรื่องนี้ให้จบก่อนปิดเทอม เพราะผมไม่มีวันที่จะยอมให้มันพาน้องสาวผมไปขายตัวที่พัทยาเด็ดขาด...
ถึงแม้ตัวผมจะคิดและตั้งใจเอาไว้แบบนั้นก็ตาม
แต่ผมก็ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงดี...ก่อนที่ผมเพิ่งมานึกได้ว่า
ผมมีรุ่นพี่ที่สนิทคนหนึ่ง เป็นนายตำรวจอยู่ ซึ่งมีฝีมือแถมอนาคตค่อนข้างไกลอยู่คนหนึ่ง ทันทีที่นึกออก ผมก็รีบติดต่อรุ่นพี่ดั่งกล่าว และนัดเพื่อปรึกษาเรื่องนี้กันอย่างทันที....
โดยเบื้องต้นก็คงได้แต่ปรึกษาละครับ..เนื่องจากทางผมนั้นก็ไม่มีข้อมูลอะไรที่เป็นชิ้นเป็นอันเลย มีเพียงแต่คำพูดของทางผมที่ได้ยินมาอีกต่อเท่านั้น... แถมพื้นที่ของมหาลัยนั้นก็นอกเขตพื้นที่ของรุ่นพี่ของผมนั้นซะอีก...ซึ่งปัญหาเรื่องนอกเขตนั้น อาจจะไม่เท่าไร แต่เรื่องปัญหา หาหลักฐาน หรือ การเกลี่ยกล่อมให้นิวมาเอ่ยให้การนี่สิ ใช่ เธอจะยอมรึเปล่านะ...
และในขณะที่ผมกำลังเล่าทุกอย่าง และขอคำปรึกษากับรุ่นพี่คนดั่งกล่าวนั้น....
“มาปรึกษาปัญหาอย่างงี้กับพี่วิละก็ คิดผิดแล้วละค่ะ พี่วินะ มีฝีมือจริง แต่ มักทำตามหลักการและตามขั้นตอนค่ะ” เสียงของหญิงสาวที่เอ่ยขัดขึ้นมา ก่อนที่เธอก็เดินออกมาจากโต๊ะที่ติดอยู่กับผม และเดินเข้ามายังโต๊ะของผมที่นั่งกันอยู่นั้น
หญิงสาว หรือ ถ้าพูดให้ถูกน่าจะเป็นสาวน้อยมากกว่า เนื่องจากหล่อนน่าจะมีอายุ ราวๆ 19-20 ปี ผมสั้น ใบหน้าหวานคม...อยู่ในชุดที่ทะมัดทะแมน เหมือนทอมบอย..ก็ไม่ป่าน..
“นะ นี่เราตามพี่มาตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย ยัยดา..” วิรัตน์ รุ่นพี่ผมที่เอ่ยถามอย่างตกใจนิดๆ...
“ตามมาตั้งแต่แรกแล้วค่ะ ก็เห็นพี่วิบอกว่า มีนัดๆไอ้เรานึกว่า มีนัดกับสาวซะอีก ที่ไหนได้.....” เธอตอบอย่างมีท่าทีอย่างผิดหวัง ขณะที่ผมก็มองปริบๆไปมาระหว่าง รุ่นพี่ของผม กับสาวน้อยคนนั้น ก่อนที่สาวน้อยคนนั้น จะเหมือนรู้ว่า ผมเริ่ม งุง งง เธอก็หันมาอย่างมองผมด้วยรอยยิ้มแสนหวาน และเอ่ยอย่างแนะนำตัว..
“ชื่อ วิชุดาค่ะ เป็นน้องสาวของพี่วิ เรื่องของน้องสาวของพี่นะ ฝากให้ดาจัดการเถอะค่ะ รับรองว่า ทุกอย่างเรียบร้อย..” เธอคนนั้นที่เอ่ยกล่าวด้วยรอยยิ้ม ด้วยน้ำเสียงเรียบง่าย แต่ท่าทีของรุ่นพี่ผม มันกลับมีท่าทีตรงกันข้าม เพราเขาแสดงท่าทีอย่างกลุ้มอกกลุ้มใจออกมาอย่างชัดเจน...
ถึงแม้ท่าทีของรุ่นพี่ผมจะส่อแบบนั้น แต่เค้าก็โบกมือให้ผมรับความหวังดีของหล่อนไป ซึ่งในตอนนั้นผมก็ไม่เข้าใจถึงท่าทีดั่งกล่าวของรุ่นพี่ผมหรอกนะ มาเริ่มเข้าใจ ก็หลังจากที่เธอนำข้อมูลมาให้ดู ก่อนที่จะรู้แจ้งเห็นชัดก็วันที่จัดการกับคนชั่วพวกนั้น...
คล้อยหลังการปรึกษากับรุ่นพี่ของผม...นิว น้องสาวผมก็ได้โทรมาบอกว่า คืนนี้ไม่กลับบ้าน ไปงานวันเกิดเพื่อน แน่นอนว่ามันทำให้ผมคิดถึงสิ่งที่ได้ยินในวันนั้น และก็เชื่อได้ว่า วันเกิดที่เธอไป ต้องเป็นของ นายแบงค์อะไรนั้นแน่นอน..
ถึงแม้ในใจของผมอยากจะสั่งห้ามก็ตาม แต่ก็ต้องกลั้นใจ ทำเป็นเหมือนไม่รู้เรื่องปล่อยให้ทุกอย่างเลยตามเลยไปก่อน ได้แต่เชื่อว่า รุ่นพี่ของผม ไม่สิ สาวน้อยที่เป็นคนรู้จักของรุ่นพี่ผมจะจัดการได้อย่างที่รับปาก และหลังจากนั้น 2 อาทิตย์..สาวน้อยคนดั่งกล่าวก็นัดผมให้ไปพบ เพื่อจะมาบอกความคืบหน้าให้ผมทราบ...
แน่นอนว่าเธอมาพร้อมกับรุ่นพี่ของผม...
และมันก็เป็นอะไรที่ค่อนข้างทึ้งมากๆ เมื่อสาวน้อยคนดั่งกล่าวได้ทำการสืบเรื่องของพวกที่ทำระยำกับน้องสาวผมได้อย่างครบถ้วน ทั้งๆที่ๆผมให้ไปมีเพียงแค่ชื่อเท่าไร...มีทั้งข้อมูล รูปถ่ายอย่างเสร็จสรรพ...
แถม ประวัติของนายแบงค์ หัวโจกที่ ทำระยำน้องสาวของผม ที่สาวน้อยสืบมาให้นั้น ก็เรียกว่าโชกโชน จะเรียกว่าเป็น ชายโฉดประจำมหาลัยก็ว่าได้ ชอบหลอกสาวไปฟัดและถ่ายภาพแบล็คเมล์เป็นประจำ ซึ่งมันก็ก่อเหตุแบบไม่หวั่นกลัวใดๆ เนื่องจาก พ่อของนาย นี่เป็น นายตำรวจยศใหญ่นิดหน่อยในพื้นที่นั้น...
และไม่เพียงแค่ประวัติของนายแบงค์เท่านั้นที่เธอนำมา เธอยังเอาของบางอย่างมาให้ผมได้ดูอีกด้วย..
“นอกจากประวัติยังเลวมากแล้วนั้น แถมยังเป็นโรคจิตขนานแท้อีกด้วย...เจ้าหมอนี้นะ.. ” คำกล่าวของหล่อนที่ทำให้ผมกับรุ่นพี่ที่เป็นคนรู้จักของเธอนั้นมองหน้าด้วยสงสัย ก่อนที่เธอจะเอ่ยต่อ...
“เชิญพวกพี่ ทัศนาเอาเองเถอะ...”เธอเอ่ยพร้อมกับหยิบกล่องที่ไม่ใหญ่มากขึ้นมา ก่อนจะเทลงบนโต๊ะ ให้เห็นถึงสิ่งที่อยู่ในกล้อง ซึ่งสิ่งที่อยู่ในกล่องที่เTอเอามานั้น ก็คือ รูปถ่ายจำนวนมากและ HDD 1 ลูก...ซึ่งทั้งหมดก็เป็นภาพ หรือหลักฐานการกระทำอันเลวร้ายของนายแบงค์.....
“ข่มขืนแบล็คเมล์ แถมยังล้างรูปพวกนี้ออกมาเก็บไว้ดูเป็นคอเลคชั่นอีก โรคจิตชัดๆ” สาวน้อยคนดั่งกล่าว เอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ออกดูขยะแขยงกับพฤติกรรมความชั่วของนายแบงค์..ขณะที่ผมนั้นก็มอง สาวน้อยตรงหน้าอย่างทึ้งๆ...
“....แล้วเราได้หลักฐานพวกนี้มาได้ไงนะ ยัยดา” รุ่นพี่ของผมที่นั่งอยู่ข้างๆนั้นก็เอ่ยปากถาม ซึ่งสาวน้อยผมสั้นตรงหน้านั้นก็มีท่าทีสบายๆก่อนจะเอ่ยตอบ...
“ก็ได้มาจากเจ้าตัวโดยตรงสิค่ะ เขาใจดีมาก ยกให้ดาทั้งหมดเลยค่ะ ” เธอที่เอ่ยตอบ พร้อมกับกระตุกยิ้มแสนหวาน ซึ่งเธอ เน้น คำว่า ‘ใจดี’ เป็นพิเศษ จนทำให้ผมชักสงสัยว่า มันดีตามที่เอ่ยอย่างนั้นจริงเรอะ..เพราะดูจากประวัติและการกระทำของหมอนั้นแล้ว ไม่น่าจะใช่...
ถ้อยคำของหล่อน ก็ทำให้รุ่นพี่ผมก็แสดงท่าทีกลุ้มใจออกมาทันที ก่อนจะเอ่ยปากถาม ที่เริ่มทำให้ผมเข้าใจความหมายดีๆ ของเจ้าหล่อนนั้นอย่างลางๆ..
“อีกฝ่ายยังไม่ตายใช่มัย?..” คำถามของรุ่นพี่ผมที่เอ่ย ซึ่งหล่อนก็ยิ้มหวานและเอ่ยตอบอย่างท่าทีสบายๆ
“ไม่ตายค่า และก็ไม่สาหัสด้วย แค่เจ็บตัวนิดหน่อย จนอาจจะทำอะไรชั่วๆไม่ได้ในช่วงนี้นะค่ะ..” เธอเอ่ยตอบด้วยรอยยิ้มที่ดุจดั่งเทพธิดา แต่ถ้อยคำที่เอ่ยตอบนั้นช่างดูขัด กับรอยยิ้มแสนหวานนั้นไม่น้อย...
ทั้งๆที่สาวน้อยคนดั่งกล่าวไม่ได้เอ่ยเล่าอย่างละเอียดแท้ๆ แต่มันเหมือนกับผมได้เห็นภาพนิมิต ถึงสิ่งที่เกิดขึ้น...เธอ(สาวน้อย) ได้เข้าไปตีสนิทกับนายแบงค์ที่มาเที่ยวยังสถานบันเทิงแห่งหนึ่ง โดยที่เธอนั้นก็ใช้วาทศิลป์เอ่ยปากพูดคุยจนอีกฝ่ายนั้นชอบพอและถูกใจ ซึ่งมันก็คงไม่ใช่เรื่องยากเท่าไร...
สำหรับหญิงสาวหน้าตาดีอย่างเธอ และพอพูดคุยจนถูกใจซึ่งกันแหละกัน...เธอก็เป็นฝ่ายเปิดโอกาสเชื้อชวนให้ไปต่อกันที่อื่น ซึ่งชายโฉดอย่างนายแบงค์ก็งับเหยื่อล่อที่ว่านั้น แถมยังตามใจเธอให้เธอเป็นฝ่ายเลือกสถานที่อีกด้วย และนั้นทำให้เธอนั้นเลือกสถานที่เป็นที่ห้องของนายแบงค์ที่อยู่ที่คอนโดแห่งหนึ่ง....
และพอไปถึง แทนที่นายแบงค์จะได้กระทำเหมือนกับทุกครั้ง คือมีกิจกรรมกามกับ หญิงสาวที่ติดมือมา ก่อนจะถ่ายรูปเก็บไว้ ใช้เรียกในภายหลัง แต่สิ่งที่มันได้ในคืนนั้น กลับไม่ได้สิ่งเหล่านั้น กับเป็นกิจกรรมเลือดอาบแทน...
เมื่อสาวน้อยที่น่าจะกลายเป็นเหยื่อกามในคืนนั้น ได้ปรับเปลี่ยนโฉมหน้า ..จากที่ดูเหมือนน้องแมวน่ารักๆ กลายเป็นนางเสือร้าย..ที่เล่นงานอีกฝ่ายชนิดไร้ทางสู้...ก่อนจะโดนหล่อนเค้นถามหา หลักฐานเหล่านี้อย่างสุภาพชน(?) นั้นไปด้วย...
ทั้งหมดมันอาจจะเป็นภาพนิมิตที่เพ้อเจ้อ...และผมเองก็ไม่อยากจะเชื่อว่า สาวน้อยคนดั่งกล่าว จะจัดการได้ถึงขนาดนั้น..
“ถ้านายไม่เชื่อ จะยินดีทดสอบต่อยตีกับหล่อนได้ไม่ว่านะ...” รุ่นพี่ของผมที่เอ่ยราวกับรู้ว่าผมมีท่าทีไม่เชื่อสักเท่าไร ถึงแม้เธอจะเอาข้อมูลและหลักฐานกองอยู่ตรงหน้าก็เถอะ...แน่นอนครับว่า คำเชื้อชวนนั้นผมขอผ่าน ถึงไม่เชื่อ แต่ก็ไม่อยากลองดีหรอก
“แล้วทำขนาดนั้น หวังว่าอีกฝ่ายคงไม่ไหวตัวไปแล้วนะ..”
“คงไม่หรอกพี่วิ จากท่าทางของมัน มันนึกว่าดา เป็นคนหรือพวกของผู้หญิงที่เคยทำระยำไว้ส่งมาทำร้าย และชิงเอารูปพวกนี้ไปซะมากกว่าค่ะ...” เธอตอบอย่างมั่นใจ เพราะในตอนที่เธอซ้อมนั้น นายแบงค์ก็เอาแต่ถามว่า ‘ใครส่งมึงมาๆ’ อยู่นั้น ทั้งๆที่โดนเธอจับโขกจนหัวแตกเลือดอาบไปขนาดนั้น...
“แล้วนี่จะเอาไงต่อนะครับ..” ผมที่เอ่ยถามขึ้นโดยหันไปมองหน้าของรุ่นพี่และสาวน้อยคนนั้น ซึ่งเธอก็หันมามองยังรุ่นพี่ของผม ก่อนเธอจะเอ่ยตอบ...
“ก็คงจะจัดการกับพวกมัน ในจังหวะที่มันเรียกน้องสาวของคุณไปนั้นแหละค่ะ ” คำกล่าวของสาวน้อยที่ทำให้ผมนั้นชะงัก ก่อนที่รุ่นพี่ของผมนั้นจะเอ่ยกล่าวเสริม..
“ทางเราจะได้จัดการพวกมันทีเดียวทั้งหมดไงละ..” คำกล่าวอธิบายที่ผมก็เข้าใจดี เพียงแต่ แค่ได้ยินว่า รอให้พวกมันเรียกน้องสาวผมไปหา มันก็ทำให้ผมรู้สึกแปลกๆแล้ว คงเป็นเพราะ สภาพของนิวที่กลับมาจากงานวันเกิดนั้น ก็เป็นอะไรที่จี๊ดมากๆ ซึ่งเธอ (นิว)คงไม่รู้หรอกว่า ผมได้เห็นสภาพของเธอที่เดินเข้ามาในบ้าน ในวันนั้น...
ปฎิกิริยาของผม ก็เหมือนกับสาวน้อยคนนั้นจะเข้าใจ...เธอจึงเอ่ยบอกกับผมว่า...
“ไม่ต้องห่วงค่ะ ถึงบอกว่ารอให้พวกมันเรียกตัว แต่ดารับรองค่ะว่า พวกมันจะไม่ได้สนุกกับน้องสาวของคุณหรอก ดาจะจัดการพวกมันทั้งหมดก่อน..” เธอเอ่ย ซึ่งคำกล่าวนั้นก็เหมือนทำคิ้วของรุ่นพี่ผมกระตุกเล็กน้อย และทำหน้าราวกับชักเครียดราวกับการตัดสินใจของเจ้าหล่อนจะสร้างความยุ่งยากให้กับเขานั้น..
“เออ อืมมม อย่างที่ยัยดาบอกแหละ ไม่ต้องห่วงหรอก รับรองว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นแน่ และที่สำคัญกว่านั้น นายควรเตรียมตัวทำหน้าที่ที่สำคัญ หลังจาก เรื่องนี้จบลงไว้ด้วยละกัน” รุ่นพี่ผมที่หันไปมองสาวน้อยของเขา... ก่อนจะหันมาเอ่ยกับผม ด้วยท่าทางเหมือนจำใจตามน้ำเธอก็ไม่ป่านนัก แต่ถึงกระนั้นผมก็เชื่อใจในถ้อยคำของพวกเขา ส่วนหน้าที่ ที่รุ่นพี่ผมเอ่ยถึง นั้นก็หมาย ถึง ดูแลสภาพจิตใจของ น้องสาวของผมเอง หลังจากทุกอย่างนั้นจบลงนั้นเอง...
ใช่....มันเป็นหน้าที่ ที่สำคัญมากจริงๆ ในฐานะพี่ชายอย่างผม...
“แต่รุ่นพี่ มันจะไม่เป็นไรจริงๆเหรอครับ ตามข้อมูลนี่ พ่อของไอ้เลวนี่เป็นตำรวจใหญ่นะครับ มันจะทำให้พี่เดือดร้อนรึเปล่า?.และจะจัดการมันได้จริงๆเหรอ?...” ผมเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงและคับข้องใจ เนื่องจาก กลัวว่าเรื่องนี้มันจะทำให้รุ่นพี่ของผมพลอยซวยไปด้วย แต่คำถามนั้น ก็ทำให้รุ่นพี่ของผมและสาวน้อยคนนั้น ยิ้มและขบขัน...
“แอค ถ้าคิดว่าคดีนี้จะชนตอละก็...คิดผิดแล้วละ..พวกมันต่างหากที่กำลังเล่นกับตอชิ้นใหญ่กว่า..” รุ่นพี่ของผมเอ่ย และเหล่มองไปยัง สาวน้อยที่อมยิ้มอย่างอารมณ์ดี ซึ่งผม ก็ งง นิดหน่อย และภายหลัง จากเรื่องจบลงผมก็มารู้ว่า สาวน้อยคนนั้นของรุ่นพี่ผม เป็นลูกสาวระดับบิ๊ก ของกรมตำรวจ ใหญ่กว่าพ่อของไอ้เลวแบงค์นี่หลายเท่านัก...
หลังจากที่รุ่นพี่ผมตอบ ข้อข้องใจนั้นเสร็จ ผมกับรุ่นพี่ก็ต่างฝ่ายแยกย้าย เพื่อรอจังหวะวัน เวลา ที่ได้วางแผนกันเอาไว้ ผมที่กลับมายังที่บ้านพร้อมกับกล่องที่มีรูปถ่ายและHDD ที่เหมือนเป็นหลักฐานพวกนั้น ทีแรกรุ่นพี่ผมนั้นก็ไม่อยากจะให้สักเท่าไร เพราะมันถือเป็นหลักฐานชิ้นสำคัญ….และก็กลัวว่า ถ้าผมได้ดูของพวกนี้แล้วละก็ ผมอาจจะไม่รอ วิธีการทางกฎหมายก็เป็นได้...
แต่ผมก็ขอจนรุ่นพี่มอบของพวกนั้นให้ โดยรับปากว่า จะไม่ทำอะไรบ้าๆ รวมถึงจะไม่ทำลายรูปหรือไฟล์พวกนี้ ในเวลานี้เด็ดขาด แน่นอนว่า มันไม่ ง่าย เลย เหมือนที่พูดเลย เมื่อเห็นรูปที่ ‘พวกมัน’ กับน้องสาวผม..
ในกล่องนั้น มีรูปของนิว อยู่ราวๆ 20 ใบ เท่านั้น...นอกนั้นก็เป็นรูปของหญิงสาวคนอื่นๆดูจากคราวๆก็น่า 6-8 คน...ถึงแม้จะมีรูปของน้องสาวผมแค่ 20ใบ ก็ทำให้อารมณ์ของผมก่อนดู และหลังได้ดูนั้น ก็เปลี่ยนเป็นคนละเรื่องแล้ว...ซึ่งภาพ 20 ใบนั้น ส่วนใหญ่ก็เป็นภาพของนิวที่กำลังถูกเย็ดในท่าต่างๆ...
โดยมี 6-8 ภาพนั้น ที่มิใช่ ภาพที่เธอกำลังโดนเย็ด หากแต่เป็นภาพของนิว ที่นอนหมดสภาพ หลังจากโดนเย็ดเสร็จ ใช่เป็นภาพของเธอ ที่นอนหีแหกมีน้ำควยล้นรู มีทั้งภาพนอนหงาย-นอนคว่ำ ขาถ่างอ้าซ่า....ซึ่งภาพดั่งกล่าวก็มีแค่ 2 ภาพ ส่วนนอกนั้นก็เป็นภาพที่น่าอับอาย และนิวคงไม่เต็มใจที่จะอยากให้ถ่ายซะเท่าไร...
ใช่ ภาพที่ว่าก็เป็นภาพของนิว ที่กำลังนั่งเยี่ยวอยู่ที่พื้นที่ไหนสักแห่ง นอกนั้นก็เป็นภาพที่เธอแก้ผ้าโพสท่าอย่างร่านๆ ไม่ว่าจะนั่งจะนอนอย่างแหกแข้งขา อย่างอ้าซ่า...โดยสถานที่ ถ่ายนั้นก็ดูเหมือนเป็นที่มหาลัยแต่เป็นตอนกลางคืน....และภาพที่ผมอึ้งที่สุดนั้น ก็คือภาพของนิว ที่ยืนเปลือย ทั้งตัว ถือป้ายอันหนึ่ง ในป้ายนั้น เขียน ชื่อเล่น เบอร์ติดต่อ รวมถึงค่าตัวของเธอเอาไว้!!...
แน่นอนว่า ภาพที่ว่านั้นก็ทำให้ผมเกิดคำถามมากมาย โดยเฉพาะคำในป้ายที่ เขียนว่า ค่าตัว คืนละ 3000 นี่หมายความว่าไง? หมายความว่าไอ้พวกระยำนั้น มันให้น้องสาวผมเป็นกระหรี่งั้นเหรอ?...
ยอมรับจริงๆว่าแค่ ภาพ 20 ใบในกล่อง ก็ทำให้ผมแทบบ้าคลั่งอยู่แล้ว แต่เพราะอะไรไม่รู้...ผมตัดสินใจ ต่อHDD เพื่อตรวจสอบดู เผื่อจะมีอะไรอีก ทั้งๆที่มันสุ่มเสี่ยง ที่จะทำให้ผมบ้าคลั่งกว่าเดิมแท้ๆ ซึ่งระหว่างรอนั้น ผมยอมรับเลย ว่าผมหวังไว้ลึกๆว่า ในนั้น คงจะไม่มีรูปของนิวอีก....
แต่ผมก็ต้องผิดหวังพร้อมกับใจเต้นแรง เมื่อเห็น บรรดา Folder นับ 10 นั้น 1 ในนั้น มี Folder
ที่เขียนชื่อ ของนิวอยู่?..ใช่.ทันทีที่เห็นผมก็ใจเต้นแรง และลังเลเล็กน้อย ที่จะเปิดมัน แต่สุดท้ายผมก็กลั้นใจคลิกเปิดเข้าไปดู...และมันก็เป็นดั่งคาด แค่เห็นจำนวนภาพ ผมก็แทบคลั่งตายแล้ว...
เมื่อใน Folder นั้น มีภาพของนิว อยู่ร่วมๆ 200 กว่ารูป แถมพอดูจากวันบันทึกไฟล์ภาพนั้น ก็อยู่ในช่วง 3 เดือนที่เพิ่งผ่านมา...แค่เห็นวันเดือน ปี ที่บันทึกผมก็แทบแค้นโกรธกับตัวเองที่โง่งม ยิ่งนัก..ที่ปล่อยให้มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมาได้....ถ้ามันเป็นวันที่ช่วงที่ผมเรียนต่างประเทศจะไม่โกรธเลย แต่นี่มันเป็นช่วงที่ผมอยู่...
ก่อนที่ความคับแค้นของผมนั้นจะเพิ่มเป็นทวีคูณ...เมื่อเปิดภาพเหล่านั้นดู ถึงแม้ในช่วงแรกของภาพ จะไม่ค่อยแตกต่างจากภาพ 20 ใบที่ผมได้เห็นเมื่อครู่เท่าไร ใช่ที่บอกว่า ไม่แตกต่าง ไม่ได้หมายความว่ามันเป็นภาพซ้ำนะครับ หากแต่หมายถึงว่า มันเป็นภาพของนิวที่ถูกเย็ดในท่าต่างๆ...
ผมเชื่อว่า เพื่อนๆหลายคนคงเคยดูภาพโป๊ ภาพหลุด บางครั้งก็สยิวๆอย่างมีอารมณ์ร่วม แต่เชื่อมัยครับ ว่า ในตอนที่ผมกำลังดูอยู่นั้น ผมไม่มีความรู้สึกที่ว่าเลยสักนิด….
ถ้าใครไม่เข้าใจความรู้สึกผม ลองจิตนาการตาม หาก ภาพหลุดที่เพื่อนๆดูอยู่ เป็นภาพของ คนที่เรารักมาก อย่าง พี่สาว น้องสาว หรือ แฟน และเป็นภาพที่โดนยำยีอย่างทารุณ เพื่อนๆจะรู้สึกเช่นไร
นั้นแหละคือความรู้สึกของผมในเวลานี้....ผมมองแต่ละภาพ ด้วยความรู้สึกที่ปวดร้าว.. ราวกับเหมือนกำลังถูกทำร้ายไปด้วยก็ไม่เชิง...ภาพของนิวที่ถูกเย็ดในท่วงท่าต่างๆ นอกจากท่าพื้นฐานทั่วไปนั้น เธอก็โดนท่าที่ไม่ธรรมดาอีกมากมาย อย่างถูกจับอัดเป็นแซนวิช (โดนชาย 2 คนประกบหน้า-หลัง) หรือภาพที่เธอกำลังรับควยถึง 5 คนในคราวเดียวกันอยู่..
นอกจากภาพการเย็ดนั้น ก็ยังมีภาพที่ผมไม่รู้จะสรรหาคำอธิบายว่าไงดี...จะบอกว่า การทารุณ อย่าง วิตถาร ก็คงได้ อย่างภาพของนิวที่กำลังนั่งอยู่ในกลางวงล้อมของพวกมัน และกำลังถูกพวกมันเยี่ยว ใส่หน้า ใส่ปาก ใส่เนื้อตัวจนเปียกปอน...หรือ ภาพของเธอที่ถูกมัดมือไขว์ที่ข้างหลัง และแสดงสีหน้าทรมานอย่างน้ำตาคลอ เพราะที่นมของเธอ นั้นมีที่หนีบผ้า เข้าหนีบที่หัวนมทั้ง 2 ข้างของเธออยู่...นอกจาก 2 ภาพที่ว่าก็ยังมีอีกหลายภาพที่เป็นลักษณะที่ว่า...เป็นภาพของนิวที่ถูกกระทำอย่างวิตถารโดยที่สีหน้าของเธอเออนองไปด้วยน้ำตา...
“บัดซบ..” ผมที่เอ่ยสบ อย่างไม่สามารถจะทนดูต่อไปได้ ขณะที่ภาพที่ผมกำลังหยุดดูอยู่นั้น ซึ่งเป็นภาพของนิวที่ถูกมัดขึงพืดอยู่บนเตียง ในสภาพที่สิ้นสติ... ช่วงลำตัวที่มีข้อความที่ถูกเขียนด้วยลิปสติกสีแดง..ซึ่งเขียนอย่างหวัดๆอย่างตัวใหญ่ๆ ที่ลำตัวเธอว่า อีกระหรี่....
ภาพดั่งกล่าวก็น่าจะเป็นภาพหลังจากที่เธอโดนเวียนเทียนเสร็จ เพราะดูจากสภาพหีของเธอที่แหกปลิ้นยับเยิน...กับ ซากถุงยางที่ใช้แล้ว ที่ได้ทิ้งลงที่ใบหน้าและตามร่างกาย หรือรอบๆตัวของเธอ ซึ่งน้ำควยที่อยู่ในซากถุงยางนั้นก็ไหลเยิ้มจนเปรอะยังใบหน้าและร่างของนิว ซึ่งซากถุงยางในรูปนั้น ก็มีแทบนับไม่หวั่นไม่ไหวเลย..
ขณะที่ผมกำลังโมโห จนแทบไม่อยากที่จะดูภาพเหล่านั้น ต่อ ผมก็ต้องชะงัก เมื่อดันไปเหลือบเห็น ว่า ใน
Folder นิวนั้น นอกจากจะมีรูป ร่วมๆ 200 ภาพนั้น ก็ยังมีFolder
อีก 1 Folder อยู่ในนั้น Folder ดั่งกล่าว ก็จั่วหัวไว้ว่า คลิปของอีนิว...
ใช่ มันทำให้ผมแทบหัวใจหยุดเต้น..
.ถึงแม้มันจะไม่ใช่เรื่องที่น่าแปลกใจที่จะมีคลิปอยู่ด้วยก็ตาม ปมที่จ้องมอง ก่อนจะกดเข้าไปดู ก็พบว่าภายในนั้นก็มี ราวๆ 20 คลิปได้...ที่สำคัญคือ คลิป พวกนี้ ก็เป็นคลิปที่ถ่ายขึ้นมาไม่นาน ซึ่งนั้นก็เหมือนเป็นการตอกย้ำว่า เหตุการณ์พวกนี้ เพิ่งเกิดขึ้นนั้นเอง...
แถมแต่ละชื่อของคลิป มันก็เหมือนเป็นการบงบอก ว่า มีอะไรอยู่ ในคลิปนั้น..ใช่ เช่น อีนิวกินน้ำควย..อีนิวโดนอัดตูด..อีนิว เล่นแซนวิช..อีนิวโดนโทรม 1..2...3....4...แถมดูจากขนาดของไฟลืกับสกุลนั้น ก็คาดว่า ไอ้เลวนั้นคงใช้กล้องชั้นดีในการถ่ายแน่ๆ...ก่อนที่สายตาผมจะหยุดและจ้องมอง ที่คลิปที่ เขียนว่า อีนิวติดเป้ง...
“ตะ ติดเป้งเหรอ?..” ผมเอ่ยชื่อไฟล์นั้น อย่างมีสีหน้าที่บอกไม่ถูก เมื่อ คำว่า ติดเป้ง นั้น มันหมายถึงพฤติกรรมทางเพศของสุนัขที่เวลาสมสู่เสร็จ พวกมันก็จะติดกัน โดยหันตูดชน...และอยู่ในสภาพนั้นสักพัก...
“คงไม่ใช่ว่า....” ผมที่เข้าใจความหมายของคำๆนี้ก็เอ่ยอย่างภาวนา ขอให้ไม่ใช่อย่างที่คิดพร้อมกับกดปุ่มเปิด คลิปนั้นดู...
วินาทีแรกที่คลิปนั้นเปิดออก สิ่งที่ปรากฏออกมานั้นมิใช่ภาพ
แต่เป็นเสียงของนิว ที่เอ่ยร้องอย่างเสียงหลง...
“ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยย ไม่เอานะ...
ไม่นะ....” เสียงของน้องสาวผมที่เอ่ยดังลั่นขึ้น ก่อนที่จะปรากฏภาพ ภาพของเธอที่อยู่ในสภาพคุกเข่า
4 ขา ซึ่งเธอก็พยายามหันและทำการขัดขืน
เจ้าสุนัขตัวโตที่กำลังพยายามขึ้นขี่แผ่นหลังของเธอ
ซึ่งท่าทีของสุนัขตนนั้นก็แสดงถึงความหื่นที่หมายจะทำการสมสู่กับเธอ...
ภาพที่ปรากฏนั้น
ก็ทำให้ผมอึ้งอย่างพอสมควร ก่อนที่ผมจะอึ้งมากขึ้น เมื่อพอ มองดีๆ จะพบว่า
มิได้มีแค่ นิว น้องสาวผม กับเจ้าสุนัขตัวนั้นเท่านั้น
หากแต่มีคนอื่นอยู่ที่นั้นอีก...เพราะเห็นขาหลายข้าง หลายคู่
รวมถึงเสียงหัวเราะที่เอ่ยดัง กับสภาพและท่าทีของนิวที่กำลังจะถูกหมาสมสู่นั้น....
ก่อนที่น้องสาวผมจะหันหน้ากลับไปยังด้านหน้า
และเอ่ยปากพูดคุยกับคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเธอ....
“แบงค์ขอร้องละ อย่าทำเราแบบนี้
เรายังไม่อยากโดนหมาเย็ด...” นิว น้องสาว เอ่ย ด้วยน้ำเสียงและใบหน้าที่
น่าสงสารมากๆ ก่อนที่คนที่เธอพูดคุยด้วยนั้นจะทำการตอบเธอ...
“แต่กูอยากนี่....กูอยากเห็นมึงกลายเป็นเมียหมา.....”
คำกล่าวตอบของอีกฝ่ายนั้น ก็ทำให้น้องสาวผม ร้องเสียงหลงกลับทันที...
“ม่ายยยยนะ...”
นิวที่เอ่ยร้อง...ก่อนที่หล่อนจะสะดุ้งสุดตัว พร้อมกับเอ่ยครางลั่น
เมื่อมีบางอย่างได้เปลี่ยนแปลง...
“อะ...อ๊าาาาาาาาาา าาาาาาาาาา าาาาาาาาาา...”
นิวที่เอ่ยครางลั่น อย่างสะดุ้งสะท้านอย่างเต็มที่ และไม่ทันที่จะมีใครเอ่ยถาม
ถึงสาเหตุที่เธอเอ่ยร้องแบบนั้น...คำตอบนั้นก็ปรากฏให้เห็น เมื่อ
เจ้าสุนัขที่ขี่หลังของนิวนั้นได้ขยับทำการโยกกระทุ้งกระแทกอย่างไปมา....และนั้นก็ทำให้นิวถึงกับสะท้าน
และส่งเสียงครางดังระงม...
“อ๊าาาาาาาาาา อาาาาาาาาาา มะไม่นะ หยุดนะ หยุด... อ๊าาาาาาาาาา าาาาาาาาาา าาาาาาาาาา...”
นิวที่เอ่ยครางและเอ่ยกล่าว ท่าทีและสีหน้าที่ปวดร้าว
ขณะที่เธอก็โดนเจ้าสุนัขตนนั้น โซโล่ท่อนเอ็น อย่างไม่หยุด
สภาพของเธอในเวลานี้ไม่ต่างจากสุนัขตัวเมียที่ถูกสมสู่เลยแม้แต่น้อย....
ท่าทีของนิวนั้น ก็เป็นคำตอบอย่างดี
ถึงสาเหตุ ที่เธอเอ่ยครางลั่น ซึ่งผมก็เข้าใจว่า ที่เธอร้องนั้นเป็นเพราะ
เจ้าสุนัขตนนั้นมันได้หาช่องทางในการส่งกระดอของมันเข้าไปได้สำเร็จแล้วนั้นเอง...ใช่แรกๆเห็นมันก็ขยับซอยควยหยิกๆ
คิดว่ายังหาเป้าไม่เจอแน่ๆ...
“หึๆๆๆ.... เป็นไงบ้าง รสควยของผัวใหม่ของมึง
อร่อย ถูกใจมึงมัย....” ชายคนหนึ่งที่เอ่ยถามขึ้น หลังจากที่น้องสาวผม
เอ่ยร้องครางและโดนเจ้าหมาตัวนั้น โซโล่ไปได้ครู่ใหญ่ๆนั้น
ซึ่งนิวก็ไม่เอ่ยตอบคำถามดั่งกล่าว เอาแต่ร้องครวญครางอย่างเสียวซ่านลูกเดียว...ก่อนที่ไม่กี่อึดใจหลังจากที่ชายคนนั้นเอ่ยถามจบ
เธอก็หวีดร้องครางอย่สอย่างเสียงดังออกมา...
“อะ...อ๊าาาาาาาาาา าาาาาาาาาา าาาาาาาาาา...”
นิวที่เอ่ยร้องขึ้น ด้วยสีหน้าที่เหยเกอย่างเจ็บปวด กับบางอย่าง
ที่สุนัขตนนั้นได้กระทำกับเธอ
ก่อนที่ผมจะต้องอึ้ง...เพราะหลังจากที่น้องสาวผมร้องเสียงดังนั้น
เจ้าสุนัขนั้นก็โดดลงจากแผ่นหลังของเธอ และทำการหันก้นชนกับก้นน้องสาวผม หรือ
พูดให้เข้าใจง่ายๆ คือ น้องสาวผมกำลังติดเป้งกับหมาตัวนั้น..
และหลังจากที่ตูดของเธอกับเจ้าหมาตนนั้นแนบติดชิดกัน
ไม่นาน นิวก็ค่อยๆเอ่ยร้องครางอย่างสะท้านอีกครั้ง.. ซึ่งผมก็ได้ยินมาว่า
ในช่วงการติดเป้งของสุนัขนั้น คือ ช่วงเวลาที่มันเสร็จสม หรือ ก็คือ ช่วงจังหวะที่มันทำการปล่อยน้ำกามนั้นเอง
และมันทำให้ผมเดาว่า ที่นิวเอ่ยร้องครวญนั้นเพราะกำลังโดนน้ำควยของสุนัขตนนั้นอยู่แน่ๆ...
และพวกมันก็ถ่ายภาพของนิวที่เอ่ยครวญครางอยู่ครู่หนึ่ง...ก่อนที่คลิปดั่งกล่าวจะสิ้นสุดแค่นั้น
ใช่ สิ้นสุดอยู่ตรงภาพของน้องสาวผมที่กำลังติดเป้งกับสุนัขตัวนั้นแหละ..ซึ่งในตอน
ก่อนที่คลิปจะสิ้นสุดนั้น ผมเหมือนได้ยินเสียงพูดคุย แต่ได้ยินไม่ชัด
เห็นพูดอะไรเกี่ยวกับ ‘วันเกิด’ นี่แหละ ที่แรกผมไม่ได้คิดอะไร แต่พอคิดออกและมอง วันที่บันทึกคลิปนี้
ก็รู้ว่า เป็นวันที่น่าจะเป็นวันเกิดของนายแบงค์ ซึ่งเกิดขึ้นไม่กี่วัน
กี่อาทิตย์นี้เอง....
และนั้นก็ทำให้ผมไม่อาจจะสะกดความโกรธนั้นไว้ได้อีกต่อไป...
“ไอ้สารเลว....อภัยให้ไม่ได้...” ผมเอ่ยกร้าว อย่างเดือดดาลอย่างมีอารมณ์จนเผลอ ขว้างเมาส์ไร้สายอย่างแทบทันที...ใช่เป็นเพื่อนๆ เพื่อนๆจะทนไหวเหรอ เมื่อไอ้เลวนั้น มันให้น้องสาวผมเอากะหมา ในงานวันเกิดที่น่าจะเป็นวันเกิดของมัน...
ผมที่โมโหเกินลิมิต ที่จะควบคุมได้ ซึ่งแน่นอนว่า มันเหมือนดั่งที่ รุ่นพี่ผมนั้นได้คาดไว้ ผมในตอนนั้น แทบขาดสติ และไม่คิดจะรออีกแล้ว กับวิธีการตามกฎหมาย...ใช้...ศาลเตี้ยนี่แหละ เหมาะสมกับคนเหี้ยๆอย่างงี้ที่สุดแล้ว...
ผมที่ฉุดขาดนั้น ก็หมายเดินออกไปจากห้อง เพื่อหมายจะจัดการไอ้เลวนี่.... แต่ไม่ทันที่ผมจะก้าวเท้าออกจากห้อง...ใช่ แค่เปิดประตูไปก็พบร่างของนิวที่เหมือนกับว่า เธอกำลังจะเปิดประตูห้องผมอยู่พอดีเช่นกัน...
“อาละวาดอะไรของพี่ชายนะ เสียงดังไม่ถึงห้องนิวเลยรู้มัยค่ะ..” เธอเอ่ยต่อว่าผม คงเพราะจากการกระทำเมื่อครู่นี้ของผมแน่นอน ผมที่จ้องมองใบหน้าที่ไม่สบอารมณ์ของเธอ พร้อมกับนึกปวดใจ ที่เธอยังแสล้งแกล้งทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นต่อหน้าผมได้แบบนี้....
‘ใช่ ถ้าวันนั้นผมไม่ได้ยินการพูดคุยนั้น ผมก็ยังคงไม่รู้เรื่องพวกนี้ ทำไม ทำไมกัน ถึงไม่บอกเรื่องนี้กับผม ผมเป็นพี่ชายที่ใช้ไม่ได้ขนาดนั้นเลยเหรอ?...’ ผมคิดอย่างรู้สึกผิดหวังกับตัวเอง
“พอ..พอทีเถอะนิว..” ผมเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่สุดทน ซึ่งเธอก็ขมวดคิ้วและเอ่ยถามอย่าง งงๆ..
“พออะไร? นี่นิวเพิ่งบ่นนิดเดียวเองนะ...เป็นอะไรไป ไข้ขึ้นรึเปล่าพี่ชาย?..” เธอเอ่ยอย่าง ท่าที งงๆ กับคำกล่าวของผม พร้อมกับหมายจะขยับมือไม้มาแตะสัมผัสที่หน้าผากของผม ด้วยความเป็นห่วง แต่ทว่าผมกลับปัด และคว้าจับมือข้างนั้นของเธอ.....
“พี่บอกว่าให้เลิกทำตัวปกติ ได้แล้ว พี่รู้เรื่องหมดแล้ว..เรื่องของเรากับไอ้คนชื่อแบงค์นั้น..” ผมที่เอ่ยและจับข้อมือของเธออย่างแน่น จนทำให้เธอนั้นร้อง ก่อนที่สีหน้าของ นิว จะตกใจกับถ้อยคำนั้นของผม...
“พี่ชายกำลังพูดเรื่องอะไรนะ..นิวไม่เห็นจะเข้าใจเลย...” เธอเอ่ยตอบ ผมอย่างไม่ยอมสบตา..ซึ่งแน่นอนว่า ท่าทีน้ำเสียงของเธอ นั้นก็ทำเอาผมไม่สบอารมณ์จริงๆ ทั้งๆที่ผมรู้ดีว่า เธอไม่ใช่คนผิด ไอ้แบงค์กับพวกนั้นต่างหากละ แต่ท่าทีของเธอมันทำให้ ผมที่เป็นพี่ชายรู้สึกแย่...เหมือนกับว่าผมมันไม่น่าเชื่อถือ ไม่น่าไหวใจ พึงพาไม่ได้!!
“ไม่เห็นเข้าใจใช่มัย...งั้น?..ถ้าแบบนี้จะเข้าใจมัยละ...” ผมเอ่ยและลากเธอเข้ามาในห้อง ในห้องของผมที่มืดทึบ เพราะไม่ได้เปิดไฟ (เพราะนั่งดูรูปและไฟล์ในHDD ตั้งแต่เย็นจนหัวค่ำ จนลืมเปิดไฟ)
“ทำอะไรของพี่ชายนะ..” เธอที่หันมาเอ่ยโวยวาย หลังจากที่ผมเหวี่ยงเธอไปยังหน้าคอมพิวเตอร์ของผม..
“ช่วยบอกพี่ทีสิ ว่า คนที่อยู่ที่หน้าจอพี่นะ ไม่ใช่เรา...” ผมที่ไม่สนคำโวยวายของเธอก็เอ่ยสั่ง ซึ่งนั้นก็ทำให้แม่น้องสาวของผมขมวดคิ้วและหันไปมองยังที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ของผม ซึ่งตอนที่ผมโยนเมาส์ทิ้งด้วยความโมโหนั้น ก็ทำให้วิดีโอดั่งกล่าว สต๊อปเอาไว้ ซึ่งมันก็หยุดเล่น โดยแสดงภาพของหญิงสาวที่กำลังถูกสุนัขตัวโต ซอยควยไม่ยั้ง...
และพอ นิวหันไปดูก็ถึงกับยืนอึ้ง และผมก็เห็นเธอชำเลืองมองของบนโต๊ะคอม แน่นอนว่ามีแต่รูปของเธอ ที่ถูกกระทำต่างๆที่ผมดูแล้วยังไม่ได้เก็บใส่กล่องนั้นเอง...
“พะ พี่ชาย..เอารูปและไฟล์พวกนี้มาจากไหนค่ะ..” นิวที่หันกลับมาและเอ่ยถามผม ด้วยสีหน้าที่ดูตื่นๆตกใจ..ซึ่งผมไม่สนคำถามของเธอและเอ่ยถามอย่างต้องการคำตอบ...
“ ตอบพี่มาก่อน ว่านั้น คือเราใช่มัย?..” แน่นอนว่า นิวเองก็ไม่ยอม และเอ่ยถามย้ำอย่างต้องการคำตอบเช่นกัน..
“พี่แอค ต่างหากที่ต้องตอบนิวมาก่อน ว่าไปเอาของพวกนี้มาจากไหน..”
ก่อนที่ผมกับนิวต่างคนต่างเงียบและจ้องมองหน้ากันอย่างไม่ยอมใคร...และเป็นผมที่มีท่าทีอ่อนลง และเอ่ยเชิงถามเธอ.
“พี่มันไม่เอาไหนขนาดนั้นเลยเหรอ นิว...นิวถึงได้ไม่ปรึกษา หรือบอกเรื่องนี้กับพี่นะ..” ถ้อยคำที่ผมค่อยๆเอ่ยกล่าวขึ้นก็ทำให้เธอชะงัก..ก่อนจะตอบด้วยความตกใจ...
“ไม่ใช่นะ..นิวไม่ได้คิดแบบนั้นนะ..เพียงแต่..”
“เพียงแต่อะไร?..” ผมเอ่ยถามกลับอย่างคาดคั่น และนั้นก็ทำให้เธอนิ่งอย่างพูดไม่ออก ซึ่งผมก็มองเธอที่นิ่งนั้นอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะถอนหายใจ พร้อมกับดึงเธอเข้ามาสวมกอด และเอ่ยกล่าวบอกกับเธอ..
“ไม่ต้องห่วงนะ ปัญหานี้ พี่จะจัดการให้เอง....พี่สัญญาว่า จะไม่ให้ไอ้เลวนั้นมันทำอะไรนิวอีก..”ถ้อยคำของผมที่เอ่ย ขึ้น ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าตัวเองพูดอะไรผิด นิวถึงได้อยู่ๆแสดงกริยาที่ผมไม่เข้าใจออกมา...เธอได้ผลักผมออกไป...พร้อมกับเอ่ยปัดถึงความหวังดีของผม...
“ไม่นะ นิวจะจัดการปัญหานี้ เอง พี่ชายนะ ไม่ต้องมายุ่ง..” ถ้อยคำของเธอที่เอ่ยขึ้นหลังจากผลักผมออกไป...ซึ่งมันทำให้ผม งง. ไม่น้อย ก่อนจะเอ่ยถามเธอกลับ..
“จะจัดการเอง? จะจัดการยังไง ช่วยบอกพี่ให้ฟังหน่อยสิ...” ผมถามอย่างจ้องมอง ด้วยความไม่เข้าใจกับปฎิกิริยาของคุณเธอ ขณะที่นิวนั้นก็มีท่าทีอ้ำๆอึ้งๆ ก่อนจะเอ่ยตอบอย่างยืนกรานด้วยน้ำเสียงที่ตะกุกตะกักไม่น่าเชื่อถือ...
“นะ นิวมีวิธีการของนิวก็แล้วกัน..พี่ชายไม่ต้องเป็นห่วงหรอก...” เธอตอบอย่างไม่ยอมสบตากับผม ซึ่งแน่นอนว่า จากน้ำเสียงและท่าทีของเธอ มันเห็นได้ชัดๆ เธอโกหก เธอนะไม่มีวิธีการ หรือ แผนการใดๆหรอก...
“นิว นี่มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆนะ...ให้พี่จะ จัดการให้..เถอะ..” ผมที่เอ่ยบอกกับเธอ แต่ไม่ทันจะเอ่ยจบคำ เธอก็ตะเบ่งเสียงอย่างยืนกรานออกมา...
“ก็บอกแล้วไง ว่าไม่ต้องยุ่งนะ....” คำกล่าวของเธอที่ทำให้ผมชะงัก...และเป็นอะไรที่ผมไม่เข้าใจจริงๆ
“นะ นิว...” ผมที่เอ่ยเรียกเธอด้วยความรู้สึกที่ไม่เข้าใจ ขณะที่น้องสาวของผมก็เอ่ยพูดต่อ ด้วยถ้อยคำที่โหดร้ายและรุนแรง
“อย่ามาทำเหมือนเป็นห่วงหนูไปหน่อยเลย ทั้งๆที่ตั้งแต่โตมา พี่ชายก็ไม่เคยเอาใจใส่หนูสักเท่าไร...มีแค่ระยะนี้นี่แหละที่ เหมือนจะเอาใจใส่ ทำตัวเหมือนเป็นพี่ชายที่แสนดี ทั้งๆที่จริงไม่ใช่เลยซะนิด จริงๆแล้ว พี่ชายนะ ก็ไม่ต่างจากผู้ชายเลวๆพวกนั้น ที่ทำมาเป็นหวง เป็นห่วง ก็เพราะหลุมหลงในตัวของหนูเท่านั้นแหละ...ฉะนั้นไม่ต้องมาทำตัวเป็นพี่ชายที่แสนดีหน่อยเลย เห็นแล้วจะอ้วก..”
“นิว..” ผมถึงกับอึ้งมากยิ่งขึ้นกับถ้อยคำนั้นของเธอ...ก่อนที่เธอจะก้มหน้าและเดินกระแทกผ่านตัวของผม เพื่อจะออกจากห้อง ซึ่งตอนที่เธอชนและเดินผ่านตัวของผมไปนั้น เธอก็เอ่ยขึ้นมาว่า..
“ปัญหานี้ หนูแก้เองคนเดียวได้ พี่ชายไม่ต้องมายุ่ง..เข้าใจมัยค่ะ...” เธอเอ่ยพร้อมกับเดินออกจากห้องของผม ทิ้งให้ผม งุง งง. กับปฎิกิริยาของเธอที่ผมนั้นไม่อาจจะสามารถเข้าใจได้อยู่ลำพัง..กว่าผมจะเข้าใจกับท่าทีของเธอ ก็ตอนที่ปัญหานี้ได้ยุติลงแล้วนั้นเอง...โปรดติดตามตอนต่อไป...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น